Zondag, 26 september 2004
Net als gisteren was het vandaag een veel belovende start waarbij de zon met momenten flink haar gang kon gaan doch in de loop van de vormiddag waren er wel dreigende stapelwolken te zien die zelfs op een bepaald moment een licht buitje opleverden te Malderen. Nadien leek de zaak evenwel te stabiliseren zodat het de rest van de dag droog bleef, dit onder een voortdurende afwisseling van wolken en zonnige perioden. De temperaturen waren best wel aangenaam met maxima die voor het eerst sinds een poosje weer over de twintig graden grens raakten, meerbepaald 20,3 graden. De minima waren eveneens iets zachter met 11,3 graden. Hoewel het gedruppel in de voormiddag niet meetbaar was, zorgden een paar regenbuitjes afgelopen nacht voor een neerslagtotaal van 0,4 mm. Een zwak tot matig briesje haalde in de namiddag 20,9 km/h, maar is in de avond weer zo goed als stilgevallen.
Maandag, 26 september 2005
(Thailand) Nog steeds vertoonde het weer in Krabi zeer onstabiele trekjes. Nadat we afgelopen nacht enkele joekels van stortbuien over ons heengespoeld kregen, bolden de stapelwolken in de loop van de ochtend opnieuw snel op en kregen we reeds voor de middag een drietal korte maar intense buien te verwerken, telkens met een half uur tot een uur ertussen waarin de stekende zon de zaak verder kon destabiliseren. Na de middag gingen de bu en gewoon verder hun gang en kwam er zelfs geleidelijk meer onweer tussen te zitten, ontladingen deden zich eerst ongeveer om de vijf minuten voor maar later tijdelijk verschillende keren per minuut. Tijdens het vertrek naar Belgie omstreeks 16h kregen we de hevigste bui te verwerken, voorafgegaan door een indrukwekkende wallcloud en ingeleid door flinke windstoten. De bui verloor daarop echter haar aktiviteit zodat de onweerachtige stortregen overging in gewone regen en het vervolgens droog werd, net op tijd om de zichtbaarheid tijdens het opstijgen naar Bangkok niet in het gedrang te brengen en nog wat leuke fotootjes vanuit het vliegtuig toe te laten. De vlucht verliep aanvankelijk rustig maar eens Bangkok dichterbijkwam doemden in het noordoosten een aantal aktieve onweerscellen op die de nachtelijke hemel spectaculair deden oplichten met momenten. De daaropvolgende vlucht naar Parijs werd met dezelfde onweders ingeleid maar verliep vervolgens aan de rustige kant tot en met de landing.
Dinsdag, 26 september 2006
Een boterzachte nacht waarbij het niet verder dan 15,2 graden afkoelde, werd gevolgd door een andermaal grauwe herfstochtend. Hierbij was het aanvankelijk droog, maar na een poosje ging het op de meeste plaatsen lichtjes motregenen. Later ging de neerslag heel subtiel over in een aantal buien waarvan de laatste kort na de middag onderandere in Brussel een erg pittig karakter kreeg. Toen besloten ze hierboven dat het tijd was om een wat vriendelijker weertype uit de kast te halen en zo zagen we vanuit het westen opklaringen binnendrijven die in tegenstelling tot gisteren snel breder werden en alsnog voor een vrij mooiweertype wisten te zorgen vanaf ongeveer halverwege de namiddag. De wind ruimde hierbij naar het west- zuidwesten en zwakte af tot hoogstens 17,7 km/h. Een helderblauwe zomerlucht werd het echter niet door toedoen van een hardnekkige Cirrostratuslaag die de hemel een melkachtige aanblik gaf terwijl er nog diverse stapelwolken overbleven. Deze laatsten konden het natuurlijk niet laten om er nog een paar buitjes uit te persen maar eens de avond haar intrede maakte, trok de bewolking zich definitief terug. Of dit een goede zaak is, is een andere vraag want de temperatuur die overdag nog 21,9 graden kon aantikken, maakt hierdoor een steile duikvlucht naar beneden toe, en een zachte ochtend zoals vandaag en gisteren zullen we morgen aldus niet moeten verwachten. Alle regen, motregen en namiddagbuitjes bijeengeteld komen we voor vandaag uit op een krappe 0,4 mm.
