Dinsdag, 25 mei 2004
(Weersverslag Tenerife) Vandaag begint de dag met een diepblauwe hemel en een bijzonder felle zon. Enkel boven het tegenoverliggende eiland La Gomera is stapelbewolking te zien terwijl de bewolking aan de noordzijde van ons eiland af en toe vanover de bergkam komt piepen. Vandaag besluiten we letterlijk en figuurlijk poolshoogte te nemen hogerop de flank van de Teide. Hier stellen we een opmerkelijke zwavelgeur vast en ook blijken over zeer grote oppervlakten de vijgebomen verdord te zijn. Of dit een gevolg is van een plaag of te wijten is aan toxische gassen die door de dreigende vulkaanuitbarsting in de bodem vrijkomen is echter onduidelijk. We zitten dichtbij de wolkengrens en af en toe komen we in de mist terecht maar het gaat duizelingwekkend snel waardoor we het ene moment in de sombere grijzigheid zitten om dan een paar seconden later opeens onder een azuurblauwe hemel te zitten omgeven door imposante wolkenmassa's, en voor we het beseffen gaan we weer letterlijk de mist in. 's Avonds beneden blijkt de rust volledig te zijn weergekeerd in het weersgebeuren en is er slechts weinig wind waardoor het erg warm en drukkend aanvoelt. Het is dan ook tot laat in de avond aangenaam vertoeven op terrasjes buiten in tegenstelling tot de eerste twee avonden. De oceaan houdt zich eveneens koest, er is nu maar amper golfslag.
Woensdag, 25 mei 2005
Vanmorgen ontwaakte de Malderse bevolking in een subtropische omgeving waarin de temperaturen niet lager dan 14,1 graden zakten. Een uitgestrekt Stratocumulus wolkendek onttrok de blauwe hemel aan het menselijk oog maar dat duurde niet lang want er kwam steeds meer slijtage op het wolkendek te zitten. de zon kwam er geleidelijk vlotter doorheen en na de middag werd het aangenaam zomers weer bij maxima van 26.2 graden en veel zon. De bewolking heeft geen neerslag van betekenis gelost te Malderen. De wind is hierbij naar het zuiden gedraaid maar uit die hoek kwam tegen de avond opnieuw middelhoge bewolking binnendrijven, waar de zon weliswaar geen moeilijkheden mee heeft maar boven delen van Nederland vallen er op dit ogenblik toch lichte buien. Ook morgen zal de lucht wat onstabiele trekjes vertonen al blijven de kansen op onweer beperkt en zou de overgang naar het koelere weertype dit weekend eerder met gewone regen gepaard gaan zij het dan in erg grote hoeveelheden. Sommige weermodellen berekenen ook op zaterdag nog hoge temperaturen, maar vanaf zaterdagavond en nacht zal de opmars van het koufront onstuitbaar ingezet worden...
Donderdag, 25 mei 2006
Kort voor het vertrek voor deze vierdaagse vakantie in zuidoost Nederland kregen we te Malderen af te rekenen met veel wolken waaruit nu en dan een weinig motregen viel. De bewolking bleek een paar uur later te Nederland echter minder hardnekkig te zijn: ze brak geleidelijk open terwijl we weer van mooie opklaringen konden genieten. Er stond wel veel wind waardoor het thermisch comfort niet meteen royaal te noemen was, maar de weergoden probeerden dit te compenseren door alsmaar bredere opklaringen op ons af te sturen waardoor we reeds een uurtje voor zonsondergang tegen een quazi heldere hemel aankeken. Te Malderen werden vandaag temperaturen van 9,4 tot 16,2 graden opgetekend bij een tot 29,0km/h aanzwellende zuidwestenwind terwijl het neerslagtotaal opliep tot 9,0 mm.
