Zondag, 9 januari 2005
Vandaag was er van winter niks meer te merken, het leek wel volop lente te zijn bij zachte temperaturen van 6,3 tot 10,4 graden. De gisteren besproken regenzone heeft ons vooral hoge bewolking toegestuurd waardoor de zon alle kansen kreeg en het weersbeeld een stuk mooier werd dan ik eerst had voorzien. Wel moesten we er de wind bijnemen die toch nog tot 34 km/h uithaalde en het lentegevoel op sommige momenten teniet deed. Daarbij kwam ook nog Altocumulusbewolking die in de late namiddag kwam binnendrijven. We bevinden ons opnieuw ten zuiden van het polaire front en het tripelpunt van de voornoemde depressie zal de komende uren net ten noorden van ons voorbijtrekken waarbij vooral in het noorden van het land en in Nederland de neerslagkansen hoog zijn. In de nacht van maandag op dinsdag is iedereen echter gelijk voor de wet en zal het koufront over ons trekken waarna we weer ten noorden van het front belanden. Het tweede deel van de werkweek voorspellen alle weermodellen flinke drukstijgingen over west Europa en krijgen we rustig weer met nachtvorst. In eerste instantie zal de zon veel kansen krijgen, maar ook de kans op een verrassingsaanval van uitgestrekte mistvelden is niet ondenkbeeldig.
Maandag, 9 januari 2006
Ook vandaag werd het een rustige en droge winterdag, zij het dat de gisteren aangehaalde verdeling van 60% wolken en 40% opklaringen een beetje anders was: er was namelijk geen enkel wolkje te zien aan de strakblauwe hemel. Het hoeft natuurlijk geen betuig dat het kwik in deze omstandigheden flink naar beneden is getuimeld: de ochtendminima waren met -3,1 graden meteen de laagste van het nog jonge 2006. Een combinatie van overvloedige zonneschijn, een zeer zwakke veranderlijke wind (tot 5 km/h) en aardig wat 'tuineffekt' deed het kwik echter gezwind de hoogte ingaan zodat we toch nog maxima van 8,2 graden kunnen neertypen. Het duurde tot na zonsondergang eer in het noordwesten een band van hoge bewolking zichtbaar werd, afkomstig van het voortdurende geduw en getrek van de opdringerige regenzones een paar honderd kilometer verderop, maar daar hoeven we voorlopig nog niet wakker van te liggen. Wel kan de bewolking komende nacht aardig toenemen waardoor de dalende temperatuur straks een halt zal worden toegeroepen en we van strenge nachtvorst niet te vrezen hebben, al vriest het momenteel (19H) wel al lichtjes in de hut. De bewolking blijft ook morgen het weersbeeld bepalen (het zal dan dichter bij die 60/40 verdeling aanleunen) maar tegelijk wordt er ook zachtere lucht aangevoerd waardoor we ook zonder tuineffekt aan hogere maxima raken. Op woensdag lijkt er wel een regenzone in te zullen slagen om als koufront tot in Malderen door te dringen, maar het ding zal boven België tot stilstand komen en uitstervan waardoor het dan wel eens een natte en saaie boel zou kunnen worden.
Dinsdag, 9 januari 2007
Vandaag kregen we een erg vriendelijk weertype voorgeschoteld waarbij de combinatie van hoge temperaturen en opklaringen voor een hoog comfortgevoel zorgden. Vanochtend was het zelfs niet eens zacht, maar ronduit warm met temperaturen die omstreeks 6H reeds rond de 14 graden schommelden. De bewolking bestond het grootste deel van de dag uit uitgestrekte Stratocumulusvelden die echter erg dun waren en zowel tussen als in de velden kleine blauwe stukjes overlieten waar de zon dan kon van profiteren. Op sommige momenten, vooral in de voormiddag waren de opklaringen duidelijk breder. Ondanks de opwarming van het klimaat was er nog steeds erg veel kracht nodig om al die zachtheid tot bij ons te brengen, en dat was vooal voelbaar aan de wind die met snelheden tot 51,5 km/h uit het west- zuidwesten weer furieus tekeer ging. De uiteindelijke temperaturen voor dit etmaal hielden zich op tussen een zeer zachte 12,3 graden en een haast waanzinnige 14,7graden als maximumtemperatuur. Neerslag van betekenis is er niet meer bijgevallen waardoor we 0,0 mm als dagtotaal kunnen noteren.
