Zondag, 24 april 2005
Net als gisteren zag het er vanochtend weer hoopvol uit voor de mooiweersliefhebber, dankzij een uitbundige zon en slechts wat hoge vederwolkjes als concurrentie voor de zon. De voormiddag verliep dan ook in eerder zomerse omstandigheden waarbij het op sommige momenten zelfs drukkend aanvoelde in de zon. De wind was immers afgezwakt tot maximaal 20,9 km/h uit het OZO terwijl de temperatuur opliep van 6,8 tot 20,9 graden. De vederwolkjes namen dan misschien niet spectaculair toe in aantal en omvang, maar op geringere hoogte vormden zich tegen de middag stapelwolken die al snel gezelschap kregen van middelhoge bewolking en zo was het spel van de zon al snel uitgespeeld en verliep de rest van de namiddag in zwaarbewolkte omstandigheden. De wolken tonen een duidelijk onstabiele opbouw van de atmosfeer en op de satellietbeelden is een buienlijn verschenen die langzaam van zuid naar noord over het land trekt al is het te Malderen voorlopig droog gebleven. De buienzone vertoont een verbrokkelde struktuur waardoor het niet ondenkbaar is dat we het te Malderen zullen drooghouden, doch morgen staat er al een nieuwe regenzone op het programma en willen we het dan ook droog houden moeten we al heel veel geluk hebben. De onweerachtige schermutselingen komende woensdag worden door de weermodellen helaas/gelukkig afgebouwd naar 'gewone' regenbuitjes maar het kan nog alle kanten op voorlopig...
Maandag, 24 april 2006
Door de verscheidene buitjes die afgelopen nacht een ommetje langs Malderen maakten, in combinatie met de overvloedige bewolking en zachte luchtaanvoer, ontwaakten we vanochtend in een klamme, enigzins tropisch aanvoelende atmosfeer. Het kwik had hierdoor weinig moeite om op 'niveau' te blijven (minimumtemperatuur was 9,8 graden) maar visueel leek het een herfstachtige bedoening door de nevelige atmosfeer waarin hier en daar zelfs mist ontstond. De bewolking bleef een groot deel van de voormiddag hangen maar toen de middag dichterbijkwam, ontstonden er geleidelijk gaatjes in waar de zon even later gretig gebruik van maakte om de temperatuur weer omhoog te persen richting 22,3 graden in de loop van de namiddag. De atmosfeer was echter niet geheel stabiel, wat zich onderandere verraadde door de Altocumulus castellanus bewolking die op grote schaal gevormd werd, en dit resulteerde dan ook in enkele buien die vooral ten zuiden van Brussel even het stof konden blussen, maar de rest van het land hield het droog zodat de 0,8 mm aan de buitjes van afgelopen nacht kunnen worden toegeschreven. De dag eindigde zacht, droog en met brede opklaringen, afgewisseld met wat Altocumulusbewolking.
Dinsdag, 24 april 2007
De bewolking is in de loop van voorbije nacht weer wat gaan aftakelen waardoor we vanochtend weer konden genieten van opklaringen. Niettemin was er nog steeds veel Cirrus, Cirrostratus en Altocumulus aanwezig. We bevinden ons immers nog in de vochtige luchtmassa van de warme sector waar we gisteren in terechtkwamen. De onderste luchtlagen zijn echter te sterk uitgedroogd waardoor er geen (vermeldenswaardige) buien konden tot ontwikkeling komen. Een zelfde situatie zou anders wellicht flink wat gekletter opgeleverd hebben. De Altocumulusbewolking nam in de loop van de voormiddag verder in betekenis toe en bedekte kort na de middag uiteindelijk zowat 7/8 van het luchtruim. De bewolking was echter dun waardoor de zon er nog met redelijk gemak doorheen raakte. De temperaturen konden dan ook weer vlot stijgen van 10,2 naar 27,4 graden en dit bij een west- zuidwestelijk briesje met snelheden tot 17,7 km/h. In de loop van de namiddag kregen de aanwezige wolkensoorten ook nog eens gezelschap van stapelbewolking, wat in combinatie met opzettende Altostratus even de hoop op een verkloekend buitje deed groeien. Het bleef echter droog op deze locatie en de stapelwolken verdwenen weer. Tijdens de avond zorgden de resterende wolkenpartijen voor een erg fraaie avondstemming met zachte rood-oranje kleurentinten. Het bleef opnieuw langdurig zacht door de isolerende werking van de bewolking.
