Vrijdag, 18 juni 2004
Deze ochtend lagen er buien op de loer waarvan een enkel exemplaar rond drie uur 's nachts al voor een mini - buitje van 0,2 mm gezorgd had. Tijdens mijn dagelijkse pendeltocht richting Brussel omstreeks 7H bleken er ook ter hoogte van Jette en Asse een aantal flinke exemplaren actief te zijn. Met momenten bleef het echter vrij rustig en kregen we een mengelmoes van opklaringen en wolkenvelden voorgeschoteld. 's Avonds in Dendermonde maakte een bijzonder hevige stortbui om 16H zijn opwachting waarbij het water letterlijk met bakken naar beneden kwam. Een kwartier later Te Malderen goot het ook flink doch niet zo hevig als in Dendermonde, de neerslagtotalen liepen hier op tot slechts 2,8 mm en de piekintensiteit was slechts 12,8 mm/h, dat moet in Dendermonde ruim vijf maal zoveel geweest zijn. Na de passage van deze buien bleef het nog een poosje lichtjes nadruppelen om dan vervolgens weer droog te worden. De temperaturen schommelden op deze wisselvallige dag tussen 13,7 en 19,1 graden waarbij de wind tot 23 km/h aantrok uit overwegend westelijke richtingen. Dit weekend krijgen we nog wisselvalliger weer dan vandaag toegeschoven waarbij de zwaarste neerslag kan vallen tijdens een trogpassage op zaterdagvoormiddag. Na het weekend wordt het tijdelijk weer rustiger maar op dinsdag zullen we pas echt kopje onder gaan...
Zaterdag, 18 juni 2005
Na opnieuw een zeer zwoele nacht achter de rug te hebben, ontwaakte de Malderse bevolking terug onder een gesloten wolkendek. In tegenstelling tot gisteren kwamen er echter al snel gaten in zodat we evolueerden naar een fraai ogend Stratocumulus wolkendek. Wanneer dit zo goed als verdwenen was verschenen er prompt stapelwolken die al snel in volume toenamen, maar gelukkig zorgde een iets hoger gelegen inversie ervoor dat deze letterlijk platgewalst werden. Nadien, het was ondertussen reeds halfweg in de namiddag, verdwenen de laatste restanten ervan en was er niets dan een diepblauwe lucht te zien, in schril contrast met de grauwe ochtend die we eerst nog moesten doorspartelen. Met temperaturen tussen 18,6 en 29,1 graden misten we op een haar na de voorwaarden voor een tropische dag, al was dat briesje tot 21 km/h een uiterst welkome gast omwille van de verkoeling die dit bracht.
Zondag, 18 juni 2006
Tijdens de eerste paar uur van de daglichtperiode zag het ernaar uit dat het weer net als gisteren zou verlopen: helder, veel zon en hoge temperaturen. Doch geleidelijk kwam er Cirrusbewolking opzetten vanuit het westen, en die zich geleidelijk begon te verspreiden over het grootste deel van het luchtruim. De vezelachtige wolkenvelden bleven ons een hele dag gezelschap houden, doch in de late namiddag gingen de harten van menig (on)weerliefhebber sneller kloppen toen zich aan de zuidoostelijke horizon imposante Cumuli congesti begonnen te ontwikkelen, die geleidelijk uitgroeiden tot volwassen onweerscellen met hun typische veselachtige toppen. De hardslag werd echter al snel genormaliseerd want de buienlijn trok weer weg en na een paar uur was er niets meer te zien dan de Cirrusbewolking die vanochtend op het toneel was verschenen. We hadden echter nog een mooie zonsondergang tegoed en de waarneming hiervan gebeurde bij erg comfortabele temperaturen vermits het maar langzaam afkoelde. Het was overigens de vierde tropische dag van de maand vandaag want het kwik haalde weer net 30,3 graden. De nacht verliep eveneens vrij zacht met een minimim van 12,6 graden terwijl er overdag een zuidwestelijke wind stond met snelheden tot 20,9 km/h.
