Dinsdag, 5 oktober 2004
Vandaag was het weer al een stuk minder 'zomers' dan de voorbije dagen. Het was opstaan met een nagenoeg betrokken hemel waaruit zo nu en dan een spatje motregen viel, terwijl er in de loop van de dag onder een grijze hemel maar nauwelijks sprake was van de zon. Ook de temperaturen hielden het blijkbaar voor bekeken met waarden die tussen 13,0 en 16,5 graden schommelden. De wind hield het gelukkig ook een beetje voor bekeken met maximaal 23 km/h waardoor zijn afkoelend effekt enigzins binnen de perken viel. De verantwoordelijke voor dit alles was een koufront dat in de loop van de dag tergend langzaam doorheen het land is geschoven, hierbij kon het uiterste westen van het land als eerste profiteren van de opklaringen aan de achterzijde van het front waarna omstreeks zessen ook Malderen aan de beurt kwam met een flauw waterzonnetje dat een weinig indrukwekkende poging deed om dit alles weer goed te maken. Hoewel het in Brussel met momenten goed doorregende bleef de neerslag te Malderen beperkt met en dagtotaal van 0,2 mm. De komende dagen blijft het licht wisselvallig al zouden we door hogedrukinvloeden tijdelijk met rustiger weer te maken krijgen. Tegen het weekend lijkt er echter een depressie dichterbij te zullen komen met alle gevolgen vandien...
Woensdag, 5 oktober 2005
Een grotere kans op opklaringen wil uiteraard niet zeggen dat die opklaringen er zúllen komen. Om dit duidelijk te maken besloten ze hierboven om de gordijntjes gesloten te houden waardoor het Malderse weerstation enkele honderden meters lager werd omringd door een onvervalste Allerheiligensfeer. De relatief zachte temperaturen tussen 8,7 en 15,1 graden herinnerden ons eraan dat het daarvoor nog een maand te vroeg was maar het wolkendek dat steeds egaal grijs bleef maakten het in elk geval maar een saaie boel. Pas na zonsondergang transformeerde de grijze hemel in een mum van tijd naar een strakblauwe versie waarin slechts een paar hoge sluierwolkjes hingen, maar dit was eerder zout in de wonden voor de talloze misnoegde Malderenaars die hun al dan niet vrije dag heel wat zonniger hadden gehoopt. Doordat het kwik niet al te hoog kon oplopen en de afkoeling onder de heldere hemel nu volop op gang is gekomen zou het wel eens kunnen dat het aan de grond hier en daar vorstig zal uitpakken en de omstandigheden lenen zich uitstekend voor de vorming van dichte mistbanken dus het is nog niet zeker of we de nacht even helder zullen beëindigen als we ze hebben aangevat, maar in de loop van morgen zou een noordoostelijk briesje snel komaf moeten maken met deze eventuele mistvelden en doordat de stroming later verder zal ruimen naar het zuidoosten zien de vooruitzichten er op thermisch gebied in elk geval erg veelbelovend uit.
Donderdag, 5 oktober 2006
Brede opklaringen zorgden ervoor dat het tijdens de nachtelijke uurtjes weer aardig kon afkoelen en we het kwik aldus terugvonden op een vrij frisse 8,9 graden. Het waren echter dezelfde opklaringen die ervoor zorgden dat we een erg mooie en zonnige voormiddag beleefden, een laatste adempauze vooraleer de weergoden uit een heel ander vaatje zouden tappen. De wind wakkerde immers snel aan en toen de zon zich naar de middag tot steeds vaker ging verstoppen achter velden Altocumulusbewolking, was de lol er helemaal af. Er volgde een episode met kil, zwaarbewolkt en winderig weer en het duurde ook niet lang voordat de eerste regendruppels Malderse bodem bereikten. Hoewel het om een warmtefront ging, had de eerste neerslag een buiig karakter met bij wijlen erg dikke druppels die aan een vrij hoge intensiteit neerploften.Na een uurtje regendruppels tellen keerde de rust plots weder en kregen we zelfs een waterig zonnetje te zien dat zich doorheen de Altostratusbewolking een weg wist te banen tot op de begane grond. De rest van de avond gebeurde er niets bijzonder meer buiten het zwaarbewolkte weer dat zich bleef handhaven en amper ruimte liet voor de zon, en de wind die zich met momenten flink uitleefde met haar snelheden tot 41,8 km/h uit het zuidwesten. Omstreeks 21H kwamen we echter opnieuw in de regen terecht, die deze keer tot een eind in de nacht bleef aanhouden aan een matige intensiteit. Het totaal voor dit etmaal liep uiteindelijk op tot 2,6 mm terwijl er langzaam zachtere lucht met de regenzone wordt meegezogen. Niet voor niets een warmtefront dus, maar het kon niet verhinderen dat het vandaag niet warmer werd dan 17,8 graden. De minima morgenvroeg zullen wellicht meer in het oog springen dan de maxima vandaag.
