Woensdag, 11 augustus 2004
Vandaag gingen we de daglichtperiode van start met een licht onweer dat langs het westen passeerde omstreeks 06H05. Deze wist de hemel in het westen te animeren met een felgele bliksemstraal gevolgd door licht gerommel, doch het bleef droog op dit weerstation. Volgens de bliksemradar ging het toevallig om de allereerste ontlading die dit etmaal op Belgisch grondgebied plaatsvond. De bui trok verder weg naar het noorden en daarna kregen we uitgebreide zonnige perioden waardoor het kwik zijn kans zag om zich terug aan een trampolinesprong te wagen, meerbepaald van 17,8 naar 28,5 graden. Een briesje tot 23 km/h uit het westen bracht hierbij enige verkoeling. Vlak voor de middag nog begonnen zich prompt stapelwolken te ontwikkelen en zo was schrijver dezes in hartje Brussel getuige van een nieuwe onweerscel in volle ontwikkeling die in de verte aan de horizon voorbijtrok met indrukwekkende wolkenformaties. Naar de avond toe is de zaak echter weer aardig beginnen uitklaren, en zo is de tendens voor de komende dagen gezet waarbij we aardig wat zon zullen te verwerken krijgen, maar af en toe ook moeten opboksen tegen lokale buien al dan niet vergezeld van onweer of hagelbolletjes, en temperaturen die vrijdag nog wat verder zullen terugkrabbelen.
Donderdag, 11 augustus 2005
Het aangekondigde mooie weer moesten we vandaag met een klein korreltje zout nemen want we begonnen de dag onder een betrokken hemel en het duurde tot na de middag eer de zon een voorzichtige poging deed om zich te laten zien. Te Brussel was er niet alleen bewolking, maar ging het kort voor de middag ook nog enige tijd matig regenen. De opklaringen die volgde in combinatie met de vochtige atmosfeer maakten dat alles geleidelijk destabiliseerde en halverwege de namiddag ontpopten zich her en der forse regenbuien waarvan Brussel er enkele op bezoek kreeg. Het water kwam er op sommige momenten met bakken naar beneden waardoor sommige wegen in ondiepe riviertjes veranderden. Te Malderen liep het echter helemaal zo'n vaart niet. Wat lichte regen rond de middag en een buitje een paar uur erna deden het neerslagtotaal oplopen tot een weinig indrukwekkende 0,4 mm.Vanuit het noorden zijn ondertussen weer brede opklaringen komen opdagen en een met sluierwolken bedekte hemel beheerst nu het weersbeeld. Op thermisch gebied boekten we weer enige winst met maxima van 23,1 graden terwijl het afgelopen nacht niet al te fris werd met 13,4 graden. De wind deed het ook rustiger aan met maximaal 18 km/h uit het zuidwesten. De onstabiliteiten van vandaag zullen we morgen moeten overdoen want vooral in de namiddag wordt er in de hogere luchtlage negatieve vorticiteit berekend en in combinatie met een redelijk sterke lifting belooft dit de nodige nattigheid te geven, mogelijk zelfs onder "muzikale" begeleiding. De dagen erna lijken eveneens heel wat regen en buien in petto te hebben doch die hittegolf van formaat waaronder we in de tweede helft van de maand zouden gebukt gaan, waarvan sommigen al enige tijd gewag maken, lijkt op de weermodellen van oa het GFS steeds meer vorm te krijgen dus het ziet ernaar uit dat de zomer nog niet al haar pijlen verschoten heeft...