Vrijdag, 25 mei 2007
Vandaag ontwaakten we onder een grijze hemel waaruit geregeld wat lichte regen viel. Het gaat volgens de radar en satellietbeelden duidelijk om dezelfde buienlijn die gisteren reeds in de verte zichtbaar was, dus erg gehaast was dat ding zeker niet. De aktiefste buien met onweer bevonden zich aan de noordelijke helft van de lijn waardoor een flink deel van Nederland de volle laag kreeg. De buien brokkelden verder uiteen en naar de middag toe resulteerde dit weer in brede opklaringen en een bijhorend zomers weertype. De temperaturen mochten er immers zeker zijn met superzachte minima van 14,1 graden en bijna tropische maxima van 28,1 graden. Nieuwe onweders ontwikkelden zich na de middag boven Frankrijk en Duitsland maar te Londerzeel moesten we het stellen met stapelwolken die er op geen enkel moment dreigend uitzagen. De stapelwolken verdwenen 's avonds weer en maakten plaats voor Cirrusbewolking, afkomstig van verre onweersbuien. Vanuit het noordwesten kwam dan weer bewolking opzetten van een naderend koufront maar het bleef rustig en droog. De hoogste windsnelheid werd vandaag gemeten uit het west- noordwesten en bedroeg 16,1 km/h.
Zondag, 25 mei 2008
Tijdens de voormiddag waren er verschillende buien aktief bij een volledig betrokken hemel, en dit bij eerder zachte ochtendminima van 14,7 graden. Het aantal rondjes van de buienmolen was echter beperkt want aan de zuidelijke horizon verschenen al snel de eerste opklaringen waarop het droger werd. Na het binnendrijven van de opklaringen kregen we nog twee lichte buitjes te verwerken, maar daarna werd er definitief overgeschakeld op droog en zonnig weer. Definitief is misschien veel gezegd want de diepblauwe lucht, de felle zon en het vocht in de atmosfeer deden na de middag nieuwe stapelwolken ontstaan die geleidelijk begonnen op te bollen in de broeierige warmte. De setting deed erg tropisch aan en de temperaturen deden waar flink aan mee door in de namiddag 24,9 graden aan te tikken. Voorafgegaan door een tweetal donderslagen kregen we uiteindelijk een licht buitje over onsheen, maar vervolgens begon het weer op te klaren vanuit het zuiden. Wel was het nog een hele tijd genieten van fraaie en indrukwekkende stapelwolken die zich in de verte ontwikkelden inclusief het wegtrekkende onweer dat ons net heeft gemist en nu nog een hele tijd in het noordoosten te bewonderen is. De opklaringen gaven aanleiding tot de vorming van een volgende groep stapelwolken die vanuit het zuiden kwam opzetten, maar dit leverde geen nieuwe buien meer op en uiteindelijk klaarde het weer verder op. Tijdens de avond wordt het weersbeeld ingetekend door opkomende Cirrostratusbewolking, eveneens vanuit het zuiden, maar ook hier valt geen neerslag meer uit, voor dit etmaal althans. Opvallend is echter hoe een enkele stapelwolk in het zuidoosten zichtbaar is die daar de hele avond tot ver na zonsondergang ter plaatse is blijven hangen. Met een neerslagtotaal van 4,0 mm wordt deze dag, die voorts werd gekenmerkt door een noordoostelijke stroming met snelheden tot 19,3 km/h, afgesloten.
