Vrijdag, 24 september 2004
Nadat we afgelopen nacht een aantal stevige buien over ons heen kregen onthulden de eerste zonnestralen een met talloze imposante Cumulonimbi volgezaaid uitspansel, wat garant stond voor een uiterst wisselvallige en natte vrijdag. De ene bui na de andere denderde het land binnen, hierbij Malderen niet ontziend, en hoewel er geen onweer bij was zorgde een geweldige stortbui voor een nieuw record wat neerslagintensiteit betreft met 169,4 mm/h. Het neerslagdagtotaal is eveneens op een recordwaarde uitgekomen met maarliefst 23,6 mm. Met temperaturen tussen 9,1 en 14,5 graden verliep de dag op thermisch gebied een flink stuk bescheidener al was de wind wat minder omstuimig dan de voorbije dagen met 26 km/h zodat deze de gevoelstemperatuur niet tever omlaag duwde (dat deed de regen wel in de wind haar plaats). Tussen de buien door kregen we de zon af en toe te zien, maar deze had er vandaag duidelijk weinig zin in en naar de avond toe is de zaak weer helemaal toegetrokken met lage bewolking en restanten van buien die door de stijgende luchtdruk zijn afgetakeld. De buienmole zal de komende uren langzaam tot stilstand komen zodat we morgen uiteindelijk van een droge episode zullen kunnen genieten, doch naar de avond toe maakt een nieuwe regenzone haar opwachting om ons een nachtje in haar produkten onder te dompelen. Nadien lijkt er evenwel een rustigere periode met hogedrukweer in de maak te zijn...
Zaterdag, 24 september 2005
(Thailand) De dag startte ogenschijnlijk onschuldig met wat verspreide stapelwolkjes en hoge sluierwolken. Het viel echter op hoe de lagere wolken aan een hoog tempo aan de hemel voortjoegen. Tijdens de voormiddag bleef het weersbeeld er grotendeels hetzelfde uitzien doch rond de middag tijdens een uitstap op zee bij de Koh Phi Phi eilanden was er opeens een sterke ontwikkeling van de stapelbewolking en de apotheose volgde een tiental minuten later toen zich in de donkere basis van een reeds sterk ontwikkelde stapelwolk opeens de lichtgrijs gekleurde slurf van een kleine tornado vormde. Het fenomeen bleef enkele minuten zichtbaar waarbij de tornado in een schuine hoek naar rechts ontwikkelde en hierbij een lichte boogvorm vertoonde. Of hij daadwerkelijk de grond raakte en er dus sprake was van een echte tornado valt moeilijk uit te maken maar door de hoge kalkrotsen waar hij boven hing zal het in elk geval weinig gescheeld hebben. De locatie was in elk geval wel goed gekozen door de weergoden want het ding hing bijna pal boven Maya Beach waar indertijd de film The Beach met Leonardo Di Caprio werd opgenomen. Toen de tornado uiteen rafelde was in de restanten ervan de zeer snelle rotatie goed te zien. De wind moet hier met gemak snelheden boven de 300 km/h gehaald hebben. Later ontwikkelde de stapelwolk zich tot een flinke stortbui waarvan de dichte regengordijnen de plaats van de feiten aan het oog onttrokken. Vanop afstand was hierin een duidelijke roterende updraft te zien waardoor het op een kleine supercel leek. Er ontwikkelde zich een bijzonder aambeeld met overshooting top en mamatusvorming terwijl deze zich zeker honderd kilometer vanaf de moederwolk uitspreidde en toch maar enkele kilometers breed bleef. Later op de dag ontwikkelden zich meer buien waaronder nog een paar flinke kleppers waarvan er eentje voor onweer zorgde te Tubkaak Beach in de late avond. De wind bleef hierbij de hele tijd nog flink van jetje geven.
