Door de huidige misère met de jaren '90 te vergelijken doe je voor mijn gevoel geen recht aan de fijne periode na de klimaatsprong. De jaren '80 waren vaak pas echt slecht maar ik ben dan ook weer een stukje ouder. Ik had het er deze week nog met mijn moeder over. Die miste de mooie zomer van 1973, toen ze zwanger van me was, in de statistieken. Maar haar referentie waren de slechte zomers van jaren '60. De mooie zomer van 1959 kon ze zich nog goed herinneren.
Goed, in de jaren '90 was het vroege voorjaar wel vaak wisselvallig. En na een lange waai- en regenwinter (of Eurohogenstratus) keken we ook toen reikhalzend uit naar de eerste lentewarmte. Maar die kwam dan ook, in 2e helft van april of mei. Die lentes kenden vaak prachtige voorzomerse periodes met strakblauwe lucht en oostenwind. Na een koelere en slechtere periode in juni (schaapscheerderskou) was de hoogzomer ook vaak prima. Nazomers kenden we echter nauwelijks. Meteen in september kwam er abrupt einde aan de zomer en gingen we vol de herfst in met in de oktober al de eerste nachtvorsten (m.u.v. 1991 en 1999). Maar 1998/1999 kun je klimatologisch beter bij de zero's rekenen. In de 10 jaar na de klimaatsprong warmde de lente het meeste op maar de herfst niet.
