Zondag, 8 augustus 2004
In de loop van gisteravond is het te Malderen opnieuw tot onweer gekomen. Het begon eerst met wat gedreig vanuit het oosten en zuidoosten, en nadien kondigde een eerste weerlicht de komst van de "vuurbrigade" aan. Het onweer was redelijk aktief bij zijn aankomst hier, en er viel weer een aardige plens regen, doch in vergelijking met andere stations, vooral in het centrum van het land en ten oosten van ons was de 4,4 mm die hier afgeleverd werd niet overdreven veel. Na het onweer is het nog een tijdje blijven naregenen en het was duidelijk te zien dat ook de bliksemaktiviteit eruitging eens het onweer Malderen voorbijgetrokken was. De temperaturen zakten naar een nog steeds zwoele 18,1 graden, en vandaag begonnen we dag onder heldere hemel waarbij een blinkende augustuszon het kwik weer flink de hoogte injoeg, resulterend in een maximum van 31,7 graden. Er stond aardig wat wind, maximaal tot 26 km/h, maar op het moment dat dit verslag tot leven komt is het nog steeds 30,8 graden warm. Het ziet ernaar uit dat de zomer vanaf nu zal terugkoppelen met de aankomst van ex - tropische storm Alex die door een oceaandepressie verzwolgen werd en nu in de vorm van een erg aktieve depressie langzaam onze kant opkomt. Dit zou zoals het er nu naar uit ziet vooral op dinsdag aardig wat klank en lichtspektakel opleveren. Het wordt ook minder warm, maar zeker nog niet koud.
Maandag, 8 augustus 2005
Opnieuw verliep de nacht rustig met een mengsel van opklaringen, wolkenvelden en een paar spatjes motregen. De opbollende stapelwolken zorgden vanochtend overigens voor een schitterende zonsopgang, maar daarmee hadden we het 'boeiende' weer voor vandaag reeds gehad, want vanuit het noorden dreven sombere wolkenvelden binnen die op de satellietbeelden mooi te zien waren als een gletsjertong van lage wolken die zich over de Noordzee leek uit te strekken en haar weg naar de Lage landen zocht. Voor ons was het hopen dat de "gletsjer" zich zou terugtrekken en we aldus de zon tezien zouden krijgen, maar dat deed ie dus niet zodat we slechts een paar spaarzame gaatjes in de bewolking konden opmerken tussendoor. Af en toe vielen er lichte regenbuitjes maar veel meer dan 0,2 mm leverde dat niet op. Ook op thermisch gebied leverde het weinig op met maxima van 19,7 graden al was het deze ochtend al wat minder fris met 12,5 graden. De nog steeds erg krachtige wind draaide naar noordelijke richtingen en haalde snelheden tot 29 km/h. De komende dagen lijkt er weinig verandering in dit weertype te komen al zou de lagedrukkern zich woensdag weer wat uitbreiden naar onze streken zodat de buien terug wat aktiever worden, gevolgd door terug rustiger weer op donderdag en vrijdag. Tijdens het weekend zou de wind tijdelijk naar het zuiden of zuidwesten krimpen, waardoor we het licht wisselvallige weer bij iets hogere temperaturen kunnen overdoen.