Zondag, 24 september 2006
Aan bewolking was er ook vandaag geen gebrek. Het grijzige goedje liet af en toe een vaag herfstzonnetje door maar meer dan dat wilde ze voorlopig niet prijsgeven. Regendruppels liet ze daarentegen vlotter door, vooral tijdens de nachtelijke uren toen pittige buitjes 0,8 mm vers regenwater over het Malderse weerstation lieten neerdalen. In het westen van het land hadden ze duidelijk meer geluk met het nazomerweer want daar was reeds vroeg een helderblauw gebied te zien dat naarmate de dag vorderde maar nauwelijks wilde opschuiven in de goede richting. De wolken leken in de late namiddag weliswaar wat dunner te worden maar op blauwe kleuren werd nog steeds flink bezuinigd waar vooral het kwik slachtoffer van werd; de temperaturen raakten immers niet veel verder dan 22,4 graden. Het was echter dezelfde bewolking die ervoor zorgde dat deze ochtend uitzonderlijke zachtheid heeft gekend met minima van maarliefst 18,2 graden. De zuidelijke wind was vandaag ook een stuk prominenter aanwezig en haalde snelheden tot 27,4 km/h uit zuid- zuidwestelijke richting, al was haar optreden maar van korte duur want tegen zonsondergang was het weer helemaal rustig. De dag eindigde zwaarbewolkt en droog terwijl het tijdens de avonduurtjes amper afkoelde.
Maandag, 24 september 2007
Tijdens de eerste paar uur van de daglichtperiode konden we nog genieten van brede opklaringen die met opvallend diepblauwe luchten gepaard gingen. Er was echter reeds flink wat Altocumulusbewolking zichtbaar welke de eerste voorbode van een naderend koufront vertegenwoordigde. Het tweede deel van de voormiddag kenmerkte zich door een gestage bewolkingstoename vanuit het westen, doch het bleef droog en geregeld konden we nog een streepje zon meepikken. Dit verklaart dan ook waarom de temperaturen nog konden oplopen van 15,0 graden naar een maximum van 20,0 graden. Wel moesten we hiervoor al een prijs betalen in de vorm van een forse toename van de wind naar niet minder dan 46,7 km/h uit het zuid- zuidwesten en later de onvermijdelijke regen. Deze laatste bereikte ons tegen de middag en bereikte al meteen flinke intensiteiten, waarbij de neerslag een buiig karakter vertoonde. Omstreeks 13H30 (na een dik uurtje regen) werd het even droog en een blik op de radarbeelden leert ons dat we met een split- front te doen hebben waarbij op het tweede gedeelte van het front een smalle maar erg pittige buienlijn tot ontwikkeling kwam. De buienlijn won verder aan aktiviteit toen ze het binnenland introk en omstreeks 14H konden we hiermee in Brussel kennis maken in de vorm van dreigende wolkenluchten die vanuit het westen kwamen aanzetten. De neerslag bereikte ons niet zoveel later, maar de buienwolken hebben hun uitmuntende lenigheid om Malderen te ontwijken nog steeds niet verloren waardoor we er met hooguit 0,8 mm vanaf kwamen. Overigens maakte het tweede deel van de frontpassage ook in Brussel weinig indruk en er verschenen al meteen weer opklaringen in het westen. De bewolking van het front bleef nog een tijdje nasudderen met Altostratus en Cirrostratusformaties maar de zon klauwde zich hier al snel doorheen. Vanuit hetzelfde westen kwamen er talloze Cumuluswolken opzetten die in combinatie met de diepblauwe opklaringen en resterende Cirrossluiers voor erg fraaie uitzichten zorgden die goed tot hun recht kwamen boven het kleurige herfstlandschap. De afkoeling tijdens de avonduurtjes is dan weer als 'minder fraai' te ontschrijven zij het dat het slechts een voorproefje is van de afkoelingen die we de komende driedagen zullen moeten trotseren. Het blijft echter droog en rustig en de wind houdt het ook al snel voor bekeken.