Maandag, 25 mei 2009
Het was deze ochtend al meteen alle hens aan dek toen een van activiteit bruisend onweerscomplex op Malderen leek af te stevenen. Door aangroei aan diens zuidoostelijke flank boog het systeem echter af naar de Ardennen waar het voor grote hagel en fel onweer zorgde. De aambeeldbewolking van de compacte onweerscel spreidde zich echter over gans België uit waardoor we na de middag veel Cirrostratus en Altostratus te zien kregen. Er was ook veel mammatus te zien, en vanuit Brussel hadden we tijdelijk zelfs uitzicht op de stapelwolken die het systeempje voedden, meer dan 100 kilometer hier vandaan. Ondanks deze bewolking kon het echter gemakkelijk opwarmen van 12,7 naar 28,7 graden. Tussen de grond en de onstabiele bovenlucht bevond zich een warme luchtlaag die ervoor zorgde dat er geen andere wolken konden uitgroeien (inversie). Het Luxemburgse onweer kreeg dus alle energie voor zich alleen en bleef urenlang in topconditie. Maar ten zuiden van ons werd de stabiele inversielaag opgeruimd door een naderende depressie, waardoor er boven Frankrijk massaal hevige onweersbuien gevormd werden. Dit zorgde in het westen van het land reeds voor flinke buien, maar in Malderen bleef het voorlopig beperkt tot Cirrus densus en Stratocumulusvelden die zich snel tot enorme stapelwolken ontwikkelden in het laatste schemerlicht. Het zwaardere werk bereikte ons omstreeks 2H in de nacht en bestond uit een roterende supercel en een squall die achter elkaar met grote snelheid voorbij trokken. De supercel zorgde voor meerdere bliksemflitsen per seconde die helaas in de wolken verborgen waren, en een zacht maar aanhoudend gerommel in de verte. Het meest indrukwekkende waren echter de rukwinden die plots opliepen tot 61,2 km/h uit het noordoosten, ruim twee centimeter grote hagelstenen en 12,4 mm regen die aan 168 mm/h over het weerstation werd uitgekieperd. Zowel de hagelstenen als de rukwinden hebben een enorme ravage aangericht bij de reeds door droogte verzwakte planten terwijl er in de buurt talloze volwassen bomen werden ontworteld of doormidden gebroken. Op verschillende plaatsen werden hagelstenen van 5 tot 10 cm waargenomen waardoor we er ondanks de puinhoop nog goedkoop zijn vanaf gekomen. De squall moet Malderen nog bereiken, en lijkt een heel ander gedrag te vertonen dan de supercel. De bliksemactiviteit is nu veel lager, maar de ontladingen zijn nu mooi zichtbaar tussen de grond en de wolkenbasis.
Dinsdag, 25 mei 2010
Koudere luchtmassa's zijn afgelopen nacht over Malderen uitgevloeid waardoor het deze morgen een stuk frisser aanvoelde. De zon was echter krachtig en er schoten nog voldoende opklaringen over om van die kracht gebruik te maken. De bewolking oogde hierbij erg onstabiel waarbij we vooral veel Stratocumulus castellanus te zien kregen, en Cirrostratus in het zuiden. Na de middag loste de bewolking grotendeels op en warmde het verder op tot 23,7 graden onder een nagenoeg heldere hemel. Telkens de tot 27,4 km/h uithalende noordoostenwind ging liggen, voelde het zelfs een beetje drukkend aan door de aanwezigheid van extra vocht in de lucht. Boven Frankrijk waren ondertussen onweders actief (de eerdergenoemde Cirrostratusbewolking hoorde bij een warmtefront boven de Belgisch- Franse grens met onstabiele lucht erachter). Deze deden de sluierbewolking opnieuw toenemen vanuit het zuiden en zuidoosten, maar de buien namen enkel het zuiden van het land mee waardoor we in Malderen voorlopig nog zonder water en elektriciteit bleven zitten. En zonder verwarming, want we bevonden ons immers ten noorden van het warmtefront waar de koele zeelucht vooral na zonsondergang erg goed voelbaar werd. Kouder dan 11,7 graden is het echter op geen enkel moment geweest, en doordat alle buien en regens netjes ten zuiden van ons bleven konden we terug afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 25 mei 2011
Aan de voorzijde van een nieuw koufront werd vandaag warme en vooral zeer droge lucht uit het zuiden aangevoerd. Dit proces kwam pas overdag op gang want afgelopen nacht was het nog bibberen geblazen bij minima van 7,2 graden en in het zuidoosten van Nederland zelfs grondvorst tot -2 graden. Overdag ging het kwik onder een loden zon en azuurblauwe hemel pijlsnel de hoogte in. Bij de uiteindelijke maxima van 25,3 graden was het maar nauwelijks te geloven dat het dezelfde dag nog plaatselijk heeft gevroren. Ook opmerkelijk was de zeer lage luchtvochtigheid die beneden 20% daalde en in combinatie met een uitdrogende zuid-zuidwestenwind tot 22,5 km/h was dit een mokerslag voor de reeds flink verzwakte planten. Dat er in het noorden van het land een flinke bos/heidebrand ontstond kon in deze omstandigheden natuurlijk niet uitblijven. Bij het vallen van de avond kwam het koufront dichterbij en zagen we wat Cirrusbewolking binnendrijven vanuit het westen. Dit had echter geen verdere gevolgen voor het neerslagtotaal van 0,0 mm en het ziet er ook niet naar uit dat de overgang nar koele lucht morgen neerslag van betekenis zal opleveren. Er volgde een tamelijk zachte en bijna heldere avond waarbij het nog lang duurde voordat het kwik onder 20 graden zakte.