Woensdag, 26 september 2007
Vanochtend waren we goed op weg naar wat wel eens de boeiendste en mooiste weersdag van de voorbije drie maanden zou kunnen worden. We werden al meteen getrakteerd op fraaie regenbogen die zich tegen de dieblauwe poollucht aftekenden en daarboven erg indrukwekkende buienwolken met flinke ijskappen. De afwisseling van buien, wolkenlandschappen, opklaringen, regenbogen en zonneschijn bleven tijdens de uren daarop voor een kleurenshow van het hoogste niveau zorgen, maar schone liedjes duren niet lang moeten ze hierboven gedacht hebben, en nog voor de middag gingen de buien over in een aaneengesloten periode van regen uit een egaal grijze hemel waar niet meteen veel bijzonders meer was te zien. Het vormeloze wolkendek hield ons vervolgens voor het grootste deel van de namiddag in haar greep en in combinatie met de polaire luchtstromingen zorgde dit voor zeer ondermaatse temperaturen tussen 8,7 en 14,3 graden. Voeg daar nog eens een ijzige noord- noordwestenwind aan toe met snelheden tot 20,9 km/h en het wordt meteen duidelijk dat het uiteindelijk noch niet zo'n fraaie en boeiende weersdag is geworden. Onder het wolkendek dat voornamelijk uit Altostratus en Nimbostratus bestond, dreven af en toe wat stapelwolken en Stratocumulus castellanus voorbij; tekenen dat de atmosfeer nog erg onstabiel was, en voorlopers van een avond die ons weer wat meer afwisseling en kleur zou brengen. We kwamen immers terug in de opklaringen terecht en nadat er nog een paar stevige buien over Malderen spoelden werd het droog en rustig onder een geleidelijk verder uitklarende hemel. Tegen zonsondergang bleef er voornamelijk nog wat Cirrostratus en een weinig Altostratus over en daarna konden we toekijken hoe de volle maan in de bijna heldere hemel haar bleke schijnsel over het snel afkoelende landschap wierp. De dag werd uiteindelijk afgesloten met een neerslagtotaal van 3,2 mm.
Vrijdag, 26 september 2008
Voor de verandering mochten we de ochtendspits nog eens in heldere omstandigheden doorworstelen, met als enige consequentie dat het weer erg frisjes was met temperaturen die op 6,7 graden beland waren. Er hing wat nevel in de nogal vochtige atmosfeer, maar echte wolken werden er niet gevormd. De voormiddag verliep op haar beurt helder en zonnig waardoor het kwik met veel enthousiasme opveerde naar een nazomers aandoende 20,6 graden die we in de namiddag konden optekenen. Rond de middag was de thermiek nog net sterk genoeg om een paar weliswaar onbeduidende Cumulus humilis- jes tevoorschijn te toveren, maar kort daarna dreef er Cirrusbewolking over waardoor eerstgenoemde wolkjes weer helemaal wegschrompelden. De Cirruswolken waren erg bizar doordat ze zich in een lange band organiseerden die van zuidwest naar noordoost leek te lopen terwijl het boven en onder deze 'wolkenband' helder bleef. Tijdens de loop van de namiddag werd de wolkenband geleidelijk minder opvallend waarbij de Cirrusbewolking meer uitrafelde en plaats maakte voor dunne Altocumuluswolkjes die het van hen leken over te nemen. Hierbij zaten later ook een paar kleine maar opvallende Altocumulus lenticulariswolkjes. Hoewel dit allemaal veel uitleg is, stelde het allemaal echter weinig voor en zullen veel mensen deze dag zelfs als 'wolkenloos' ervaren hebben. De wind probeerde nu wat meer aandacht op te eisen met haar snelheden tot 25,7 km/h uit het noordoosten. De zonsondergang die later volgde was erg sfeervol waarbij het opnieuw een beetje twijfelachtig is of het nu door de vochtige atmosfeer komt of door die uitbarsting van de Kasatochi vulkaan in Alaska. Hoe dan ook, over de temperatuursdaling die zich 's avonds inzette bestond heel wat minder twijfel want onder de open hemel koelde het weer razendsnel af en lijken we weer een onderkoelde nacht tegenmoet te gaan. De dag eindigde weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 26 september 2009