Woensdag, 24 september 2008
De regengoden stonden vandaag kennelijk met de 'nachtshift' want na middernacht is het nog een tijdlang gezapig blijven verderregenen zodat we de ochtendspits vandaag in erg vochtige omstandigheden aantroffen. De neerslag kwam van een warmtefront waardoor we langzaam in zachtere lucht terechtkwamen, en in combinatie met al die wolken stond dat garant voor vrij hoge minimumtemperaturen van 11,8 graden. Tijdens de ochtend en voormiddag keken we aan tegen lage Stratuswolken met het hoge woord enzoverder, waaruit af en toe nog wat motregen viel. Na de middag sloeg het weersbeeld eindelijk om en werd het sombere wolkendek volledig opengereten door opklaringen die vanuit het oosten binnendreven. We konden weer genieten van een aangenaam en vriendelijk weersbeeld waarbij de temperatuur opliep tot 18,6 graden en het neerslagtotaal van 1,4 mm werd niet meer verder aangevuld. De bewolking bestond uiteindelijk uit Stratus fractus die een beetje de neiging had om over te gaan in Cumulus mediocris, maar door het vocht in de atmosfeer, bleef de atmosfeer er erg heiig uitzien met fletse kleuren en weinig contrast. Er stond bovendien weinig wind met maximaal 12,9 km/h uit het noordoosten zodat alles maar moeizaam opdroogde. De Cumulus- achtige wolkjes werden tijdens de avond eveneens opgeruimd zodat we weer van een heldere hemel konden genieten, maar er werd ondertussen ook nevel gevormd waardoor het helemaal niet zeker is of we morgenvroeg wel een zonnetje zullen zien bij het ontwaken. Condensatiewarmte van de zich ontwikkelende nevel zorgde ervoor dat het ondanks de heldere hemel niet zo snel afkoelde.
Donderdag, 24 september 2009
Veel is er aan het druilerige weertype niet veranderd, waardoor alles er vanochtend erg vochtig bij lag onder een gesloten wolkendek. Daar hoorden opnieuw bijzonder zachte ochtendtemperaturen bij die niet eens beneden de 15,6 graden zijn gedoken. Zodra de eerste schemering doorbrak werden we echter in een zeer depressieve herfststemming ondergedompeld door het erg dichte Stratusdek waaronder ook nog eens nevel of mist hing. De bewolking was zo dik dat er tijdens de eerste uren van de voormiddag een Egyptische duisternis hing die alles in zich leek op te slokken, terwijl er lichte motregen viel. De bewolking kreeg vervolgens wat structuur toen er afzonderlijke wolkenflarden (pannus) onder voorbijdreven, maar het bleef grijs en betrokken. Het was wachten tot rond de middag toen er vanuit het noordwesten plots een blauwe zone kwam opzetten waarin luchtig en vriendelijk ogende stapelwolkjes te zien waren. Tijdens de namiddag zorgde dit voor een complete wending van het sombere weerbeeld naar een zonovergoten, zomerse tegenganger. Op sommige momenten leek het alsof we het ondanks de opklaringen niet droog zouden houden, vermits de stapelwolken opbolden tot flinke afmetingen en het er behoorlijk onstabiel ging uitzien. Maar voor zover bekend is het nergens in het land tot buien gekomen en hielden we het dus bij de 0,6 mm motregen die er tijdens de nacht en voormiddag is gevallen. In deze omstandigheden was het voor het kwik een koud kunstje om naar een warme 22,7 graden op te klimmen. De wind was nauwelijks voelbaar met haar snelheden tot 16,1 km/h uit het noordwesten, maar dit werkte 's avonds de afkoeling in de hand onder de tegen zonsondergang helder geworden hemel. Tegen middernacht was het reeds afgekoeld tot 9,3 graden, wat uiteindelijk ook de minima van dit etmaal werden.
Vrijdag, 24 september 2010
Niet ver ten zuidoosten van Japan heeft zich een nieuwe tyfoon gevormd die onder de naam Malakas door het leven zal gaan. De storm zorgde ervoor dat het koufront weer wat naar het westen werd getrokken en we dus een sombere en kille start maakten. Er hing veel Altostratusbewolking en in het noordwesten was de bewolking dunner met een aantal opklaringen. De hele dag door waren er Altostratus undulatus wolken met Stratocumulus eronder en Cirrostratus in het noordwesten te zien, waarbij eerstgenoemde haar sombere uiterlijk soms wist goed te maken met haar fijne ribbelachtige structuren. Op het einde van de namiddag bereikten de 'outer bands' van Malakas ons en ontstond er een band van Cumulus congestus in het oosten. Deze zag er zeer dreigend en donker uit, en een deel van de wolken spreidde zich uit tot Altocumulus velum die eveneens een scherp afgetekende band ging vormen. Door de naar het noorden afdraaiende kern konden de buien en het windveld ons net niet bereiken en bleef de neerslag beperkt tot een tweetal regendruppels.