Vrijdag, 25 mei 2012
We bevonden ons nog steeds in de droge, zeer heldere landlucht waardoor we de dag eens niet met nevel en mist begonnen, maar op zijn mediteraans met een azuurblauwe lucht. Geen wolkje kon zich vormen, al was er tegen de middag tijdelijk wat Cirrus spissatus te zien in het zuiden. De zon was uiteraard krachtig en het warmde snel op van een heerlijk koele 15,7 graden in de ochtend naar een zomerse 27,6 in de namiddag. Door de lage luchtvochtigheid voelde het zeker niet zwoel of plakkerig aan en was het voor de meeste mensen topzomerweer van de bovenste plank. Voor de plantjes was het uiteraard wat minder daar de droogte zich stilaan laat voelen, zeker met die kurkdroge oostenwind met snelheden tot 29,0 km/h erbij. Naar de avond toe liet de wind het afweten en werd het dus ideaal terrasjesweer in niet al te zwoele omstandigheden. We sloten af met een logisch neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 25 mei 2013
We begonnen de dag onder een heldere, diepblauwe hemel bij minima van 3,6 graden. Er werden al snel stapelwolkjes gevormd in de vochtige lucht, en er stond ook erg veel wind zodat het zeker geen vijfsterren lenteweer werd. De stapelwolkjes kregen naar de middag toe ook gezelschap van Stratocumulus lenticularis bewolking en deze was een teken aan de wand dat het vriendelijke weertype geen lang leven beschoren was. Kort na de middag overtrok het al een eerste keer toen een deel van de ondertussen flink uitgegroeide stapelwolken tegen een temperatuursinversie aanknalde en de hieruit ontstane Stratocumulus troep vanuit het noorden massaal kwam binnendrijven. Daarna loste de bewolking weer gedeeltelijk op en werd het halfbewolkt met gebroken Stratocumulus en wat Cumulus mediocris. Ondanks de tot 29,0 km/h aangezwollen noordenwind en de lage maxima die amper 15,5 graden haalden, voelde het tamelijk aangenaam aan door de hoogstaande en krachtige meizon. De blauwe lucht begon tussen de wolken een fletse kleur te krijgen en er waren na verloop van tijd ook zogenaamde 'Jacobsladders' tussen de wolken te zien. Op het einde van de namiddag nam de bewolking dan definitief toe en dreef er boven de aanwezige bewolking een omvangrijk Altostratusveld binnen. Vanaf dan was er slechts een waterig zonnetje te zien en voelde het al een heel stuk minder aangenaam aan. Wel bleef het droog en de eerste neerslag zou ons pas op het einde van de avond bereiken die eveneens zwaarbewolkt en somber verliep met Altostratus, Stratus fractus en Cumulus bewolking. De eerste neerslag was nog niet meetbaar zodat we de dag nog in extremis konden afsluiten met 0,0 mm.
