Dinsdag, 7 december 2004
Vanochtend was het Malderse weerstation opnieuw van de aardbodem verdwenen door toedoen van hardnekkige mistsluiers die alles aan het oog onttrokken. In tegenstelling tot gisteren, wilde de bewolking van geen wijken weten en bleef de zon de ganse dag buiten beeld, al maakte de mist geleidelijk plaats voor lage bewolking. Neerslag is er echter niet aan te pasgekomen en het was ook redelijk zacht met temperaturen tussen 3,3 en 5,1 graden onder een zuidwestelijk briesje tot 18 km/h. Naar de avond toe is de mist weer komen opzetten maar nog niet in dezelfde mate als deze ochtend. We leven ons nog steeds onder 'hoge druk' en alle weermodellen zijn het erover eens dat hier voorlopig geen verandering in komt, al zou de drukverdeling wijzigen door de opbouw van een trog boven de oceaan die naar het oosten zou opschuiven. Daarachter zou zich nieuwe hogedruk opbouwen en voor de sneeuwliefhebbers is het belangrijk dat we net tussen beide systemen zouden terechtkomen zoals nu door het GFS (nog) gespeculeerd wordt rond 21 december.
Woensdag, 7 december 2005
De opklaringen van gisterenavond hebben in de loop van de nacht opnieuw plaats gemaakt voor sombere wolkenmassa's waardoor de dag al even somber begon als gisteren. Gelukkig leken ze hierboven toch wat medelijden te krijgen met de zuchtende bevolking op de begane grond waardoor er werd overgegaan tot het prikken van enkele bescheiden gaatjes in het vormeloze wolkendek. "Voor wat hoort wat" vonden ze hierboven en prompt werden er een aantal buien op ons afgevuurd om onze tijdelijke euforie weer af te koelen, maar doorheen de dag doken er steeds nieuwe gaatjes op in het wolkendek waardoor we kunnen stellen dat het weer toch duidelijk winst heeft geboekt qua genietbaarheid. Als we dit hele gebeuren in statistiekjes gieten blijkt dat de temperaturen zich vandaag tussen 4,6 en 8,9 graden ophielden (van de gevreesde vorst kwam dus niets in huis) terwijl onze buitjes goed waren voor 1,2 mm op Malderse bodem. De wind zocht het vandaag overwegend in westelijke richtingen en haalde hierbij maximaal 21 km/h. Het ziet ernaar uit dat we het morgen ook niet droog zullen houden; de weermodellen hebben uiteindelijk voor de middenmoot gekozen want de bovengrens van de regenzone die eerst boven de Vlaams- Waalse grens en later boven de Nederlands - Duitse grens werd berekend zou uiteindelijk ongeveer tot boven zuid - Nederland reiken zodat we vooral na de middag onze nieuwe levering van vloeibare produkten mogen verwachten. Qua intensiteit lijkt het allemaal wel mee te zullen vallen en ook op thermisch gebied mogen we ons aan een tijdelijke 'opmars' verwachten. De wolken nemen we er dan maar voor lief bij...