Zaterdag, 24 september 2011
De opklaringen zorgden andermaal voor een erg koele nacht bij minima van 7,2 graden. Daarna zorgde de zon echter voor een snelle temperatuursstijging en binnen de kortste keren stegen we boven 20 graden uit. Het was enige tijd helder en na de middag werden er wat stapelwolkjes gevormd die op het einde van de namiddag weer oplosten. De maxima bereikten 23,8 graden en de wind kwam uit het west- zuidwesten met snelheden tot 17,7 km/h. Tijdens de namiddag dreven er ook wat sluierwolkjes en condensatiesporen voorbij maar verdere gevolgen bracht dit niet met zich mee. Tijdens de avond volgde dan weer een bliksemsnelle afkoeling waardoor we het neerslagtotaal van 0,0 mm in erg ongezellige omstandigheden moesten aflezen.
Maandag, 24 september 2012
Tegen alle verwachtingen in werd het Malderse weerstation afgelopen nacht wakkergeschud door luide donderslagen. Een erg actief onweerscomplex wist ons vanuit het zuiden te bereiken en het was ook meteen het eerste onweer dat dit jaar over Londerzeel trok zonder haar activiteit te verliezen. De meeste ontladingen waren wolk-wolk en er zaten een paar mooi vertakte exemplaren tussen. De neerslag was erg intens, maar ook van korte duur waardoor de teller op het einde van de vlaag nog maar op 1,6 mm stond. Het onweer was erg snel weer verdwenen in noordelijke richting, al is dat niet echt verwonderlijk met de krachtige wind die er stond. In tegenstelling tot een normale onweerssituatie in onze streken, koelde het na de vlaag niet af maar ging het net opwamen waardoor het tegen zonsopgang aangenaam zacht was bij temperaturen die naar een kleine veertien graden waren gestegen. De minima werden tijdens de slagregens tijdens het onweer opgemeten en bedroegen 11,7 graden. Tijdens de rest van de nacht is er geen neerslag meer gevallen maar de lucht zag er uitermate dreigend uit vanochtend en het oogte ook erg tropisch met Cirrus densus, Altocumulus castellanus, Stratocumulus castellanus, Altostratus, Cumulus congestus en een paar Cumulonimbuswolken in de verte. Deze luidden het begin van een onstuimige herfstdag in, want het kwam al snel tot nieuwe buien terwijl de wind snel aanwakkerde. Terwijl het vanochtend nog bijna windstil was, haalden we tegen de middag reeds snelheden tot 64,4 km/h uit het zuidwesten. Onderandere in Brussel kwam het kort na de middag tot felle stortbuien terwijl het in Malderen iets rustiger bleef maar ook daar tot striemende regenvlagen kwam. Tussen de wolken en buien door waren een paar schuchtere opklaringen te zien die ons een diepblauwe lucht toonden. Deze opklaringen werden 's avonds breder waardoor de dag alsnog vrij zonnig werd afgesloten. De aangevoerde lucht was ondertussen echter een stuk kouder: de maxima werden reeds vroeg op de middag bereikt met 20,8 graden terwijl het nu ijzig koud aanvoelde door de aanhoudende wind en temperaturen rond 14 graden. Mogelijk hoorden de buien deze middag in Brussel dus bij een koufront. De bewolking bestond nu vooral uit Cirrus densus en Cumulus fractus terwijl er laat op de avond nog een paar lichte buitjes langskwamen. Deze brachten het neerslagtotaal op 5,2 mm.