Vrijdag, 11 augustus 2006
Vandaag werd een behoorlijk aktief dagje op weersgebied, en we vlogen er ook al snel in met indrukwekkende en zeer onstabiel ogende buienluchten die reeds voor zonsopgang hun schoonheid uitstraalden. Het begon vervolgens met lichte regenbuitjes die erg plaatselijk toesloegen, maar ze aktiveerden snel naarmate de dag vorderde en ze werden ook talrijker waardoor er ook voor Malderen geen ontsnappen aan was. De buienmolen die in het begin van de namiddag haar hoogtepunt bereikte met twee pittige onweersbuien (neerslagintensiteit maarliefst 174 mm/h) leverde 21,4 mm neerslag op. Buiten het onweer passeerden er nog een hele reeks gewone regenbuien terwijl de overvloedige bewolking er voor zorgde dat we het grootste deel van de tijd van zonlicht verstoken bleven. Temperaturen tussen 11,7 en 15,4 graden was dan ook alles wat we konden verwachten bij dit weer. Hierbij stond er een matige wind die snelheden tot 20,9 km/h haalde (hoogste snelheid uit zuidwest). In de loop van de avond begonnen de meeste buien ernstige verzwakkingsverschijnselen te vertonen en kort daarop bleef er niet meer over dan hoge sluierwolken en wat middelhoge bewolking. De dag werd uiteindelijk nog vrij zonnig afgesloten al konden deze laatste stralen weinig meer veranderen aan de onderkoelde temperaturen waarmee we vandaag geconfronteerd werden.
Zaterdag, 11 augustus 2007
Na het diepe dal waarin het weersbeeld de voorbije dagen vertoefde, had de zomer vandaag aardig wat moeite om zich weer te herpakken. Aldus begonnen we de dag in grijze omstandigheden, zij het dat een combinatie van veel wolken en warmere luchtaanvoer reeds resulteerde in minima van 11,3 graden. Vooral in het tweede deel van de voormiddag ging de bewolking dan met mondjesmaat openbreken en zagen we daarboven een azuurblauwe lucht verschijnen. Na de middag kon de zon hier gretig gebruik van maken om ons zeer kwaliteitsvol zomerweer te bieden, dit bij een noord- noordwestelijk briesje met snelheden tot 12,9 km/h en temperaturen die naar de avond toe opliepen tot 24,6 graden. De bewolking die eerst overging van Stratus naar Stratocumulus, bestond in de namiddag uit Cumulus humilis om later wanneer de zon uit beeld verdween, eveneens op te lossen. De rest van de avond verliep daardoor in heldere omstandigheden, al koelde het behoorlijk af waardoor dat ene truitje voor de late terrasjesjagers zeker geen overbodige luxe was. Ondanks de overvloedige bewolking afgelopen nacht en vanochtend hielden we het erg droog met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 11 augustus 2008
Het was vanochtend erg rustig en droog met uitgestrekte Stratocumulusvelden, Stratus fractus en Cirrostratusbewolking. Dit alles kregen we te zien bij temperaturen die naar 13,7 graden gezakt waren. Tijdens het verstrijken van de voormiddag deed de toenemende thermiek de Stratus fractus overgaan in Cumuluswolkjes, maar een weersverbetering hield dit zeker niet in. Er waren immers temperatuursinversies aanwezig die de stapelwolken deden uitspreiden tot extra Stratocumulusbewolking en het duurde niet lang voordat het hele luchtruim ermee bedekt raakte. De Stratocumulusbewolking werd zodanig samengeperst dat het een aaneengesloten laag werd die niet het minste zonnestraaltje doorliet zodat het een erg sombere namiddag werd. Van de temperaturen hoefden we dan ook geen hoogstandjes te verwachten al viel het met 21,6 en een zuidwestelijk briesje tot 22,5 km/h nog best mee. Gelukkig bleef het droog, zullen ze op sommige plaatsen gezegd hebben, maar op andere plaatsen zijn een paar lichte regenbuitjes op bezoek geweest die zich lieten verraden door de valstrepen (en de weerwaarnemers) eronder. Op het einde van de namiddag nam de thermiek af zodat het wolkendek niet meer kon gevoed worden met verse stapelwolken. Het viel al snel uit elkaar, maar ondertussen was er reeds Cirrus densus en Altostratusbewolking gearriveerd waardoor de zon nog steeds niet het beste van zichzelf kon geven. De zachte kleuren van het avondlicht zorgden er echter voor dat we weer volop konden genieten van fantastische wolkenlandschappen waarbij het hoogtepunt van dit visuele spektakel vlak voor zonsondergang werd bereikt. De rest van de avond verliep rustig zodat het neerslagtotaal van 0,0 mm niet meer verder werd aangevuld, maar de nadering van een aktieve regenzone met een krachtig windveld erachter doet reeds vermoeden dat die rust niet lang zal duren...
