Ik heb daarin weinig vertrouwen in de mensheid. Ik woon in een drukke straat, bij een minimum aan regendruppels stapt iedereen massaal in de auto. We vinden klimaat belangrijk maar het mag absoluut geen enkele moeite kosten, behalve als je een lagere energierekening krijgt.. dan willen we wel investeren... Ik merk het ook aan collega's... weekendjes Egypte, Malaga, Barcelona, Rome, het liefst meerdere malen per jaar, er is bijna niemand die zich daar druk om maakt. (Toevallig gaan we dit jaar voor het eerst in zes jaar weer eens vliegen, omdat we 25 jaar getrouwd zijn.. maar we zijn het ons in ieder geval bewust.) Als het warm is douchen veel mensen 2x per dag, want dat is lekker..., onbegrijpelijk.. als je dan uitlegt hoe het met de droogte gesteld is (vorige jaren dan tenminste) kijkt men je aan op een manier van...maar dat is toch normaal?? De jeugd van de, vlak bij ons, gelegen scholengemeenschap gebruikt de voortuinen als prullenbak, als je ze daar op aan spreekt moet je chillen...en effe normaal doen. Ik merk hoe lastig het is om ook mijn eigen kinderen milieubewust te maken, je vraagt je af hoe dit scholen behandeld wordt, ik hoor er weinig over.
Moedeloos, het bovenstaande artikel past in de zichtbare trend en ervaring om mij heen. Oudere generaties zijn toch zuiniger opgevoed, velen komen uit de tijd dat er financieel veel minder mogelijk was. Klimaatverandering is zichtbaar voor iedereen, maar als je oogkleppen ophebt en je leeft je leven in het hier en nu... ach... voorlopig kunnen we nog alles doen wat we willen.
Mijn moeder vroeg zich al begin jaren 80 af wat er toch met alle plastic zou moeten gebeuren daar het niet afbreekt, zij maakte zich daar zorgen over... roepende in de woestijn. Fijn dat er nu meer aandacht is, gelukkig hebben we stappen gemaakt op het gebied van bijvoorbeeld de energietransitie, maar gewoontes van hele generaties verander je niet maar zo.
Wie de schoen past trekke hem aan, en daarin kijk ik vooral naar mezelf!
Quote selectie