Flashback: 24 januari 2004 - 2022

Bericht van: Hendrik (Londerzeel-B) , 24-01-2023 17:08 

 

Maandag 24 januari 2005

 

Voor het eerst in haar jonge geschiedenis werd het Malderse onder een dunne witte vacht bedekt. Een storing die zich in de polaire zeelucht had ontwikkeld had namelijk sneeuw aan boord. Het begon gisteravond nogthans als gewone regen maar dat veranderde snel toen het kwik naar haar minimumwaarde van -2,9 graden dook. Overdag maakte een stralende zon echter haar opwachting en verloor het sneeuwdek voor een groot stuk haar pluimen. Het kwik liep in de blakende zon op tot 4,8 graden, maar op schaduwplekken bleef de sneeuwlaag intakt. Het neerslagtotaal werd pas duidelijk toen de pluviometer ontdooide en het tijdstip en intensiteit van de sneeuwbuien te Malderen blijft dus giswerk. Het totaal bedroeg na middernacht 2,2 mm. De noordelijke tot noordoostelijke wind haalde maximaal 30,6 km/h en deed het met momenten erg fris aanvoelen al kwam het niet verder dan wisselende bewolking na de middag. In het westen dreven nog deen aantal massieve Cumulonimbi voorbij dus droog is het ginder wellicht niet gebleven.

 

 

Dinsdag, 24 januari 2006

 

Onder een nog steeds heldere nachtelijke hemel is het kwik er inderdaad in geslaagd om, zij het nipt met -5,2 graden, onder de matige vorstgrens te kruipen. Na zonsopgang volgde weer een stralende winterdag, doch het aandeel van de hoge sluierbewolking was in vergelijking met gisteren flink toegenomen, al ging het om zeer dunne vederwolkjes die voor de zon nauwelijks hinder veroorzaakten en het kwik alsnog toelieten om op te klimmen naar 4,1 graden, zij het dat hier wel wat tuineffekt mee gemoeid was aangezien de zwakke tot 10 km/h halende zuidoostenwind nauwelijks ventilatie op gang bracht rond het weerstation. Beschaduwde grasperken en struiken bleven dan ook de hele dag door van een dun rijplaagje voorzien. Het hoeft natuurlijk geen betoog dat er vandaag geen neerslag gevallen is en dit zal ook de komende 96 uur niet gebeuren ondanks het feit dat de hoge sluierwolkjes die de zonsondergang weer flink opfraaiden afkomstig zijn van een naar het zuiden trekkende hoogtetrog. Achter deze trog vindt er opnieuw sterke hogedrukopbouw plaats waardoor het ding letterlijk platgewalst wordt en de bijhorende neerslag ver ten oosten van ons blijft. Wel krimpt de wind meer naar het noorden waardoor zachtere zeelucht de scherpste kantjes van de winterprik zal afronden al blijft vorst nog zeker tot en met donderdag dagelijkse kost, vooral tijdens de ochtenden.

 

 

Woensdag, 24 januari 2007

 

Tijdens het tweede deel van de nacht is het kwik nog wat verder weggekropen, maar de temperatuursdaling was niet echt groot te noemen als we de ochtendminima met de temperaturen van gisterenavond vergelijken. De sluierwolkjes die gisteren overbleven zijn wellicht de oorzaak vermits deze in de loop van de ochtend en voormiddag weer langzaam begonnen toe te nemen. Toch is een minimumtemperatuur van -4,3 graden best wel impressionant te noemen na zo'n lange, zachte periode de voorbije maanden. Het bleef aanvankelijk droog al zijn er een aantal sneeuwbuitjes afgelopen nacht in geslaagd om tot in het westen van het land door te dringen. Onder invloed van de weliswaar zwakke en versluierde zon steeg het kwik overdag langzaam maar zeker om uiteindelijk op 5,6 graden uit te komen. Er stond amper wind; deze haalde slechts 9,7 km/h uit het noorden, waardoor we met een nieuwe vijand te maken kregen: mist. Het soeperige goedje daalde in het tweede deel van de namiddag neer over Malderen waardoor het vriendelijke, zonnige weertje in een oogwenk omsloeg in een troosteloze, grijze toestand. Gelukkig kwamen de buien, die nog steeds op de loer lagen in 't westen een reddende hand toesteken en zorgden de luchtstromingen erin dat de mist even later weer optrok. Korte tijd nadien kreeg Malderen een paar sneeuwbuitjes over zich heen waarbij de sneeuw aanvankelijk smolt maar bij een tweede buitje in de loop van de avond blijft liggen in de vorm van een dun poederlaagje. Negatieve temperaturen zijn aan de grond reeds een feit en ook de luchttemperatuur kan elk ogenblik onder nul duiken.