Dinsdag, 11 augustus 2009
Na een met lichte regen besprenkelde nacht maakten sombere, grijze Stratuswolken vanochtend hun opwachting. Deze hadden nog wat lichte motregen bij zich en zorgden ervoor dat het niet verder dan een kleine 17 graden afkoelde. Naar de middag toe werd het droger en ging de bewolking geleidelijk over in Stratocumulus. Het duurde niet lang voor we hierin de zon zagen verschijnen, en het vervolg was een niet onaardige namiddag waarbij de bewolking verder aftakelde. De zon kreeg nu alle kansen om het kwik op te drijven naar een aangenaam warme 24,5 graden, terwijl de resterende bewolking overging in Cumulus. De blauwe lucht erboven had aanvankelijk een melkachtige waas, maar kreeg steeds meer een azuurblauwe tint terwijl het helderder werd. Kort voor zonsondergang was het volledig helder en keken we aan tegen een arctisch blauwe lucht die een zuiderse sfeer uitstraalde. Ware het niet dat het behoorlijk afkoelde in deze omstandigheden en er dus veel fantasie nodig was om in deze zuiderse stemming te blijven. De minima werden pas op het einde van de avond bereikt met 14,2 graden. Bovendien was de bewolking volgens de satellietbeelden nooit veraf, en moet het noorden van Nederland daar reeds flink wat last mee gehad hebben. De bewolking rukt slechts langzaam op richting Malderen, waardoor het neerslagtotaal van 1,2 mm niet meer verder zal aangevuld worden. Dankzij het wegvallen van de 20,9 km/h halende noordwestenwind was het effect van de avondlijke afkoeling gelukking niet al te groot.
Woensdag, 11 augustus 2010
Dankzij/door de vorming van golfjes op het koufront, werd deze op haar doortocht vertraagd waardoor we vanochtend nog steeds onder de regenwolken zaten. Niet dat het veel voorstelde met wat lichte motregen uit Stratusbewolking, maar het was voldoende om het zomergevoel uit te wissen ondanks de temperaturen die niet beneden 17 graden daalden. Na een tijdje verschenen er in het grauwe wolkendek donkere gestalten en leek het alsof 'iets' Malderen probeerde te besluipen. Dit bleek al snel een rij van Cumulus congestus wolken te zijn, waarachter zich opklaringen bevonden. De motregen hield op, de zon kwam er aarzelend door en we schakelden over op een luchtig en vriendelijk weertype. Tegen de middag was het vooral Cumulus mediocris, Cumulus congestus, Stratocumulus en Cirrus dat we te zien kregen, en het was aangenaam toeven bij maxima die 24,7 graden haalden. De wolken lieten zich voortdrijven op een zuidwestelijk briesje tot 22,5 km/h en het zonnige maar door sluierwolken nogal melkachtig aandoende weertype hield de ganse namiddag aan. Tegen de avond dreef er Stratocumulus castellanusbewolking binnen, waarbij de 'kanteeltjes' uitgroeiden tot forse stapelwolken in een erg onstabiel ogende atmosfeer. Deze wolken waren zo talrijk dat het bijna betrokken werd en er voor de vallende sterren- liefhebbers weinig te rapen viel, maar toch viel er geen neerslag uit. Het dagtotaal van 1,4 mm was dan ook volledig toe te schrijven aan het wegtrekkende koufront vanochtend. Zoals de benaming doet vermoeden zijn we uiteraard in koelere lucht terechtgekomen, zodat de minima pas op het einde van de avond werden bereikt met 13,9 graden.