Woensdag, 9 januari 2008
Vroeg in de ochtend kregen we reeds af te rekenen met lichte motregen aan de voorzijde van een snel oprukkend koufront vanuit het westen. Dit front was afgelopen nacht boven de Britse eilanden erg aktief en voorzien van hagel, rukwinden en tamelijk grootschalig onweer. Doch bij haar aankomst in België was het reeds flink verzwakt waardoor we het hier met gewone regen moesten stellen die niettemin best wel pittig was op sommige momenten. Reeds voor de middag hadden we het front reeds achter de rug en werd de bewolking lichter vanuit het noordwesten. na de middag leverde dit een aantal opklaringen op, maar de bewolking bleef steeds minstens de helft van het luchtruim domineren. Hierin ontwikkelden zich nog een aantal Cumulonimbus buienwolken, maar echt indrukwekkend of aktief leken deze niet te zijn. Later in de namiddag kregen we steeds meer te maken met hoge sluierbewolking (Cirrostratus en later Altostratus translucidus) terwijl de onderliggende buienwolken steeds meer overgingen in Stratocumulus en Altocumulus. In het warme licht van de laagstaande zon leverde dit best wel genietbare uitzichten op en de temperaturen die met 5,8 tot 9,6 graden weer erg hoog zaten voor januari, maakten het er alleen maar comfortabeler op (behalve voor de winterliefhebbers dan). Ondanks de bewolking bleef het na passage van de laatste buienwolk in de vroege namiddag, rustig en droog terwijl ook de avond door een gelijkaardig weertype en bewolking werd gekenmerkt. De pluviometer registreerde 's middags reeds het neerslagtotaal van dit etmaal met 1,2 mm terwijl er naast dit alles nog een zuidwestelijke wind stond met snelheden tot 45,1 km/h.
Vrijdag, 9 januari 2009
Dichte mistvelden zorgden ervoor dat de omgeving er vanochtend prachtig berijpt bijlag, en we in een echte sprookjeswereld ontwaakten. De temperaturen waren echter een stuk minder sprookjesachtig met bijna tien graden vorst bij zonsopgang. De mistlaag was dan ook erg dun waardoor ze weinig warmte kon vasthouden. Ze heeft echter nog flink haar best gedaan om ons op temperatuur te houden want in het oosten van het land waren minima rond -15 graden opnieuw schering en inslag. Overdag werd het in sluiers gehulde landschap bij een zuid- zuidwestelijk briesje tot 8,0 km/h weer langzaam uitgekleed, en was het puur genieten van de spierwit verkleurde bomen en struiken die zich als wolken tegen een helderblauwe lucht aftekenden. In de omgeving van steden en dorpskernen verdween de rijpaanslag na de middag, maar op het platteland, waar het enkele graden kouder was, bleef alles de hele dag bevroren zodat het landschap bij de schemeringskleuren na zonsondergang weer in een buitenaardse schoonheid werd gehuld. Bij maxima van -1,9 graden was dit eveneens het geval rond het Malderse weerstation. Later op de avond koelde het snel af en kwamen we uit op -11,2 graden, wat meteen ook de minimumtemperatuur voor dit etmaal werd.