 

 

Zaterdag, 24 januari 2009

 

Afgelopen nacht zijn de weergoden min of meer uitgeraasd, zodat we de dag met een heel wat vriendelijker en vooral zonniger weertype konden aanvatten. De bewolking bestond uit wat verspreide Stratocumulus terwijl er in het zuiden Cirrus en Cirrostratusbewolking hing. Enkel de satellietbeelden en nieuwsuitzendingen deden vermoeden dat deze vredig ogende wolkjes de noordelijke uitlopers waren van een nog veel zwaardere storm die in het zuidwesten van Frankrijk huishield met rukwinden tot 170 km/h. Te Malderen liep het letterlijk en figuurlijk zo'n vaart niet (meer) en bleef het rustig en zonnig terwijl de temperaturen geleidelijk stegen van 0,7 naar 6,8 graden. Dat zonnige bleek echter al snel een relatief begrip, want de Stratocumulusvelden waren vooral na de middag erg opdringerig waardoor de echte lentesfeer nog niet tot ons kon doordringen (voor zover we daar in januari al aan toe zijn). Het bleef wel droog en de wind hield het een stuk bescheidener tegenover gisteren met snelheden tot 25,7 km/h uit het zuidwesten. Na zonsondergang hadden de opklaringen de neiging om wat breder te worden, en in combinatie met een verder afzwakkende wind stond dit garant voor een snelle afkoeling die ons op het einde van de nacht wel eens in contact zou kunnen brengen met het ons deze winter reeds erg vertrouwde vriespunt. Voor dit etmaal houden we het echter nog positief en sluiten we een paar graden boven nul af. En met een neerslagtotaal van 0,2 mm.

 

 

Zondag, 24 januari 2010

 

Grijs was ook vandaag de hoofdkleur, en het regende bij het aanbreken van de dag nog steeds. De temperatuur is min of meer constant gebleven, al bestond de neerslag nu reeds voor de helft uit natte sneeuwvlokken. Later werd het droger, maar het Stratus wolkendek verroerde geen vin zodat we ook vandaag van enige zonneschijn verstoken bleven. Met veel moeite kon het kwik omhoogkrabbelen naar 3,3 graden, waarna het weer afkoelde naar een alles behalve gezellige 2,1 graden. Net als gisteren bleef de wind eerder aan de zwakke kant met haar snelheden tot 9,7 km/h uit zuidoostelijke richtingen. Dit beperkte het koudegevoel, en als we de temperatuurkaartjes van het door matige vorst geplaagde noorden van Nederland ernaast legden, voelde het opeens zomers warm aan. Later op de dag viel er af en toe nog wat motregen, maar het neerslagtotaal van 1,6 mm werd er nauwelijks door aangevuld. Na zonsondergang bleef het weersbeeld onveranderd op het intreden van de duisternis en de vorming van wat nevel na.

 

 

Maandag, 24 januari 2011

 

Somberheid en grijzigheid vierden ook vandaag weer hoogtij terwijl er ook aan de dagelijkse portie motregen gedacht werd. De bewolking bestond nu uit Stratus die af en toe de neiging kreeg om over te gaan in Stratocumulus undulatus, deze keer echter zonder ook maar een milliseconde zonlicht door te laten. De temperaturen zaten hierbij weer aan de hoge kant zodat we waarden tussen 4,1 en 7,0 graden konden optekenen. Na de middag bleef het grotendeels droog en door de vrij dunne wolkenlaag in combinatie met de zachtheid kon er op een of andere manier wat lentesfeer worden opgesnoven. Maar hiermee is vrijwel alles over deze dag gezegd die in somberheid verliep die nog eens extra in de verf werd gezet door de bijna weggevallen noorden wind die het bij dat ene zuchtje tot 20,9 km/h hield. Tijdens de avond bleef alles onveranderd en we sloten af met een neerslagtotaal van 1,0 mm dat was toe te schrijven aan de regen en motregen van vanochtend.