Donderdag, 7 december 2006
Via het onherbergzame Nepal en de majestueuze toppen van het Himalayagebergte vliegen we China binnen waarboven enkele uren later de eerste zonnestralen door het ijle luchtruim priemen. Onder ons ontvouwt zich een gesloten Stratuswolkendek en het wordt meteen duidelijk dat Sinterklaas voor heel wat Chinezen somber weer heeft meegebracht, want de bewolking blijft intakt tot aan de landing in Hong Kong. Ook daar is het grijs en somber terwijl er af en toe zelfs motregen valt. Bij temperaturen rond 22 graden hebben ze daar echter weinig te klagen, zeker als de bewolking in de loop van de voormiddag overgaat in Stratocumulus en even later de zon ons komt opvrolijken. Ondertussen is het tijd voor de aansluitende vlucht naar Denpasar en zodra we boven de zee hangen slaat het weer meteen om naar een zomerse variant waarbij de uitgestrekte watervlakte gespikkeld wordt door verspreide onschuldige stapelwolkjes die in de verste verte niet doen vermoeden dat hier een paar dagen geleden de tyfoon Durian met windsnelheden tot 240 km/h en zelden geziene stortvlagen is voorbijgeraasd. Wanneer we de oeroude regenwouden van Borneo bereiken worden we vergast op hun klassieke bijhorende weertype: tropische onweders die gepaard gaan met imposante stapelwolken die zeer snel opbollen en met gemak hoogten van 20.000 meter en meer bereiken. De onweders worden een stuk schaarser bij het overvliegen van de Java Zee even later maar de Indonesische eilanden worden niet van hun aanwezigheid gespaard. Vooral boven bergtoppen en vulkanen stelen ze flink de show met hun reusachtige afmetingen. In Bali blijkt echter dat de buienaktiviteit zelfs voor de lokale bevolking beneden alle peil is: de onweders houden zich schuil diep in de bergen terwijl vooral het zuiden kreunt onder de droogte. Waar weelderige rijstterassen als een groene mantel over het glooiende landschap moesten hangen, is slechts een mengsel van zand en hooi te vinden terwijl de droogte op veel plaatsen heel wat tuinslangen aantrekt. In het hotel in Manggis is het eveneens erg droog al is daar veel aambeeldbewolking aanwezig door de buien boven het gebergte in het binnenland.
Vrijdag, 7 december 2007
's Ochtends kregen we te maken met een voor de winter erg ongebruikelijke combinatie: brede opklaringen en toch hoge temperaturen die omstreeks 6H ruim boven de tien graden zaten. De uiteindelijke maxima werden ook dan bereikt met 11,4 graden. De opklaringen en het koufront aan de voorzijde ervan zijn slechts kort daarvoor over Malderen getrokken waardoor het afkoelingsproces door het binnenstromen van polaire luchtmassa's nog maar pas begonnen was. Het kwik daalde in de loop van de voormiddag terwijl de afkoeling zich ook later op de dag verder zette om uiteindelijk tegen de avond op een heel wat frissere 7,0 graden uit te komen. Het bleef niet droog want in de aanvoerrichting van de wind waren talloze buien aktief waarvan er een aantal gegroepeerd waren onder een hoogtetrog waarbij zich een bijzonder krachtig windveld ontwikkelde. Deze zorgde in combinatie met striemende regenbuien voor windstoten tot 59,5 km/h uit het west- noordwesten terwijl in Brussel plaatselijke windschade optrad. Rondvliegende glasscherven tijdens de rukwinden zorgden er zelfs voor dat sommige mensen niet helemaal ongeschonden de werkdag doorraakten. De rest van de dag verliep iets rustiger onder een afwisseling van wolken en opklaringen maar de wind bleef een belangrijke rol spelen terwijl er geregeld nog wat buien de revue passeerden. Tegen middernacht hadden we een niettemin eerder bescheiden neerslagtotaal van 1,0 mm bereikt.
