Vrijdag, 11 februari 2005
Nadat de 'doopceremonie' afgelopen nacht nog uitgebreid werd verdergezet - ondertussen goed voor nog eens 6,4 mm - volgde een erg sombere en herfstachtige dag waarbij het voortdurend betrokken bleef en te Brussel tijdelijk ook erg mistig werd. Geregeld viel er ook motregen, maar de positieve zijde is dat het zacht bleef met temperaturen tussen 7,2 en 9,2 waardoor er toch nog een lichte lentetoets aan het weersbeeld werd gegeven. Afgelopen nacht haalde de wind nog 27 km/h terwijl de atmosfeer nu helemaal tot rust is gekomen, doch niet voor lang want het polaire front slingert nog steeds boven onze streken en zal weldra een nieuwe regenzone over onze streken sturen die gepaard gaat met heel wat wind en ook een flinke plens regen. Tegen morgenavond komen we dan in de polaire lucht erachter terecht waarin enerzijds terug opklaringen zullen voorkomen maar anderzijds ook lagere temperaturen. Vooral op zondag mogen we ons aan zeer fotogenieke wolkenlandschappen verwachten.
Zaterdag, 11 februari 2006
De dag werd alvast met veel laaghangende bewolking gestart, maar gelukkig konden we na enkele uurtje turen op het sombere wolkendek de zaak zien opentrekken waarna ons een vrij aangename zonnige episode werd gegund. De temperatuur kon hierin rustig oplopen tot 6,8 graden terwijl de bewolking ons nipt spaarde van nachtvorst bij minima van 0,5 graden. Aan de grond zal het echter wellicht nog net gevroren hebben. De opklaringen werden in de loop van de namiddag echter afgestraft want ondanks de hoge luchtdruk wisten er zich nog enkele buitjes te ontpoppen die tevens gepaard gingen met een sterke toename van de bewolking. Te Malderen was de neerslag niet meetbaar maar op andere plaatsen zoals Dendermonde werd er duidelijk royaler met het hemelse vocht omgesprongen. De neerslag bereikte ons hoofdzakelijk als gewone regen met hooguit een natte klodder sneeuw ertussen. Buiten deze buiige schermutselingen was de atmosfeer echter opvallend rustig, de zwakke noordelijke wind haalde amper 8 km/h. Bovendien lieten de buitjes het naar de avond toe weer afweten en zijn er weer opklaringen komen opdagen, omstandigheden die zich lenen tot een aardig potje nachtvorst komende nacht, maar deze zal wellicht beperkt blijven tot het oosten van het land want vanuit het westen laat de invloed van een naderend warmtefront zich reeds gelden en diens bewolking zal samen met de binnenstromende zachtere lucht een halt toeroepen aan de dalende temperatuurstrend, en dit zal ook de volgende dagen het geval zijn. Veel wolken, regen en een gure stormachtige wind moeten we er echter voor lief bijnemen...
Zondag, 11 februari 2007
Een nogal verzopen ochtend en voormiddag, doch wie genoeg geduld oefende, zag hoe de regen uiteindelijk ophield en in de chaotisch bewolkte hemel de eerste stukjes blauwe lucht zichtbaar werden. De intrede van de zon kon dan ook niet lang uitblijven, en er volgde een erg zonnige namiddag waarin brede opklaringen het weersbeeld bepaalden. Met de nabijheid van lagedrukgebieden kon een droge dag niet gegarandeerd worden, er drongen diverse buien het land binnen en deze deden het nu en dan matig regenen terwijl de zon zich af en toe genoodzaakt zag om zich terug te trekken. Er was trouwens erger verwacht vermits de jetstreak die de zwaarste buien inclusief onweer en hagel genereerde, zuidelijker kwam te liggen dan voorspeld. Niettemin zijn er na zonsondergang nog een paar erg pittige buitjes langsgeweest in Malderen. Het neerslagtotaal mag er dan ook wezen met 0,6 mm, terwijl de temperaturen met 7,7 tot 11,3 graden ook buitensporig hoog zaten, maar dat is ondertussen al lang de gewoonste zaak van de wereld geworden. De zuidwestenwind was vandaag goed in vorm met haar snelheden tot 43,5 km/h.