Zaterdag, 9 januari 2010
De verder oprukkende depressie zorgde ervoor dat het weerstation vanochtend reeds gegeseld werd door sneeuwvlagen die door een snijdende noord- noordoostenwind tot 45,1 km/h werden opgejaagd. De sneeuwval werd geleidelijk intenser en de combinatie van lage temperaturen en sterke wind zorgde ervoor dat de droge sneeuw bijeenwaaide tot duinen of sneeuwjachten. De sneeuwval leek halverwege de voormiddag een hoogtepunt te bereiken waarbij de omgeving veel weg had van een wetenschappelijke onderzoeksbasis op Groenland. Nadien ging de neerslag over in motsneeuw en volgden er een aantal opklaringen waarbij net als gisteren de amberkleurige gloed van het zonlicht opviel. Tijdens de opklaringen bleef het lichtjes verder sneeuwen, wat dan weer gevolgd werd door perioden van zwaardere sneeuwval tijdens de namiddag. Tijdens de tweede helft van de namiddag leek het grootste deel van de neerslag zich boven Nederland te bevonden, en werd het opnieuw droog en vooral rustiger bij een sterk afzwakkende wind. De temperatuur steeg ondertussen naar -0,3 graden, en dit terwijl we afgelopen nacht nog minima van -3,2 graden konden optekenen. Van de neerslag waren we nog niet af want na zonsondergang begon het opeens te motregenen, wat op de stijfbevroren grond garant stond voor een gevaarlijk gladde ijzellaag. De motregen hield enkele uren aan, maar had naar middernacht toe de neiging om over te gaan in smeltende (mot)sneeuw. Het neerslagtotaal bleef onbekend, maar gezien de dikte van het sneeuwtapijt lag dit vermoedelijk tussen de 3 en 4 mm.
Zondag, 9 januari 2011
De frontale zone bleef nu definitief ten zuidoosten van ons slingeren waardoor we vandaag op de ideale plaats terechtkwamen voor de lenteliefhebbers. De regenwolken bevonden zich net ten zuidoosten van ons, de postfrontale buien bleven op veilige afstand in het noordwesten en de koudste luchtmassa's bleven eveneens net ten noorden van ons steken. Ook de weersfotografen hadden weinig reden tot klagen want de afwisseling van Cirrus, Cirrostratus, Altocumulus en Cumulus onder een diepblauwe hemel mocht best gezien worden. De temperaturen liepen op tot 7,9 graden en tijdens de namiddag werd de nadruk op Cumuluswolken gelegd terwijl de andere wolkensoorten wat schaarser werden. De naar het westen geruimde wind was een stuk rustiger, maar mocht met haar snelheden tot 25,7 km/h zeker niet onderschat worden. Bij zonsondergang verdwenen de Cumuluswolken en kregen de resterende sluierwolkjes een opvallende oranje- roze gloed waarna zowel de avond als de temperatuur vielen. Onder de open hemel kon het immers snel afkoelen en vooral aan de grond ging het 's avonds weer flink vriezen. In thermometerhut bleef het nog enkele uren vorstvrij maar tegen middernacht was het ook daar reeds afgekoeld tot 0,8 graden terwijl we er tegen morgenochtend wellicht enkele graden zullen onder zitten. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 9 januari 2012
We bevonden ons vandaag middenin de warme sector van een noordelijk voorbijtrekkende depressie waardoor we met grijs en zacht weer zonder veel temperatuursverschillen te maken kregen. Kouder dan 6,5 graden werd het niet en de maxima kwamen uit op 10,1 graden. De bewolking bestond uit Stratocumulus die een dichte structuur had en soms overging in Stratus. Daartussen bevond zich echter een wig van opklaringen die in de loop van de voormiddag voorbijtrok en een streepje zonlicht doorliet. Daarna was het weer één en al laaghangende bewolking wat de klok sloeg, maar toen deze drie uur sloeg in de namiddag ontstonden er weer opklaringen vanuit het westen. Dit was het werk van een naderend koufront dat op de satellietbeelden heel fraai te zien was als een gebogen wolkenband. Niet dat we ons veel van die opklaringen moesten voorstellen want ook op de beste momenten bleef de bewolking overheersen met een bedekkingsgraad van 7/8. Kort na zonsondergang bereikte het front ons, maar het was een stuk zwakker dan de indrukwekkende satellietbeelden lieten uitschijnen en verder dan wat motregen of lichte regen kwam het niet. Deze neerslag bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 0,6 mm terwijl het later op de avond weer droog werd met nieuwe opklaringen vanuit het westen. Niet alleen het vertoon van het koufront was zwak maar ook de wind stelde weinig voor met 's avonds bijna volledige windstilte terwijl er overdag niet meer dan een zuchtje van 25,7 km/h uit het westen aan te pas kwam.