Zondag, 7 december 2008
Na de sneeuw van eergisteren en de regenbuien van gisteren, was het vandaag de zon die aan de beurt kwam om ons de hele dag van dienst te zijn. Van bewolking was nauwelijks wat te merken terwijl de lucht diepblauw kleurde en het weer daardoor een zuiders tintje kreeg. De temperaturen waren overigens niet mis met 11,5 graden als maximum, waarbij je in dit heldere weertype eerder ijzige koude en gure oostenwinden zou verwachten. Geen ijzige oostenwinden overigens, maar een mild briesje uit het west- noordwesten met hooguit 12,9 km/h als maximumsnelheid. Ochtenddauw of een eventuele bui hadden het neerslagtotaal reeds op 0,2 mm gebracht. Tijdens het tweede deel van de namiddag kregen we alsnog bewolking te zien die zich vooral in het zuiden en zuidwesten ophield, en uit Cumulus fractus of Cumulus mediocris bestond. Na zonsondergang kwam deze bewolking behoorlijk dreigend opzetten toen ze ook nog gezelschap kreeg van Stratocumulus, maar veel zal het de zonne- aanbidders onder ons niet deren want het was al lang weer donker. Nieuwe opklaringen die tijdens de avond een tegenaanval inzetten, zorgden voor een flinke afkoeling waarbij we de ijskristallen later op de avond weer flink zagen schitteren op wegen en grasperken bij een tegen middernacht naar 0,7 graden gedaalde luchttemperatuur. Helaas zal dit zonovergoten hoogzomerweer maar een eendagsvlieg zijn, want een vlakbijgelegen storing met bijhorende wolkenvelden staat ondertussen alweer te trappelen om Vlaanderen binnen te vallen en ons morgen te laten verdwijnen onder een dik pak wolken.
Maandag, 7 december 2009
Na het doorweekte weekend konden we vandaag genieten van een rustig en vriendelijk weerbeeld met behoorlijk wat zon. Er hing weliswaar veel sluierbewolking die vooral uit onderbroken Cirrostratus en Altostratus bestond met wat Stratocumulus en Stratus fractus erbij, maar het bleef droog. De temperaturen konden bij dit alles stijgen van 5,7 tot 10,1 graden terwijl de wind zich koest hield met hooguit een zuid- zuidwestelijke bries tot 35,4km/h als gevolg. Het weerbeeld bleef de ganse dag onveranderd, maar op het einde van de namiddag besloten ze hierboven dat het weer tijd was voor actie. We kregen een koufront toegestuurd dat de bewolking deed overgaan in gesloten Altostratus en even later de onvermijdelijke Nimbostratus met de bijhorende regenvlagen. De neerslag was meestal licht of matig, maar bleef zowat de ganse avond aanhouden zodat het neerslagtotaal alsnog aangespekt werd tot 2,4 mm.
Dinsdag, 7 december 2010
Opklaringen zorgden ervoor dat het naar -3,9 graden is afgekoeld. Stratocumulusvelden zorgden ervoor dat het niet verder dan dat is afgekoeld. En Stratusbewolking zorgde er vervolgens voor dat bijna alles over deze dag hiermee gezegd was. Het werd immers zeer somber en kil onder een voortdurend grijze hemel waarin het een beetje nevelig was. De temperaturen stegen nauwelijks en kwamen uit op -0,5 graden waarna het tijdens de avond opnieuw lichtjes ging vriezen. Daar waar dichte mist werd gevormd kon men genieten van oogverblindende wintertaferelen door zeer sterke rijpvorming maar in Malderen was hiervan geen sprake of eventuele rijp zou overdag zijn weggesmolten. In de grijze en levenloze atmosfeer stond vrijwel geen wind waardoor we niet meer dan 19,3 km/h opmaten als hoogste snelheid uit het noorden. Tijdens de avond veranderde er niets aan het troosteloze weersbeeld al was de omschakeling van grijs naar natriumlampen- oranje nog een welgekomen afwisseling. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,2 mm (gesmolten rijpkristalletjes)
Woensdag, 7 december 2011
Na een erg woelige buiennacht ontwaakten we vanochtend in een doornatte ochtendspits waarbij het neerslagtotaal om 6H reeds was opgelopen tot 1,6 mm. Daarna verschenen er weer wat opklaringen die in de loop van de voormiddag breder werden. We bevonden ons kennelijk opnieuw aan de achterzijde van een koufront waar polaire zeelucht het land binnenstroomde en opnieuw voor buien zorgde. Meestal trokken ze Nederland in maar af en toe kreeg Malderen ook een paar schampschoten mee, wat gepaard ging met wat hagel en dikke regendruppels. Deze neerslag was nauwelijks meetbaar waardoor het gros van het neerslagtotaal van deze dag uit de regenzone vanochtend en afgelopen nacht kwam. De minima werden 's avonds pas bereikt door de polaire luchtaanvoer en de opklaringen tussendoor terwijl de maxima al vrij vroeg werden opgetekend met 10,3 graden in de voormiddag. De wind deed het vandaag tijdelijk wat rustiger aan met snelheden tot 54,7 km/h uit het west- noordwesten al zal daar morgen met de nadering van een stormdepressie verandering in komen...