Dinsdag, 24 september 2013
Het was vanochtend weer merkbaar koeler dan de voorbije nachten bij minima van 9,3 graden, en daar zat de heldere hemel natuurlijk voor iets tussen. De enige bewolking bleek afkomstig te zijn van nevelbanken die her en der over de velden uitgespreid lagen en een aantal Stratocumulusvelden die onderandere in het zuidoosten te zien waren. In Brussel leek deze bewolking over te gaan in een gesloten laag van Stratusbewolking die tijdens de voormiddag echter al snel weer oploste. We waren dus meteen gelanceerd voor een andermaal prima nazomerdag en de snelle opwarming zorgde ervoor dat de frisse ochtendtemperaturen even snel vergeten waren. Op de satellietbeelden zagen we ondertussen een wolkenband afzakken die het vooral in de noordelijke helft van Nederland een stuk minder zomers maakte, maar in Malderen konden we voorlopig nog genieten van zonnig weer waarbij enkel in het noorden sluierbewolking te zien was. De temperaturen liepen op naar 23,4 graden terwijl er een nauwelijks voelbare westelijke wind stond. De opklaringen waren er tijdens de avond nog steeds al breidde de sluierbewolking zich wat verder uit en werd er vooral naar middernacht toe nevel en mist gevormd in de snel afkoelende atmosfeer. We eindigden terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 24 september 2014
Na een zwaarbewolkte nacht waarin het is afgekoeld tot 11,4 graden, maakte de dag een grijze start. In de loop van de voormiddag begon het dan lichtjes te regenen vanuit het westen wat gevolgd werd door een periode van grijs en miezerig weer waarbij het vrij navelig werd. Bij een gebrek aan zonlicht en door de polaire luchtaanvoer (verzorgd door een zuid- zuidwestelijke bries) bleven de temperaturen flink achter met 16,2 graden als maximum. Op het einde van de namiddag kregen we met een buienlijn te maken en zagen we forse wolkentorens opbollen in de schaarse opklaringen die hier en daar waren ontstaan. In Malderen volgde er een kort maar krachtig buitje, en omstreeks 19H volgde een tweede buienlijn die eveneens kort maar nog krachtiger was. Het blitse optreden van de buien zorgde ervoor dat het neerslagtotaal desondanks beperkt bleef tot 1,4 mm. Op het einde van de vlaag kreeg de lucht opvallende okertinten en daarna klaarde het weer op vanuit het noordwesten. We kregen nu een subliem uitzicht op een heldere hemel boordevol stapelwolken en Cumulonimbi, kortom een echte voorjaarsbuienlucht. Met zo'n hemel konden nieuwe buien niet lang uitblijven en na zonsondergang begon het inderdaad weer te regenen zij het in verwaarloosbare hoeveelheden.
Donderdag, 24 september 2015
Het was nog steeds zwaarbewolkt tot betrokken met een dikke laag Stratocumulus die over ons uitgespreid lag. Ten westen van ons zagen we een koufront liggen dat scherp begrensd was met pittige buien erop. Verder naar het noorden waaierde dit front meer uit maar het leek erop dat het in Malderen slechts een korte periode van regen zou veroorzaken daar de buienlijn zelf amper een tiental kilometer breed was. Voor het zover was, konden we ons echter nog koesteren in de zachte(re) zeelucht aan de voorijde van het front waarin de minima een beetje op peil zijn gebleven met 10,6 graden. Overdag kregen we de zon vrijwel niet te zien, de Stratocumuluscompartimenten zaten zo dicht op elkaar geplakt dat er hooguit een speldenkop tussen zou raken. Na een tijdje werden de blauwe stukjes wat breder, maar in het westen doemde de dikkere Stratocumulus van het koufront op die daarom echter niet lelijk of somber hoefde te zijn dankzij de mooie golf- en ribbelpatronen erop. Vanuit Brussel waren hier zelfs fraaie Helmholtz - patronen op te zien die een feest voor de weersfotografen betekenden. Het koufront was duidelijk niet gehaast want het duurde een eeuwigheid eer de dikkere bewolking het luchtruim had veroverd. Deze bewolking ging over in de al even indrukwekkende Altostratus undulatus asperatus en na een lange tijd volgde dan de regen. Deze was buiig van karakter maar de grootste activiteit leek er uit te zijn terwijl het door de langzame frontpassage toch een vrij lange periode van lichte of matige regen werd ondanks de zeer smalle buienlijn. Met al dat gewolk zouden we haast vergeten de maxima op te tekenen, maar dat was toch de moeite niet met de erg bedroevende 17,1 graden die er af te lezen viel. In het westen verschenen vervolgens opklaringen waarna we een luchtig weertype kregen met blauwe luchten, Cirrostratus en Altostratus bewolking en vorming van nevel in de zeer vochtige atmosfeer. Het was dit vocht dat de afkoeling wat afremde ondanks de open hemel en de polaire lucht achter het front. Meer dan 0,2 mm bleek dit alles uiteindelijk niet meer opgeleverd te hebben te Malderen
Zaterdag, 24 september 2016
De passage van het warmtefront verliep erg subtiel en dat was uiteraard slecht nieuws voor de plantjes want ook neerslag bleef achterwege. De temperaturen zijn naar 12,4 graden gezakt en kort na zonsopgang stak er een warme bries op uit zuidelijke richtingen. Er was enkel wat Cirrus bewolking te zien met wat condensatiestrepen erbij en de zon gaf weer het beste van zichzelf. Het leek wel een typische najaarsdag op de Canarische Eilanden maar toch was dit wel degelijk België waar zeer hoge maxima voor de tijd van het jaar uit de bus rolden met 24,9 graden. Veel veranderde er niet aan het zuiderse weertype en ook savonds was het aangenaam toeven in de buitenlucht waarbij de aangevoerde lucht nog droger werd waardoor de Cirruswolkjes en de condensatiestrepen grotendeels verdwenen. Laat staan dat we daar nog neerslag van moesten verwachten dus het dagtotaal liet zich weer gemakkelijk raden met 0,0 mm.