Woensdag, 9 januari 2013
Terwijl de weermodellen al dagenlang winterse pluimen en andere producten uitspuwden, zagen we vandaag dat de atmosfeer zich ook in Malderen begon te roeren. De geleidelijk oprukkende koude lucht en de verandering van de luchtdrukpatronen zorgde ervoor dat de bewolking weer wat structuur kreeg en overging in Stratocumulus met Stratus fractus ertussen. Beide wolkensoorten zaten in elkaar verweven en leken één geheel te vormen dat hermetisch gesloten was en geen straaltje zonlicht doorliet. Daarna zette zich een gestage afkoeling in waardoor de met vocht verzadigde atmosfeer begon te condenseren. Er werd dus op grote schaal nevel en mist gevormd, maar doordat de zichtbaarheden meestal nog meer dan een kilometer bedroegen werden het zeker geen erwtensoeptoestanden. Wel werden het prozactoestanden, want de bewolking was erg dik en er hing de hele dag door een soort van schemeringsduisternis. Er was ook geen greintje structuur meer te zien waardoor het toch nog een dag werd om snel te vergeten. De temperatuur daalde van 6,4 graden overdag naar 4,2 graden tegen middernacht. Door de neerslaande mistdruppeltjes lag de omgeving er opnieuw klam en vochtig bij terwijl de pluviometer 2,8 mm aangaf. Wind stond er nauwelijks al was er wel een duidelijke naar noordwest ruimende stroming zichtbaar. Deze bracht een kort en zwak rukwindje tot 27,4 km/h uit het zuidwesten voort.
Donderdag, 9 januari 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het dan toch nog tot neerslag van betekenis en toen het daglicht weerkeerde bleken we ons terug onder een gesloten wolkendek te bevinden. Toen was het echter weer droog en was de hoofdrol weggelegd voor de wind die tijdens de nacht alleen maar verder is aangewakkerd en voor een ruig, herfstachtig weersbeeld zorgde. Het was nog steeds zeer zacht bij temperaturen die niet beneden 9 graden zakten terwijl we overdag weer in de dubbele cijfers terecht kwamen bij maxima van ... graden. Na de middag werd de atmosfeer onstabieler door ondermeer de passage van een koufront en kwam het tot buien die onderandere in Brussel stevig uit de hoek kwamen. Dan denderde de koude lucht erin en zagen we mooie opklaringen binnendrijven terwijl de wind van zuidwestelijke naar westelijke richtingen ruimde. Aanvankelijk voelde deze erg guur aan door de snel dalende temperaturen enerzijds en de hoge windsnelheden anderzijds, maar gelukkig zwakte de wind tijdens de avond flink af waardoor we toch nog de kans kregen om te wennen aan het nieuwe, koele weertype zonder meteen met onderkoelingsverschijnselen afgevoerd te moeten worden. Wie in Nederland woonde kreeg echter met een aantal pittige buien te maken terwijl in het grootste deel van België van een rustige avond kon worden genoten. Het kwik was tegen middernacht reeds gedaald tot 5,7 graden wat ook de uiteindelijke minima voor vandaag werden. Het neerslagtotaal was natuurlijk al veel eerder een feit met 1,3 mm.