Donderdag, 11 augustus 2011
Ondanks de weinig hoopgevende weerberichten werd het vandaag tamelijk zonnig met net als gisteren verspreide Stratocumulusvelden die een golvende structuur hadden en plaats maakten voor een aantal mooie opklaringen. De zonsopgang verliep hierdoor erg sfeervol bij minima van 14,7 graden, en het halfbewolkte weersbeeld kenmerkte zowat de ganse voormiddag. Er verscheen ook veel sluierbewolking die vooral na de middag dominant aanwezig was, maar in de tweede helft van de namiddag werd deze opeens onderbroken door een scherp begrensde band in het westen waarachter zich een diepblauwe lucht bevond. Het werd dus meteen duidelijk dat we terug op aangenaam zomerweer afstevenden, en het kwik loog er niet om met maxima die op 25,1 graden piekten zodra de zon er weer doorkwam. De bewolking hoorde bij een naderend koufront, en dat was te merken aan de onstabiele varianten die erin opdoken zoals Altocumulus castellanus en Altocumulus floccus. Bovendien stond er nog steeds erg veel wind die met haar snelheden tot 35,4 km/h uit het west- zuidwesten voor de nodige hinder zorgde. Naar de avond toe zwakte de wind geleidelijk af en kregen we een afwisseling van Stratocumulusvelden, Cumuluswolken en Altocumulus te zien waaronder af en toe valstrepen te zien waren. Dit waren uiteraard regenbuien waarvan we er tijdens de avond nog een paar over de vloer kregen. Geen grote hoeveelheden weliswaar, maar toch genoeg om verrassend uit de hoek te komen. De zonsondergang zorgde voor fraaie kleurenschakeringen in de nog steeds gelijkaardig uitziende bewolking waarna de duisternis samen met talloze druppels uit een nieuwe bui over het weerstation neerdaalde. Toen dit alles in de pluviometer was gesijpeld, wees deze 0,2 mm aan als dagtotaal.
Zaterdag, 11 augustus 2012
Na een heerlijk koele nacht bij minima van 9,6 graden konden we vandaag opnieuw van zonnig en warm zomerweer genieten. Tijdens de tweede helft van de voormiddag moesten we wel rekening houden met stapelwolken die snel talrijker werden en waar de zon af en toe achter wegdook. Dit kon echter niet verhinderen dat we in de namiddag nog maxima van 24,7 graden konden optekenen. Er stak een verkoelend briesje tot 20,9 km/h op uit noordoostelijke richting en de stapelwolken losten traditiegetrouw weer op naar de avond toe. Deze verliep terug aangenaam zacht zonder dat we van zwoele plaktoestanden konden spreken. We eindigden weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm terwijl de eerste tekenen van het droge weer zichtbaar worden in de vorm van slaphangende planten en regenputten waarin enkel nog stof en bladeren te scheppen vielen.