 

 

Dinsdag, 24 januari 2012

 

Bij minima van 1,1 graden lag de omgeving er plaatselijk gevaarlijk glad bij door grondvorst. Ook op het buitenslapende wagenpark was het vanochtend krabben geblazen, al deed een naderend warmtefront ondertussen haar best om de boel weer op temperatuur te krijgen. Deze pogingen werkten aanvankelijk averechts want nog voordat de zon op kracht kon komen waren de hogere luchtlagen volgestroomd met Altostratus en Cirrostratus terwijl er Stratus fractus bewolking binnendreef. Het ging dus waterkoud aanvoelen bij een aanspannende west- zuidwestenwind tot 20,9 km/h en slechts een zwak waterzonnetje dat tijdens de voormiddag nog te zien was. De neerslag uit het front bereikte ons pas in de late namiddag en stelde nauwelijks wat voor met een afwisseling van lichte regen en motregen uit laaghangende Stratusbewolking. Vanuit het westen werd het 's avonds geleidelijk zachter maar de maxima werden deze middag al opgetekend met 5,3 graden. Het zwakke vertoon van het warmtefront vertaalde zich in een eerder tegenvallend neerslagtotaal van 1,0 mm.

 

 

Donderdag, 24 januari 2013

 

De afkoeling heeft zich in de loop van de nacht omgezet in een opwarming waardoor het om 6H 's ochtends nog maar lichtjes vroor met -4,4 graden. Toen de ochtendschemering aanbrak, bleek het grijs en somber te zijn met Stratus en Stratus fractus bewolking. Bewolking die grote delen van België en Nederland bedekte, maar toch nog een aantal opklaringen toeliet die het op sommige plaatsen nog tot strenge vorst lieten komen. In Malderen was het wachten tot de middag toen er een waterig zonnetje doorheen de in Altostratus en Stratus fractus overgegane bewolking brak. Veel warmte kwam daar natuurlijk niet uit en we kregen ook nog eens met hardnekkinge Stratus en Stratocumulusbewolking te maken die het ijzige waterzonnetje regelmatig aan het zicht onttrokken. Warmer dan -0,3 graden werd het overdag ook niet. Gelukkig bevonden we ons nabij de kern van een hogedrukgebied zodat er weinig wind stond met hooguit 17,7 km/h uit het noord- noordoosten, al waren het net deze omstandigheden die de lage temperaturen uitlokten. Na zonsondergang klaarde het dan toch op en werd het volledig helder wat een duizelingwekkend snelle afkoeling veroorzaakte. Het kwik zat in een vingerknip weer onder de grens van matige vorst en omstreeks 19H vroor het reeds 7,6 graden. Ondertussen was ook duidelijk te zien hoe de rook van schoorstenen zich onder een temperatuursinversie op enkele tientallen meters hoogte uitspreidde. Een duidelijk gevolg van de koude luchtlaag die boven het isolerende sneeuwdek ontstond (stralingsvorst). Om 19H15 gingen er plots onbekende krachten aan het werk die de afkoeling stopten op -7,8 graden ook al bleef het kraakhelder en windstil. Maar later op de avond lieten deze krachten het toch nog afweten waardoor het kwik verder kon terugkrabbbelen naar de uiteindelijke minima van -9,6 graden. In deze omstandigheden werd er weer volop ijs gevormd in vijvers en sloten, maar niet in de pluviometer daar er slechts 0,0 mm in zat.

 

 

Vrijdag, 24 januari 2014

 

Het is door de opklaringen op zijn minst tot grondvorst gekomen terwijl het in de thermometerhut nog net boven nul bleef bij minima van 1,3 graden. Het resultaat was een ijsvrije omgeving waarbij alleen dakramen, auto's en sommige afgelegen grasperken van ijskristallen voorzien waren. Kort daarna maakte een stralende winterzon haar opwachting in een lenteachtig uitziende blauwe hemel. Na korte tijd verscheen er Cirrostratus bewolking die een opvallende vlokachtige structuur had en scherp begrensd was vanuit het noordwesten. Deze bewolking verdween later weer (of ze werd onzichtbaar doordat ze egaal werd en het volledige luchtruim bedekte). Nu kwamen er echter Cumulusachtige wolkenflarden voorbijdrijven die de neiging hadden om over te gaan in Stratocumulus. We haalden maxima van ... graden bij een lenteachtig aandoend weertype. Tegen zonsondergang verscheen er in het noordwesten Altostratus bewolking waar enkele Stratocumulus undulatus bankjes onder hingen en deze breidden zich verder uit in zuidoostelijke richting. Veel activiteit zat er op de bijhorende regenzone echter niet waardoor we tijdens de avond vooral met wolkenvelden te maken kregen terwijl het droog bleef. De bewolking kon de nachtelijke afkoeling afremmen al werden er toch al vlug ijskristallen gevormd op grasperken en struiken. Op de pluviometer was dat alleen maar langs de buitenkant het geval aangezien er langs de binnenkant 0,0 mm inzat.