Vrijdag, 7 december 2012
Zoals wel verwacht kon worden is de 'grote sneeuwbug' op een teleurstelling/opluchting uitgedraaid. Het waren echter niet de hoeveelheden die tegenvielen, maar de vorm waarin de neerslag werd afgeleverd. Tot diep landinwaarts viel de eerste neerslag als gewone regen en toen die in sneeuw overging, had deze geen enkele kans om zich te handhaven op de met lauw water doordrenkte bodem. Wat op onvervalste Antarctica- toestanden met felle rukwinden en opstuivende sneeuw moest lijken, werden uiteindelijk Belgische herfsttoestanden met een mengeling van regen en natte sneeuw die door een gure zuid- zuidwestenwind met snelheden tot 56,3 km/h werden opgejaagd. Vooral tijdens de voormiddag vielen er nog een aantal buien die net voldoende waren om de sneeuwresten van gisteren aan te vullen bij het afsmelten. Dit leidde natuurlijk tot vanillepap-met-chocoladekleur-toestanden waardoor het vooral waserettes en carwash bedrijven waren die vandaag gouden zaken deden. Na de middag klaarde het op en konden we even herademen alvorens het westelijke deel van het indraaiende occlusiefront over Malderen trok. Dit ging gepaard met toenemende Cirrostratus en Altostratusbewolking die zeer snel werd gevolgd door regen bij een tot 2,8 graden oplopende temperatuur. Ondanks deze omstandigheden wisten de sneeuwresten zich nog tamelijk goed te handhaven, vooral dan op gazons en aan de noordkant van hagen of muren. Het is trouwens niet overal op een teleurstelling/opluchting uitgedraaid want de oostelijke delen van België en een brede strook over midden Nederland kreeg wel degelijk met de bovengenoemde Antarctica- toestanden te maken en sneeuwlagen van 25 tot 30 cm of zelfs meer waren er schering en inslag. Na zonsondergang kregen we weer met opklaringen te maken en stroomde er geleidelijk koelere lucht binnen vanuit het noorden. Het zou echter nog tot laat in de avond duren voordat de doorweekte bodem weer zou aanvriezen bij een in thermometerhut naar 0,7 graden gezakte temperatuur. We sloten af met een indrukwekkend neerslagtotaal van 8,8 mm dat echter werd beïnvloed door smeltwater enerzijds en niet gesmolten sneeuw anderzijds.