Zondag, 25 mei 2014
De buienwolken van gisterenavond zijn weer grotendeels verdwenen en we zagen het daglicht weerkeren onder een diepblauwe hemel waarin later stapelwolkjes werden gevormd. Dit gebeurde bij minima van 11,2 graden en het leek het begin van een erg fraaie lentedag te zijn. Overdag begon er vanuit het zuiden echter sluierbewolking binnen te drijven waardoor we toch weer in sombere en kille omstandigheden dreigden te eindigen. Gelukkig bleek de sluierbewolking niet (rechtstreeks) aan een regenzone te zijn verbonden en werd ze na verloop van tijd weer dunner. De stapelwolkjes waren soms hinderlijk als de zon erachter wegdook al was het voor de rest zeer aangenaam toeven in de buitenlucht bij heel wat zon en temperaturen die naar 23,5 graden konden klimmen. De wind was overwegend zwak uit veranderlijke richtingen (lichte voorkeur voor het noord- noordoosten). Tijdens de avond werd de sluierbewolking weer dikker en leek het nu definitief om te slaan naar slecht weer, maar het bleef droog en de bewolking zorgde voor een vertraagde afkoeling waardoor het tot een heel eind in de avond aangenaam toeven bleef op de terrasjes. Hierdoor zouden we haast het neerslagtotaal vergeten op te tekenen, maar aangezien de weergoden ook vergaten voor neerslag te zorgen bedroeg dat terug 0,0 mm.
Maandag, 25 mei 2015
Tijdens het eerste deel van de nacht kregen we nog met buiige regen te maken, maar daarna werd het weer droog vanuit het westen en tegen de ochtend waren er alweer opklaringen te zien terwijl de resterende bewolking uit Stratus en Stratus fractus bestond. Het is erg zacht gebleven met minima van 12,0 graden. De wolkenflarden gingen over in Cumulus die zich uitspreidde tot Stratocumulus en het de zon dus knap lastig maakte. Vooral tijdens de namiddag werd het tijdelijk erg somber toen de bewolkingsgraad toenam van 4/8 naar 7/8. Tot neerslag kwam het echter niet en de westelijke tot noordwestelijke wind was eerder aan de zwakke kant. Naar de avond toe begonnen de opklaringen weer breder te worden en deed de doorbrekende zon het nog opwarmen tot 19,7 graden. De opklaringen waren echter tijdelijk want tegen zonsondergang verscheen er in het zuidoosten een opvallende, eenzame band van Stratocumulus undulatus bewolking terwijl er even later vanuit het noordoosten een gebied met dichte Stratus en Stratus fractus bewolking kwam opzetten waartussen zich ook Cumulus congestus leek te ontwikkelen. Ondanks de dreigende bewolking konden we het hier toch nog droog houden en bleef de teller dus op de 0,8 mm steken die we afgelopen nacht reeds bereikt hadden.
Woensdag, 25 mei 2016
De dag begon somber en kil met veel Stratus, Altostratus en Stratus fractus bij minima van 5,9 graden. Het leek opnieuw een verloren dag te worden vol somberheid en kou, maar na de middag keerde het tij dan toch en zagen we opeens opklaringen verschijnen. De lucht maakte een nevelige indruk waardoor we die opklaringen niet meteen zagen komen maar ze waren er dus wel. De zon brak erdoor en de resterende bewolking ging over in Cumulus. De wind zat echter nog steeds in de noordwestelijke hoek vastgebeten waardoor we geen hogere maxima dan 19,4 graden moesten verwachten. Met die machtige meizon zorgde dat echter wel voor een zomerse tint. Tijdens de avond losten de stapelwolken op en kregen we een nevelige Cirrostratuslucht te zien met een amberen gloed. Het zorgde voor sfeer bij zonsondergang al daalde de koelte daarbij snel weer over ons neer eens de zon weg was. Neerslag is er niet aan te pas gekomen waardoor we terug met 0,0 mm konden afsluiten.