Dinsdag, 8 augustus 2006
In scherp contrast tot gisteren was de lucht vanochtend staalblauw en op het eerste zicht wolkenloos. Een paar stapjes in de koele buitenlucht (14,6 graden) bracht echter Stratocumulusvelden aan het licht welke zich vooral aan de zuidelijke horizon ophielden en een mooie donkerblauw-grijze kleur hadden, maar ook elders bleven er een paar toefjes van deze wolkensoort achter. De hele zooi verdween al snel achter de zuidelijke einder en vanuit het noorden kwamen er stapelwolkjes opzetten welke geleidelijk uitgroeiden tot fraaie, spierwitte bloemkooltjes in de diepblauwe lucht. Wat de satellietbeelden lieten zien was echter minder fraai (zeker voor wie er onder zat) want een uitgebreide massa noordzeebewolking was reeds tot dichtbij de Belgisch - Nederlandse grens genaderd en leek duidelijk van plan om Malderen met haar sombere, kille indrukken op te zadelen, waar ze kort voor de middag ook in slaagde. Wat we daarna te zien kregen was een grijze herfstlucht waarin slechts de tinten donker en licht voor afwisseling zorgden terwijl een enkele stapelwolk die zich onder het Stratus plafond vormde zowat het boeiendste object bleef. Maar gelukkig realiseerden ze zich hierboven dat het nog wat vroeg is voor herfstweer en werd de bewolking weer doorzeefd met opklaringen die halverwege de namiddag terug aanvaardbare afmetingen kregen. Gedurende de rest van de dag en avond bleef er nog aardig wat Stratocumulus over, maar deze wist haar aanwezigheid enigzins goed te maken door de mooie uitzichten die we erop kregen. Vooral naar zonsondergang toe leverde dit fraaie tafereeltjes op. Hoewel het droog bleef hebben de temperaturen een beetje moeten inleveren maar met maxima van 23,8 graden viel dit nog best te pruimen. De wind heeft zich opnieuw in de noordelijke hoek verankerd en verklaarde dus voor een deel de thermische achteruitgang. Ze was bovendien duidelijk in vorm met haar snelheden die weer opliepen tot 27,4 km/h.
Woensdag, 8 augustus 2007
Een mengelmoes van Altocumulus, Altocumulus castellanus, Cirrostratus, Altostratus en Stratocumulus zorgde vanochtend weer voor sfeervolle kleuren en uitzichten. Het vervolg was echter minder interessant want er naderde een vers regengebied waardoor de bewolking snel het hele luchtruim ging opvullen en we even later de eerste regendruppels in ontvangst mochten nemen. Tijdens de uren daarop veranderde er weinig aan dit herfstachtige weersbeeld buiten het feit dat de bovengenoemde wolkensoorten geleidelijk één voor één verdwenen tot er uiteindelijk enkel Nimbostratus en Stratus fractus overbleven. Het hoeft dan ook geen verwondering dat de temperaturen een beetje (veel) achterbleven met waarden tussen 13,8 en 18,4 graden bij een noord- noordwestelijk briesje met snelheden tot 22,5 km/h. De regen was op sommige momenten best wel pittig met een eerder buiig karakter, al waren de droge perioden tussendoor erg kort en schaars. Later op de namiddag werd de bewolking geleidelijk weer dunner met het logische gevolg dat de neerslag ook aan intensiteit verloor en het uiteindelijk weer droog werd. Er zat toen reeds 4,8 liter in de pluviometer, wat meteen ook het neerslagtotaal voor vandaag zou worden. We kregen tijdens de avond opklaringen die echter bedekt waren met een dunne laag Cirrostratus die het tot een witachtig blauwe kleur beperkt hield en in een groot deel van het luchtruim nog steeds overging in Altostratus. Hierin zitten reeds de voorboden verwerkt van een volgende regenzone waarmee we morgen zullen geconfronteerd worden en in tegenstelling tot wat bij ons gebruikelijk is, vanuit het oosten het land zal veroveren.