We begonnen de dag in erg nevelige en plaatselijk zelfs mistige omstandigheden, maar uiteindelijk waren het de zomerliefhebbers die vandaag weer uitgebreid aan hun trekken kwamen. De nevelslierten losten immers al snel op en het naar 6,1 graden weggezakte kwik begon terug aan een steile klim. Toch kon dit alles niet verhinderen dat er een typische herfstsfeer hing door de nevelige waas die voortdurend in de lucht zichtbaar was. Tijdens de namiddag waren hierin duidelijk convectieve bewegingen te zien maar er werden geen typische stapelwolken gevormd. Het warmde op tot 22,4 graden terwijl er een zwakke noordoostelijke bries stond met snelheden tot 16,1 km/h. Tijdens de avond bleef het opvallend zacht ondanks het ontbreken van duidelijke bewolking. Het neerslagtotaal hoeft eigenlijk niet meer vermeld te worden, want het bedroeg op het einde van de dag opnieuw 0,0 mm.
Zondag, 26 september 2010
Het is zowat de ganse nacht helder gebleven waardoor we vanochtend onder een staalblauwe hemel ontwaakten in Kyoto. Maar lang bleef dat niet duren want er verschenen Altocumuluswolkjes die aanvankelijk een opvallend fijne structuur hadden en vervolgens talrijker en groter werden. Niet dat dit afbreuk deed aan het weersbeeld, want toen het luchtruim volledig bedekt was met ribbelende en golvende wolkenpatronen zag het er heel apart uit en konden de fototoestellen weer overuren kloppen. Het uitgestrekte Altocumulusveld viel vervolgens uiteen waarna er terug aparte Altocumulusbankjes ontstonden die eveneens een zeer bizar uitzicht kregen. Daarna was het uit met de pret en kwam er vanuit het zuiden gesloten Altocumulusbewolking opzetten die overging in Altostratus. De avond verliep dan ook vrij somber in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden, maar als tegenprestatie konden we rekenen op een langzame afkoeling waardoor de avond zeer zacht verliep in vergelijking met gisteren. Het bleef bovendien droog zodat die paar kleine terrasjes dat Kyoto rijk is, konden genieten van een zwoele nazomerse nacht.
Maandag, 26 september 2011
Na een deze keer minder koele nacht waarin opnieuw zeer grote hoeveelheden dauw werden gevormd, wachtte ons een warme en zonnige nazomerdag. Het kwik is vanochtend uitgekomen op 14,1 graden terwijl we reeds halverwege de voormiddag boven twintig graden uitstegen. Maar het zwakke koufront lag ondertussen nog steeds boven onze hoofden, en zorgde in de loop van de dag voor steeds meer Stratocumulus castellanus waardoor het er heel de tijd erg onstabiel uitzag. De wolkentorentjes werden geleidelijk groter en talrijker maar het bleef droog en ondanks de in moelijkheden verkerende zon haalde we vlot maxima van 26,3 graden. De wind wakkerde tijdelijk aan tot 25,7 km/h uit het zuid- zuidwesten en het hoogtepunt van de onstabiliteit volgde tegen zonsondergang toen er een flinke Cumulus congestus overkwam. Deze trok snel weg naar het noordoosten, en in Malderen bracht dit geen verdere gevolgen met zich mee. De eerdergenoemde Stratocumulus castellanus bleef ook daarna erg talrijk en zorgde voor een vertraagde afkoeling waardoor het ook lang na zonsondergang tamelijk zacht bleef bij temperaturen die maar net onder twintig graden schommelden. Het neerslagtotaal bleef zonder neerslag uiteraard beperkt tot 0,0 mm.