Zondag, 11 augustus 2013
We begonnen de dag onder uitgestrekte velden Stratocumulusbewolking bij minima van 11,9 graden. Het zag er dreigend uit en de minder rooskleurige weersvoorspellingen voor deze dag leken dus ook uit te komen. Maar de bewolking werd dunner vanuit het westen waardoor we binnen de kortste keren met losse Stratocumulus compartimentjes te maken hadden die enerzijds de nodige kansen gaven aan de zon en anderzijds voor een schitterend uitzicht zorgden. Na een tijdje werden er stapelwolkjes gevormd die het uiteindelijk van de Stratocumuluswolken overnamen. De stapelwolken groeiden uit tot forse afmetingen, en samen met de bijna zwartblauwe lucht erboven zorgde dit voor prachtige wolkenlandschappen. Het had allemaal veel weg van een buiendag in het voorjaar, inclusief de buien zelf. Het duurde immers niet lang voordat de stapelwolken uitgroeiden tot 'kritieke' afmetingen en we zagen het water opeens met bakken naar beneden komen. Gelukkig voor de zomerliefhebber waren het blijkbaar erg ondiepe bakken, want de stortbui duurde maar anderhalve minuut en het neerslagtotaal sprak dan ook boekdelen met slechts 0,2 mm ondanks het neergutsende regenwater. De wind was overigens aan de zwakke kant uit noordelijke richting. Na een tijdje volgde er een tweede bui met vijf regendruppels en acht motregendruppels en dan volgde er nog een met tien motregendruppeltjes waarna de buienmolen definitief vastliep. In Malderen althans, want op de radarbeelden was duidelijk te zien hoe zich een active buienlijn had gevormd die net ten noorden van ons in haar lengte voorbijtrok. In de as van deze lijn moeten er neerslagtotalen van meer dan tien millimeter zijn opgetekend en de bui die we in Malderen over de vloer kregen was een buitenbeentje uit deze lijn dat iets teveel naar rechts afweek en ons zo nog kon meenemen. De regengordijnen waren wel voortdurend te zien in het noorden daar het zich allemaal slechts enkele kilometers hiervandaan afspeelde en de actief weerliefhebber kreeg dus te kampen met ernstig bloedverlies onder de nagels. Voor de fotografen onder ons werd echter voorzien in prachtige wolkenlandschappen en ook bij zonsondergang waren de inzakkende stapelwolken nog steeds een prachtige verschijning tegen de diepblauwe lucht toen ze in kanariegele kleuren gingen oplichten. Er volgde een koele en rustige avond waarin we geleidelijk naar heldere weersomstandigheden evolueerden.
Maandag, 11 augustus 2014
De Cirrostratusbewolking is weer weggetrokken en het was vanochtend compleet helder met een staalblauwe hemel die aan zuiderse oorden deed denken. Dat deed het kwik dan weer minder met 13,7 graden en ook de wind had weinig zin om aan dit gevoel mee te werken want deze was opnieuw zeer krachtig met vlagerige windstoten. Vanuit het westen dreef er al snel Stratocumulus castellanus en Cumulus fractus binnen die geleidelijk talrijker werden. Er werden Cumulus congestus wolken gevormd en tijdens de late namiddag was daar ook Cirrus densus tussen te zien waardoor het duidelijk was dat we met pittige buien te maken gingen krijgen. Op verschillende lokaties was dit al het geval geweest met een sterke voorkeur voor het Nederlandse grondgebied, en op Malderen was het wachten tot in de late namiddag voordat het daar ook prijs was. Daar begon het vanuit het niets opeens zeer fel te stortregenen met zeer dikke druppels, maar voor we doorhadden dat we in een bui waren terechtgekomen, was het alweer droog. De neerslag had zelfs de kans niet om de bodem van de pluviometer te bereiken zodat we er toch nog met een dagtotaal van 0,0 mm zijn vanaf gekomen. Daarna konden we nog een hele avond genieten van chaotische wolkenluchten (Cirrus densus, Altocumulus floccus, Castellanus, lenticularis, Cumulus congestus, Stratocumulus) waarbij we af en toe nog 5 tot 10 druppels meekregen van buien die ons schampten of in staat van ontbinding over ons trokken. De west- zuidwestelijke wind bleef nog een hele avond verderrazen al zwakte ze tegen zonsondergang wel iets af.