Vrijdag, 8 augustus 2008
Het Malderse luchtruim zag er vanmorgen erg chaotisch uit door toedoen van onstabiele buienlucht die zich over het gebied heeft uitgespreid. De eerste buien bereikten ons al snel en zorgden voor kortdurende maar hevige regenval. Net als we wilden besluiten dat er geen onweer op de buien zat, begon het in het noordwesten te donderen en te bliksemen op nadering van een pittig onweertje dat even later terug voor een kleine zondvloed zorgde. Ook daarna was het een komen en gaan van buien, al ging het onweer er snel weer uit: de eerste bui na het onweer had nog één bliksemontlading aan boord en de buien daarna zaten allemaal weer met een platte accu. Het weersbeeld werd er echter niet minder boeiend op want de laaghangende Stratus en Stratocumulusbewolking die het geheel aanvankelijk somber deed ogen, verdween geleidelijk zodat de majestueuze contouren van de stapelwolken goed zichtbaar werden en goed tot hun recht kwamen in de voorts staalblauwe hemel. Vooral in het tweede deel van de namiddag verkreeg de hemel een oogverblindende schoonheid die veel deed denken aan de typische voorjaarsluchten waar we normaal recht op hebben in maart en april. Tijdens de avond schoten er vooral massieve Cumuluswolken over terwijl er hier en daar nog wat restjes te zien waren van aambeeldbewolking uit afgestorven buienwolken. Het bleef toen droog en rustig al koelde het vrij snel af onder de open hemel. De buien zorgden er vandaag voor dat er niet alleen 3,8 mm neerslag werd teruggevonden in de Malderse pluvio, maar ook dat de temperaturen erg gematigd waren met waarden tussen 15,0 en 21,7 graden. De rukwinden die door de buienwolken werden voortgebracht, leverden snelheden tot 30,6 km/h op uit het noordwesten.
Zaterdag, 8 augustus 2009
We bevonden ons vanochtend aan de achterzijde van het koufront, waar we konden genieten van een wolkeloze, diepblauwe lucht bij een naar 15,6 graden gezakte temperatuur. Het weerbeeld veranderde al snel, want de vochtige zeelucht gaf aanleiding tot de vorming van Stratus en Stratocumulusbewolking. Deze ging zich in rijen schikken, en deed daardoor sterk aan wolkenstraten denken. Ze namen snel toe in aantal en omvang waardoor de vrees op een somber en herfstachtig vervolg gegrond leek te zijn, maar gelukkig nam de bewolking weer af toen het middag werd. Het vervolg was een lichtbewolkt, zomers weertype waarbij de resterende bewolking overging in mooiweers Cumulus. De temperaturen konden in deze omstandigheden oplopen naar een aangename 26,1 graden terwijl er een noordelijk briesje tot 17,7 km/h opstak. In het oosten waren grotere stapelwolken zichtbaar, en deze bleken volgens de satellietbeelden de achterste begrenzing van een uitgestrekt wolkendek te vormen. Dit zorgde ervoor dat de oostelijke helft van de Benelux kil en herfstachtig weer te verwerken kreeg, met regelmatig motregen of lichte regen. Het eigenlijke koufront zorgde net voorbij de Duitse grens dan weer voor onweersbuien. We gingen een rustige en niet al te frisse avond in waarbij het luchtruim een beetje melkachtig kleurde en de stapelwolken grotendeels oplosten. Het neerslagtotaal bedroeg op het einde van de dag nog steeds 0,0 mm.
Zondag, 8 augustus 2010
Ondanks onze positie aan de achterzijde van het koufront voelde het tijdens de voormiddag erg warm aan en bleven de minima aan de hoge kant met 14,2 graden (werd zelfs pas 's avonds bereikt). Wel hing er veel Stratocumulus en Stratus fractus bewolking en hadden we niet meteen uitzicht op een zonnige zomerdag. De opklaringen die halverwege de voormiddag hun intrede maakten zorgden voor opvallend krachtige zonnestralen die de atmosfeer snel destabiliseerden. De vorming van reusachtige stapelwolken liet niet lang op zich wachten en er volgden een aantal lichte buitjes met erg dikke regendruppels. Er was ook erg veel uitspreiding tot Stratocumulus welke voor het grootste deel van de wolkenvorming verantwoordelijk was. Na de middag werden de opklaringen terug breder en bleken de buien zich vooral in het oosten op te houden waar ze plaatselijk voor (on)aangename verrassingen zorgden. Nabij de Duitse grens kwam ook onweer voor, maar in Malderen was het ondertussen een komen en gaan van wolkenvelden en diepblauwe luchten die er een al bij al nog redelijke zomerdag konden van maken. Op het einde van de namiddag viel er nog een (dikke) verdwaalde regendruppel en wakkerde de noordwestenwind tijdelijk aan tot 27,4 km/h, maar de maxima haalden desondanks een acceptabele 22,2 graden. De bewolking loste 's avonds verder op waardoor het tijdelijk vrijwel helder werd, doch een naderend warmtefront zorgde ondertussen voor sluierbewolking. Deze breidde zich vanuit het westen uit maar bleef beperkt tot ragfijne Cirrus en Cirrostratus die niet veel kon uitrichten tegen de sterke afkoeling die zich onder de open hemel had ingezet. Op het einde van de avond werden we terug op het flauwe vertoon van de regenbuien eerder vandaag gewezen door middel van het afgelezen neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 8 augustus 2011