Maandag, 18 juni 2007
Hoewel de regenzone ondertussen al een heel eind ten noordoosten van ons zat, waren we vanochtend nog lang niet verlost van diens wolken die voornamelijk uit Stratus bestonden en zorgden voor een grijze ochtendspits waarbij we tevens rekening moesten houden met lichte motregen bij tussenpozen. Een tijdje later kwam er weer wat structuur in de bewolking en was het Stratocumulus en Stratus fractus die het luchtruim gingen beheersen, voorafgegaan door een paar zwaardere wolkenpartijen die het even deden lijken of er elk moment een fel onweer kon losbarsten, maar uiteindelijk geen verdere gevolgen meer hadden voor de Malderse bevolking. Naarmate de voormiddag verstreek, ging de bewolking verder openbreken en ook een groot deel van de namiddag werd gekenmerkt door opklaringen en wolkenvelden, kortom een aangenaam zomers weertype, zeker met de zachte temperaturen die er bijhoorden en tussen 14,9 en 24,5 graden gesitueerd waren. In de vroege avond sloeg het weer echter om en ontpopten zich talloze onweersbuien boven Vlaaderen waarbij zowel Malderen als Brussel flinke kleppers te verwerken kregen. De buien gingen gepaard met wolkenformaties die een buitenaardse schoonheid kenden terwijl deze die Maderen aandeden een heel spektakel van zeldzame Lenticularis-vormen opleverde. De neerslag bleef op deze locatie beperkt met 4,8 mm waarvan het grootste deel aan de regenzone van afgelopen nacht toe te schrijven was, maar vooral de tweede onweersbui leverde te Malderen diepe dreunen van donderslagen op die onze oren nog lang deden nasuizen. Vooral op het einde van het onweer ging de zuidwestenwind even aanwakkeren tot 32,2 km/h. Na dit laatste onweer ruimde de wind meer naar het westen en werd het wat koeler en vooral rustiger bij een afwisseling van wolken en opklaringen die voor de rest van de avond verderging.
Woensdag, 18 juni 2008
Vandaag was er opnieuw veel stapelbewolking aanwezig die reeds vroeg in de ochtend haar intrede maakte. De stapelwolken groeiden flink uit, maar nergens slaagden ze erin om een bui te lossen en naar de avond toe zorgde het binnenstromen van warmere lucht op grote hoogte ervoor dat de atmosfeer verder stabiliseerde. De warmere luchtlaag werd gemarkeerd door Cirrostratusbewolking die vooral tijdens de laatstepaar uur voor zonsondergang erg goed vertegenwoordigd was maar van de bijhorende regenzone blijven we voorlopig eveneens nog gespaard. De stapelwolken verdwijnen naar zonsondergang toe en de rest van de avond verloopt in rustige omstandigheden.
Donderdag, 18 juni 2009
De rustige, grijze en kille atmosfeer die vanochtend boven Malderen hing, zorgde niet bepaald voor een zomerse sfeer. Zeker niet toen daar ook nog eens motregen en lichte regen begon uit te vallen, maar gelukkig was het aangenaam zacht bij minima van 14,8 graden. Langzaam maar zeker kwam er beweging in de zaak en werd er weer wat structuur zichtbaar in het sombere wolkendek. Dit resulteerde nog voor de middag in opklaringen en de bijhorende portie zonneschijn. Wat van de bewolking overbleef ging over in Cumuluswolkjes die de zachtblauwe hemel mooi decoreerden. Na de middag zorgde dit voor een erg aangenaam en vriendelijk weerbeeld waarbij de temperatuur kon oplopen naar 24,2 graden en er een west- noordwestelijk briesje tot 30,6 km/h over het weerstation streek. Naar de avond toe maakten de stapelwolkjes plaats voor Stratocumulusvelden die vanuit het noordwesten kwamen binnengedreven. Deze bewolking oogde met haar golvende, doorschijnende formaties echter bijzonder fotogeniek en was dikwijls in twee verschillende lagen (duplicatus) te zien. Daarboven was de hemel helder en diepblauw gekleurd terwijl de stapelwolkjes eronder het al snel lieten afweten. Met dit weerbeeld en een neerslagtotaal van 0,0 mm liep dit etmaal vervolgens ten einde.