Dinsdag, 11 augustus 2015
Boven het noordwesten van Frankrijk bevond zich vanochtend flink wat onweer waardoor er terug hoop was op een einde of pauze van de aanhoudende droogte. Maar al snel bleek dat het onweer eruit ging en het duurde niet lang of ook de buien lieten het afweten. Wat Malderen nog kon bereiken was Stratus en Altostratus bewolking die we bij minima van 14,6 graden zagen binnendrijven. De bewolking hield zich meestal ten zuiden van ons op terwijl het in het noorden weer wat opklaarde. Het was opvallend rustig met slechts een zwak zuidwestelijk briesje en in deze omstandigheden werd er ook nevel gevormd waardoor de hemel een fletse indruk maakte. De Altostratus bewolking breidde zich in de loop van de namiddag uit over zowat het ganse luchtruim al waren er in het oosten en noorden hier en daar nog wat blauwe plekken te zien.De bewolking kon niet voorkomen dat het aangenaam zacht werd bij maxima van 26,6 graden. Tijdens de avond voelde het bij het zwakke waterzonnetje echter wat frisjes aan. Onder de Altostratusbewolking waren valstrepen te zien, en net ten zuiden van Malderen leverde dit ook een paar druppels op die echter vrijwel nergens meetbaar waren. Later ontstonden er nieuwe opklaringen ten noordwesten van ons waarin we de zon wazig zagen ondergaan. Zoals wel verwacht kon worden sloten we de dag af met 0,0 mm.
Donderdag, 11 augustus 2016
Onder een verder uitklarende hemel en bij een wegvallende wind koelde het aan het begin van de nacht fel af waardoor het kwik aan de grond gevaarlijk dicht bij het vriespunt kwam. In thermometerhut was het ook bibberen geblazen met minima van 6,9 graden. vanuit het westen kwam er nog net op tijd Cirrostratus en Altostratus bewolking opzetten om de afkoeling stop te zetten en een uitzonderlijke vorstnacht te vermijden. Op beschutte plaatsen in het oosten van de Benelux kan het hier en daar echter toch nog aan de grond gevroren hebben. Tegen zonsopgang was de Altostratusbewolking al flink aangedikt en schoot het kwik meteen enkele graden omhoog al was het een alles behalve zachte bedoening, te meer daar de zuidwestenwind ondertussen ook weer flink is aangewakkerd. Deze draaide naar westelijke richtingen en stuwde de bewolking verder het binnenland in terwijl er ook af en toe al wat lichte regen viel. Onder het wolkendek was ook Altocumulus castellanus bewolking te zien, maar de onweersliefhebbers onder ons mochten dit voor een keer negeren. De neerslag werd geleidelijk intenser waarbij de Altostratus overging in Nimbostratus met de karakteristieke 'pannus' eronder. De wolkenbasis daalde naarmate het warmtefront verder het binnenland in schoof waarna er vooral laaghangende Stratus en Stratus fractus bewolking te zien was. Na een tijdje loste deze bewolking weer grotendeels op en kregen we terug Altostratus te zien met hier en daar nog een laaghangende flard Cumulusachtige Stratus fractus eronder. Ondertussen begon er ook zachtere lucht binnen te sijpelen waardoor de temperaturen met het naderen van de avond niet of nauwelijks daalden en steeds in de buurt van de maxima van 16,1 graden bleven. De regendruppels werden kleiner, al kreeg de neerslag nu een buiig karakter met enkele golven van vrij intense regen die uit fijne druppeltjes bestond. Daarna werd het dan definitief droog met een op 3,1 mm uitgekomen njeerslagtotaal en konden we van een aangename zachte zomeravond genieten. Van achter glas leek het echter nog steeds kil en guur herfstweer te zijn waardoor veel zomerliefhebbers zich binnen hebben weggestoken en deze zeldzame kans op een aangename terrasjesavond hebben gemist.