Het leek afgelopen nacht wel een zondvloed met een bijna onafgebroken reeks wolkbreuken die pas bij zonsopgang plaats maakten voor droger weer met een halve opklaring erin. De temperaturen waren gezakt naar 13,0 graden, en er werd Stratus fractus bewolking gevormd die overging in Stratus zodat het binnen de kortste keren weer betrokken was. Terwijl het onweer gisteren ten zuiden van ons lag, bevond het zich vanochtend ten noorden van ons waardoor het wel over het weerstation heen lijkt gesprongen te zijn. De Malderse onweersliefhebbers bleven dus op hun honger zitten, maar de herfstfreaks onder ons hadden zeker geen klagen. De bewolking bleef de hele dag door overheersen, al verschenen er af en toe opklaringen. Vanuit het westen werd er in de hogere luchtlagen warmere lucht aangevoerd waardoor het stabieler werd, maar van dit proces was in het binnenland vandaag nog weinig te merken. Ook in de namiddag ging de buiigheid door met weliswaar bredere opklaringen ertussen, maar met momenten ook zware regenval. De buienwolken zorgden voor een fraai uitzicht waardoor het zeker de moeite was om de roestplekken en leeggelopen batterijen in onze camera's te verwijderen/vervangen, voor zover ze onder het stof nog te vinden waren. De laatste regenbui passeerde omstreeks 17H in Malderen en was eveneens bijzonder krachtig waardoor het neerslagtotaal verder opliep tot 3,2 mm. Daarna werd het droog en kregen we een afwisseling van stapelwolken, Stratocumulusvelden en brede opklaringen te zien terwijl het behoorlijk afkoelde. De warme kleuren van de ondergaande zon konden daar maar weinig aan veranderen en overdag was het ook al niet best gesteld met het kwik dat slechts 21,7 graden haalde. De venijnige west- zuidwestenwind met snelheden tot 33,8 km/h ging tegen zonsondergang gelukkig weer liggen.
Woensdag, 8 augustus 2012
Er hing zeer veel bewolking en in combinatie met de aanvoer van warme luchtmassa's is het afgelopen nacht niet kouder dan 11,0 graden geworden. Ondanks de bewolking was het droog en tussendoor waren er enkele opklaringen zichtbaar. In Malderen wilde het net lukken dat die opklaringen verschenen op de plaats waar de zon opkwam, en een vuurroode, spectaculaire zonsopgang was het resultaat. Het wolkendek bestond uit een laag Stratocumulus undulatus met daaronder Stratus fractus en lenticularis wolken die allen op een ander tijdstip oplichtten. Nadat we van dit vurige kleurenspektakel bekomen waren, verviel het weer terug in herfstachtige somberheid door toedoen van een verzwakte regenzone die duidelijk van plan is om in haar lengte over de Benelux te trekken. De bewolking werd dikker en bestond nu uit een mengeling van Stratus, Stratocumulus en Stratus fractus. Wel bleef het droog, en ondanks het wisselvallige karakter van het weer de afgelopen weken toont de natuur in en rond Malderen tekenen van een duidelijk watertekort. Vooral de stoffige bodem en de bedenkelijke toestand van talloze potplanten spraken boekdelen. De zon kwam er ook na de middag nauwelijks aan te pas waardoor de temperaturen achterbleven met 21,9 graden als maximum. Gelukkig was de wind nu een stuk zwakker dan de voorbije dagen met hooguit 20,9 km/h uit west- zuidwestelijke richtingen. Naar de avond toe kregen we vaker met dreigende wolkenmassa's te maken die telkens lichte motregen brachten en werden gevolgd door opklaringen. Een gebied met wat intensere regen bereikte ons omstreeks 18H en dit was voldoende om de pluviometer (die nog op 0 stond) aan te vullen tot 1,6 mm. De satellietbeelden toonden dat deze regen een verzwakte uitloper was van de buien die in Nederland weer voor flink wat actie hebben gezorgd. Toen het daarna vanuit het westen opklaarde zagen we inderdaad ten noorden van ons forse stapelwolken voorbijdrijven. In Malderen bleef het vanaf nu echter droog met een afwisseling van opklaringen en opvallend laag hangende Stratus en Stratus fractus wolken. Er volgde een relatief zachte avond al voelde het door al dat vocht nogal klam aan na zonsondergang en werd er op grote schaal nevel gevormd die in fijne banken vanover de velden kwam binnenrollen.