Vrijdag, 18 juni 2010
Tijdens het tweede deel van de nacht is het alsnog een flink stuk afgekoeld waardoor de minima op 11,2 graden zijn uitgekomen. De blauwe lucht werd opgesmukt met Stratus fractus bewolking die bij zonsopgang voor een mystieke sfeer zorgde, maar al snel een geïrriteerde sfeer opriep toen het hele luchtruim ermee bedekt raakte. Grijzigheid en kilte waren vervolgens voor een paar uur de sleutelwoorden waarna terug een tijdelijke weersverbetering volgde met opklaringen. Ze liet maxima van 19,2 graden toe waarbij de bewolking overging in Stratus fractus en vervolgens Cumulus. Laatstgenoemde werd kort na de middag echter talrijker terwijl er vanuit het noorden ook dichte Cirrusbewolking kwam opzetten. We schakelden nu over op zwaarbewolkt weer met Stratocumulus en Stratus waartussen aanvankelijk nog een vluchtig zonnestraaltje kon glippen, maar het werd al snel volledig betrokken. De late namiddag en avond werden gekenmerkt door kil en grijs weer waarbij af en toe motregen viel uit een mengeling van Altostratus, Stratocumulus en Stratus fractus. Vooral de temperatuursdaling was opvallend, waarbij de maxima reeds vroeg op de middag werden bereikt terwijl er een gure noordenwind met snelheden tot 25,7 km/h opstak. De lichte motregen die af en toe naar beneden kwam, had in elk geval weinig invloed op het uitdrogende landschap met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 18 juni 2011
Terwijl aanvankelijk nog werd gevreesd voor een kille en sombere regendag, stond er vandaag een erg boeiende dag op het programma boordevol actief weer. Daar we in polaire luchtmassa's vertoefden moesten we hierbij wel lagere temperaturen trotseren. Terwijl het 's ochtends afkoelde tot een niettemin zachte 12,0 graden werd het overdag niet warmer dan 19,0 graden. Een krachtige west- zuidwestenwind met snelheden tot 46,7 km/h zorgde ervoor dat fraaie wolkenlandschappen snel werden afgewisseld met diepblauwe luchten. De Stratus fractus en Stratocumulus ging over in Cumulus congestus en nog voor de middag trokken de eerste regenbuien over Malderen. Rond en na de middag volgde een drogere periode en trokken de meeste buien ten noorden van ons langs. We kregen nu ook Cirrus densus te zien terwijl er op verschillende plaatsen melding werd gemaakt van onweer. Eén van die buien trok tijdens het tweede deel van de namiddag over Malderen, maar op deze locatie werd geen onweer waargenomen terwijl de bui door de krachtige wind snel over was. Dit was meteen ook de laatste bui die we konden meepikken want alle activiteit trok nu ten zuiden van ons door. De regenmeter wees 0,6 mm aan wat meteen ook het dagtotaal werd. Ondanks de tegenvallende prestaties van de buienmolen maakten de bijzonder fraaie wolkenlandschappen het echter een onvergetelijke dag voor de actief- weerliefhebber of de fotografen onder ons. Tijdens de late avond oogde alles dan weer erg sereen met vredige Stratocumulusveldjes die warm werden ingekleurd door de ondergaande zon. Volgens de radar is er niettemin een nieuwe buienlijn in aantocht maar het ziet er niet naar uit dat deze ons vandaag nog zal bereiken.