Vrijdag, 5 oktober 2007
Na een frisse ochtend met minima van 5,4 graden konden we de zon zien opkomen in een vrijwel wolkenloze hemel. Wel was het erg nevelig en lagen er vooral op het platteland mistbanken op de loer die onaangename verrassingen opleverden voor de ochtendspits. De mist en nevel verdween vrij snel en de zon had het vervolgens voor het zeggen. Tegen de middag ontwikkelden er zich stapelwolkjes (Cumulus humilis) maar hoewel ze gestaag toenamen in aantal, leverde dit geen bedreiging op voor het nazomerweer en kon het kwik dus rustig verder stijgen naar 19,4 graden. De wolkjes verdwenen weer naar de avond toe en de wind die overdag al erg zwak was met 16,1 km/h uit het noordoosten, ging helemaal liggen waardoor een snelle afkoeling tijdens de avond opnieuw onvermijdelijk was. Dat het neerslagtotaal ommiddernacht nog steeds 0,0 mm bedroeg, oogst natuurlijk weinig verwondering.
Zondag, 5 oktober 2008
De voorbije nacht en ochtend verliepen erg guur en stormachtig met rukwinden die omstreeks 5H 's ochtends een hoogtepunt bereikten van 57,9 km/h uit het zuidwesten. Aangezien de windmeter zich niet op de officiële hoogte van 10 meter bevindt en er een aantal bomen en huizen in de buurt staan, ligt de werkelijke snelheid wellicht nog een aardig stukje hoger. De overvloedige bewolking in combinatie met de zachte zeelucht zorgden ervoor dat het nauwelijks afkoelde tijdens de nacht en we in vergelijking met de voorbije dagen erg hoge minima van 10,5 graden konden optekenen. Qua neerslag leek het nog mee te vallen: pas halverwege de voormiddag werd de 2,0 mm overschreden, en doordat de wind ondertussen geleidelijk afzwakte, leek het of we alles al bijna achter de rug hadden. Spoedig bleek echter dat de regen zich nog niet wilde gewonnen geven, want tijdens de daaropvolgende uren werd deze steeds intenser terwijl er op sommige momenten flinke buien kwamen bij kijken. Zelfs op de rustigste momenten bleef het nog minstens licht tot matig motregenen en na de middag was er van 'rustige momenten' zelfs geen sprake meer. Gelukkig werd er ondertussen steeds warmere lucht aangevoerd waardoor de kilte van de regen enigzins gecompenseerd werd. Vooral tijdens de avond werd de doorbraak van subtropische luchtmassa's goed merkbaar toen het kwik verder begon op te lopen naar 15,2 graden, welke pas om 23H30 bereikt werd. De regen leek zich van dit alles echter weinig aan te trekken en ook na zonsondergang leek het alsof de kraantjes hierboven vastgeroest stonden in de open- stand. Een dagtotaal dat tegen middernacht 14,2 mm bereikte, was in deze omstandigheden dan ook even normaal als indrukwekkend te noemen.