Donderdag, 8 augustus 2013
Er waren vanochtend weer opklaringen te zien, maar er hing ook veel Stratus fractus en Stratocumulus bewolking terwijl het was afgekoeld tot 12,9 graden. De bewolking ging tijdens de voormiddag over in een mix van Stratocumulus en Cumulus toen er thermiek op gang kwam in de nog enigszins vochtige lucht. Gelukkig was het zaakje wel stabiel genoeg om het niet verder dan dat te laten komen. Het werd een aangename zomerdag met temperaturen die een stuk hoger lagen dan gisteren zonder dat het tot zwoele plaktoestanden kwam. Het werd 23,2 graden terwijl er een matige bries uit noordwestelijke richtingen stond. Tijdens de namiddag nam het aandeel van de sluierwolken toe, al ging het niet om gesloten bewolking. We kregen meestal dikke pakken Cirrus en Cirrostratus te zien die soms overgingen in Altostratus terwijl de lucht wat verderop weer diepblauw was of omgekeerd. Dit zorgde natuurlijk voor een prachtige zonsondergang toen alles met warme kleuren werd ingeschilderd. De eerdergenoemde wolkensoorten waren weer opgelost op de sluierwolken na, en er dreven nu Altocumulusvelden binnen die met hun golvende en geribbelde patronen de show gingen stelen bij mooie oranje podiumverlichting. De toenemende bewolking was het gevolg van een zwakke storing die duidelijk op de satellietbeelden te zien was. Terwijl het op het platteland snel afkoelde bleef de warmte binnen dorpen en steden goed hangen waardoor de terrasjes hier en daar nog gouden zaken konden doen terwijl de pluviometers technisch werkloos bleven bij 0,0 mm.