 

 

Zaterdag, 24 januari 2015

 

Toen het tijdens het tweede deel van de nacht intens ging regenen, was alle vrees voor ijzel, sneeuw en andere winterellende verdwenen waardoor er een chaotische ochtend met talloze ongevallen volgde. Want ook bij de stortregens die ons letterlijk overspoelden wist zich met alle gemak een flinke laag ijzel te vormen zodat de omgeving er spiegelglad bijlag. Na korte tijd begon de ijzellaag af te smelten, maar toen we er weer van overtuigd waren dat het slipgevaar bijna geweken was begon het opeens intens te sneeuwen en volgden er nog meer ongevallen. De sneeuw hield een paar uur aan en er vormde zich een laagje van enkele centimeters (precieze maximumhoogte in Malderen blijft onbekend). De sneeuw werd geleidelijk minder intens en uiteindelijk werd het weer droog waarbij het zeer langzaam begon te dooien. Het was hierbij waterkoud en de verraderlijke sneeuwsmurrie die de overgebleven ijzelplekken onzichtbaar maakte, zorgde ervoor dat iedere wandeling in de buitenlucht een avontuurlijke onderneming werd. Rond de middag klaarde het op vanuit het westen en kregen we vooral Cumulus, Stratus fractus en Stratocumulus te zien. De zon kwam er af en toe door zodat het grootste deel van de sneeuw en het ijs alsnog wegsmolten bij maxima van 6,9 graden. De wind ruimde van zuidelijke naar noordwestelijke richtingen en we kwamen in zachte zeelucht terecht. Maar de opklaringen wisten later op de avond het kwik alsnog onderuit te halen zodat we meteen weer in de vorst zaten. Wie nu nog niet met gebroken ledematen in het ziekenhuis beland was kreeg vanavond een tweede kans om dat te doen, wat gelukkig niet gebeurde bij het optekenen van het neerslagtotaal van 8,1 mm. Tegen middernacht bereikten we de uiteindelijke minima van -2,4 graden

 

 

Zondag, 24 januari 2016

 

Tijdens het tweede deel van de nacht is er opnieuw een regenzone voorbij gekomen, maar tegen het ochtendgloren hadden we deze reeds achter de rug en was het opnieuw rustig en droog. Er hing echter nog steeds een sombere, dikke laag Stratusbewolking die in de verste verte geen enkele intentie toonde om op te trekken. Degenen die hoopten op verandering werden op hun wenken bediend toen het begon te motregenen, en voor de anderen was het maar een geluk dat die motregen amper een tiental minuutjes duurde. Voor de rest bleef alles hetzelfde, al leek de grijze kleur het ene moment wat lichter te zijn dan het andere. Positief bij dit alles waren de temperaturen die zich tussen 5,3 en 9,0 graden ophielden waardoor het aangenaam zacht aanvoelde, al moeten we dan wel hopen dat de winterliefhebbers niet meelezen. In Nederland werd er overigens wel geklaagd over kille weersomstandigheden, waarschijnlijk te wijten aan de wind die daar wat krachtiger was dan het nauwelijks voelbare westelijke briesje dat we in Malderen konden waarnemen. Tijdens de avond veranderde er niets, en bleef het betrokken, rustig en droog. De regenzone die afgelopen nacht is voorbijgetrokken bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 1,2 mm.