Woensdag, 26 september 2012
Een dik pak wolken maakte bij het ochtendgloren haar opwachting. Dit hield het kwik op peil zodat we minima van 12,5 graden konden optekenen. Het was droog en de bewolking bestond uit Stratus fractus en Altostratus. Langzaam maar zeker trok deze weg naar het noordoosten en kregen we een waterzonnetje te zien. Na de middag kregen we dan een blauwe lucht te zien die langzaam maar zeker vanuit het noordwesten kwam opzetten. Halverwege de namiddag was het hierdoor weer lichtbewolkt (1/8) en erg zonnig al werd het kwik getemperd door de subpolaire luchtaanvoer en een vrij krachtige zuid- zuidwestenwind die snelheden tot 33,8 km/h haalde. De maxima bleven dus beperkt tot 17,1 graden. Dat zonnige bleef overigens niet duren, want er vormden zich laaghangende wolkenflarden die snel talrijker en groter werden tot het opnieuw 7/8 bewolkt was. Deze wolken losten na een uurtje weer op en we kwamen duidelijk opnieuw tussen twee buienlijnen terecht. Zowel in het oosten als in het westen was een muur van Cumulonimbuswolken te zien en vooral deze in het westen was volgens de radar actief met onweer erop. Niet dat we hierven hoefden wakker te liggen want de buien bleven steeds boven zee hangen om veraolgens naar het noorden weg te trekken. Daarna was het een afwisseling van brede opklaringen en kleinschalige wolkenveldjes van Stratus fractus en Stratocumulus die aan een tamelijk hoog tempo voorbij de wassende maan trokken. We sloten de dag af in rustige omstandigheden met een neerslagtotaal van 0,2 mm.
Donderdag, 26 september 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht heeft zich op grote schaal mist gevormd waardoor we in een echte erwtensoep het daglicht zagen weerkeren. Ze was tamelijk warm bij 13,3 graden en werd ook nog eens aangelengd met water, want er schoof een zwak koufrontje binnen vanuit het noorden dat tijdelijk voor motregen zorgde. De hoeveelheden stelden weinig voor (0,0 mm), zeker in verhouding tot de bijna apocalyptisch ogende zwarte wolkenluchten die eraan vooraf gingen. Tijdens de koufrontpassage viel op hoe de wolken opeens aan een veel grotere snelheid over het luchtruim werden gejaagd maar op de begane grond bleef het nog steeds erg rustig bij een zwak noordwestelijk tot noordelijk briesje. Achter het koufrontje vonden we drogere en koelere luchtmassa's terug en het was dan ook geen wonder dat de bewolking al snel weer dunner werd tot er enkel Cumulus humilis en Cirrus overbleef. Het warmde nog op tot 21,7 graden terwijl de polaire luchtmassa later op de avond haar stempel op het weer drukte door er een flinke afkoeling tegenaan te gooien. De Cumulus humiliswolkjes losten op, er bleven wat sluierwolkjes over die echter geleidelijk afnamen en we eindigden onder een fonkelende sterrenhemel in erg kille omstandigheden.
Vrijdag, 26 september 2014
De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en vanochtend vonden we onszelf terug onder een indrukwekkend ogend Altostratus asperatus wolkendek bij minima van 11,4 graden. In het oosten bevond zich eens spleetje waarin de zon eventjes voor bloedrode en later vurig oranje kleurentinten zorgde. Een moment waarop er dankzij de alomtegenwoordige smartphones veel minder over vergeten camera's werd gevloekt dan je normaal bij zo'n schouwspel zou verwachten. Of het nu smartphones of camera's waren, na nog geen kwartier verdwenen ze weer in onze broekzakken of tassen want we keken alweer tegen een sombere, grijze hemel aan. Enkel de fraaie Asperatus structuur zorgde voor nog wat animo. Ondanks de overvloedige bewolking bleef het tijdens de voormiddag droog en naar de middag toe begon het zelfs weer op te klaren vannuit het westen. Een flits zonlicht deed het kwik opveren tot de maxima van 18,4 graden terwijl het erg rustig was met een zwakke zuidwestenwind. Na de middag nam de bewolking weer toe en tijdens de vroege avond begon het dan lichtjes te regenen vanuit het westen. Dit bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 0,2 mm.