Vrijdag, 8 augustus 2014
Het mag vanochtend dan misschien wel droog geweest zijn bij minima van 17,1 graden, tijdens de voormiddag werden we toch weer overspoeld door een aantal flinke buien die vanuit Frankrijk het land binnendreven. Tussen deze buien door was het betrokken en konden we erg fraaie Altostratus asperatus bewolking waarnemen. Meteen een leuke compensatie voor het voorts betrokken en sombere weertype. Naar de middag toe ging de bewolking geleidelijk over in Altostratus translucidus waar ook Altocumulus castellanus en Cumulus congestus onder werd gevormd. De bewolking werd geleidelijk dunner en in de verte was zelfs al iets te zien dat op een opklaring leek. Tijdens de namiddag ging deze 'look alike' vervolgens weer verloren tussen opnieuw dikker wordende Altostratus bewolking waar het uiteindelijk weer uit ging regenen. Tijdens de late namiddag werd de bewolking alweer dunner en konden we nog een waterzonnetje zien dat het kwik deed oplopen naar 21,6 graden. Dit werd op haar beurt weer door dikkere bewolking gevolgd en daarna kwam het alweer tot opklaringen. Deze luidden echter zeer onstabiele luchtmassa's in, en het krioelde dan ook van de onweersverklikkers zoals Altocumulus castellanus en floccus en ook veel Altostratus, Cumulus congestus en Cirrus densus. Op de satellietbeelden zagen we rond die tijd flinke onweersbuien ontstaan boven Frankrijk die zich ontwikkelden tot supercells. Deze trokken richting de Ardennen, doch te Malderen ontstond omstreeks 20H opeens een zonderlinge wolkenmuur en al snel werd duidelijk dat dit de flanking line van een kleine supercell was, toen de updraft ervan tussen de lagere bewolking zichtbaar werd. De radar bevestigde dit type onweer, of beter gezegd bui daar er op het eerste zicht geen onweersverschijnselen aan te pas kwamen. Voor de meeste mensen ging dit gebeuren dan ook ongemerkt voorbij, temeer dat er slechts 3 regendruppels uit de flanking line van het ding vielen. de passage ging gepaard met een windsprong van het zuidoosten naar het zuidwesten, en zodra de supercell wat verder was weggetrokken, draaide de wind weer naar het zuidoosten. Het kwam niet meer tot nieuwe buien op deze lokatie en er volgde een zachte maar zwaarbewolkte avond waarin we het dagtotaal van 7,6 mm konden optekenen.
Zaterdag, 8 augustus 2015
De regenzone waarin de onweders van gisterenavond tot ontwikkeling kwamen is gaan golven waardoor er vooral in het oosten en zuidoosten veel Cirrostratus en Altostratus bewolking te zien was. Deze bewolking breidde zich tot boven Malderen uit en ten noordwesten daarvan kregen we een zeldzaam diepblauwe hemel te zien waarin zich later stapelwoljes ontwikkelden. De van zuidwest naar noordoost lopende wolkenband ging in de loop van de dag kantelen waardoor ze west- zuidwest - oost- noordoost geöriënteerd werd. Op het einde van de namiddag losten de stapelwolken op maar de zon zat verscholen achter Altostratus bewolking waardoor ze slechts af en toe in waterige versie zichtbaar was. Desondanks werd het toch nog 26,7 graden, en door dezelfde bewolking werd het afgelopen nacht niet kouder dan 16,2 graden. De wolkenband kwam vervolgens vast te zitten en verroerde voor de rest van de dag geen vin meer. Hierdoor was het gewoon een kwestie van wachten tot de zon in het noordwesten stond om weer van haar verwarmende stralen te kunnen genieten. Het werd hierbij een zeer rustige, windstille en aangename zomeravond waarbij het ook na zonsondergang heerlijk toeven was in de buitenlucht. De zonsondergang was er overigens eentje van formaat toen de wolkenband van onderaf werd aangeschenen door de zon en hierbij fraaie gele, en later oranje kleuren vertoonde alsof de hemel in vuur en vlam stonden. Gelukkig was het geen echt vuur, want met een neerslagtotaal van 0,0 mm, droogte en verdorde vegetatie zouden we niet al te veel kans maken om dit alles succesvol te blussen.
Maandag, 8 augustus 2016
De dag begon met opklaringen in het oosten en minima van 14,6 graden terwijl er vanuit het noordwesten dikke Stratus en Stratocumulus bewolking binnendreef. Deze hoorde bij een koufront, maar veel bleek dit niet om het lijf te hebben. De zon verdween eventjes, er stak een koele bries op en de hemel maakte een sombere indruk waarna het na een goed half uurtje vanuit het noordwesten opeens weer opklaarde. De zon kwam er weer door en het werd vriendelijk zomerweer met verspreide stapelwolken, wat Stratocumulus en in de loop van de middag en namiddag ook wat Cirrus en Cirrostratus bewolking die binnendreef vanuit het westen. het voelde vrij aangenaam aan bij maxima van 23,3 graden en het koele, luchtige westenwindje was een verademing voor degenen die werkten in de buitenlucht of aan het sporten zijn gegaan. Tijdens de avond werd dat luchtige echter iets teveel van het goede en ging het behoorlijk fris aanvoelen met die wind erbij, zeker voor degenen die weinig inspanningen deden in de buitenlucht. Desondanks bleef het wel droog en vriendelijk en de wind zwakte later op de avond weer af. Neerslag is er ondanks de koufrontpassage deze voormiddag niet meer aan te pas gekomen, waardoor we terug een droge dag konden bijschrijven met 0,0 mm.
