Maandag, 25 april 2005
Voor de verandering moesten we het vandaag opnieuw zonder de zon stellen. Het was reeds voor zonsopgang grijs en somber terwijl er lichte motregen viel terwijl de bewolking in de loop van de dag niet wilde wijken, integendeel. Tegen de middag kwamen aktieve buien onze kant op en het natte goedje kwam in de loop van de namiddag met momenten aan een flink tempo naar beneden gestroomd, ondertussen al goed voor een dagtotaal van maarliefst 12,8 mm. Hoewel de regen aanvankelijk eerder een buiig karakter had met dreigende wolkenluchten in het begin, ging hij meer over in continue regen naar de avond toe waarna het ondertussen weer wat droger is geworden, zonder echter ruimte te laten voor opklaringen. Het was vandaag wel boterzacht waarbij de temperaturen tussen 10,8 en 15,5 graden schommelden en die 10,8 als minimum werd pas daarnet bereikt. De hoogste windstoot kwam uit het westen met 21 km/h al is de wind ondertussen meer naar het noordwesten gaan ruimen. Wellicht krijgen we de komende nacht een aantal opklaringen, maar morgen zal een nieuwe regenzone al snel komaf maken met de zon, als ze zich al laat zien. Van de regen gaan we dan naar de buien op woensdag, al lijken die op het eerste zicht niet zoveel meer voor te gaan stellen als eerder aangekondigd. Het is dan maar wachten op het weekend dat zich aangenaam zomers lijkt aan te kondigen...
Dinsdag, 25 april 2006
Na een vuurrode zonsopgang te hebben aanschouwd, volgde weer een aangename en warme lentedag waarbij weliswaar regelmatig Stratocumulusvelden voorbijdreven, en na de middag zelfs wat dreigende Cumulus congestus formaties. Met temperaturen die stegen van 7,7 naar 22,4 graden zaten we weer ruim boven de normaalwaarden voor april maar naar de avond toe werd het tijdelijk vrij kil door toedoen van middelhoge bewolking (Altostratus) die de zon geleidelijk buiten beeld duwde en later op de avond zelfs wat lichte regen genereerde. Er stond tevens een tot 27 km/h aanwakkerende westelijke wind die later het noordwesten opzocht. De bewolking en windruiming zijn de voorbode van koelere luchtmassa's die zich geleidelijk richting Malderen verplaatsen en de komende dagen voor normale tot iets te frisse temperaturen zullen zorgen.
Woensdag, 25 april 2007
Nadat we een onvoorstelbaar zachte nacht achter de rug hadden (minima van 12,3 graden), ontwaakten we vanochtend onder een mengelmoes van Altocumulus, Cirrostratus en Altostratusbewolking. Deze bewolking in combinatie met de erg vochtige lucht zorgde voor een sfeervolle zonsopgang, maar verder hoefden we voor de wolken niet te vrezen want naarmate de voormiddag verstreek, loste ze grotendeels op en evolueerden we terug naar een erg zonnig weerstype waarbij uiteindelijk slechts wat hoge vederwolkjes overbleven. Na de middag zorgde de krachtige zon voor enige destabilisatie, wat we meteen merkten aan de ontwikkeling van stapelwolkjes die geleidelijk in vertikale richting gingen uitbreiden. Niettemin kon dit het kwik niet verhinderen om haar opmars verder te zetten en konden we weer voor eind april bijna ongeloofwaardige maxima van 30,4 graden optekenen. Enige verkoeling moesten we zoeken in de schaduw van de stapelwolken en in de tot 20,9 km/h aanwakkerende zuidelijke wind. Tijdens het verloop van de namiddag zwollen de stapelwolken op en kwam het zowaar tot enkele buien die onderander in het Brusselse voor wat licht gedruppel zorgden. Desondanks blijven zowel Malderen als het KMI weerstation in Ukkel van (meetbare) neerslag gespaard waardoor het indrukwekkende record van de eerste droge maand uit de geschiedenis nog steeds binnen handbereik blijft. De stapelwolken hoorden bij een convergentielijn en daarachter ruimde de wind snel naar noordwestelijke richtingen zodat het enigzins is gaan afkoelen. De bewolking nam hierbij sterk af waardoor we de dag in bijna heldere omstandigheden konden afsluiten.