Vrijdag, 9 januari 2015
De bewolking is tijdens de nacht weer gaan toenemen op nadering van een krachtige depressie met stormachtige allures. Het begon met de klassieke sluierbewolking die steeds dikker werd en werd gevolgd door het binnenstromen van zachtere lucht waardoor de minima van 5,5 graden al vroeg in de nacht werden opgetekend. Daarna volgde dan de regen, en lang hoefden we daar ook niet op te wachten. Tijdens de vroege ochtend kwam het al tot vlagen van motregen of lichte regen en in de loop van de voormiddag volgden dan perioden van wat intensere regen terwijl de wind terug naar het zuidwesten kromp en aanwakkerde. Het echte zwaartepunt van de neerslag vonden we echter ten noorden van ons terug want de aan de depressie verbonden regenzones volgden een erg noordelijke koers. Zo kregen de Nederlandse pluviometers het zwaarder te verduren dan de Belgische en nog wat verder naar het noorden werden ook de bliksemtellers aan het werk gezet want daar bevond zich de linkeruitgang van een krachtige jetstreak die er onweersbuien triggerde. Ongeveer halverwege de namiddag volgde er een drogere periode in Malderen en verschenen er zowaar opklaringen waarbij de bewolking overging in een mix van Altostratus, Cirrostratus en Altocumulus castellanus. Een lang leven was deze adempauze echter niet beschoren, want er dreef meteen Stratus fractus binnen vanuit het westen en de Altostratus bewolking werd dikker tot het nog voor het einde van de namiddag alweer ging regenen vanuit het westen. Deze regen werd tijdens de avond gevolgd door een pittige buienlijn waarachter opvallend zachtere lucht zat, maar vooral ook veel wind. Terwijl het aan de voorzijde van de buien nog relatief rustig was met slechts een matige westen tot zuidwestenwind, kwam het daarna net tot een gierende stormwind die tijdens de avond alleen maar verder aanwakkerde. Daar tegenover stond wel een droger weertype want veel verder dan een paar verdwaalde regendruppels kwam het voor middernacht niet meer. Het neerslagtotaal met alles bijeen kwam uit op 3,8 mm en we moesten tot middernacht wachten eer de maxima van 11,8 graden bekend waren in de steeds zachter wordende tropenlucht.
Zaterdag, 9 januari 2016
Tijdens het tweede deel van de nacht is er weer bewolking binnengedreven waardoor de dag een sombere start maakte. Het ging om Stratus en Stratus fractus die zeer dicht op elkaar zat en de zon vrijwel geen ruimte gaf. Wel was de bewolking niet dik genoeg om neerslag te geven en bleef het dus bij een droog, somber maar wel tamelijk winderig weerbeeld. Dankzij die bewolking is het tijdens de nacht niet kouder dan 4,2 graden geworden. Aanvankelijk veranderde er weinig aan het saaie en donkere weertype, maar tijdens de namiddag kwamen we geleidelijk onder invloed van een naderend koufront en werden er een antal gaatjes in het wolkendek geprikt. Dit werden opklaringen die steeds breder werden en uiteindelijk kregen we ook wat zonneschijn aangeboden. Helaas was het ondertussen al te laat om nog iets aan die zonnestralen te hebben, want de zon stond op het punt om onder te gaan. Alles wat het ons opleverde was een fraaie zonsondergang met mooie oranjeachtige tinten terwijl de resterende bewolking uit Cirrus, Cirrostratus en Stratus fractus bestond. En misschien ook nog de maxima van 8,5 graden waarvan eventueel nog een tientje kan worden toegeschreven aan de weinige kilojoules zonne-energie die tot op het weerstation konden doordringen. In het uiterste westen was ook dikkere Altostratus bewolking te zien daar waar het koufront zich bevond. Dit alles slaagde er nog niet in om ons voor middernacht te bereiken waardoor we de winderige en lichtbewolkte avond toch nog konden afsluiten met 0,0 mm in de pluviometer.
Maandag, 9 januari 2017
Het was nog steeds betrokken met Stratus bewolking, maar het leverde ons in combinatie met de luchtaanvoer van over zee zachte minima van 3,9 graden op. Af en toe viel er wat motregen uit het wolkendek, maar ook deze neerslag stelde niets voor. Het was maar een sombere en triestige wereld bij het doorbreken van het eerste schemerlicht, al bleek de mist nu wel opgetrokken te zijn. Halverwege de voormiddag werd het wolkendek door onzichtbare krachten in beroering gebracht en zagen we een drietal kleine opklaringen ontstaan. Doch het waren deze opklaringen die op hun beurt zelf weer onzichtbaar werden waardoor de somberheid van deze ochtend verder werd gezet. Voor de verstokte zonneaanbidders was het hopen dat het naderende koufront nog eens in de tot 5,5 graden opgewarmde Stratussoep zou roeren zodat er nog een paar opklaringen zouden ontstaan. Maar het koufront besloot om haar producten meteen zonder roeren op te dienen waardoor we onder de bewolking gevangen bleven zitten en op de koop toe nog eens haar lading regen moesten slikken. Deze bereikte ons nog voor zonsondergang, al stelde het allemaal niet veel voor en degenen die op een geweldige koufrontpassage met rukwinden, wolkbreuken, hagel en onweer hoopten kregen dus een koude douche waar enkel een paar verdwaalde druppels uitkwamen die goed waren voor het dagtotaal van 0,0 mm. De laatste paar uren van deze avond verliepen droger en rustig maar het voelde waterkoud aan door het vocht en het binnenstromen van koelere lucht met een naar noordwestelijke richtingen ruimend wind. De opklaringen achter het front bleken ondertussen nogal wat problemen te ondervinden op hun reis naar Malderen waardoor we de dag in betrokken omstandigheden afsloten.