Maandag, 11 februari 2008
Op een paar vliegtuigstrepen na was dit opnieuw een heldere winterdag met lentetrekjes waarbij de zon onafgebroken kon schijnen. 's Ochtends konden we terug met een berijpt landschap kennismaken en dit bij minima die op -1,7 graden uitkwamen. Overdag waren het dan weer lentezachte temperaturen waar we van konden genieten die 16,0 graden bereikten. De condensatiesporen verdwenen in de loop van de namiddag waardoor we niets dan een staalblauwe hemel te zien kregen. De zwakke oost- zuidoosten wind met snelheden tot 11,3 km/h in combinatie met de heldere hemel zorgden er 's avonds voor dat het kwik weer pijlsnel naar beneden dook en op het einde van het etmaal weer gevaarlijk dicht bij het vriespunt zaten.
Woensdag, 11 februari 2009
Ondanks het binnenstromen van koelere luchtmassa's konden we vanochtend genieten van een erg lenteachtig aandoend weerbeeld. Het bleef droog terwijl de opklaringen breed uitvielen en de bewolking slechts uit wat verspreide Stratocumulusveldjes bestond. Door de opklaringen is het afgelopen nacht wel flink afgekoeld, wat door de kletsnatte omgeving weer voor de nodige slippertjes heeft gezorgd bij minima van 4,2 graden (temperatuur op neushoogte). Overdag warmde het bij een vrolijk lentezonnetje op tot 6,9 graden, maar wie een blik op de satellietbeelden, of wat later gewoon door het raam wierp, wist meteen dat het mooie weer slechts een adempauze betrof. Er lag immers een trogvormige storing op ramkoers, die tijdens de namiddag reeds voor een gestage toename van de bewolking zorgde, in de vorm van Stratocumulus en Cumulus fractus. De bewolking werd door een west- noordwestelijk briesje met snelheden tot 27,4 km/h richting Malderen gedreven. Vooral de tweede helft van de namiddag verliep hierdoor in erg grijze omstandigheden, al bleef het toen nog droog. Halverwege de avond bereikten de buien ons, en deze bestonden aanvankelijk uit gewone regen, die echter al snel overging in stofhagel en smeltende sneeuw. Opvallend was dat de neerslag vervolgens steeds afwisselde tussen smeltende sneeuw en regen. Er vormde zich echter geen sneeuwdek en na een paar uur werd het opnieuw rustig en droog terwijl er weer opklaringen binnendreven vanuit het noorden. Het neerslagtotaal was ondertussen opgelopen tot 4,2 mm.
Donderdag, 11 februari 2010
Ondanks de aanwezigheid van talloze felle sneeuwbuien in de Benelux, is het sneeuwdek van gisterenavond nauwelijks aangegroeid. Wel sneeuwde het lichtjes in Malderen bij temperaturen die rond -3 graden schommelden. Daar waar de buien het hardst toesloegen (vooral in het noorden van België en het zuiden van Nederland) is er nog eens 5 tot 10 centimeter bijgekomen. De sneeuwval hield tegen zonopgang op, maar op sommige plaatsen vielen er ook nadien nog een aantal buien. Voor de rest werd het echter een uiterst sombere bedoening overdag door toedoen van een hardnekkige laag Stratus bewolking. Deze hield met wat hulp van een krachtige noord- noordoostenwind tot 35,4 km/h ook het kwik in bedwang zodat het niet warmer werd dan -0,2 graden. De bewolking kreeg kort voor zonsondergang de neiging om uiteen te rafelen tot Stratus fractus terwijl er een blauwe tint zichtbaar werd. De zon was echter al een tijdje onder voordat de opklaringen een overtuigende doorbraak maakten, zodat ze de afkoeling na een uiterst sombere en gure winterdag zullen versnellen. De wind wist echter van geen ophouden terwijl de passage van een paar wolkenvelden ervoor zorgden dat het kwik nog een aantal uren rond -1 graden bleef steken. Het was pas op het einde van de avond dat de afkoeling zich bij een wegvallende wind en heldere hemel steeds sneller inzette om uiteindelijk minima van -5,1 graden op te leveren. Het neerslagtotaal bleef onbekend maar kan op een kleine 0,5 mm geschat worden.