Maandag, 18 juni 2012
Zoals verwacht liet het koufront er geen gras over groeien en tegen zonsopgang was het Malderse luchtruim reeds gevuld met bliksemschichten en regengordijnen van een MCS complex dat zich op het uitzwaaiende koufront had gevormd. Het zag er indrukwekkend uit op de satellietbeelden en had veel weg van een lange zomerse hittegolf die met klank en lichtspel werd afgesloten. Maar hiermee bewezen de weergoden nog maar eens dat zelfs een kort warmte opstootje van amper acht uur tot een explosieve onweerssituatie kan leiden. Van zware rukwinden, hagel en blikseminslagen bleef Malderen niettemin gespaard en het waren vooral de neerslaghoeveelheden die er uit de band sprongen met exact 10,0 mm toen de laatste regendruppels en bliksemflitsen door het luchtruim schoten. Daarna volgden er opklaringen en zagen (voelden) we een verkoelende noordwestenwind opsteken bij temperaturen die rond 15 graden bleven steken. De bewolking bestond nu uit Cirrostratus, Cumulus en Stratocumulus en niemand zou in deze omstandigheden kunnen vermoeden wat er de afgelopen uren over de Benelux is getrokken. De bewolking werd na een paar uur aaneengesloten (Stratus) en het kwam tot perioden van lichte motregen. Het was nu wachten tot halverwege de namiddag voordat het weer structureel ging opklaren en we alsnog van mooi weer konden spreken bij temperaturen die nog opliepen naar 19,9 graden. De wind zwakte af (maximumsnelheid werd uit het westen gemeten met 25,7 km/h) en de zonnestralen voelden aangenaam warm aan. Toen de duisternis inviel koelde het echter snel af waardoor we nu pas de minima van 12,7 graden optekenden, samen met het neerslagtotaal dat door de motregen deze voormiddag nog verder is opgelopen naar 10,0 mm.
Dinsdag, 18 juni 2013
Na een klamme en vochtige nacht is er vanochtend nog warmere lucht binnengestroomd die zo mogelijk nog meer vocht vasthield. Dit zorgde voor een zwoele en drukkende start van de dag terwijl gebouwen, vijvers en andere objecten nog erg koud waren door de aanhoudend lage temperaturen die we het afgelopen halfjaar gekend hebben. Deze situatie veroorzaakte massale condensvorming waardoor alles ging druppelen en vooral betonnen gebouwen en constructies er doorweekt bijlagen ondanks het ontbreken van neerslag. Er hing veel Altostratus, Cirrostratus en Altocumulusbewolking en het geheel straalde een tropisch sfeertje uit. Langzaam maar zeker begon de bewolking op te lossen en werd het zeer zonnig bij snel stijgende temperaturen. Kouder dan 16,9 graden is het niet geweest afgelopen nacht en overdag warmde het op tot een verzengende 32,1 graden terwijl de wind overwegend zwak was. Tijdens de namiddag dreef er massaal Cirrus densus en Altostratus bewolking binnen waardoor het vrij somber werd ondanks een waterig zonnetje dat er nog net doorheen raakte. De bewolking loste geen neerslag en hoewel het er vanachter glas erg kil en guur uitzag, was het nog steeds drukkend warm en zwoel. Langzaam maar zeker begon de bewolking weer dunner te worden en over te gaan in Cirrus en Cirrostratus met hier en daar wat Altocumulus ertussen. Zo konden we de dag alsnog afsluiten met een beetje zon erbij. Tegen zonsondergang stak er opeens een noordelijke bries op die wat verkoeling bracht met snelheden tot 16,1 km/h (pieksnelheid uit zuidoosten) zonder dat het echt kil werd. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 18 juni 2014
Het is tijdens de nacht helder gebleven waardoor we het daglicht zagen weerkeren in een lichtbewolkte hemel waar hier en daar wat Cirrus te zien was. Het kwik was teruggezakt naar een erg koele 8,8 graden, en er stond een koele noordelijke tot noordoostelijke wind. Deze voerde Stratocumulusveldjes aan die flinterdun waren en aan een erg hoge snelheid leken voorbij te trekken. Ze losten na verloop van tijd weer op om plaats te maken voor Cumuluswolken die echter zeer talrijk werden zodat de zon er aardig door in moeilijkheden kwam. Na de middag leek dit terug wat te verbeteren al kreeg de lucht in de breder wordende opklaringen tijdelijk een melkachtige schijn. De lucht werd geleidelijk weer dieper blauw en de zon kon fat feller doorbranden waardoor het alsnog aangenaam werd bij temperaturen die 21,9 graden bereikten.De resterende Cumuluswolken groeiden uit tot flinke afmetingen al kwam het niet meer tot buien zodat het neerslagtotaal van 0,0 mm en de kiemen van een hernieuwde droogte gespaard bleven. De stapelwolken krompen daarna weer in maar gingen zich in één enkele, lange wolkenstraat ordenen die van het zuid- zuidwesten naar het noord-noordoosten liep. Daar er voor de rest bijna geen bewolking meer te zien was zorgde dit voor een erg aparte aanblik. De wolkenstraat kreeg vrij snel met een slecht wegdek te maken waarop hij uiteenviel en de resterende Cumulus fractus wolken weer oplosten. Er volgde een helder en koel maar ook rustig sluitstuk van een niet eens zo onaardige zomeravond.