Maandag, 5 oktober 2009
Vanop de begane grond zag het er vanmorgen niet bepaald boeiend uit met dat sombere wolkendek waar we andermaal tegen aankeken. De bewolking zorgde echter voor zachte minima van 11,4 graden terwijl er hier en daar in het oranje schijnsel van de stadsverlichting contouren van Stratocumulus undulatus zichtbaar waren. De satellieten die zich enkele duizenden kilometers hogerop bevonden, konden echter van een uniek schouwspel genieten. Niet ver ten westen van Spanje heeft zich immers een storm met tropische kenmerken ontwikkeld die ondertussen de naam Grace heeft meegekregen. De noordelijke ligging is best uitzonderlijk te noemen, net als de talloze immense onweersbuien die zich in de directe omgeving van de storm bevonden. Deze wekten zelfs de indruk dat de intertropische gordel zich net ten zuiden van Ierland bevond. Een ommetje langs België zit er voor deze tropische storm niet in, al hoeven de liefhebbers van regen en wind in ieder geval niet te treuren. Aan de voorzijde van dit alles bevindt zich immers een flinke depressie die snel onze richting uitkomt en voor de eerste betekenisvolle regen van de afgelopen maanden zou zorgen. Het eerste daglicht toonde dan ook een in Altostratus overgegaan wolkendek waaruit het halverwege de voormiddag ging regenen. De intensiteit was niet overdreven hoog, maar in vergelijking met de buien en regenzones die ons de voorbije maanden aandeden, kunnen we gerust van een reusachtige zondvloed spreken. Tijdens de late namiddag ging de regen over in motregen en kregen we een aantal korte droge perioden voorgeschoteld. Het kwik kon hier echter niet veel profijt uit trekken zodat we het met maxima van 14,3 graden moesten zien te redden. Tijdens de avond kregen we dan het koufrontgedeelte van de depressie op bezoek, en kreeg de neerslag een opvallend buiig karakter. Sommige buien waren erg pittig, maar er zat geen onweer op en er was zelfs geen zuchtje wind voelbaar. Deze heeft er zich na overdag snelheden tot 20,9 km/h uit het oosten gehaald te hebben, bij neergelegd waardoor de avond uitermate rustig verliep en er later zelfs wat nevel ontstond in de vochtige atmosfeer. De buien hielden het na 22H min of meer voor gezien, maar het bleef bijna voortdurend motregenen waardoor het ondanks de erg zachte lucht alles behalve aangenaam toeven was in de buitenlucht. Tegen middernacht hadden we reeds een indrukwekkend neerslagtotaal van 8,4 mm vergaard.
Dinsdag, 5 oktober 2010
De nazomer was vanochtend ver te zoeken toen we onder een somber en egaal Stratus wolkendek ontwaakten en de omgeving er een beetje nat bijlag (0,0 mm). De zachte minima van 14,8 graden hielpen ons gelukkig bij die zoektocht, en de bewolking had naar de middag toe de neiging om wat dunner te worden. Daarna ging ze over in Stratus fractus en zagen we een tweedeling in het luchtruim ontstaan waarbij de oostelijke helft bestemd was voor wolken. Dit was vooral Stratocumulus terwijl de brede opklaringen in het westen werden opgefleurd met Stratus fractus die overging in Cumulus. Later werd het overal in het luchtruim half bewolkt met een afwisseling van Altocumulus, Stratocumulus, Cumulus fractus en soms ook dichte Cirrusvelden. Op het einde van de namiddag was het weer uit met de zomerpret en kwam er steeds meer Stratus fractus bewolking opzetten. We kwamen dan ook al snel weer onder ons vertrouwde Stratus wolkendek terecht dat ons deze voormiddag reeds parten speelde. De temperaturen konden ondanks dit gebeuren echter nog vlot 21,1 graden halen, voor een groot stuk te danken aan de krachtige zuid- zuidwestenwind die de tropenlucht met snelheden tot 27,4 km/h naar Malderen pompte. De bewolking hield de warmte zeer goed vast waardoor het tijdens de avond en nacht bijzonder zacht bleef voor de tijd van het jaar met temperaturen die nauwelijks onder 20 graden zakten. Het dikke en grauwe wolkendek bracht echter geen regen voort al leek het volgens de radar niet veel te schelen met vooral ten westen van ons duidelijke neerslagsignalen.