Vrijdag, 11 februari 2011
Ook vanochtend kwam het nog tot stevige regenbuien langs het koufront dat kennelijk is beginnen te golven en min of meer boven Malderen tot stilstand is gekomen. De polaire lucht erachter had geen schijn van kans om het land binnen te dringen waardoor we voor de tijd van het jaar bijzonder hoge minima van 9,4 graden konden optekenen. Het betrokken en buiige weertype hield de ganse voormiddag aan, en in de nagenoeg windstille omgeving werd er tegen de middag wat mist gevormd die het zicht beperkte tot een 1000- tal meter. Daarna ging de buiigheid er geleidelijk uit en zagen we op de satellietbeelden hoe het koufront op nadering van een nieuwe depressie weer naar het noordoosten werd geduwd. We kwamen weer in de warme sector terecht waar ons een rustig, druilerig en bijzonder zacht weertype stond te wachten terwijl de wind naar het westen draaide met snelheden tot 29,0 km/h. We kregen tijdelijk met de opklaringen ten zuiden van het front te maken, welke voor een vurige zonsondergang zorgden in een met Altocumulus, Cirrostratus en Stratus fractus bedekte hemel. De temperatuur bleef ook 's avonds ruim boven de tien graden steken, en dit in schril contrast met het noordoosten van Nederland waar het kwik een wanhopig gevecht tegen het vriespunt leverde. De maxima werden in de late namiddag bereikt en bedroegen 11,7 graden.
Zaterdag, 11 februari 2012
Door de iets langzamere afkoeling gisterenavond lagen de minima vanochtend wat hoger dan verwacht, al was het met -10,8 graden nog steeds bitter koud te noemen. Overdag was het terug erg zonnig maar vanuit het noorden dreven hoge en middelhoge wolken binnen die reeds het eerste voorteken waren van de dooiaanval die al een tijdje op het programma staat. De warmere lucht stroomde reeds op grote hoogte binnen terwijl het op de begane grond nog volop winter bleef bij maxima van -1,6 graden en een uitdrogende schrale noord- noordoostenwind tot 17,7 km/h. Tijdens de avond koelde het zelfs sneller af dan gisteren waardoor we binnen de kortste keren beneden -8 graden zaten. Toen het -8,6 graden was stopte de afkoeling echter plotseling en daarna ging de temperatuur zelfs langzaam omhoog door het binnendrijven van meer bewolking vanuit het noordwesten. Hierbij bleef het voorlopig droog zodat er weinig verandering kwam in het dagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 11 februari 2013
De oprukkende sneeuwzone is er uiteindelijk in geslaagd om ons een tweetal centimeter verse sneeuw te brengen. Verder naar het noorden en oosten is er nauwelijks iets gevallen en in de noordelijke helft van Nederland kon zelfs de bewolking niet eens doordringen. Dat lukte in Malderen natuurlijk wél en het was dan ook somber en kil toen we het daglicht zagen weerkeren. Af en toe viel er lichte motsneeuw al waren de hoeveelheden te verwaarlozen. Rond de middag leek het alsof de bewolking een opklaring naast zich zou dulden, maar het bleek uiteindelijk te mooi om waar te zijn. De zon had echter wel de kracht om doorheen de bewolking te schijnen en door indirecte straling is een groot deel van het sneeuwdek toch gaan smelten zodat er tegen het einde van de namiddag nauwelijks wat van overbleef. We kwamen ook eventjes in de zachtere lucht achter het front terecht waardoor de motsneeuw overging in motregen bij maxima van 0,7 graden. Maar ondertussen stak er een snijdende oost-zuidoosten wind op die het met haar snelheden tot 29,0 km/h uit het oost- zuidoosten weer gestaag liet afkoelen. Het duurde niet lang voordat de motregen overging in sneeuw en daarbij zelfs intenser werd. Er vormde zich terug een dun sneeuwdekje van enkele millimeters terwijl de temperatuur uitkwam op ongeveer -0,3 graden. Ze bleef een tijd rond deze waarde schommelen alvorens weer wat verder te zakken naar de uiteindelijke minima van -1,8 graden. Het neerslagtotaal (of hetgene wat ervan meetbaar was) liep op tot 0,6 mm.