Donderdag, 25 mei 2017
Na een tamelijk koele nacht met minima van 9,9 graden kregen we een erg droge, luchtige en winderige voorjaarsdag voorgeschoteld. De zon was erg krachtig en de wind draaide naar oostelijke tot noordoostelijke richtingen. Deze voerde nog net genoeg vocht aan om wat kleine stapelwolkjes te laten ontwikkelen maar ze waren erg schaars en dikwijls bestonden ze uit niet meer dan losse flardjes. Tegen het einde van de namiddag verdwenen deze weer en werd het helder met mooie azuurblauwe luchten. We haalden maxima van 26,6 graden. Tijdens de avond koelde het vrij snel af en van zwoelte was dus nog geen sprake ondanks het geleidelijk op gang komen van een warmer luchttransport. De aangevoerde lucht was ook erg droog en het neerslagtotaal liet zich dus makkelijk raden met 0,0 mm.
Vrijdag, 25 mei 2018
Het is weer opgeklaard en net als gisteren hing er een regenzone boven Nederland terwijl het in Vlaanderen helder was op wat resten Cirrus densus na. Maar droog was het zeker niet want door de regen van gisteren heeft zich massaal nevel en dauw gevormd wat voor een aparte sfeer zorgde en weer een zegen was voor de fotografen onder ons. De gordel van opklaringen bleef de ganse dag boven Malderen hangen waardoor het zwoel werd met veel zonneschijn en af en toe stapelwolken. Deze bolden tijdens de namiddag flink op maar verdere gevolgen bleven deze keer uit. Het kwik steeg van 12,6 graden tijdens de ochtend naar 25,5 graden tijdens de namiddag en er stond een zuidoostelijk briesje. Tijdens de avond zagen we Cirrus densus binnen drijven uit onweerscomplexen die boven Frankrijk hingen maar dit leverde enkel een fraaie zonsondergang op waarbij het nauwelijks afkoelde. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen en we sloten dus af met 0,0 mm.
Zaterdag, 25 mei 2019
Tijdens de ochtend zagen we de radarbeelden donkerblauw uitslaan door een erg actieve regenzone die onze kant uitkwam. Het voelde klam aan bij minima van 7,9 graden en de bewolking bestond uit Altostratus en Altocumulus. Hoe hoopvol de radar er ook uitzag, het is hier nog steeds Londerzeel en sommigen waren blijkbaar vergeten dat de komma in de neerslagverwachting dus een plaatsje naar links moet. Bij deze regenzone was dat niet anders en we kregen slechts een fractie van wat andere weerstations te slikken kregen alvorens het weer opklaarde vanuit het zuidwesten. De vochtige lucht wemelde echter van de onweersverklikkers (Castellanus en floccus strukturen) en na de middag ontstonden er flinke stapelwolken bij tot 21,5 graden oplopende temperaturen. Het duurde niet lang of de eerste onweersmeldingen waren een feit, maar deze keer bleek het regeltje van de komma hier niet op te gaan want het neerslagtotaal uit deze buien bleef beperkt tot 0,0 mm. Sterker nog, als we het neerslagtotaal in druppels per vierkante meter uitdrukten bleef de teller ook op nul staan. De stapelwolken zakten al snel weer in elkaar en tegen zonsondergang was er geen bewolking meer te zien waardoor we het wel konden vergeten voor verdere broodnodige regen. Het dagtotaal bleef op 1,6 mm steken door de regen deze voormiddag. Wel bleef het aangenaam zacht waardoor de tuinierders op een terrasje nog hoop konden putten uit een frisse pint.