Zaterdag, 26 september 2015
Na een erg koude nacht met minima van 3,9 graden begonnen we de dag met nevelbanken doch een blauwe lucht boven ons. Het was erg nipt maar uiteindelijk is het toch nergens in de Benelux tot grondvorst gekomen. Kort na zonsopgang werd er opeens mist gevormd in Malderen, doch enkele kilometers verderop werd geen mist waargenomen. Hoe dan ook, na een tiental minuutjes was de grijze soep ook hier weer verdwenen. Er volgden een paar uren met helder weer waarna er stapelwolkjes werden gevormd. Deze spreidden zich gedeeltelijk uit tot Stratocumulus, maar veel meer dan 4/8 bedekkingsgraad kwam het niet. De wind was eerder zwak uit noordwestelijke en later noordelijke tot noordoostelijke richtingen terwijl we maxima van 18,4 graden haalden. In het westen verscheen wat Cirrus en Cirrostratus. Tijdens de avond losten de stapelwolkjes op en koelde het zeer snel af bij een weg gevallen wind en een niet gevallen neerslagtotaal van 0,0 m
Maandag, 26 september 2016
De koele lucht achter het koufront is verder het binnenland in gestroomd, en de combinatie van brede opklaringen en een weggevallen wind zorgde voor erg frisse minima (tegenover wat we gewend zijn) van 10,5 graden. In het oosten was veel castellanus bewolking te zien van het wegtrekkende koufront en elders waren ook nog Cirrusplukken en veldjes Cirrostratus te zien die voor extra sfeer zorgden toen ze in oranje kleuren oplichtten bij zonsopgang. Vanuit het noordwesten dreef er meer Cirrostratus binnen die overging in Altostratus waardoor de zon het erg zwaar te verduren kreeg. Deze was alleen maar in waterige versie te zien en van een flinke opwarming kwam er dan ook niet veel meer in huis. We haalden wel nog maxima van 17,7 graden. Gelukkig was de wind weer een stuk zwakker dan gisteren, deze kwam meestal uit westelijke richtingen. Ondanks de bewolking bleef het wel droog en naar de avond toe begon het dan toch weer op te klaren vanuit het westen waardoor we in extremis nog wat extra zonneschijn konden meepikken. Veel warmte gaf deze echter niet meer, al zorgde de resterende bewolking ervoor dat het ook niet overdreven snel afkoelde. De bewolking was erg onregelmatig met hier en daar dikke Altostratus plakken terwijl het wat verderop helder was. Dit zorgde voor een erg aparte uitstraling maar was wel sfeervol dankzij de warme kleuren van het avondlicht. Op die manier hadden we dan toch nog een reden om een stapje buiten te zetten want voor de 0,0 mm aanwijzende pluviometer hoefden we het zeker niet te doen.