Dinsdag, 11 februari 2014
Onder invloed van brede opklaringen is het tijdens de nachtelijke uurtjes flink afgekoeld, maar tot vorst is het niet gekomen bij minima van 3,7 graden. Overdag stond ons een vriendelijk en zonnig weertype te wachten waarbij we van diepblauwe luchten en donzige wolkenflarden konden genieten. Dit was echter maar tijdelijk, want op de satellietbeelden pronkte reeds een actieve depressie net ten westen van ons, en deze was duidelijk niet van plan om daar te blijven hangen. De snelle nadering van het systeem vertaalde zich reeds tijdens de voormiddag in het aanwakkeren van de wind en kort daarop zagen we dan de onvermijdelijke Cirrostratusbewolking opduiken welke snel overging in Altostratus. Na enkele uren vielen dan de eerste regendruppels en waren we weer vertrokken voor een gure, natte en winderige namiddag. De regenzone trok tamelijk snel verder waardoor we omstreeks 18H30 in de droge lucht aan de achterzijde belandden. Hier bestond de bewolking uit Altostratus die terug overging in Cirrostratus met daaronder Cumuluswolken die in het maanlicht zichtbaar waren. Rond de maan was ook enige tijd een halo te zien, al waren de waarnemingen hiervan overtuigender in Nederland. Verderop in het aanvoergebied vonden we een aantal buien terug al is het niet duidelijk of deze ons nog gaan bereiken. In elk geval was dat niet voor middernacht zodat de 2,3 mm van de neerslag deze namiddag en de buien die gisteren tijdens de late avond viel, definitief was. Samen met de regenwolken is er zachtere lucht binnengestroomd, maar doordat deze 's avonds reeds door een koufront werd verdreven werden de maxima van 9,2 graden tijdens de namiddag reeds opgetekend.
Woensdag, 11 februari 2015
We werden vanochtend als bij verrassing in een opgewekte, vrolijke en veelbelovende lentestemming ondergedompeld. Aan de zon hadden we het niet te danken, want het was grijs en somber met Stratus bewolking. Aan de temperatuur lag het ook niet, want met minima van 3,3 graden konden we niet echt van een hoogvlieger spreken. En ook van het landschap moesten we het niet hebben, want dat was nog steeds een haloweenkerkhof van kale struiken en bomen waar weliswaar een paar verlegen sneeuwklokjes tussen tevoorschijn priemden. De sfeermakers van dienst waren echter de talloze merels die opeens uit hun winterslaap leken ontwaakt te zijn en ons vanochtend met een uitbundig orkest wisten te wekken. Nog voor zonsondergang deinden de vrolijke zangliederen echter weg in de zwart-wit dramawereld die we al een aantal dagen gewoon zijn en verviel alles weer in haar normale gang van zaken. Het was grijs en nevelig en er leek geen millimeter beweging te komen in het kille inversieweer. Pas tijdens de namiddag kwam er wat hoopgevende verandering toen de bewolking gedeeltelijk overging in Stratocumulus en er een aantal bescheiden opklaringen verschenen. Maar tegen het einde van de namiddag sloot de bewolking zich weer als een graf boven onze hoofden waardoor de rest van de dag in grijze, weinigbetekenende omstandigheden eindigde. Warmer dan 5,9 graden is het niet geworden, maar we hielden het wel droog met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 11 februari 2016
Het heeft vanochtend vooral aan de grond gevroren bij minima van 1,6 graden. De omgeving lag er witberijpt bij en het was lichtbewolkt met weliswaar nogal wat Cirrusbewolking. Deze bewolking hield zich in het zuiden en zuidoosten op en begon in de loop van de dag weer toe te nemen. Niettemin deed het eerder aan lente dan aan winter denken ondanks het koelere weertype waarin de maxima niet verder dan 7,3 graden kwamen. De wind was overwegend zwak uit noordelijke richtingen. Tijdens de late namiddag kregen we weer met Stratus fractus en dikkere Altostratus te maken waardoor de dag somber eindigde. Het was ook erg kil in de polaire lucht, al konden we het wel droog houden met een dagtotaal van 0,0 mm. Door de toenemende bewolking zal het waarschijnlijk meevallen met de vorst komende nacht.