 

 

Dinsdag, 24 januari 2017

 

De mist is tijdens de nacht dikker geworden en het was nog steeds vorstvrij met temperaturen die op 0,0 graden zijn uitgekomen. De buien die gisteren vergeefs op weg waren naar Malderen, slaagden er in de vroege ochtend dan toch nog in om ons te bereiken waardoor we wat smeltende sneeuw zagen neerkomen. Deze neerslag had een buiig karakter waarbij het meestal droog was, dan opeens begon te sneeuwen en vervolgens weer even plots droog werd. De wind was ook wat aangewakkerd en kwam uit westelijke richtingen. Vooral in de stralenbundels van de wegverlichting zag dit er vrij indrukwekkend uit toen we de mistflarden aan een grote snelheid zagen voorbijgejaagd worden en het met wat fantasie op een sneeuwstorm leek. Maar veel storm was er dus niet aan en met een paar dozijn vlokjes was het ook niet bepaald met een echte sneeuwstorm te vergelijken. Integendeel, we zagen het daglicht in een doodse, sombere en mistroostige wereld terugkeren waarin weinig gebeurde. De temperatuur bleef bijna constant (maxima van 1,0 graden) en het bleef de hele tijd nagenoeg windstil, al zagen we wel een duidelijke piek in de verkoop van prozac tabletten en boekingen van exotische reizen. Overdag veranderde er niets aan het sombere en mist(t)roostige weertype en ook tijdens de avond bleef alles min of meer hetzelfde. Een van de weinige veranderingen die we konden vaststellen is dat de aanlandige aanvoer van zeelucht uit het noordwesten plaats maakte voor een oostelijke stroming, maar in nagenoeg windstille condities was dit ook maar amper te merken. De natte sneeuw en motregen die er tijdens de voormiddag is gevallen bleek niet meetbaar te zijn waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

 

 

Woensdag, 24 januari 2018

 

De opwarming is tijdens de nacht alleen maar verder gegaan waardoor het vanochtend wel zomer leek met minima van 7,5 graden. Al was het dan misschien eerder een jaren zestig- zomer door de grijze hemel die haar opwachting maakte en de erg winderige condities. Ten westen van ons zagen we aktieve regenzones liggen die langzaam dichterbij kwamen en weer een afkoeling naar iets normalere temperaturen zullen inluiden. Maar ondertussen was het nog zover niet en warmde het bij veel Stratus en Stratus fractus bewolking op tot 12,9 graden terwijl de zuidwestenwind er uit alle macht bleef aan rukken en sleuren. Na de middag bleek het Stratus wolkendek niet opgewassen te zijn tegen de turbulente stromingen van het oprukkende koufront waardoor er gaten in vielen en we de zon dus meer te zien kregen. Er ontstond nu ook meer onstabiele bewolking zoals Castellanus formaties in de Stratocumuluspartijtjes die voorbij dreven, Altocumulusveldjes en stapelwolken. Dit kon natuurlijk niet zonder gevolgen blijven en omstreeks 21h maakten de opklaringen plaats voor een pittige buienlijn die het een tijdje flink liet plenzen. Dit leverde ons meteen een neerslagtotaal van 3,0 mm op waarna het merkbaar afkoelde. Op de temperatuurskaarten zagen we flinke contrasten tussen het zuidoosten waar het rond de twaalf graden was en het noordwesten waar het meestal rond de zes graden was en de overgang vond plaats op een afstand van minder dan 20 km. De rust keerde na de buien weer al druppelde het af en toe nog een beetje na. 

 

 

Donderdag, 24 januari 2019

 

 De bewolking is blijven hangen en waar er eerst nog voor strenge vorst werd gevreesd/gehoopt is het net weer gaan opwarmen tot een paar tienden onder het vriespunt. Natuurlijk moesten we ons aan een sombere start met grijze Stratus verwachten en het bleef zelfs niet bij die start want de lage wolken voerden duidelijk het hoge woord zodat we met een nog lagere stemming achterbleven. De wind was zwak en kwam uit noordwestelijke richtingen. Kort na de middag was het tot onze verrassing echter opeens helder. Een opklaring is in de nevelige atmosfeer ongemerkt dichterbij kunnen sluipen waardoor deze ons letterlijk overviel. Doch de Stratuswolken gebruikten dezelfde stealth taktieken en de lucht werd dus eensklaps weer omgetoverd naar grijs. Dit spelletje werd nog een paar keer over en weer gespeeld waarna duidelijk werd dat de opklaringen dat het eerste beu waren en het dus definitief grijs werd. Er viel zelfs wat natte sneeuw of motregen en het was wachten tot een eind in de avond alvorens het dan toch nog voorzichtig ging opklaren en we wazig de maan konden ontwaren tussen de nevelslierten. Het koelde nu vrij snel af naar de uiteindelijke minima van -2,8 graden al is het landschap overdag al een deel van haar winterse schoonheid kwijtgespeeld bij de eerdere maxima van 2,7 graden. Het neerslagtotaal is op 0,0 mm blijven steken.