Vrijdag, 25 april 2008
Vanochtend was de hemel vrijwel helemaal bedekt met Altostratus translucidus virga, terwijl er enkel in het noordoosten nog een dunne wolkenloze zone overbleef waarin we de laatste stapelwolken van gisterenavond en vannacht konden zien wegvluchten. Kort voor zonsopgang werd de wolkenlaag van onderaf beschenen zodat we weer gedurende een paar minuten een apocalyptisch vuurspektakel konden aanschouwen zoals we dat al eerder deze week hebben gezien. De temperaturen waren echter iets minder vurig met 8,3 graden als minimum. Nadien duldde de Altostratusbewolking nog een flauw waterzonnetje, maar ook daar wer al snel komaf mee gemaakt want de bewolking werd dikker en er kwam massaal Stratus fractus opzetten die de hemel een herfstachtige aanblik gaf. Wie lang genoeg in bed lag, heeft van al dit alles niks gemerkt want nog voor de middag werd de lucht tussen de Stratus fractusbewolking weer langzaam blauw terwijl deze laatste afnam in aantal en overging in Cumulus. Dit werden dan de mooiweerswolkjes die ons vervolgens een aantal uur gezelschap hielden. De wolkjes breidden zich na een half uurtje echter weer flink uit waarbij het er op sommige momenten weer helemaal door betrokken werd, maar in de loop van de namiddag leek het tij toch te keren toen de opklaringen gaandeweg breder werden en de zon zich weer langdurig liet zien. De hemel was wel nog bedekt met een dunne laag Cirrostratusbewolking, maar dit kon niet verhinderen dat de temperaturen vlot konden oplopen naar 17,7 graden in de late namiddag. Hierbij stond een west- zuidwestelijk briesje met snelheden tot 20,9 km/h. Tijdens de avond verdween de aanwezige stapelbewolking en kregen we vooral Cirrus en Cirrostratusbewolking te zien, afkomstig van een warmtefront dat ons komend weekend een aangenaam lenteweertje zal opleveren met zomerse trekjes. Als voorsmaakje konden we vanavond reeds genieten van vrij zachte temperaturen. Met 0,0 mm als neerslagtotaal hielden we het ook vandaag weer helemaal droog.
Zaterdag, 25 april 2009
Afgelopen nacht zijn we duidelijk in een andere luchtsoort terechtgekomen, want we keken vanochtend aan tegen een prachtig diepblauwe hemel zoals we ze hier al lang niet meer gezien hebben. De zuiderse aanblik van het Malderse luchtruim was echter maar een tijdelijk evenement, want vanuit het zuidwesten kwam er al snel bewolking opzetten. Ze bestond uit Stratocumulus castellanus en wekte daarmee de indruk dat de atmosfeer behoorlijk onstabiel is geworden. Een tijdje later kwam er ook Cirrostratusbewolking opdagen, welke op haar beurt overging in Altostratus. Ze maakte het de zon knap lastig terwijl de zuid- zuidwestenwind behoorlijk aanwakkerde en met haar snelheden tot 35,4 km/h voor de nodige hinder zorgde. De namiddag werd dan weer gekenmerkt door veel Altostratus en Cumulusbewolking, welke zich vooral op de oostelijke helft van het luchtruim leek te concentreren. Hieruit ging het tijdens de avond lichtjes regenen, maar de hoeveelheden waren nagenoeg verwaarloosbaar. De temperaturen konden ondanks de bewolking nog oplopen van 5,9 tot 17,7 graden, maar door de eerdergenoemde wind voelde het een stuk frisser aan. De gevallen neerslag was tot nu toe nog niet meetbaar, maar volgens de radar- en satellietbeelden zou daar komende nacht nog (veel) verandering in kunnen komen.