Zaterdag, 7 december 2013
Ook vandaag bevonden we ons onder de invloed van de schaduw van Engeland waardoor in het noordoosten van de Benelux buien voorkwamen terwijl het in het zuidwesten droger en zonniger was. Eén enkele bui kon nu echter ook tot in Londerzeel doordringen waardoor we wat beweging zagen komen in de pluviometers met 0,1 mm als resultaat. Iets noordelijker kwam het al snel tot talrijke, vrij intense buien (Antwerpen) en vanaf de Nederlandse grens waren hagel, smeltende sneeuw, tijdelijke drabdekjes en prachtige, Arctische wolkenluchten schering en inslag. Hoewel je het bij het huidige weertype niet meteen zou verwachten, was de hoofdrol weggelegd voor een warmtefront dat ons spoedig een heel ander weertype zou brengen. Het kwik begon in de loop van de dag opvallend snel te stijgen en de minima werden dan ook reeds vroeg tijdens de afgelopen nacht bereikt met 2,2 graden. Na zonsondergang koelde het vrijwel niet meer af en konden we ons koesteren in subtropische luchtmassa's bij temperaturen die rond 8 graden schommelden. De maxima werden in het begin van de avond bereikt met 10,2 graden terwijl het geleidelijk weer droger werd vanuit het zuidwesten
Zondag, 7 december 2014
De minima zijn vanochtend op -1,1 graden uitgekomen waardoor we in een witberijpte omgeving het daglicht zagen weerkeren. Vooral daken en auto's waren flink 'besuikerd'en het leverde zowaar een beetje wintergevoel op. De bewolking (Stratocumulus, Altostratus, Stratus fractus) nam echter al snel toe waardoor de dag grotendeels in grijze omstandigheden verliep. En het bleef daar niet bij want het begon na de middag te motregenen bij een flink aanwakkerende zuid-zuidwestenwind. Deze voerde zachte lucht aan waardoor het opwarmde tot 5,3 graden, maar de gevoelstemperaturen bleven uiteraard een flink stuk achterwege. Ondertussen ging de bewolking over in Altostratus undulatus asperatus die er apart uitzag en aan een flinke snelheid voorbijtrok. Dan ging hij over in Nimbostratus en vervolgens ging het met veel dikkere druppels regenen. De neerslag had een vlagerig karakter en iedere vlaag duurde een toental minuten met daartussen droge perioden die een kwartiertje duurden. Dit ging zo verder tot rond 17H30 toen het langer droog bleef en later op de avond volgden er nog een paar buitjes die echter niet meer dan 10 druppels per stuk opleverden (twee stuks in totaal). Niet dat we met veel lof over de andere vlagen konden spreken, want die waren met een gezamelijk totaal van 1,3 mm ook niet meteen om van omver te vallen. Later op de avond dreven er brede opklaringen binnen vanuit het noordwesten en koelde het snel af al lijkt het erop dat de stevige westen- en later noordwestendwind eventuele nachtvorst nog zal tegenhouden.
Maandag, 7 december 2015
We bevonden ons vanochtend aan de achterzijde van het koufront in brede opklaringen. Onder de open hemel is het kunnen afkoelen naar 9,4 graden, al leven we hiermee nog steeds ruim boven onze stand. De regenzones ten westen en noorden van ons gingen zich herschikken waardoor we volgens het boekje terug in de warme sector terecht waren gekomen, en dit werd meteen ook merkbaar aan het zachte zuidwestelijke briesje dat opstak en de kwikstanden die op niet minder dan 13,7 graden uitkwamen. De zon scheen uitbundig, en het leek wel lente waarbij het voor zo ver bekend nog niet is voorgekomen dat er tijdens deze maand nog in T-shirt in de buitenlucht kon vertoefd worden zonder zware inspanningen te leveren. Middenin de warme sector heeft zich een gebiedje met Stratocumulusbewolking genesteld terwijl de noordelijke helft van Nederland geteisterd werd door zeer somber en kil winterweer onder een dik Stratus wolkendek. Malderen bevond zich tussen deze twee 'features' in waardoor we jaloerse reacties konden oogsten van zowel onze noorder- als zuid(ooster)buren. Dit liedje kon natuurlijk niet blijven duren en dat Stratocumulusgebiedje kwam dan ook al snel dichterbij vanuit het zuiden waardoor de zon zich moest gewonnen laten geven. Voor een stukje dan toch, want de stratocumulus was niet aaneengesloten zodat we ons af en toe nog aan haar weldadige stralen konden tegoed doen. Vanuit het westen begon er ook Cirrostratus en Altostratus binnen te lopen die voor optische verschijnselen zoals halo's en bijzonnen ging zorgen (tevens ook verschillende meldingen van zeldzame optica zoals Parrybogen en 46 graden halo's) . De prijs die we ervoor betaalden was een verdere afzwakking van de zonnestralen waardoor we toch stilletjesaan meer bescherming moesten gaan opzoeken of toch maar voor zware inspanningen moesten kiezen indien we het bij dat T-shirt wilden houden. Desondanks bleven de temperaturen erg hoog tijdens de avond al zat de toenemende bewolking daar voor iets tussen. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen waardoor we andermaal konden afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 7 december 2016
Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking veel dikker geworden en is het gevoelig zachter geworden bij minima die niet lager dan 0,2 graden zakten (en dat werd dan al kort na middernacht bereikt). Dit zorgde voor onaangename verrassingen want de bodem was nog steeds onderkoeld door de afgelopen vorstperiode en menig pendelaar had zich dan ook totaal niet verwacht aan de rijm- en ijsplekken die her en der nog op nietsvermoedende slachtoffers lagen te wachten. Doordat de zachte lucht over koude oppervlakken streek, waren deze door sublimatie bovendien extra glibberig en waren er dus heel wat mensen die ook bij een betrokken hemel nog sterren konden waarnemen. Bij het krieken van de dag zagen we dat de bewolking nu uit dichte Stratocumulus bestond met een paar spaarzame opklaringen erin, maar vanuit het westen klaarde het al snel weer op. We kregen nu een zeer chatotische bovenlucht te zien waarin een heel scala aan wolkensoorten aanwezig was zoals Cirrus, Cirrostratus, Altostratus, Altocumulus en de resterende Stratocumulusbanken. Voor ieder wat wils dus, al zullen de winterliefhebbers dat niet echt kunnen beamen door het binnenstromen van steeds zachtere lucht met maxima van 10,9 graden tot gevolg. Naar de middag toe begon er meer en meer Altocumulus binnen te lopen vanuit het westen en kreeg de zon het steeds moeilijker, al begon het vervolgens terug op te klaren waarbij we steeds dezelfde rijke variatie aan wolkensoorten konden zien. Ook na zonsondergang veranderde dit niet en een doorstaande zuidelijke wind zorgde ervoor dat de luchtlagen goed gemengd bleven en er weinig afkoeling was. Hierdoor konden de laatste ijsresten tijdens de nacht rustig verderdien met hun smeltproces terwijl we ondertussen het neerslagtotaal van 0,0 mm konden aflezen.
Donderdag, 7 december 2017
Onder invloed van een warmtefront is het tijdens de nacht gaan regenen en tijdens de ochtend kregen we terug een paar droge perioden met opklaringen. Het was een niet koud met minima van 2,5 graden en de tempratuur liep overdag alleen maar verder op aan de oostflank van een depressie waar subtropische lucht gemakkelijk haar weg naar Malderen kon vinden via een zuidwestelijk briesje. Overdag kregen we met buien te maken die vanuit het westen naderden. De warme lucht was hiermee echter nog niet weggespoeld en het kwik kon dus verder stijgen naar 7,0 graden. Tijdens de late namiddag kregen we meer met Stratus en motregen te maken en die zorgde uiteindelijk voor een zachte en druilerige avond. Rond middernacht bereikte een pittige buienlijn ons, en deze markeerde de overgang naar veel koudere lucht met een scherpe windruiming naar het noordwesten. Hierdoor is het exacte neerslagtotaal voor vandaag niet helemaal duidelijk.
Vrijdag, 7 december 2018
We kregen vandaag al snel te maken met een stevige regenzone waarbij het reeds vroeg in de ochtend regende en motregende, gevolgd door een korte droge periode in de voormiddag waaerbij de bewolking even van Nimbostratus overging in Altostratus. Maar dan ging het hek helemaal van de dam en ging het fel regenen vanuit het westen. De hele dag wa het grijs en kletsnat waarbij het slechts af en toe een tiental minuten droog was. De regenzone zoog echter zeer zachte lucht met zich mee en hoewel een douche nemen in haar overvloedige nattigheid er wat over was (al zullen sommige boeren het na de droogte ongetwijfeld gedaan hebben). De temperatuur steeg naar 11,9 graden nadat we afgelopen nacht nog minima van 5,3 graden optekenden. Na zonsondergang ging het zwoele waterballet verder al kreeg de regen nu een buiig karakter door een koufront dat geleidelijk begint op te dringen.