Donderdag, 18 juni 2015
Tijdens het tweede deel van de nacht bereikte de regenzone Vlaanderen, maar de hoeveelheden vielen enorm tegen na het gezapige geruis van de druppels dat de hele tijd te horen was. Bij het krieken van de dag was er nog maar 0,3 mm gevallen. Het was grijs en vrij zacht bij minima van 14,8 graden. De bewolking bestond uit Nimbostratus en hier en daar Stratus fractus wolken die op het einde van de frontpassage talrijker werden. Het klaarde halverwege de voormiddag op en de bewolking ging over in Stratocumulus, Cumulus, Cirrus en Cirrostratus. Het was echter nog wachten tot de middag eer de opklaringen echt overtuigend werden en we moesten rekening houden met een brutale noordwestenwind die erg frisse lucht aanvoerde. Warmer dan 22,9 graden werd het niet meer ondanks de royale zonneschijn tijdens de namiddag. Naar de avond toe verscheen er terug Stratocumulus bewolking in het noordwesten die geleidelijk het luchtruim begon te veroveren. Er waren echter nog opklaringen te zien tot na zonsondergang en de bewolking bracht ook geen nieuwe regen met zich mee.
Zaterdag, 18 juni 2016
Er waren weer talloze buien aktief in een koele luchtmassa waarin we huiveringwekkende (voor deze tijd toch) minima van 13,7 graden optekenden. De buiigheid nam tegen de middag verder toe onder invloed van de dagelijkse gang al was er op het eerste zicht geen onweer bij ondanks de soms wel pittige regenvlagen. Tijdens de late namiddag begon de boel zich dan toch te stabiliseren en was er meer uitspreiding tot Stratocumulus. Maar het bleef hierdoor wel somber en guur bij een koude noordwestenwind terwijl er af en toe nog wat lichte regenbuien vielen. De temperaturen hielden het bij 18,8 graden al voor bekeken. Tijdens de avond klaarde het weer een beetje op terwijl we vaststelden dat de buien alweer goed waren voor een neerslagtotaal van 3,7 mm.
Zondag, 18 juni 2017
Na een erg zachte nacht met minima van 12,6 graden begonnen we de dag in zonovergoten omstandigheden. De wind kwam nog steeds uit noordwestelijke tot noordelijke richtingen maar toch werd het erg warm waarbij we wel moesten rekening houden met de vorming van stapelwolken. Vooral aan het begin van de namiddag waren deze erg talrijk al zorgden ze daardoor wel voor heerlijke verkoeling tussendoor. In Malderen moesten we daarvoor immers niet op de wind te rekenen want die was daar erg zwak terwijl het westen van het land gevoeliger bleek voor een koele(re) bries van over zee. Naar de avond toe werd het ook daar echter rustiger en de stapelwolken losten op waardoor de zon weer ononderbroken kon schijnen. We haalden maxima van 30,6 graden terwijl de wind tijdens de avond grotendeels ging liggen. Deze avond verliep in erg zwoele omstandigheden terwijl we met een wel te verwachten neerslagtotaal van 0,0 mm de dag afsloten.