Dinsdag, 9 januari 2018
Onder de open hemel is het verder afgekoeld tot 0,7 graden maar de ijsvorming bleek beperkt te blijven tot wat rijp want de plassen en andere waterlichamen vertoonden hooguit een paar losse ijsnaalden die erin rond dreven. De dag maakte vervolgens een vriendelijke en zonnige start om daarna echter heel onvriendelijk en nors te worden toen die uitgestrekte Stratusvelden weer tevoorschijn sprongen. Op veel plaatsen heeft men waarschijnlijk de zon niet eens gezien want het grijze onheil kwam al heel snel na zonsopgang opzetten. Tijdens de namiddag was het dan weer grijs en kil al stroomde er geleidelijk zachtere lucht binnen. Hierdoor veranderde de thermometer dan toch nog van uitzicht met 7,5 graden als maximum, wat we van die egaalgrijze hemel niet konden zeggen. Tijdens de late avond ging het uit de bewolking wat motregenen al veranderde dit niet zo veel aan het dagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 9 januari 2019
Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het terug tot flinke buien al bleven de neerslaghoeveelheden nog steeds beperkt door de korte duur van elke bui. De lucht zag er in de eerste schemering chaotisch uit met Cumulus congestus, Stratus fractus, Cirrus densus, gebroken Stratocumulusvelden en Altocumulus. De buiigheid hield nog enkele uren aan al zullen sommige waarnemers beweren dat ze al een dag eerder gestopt is. Maar hoe dan ook, vanuit het noorden warmden de bovenluchten op en kregen de buien het overal dus steeds moeilijker. In Malderen is er nog 1,6 mm gevallen vandaag en na de middag waren het vooral opklaringen die we te zien kregen terwijl de resterende stapelwolken nog redelijk fors van omvang waren. De warmte advectie vertaalde zich in het binnenschuiven van velden Cirrus en Cirrostratus fibratus bewolking die de eerste tekenen van een naderend warmtefront zijn. De zon liet zich vaak zien en met maxima van 6,6 graden riep het uit de noordwestenwind een vleugje lentegevoel op. De sluierbewolking nam echter nauwelijks toe en zo kon het tijdens de avond in ijltempo afkoelen naar de minima van 2,0 graden. De stapelwolken losten volledig op en onder de lichtjes versluierde hemel zagen we de eerste ijskristallen op dakramen en auto's ontstaan.
Donderdag, 9 januari 2020
Terwijl het gisteren al zeer zacht was, is er tijdens de nacht nog warmere lucht binnen gestroomd. Het leek daardoor wel een klassieke midzomerochend maar de fluitende windvlagen deden aan herfst denken. De omgeving lag er druipnat bij en het was betrokken maar er viel tijdelijk geen neerslag. Deze volgde echter al snel tijdens de voormiddag al was het kennelijk maar tijdelijk en konden we na de middag van droog en ultrazacht winterweer genieten. Het kwik haalde een ultrazachte 13,1 graden en de minima waren ook niet verkeerd (of juist helemaal fout) met 9,8 graden. Tegen de avond begon de naderende koelere lucht de atmosfeer te roeren en ontstonden er buien al stelde het niet bijster veel voor. De wind is ondertussen in kracht afgenomen en draaide naar zuidwestelijke richtingen. Het gedruppel tussendoor bracht ons op 1,4 mm als dagtotaal.