Maandag, 25 mei 2020
Onder een open hemel is het kwik kunnen wegzakken naar 13,3 graden en de wind is naar het noorden gedraaid waardoor het erg koeltjes aanvoelde. Overdag ontstonden er al snel stapelwolken al hadden ze deze keer geen ondeugende trekjes zoals uitspreiden tot een laaghangend Stratocumulusdek en dergelijke. Nee, het waren wolkjes van het soort dat onze typische zomerluchten siert en nog veel ruimte liet voor de zon. Al zullen de landbouwers en natuurliefhebbers hun gierigheid met neerslag wel gemeen gevonden hebben, wat de weerliefhebbers dan ook nog konden bewijzen met 0,0 mm als dagtotaal. Het werd ondertussen weer erg warm met 25,0 graden. Na de middag gingen deze wolkjes geleidelijk over in Cumulus humilis en vanuit het noorden leek de lucht weer helderder te worden. De wolkjes leken dus eerder door droge of stabiele lucht verdreven te worden dan op te lossen door wegvallende thermiek. Hoe dan ook resulteerde dit in een heldere avond met zuiders diepblauwe luchten. Al dreef er in het westen duidelijk wat vochtigere lucht binnen want het werd daar melkachtig en condensatiestrepen losten er niet meer op.
Dinsdag, 25 mei 2021
Tijdens de nacht zijn er meer buien binnengelopen en deze zaten weer zodanig samengeklit dat het meer een soort van buiige regenzone werd. Met alle somberheid vandien dus al was er af en toe nog een microscopische opklaring tussen de grijze soep te zien. De Stratus fractus en samengekoekte Cumulonimbi lieten zich op een strakke noord- noordwestenwind voortdrijven en het straalede allemaal kou en guurheid uit zelfs als we er vanachter glas naar keken. De buien kregen de neiging om zich in straten te schikken en deze golfden wat op en neer waardoor we vooral na de middag regelmatig met een langere droge periode te maken kregen. In de tweede helft van de namiddag kwanen er zelfs wat bredere opklaringen en zonneschijn aan te pas terwijl de wind naar het westen draaide en afzwakte. Maar ook dan moesten we op de hoede zijn voor buien die gemeen uit de hoek konden komen en ze haalden ook meteen hun voeding uit die zonnewarmte waardoor ze konden aansterken tot een paar pittige exemplaren met hagel. We zagen ook dat mensen energie uit die warmte probeerden te halen maar bij temperaturen die zich tussen 12,5 en 6,8 graden ophielden mislukte dat grandioos. En ook tijdens de avond bleef de buienmolen rondjes draaien waarbij de echt fraaie wolkenlandschappen die je bij dit weer zou verwachten echter niet echt tot hun recht kwamen. Maar somber en triest zag het er evenmin uit. Het neerslagtotaal kwam uit op 12,2 mm.
Woensdag, 25 mei 2022
Na een stralende ochtend met diepblauwe luchten, een koele 9,9 graden en slechts wat Stratocumulus undulatus bewolking in het zuiden, begonnen zich weer stapelwolkjes te vormen. Deze groeiden gestaag verder uit naarmate de zon hoger kwam maar het was allemaal net niet voldoende om het buienstadium te bereiken. Wel zagen deze Cumuluswolken er fraai uit door hun forse afmetingen, spierwitte kleuren en het contrast met de bovenlucht. Ook viel op dat huhn basissen erg laag zaten, het was duidelijk dat we in een heel andere luchtsoort zaten nu met lagere diktewaarden en een lager condensatieniveau. Die luchtsoort was ook op andere manieren voelbaar, namelijk met een forse zuidwestenwind en koele(re) maxima van 20,1 graden er bovenop. De Cumuluswolken gingen tijdens de namiddag uitspreidenn tot Stratocumulus en het werd nu een heel stuk minder fraai. Tegen het einde van de namiddag was het somber met overal Stratocumulus waaronder verschillende Cumulusachtige basissen hingen die zich als nieuwe Stratocumulusschermen gingen uitspreiden. Uit deze bewolking ging het ook af en toe druppelen tijdens de avond maar veel stelde het niet voor en de pluviometers hielden het bij 0,1 mm al voor gezien. De nog steeds bulderende wind zorgde voor een winters gevoel na het intreden van de duisternis, en alleen de in blad zijnde vegetatie kon dat gevoel nog een beetje temperen.