Donderdag, 24 april 2008
Onstabiele wolkenstructuren (Stratocumulus floccus en castellanus) gaven reeds bij zonsopgang aan dat deze lentedag niet geheel vlekkeloos zou gaan verlopen. Gelukkig merkten we daar voor de rest nog niet veel van en zorgden de rode kleurentinten waarin de zon en de omringende hemel werden getooid voor extra sfeer, en dit bij minimumtemperaturen van 7,2 graden. De voormiddag verliep daarna erg mooi en zonnig waarbij af en toe opvallende Stratocumulus castellanus- veldjes bleven voorbijdrijven. Na de middag werden er ook stapelwolkjes gevormd die langzaam maar zeker toenamen in aantal en volume. het bleef echter nog droog terwijl het kwik ongestoord kon verderklimmen naar 19,6 graden. Tijdens het tweede deel van de namiddag kwamen we onder invloed van een naderend koufront, wat merkbaar was aan Cirrostratusbewolking die boven de reeds aanwezige Cumulus en Stratocumulusvelden verscheen. Af en toe zag de bewolking er dreigend en donker uit, maar dit was te wijten aan gezichtsbedrog want telkens als de zon erachter wegdook, werden de kleuren veel lichter en transparanter terwijl overal nog gaten tussen de bewolking te zien waren, zover het oog reikte. 's Avonds leken de weergoden het alsnog te menen en kregen we een paar lichte regenbuitjes te verwerken uit een tijdelijk volledig betrekkende hemel terwijl de wind flink aantrok tot 40,2 km/h uit het zuidwesten. Dit was duidelijk de koufrontpassage want in het westen kwam vervolgens de typerende, scherp begrensde zone van opklaringen tevoorschijn die even later weer het zonnetje deed schijnen. De hemel werd hierbij opvallend helder en diepblauw. De mooiste wolkenstructuren van de dag verschenen een uurtje later toen de hemel werd beschilderd met fraaie combinaties van Stratocumulus castellanus, Altocumulus, Cumulus congestus, Cirrus densus en zelfs een paar uiterst zeldzame Kelvin-Helmholtz- structuren. Tussen dit alles verschenen af en toe indrukwekkende valstrepen (Virga) terwijl een enkele buienwolk opvallende mammatusformaties tevoorschijn toverde. Kortom een hele waslijst die echter weinig bijdroeg aan het neerslagtotaal dat met 0,2 mm eerder aan de beperkte kant bleef. Na zonsondergang verdween de hele rimram van wolkensoorten, maar bleven er forse stapelwolken over die nog lang met een witblauwe gloed de hemel bleven verlichten.
Vrijdag, 24 april 2009
Zoals verwacht zijn we deze keer aan vorstige toestanden ontsnapt, en konden de Malderse plantjes weer opgelucht herademen bij minima van 4,1 graden. Op een paar plaatsen ver buiten de bebouwde gebieden heeft het misschien nog net gevroren aan de grond, maar er waren in tegenstelling tot gisteren geen witberijpte velden meer te zien. Even later was het dan de beurt aan de krachtige lentezon die haar opwachting maakte in een nevelachtige atmosfeer, om ons vervolgens van extra warmte te voorzien. Na een tijdje werden er stapelwolkjes gevormd, maar deze bleven beperkt tot onbeduidende Cumulus humilis. Tijdens de namiddag verdwenen ze voor een groot deel, maar werd er plaats gemaakt voor wat Cirrusbewolking die zich vanuit het zuidwesten over het luchtruim ging verspreiden. Ook dat deed echter geen afbreuk aan het zomerse weertype, en het was dan ook niet verwonderlijk dat het kwik moeiteloos kon oplopen naar 20,8 graden, terwijl er een oost- zuidoostelijk briesje tot 25,7 km/h over Malderen streek. De avond verliep in rustige omstandigheden bij een afzwakkende wind terwijl we helemaal op het einde van de dag opnieuw een neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Zaterdag, 24 april 2010
Na een frisse maar vorstvrije (1,1 graden) ochtend volgde een heldere en aangename lentedag waarbij we enkel een paar ijle sluierwolkjes te zien kregen. De wind draaide naar oost- zuidoostelijke richtingen terwijl er met snelheden tot 19,3 km/h steeds zachtere lucht naar Malderen gedreven werd. Dit stond garant voor zomers aandoende maxima van 23,6 graden. Het weersbeeld veranderde nauwelijks, al bleef de warmte opvallend lang hangen tijdens de al even zomers aandoende avond. Als we de satellietbeelden erbij nemen, blijken de storingen echter niet veraf te zitten en bleef een groot deel van Nederland zelfs onder het warmtefront steken met extra veel sluierbewolking tot gevolg. Wie zich in de buurt van de kust bevond, was er door de kille zeebries eveneens aan voor de moeite ondanks de subtropische luchtmassa's waarin we vertoeven. Het naderende koufront dat zich eveneens op slechts een boogscheut van de Belgische landsgrenzen bevindt, zal niet meer tijdig arriveren om nog niets te kunnen doen aan het alweer ronde neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 24 april 2011
Net als de voorbije dagen hing er flink wat Stratocumulus castellanus en zelfs Cumulus congestus die als een waarschuwingssignaal aan de hemel stond te prijken. De atmosfeer was immers onstabiel wat extra in de hand werd gewerkt na de snelle opwarming die op de heerlijk koele minima van 11,2 graden volgde. De wolken losten op, het werd enkele uren helder en vervolgens ontpopten er zich stapelwolken waarvan de eerste omstreeks 14H30 zichtbaar werd in het noordoosten. Hoewel ze nog geen apocalyptische afmetingen hadden, vielen er plots wat regendruppels, die een tropische sfeer opriepen bij de ondertussen bereikte maxima van 28,7 graden. De zon brandde hevig en de stapelwolken kregen al snel ijskappen waarop we een paar keer in de verte de donder konden horen vanuit het zuidwesten. Het bleef nu echter droog en alles wat we kregen was de outflow die goed was voor 'ruk'winden tot 19,3 km/h uit het noorden. Alle bewolking loste op en de ijskappen in het zuidwesten was het laatste wat we zagen toen de duisternis viel. Het neerslagtotaal bleef ondanks de druppeltjes deze namiddag beperkt tot 0,0 mm.
Dinsdag, 24 april 2012
De schemering was nog maar nauwelijks in het luchtruim doorgedrongen of er doemden alweer Cumulonimbuswolken op aan de horizon. In Malderen was het nog rustig al lag de omgeving er kletsnat bij. De bewolking hield de minima op peil met 7,0 graden en bestond vooral uit Stratocumulus, Cumulus fractus en de eerdergenoemde Cumulonimbi met hun sierlijke aambeeldvormige toppen. Hoe dan ook, op een of andere manier werd het daarna terug 'stabieler' met uitgestrekte Stratocumulusvelden en stapelwolken die zich onder een lage inversie horizontaal uitspreidden. Somberheid troef dus, maar tegen de middag ging de krachtige aprilzon in de soep roeren waardoor deze weer wat helderder werd en er terug stapelwolken werden gevormd. Deze braken snel door naar grotere hoogten en opnieuw was de Benelux volgezaaid met talloze (onweers)buien. In de late namiddag kreeg Malderen er zo eentje op bezoek maar het is niet duidelijk of er ook daar onweer of hagel bijzat. Er werd wel in een rukwindje tot 22,5 km/h uit het westen voorzien. Daarna volgden een paar opklaringen tenmidden van dreigende wolkenluchten, waarop terug een aantal regenbuien volgden. Deze werden vooraf gegaan door een indrukwekkende whales mouth, maar de bui stelde in verhouding nauwelijks wat voor althans wat deze locatie betreft. Het neerslagtotaal is niettemin opgelopen naar 3,4 mm terwijl het in de loop van de avond terug rustig en droog werd. Veel thermische reserve hebben we niet kunnen opbouwen met maxima van 13,8 graden al lijkt er ook deze keer geen gevaar te dreigen voor nachtvorst.
Woensdag, 24 april 2013
Onder open hemel is het afgelopen nacht afgekoeld naar 6,8 graden terwijl er in de velden dunne nevelbanken werden gevormd. Enkele niveau's hoger vonden we wat Stratocumulusveldjes terug met nog wat hoger Cirrusbewolking. Eerstgenoemde lichtte mooi oranje op, laatstgenoemde deed dat in het geel en vervolgens was het aan de zon om de belofte van mooi en warm lenteweer waar te maken. De Stratocumulusveldjes losten geleidelijk op en het werd volledig helder. Onder begeleiding van een zacht west- zuidwestelijk briesje tot 27,4 km/h warmde het op tot 23,3 graden en er werden enkele onschuldige stapelwolkjes gevormd. Tijdens het tweede deel van de namiddag verscheen er in het noordwesten een band van Stratocumulus en Altocumulusbewolking met daarboven Cirrus en Cirrostratusbewolking. Het ging om een warmtefront en was dus de voorbode van nog zachtere luchtmassa's die ons morgen zouden bereiken. De bewolking bereikte ons tijdens de avond en zorgde voor een mooie en kleurrijke zonsondergang daar ze niet aaneengesloten was en nog een redelijk aandeel opklaringen vrijliet. Hierbij viel op dat de aangevoerde lucht veel vochtiger was: terwijl we eerst nog naar een diepblauwe woestijnlucht keken, werden de kleuren opeens veel fletser terwijl de overgang tussen beide luchtsoorten als een scherp begrensde lijn zichtbaar was. Voor die lijn uit hingen een drietal stapelwolken met valstrepen eronder, iets dat wellicht een zeer rudimentaire vorm van warmte onweders moest voorstellen maar nu amper neerslag produceerde. Vanuit Nederland kwamen ondertussen wel meldingen binen van motregen op het warmtefront en later op de avond werden in Malderen ook een tweetal van deze druppeltjes waargenomen. Iets dat uiteraard weinig verschil betekende voor het neerslagtotaal dat op 0,0 mm stond toen het terug droog werd/bleef.
Donderdag, 24 april 2014
Hoe hoopvol de radar er gisteren ook mocht uitzien, het leek alsof magische krachten de oprukkende regenzone hebben gekidnapt en alweer troffen we een stoffige zandvlakte rond ons aan waarboven alleen Cirrostratus en Stratocumulus te zien was bij minima van 11,9 graden. Deze bewolking werd echter dikker en ging vervolgens over in Stratus waardoor er een sombere periode volgde. Enerzijds bracht dit hoop op een eventuele regenzone die misschien toch ieder moment zou kunnen binnenvallen, maar anderzijds zorgde dit net voor wanhoop voor wie op broodnodige regen uit buien rekende. De bewolking remde de thermiek immers af waardoor de atmosfeer stabiel bleef. Tegen de middag volgde er in Brussel toch nog regen uit de stratiforme bewolking en zag het er terug hoopgevend uit toen de radarbeelden een blauwe kleur weergaven boven Malderen. Doch het bleek om virga of een slechte kalibratie van de radar te gaan want de pluviometer gaf er nog steeds 0,0 mm aan en de bodem was nog steeds zo droog als bloemsuiker. Na de middag verschenen er wat opklaringen waardoor het kon opwarmen tot 20,2 graden. De lucht werd nu erg nevelig en op het einde van de namiddag stroomde er killere lucht binnen vanuit het noordwesten waardoor de onweersdreiging definitief afgewend leek te zijn. Dit bleek echter zeer misleidend te zijn want in de nevelige atmosfeer waren met een geoefend oog nog net de contouren van een kolossale Cumulonimbuswolk te zien die net ten oosten van ons oprees. Wie veel verbeelding had kon zelfs een vage donderslag in de verte herkennen en kort daarna ontwikkelden zich ook aan de westelijke zijde van het onweer forse stapelwolken waardoor het hele zaakje ondanks de noordwestelijke stroming toch nog tot in Malderen leek te raken. Maar dan zakten de stapelwolken opeens in elkaar en was de hoop op boodnodige regen weer vervlogen. Of toch niet, want opeens verscheen er in de nevelige lucht een nieuwe gordel van enorme stapelwolken die recht op ons leek af te stevenen. Deze hoop werd versterkt door het plots draaien van de wind van noordwest naar zuidoost wat dus de ideale richting was om het onweer dat in die richting hing netjes tot in Malderen te loodsen. Of toch niet, want het onweer bleek er opeens niet meer te zijn en de forse stapelwolken zakten opnieuw in elkaar toen ze boven Londerzeel hingen. Nieuwe hoop rees echter al snel op toen er vanuit noord Frankrijk nieuwe onweerscellen opdoken die terug op ramkoers lagen, maar net voor ze in Malderen konden binnenvallen draaide de stroming naar het oosten en waren we er weer aan voor de moeite. Toch was de pluviometer niet leeg want boven het streepje dat 0,0 mm aanwees zat nu een uitgedroogd bloemblaadje van een kerselaar vastgeplakt.
Vrijdag, 24 april 2015
Een heldere hemel maakte vanochtend haar opwachting, en de vroege vogels werden beloond met prachtige uitzichten op de nevelslierten die zich boven de velden hebben gevormd bij minima van 2,7 graden. Dit schouwspel bereikte haar climax tegen zonsopgang waarna de nevelslierten vakkundig werden weggebrand door de brandende lentezon. De eerste uren na zonsopgang was het volledig helder en de atmosfeer was ook een stuk minder nevelig dan gisteren. Daarna verscheen er echter sluierbewolking in het zuidwesten die zich geleidelijk uitbreidde over het luchtruim. De Cirruswolken met wat verderop Cirrostratus hielden de zon nauwelijks tegen, en na een uurtje loste de sluierbewolking zelfs weer grotendeels op. We haalden uiteindelijk aangename maxima van 23,9 graden. Toch was het wel degelijk de voorbode van slechter weer want op de satellietbeelden was mooi te zien hoe een actieve depressie met bijhorende regenzones aan een onstuitbare opmars richting Malderen was begonnen. Tijdens de namiddag Verscheen er plots Altocumulus floccus en lenticularis waarna we vanuit het westen ook Stratocumulus en Altostratus zagen binnendrijven. Er stak een koele westelijke bries op en van het vroege zomergevoel bleef al snel niet veel meer over. Ondanks de dreigende bewolking en het ontstaan van enkele onweersbuien over het zuidoosten van het land konden we het in Malderen droog houden met een dagtotaal van 0,0 mm als resultaat.
Zondag, 24 april 2016
Na het binnenstromen van koelere lucht aan de grond begon het ook in de hogere luchtlagen flink af te koelen waardoor de lucht uitermate onstabiel werd en er verschillen de buien tot ontwikkeling kwamen. Voor het zover was kregen we echter nog een heldere nacht waarin het net niet tot vorst kwam met 1,8 graden. (aan de grond was het natuurlijk een ander verhaal behalve voor te vroeg uitgelopen gevoelige planten wiens verhaal al was afgelopen). Tijdens de voormiddag kwamen dan de buien tevoorschijn gesprongen en deze bestonden al meteen uit regen, natte sneeuw en hagel. Ze werden actiever naar de middag toe met behoorlijk wat gekletter van hagelbollen tussendoor al leek het hoogtepunt rond die tijd een beetje bereikt te zijn. Tijdens de namiddag werden de buien minder actief en kregen we steeds meer opklaringen te zien. Tijdens de tweede helft van de namiddag hadden we de nattigheid reeds achter de rug en was het vooral genieten van de schitterende wolkenluchten die we al de hele dag konden bewonderen in de diepblauwe, transparante poollucht. Een puur genot voor de weerliefhebbers, zeker als dat ijsberen waren bij onderkoelde maxima van 9,4 graden. Voor de anderen was het echter nog zo slecht niet daar de noordwestenwind eerder aan de zwakke kant was. Tijdens de avond bleef er enkel een rij Cumulus congestus over ten zuiden en zuidwesten van ons die voor een fraai uitzicht zorgde bij zonsondergang. In de hogere luchtlagen zagen we echter Altocumulus en Cirrus verschijnen waardoor het er meer en meer op lijkt dat het morgen een stuk minder fraai zal worden qua wolkenlandschappen. Ondanks het veelvuldige gekletter der hagelbolletjes en aanverwante producten is het neerslagtotaal nog redelijk beperkt gebleven met ongeveer 2,5 mm. Na zonsondergang koelde het snel af en voelde het al meteen bijtend koud aan ondanks de weggevallen wind.
Maandag, 24 april 2017
Zoals verwacht is er inderdaad Stratocumulusbewolking binnengedreven, en deze zorgde voor erg sfeervolle uitzichten met haar losse compartimentjes waar de blauwe lucht door zichtbaar was. De minima werden door de binnendrijvende bewolking al vroeg bereikt met 4,6 graden. Na een tijdje werden de geometrische ribbelpatronen in deze bewolking verstoord door Stratus fractus bewolking die kennelijk een veel chaotische karakter had dan de Stratocumulusvelden. Deze wolkenmix bleef een paar uur hangen waarbij we de zon nauwelijks te zien kregen, maar tegen de middag stonden we dan opeens oog in oog met het koufront dat deze bewolking liet oplossen. In deze smalle gordel van opklaringen konden we zien hoe een muur van Cirrus en Cirrostratus, geflankeerd door Altocumulusbanken vanuit het noordwesten kwam aanzetten. Het zag er allemaal erg dreigend uit, maar uiteindelijk bleek het front weinig om het lijf te hebben en volgde er alleen een toename van de bewolking tijdens de namiddag. Daarna volgde er een periode van lichte regen, maar deze was niet meetbaar waardoor we de dag dan toch nog met een neerslagtotaal van 0,0 mm moesten afsluiten. Warmer dan 16,1 graden is het niet meer geworden. Tijdens de avond dreven er vanuit het noorden opklaringen binnen en zagen we de bewolking overgaan in Altostratus met Cumulus en Stratus fractus eronder. De wind ging grotendeels liggen en de dag eindigde in rustige en droge omstandigheden.
Dinsdag, 24 april 2018
De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en nu hing alles vol met dreigende Altostratus en Stratocumulusvelden. Deze werden dikker vanuit het zuidwesten en begeleid door een gure zuidwestenwind ging het lichtjes regenen. Maar uiteindelijk bleef het daarbij en volgde er gewoon een grijze en winderige dag waarbij somberheid troef was. De minima hielden zich op bij 8,5 graden maar tijdens de namiddag leken we weer in zachtere lucht terecht te komen en zagen we de bewolking eveneens weer een zwoele uitstraling krijgen. Deze bestond immers weer uit Altocumulus castellanus en Altostratus met enkele schuchtere opklaringen. Het bleef desondanks droog waardoor we de dag dan toch met 0,0 mm afsloten. De avond en nacht verliepen in vrij zachte omstandigheden nadat we vrij laat de maxima van 16,4 graden hebben opgetekend.
Woensdag, 24 april 2019
Er is vochtigere lucht binnengestroomd waardoor het vanochtend een beetje zwoel was bij minima van 11,5 graden. Naast de sluierwolken hing er nu ook Altocumulus en Stratocumulus en er waren in het oosten ook al valstrepen te zien van ingebedde buien. Een koufront kwam dichter vanuit het zuiden en aan haar voorzijde stak er een brutale zuidoostenwind op waardoor heel wat politieke partijen konden genieten van gratis luchtreclame tijdens hun campagne. De vlagerige wind voerde aanvankelijk warme lucht aan waardoor we wel onder een warmelucht blazer leken te staan. Maar lang zou dat niet duren want ondertussen ontstonden er flinke stapelwolken terwijl er vanuit Frankrijk dichte wolkenpakketten onze richting uitkwamen. We kregen een aantal kortdurende stortbuien in Malderen die het neerslagtotaal al op 2,0 mm brachten. De maxima van 24,6 graden werden meteen weggespoeld en tijdens de avond volgden er weer een aantal buien die zo dicht op elkaar gepakt zaten dat het meer op een uitgestrekte regenzone leek te gaan. Maar de continue neerslag ging af en toe gepaard met dikke tropische druppels en het viel er soms goed uit. Vanuit het zuiden dreven er tegen zonsondergang weer opklaringen binnen maar het was al zodanig afgekoeld dat we haast niet konden geloven dat het overdag nog zo zwoel en warm was. Het neerslagtotaal werd aangevuld tot 7,0 mm en de wind is gaan liggen waardoor de impact van de koude luchtmassa nog een beetje werd verzacht.
Vrijdag, 24 april 2020
Een eerste teken van de reeds enkele dagen geleden aangekondigde weersomslag voltrok zich vanochtend in de vorm van mist. De dag ging dus grijs van start bij minima van 7,5 graden. Het duurde een tijdje voordat dit alles weer werd opgeruimd al was het volgens de satellietbeelden slechts een beperkt gebied met aaneengesloten Stratusbewolking. Kort voor de middag konden we in Malderen echter ook weer meeproeven van de opklaringen en na een paar uur was er geen bewolking meer te zien. Althans niet op laag niveau want er waren wel sluierwolken te zien die vooral in het noorden en oosten te zien waren. De wind is naar het koelere noordwesten gedraaid en dat zagen we ook op de thermometerbuizen want bij 19,9 graden hielden we het nu al voor bekeken. De avond verliep rustig en helder maar zij die aan zee wonen werden geconfronteerd met plots opzettende mist (zeevlam). De weersveranderingen die we vandaag gezien hebben ten spijt was het ook nu weer een ideaal ijkmoment voor alle pluviometers in de Benelux met 0,0 mm.
Zaterdag, 24 april 2021
Na een heldere en koele start met minima van 3,2 graden kregen we weer een blauwe hemel te zien waarin later echter stapelwolkjes ontstonden. En er dreven sluierwolken binnen die uit Cirrus uncinus en Cirrostratus bestonden. Deze wolken waren vooral in het noorden flink vertegenwoordigd en op de satellietbeelden was ook een mooie band van bewolking te zien die golvend van west naar oost liep. De situatie bleef de hele dag min of meer hetzelfde en vooral de uncinus plukjes zorgden soms voor een erg fraai effect met de afgeplatte stapelwolkjes eronder. De zon kreeg echter ook nog de kans om zich ertussen te wringen al werd het niet bepaald warm met maxima van 16,8 graden en was er weer die schrale noordoostenwind welke vooral na 16H bij momenten scherp uit de hoek kwam. Tegen de avond bleven enkel de vederwolken over terwijl de rest oploste. Er volgde een mooie zonsondergang waarna we haast vergaten dat er ook nog een neerslagtotaal viel te noteren van 0,0 mm.
Zondag, 24 april 2022
We begonnen de dag nog maar eens met eindeloos diepblauwe luchten en een overdaad aan zonneschijn terwijl er terug droge landlucht werd aangevoerd. Met minima van 11,8 graden was het weer koel maar niet echt koud al is er hier en daar wel wat grondvorst waargenomen. De oost- zuidoostelijke stroming van gisteren is weer wat naar het noordoosten gekanteld en de windvlagen deden het behoorlijk frisjes aanvoelen. Helemaal droog was de lucht overigens niet want kort na de middag begonnen er opeens in een wild tempo stapelwolken te ontstaan waarvan sommige zich uitspreidden tot Stratocumulus. De zon gaf dus tijdelijk verstek al begonnen de wolkjes weer af te nemen toen de zon weer lager ging staan. Het werd tijdelijk helder en het koelde snel af bij een kil aanvoelende wind. Kort daarvoor konden we wel nog 20,8 graden aantikken. In de late uurtjes zagen we echter vanuit het noorden Stratocumulusvelden naderen en wat verderop zaten ook buitjes die een tijdelijke weersverandering aankondigen. Het zal immers een stuk koeler worden en de natuur mag zich ook verheugen op een slok water dat (deze keer hopelijk) niet manueel werd toegediend. De buien zaten vooral boven Nederland tijdens de avonduren waardoor we het in Malderen nog droog is kunnen blijven met 0,0 mm als dagtotaal.
Maandag, 24 april 2023
Tijdens de ochtend en afgelopen nacht kregen we nog geregeld met buien te maken waarbij het amper droog werd tussendoor en de bewolking zeer dik en hardnekkig bleef. Maar omstreeks 10H vond er een plotse verandering plaats waarbij de bewolking zich opeens ging uitspreiden tot Stratocumulus en de buien nog amper iets achterlieten buiten een verdwaalde druppel hier en daar. Het neerslagtotaal van 5,2 mm was dan ook al lang een feit. De zon deed pogingen om door te breken en er was zelfs een moment van wat bredere opklaringen die voor een beetje lentesfeer wisten te zorgen. Al is dat allemaal natuurlijk relatief want de temperaturen waren erg ondermaats met hooguit 12,4 graden. En de bewolking wist het luchtruim telkens weer terug in te nemen waarbij het steeds om door uitspreiding gevormde Stratocumulus ging. Tijdens de avond ging de bewolking oplossen, maar boven de Noordzee bevond zich een storing die later terug voor veel Stratocumulus ging zorgen, deze keer niet van convectieve oorsprong. Deze zorgde voor welkome isolatie om de afkoeling tijdens de nacht wat af te remmen waardoor het op geen enkel moment kouder is geweest dan 7,2 graden.