Vrijdag, 11 augustus 2017
Het is tijdens het tweede deel van de nacht blijven verder regenen, maar de intensiteit werd geleidelijk minder waardoor het tegen de ochtend weer droog was. Door de bewolking werd het niet kouder dan 13,9 graden en er stond vrijwel geen wind. Tegen de ochtend waren er wel opklaringen te zien waarbij de bewolking is overgegaan in Stratocumulusvelden, maar deze opklaringen hingen er nog maar nauwelijks of er werd op grote schaal nevel en mist gevormd wat in het begin een leuk fantasysfeertje opriep. Maar uiteindelijk was het voor de meesten al snel welletjes met het mystieke gedoe want de mist ging over in laaghangende bewolking waardoor het een sombere en kille bedoening werd aan het begin van de voormiddag. Het leed van de zonneliefhebbers was gelukkig maar van korte duur want er werden al snel gaten geprikt in de bewolking, en hierin zagen we dan flinke stapelwolken ontstaan die gelijk een einde maakten aan het leed van de buienliefhebbers. Voor sommigen dan toch, want de buien waren natuurlijk plaatselijk al konden we wel vanop veel plaatsen de fraaie Cumulus congestus wolken gadeslaan. De aangevoerde lucht was echter tamelijk stabiel waardoor er veel uitspreiding tot Stratocumulus plaatsvond en die zorgde terug voor een periode van vrij somber weer. Halverwege de namiddag klaarde het echter plots op vanuit het zuidwesten en kregen we dan toch nog overvloedige zonneschijn en droog weer waarbij het kon opwarmen tot 21,0 graden bij een zwakke zuidwestelijke bries. Het convectieve aandeel van de bewolking verdween naar de avond toe waardoor er uiteindelijk enkel Stratocumulusvelden overbleven. Deze kregen wel onstabiele trekjes met floccus en castellanus strukturen erin al bleven verdere gevolgen uit. De avond verliep in rustige en vrij zachte omstandigheden en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm in Malderen.
Zaterdag, 11 augustus 2018
Kort na middernacht kregen we opeens een krachtige stortvlaag over ons heen en deze liet het neerslagtotaal uit komen op 7,8 mm. Het regende nog een tijdje na maar tegen de ochtend was het al lang weer droog en dreven er opklaringen binnen. De resterende bewolking zorgde ervoor dat het niet kouder dan 11,7 graden is geworden. Overdag was het luchtig met een fris windje uit westelijke richtingen terwijl er talloze flarden Stratus fractus voorbij dreven. Deze gingen over in Cumulus mediocris die op hun beurt overgingen in de Cumulus humilis variant terwijl er in de hogere luchtlagen velden Cirrus en Cirrostratus langs dreven. Er waren soms ook Altocumulus bankjes te zien. Met maxima van 24,0 graden werd het warmer dan verwacht al trad de koelte tegen zonsondergang vrij snel weer in. Er volgde een rustige en droge nacht met brede opklaringen.
Zondag, 11 augustus 2019
Na een heldere start met minima van 14,1 graden dreef er opeens Cirrostratus binnen uit het zuidwesten en deze ging bliksemsnel over in Altostratus. Het zag er dreigend uit en een zondvloed leek aanstaande maar aangezien Altostratus in klimaat 2.0 geen enkele betekenis meer heeft, bleef het zonder gevolgen. De hele dag door hing deze bewolking er terwijl er tijdens de namiddag enkele zones met dunnere bewolking passeerden. In deze gebieden ontstond prachtige Stratocumulus stratiformis undulatus en kon de zon de thermometers een boost geven naar 22,7 graden. Tegen de avond klaarde het definitief op vanuit het westen en sloten we de dag af met wat zonneschijn. We gingen de nacht in met een wegvallende wind en een vertrouwd neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 11 augustus 2020