Woensdag, 5 oktober 2011
Tijdens de vroege ochtend kwam het opnieuw tot neerslag, maar deze keer ging het (plaatselijk, zoals in Brussel) om tamelijk pittige buitjes in tegenstelling tot de nauwelijk meetbare motregen van gisterenochtend. De minima waren erg hoog met 16,5 graden en er was opnieuw veel Stratus en Stratus fractus bewolking bij het eerste daglicht. Naar de middag toe kwamen er meer buien binnengebuiteld en de opklaringen die we tussendoor te zien kregen waren nog een stuk schaarser dan gisteren. Het was wachten tot het tweede deel van de namiddag toen de bewolking overging in Stratocumulusvelden die af en toe wat zon doorlieten. We bevonden ons voorlopig nog aan de tropische zijde van het polaire front waardoor de temperaturen het nog redelijk goed deden voor de tijd van het jaar met 19,4 graden als maximum. Tijdens de avond veranderde er niet zoveel aan de wisselende bewolking en het bleef terug erg zacht toen we het dagtotaal van 0,2 mm optekenden.
Vrijdag, 5 oktober 2012
Zoals we gisteren met de ontwikkelingen op de weerkaarten en boven onze hoofden wel konden verwachten, was het vanochtend inderdaad weer op en top herfstweer. Striemende regenvlagen bekoelden hun vochtige woede op het weerstation waar tegelijkertijd windvlagen tot 53,1 km/h uit het west- zuidwesten op inbeukten. Ook het kwik was duidelijk in topvorm want de minima waren aangenaam zacht met 11,1 graden. Daarna volgde een grijze en winderige voormiddag waarbij de neerslagintensiteit er tijdelijk uitging. Vooral naar de middag toe werd het geruime tijd droog en er vloog zelfs iets over dat op een opklaring leek met een zwak waterzonnetje erin. We zaten net binnen de warme sector van een uitdiepend laagje en dat betekende natuurlijk dat er wat verderop een koufront lag dat in onze richting uitzwaaide. Wie niet wist wat dit betekent, kwam het even later op praktische wijze te weten toen krachtige stortbuien vanuit het noordwesten binnenbuitelden terwijl donkere wolkenmassa's in hoog tempo over het luchtruim joegen. Aan de andere zijde van het koufront zouden we echter nooit terechtkomen (vandaag toch niet) want het ding golfde als een slang over West Europa waardoor de warme lucht terug opschoof naar het noorden. Er volgde een grijze en druilerige avond waarin het regelmatig tot lichte regen of motregen kwam. Het neerslagtotaal werd uiteindelijk aangevuld tot 3,2 mm. Erg veel temperatuursverloop kende deze dag uiteindelijk niet waardoor de maxima niet veel hoger dan de minima zaten met 17,7 graden.
Zaterdag, 5 oktober 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht heeft zich nevel en laaghangende bewolking gevormd waardoor de dag een grijze start nam bij minima van 12,6 graden. Het duurde echter niet lang voor we de contouren van de zonneschijf weer te zien kregen en we kregen terug met fraai nazomerweer te maken. De resterende bewolking ging over in Stratus fractus terwijl de bovenlucht een wat fletse, lichtblauwe kleur aannam. De temperatuur liep op tot 19,2 graden terwijl de wind meestal zwak was uit noordwestelijke richtingen. De avond verliep wat koeler dan gisteren terwijl er terug wat nevel werd gevormd toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekende
Zondag, 5 oktober 2014
We bevonden ons vandaag aan de rand van de regenzone welke boven ons begon te golven. Hierdoor zagen we in het westen een mooie blauwe lucht die echter niet dichterbij kwam. Boven ons hing steeds Altostratus asperatus die er best wel fraai uitzag, maar de zon was enkel in matglasversie te zien in het beste geval en het voelde ronduit koud aan in vergelijking met gisteren. Overdag stak er ook een koude noordwestenwind op en er waren twee intermezzo's met lichte regen. Eéntje in het begin van de namiddag met 17 regendruppels en eentje aan het begin van de avond met 8 regendruppels. Samen waren ze goed voor een dagtotaal van 0,0 mm. Onder de opklaringen ten westen van ons werden soms stapelwolken gevormd en later schoof de bewolking weer op naar het westen zodat het overal grijs werd. De zon konden we hierdoor toch niet zien ondergaan zodat het een volledig zonloze dag werd. Dit brandmerkte meteen ook de temperaturen die het met 12,3 als minimum en 17,6 graden als maximum maar povertjes aan deden tegenover de voorbije dagen. Tijdens de avond ging de wind weer liggen en we sloten de dag af in betrokken, rustige en kille omstandigheden.