Zondag, 24 september 2017
De dag nam een zonnige start in Malderen, maar op veel plaatsen was het grijs en mistig. Vooral in de Kempen en een flink deel van Nederland startte de dag somber. De open hemel bij ons zorgde voor lage minima van 8,0 graden en het vele vocht in de windstille atmosfeer heeft terug voor overmatige dauwvorming gezorgd waardoor het weer een uitgelezen kans was voor de fotografen om ware meesterwerkjes tevoorschijn te toveren. In tegenstelling tot gisteren werden er geen stapelwolken meer gevormd maar in het zuidwesten hing wel Cirrusbewolking uit een storing die vergeefs probeerde het vasteland te veroveren. Het was deze die de laaghangende bewolking hier opruimde terwijl het oosten minder invloed hiervan ondervond en dus meer moeite had om van de mist verlost te raken. Tijdens de namiddag haalden we aangename maxima van 21,0 graden en de wind was meestal zwak uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen. Het leek volop zomer maar eens de zon onder ging koelde het weer razendsnel af waardoor de avond na deze warme dag verrassend kil verliep. Het was nog steeds helder met de eerdergenoemde Cirruswolken in het zuidwesten en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 24 september 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn er weer opklaringen binnengedreven, maar deze kwamen samen met buien die deze keer ook tot in Londerzeel wisten door te dringen. En ze waren pittig, vooral tijdens de voormiddag zagen we het water met bakken naar beneden komen. Tussendoor was het genieten van fraaie wolkenlandschappen en een vleugje zonneschijn. De wind was niet al te krachtig waardoor het tijdens die zonnige momenten nog best aangenaam was, en bij maxima van slechts 15,0 graden was dat maar goed ook. Het was ook dankzij de noordcomponent van die stroming dat de buien levend tot hier raakten, maar tijdens de namiddag begonnen drukstijgingen er dan toch korte metten mee te maken waardoor het al snel beperkt bleef tot een paar druppels per bui met weliswaar nog steeds mooie wolkenformaties en diepblauwe luchten waarin de zon zich steeds meer liet gelden. Doch voor we het beseften was ze onder en begonnen de brede opklaringen een duizelingwekkende afkoeling in de hand te werken die ons naar de uiteindelijke minima van 5,3 graden bracht. Het neerslagtotaal was minder duizelingwekkend met 4,2 mm maar tegenwoordig zijn dit ook al fenomenale cijfers voor deze omgeving geworden.
Dinsdag, 24 september 2019
De regenzone heeft ons omstreeks 8H kunnen bereiken waarbij toen de eerste druppels vielen. Maar het stelde opnieuw weinig voor en binnen de kortste keren was het weer droog ondanks de dreigende Altostratus en Altocumulusbewolking. Het was zacht met minima van 13,2 graden al warmde het overdag natuurlijk amper op. Tegen de middag ging het dan alsnog flink doorregenen en kwam het water met bakken naar beneden. We zagen de natuur weer helemaal herademen al hield de regen niet zo heel lang aan. We bevonden ons al snel aan de achterzijde van de storing en we kregen nu zwaarbewolkt en somber weer met af en toe nog wat lichte regen of motregen al volgde er halverwege de namiddag nog een periode met zwaardere regen. De wind bleef uit zuidelijke richtingen komen en tijdelijk zat er zelfs een zuidoostelijke component in. Kort na zonsondergang klaarde het opeens op vanuit het westen en dreven er stapelwolken en Stratus fractus voorbij. Net te laat om de sombere dag goed te maken al mogen we na deze erg zonnige zomer zeker niet klagen. De temperaturen bleven achterwege met 18,4 graden maar door de aanhoudende wind koelde het tijdens de avond maar langzaam af. Het neerslagtotaal is tot 7,7 mm opgelopen.