De bewolking is tijdens de nacht weer flink toegenomen en er hingen buien in de buurt waarvan er eentje net ten westen van ons reeds voor een gezapig ochtendregentje heeft gezorgd. Het was zwoel bij minima van 20,1 graden maar gelukkig hield de bewolking de hitte van de zon een beetje tegen, we kregen deze tijdens de voormiddag zelfs bijna niet te zien. De bewolking bestond uit Altostratus, Altocumulus en diverse undulatus, floccus en castellanusvormen van deze laatste. Alle bewolking leek zich op middelbaar niveau te bevinden, in de onderste luchtlagen was het nog helder. Na de middag loste de bewolking op en het werd nu onaangenaam warm met veel zon terwijl er enkel wat Cirrus en Altocumulus castellanus te zien was. De oostenwind bracht amper verkoeling. Maar dan zagen we opeens flinke stapelwolken verschijnen in het oosten en ook elders zagen we kleinere stapelwolken ontstaan waarvan de meesten uit veldjes Altocumulus castellanus ontstonden die uit het niets leken te ontstaan. Deze groeiden in geen tijd uit tot onweersbuien en we zagen de ene na de andere ontstaan waarbij elke cel een redelijk korte levensduur leek te hebben. Maar hoe dan ook leek er een soort van kettingreactie van buien op gang gekomen te zijn, net alsof de onstabiliteit zich als omvallende dominosteentjes voortplantte. Op de satellietbeelden leek de onweershaard op een soort van lavastroom die langzaam uitvloeide in westelijke richting. Het vond onderandere Londerzeel op haar weg en voorafgegaan door een aantal felle buien die ons net langs het noorden misten, kregen we uiteindelijk ook hier (althans in Buggenhout) de volle laag met veel regen en continu gerommel en geflits erbij. Al is dat misschien veel gezegd daar we hier aan de hagelstenen en rukwinden ontsnapten die enkele kilometers naar het noorden veel schade hebben aangericht. In Londerzeel en Buggenhout was het dus eerder verlossing en verlichting wat we kregen van regen en een koele bries uit het noorden, al deden de slakken hard hun best om ook hier nog een beetje ravage aan te richten in de mate van het mogelijke. Dit viel dan weer niet mee daar veel planten natuurlijk al lang verdroogd, verschroeid en gedesintegreerd waren door de voorbije hittegolf. Ook vandaag was het overigens weer vlammend heet met 35,3 graden voor de onweersbuien toesloegen. Het Londerzeelse neerslagtotaal is uitgekomen op een veel bescheidenere 1,9 mm en het bleef nog een tijd naregenen met hier en daar een bliksemflits of verre donderslag.
Woensdag, 11 augustus 2021
In een zwaar bedauwde en deels in nevelslierten gehulde omgeving zagen we de dag in zonnige omstandigheden beginnen bij minima van 11,0 graden. De door de natte zomer groene en weelderige natuur zag er letterlijk en figuurlijk schitterend uit al straalde dit alles toch ook herfstgevoel uit. Hoe dan ook volgde er een fraaie zomerdag op want er hingen slechts wat condensatiestrepen en Cirruswolken terwijl de zon alle kansen kreeg om het snel te laten opwarmen. Enkel in het zuiden was lagere Stratocumulusachtige bewolking te zien. Deze loste na verloop van tijd op al ontstonden er in de loop van de dag wat stapelwolken en dreven er ook dan weer wat Stratocumulusveldjes voorbij. Ook was er veel Cirrusbewolking te zien in de nogal fletse hemel. Het werd een stuk warmer dan we deze zomer gewend zijn met 24,3 graden al zijn dit natuurlijk nog geen zwoele, tropische toestanden. In de schaduw voelde het zelfs nog vrij koel aan maar gelukkig werd dit niet versterkt doordat de zuidwestelijke bries zich wat op de vlakte hield. Tijdens de avond kregen we vooral Cirruswolken in allerlei vormen en formaten te zien (uncinus, intortus, spissatus, floccus) met hier en daar Altocumulus ertussen die fraaie ribbelpatronen vertoonde. De andere wolkensoorten losten ondertussen op waardoor de zon wat constanter kon schijnen dan overdag. Tijdens de late uurtjes bleef het lang zacht maar er kwam al een zekere klammigheid in de lucht door al het vocht dat overal aanwezig is en natuurlijk heeft het muggenvolkje zich daar de voorbije maanden uitgebreid mee kunnen voeden waardoor de mug/mens ratio op de terrasjes weer volledig de verkeerde kant uitsloeg. Dankzij de overvloedige dauw afgelopen nacht hoefde de pluviometer niet werkloos te blijven in dit droge weer en tekenden we dus nog 0,1 mm op.