Maandag, 5 oktober 2015
Het warmtefront is afgelopen nacht volledig in elkaar gestuikt waardoor het enkel de bewolking was die overbleef. Deze bestond uit Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus terwijl we een opvallende roskleurige zonsopgang te zien kregen. Het spookachtige licht ging snel over in het grijs van een sombere en kille herfstdag waarbij het aanvankelijk droog bleef. Tijdens de namiddag verschenen er een paar schuchtere opklaringen en daarna kwamen we dan oog in oog met het koufront verderop te staan wat voor erg intense neerslag zorgde naar de avond toe. Voor het zover was kon het opwarmen tot 18,4 graden terwijl de wind nu uit zuidwestelijke tot zuidelijke richtingen kwam. De neerslaghoeveelheden waren best indrukwekkend, want tegen het einde van de avond toen het weer droger werd waren we reeds uitgekomen op 7,9 mm.
Woensdag, 5 oktober 2016
Het is tijdens de nacht helder en windstil gebleven maar uiteindelijk is het door onderandere het vocht in de atmosfeer niet kouder dan 7,9 graden geworden. We zagen het daglicht weerkeren in een heldere hemel en er kwam deze keer een duidelijk transport van continentale, droge lucht op gang. Hierdoor bleef het de hele dag door helder, al stond er wel een schrale noordoostenwind die er op sommige momenten flink tegenaan ramde. Dit zorgde voor lagere gevoelstemperaturen en dat zwakke oktoberzonnetje en het bij 15,6 graden reeds afhakende kwik hielp daar natuurlijk niet veel aan mee. Tijdens de avond hield die wind het dan toch nog voor bekeken maar of we daar als plant vrolijk van konden worden is dan weer een ander verhaal waarvan voor de zwakkere exemplaren aan de grond misschien zelfs het laatste hoofdstuk al geschreven is. Er werd nog redelijk wat dauw gevormd maar de pluviometer trok zich daar niks van aan met haar 0,0 mm.
Donderdag, 5 oktober 2017
De wind is tijdens de nacht flink aangetrokken door de passage van de storm Xavier die vooral het noorden van de Benelux flink op de proef stelde. In Vlaanderen viel het zoals voorspeld allemaal erg mee, en bleef het beperkt tot guur herfstweer met minima van 8,4 graden die door de wind een stuk kouder aanvoelden dan ze waren. Aanvankelijk was het nog droog, maar vanuit het noorden wisten een aantal buienlijnen tot over Malderen uit te zwaaien waardoor we hier ook nog konden delen in de Nederlandse waterprijzen. Ondanks dit alles stelde het echter niet veel voor en was enkel de passage van de buienlijn tijdens de late voormiddag vrij pittig te noemen. Het hoogtepunt van de storm werd al rond 6H 's ochtends bereikt en gaandeweg de dag zagen we deze weer afzwakken waarbij de wind enkel tijdens of in de buurt van een bui af en toe nog een beetje opleefde. De opklaringen werden breder vanuit het westen en we zagen de wolken steeds meer uitspreiden tot Stratocumulus door neerwaartse, stabiliserende stromingen. Het was dus afgelopen met de buien en tegen zonsondergang bleven er enkel wat toefjes Stratocumulus over die heel dun verspreid waren en voor een aparte aanblik van de hemel zorgden, zeker met de opvallende, warme schemeringskleuren erboven. Met dit alles zijn we wel in de polaire lucht terechtgekomen die in het zog van de krachtige storm met gemak onze streken kon bereiken. De maxima van 15,0 graden werden dan ook als vroeg bereikt en ondanks de zonneschijn voelde het soms waterkoud aan. Zeker tijdens de avond was dit het geval al konden we van geluk spreken dat de wind ondertussen weer bijna helemaal aan de ketting lag. De krachtige volle maan dook af en toe weg achter de eerdergenoemde Stratocumulustoefjes die er nog steeds hingen en nu duidelijk aan een noordwestelijke stroming waren blootgesteld waar dat overdag nog eerder westelijk was. In het bleke licht konden we ondertussen echter zien hoe er weer stapelwolken werden gevormd die erop wezen dat onze paraplu's hopelijk nog niet zijn weggevlogen door het winderige herfstweer vanochtend. Het neerslagtotaal (dat met de afgelopen twee dagen erbij was opgelopen tot 7,5 mm) werd echter niet meer verder aangevuld voor middernacht.