Zaterdag, 7 december 2019
We zijn tijdens de nacht plotseling in veel stabielere en drogere lucht terecht gekomen door toedoen van een mobiel hogedrukwigje. Dit kenmerkte zich door Stratocumulusvelden en doordat het dingetje zich in de warme sector van een depressie heeft genesteld was het ook erg zacht. Hiervoor moesten we natuurlijk wel betalen met somber weer al was het wolkendek zo dun dat er toch nog veel daglicht binnen kwam en het dus nog een beetje leek op een betrokken dag in de zomer. Het kwik steeg van 8,2 naar 9,9 graden en er stond een zuidwestelijk briesje. Af en toe brak het wolkendek even en daardoor konen we in de hogere luchtlagen wat sluierbewolking ontwaren. De avond werd gekenmerkt door een gestaag aanwakkerende wind daar we natuurlijk al aan de andere kant van dat wigje zaten waar de isobaren op elkaar geperst werden langs het naderende koufront. Dit bereikte ons nog niet voor middernacht waardoor we het wel nog konden droog houden en het neerslagtotaal van 0,0 mm niet meer verder werd aangevuld.
Maandag, 7 december 2020
De bewolking is tijdens de nacht toegenomen maar de verwachte regen en sneeuw is uitgebleven. Het was niettemin ijzig koud met temperaturen die naar 0,3 graden zijn gezakt en er heeft zich ook wat mist gevormd. De stroming is zuidoostelijk geworden en we zagen op de radar hoe de neerslaggebieden allemaal Nederland in trokken. Een situatie die verrassend veel deed denken aan de droogtes van afgelopen twee zomers. Overdag werd het niet warmer dan 3,2 graden waardoor het wintergevoel compleet was voor zover de echte windliefhebbers daarmee akkoord gingen natuurlijk. Want het was met het sombere en grijze weertype een grote treurnis en waar sommigen al fantaseerden over een witte winterwereld op basis van een paar modelruns was het dus helemaal niets van dit alles. De situatie leek erg stabiel te zijn en de neerslaggebieden bleven de hele dag door netjes ten noorden van de Belgisch- Nederlandse grens trekken. En zo konden we het dan toch nog droog houden hier en de 0,0 mm houden.
Dinsdag, 7 december 2021
In de loop van de nacht is het weer gaan opklaren en tegen het ochtendgloren was het volledig helder. De temperaturen zijn door de vrij late aankomst van de opklaringen vrij hoog gebleven maar kort na zonsopgang begonnen de wegen en wagens hier en daar alsnog aan te vriezen. In thermometerhut viel het dan weer mee met 1,0 graden als minimum. De opklaringen waren geen lang leven beschoren want een erg actieve depressie kwam reeds dichterbij vanuit het westen. De eerste Cirruswolken verschenen in die richting al voordat de zon op was en deze bewolking begon geleidelijk verder toe te nemen. Voordat de zon echt in moeilijkheden kwam konden we niettemin nog een aantal uurtjes van de opklaringen profiteren. In de loop van de namiddag ging het dan snel de ‘verkeerde’ kant op en kregen we met dikke Altostratus te maken waaronder Altocumulusvelden en Stratocumulus voorbijdreven. Na een tijdje bleef enkel de Altostratus over al verscheen er tegen de avond pannus bewolking die de aankomst van de eerste regen al aankondigde. Uiteindelijk bleek deze neerslag mee te vallen, er vielen af en toe wat verdwaalde druppels en het was enkel de nijdige zuidwestenwind die het onaangenaam maakte wat overigens geen wonder was bij de lage maxima van 6,3 graden. Pas omstreeks 22H ging het intenser regenen en dit bracht het dagtotaal alsnog op 1,7 mm.