Dinsdag, 8 augustus 2017
Tijdens de nacht is de bewolking verder toegenomen waarbij de sluierwolken van gisteren zijn overgegaan in dikke Altostratus met Altocumulus castellanus eronder. In het noorden was de bewolking dunner, maar we zagen vrijwel uitsluitend grijze kleuren. Zwoel was het ondanks de zomerse setting zeker niet bij minima van 15,0 graden en er kwam al snel extra verkoeling toen het vanuit het zuiden ging regenen. De regen had een licht buiig karakter, maar tot onweer is het in Malderen niet gekomen. De aktiefste buien trokken ver ten westen en oosten van ons langs terwijl het in Malderen om regen, bewolking en kilte draaide. Ondanks het natte en koele weertype was het wel erg rustig met slechts een zwakke zuidwestelijke bries waardoor de gevoelstemperaturen nog enigzins meevielen. Het leek wel alsof er geen einde zou komen aan de regen en bewolking, doch aan het begin van de avond sloeg het weer opeens volledig om en dreven er brede opklaringen binnen vanuit het zuiden. De bewolking bestond nu uit Cumulus fractus en Stratocumulusveldjes terwijl het bij redelijk wat zonneschijn nog kon opwarmen tot 24,9 graden. Later op de avond vielen er nog een paar lichte buitjes (in Mechelen althans) maar veel stelde het allemaal niet voor. De wind ging nu volledig liggen en het werd een beetje nevelig in een zeer vochtige en klamme atmosfeer die iets herfstachtig uitstraalde. We sloten de dag in rustige en zwaarbewolkte omstandigheden af te Malderen met een neerslagtotaal van 10,2 mm.
Woensdag, 8 augustus 2018
Omstreeks 3H kwam het opnieuw tot een fel onweer waarbij we werden gegeseld door stevige windvlagen die gevolgd werden door krachtige stortregens en terug een heleboel bliksemactiviteit met bijna elke seconde een flits. Na een uurtje keerde de rust terug en tegen de ochtend is er een koele/minder warme westenwind opgestoken die Stratus fractus bewolking aanvoerde. Deze zag er soms dreigend uit maar het kwam niet meer tot buien. We kregen stapelwolken te zien die zich uitspreidden tot Stratocumulusveldjes en het straalde een en al stabiliteit en rust uit. Bij veel zonneschijn warmde het op tot 22,7 graden met een verkoelend westelijk briesje erbij en aan het begin van de avond werd het helemaal helder. Het koelde nu razendsnel af waardoor we de minima van 15,2 graden nu pas bereikten. Na zonsondergang kwam er Stratocumulusbewolking opzetten vanuit het zuidwesten maar dit voegde niets meer toe aan het onbekende neerslagtotaal.
Donderdag, 8 augustus 2019
Tijdens de nacht is er terug meer Cirrusbewolking binnen gedreven met ook wat Altocumulus en Stratocumulus erbij. Het is daarbij tot 14,2 graden afgekoeld. Samen met een aantal stapelwolken gingen deze wolkenvelden overdag een belangrijke rol spelen. De aangevoerde lucht was echter behoorlijk warm en er bleef nog veel ruimte over voor de zon waardoor het toch weer een fraaie zomerdag is geworden bij maxima van 27,0 graden. Neerslag kwam er ondanks het onstabiele uiterlijk van de bewolking niet aan te pas en dus prijkte de vertrouwde 0,0 mm weer op het display van het weerstation waarvan een eventuele smart-versie ons waarschijnlijk zou geapt hebben dat we weer de handen uit de mouwen mochten steken met tuinslangen en gieters. Er volgde een warme avond en het was dus enkel door de muggen dat de meesten weer naar binnen zijn gevlucht.