 

 

Vrijdag, 24 januari 2020

 

 Ook vandaag bleef het door de bewolking vorstvrij, al werd er hier en daar toch nog met of zelfs onder het vriespunt geflirt. In Malderen kwam het kwik uit op 1,1 graden. Overdag was het opnieuw kommer en kwel onder het sombere Stratusdek dat het land nu toch al verschillende dagen in haar greep had. Daar waar we tot eergisteren nog af en toe getrakteerd werden op sfeervolle misttafereeltjes of een pico- opklaring krijgen we nu letterlijk en figuurlijk de meest duistere kant van de winter te zien. Ook de regenliefhebbers bleven in de kou staan want op wat verdwaalde motregen na bleef het droog en de zwakke noordenwind was ook niet meteen iets dat de adrenaline door onze bloedvaten joeg. Net zo min als de maxima van 2,5 graden. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,2 mm. 

 

 

Zondag, 24 januari 2021

 

 De regen- en sneeuwzone heeft ons land definitief langs de achterdeur verlaten waardoor we een fraai, lichtjes aangesuikerd winterlandschap aantroffen dat baadde in het zonnige ochtendlicht. Opklaringen lieten het afkoelen tot -0,7 graden. Er hing wat Cirrus- en Cirrostratus bewolking die vanuit het west- zuidwesten toenam op nadering van een volgende storing die er op de satellietbeelden best indrukwekkend uitzag. Hoewel de bewolking zich op deze beelden erg snel leek uit te breiden, konden we nog tot eind na de middag van fraai en zonnig winterweer genieten bij maximaal 2,3 graden en was het pas omstreeks 14H dat de zon echt de duimen moest leggen tegen de oprukkende Altostratusbewolking die inmiddels was verschenen. Na zonsondergang vielen de eerste druppels maar dan ging de neerslag opnieuw over in sneeuw die eerst matig was en dan wat feller werd op passage van een buienlijntje. Binnen de kortste keren zaten we echter reeds aan de achterzijde van deze lijn en werd het droog. De sneeuw smolt grotendeels weg en het was dus geen herhaling van de winterse taferelen die we gisteren en vanochtend konden aanschouwen. 

 

 

Maandag, 24 januari 2022

 

Na de opnieuw erg sombere tweedaagse die we achter de kiezen hebben, is het tijdens de nacht eindelijk weer gaan uitklaren. De resterende wolken bestonden uit Stratocumulus en Stratus fractus terwijl er vanuit het zuiden uitgestrekte gebieden van heldere lucht onze richting uitkwamen. Niettemin nam het wat tijd in beslag om de wolken opgeruimd te krijgen en was het al bijna middag toen we echt van ononderbroken zonneschijn konden genieten. Wat er nog overbleef van bewolking bestond vooral uit Cumulusachtige wolkenflardjes die af en toe voorbij dreven en uiteindelijk ook begonnen te verdwijnen. De opklaringen bleven dus breed en de zon was dan ook nog niet lang onder of het kwik maakte een zodanige sprong dat er overal ijs begon te ontstaan. Geen wonder dat we de minima van -2,2 graden nu pas bereikten en dat terwijl het overdag bij maxima van 7,4 graden en slechts een zwakke noordelijke wind eerder aan lente deed denken. Tot neerslag is het uiteraard niet meer gekomen en we sloten dus af met 0,0 mm als dagtotaal. 

 

Virtueel ontmoetingsplatform Weerwoord: voor alle officiƫle en onofficiƫle activiteiten. Bezoek https://hub.link/Hc9qwig geen account of software nodig en coronaproof :

Flashback: 24 januari 2004 - 2022   ( 117)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 24-01-2023 17:08
Waarnemingen 23 januari 2023   ( 87)
Hendrik (Londerzeel-B) ( 7m) -- 24-01-2023 17:08