"Moderne opwarming sterkste in afgelopen 7000 jaar"

Link naar het artikel gepubliceerd in Nature Communications:

https://www.nature.com/articles/s41467-022-32629-x

Bron onderstaande tekst: 

https://scientificrussia.ru/articles/sovremennoe-poteplenie-samoe-silnoe-za-poslednie-7000-let

Vertaling: Googletranslate

MODERNE OPWARMING IS DE STERKSTE IN DE AFGELOPEN 7000 JAAR

De zomerseizoenen van de afgelopen decennia in het noorden van West-Siberië waren de warmste in de afgelopen 7.000 jaar, aldus de wetenschappers. In voorgaande millennia daalde de luchttemperatuur geleidelijk, met schommelingen in de ene en de andere richting. Maar in de 19e eeuw begon het te stijgen en in de afgelopen decennia heeft het zijn hoogste waarden bereikt. Dit werd ontdekt door dendrochronologen van het Institute of Plant and Animal Ecology, Ural Branch van de Russian Academy of Sciences en Ural Federal University, die 40 jaar lang een extra lange boomringchronologie creëerden op basis van de breedte van jaarringen van halve -fossiele bomen in Yamal. Gedurende deze tijd slaagden ze erin om gedurende 7638 jaar informatie over zomertemperaturen te bestuderen. De resultaten van de studie en conclusies over de temperatuur in West-Siberië hebben wetenschappers  gepubliceerd in het tijdschrift Nature Communications. Het onderzoek wordt ondersteund door de Russian Science Foundation (projectnr. 21-14-00330).

"Als gevolg van cyclische veranderingen in de baanparameters van de aarde op de subpolaire breedtegraden van het noordelijk halfrond, is er een geleidelijke afname van de ontvangst van zonne-energie in de zomermaanden. Deze fase begon ongeveer 8000-9000 jaar geleden en duurt tot op de dag van vandaag voort. Maar jaarringgegevens laten zien dat sinds het midden van de 19e eeuw een trendomslag begon, de temperatuur begon zeer snel te stijgen. En het heeft de afgelopen decennia de hoogste waarden bereikt”, legt Rashit Khantemirov uit, hoofdonderzoeker bij de Laboratoria of Dendrochronology van de IERiZh Ural Branch van de Russian Academy of Sciences and Natural Science Methods in the Humanities Research van de Ural Federal University.

Welke periode in het interval van 30 tot 170 jaar de onderzoekers ook namen, de warmste bleek degene te zijn die eindigde met het laatste jaar van de wederopbouw. De gemiddelde waarde voor de vorige eeuw is bijvoorbeeld hoger dan de temperatuur van enig ander willekeurig genomen interval van honderd jaar in het verleden.

“De temperatuurgroei van de afgelopen decennia is niet te snel op relatief korte tijdschalen. Maar in het interval van 160-170 jaar is de snelheid van de huidige opwarming het hoogst in vergelijking met wat in het verleden was. De exclusiviteit van moderne opwarming blijkt ook uit het feit dat er in de afgelopen eeuw geen enkel extreem koud zomerseizoen is geweest, maar wel 27 extreem warme jaren. Hiervan zijn er 19 gevallen in de afgelopen 40 jaar, dat wil zeggen dat het in deze decennia om de twee jaar extreem warm was”, zegt Rashit Khantemirov.

Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat de gegevens erop wijzen dat antropogene factoren niet alleen zijn toegevoegd aan de lijst van belangrijkste factoren die de klimaatverandering beïnvloeden, maar belangrijker zijn geworden dan natuurlijke oorzaken.

Onderzoek naar klimaatchronologie zal worden voortgezet, verzekert Rashit Khantemirov. De wetenschappers zijn van plan om de reconstructie van het klimaat met nog eens 2000 jaar uit te breiden tot in het verleden. Collega's van de afdeling Klimaatonderzoek van de Universiteit van East Anglia, 's werelds beste specialisten in het extraheren van informatie over fluctuaties van meerdere eeuwen, helpen hierbij. Bij het beoordelen en visualiseren van de verkregen gegevens werd het onderzoek ondersteund door specialisten van het Zwitserse Instituut voor Bos-, Sneeuw- en Landschapsstudies, evenals collega's van de Universiteit van Genève.

“Internationale samenwerking maakt het mogelijk om andere parameters van boomringen te gebruiken voor klimaatreconstructies. Samen met collega's uit Zwitserland wordt gewerkt aan het analyseren van de intracellulaire structuren van boomringen. En op basis van het Instituut voor Geologie en Geofysica van de Chinese Academie van Wetenschappen is het de bedoeling om een ??klimaatreconstructie uit te voeren op basis van de analyse van de zuurstof-18-isotoop in de jaarringen van Yamal-bomen”, legt Rashit Khantemirov uit.

Referentie

40 jaar geleden begon Stepan Shiyatov, een pionier op het gebied van dendrochronologie in Rusland, met collega's van het Instituut voor Planten- en Dierecologie, afdeling Oeral van de Russische Academie van Wetenschappen, met het systematisch verzamelen van semi-fossiel hout op het Yamal-schiereiland. Hij was de eerste die de waarde inzag van de informatie die is opgeslagen in de jaarringen van oude bomen voor het reconstrueren van de geschiedenis van het klimaat. In de loop der jaren zijn er meer dan twee dozijn expedities uitgevoerd, zijn meer dan 5000 zaagsneden van semi-fossiele bomen verzameld en is de breedte van hun jaarringen gemeten.

Met behulp van de cross-dateringsmethode werden de datums van de vorming van elke ring met absolute nauwkeurigheid bepaald in ongeveer 2000 lariks- en sparrenbomen die in de afgelopen 8,8 duizend jaar op het schiereiland groeiden, en de langste boomring-chronologie voor de poolgebieden werd gebouwd.

Boomringen zijn in veel opzichten een van de beste gegevensbronnen over de luchttemperatuur in het verleden. De bomen die het meest gevoelig zijn voor temperatuurveranderingen groeien in de subpolaire gebieden en in de hoge bergen. In sommige poolgebieden zijn de overblijfselen van bomen die duizenden jaren geleden leefden bewaard gebleven. Een van die plaatsen is het Yamal-schiereiland.