Maandag, 18 juni 2018
We kregen vandaag opnieuw met veel bewolking te maken maar het bleef desondanks droog. Het ging om Stratus en Stratus fractus en ze zorgde voor relatief zachte minima van 14,1 graden. Er verschenen wat gaatjes in de bewolking die goed waren voor enkele flitsen zonlicht, maar de grote doorbraak kwam er tijdens de late namiddag toen de bewolking overging in afzonderlijke Stratus fractus dotten die snel kleiner en schaarser werden. De lucht was diepblauw en het voelde meteen zomers aan. Wel moesten we nog steeds rekening houden met veel wind uit zuidwestelijke richtingen en waren de maxima niet overdreven hoog met 20,3 graden. Bovendien koelde het na zonsondergang snel af en was het moeilijk uit te maken of ons kippenvel bij het aflezen van het neerslagtotaal van 0,0 mm door frustratie, de kou of beiden kwam.
Dinsdag, 18 juni 2019
De warmere lucht heeft ons weten te bereiken en dat vertaalde zich al in erg zwoele minima van 13,4 graden. Het luchtruim was bedekt met Cirrostratus en zelfs wat Altostratus maar tijdens de vroege namiddag werd het zwerk weer blauwer. Nu ontstonden er echter forse stapelwolken maar tot buien konden deze het net niet schoppen. Toen er vanuit het zuidwesten terug dikkere sluierbewolking binnen dreef, lieten de stapelwolken het weer afweten en was de hoop op een verfrissende bui weer verzwonden. Niettemin was het vochtig en de maxima van 31,8 graden bij een zwak zuidelijk briesje voelden dan ook drukkend aan. Tegen de avond kregen we een weersomslag waarbij de sluierwolken vrij snel oplosten vanuit het zuiden en we weer tegen blauwe luchten aankeken. Hieronder dreven Altocumulusvelden en Stratocumulus binnen, wolken die eerder vandaag niet of nauwelijks werden waargenomen. Op de radar waren buiencomplexen te zien boven Frankrijk al ziet het er niet naar uit dat deze ons zullen bereiken gezien hun koers richting de Britse eilanden. De 0,0 mm in de pluviometer was dan ook weinig verrassend.
Donderdag, 18 juni 2020
Alle bewolking is op een paar wolkenflarden en stapelwolken na weer verdwenen waardoor de dag een vriendelijke start nam. Het was klam en vochtig bij 14,9 graden en je voelde dat er weer een en ander in de lucht hing. Wat dus ook zo was want de stapelwolken zochten het al snel hogerop en er ontstonden her en der buien waar ook terug onweer op zat. In Malderen ging het omstreeks 16H ook los, voorafgegaan door een zwoele episode waarbij een vochtig zuidwestelijk briesje het kwik opstuwde naar 23,6 graden. Het grootste spektakel kwam echter niet van het onweer, maar uit een heel licht buitje dat een paar uur later de revue passeerde. Hierbij konden we immers aankijken tegen een zeer langgerekte buienwolk met een heel kleine basis die erg veel aan een LP-supercell deed denken. Het hoogtepunt volgde even later toen zich langs de buienwolk een dubbele regenboog vormde die er wel leek aan te hangen als een armband rond een uitgestrekte arm. Samen met het zachte avondlicht en de contrastrijke luchten zorgde dit voor een zeldzaam spektakel. Het druppelde af en toe nog wat na toen de buienwolk oploste en de rest van de avond verliep in rustige en halfbewolkte omstandigheden. Het neerslagtotaal mocht er weer wezen met 14,8 mm.