Dinsdag, 26 september 2017
Ondanks de opkomende sluierbewolking gisterenavond was er vanmorgen niet veel bewolking meer te zien in de hogere luchtlagen. Maar het was zeker niet dat we bewolking tekort kwamen, want deze zat nu helemaal onderin met veel mist waar we slechts af en toe konden doorheen kijken om te zien wat er boven gebeurde. De minima waren niet al te koud met 10,1 graden al werd er terug veel dauw gevormd en druipten de planten en bomen er letterlijk van. Na een tijdje werd deze mist weer opgeruimd en konden we weer van wat zon genieten. Helemaal helder werd het echter niet want er werden al snel stapelwolken gevormd die zich opvallend goed konden ontwikkelen gezien het reeds ernstig verzwakte herfstzonnetje, en de atmosfeer had ook een opvallende nevelachtige tint. De stapelwolken groeiden plaatselijk uit tot buien waarbij het soms flink kon plenzen, maar in Malderen bleef het rustig en droog. Er stond weinig wind uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen terwijl het opwarmde tot een aangename 19,9 graden. Tijdens de avond bleven de stapelwolken intact al hingen ze nu vooral in het zuiden. De nevel en het vocht zorgde voor een aparte, warme lichtinval waarbij de opkomende maan een okerkleurige tint had. Na een tijdje werd er terug nevel en mist gevormd terwijl het klam aanvoelde. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 26 september 2018
Het was opnieuw bijtend koud met minima van 3,3 graden en de enige warmte kwam van de rode schemeringskleuren die we aan de talloze Cirruswolkjes te danken hebben. Voorlopig dan want ondertussen was de zon al bijna op die voor veel meer warmte zou zorgen. Tijdens de voormiddag zagen we het kwik dan ook al snel de hoogte in schieten waarna er tegen de middag terug stapelwolken werden gevormd. Deze waren voor het grootste deel van de namiddag alomtegenwoordig terwijl de temperaturen stegen naar een aangename 20,4 graden. De sluierbewolking nam weer af al leek ze zich in het westen wat samen te pakken, en er volgde een kraakheldere avond waarin het snel afkoelde zodra de zon en het zwakke zuidwestelijke briesje wegvielen. Het neerslagtotaal bleef andermaal steken op 0,0 mm.
Donderdag, 26 september 2019
Een warmtefront zorgde voor een miezerige en grijze start die een kille maar niet echt koude nacht bij minima van 13,6 graden opvolgde. De motregen en lichte regen ging tijdens de voormiddag over in fellere regen toen het front passeerde maar na een uurtje was dit achter de rug en arriveerde de warme sector. Het voelde nu wat klam en een beetje zwoel aan waarbij de temperatuur steeg naar 20,0 graden. Lage Stratuswolken voerde het hoge woord en de wind kwam nog steeds uit zuid- zuidwestelijke richtingen. Eerst was het somber maar na een uurtje verschenen er dan toch nog schuchtere opklaringen terwijl de bewolking overging in een mix van Stratocumulus en Stratus fractus. Het koufront stond echter al te trappelen om binnen te vallen en uiteindelijk volgde er buiige regen waarbij de intensiteit op sommige momenten erg hoog was. Het koufront was in meerdere buienlijnen opgesplitst en het was al een eindje in de avond eer deze gepasseerd waren en de polaire lucht er in kon komen. Dit ging gepaard met een scherpe temperatuursdaling en droger weer. Beide fronten bleken uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 12,4 mm.
Zaterdag, 26 september 2020
Na een zeer onstuimige nacht waarbij het zelfs tot onweer kwam, lag de regenzone nog steeds boven Malderen waarbij het zwaartepunt enkele tientallen kilometers ten westen van ons leek te liggen. De omgeving lag er kletsnat bij en door het stormgeweld lag het in de buurt van bossen en dreven vol met takken, bladeren en ander puin waardoor het soms wel leek alsof er een veldslag heeft plaats gevonden. De minima zijn bij dit alles op 9,5 graden uitgekomen. Het bleef maar regenen en toch scheen de zon want de in haar lengte passerende occlusie was scherp begrensd waardoor de opklaringen ten oosten er van mooi te zien waren vanuit Malderen. Tot grote frustratie voor degenen die iets wilden doen in open lucht want het leek wel alsof het front vastgeroest zat. We kregen er wel fraaie wolkenluchten voor terug want de storing leek uit een aaneengesloten rij van Cumulonimbi te bestaan waarvan de statige aambeelden prachtig te zien waren van hieruit. De hemel daarboven