Vrijdag, 5 oktober 2018
Na een vrij zachte nacht met minima van 5,8 graden was het aan de talloze condensatiestrepen om de hemel oranje in te kleuren. Echte bewolking was er niet en in de middeleeuwen zou dit dus een kraakheldere ochtend geweest zijn. Daarna kwam de zon er weer bij om er opnieuw een fraaie en zachte nazomerdag van te maken. Op een paar rafelige stapelwolkjes na werd er geen bewolking gevormd en bij een zacht briesje uit zuidwestelijke richtingen haalden we maxima van 22,1 graden. Tijdens de avond bleef het helder en koelde het dus vrij snel af al lijkt nachtvorst er ook nu niet in te zitten. Op een paar dauwdruppels na bleven de pluviometers op hun dorst zitten met 0,0 mm.
Zaterdag, 5 oktober 2019
De dag begon sfeervol met Stratocumulusvelden en een zacht najaarslicht dat de met dauw en regendruppels bedekte omgeving wist in te kleuren. Maar dat zachte was allemaal relatief want het voelde koud aan bij minima van 6,9 graden en uiteindelijk kwam de zon er amper door omdat de Stratocumulusvelden snel werden
opgevolgd door Altostratus. De wind kwam uit het zuidwesten terwijl de hogere bewolking uit het noorden kwam en het voelde waterkoud aan. De maxima kwamen niet hoger dan 13,7 graden al bleef het wel droog. Tegen de avond begon de Altostratusnbewolking weer dunner te worden om plaats te maken voor Stratocumulus, Altocumulus en Cirrus. Weer zagen we die sterke windschering waarbij de lagere wolken snel van links naar rechts gingen en de hogere van rechts naar links (als we naar het westen keken). Er leek dus een erg actieve regenzone in de maak te zijn en de weermodellen zinspelen hier ook op, al moeten we natuurlijk wel een slag om de arm houden in deze tijden. Hoe dan ook was de zonsondergang sfeervol met opnieuw warme kleuren en verliep de rest van de dag en avond rustig en droog. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,5 mm.
Maandag, 5 oktober 2020
Achter de buienlijn van gisterenavond zaten nog meer afzonderlijke Noordzee buien die tijdens de voormiddag en rond de middag voor een erg wisselvallig weertype zorgden. Er stond redelijk wat wind uit westelijke richtingen maar vooral tijdens de nachten was het nog relatief zacht met vanochtend minima van 9,9 graden. Zowel de wind als de bewolking zaten daar voor iets tussen. Overdag deed het dan weer meer aan herfst denken want de zon kregen we slechts vluchtig te zien tussen de buien en de maxima bleven steken op 17,1 graden. Tijdens de namiddag werd het tijdelijk stabieler en kregen we dan toch de zon te zien voor langere perioden. Net als gisteren zagen we echter vanuit het westen een gebied met Altostratusbewolking naderen dat scherp begrensd was met toefjes Cirrus die er uit voort leken te lopen. Het leek wel een exacte kopie van gisteren te zijn en net als toen wist deze bewolking ons opvallend snel te bereiken ondanks het feit dat deze bij zonsondergang nog maar net boven de horizon hing. Omstreeks 20H hoorden we alweer het gekletter van de eerste regendruppels en daar zaten opnieuw forse buien tussen zij het zonder onweer. Het neerslagtotaal kwam tegen middernacht reeds uit op 3,6 mm.