Zaterdag, 11 februari 2017
(Filipijnen) De eerste uren na het opstijgen richting Singapore werden gekenmerkt door Stratocumulus bewolking die in het licht van de volle maan goed zichtbaar was tot de maansverduistering hier enkele uren verandering in bracht. Bij het overvliegen van bergketens zoals de Alpen en de Kaukasus vond er turbulentie plaats maar de rest van de vlucht verliep vrij rustig. Boven de Indische oceaan troffen we dan weer veel Cumulusbewolking aan maar deze had duidelijk geen aspiraties om tot buien of onweer uit te groeien. Daarvoor was het wachten tot we boven Maleisie hingen waar statige Cumulonimbi boven het landschap uittorenden. In Singapore hingen er ook flinke stapelwolken maar het bleef daar droog. De verraderlijke boosdoener daar was de wind die er door middel van een mislukte landingspoging voor het nodige spektakel zorgde. De stapelbewolking loste grotendeels op maar het bleef er opvallend windering met af en toe wolkenflarden die aan een enorme snelheid voorbij de maan schoven.
Zondag, 11 februari 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht ging het opnieuw regenen, al was er van sneeuw zoals eerst nog gevreesd/gehoopt werd nauwelijks sprake. De neerslag was erg intens maar van korte duur en tegen de ochtend was het alweer zo goed als droog met weliswaar nog veel bewolking die uit Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Er bleek 3,7 mm hemelwater naar beneden te zijn gekomen. Daarna maakte een vriendelijk lenteweertje met zomers aandoende mooiweerswolkjes haar opwachting die door een westelijk tot noordwestelijk briesje werden voortgedreven. Maar de atapelwolkjes werden steeds groter en tijdens de namiddag zagen we daar al onheilspellende vezelachtige toppen tussen verschijnen. Het duurde dan ook niet lang ok een eerste bui van korrelhagel bracht het kwik tot staan bij 7,0 graden en er werd een flinke lading van deze bolletjes gedropt waardoor de omgeving er al aardig wit bijlag. Daarna klaarde het weer op en kregen we prachtige buienluchten te zien die erg aan maartse buien deden denken en technisch gezien waren dit er ook. Af en toe kregen we een bui of een schampschot over ons heen waarbij de ene al wat heviger was dan de andere. na zonsondergang werd het tijdelijk rustiger maar omstreeks 21H ging het opeens sneeuwen uit een nieuwe bui, waarbij de vlokken erg dik waren en er terug een dekje van een centimeter gevormd werd. Na afloop van de bui was dit volledig droge sneeuw die viel en het was dan ook geen wonder dat het kwik nu pas op de minima van 0,6 graden uitkwam. tegen middernacht volgden er nog wat buitjes al was het neerslagtotaal hierdoor niet helemaal duidelijk voor vandaag.
Maandag, 11 februari 2019
We zijn in heldere, polaire lucht terecht gekomen waarin zich brede opklaringen hebben gevormd. De snel stijgende luchtdruk in combinatie met windstilte en veel vocht in de atmosfeer zorgden ervoor dat er echter Stratus en Stratus fractus bewolking ontstond die al snel allesoverheersend werd. En zo kregen we dan toch nog met een erg sombere winterdag te maken. Dankzij diffuse straling kon het kwik in deze luchtmassa en ondanks de noordwestelijke aanvoer nog stijgen naar 8,8 graden maar na zonsondergang (toen het dan toch nog ging opklaren) dook het meteen weg naar de uiteindelijke minima van 0,1 graden. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen met 0,0 mm en volgens de laatste modellen zou dit wel eens voor een hele lange tijd een constante kunnen blijven.
Dinsdag, 11 februari 2020
Er hing terug veel bewolking die uit Stratus fractus en Cumulus bestond waar hier en daar buien uit vielen. De lucht was diep polair en het voelde guur aan maar dankzij de krachtige westenwind kon de vorst toch uit de lucht gehouden worden met 3,3 graden. Maar het zou niet lang duren of ze zou er dan toch nog uit vallen in de vorm van hagelbolletjes want de lucht werd weer onstabieler nadat we tijdens de voormiddag van een lange periode van brede opklaringen konden genieten. De stapelwolken bolden steeds meer op en er verschenen in de loop van de namiddag Cirrus densus wolken tussen. Na verloop van tijd heeft zich een buienlijn gevormd ten zuiden van ons al waren er enkele forse stapelwolken die daarvoor al wat hagel opleverden in Malderen. Soms viel er ook wat regen en met temperaturen die niet boven 8,4 graden stegen konden we al die fraaie wolkenluchten maar beter achter glas gadeslaan. Er volgde een aantal intensere buien maar echt veel stelde het ook dan niet voor en vanuit het westen klaarde het al snel weer op tot er enkel nog wat Cumulus wolkjes en Stratus fractus over bleef. De wind bleef er echter nog flink aan trekken waardoor het ook nu niet veel meer kon afkoelen ondanks de heldere hemel en polaire lucht. We eindigden met een neerslagtotaal van 2,5 mm.