was diepblauw en het had dus een beetje weg van een typische voorjaarslucht. Uiteindelijk kwamen we dan toch buiten het bereik van de buien terecht en konden we tijdelijk herademen met een vriendelijk en zonnig weertype waarbij de wind weer flink is afgenomen. In de zon voelde het aangenaam aan, al waren de maxima met 13,5 graden niet bepaald zomers te noemen. De adempauze was van korte duur want in het noordoosten zagen we reeds Cirrostratus verschijnen uit de volgende zeer actieve regenzone die eraan kwam en ook intenties had om in haar lengte voorbij te trekken. Afgaande op de langzaam opbouwende Cirrostratus leek het alsof het nog een hele tijd zou duren voordat de regenzone zou arriveren, maar dat was buiten de buien gerekend die ingebed in Stratocumulusvelden opeens vanuit het niets binnen vielen. Daar waar de oorspronkelijke regenzone vanochtend hing was ondertussen een rij van Cumuluswolken ontstaan en die zagen we eveneens vrij snel weer uitgroeien tot nieuwe buien die in de gebieden waar de neerslag afgelopen nacht het zwaarst was natuurlijk alles behalve welkom waren. Samen met het invallende licht van de laagstaande zon zorgden de stortbuien in Malderen voor een apart sfeertje en de buienmolen bleef na zonsondergang nog verder toertjes draaien tot de regenzone arriveerde en de neerslag een meer aanhoudend karakter kreeg. Hierbij ging de wind ook weer fors aanwakkeren en leek het zelfs nog onstuimiger te worden dan afgelopen nacht in deze regio. Dit was overigens ook te zien aan de plantencontainers die de eerste aanval van storm Odette met glans doorstonden maar nu opeens in een vloeiende beweging op de grond gingen liggen alsof het door een orkestmeester gedirigeerd werd. Gelukkig deed de pluviometer niet aan deze dans mee waardoor we dan toch nog het indrukwekkende neerslagtotaal van 33,5 mm konden optekenen.
Zondag, 26 september 2021
Tijdens de nacht is de bewolking verder toegenomen en we startten hierdoor in zachte omstandigheden bij minima van 14,2 graden. Er hing Altocumulus, Altostratus, Stratus fractus en Stratocumulus. De grijzigheid bleef hardnekkig en slechts nu en dan kwam er een streepje zon door. Na de middag werd de lucht onstabiel en ontstonden er Cumulusachtige wolkenformaties terwijl er door al het gewoel en de stromingen in het wolkendek ook een paar opklaringen ontstonden. Dit liet het kwik toe om nog naar 23,8 graden te klimmen al was de zuidelijke wind wat vlagerig waardoor het soms kil aanvoelde. Gedurende korte tijd zagen we een erg apart patroon van talloze Cumulusachtige wolken die in dicht op elkaar zittende banden geschikt leken te zijn en dus een variant van Stratocumulus waren. Daarna groeiden sommige exemplaren uit tot Cumulus congestus en er vielen ook een aantal regendruppels uit de grootste exemplaren. Mogelijk is het plaatselijk al tot een aantal pittige buien gekomen al bleef het in Malderen beperkt tot 0,0 mm. Het klaarde tegen zonsondergang weer grotendeels op waarbij er enkel nog wat Cirrus en Altocumulus overbleef.
Maandag, 26 september 2022
De bewolking is tijdens de nacht snel dikker geworden en tegen de ochtend kregen we opnieuw met perioden van regen te maken. We hadden met een naderend koufront te maken en de regen had hierdoor een buiig karakter. Door de bewolking bleef het kwik op 10,9 graden steken terwijl er overdag maar nauwelijks opwarming was. Tenmidden van striemende regenvlagen en een koude zuidwestenwind haalden we bedroevende maxima van 13,5 graden. Ondertussen was het uitkijken naar opklaringen, buien en dus terug fraaie wolkenlandschappen die in het zog van het koufront de Lage Landen zouden veroveren. Na een aantal flinke regenbuien gebeurde dit omstreeks 18H en we konden zelfs nog een streep zon meepikken voor deze onder ging. De stapelwolken groeiden in deze nieuwe luchtsoort flink uit en we zagen de lucht soms behoorlijk kolken terwijl er flink wat stroming stond. Op de begane grond was het allemaal wat rustiger en was het vooral de windsprong van zuidwestelijke naar westelijke tot noordwestelijke richtingen die opviel. Tijdens de laatste momenten van de daglichtperiode en de schemering konden we nog fraaie wolkenlandschappen bewonderen tussen de opklaringen die steeds meer het land in trokken. Het waterballet dat we vandaag gepresenteerd kregen bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 8,9 mm