Dinsdag, 5 oktober 2021
Het is tijdens de nacht lichtbewolkt gebleven met slechts wat Cirrus en Cumulus fractus wolkjes. De nijdige westenwind bleef ons er echter aan herinneren dat er wat op til was en dat we ons niet te veel illusies moesten maken met die staalblauwe ochtendhemel boven ons. De minima werden op peil gehouden door deze wind (luchtmenging) en we konden daarbij 10,4 graden optekenen. Vanuit het westen verscheen dan plotseling een scherp begrensde zone met Stratocumulus bewolking die er aanvankelijk onschuldig uitzag tot we plotseling banden van pannus bewolking zagen verschijnen die parallel met de Stratocumulus bewolking leken te lopen. Door het tegenlicht kleurden deze wolkenflarden roetzwart. Hogerop verscheen dan weer Cirrus uncinus en Cirrostratus. En het was daarachter dat de regen zat die ons omstreeks 11H bereikte met een wisselende intensiteit en een buiig karakter. In de regenzone zat een lijn met zware regenval verwerkt en deze liet het voor korte duur erg hard plenzen. Daarna nam de neerslagintensiteit af en tijdens de late namiddag klaarde het weer op vanuit het westen. We kregen nu erg fraaie buienluchten te zien die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden en waarvan we af en toe wat schampschotjes meekregen in Malderen. Tussendoor was er dan weer ruimte voor de zon en dit kon het kwik nog een klein duwtje geven richting 15,4 graden. Tijdens de avond leek de buienactiviteit wat toe te nemen al dreven de actiefste exemplaren meestal net ten zuiden en soms ten noorden van ons langs. Al bij al bleef het neerslagtotaal beperkt door dit alles en de snelle passage van de regenzones en buien die ons wel nog wisten te raken. Geen wonder dus dat het neerslagtotaal met 5,7 mm maar een derde bedroeg van wat door verschillende weermodellen berekend werd.
Woensdag, 5 oktober 2022
Daar waar we gisteren Stratus fractus bewolking over Malderen zagen uitstromen, is het luchtruim tijdens de nacht opnieuw helemaal van uitzicht veranderd. Deze keer was het een uitgestrekt veld van dichte Stratocumulus dat boven ons hing. De bewolking hield ons zacht met minima van 14,6 graden maar voor herfstgevoelens hoefden we toch niet ver te zoeken. Naast de somberheid waarmee de voormiddag grotendeels verliep, was er immers ook een erg krachtig windveld waardoor het eerder een uitwaaidag dan een terrassendag is geworden. De vredig ogende Stratocumulusvelden werden kort voor de middag geleidelijk open gewoeld door convectie en turbulentie wat voor een aantal opklaringen zorgde. Het duurde echter niet lang of er ontstonden Cumulusachtige wolkenflarden waardoor het zeker geen ononderbroken zonneschijn was waar we konden op rekenen. Ook toen het wolkendek volledig oploste, bleven de wolkenflarden maar komen en deze gingen tijdens de namiddag ook steeds dichter op elkaar zitten waardoor er opnieuw een periode van somberheid volgde. De zuidwestenwind bleef ondertussen brutaal tekeer gaan al voelde het wel vrij zacht aan met temperaturen die nog naar 19,9 graden konden klimmen. Bovendien bleef het voorlopig droog en kon er dus nog heel wat gedaan worden in de buitenlucht. De wolkenflarden gingen steeds dichter op elkaar zitten en tijdens de avond zou je haast gaan geloven dat er regen van zou komen. Dit bleek ook te kloppen want aan het koufront dat deze bewolking veroorzaakte, zat een pittige buienlijn verbonden die ons omstreeks 20H bereikte. Het was een lange, smalle buienlijn zoals je die wel vaker ziet bij stormdepressies dus ergens was het wel te verwachten met het erg omstuimige weerbeeld dat we vandaag al gekend hebben. Door de snelle passage en de smalle structuur was de buienlijn echter in een flits voorbij waardoor het neerslagtotaal beperkt is gebleven tot 0,2 mm. Tijdens de uren daarna kwam het af en toe nog tot wat gemiezer of een zwak buitje maar veel gebeurde er niet meer terwijl de rust geleidelijk begon terug te keren. De bewolking bleef wel nog hangen wat de afkoeling tijdens de late uurtjes voorlopig nog temperde.