Zaterdag, 8 augustus 2020
Op wat Cirrusbewolking na was het helder bij een drukkende 16,7 graden als minimumtemperatuur. Een zuidoostelijk briesje voerde hete landlucht aan en samen met de krachtige zon liet dit het kwik al snel stijgen naar tropische waarden. Tijdens de namiddag leek dat kwik daar nog niet genoeg aan te hebben en steeg het dus door naar de uiteindelijke maxima van 37,1 graden. De lucht werd ondertussen onstabiel en we zagen Altocumulus floccus en castellanus ontstaan of binnendrijven. Ook verscheen er Cirrus densus en Cirrostratus waardoor er weer hoop kon gekoesterd worden op een verkoelend buitje. Maar natuurlijk waren dit plaatselijke aangelegenheden en in Malderen leek het met een viertal regendruppels rond zonsondergang reeds beklonken te zijn. Voor degenen die nog twijfelen, was dit goed voor een neerslagtotaal van 0,0 mm omgerekend. Wel konden we nog genieten van de fraaie wolkenluchten die de onstabiliteit met zich meebracht voor zover de warmte het mogelijk maakt tenminste. Want daar een klassieke Belgische zomeravond doorgaans te koel is daarvoor lijkt het nu net omgekeerd te zijn. Ook na zonsondergang konden er geen nieuwe buien meer tot bij ons doordringen of er ontstaan.
Zondag, 8 augustus 2021
Na een heldere, zonnige start ontstond er overal Stratus fractus bewolking terwijl de west-zuidwestenwind weer agressief uit de hoek begon te komen. Het herfstgevoel was weer alomtegenwoordig en het leek ook een saaie dag te zullen worden daar de bewolking steeds meer overging in Stratus. We zijn ook nog eens in een koudere luchtmassa terecht gekomen waardoor het slechts langzaam opwarmde nadat we de minima van 14,3 graden hebben opgetekend. Gelukkig sloeg het weer na een uurtje om en ontstonden er overal prachtige buienwolken die in de transparante polaire zeelucht voor schitterende uitzichten zorgden. De weersfotografen onder ons hoefden zich dus niet te vervelen vandaag. De eerste buien waren eerder licht en meestal ging het om verdwaalde regendruppels die uit een open hemel leken te vallen. Na de middag werd de buienactiviteit echter groter en zagen we overal ijskappen verschijnen in combinatie met dreigende donkere luchten die bij elke bui kwamen opzetten. Het kwam nu tot felle regenval en wellicht zat er hier en daar ook onweer bij. Door de krachtige stroming waren zowel de buien als de zonnige momenten tussendoor snel voorbij maar de onderkoelde maxima van 20,1 graden voelden daarbij nog onderkoelder aan. Naar de avond toe begon de nadruk steeds meer op ijskappen van buienwolken te liggen en begonnen de lager hangende Cumuluswolken steeds schaarser te worden. Uiteindelijk bleef er dan ook niet meer dan Altostratus en Cirrostratus over tegen dat de zon onder ging. De wind ging weer liggen en het neerslagtotaal is op 1,7 mm blijven steken.
Maandag, 8 augustus 2022
De enige bewolking die tijdens de nacht is blijven hangen bestond uit Cirrus. Deze zorgde voor een erg fraaie zonsopgang toen alles in oranjeroze kleuren oplichtte in het eerste zonlicht. Tegelijkertijd hield deze bewolking niet veel warmte vast waardoor we aan de vooravond van de aankomende hittegolf nog eens van een heerlijk koele ochtend konden genieten. De minima kwamen zo uit op ... graden. Na een paar uur werden er evenveel stapelwolkjes gevormd en deze .....