Donderdag, 11 februari 2021
Het was nog steeds helder en het is flink afgekoeld naar Siberische minima van -10,1 graden. Maar zodra de zon erdoor kwam leek het ineens lente want de sneeuw weerkaatste veel zonlicht, de lucht was helder en de zon heeft in deze tijd van het jaar reeds flink wat kracht gewonnen. Tijdens de voormiddag hield de sneeuw en het ijs goed stand door de lage dauwpunten en luchttemperaturen maar na de middag wist de zon er dan toch genoeg kracht op te zetten dat er dooi optrad en de omgeving flink begon te druipen terwijl de schaatsers met een teruglopende ijskwaliteit moesten rekening houden. De oost- noordoostelijke wind was ook aan de zwakke kant waardoor veel weerhutten onvoldoende geventileerd werden om realistische temperaturen te meten. Vooral in het noorden van Nederland waar het helemaal windstil was bleek dit een probleem te vormen. De voorspellingen van een landelijke ijsdag zowel in België als Nederland gingen de mist in en op verschillende plaatsen wist het kwik een paar graden boven het vriespunt te krabbelen. In Malderen bleef het kwik steken op 0,0 graden. Dit moment van lentedooi duurde echter niet lang en uiteindelijk is er nog voldoende sneeuw en ijs overgebleven om de winterse sfeer er goed in te houden. Het warme avondlicht en de schemering stonden weer garant voor schitterende contrasten en uitzichten in een magisch ogende winterwereld. Het koelde snel af in windstille en nog steeds heldere omstandigheden. Ondanks de staat van onbekwaamheid waarin de pluviometer nu verkeren was het neerslagtotaal gemakkelijk te raden met 0,0 mm.
Vrijdag, 11 februari 2022
Brede opklaringen hebben het land plots veroverd waardoor het onder een kraakheldere, open hemel is kunnen afkoelen tot -1,1 graden. Er werd echter vochtige zeelucht aangevoerd en samen met restanten van een occlusiefront dreef er ook Cumuliforme bewolking binnen die het de zon af en toe lastig maakten samen met Stratocumulusveldjes. Maar in vergelijking met de sombere dagen die we achter de rug hebben is het in elk geval een enorme stap vooruit voor zij die leden aan een tekort aan daglicht. De zonnige perioden overheersten zelfs nog en uiteindelijk kon het kwik oplopen naar 10,1 graden. Er stond redelijk veel wind uit het noordwesten en in Nederland en langs de kust kwam het plaatselijk zelfs tot stormachtige toestanden, iets waar we in Malderen grotendeels van gespaard bleven. Hier en daar kwam het nog tot buien al konden we het op deze locatie droog houden bij een steeds vriendelijker ogend weertype met Cumuluswolkjes die naar de avond toe gingen oplossen. Onder de open hemel begon het nu snel af te koelen en het lijkt er niet op dat er deze nacht nog bewolking zal opduiken die ons van een vorstige nacht zal sparen. De 0,3 mm die er is gevallen zullen we deze nacht dus van de pluviometer mogen krabben.
Zaterdag, 11 februari 2023
De dag begon grijs en somber waarbij de bewolking het kwik op peil heeft kunnen houden met minima van 5,1 graden tot gevolg. Daarna was het echter een wereld van somberheid, saaiheid en treurnis die op ons wachtte waarbij het uitblijven van regen en de vrij zachte temperaturen tot 8,7 graden nog een beetje troost konden brengen. Tijdens de middag werd de bewolking wat dunner en viel er dus meer licht door maar dat was het dan ook voor wat het hoofdstuk ‘weersverbeteringen’ betreft. En later maakte de invallende duisternis het toch weer ongedaan. De avond verliep in gelijkaardige omstandigheden waarbij het door de bewolking nauwelijks afkoelde. Op thermisch gebied is het dus een weinig interessante dag geweest met nauwelijks verloop en voor de neerslag geldt dit al zeker met 0,0 mm als totaal.