Vrijdag, 18 juni 2021
Tijdens het tweede deel van de nacht ging het opeens flink stortregenen met dikke druppels en het leek wel alsof we middenin een zondvloed waren terecht gekomen. Beken traden buiten hun oevers, kelders liepen onder en wegen werden her en der in rivieren veranderd. Pas na een half uurtje stortregen begon het ook nog te onweren al stelde dit niet zoveel voor in Malderen. De stortregen bleef echter maar aanhouden en na een korte onderbreking kwam het water opnieuw met bakken naar beneden. Tegen de ochtend werd het dan eindelijk droog al viel er nog een verdwaalde druppel uit een met Cirrus densus volgezaaide hemel. Het is ondanks de regen niet kouder geworden dan 18,7 graden. Tijdens de voormiddag klaarde het snel op en transformeerde de boel zich tot een vriendelijke zomerlucht met onschuldig ogende stapelwolken erin. Door het vocht van de nachtelijke regens voelde het erg zwoel aan en, met temperaturen die naar 31,5 graden stegen was dit niet meteen het ideale weertje om aan topsport te doen. Een zwak zuidelijk briesje bracht amper verkoeling maar het was beter dan niets. Tijdens de namiddag begonnen de stapelwolken op te bollen en al snel waren de eerste ijskappen van onweersbuien erin te zien. Het was echter een heel ander soort onweer waarin totaal geen organisatie te zien was terwijl de buiencellen ver uit elkaar lagen. Meestal leefden de buien ook maar een ruim kwartier maar door hun compacte structuur zag het er wel erg fraai uit, bijna zoals een typische buienlucht in het voorjaar. We konden er een hele avond van genieten bij erg warme temperaturen, maar de grote verrassing kwam pas na zonsondergang en had zelfs niets met de onweerswolken te maken. Op grote hoogte waren er immers lichtende nachtwolken ontstaan die aan de westelijke en noordelijke horizon voor een verblindend mooi display zorgden en dit in combinatie met de inktzwarte stapelwolken eronder. Zeker toen het bijna volledig donker was na middernacht was het contrast tussen deze lichtgevende wolken en deze in de troposfeer indrukwekkend. Je zou er haast het neerslagtotaal van 22,8 mm door vergeten op te tekenen.
Zaterdag, 18 juni 2022
Het warme luchttransport ging overminderd verder en na een zwoele nacht bij minima van 22,3 graden was het weer een en al zon wat de klok sloeg. De lucht was strakblauw en het kwik passeerde de dertig graden- grens al tijdens de voormiddag. Na de middag ging het bij een zuidelijk tot zuidoostelijk briesje dan richting maxima van 29,7 graden. Nog steeds was het helder, doch omstreeks 16H zagen we plots enkele stapelwolkjes ontstaan. De onweerliefhebbers gingen hierdoor al meteen op het puntje van hun stoel zitten, maar kort daarna werden ze er plotseling af geblazen toen er krachtige rukwinden binnenvielen vanuit het noorden. Het was een 'glazen front', de ultieme horror voor wie op onweer of een weldadige regenbui hoopte. Tijdens de frontpassage zagen we plots vanuit het niets een band van Altocumulus undulatus ontstaan die van west naar oost liep met aan weerszijden een helderblauwe lucht. Het zag er surrealistisch uit, mede door de schaduw die deze band in de heldere maar wat nevelig aandoende lucht wierp. Net alsof er een soort van zonsverduistering aan de gang was. De krachtige rukwinden voerden eerst nog zeer warme lucht aan wat een beetje ongewoon overkwam zo pal uit het noorden, maar gaandeweg begon de warmte wat te temperen en kwamen we dus duidelijk in de koele luchtmassa achter dat front terecht. Niet dat het hiermee koud werd want toen de wind daarna afzwakte kwam het zwoele gevoel weer terug, zeker toen de zon aan de noordkant van de Altocumulusband weer tevoorschijn kwam. Nu werd de bovenlucht opvallend nevelig en hierdoor konden we b²ijna niet meer zien hoe de wolkenband geleidelijk uitwaaierde en breder werd terwijl de afzonderlijke compartimentjes overgingen in Altocumulus floccus virga waarvan de schoonheid in de nevelige waas verloren ging. Maar de lucht werd geleidelijk weer helderder terwijl de wind verder naar het noordoosten ruimde. Nu zagen we weer diepblauwe luchtjes en was het erg mooi om de eerdergenoemde wolkjes in spierwitte kleuren tegen een diepblauwe achtgergrond te zien. Het voelde aangenaam aan en we konden weer in een overvloed van zomers lucht baden terwijl er geregeld van deze wolkenveldjes bleven voorbij drijven. Er begon terug een verkoelend maar niet koud briesje op te steken zonder dat het tot de bulderende windvlagen van deze namiddag kwam. Hoe dan ook, de hoop op regen leek voorlopig verzwonden te zijn en het neerslagtotaal van 0,0 mm was dan ook het teleurstellende resultaat van deze wissel der luchtsoorten.