Donderdag, 24 september 2020
De rust is na het waterballet gisteren teruggekeerd al was er nog steeds veel bewolking die vooral uit Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Het voelde kil aan want er is een stevige zuidwestenwind opgestoken al was het door de bewolking nog niet zo koud met minima van 10,4 graden. Het klaarde vrij snel op vanuit het westen en we kregen nu een achter glas vriendelijk ogende zomerlucht te zien met stapelwolkjes die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Aan de andere kant van dat glas moesten we echter opletten dat dat glas niet zou wegvliegen want de wind wakkerde verder aan en het werd een erg gure en kille bedoening ondanks het fraai ogende weertype. De maxima van 18,9 graden voelden een stuk frisser aan dan wat ze waren en dat is nog maar het begin van operatie afkoeling die door de weergoden nu op touw is gezet. Tijdens de namiddag nam de bewolking weer toe met meer Cumulus en Stratocumulusvelden waartussen zich ook weer buien gingen ontwikkelen. Deze traden eerst ten westen en ten noorden van ons op maar trokken geleidelijk onze richting uit waardoor het tegen het einde van de namiddag ook in Malderen ging druppelen. Aanvankelijk waren dit nog lichte buitjes die amper of niet meetbaar waren, maar ze waren er in elk geval al met de zomerwarmte vandoor. Een hele aanpassing na wat we de voorbije weken gewend zijn geworden. De focus kwam steeds meer op Cumulonimbus te liggen waarbij het luchtruim zich vulde met Cirrus densus waarin slechts beperkte ruimte voor opklaringen overbleef. De weinige strepen zonlicht die hier nog doorheen raakten zorgden wel voor regenbogen waarvan de ene al fraaier was dan de andere. Later op de avond werden de buien feller en zeker na zonsondergang kregen we net als gisteren weer met zeer felle wolkbreukachtige neerslag te maken die een buiig karakter had met korte droge perioden ertussen. Er zat ook onweer op de buien maar dit bleef vooral buiten de kust boven open zee hangen wat vermoedelijk het werk is van het nog warme zeewater. Voor Malderen werden het dus mechanische buien die geen stroom nodig leken te hebben. Tegen middernacht was het neerslagtotaal reeds opgelopen tot 8,8 mm.
Vrijdag, 24 september 2021
Het is tijdens de nacht opnieuw overtrokken geraakt met Stratus en Stratocumulus bewolking al is het droog gebleven. De minima zaten hierdoor vrij hoog met 13,9 graden. Hier en daar waren blauwe stukjes tussen deze bewolking te zien al moesten we nog een hele poos wachten eer dit resulteerde in zonneschijn. Pas tegen de middag begon de lichtinval toe te nemen wat op dunnere bewolking wees en nog wat later kwamen dan de opklaringen die van west naar oost het land veroverden. De oostelijke gebieden moesten dus nog langer wachten op zonneschijn terwijl het westen al vroeg in zomersferen vertoefde. Malderen bevond zich in het overgangsgebied waar het ook nog best aangenaam werd met zeker vanaf 13H30 veel zonneschijn en kwikstanden tot 23,1 graden bij een zwak zuidwestelijk briesje. Daarna passeerden er terug wolkenvelden die uit aaneengesloten rafelige Cumuluswolken bestonden en het de zon aardig moeilijk maakten. Een definitieve doorbraak van de opklaringen volgde omstreeks 16H toen er slechts verspreide mooiweerswolkjes overbleven. De zonnestralen voelden behoorlijk warm aan en ook na zonsondergang voelde het erg zacht aan ondanks heldere condities. Later op de avond zagen we in het noorden vlak boven de horizon een scherp begrensde band van dicht op elkaar zittende Altocumulusbewolking verschijnen maar deze kon ons niet meer bereiken laat staan dat het nog iets zou veranderen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm.