Afgelopen dagen hadden we wereldwijd een paar zeer actieve dagen wat betreft aurora's. De G3-storm van zondag was daarin het hoogtepunt. Toen werd er tot in de Alpen (fotografisch) poollicht waargenomen. Ook op andere continenten was het fenomeen zeer zuidelijk zichtbaar. Al dan niet fotografisch. Nu blijkt dat een deel hiervan geen echt poollicht was maar zogenaamde SAR's. Uitleg hierover vind je via de link en de (matig) vertaalde webtekst hieronder. Voor mij maakt het niet heel veel uit. Want het blijft mooi. Noot: een STEVE (laatste foto) is weer iets heel anders en lijkt me bijzonder indrukwekkend.
Overigens ben ik van mening dat het poollicht dat wij waargenomen hebben 100% wel 'echt poollicht' was, al dan niet gecombineerd met SAR.
Tekst van https://spaceweather.com/
Tijdens de sterke geomagnetische storm van de G3-klasse van dit weekend verspreidden aurora's op lage breedtegraden zich zo ver zuidelijk als Texas en Arizona. Bij nader onderzoek waren de meeste daarvan helemaal geen aurora's. Alles wat rood is op onderstaande foto's is een "SAR"
SAR's werden in 1956 ontdekt aan het begin van het ruimtetijdperk. Onderzoekers wisten niet wat ze waren en gaven ze onbewust een misleidende naam: "Stabiele Auroral Red Arcs" of SAR's. In feite zijn SAR's noch stabiel, noch aurora's.
Aurora's verschijnen wanneer geladen deeltjes uit de ruimte naar beneden regenen, de atmosfeer raken en deze doen gloeien. SAR's vormen zich anders. Ze zijn een teken dat er warmte-energie naar de hogere atmosfeer lekt vanuit de ringvormige energiestroom van de aarde – een donutvormig circuit dat miljoenen versterkers rond onze planeet vervoert.
Op 5 november werd de ringstroom urenlang opgepompt door de geomagnetische storm, waarbij de energie in deze SAR-bogen verdween", zegt Jeff Baumgardner van het Center for Space Physics van Boston University. "Het was een mondiale gebeurtenis. Onze camera's registreerden SAR-activiteit van Italië tot Nieuw-Zeeland."
Recent onderzoek heeft SAR's gekoppeld aan een ander fenomeen dat geen aurora is: STEVE. Oorspronkelijk werd niet gedacht dat het paarse lint aan de hemel iets te maken had met de ringvormige energiestroom van de aarde. Maar in 2015 vingen waarnemers in Nieuw-Zeeland een felrode SAR op die zichzelf transformeerde in STEVE.
Het verband tussen STEVE en SAR's is nog steeds ongrijpbaar", waarschuwt Carlos Martinis, een vooraanstaand onderzoeker op dit gebied aan de Universiteit van Boston. "Soms evolueren SAR's naar STEVE, maar niet altijd. Dit is een zeer actief onderzoeksgebied, waarbij wetenschappers en onderzoekers betrokken zijn."