Zaterdag, 9 januari 2021
De bewolking is tijdens de nacht weer grotendeels opgelost waardoor de dag een erg vriendelijke en zonnige start maakte. Hierdoor heeft het kwik echter een flinke duik gemaakt en lag de omgeving er bevroren en berijpt bij met minima van -3,8 graden. Overdag dooide een deel van dat ijs weer weg maar op schaduwrijke plaatsen bleef het vriezen en de wegen lagen er voor het grootste deel van de dag gevaarlijk glad bij. Er was immers veel vocht door condens en van de neerslag die eerder deze week was gevallen en nog niet is verdampt op de wegen. Ook tegen de avond was dit niet het geval en begon alles al snel weer op te vriezen onder de heldere hemel. De maxima waren uiteraard laag met 4,5 graden en waarschijnlijk negatieve dauwpunten. Volledig helder was het overigens niet want af en toe dreven er Stratocumulusveldjes voorbij of een streepje Cirrus. Maar hoe dan ook was de bewolking niet voldoende om een nieuwe snelle afkoeling te vermijden met alle gevolgen vandien in de ondanks het neerslagtotaal van 0,0 mm nog steeds natte omgeving.
Zondag, 9 januari 2022
Na een erg wilde buiennacht was de rust vanochtend teruggekeerd terwijl de omgeving er nat bij lag rond de 4,1 mm aanwijzende pluviometer. Vooraleer het definitief droog werd moesten we echter nog een buienlijntje verwerken dat in haar lengte voorbij trok en werd gevolgd door een band van Stratocumulus en Cumulus congestus. Op de satellietbeelden was mooi te zien hoe deze wolken en buien werden gevormd door convergentie over de rivierbedding van de Thames in Londen. We moesten dus wachten tot de stroming meer naar het west- zuidwesten kromp om van deze wolken verlost te raken. Maar eens het zover was, konden we genieten van zonovergoten condities waarbij er enkel in het noorden nog Cumulonimbi te zien waren van buien die in Nederland voor een heel wat grilliger weertype zorgden dan in Malderen. De wind was zwak en in het zonnetje konden we ondanks de polaire lucht nog maxima van 6,3 graden optekenen. Omstreeks 15H sloeg het weer plotseling om en dreven er terug Cumulus fractus en Stratocumuluswolken binnen waardoor de zon (on)zichtbaar in moeilijkheden kwam. Deze wist zich na een uurtje te herpakken maar de wolken bleven nog regelmatig terugkomen met zelfs nog een paar verdwaalde regendruppeltjes eruit en ondertussen was de duisternis al bijna ingetreden. Uiteindelijk klaarde het weer grotendeels op en begon het onder windstille condities flink af te koelen waarbij we op de dakramen tijdens de avond al de eerste ijskristallen zagen glinsteren. In thermometerhut was het kwik tegen middernacht al naar -0,7 graden gezonken.
Maandag, 9 januari 2023
Tijdens de ochtend kregen we opnieuw met pittige buien te maken maar er was ook ruimte voor droge perioden en opklaringen. Het was nog steeds erg koel en de wind was erg vlagerig waardoor het nog steeds guur aanvoelde in de buitenlucht. Het erg wisselvallige weertype bleef het grootste deel van de dag een constante en zeker rond en na de middag konden we enkele zonnige perioden meepikken waarbij er kon worden genoten van mooie buienluchten van Cumulonimbus en Cirrus densus die tussen laaghangende wolkenflarden en Stratocumulusvelden oprezen. De krachtige west- zuidwestelijke wind zorgde voor een snel komen en gaan van buien waardoor verschillende pendelaars zich er wellicht lieten door verrassen. Tegen de avond kwam er wel meer en meer nadruk op opklaringen te liggen en werden de buien schaarser. Ondertussen stroomde er koelere lucht binnen en het was dan ook geen wonder dat de minima van 4,8 graden pas later in de avond werden bereikt. De maxima van 9,3 graden werden echter maar heel kort daarvoor bereikt wat erop lijkt te wijzen dat een van de buien omstreeks 19H deel uitmaakte van een koufront. De buien bleken uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 2,8 mm.