Zondag, 25 april 2010
We ontwaakten onder een mengelmoes van Altocumulus, Cirrostratus en Cirrusbewolking, wat uiteraard te verwachten viel zo dicht bij het aanstormende koufront. Wel was het zacht(er) bij minima van 5,7 graden. Gelukkig was de bewolking niet zo dik en overheersend waardoor er eigenlijk nauwelijks afbreuk werd gedaan aan het zomers aandoende weertype. Door het binnenstromen van vochtigere lucht voelde het vooral in de zon op sommige momenten een beetje drukkend aan, zeker toen het kwik na de middag uitkwam op 25,7 graden. Het koufront trok halverwege de namiddag over Malderen en ging gepaard met een flink aanspannende wind met snelheden tot 30,6 km/h uit het westen terwijl het merkbaar afkoelde. De lucht oogde hierbij erg dreigend met zelfs een paar Cumulus congestus wolken erbij terwijl de zon een amberkleurige gloed kreeg in het dikker wordende Altostratus wolkendek dat boven de Altocumuli werd gevormd. Wie bij dit alles rekende op flinke stortbuien die de dorstige vegetatie zouden komen laven, kwam echter bedrogen uit want er vielen slechts een tweetal druppels in Malderen. Het neerslagtotaal beet zich opnieuw vast op een droge 0,0 mm en de prachtige Cirrus, Stratus fractus en Stratocumulus wolken in het zachte avondlicht konden de pluviometer evenmin overtuigen om van deze waarde afstand te doen. Na zonsondergang koelde het steeds sneller af en werd de lucht opvallend helderder terwijl het fletse lichtblauwe uiterlijk ervan overging in azuurblauwe tinten.
Maandag, 25 april 2011
Na de buien(dreiging) van gisteren zijn we in een stabiele zone terechtgekomen tussen de onweersgebieden en het koufront waarvan de bewolking enkele honderden kilometers ten noordwesten van ons hing. De heldere lucht liet het afkoelen tot een -in vergelijking met de maxima van gisteren- behoorlijk frisse 8,6 graden. De zon was erg krachtig in de heldere lucht, maar toch warmde het niet zo snel op als gisteren en voelde het zelfs tamelijk fris aan in de wind. Niet dat we hierover te klagen hebben, want met maxima van 26,3 graden leefden we weer ver boven onze stand zo vroeg in het lenteseizoen. Er werd geen enkel wolkje gevormd en de wind draaide naar noordoostelijke richtingen van waaruit ze snelheden tot 22,5 km/h haalde. Ook 's avonds was er geen wolkje te zien, al stak er na zonsondergang een koude noordenwind op die geleidelijk naar het noordoosten ruimde. De droogte, die her en der in het land reeds tot flinke bos- en heide branden heeft geleid, gaat onverminderd verder met een neerslagtotaal van 0,0 mm en ook de komende dagen is er nauwelijks kans op regen.
Woensdag, 25 april 2012
De buien hebben allemaal weer het hazenpad gekozen waardoor het vanochtend nagenoeg helder was bij minima van 5,5 graden. Er moet iets zijn waarvoor ze op de vlucht zijn geslagen, en na een blik op de satellietbeelden bleek dat er inderdaad een flinke oceaandepressie op ramkoers lag. Deze had reeds grote delen van Frankrijk verzwolgen en in Malderen duurde het dan ook niet lang voordat er Cirrostratusbewolking binnendreef. De eerste zonnestralen konden de vochtige atmosfeer wat in beroering brengen waardoor er nog enkele stapelwolkjes werden gevormd. Deze werden vervolgens weer in de kiem gesmoord toen er dikkere Altostratus binnendreef die het warme zonlicht tegenhield. Er volgden perioden van regen al was het weersverloop nogal grillig met tussendoor droge momenten en dunnere bewolking. Tijdens de namiddag volgde er een langere droge periode die gepaard ging met indrukwekkende Stratocumulus undulaties wolkenformaties. Deze bewogen zich opvallend snel voort al was er aan de grond nog niet zoveel wind. Daar kwam naar de avond toe echter verandering in want het ging opnieuw met momenten regenen terwijl krachtige rukwinden met snelheden tot 57,9 km/h uit het zuiden over Malderen raasden. Een puur herfstweertje dus, al werd er geleidelijk zachtere lucht aangevoerd. De minima werden vanochtend vroeg reeds bereikt terwijl het overdag opwarmde tot 12,2 graden. Geen hoge temperaturen weliswaar, maar aangezien het 's avond vrijwel niet afkoelde gaf dit toch het gevoel van tropische warmte die over ons uitstroomde. We sloten af met een paar opklaringen met fraaie Cirrus densus, mammatus en Cumulus fractus wolken erin. Het zachte avondlicht en de kleurencontrasten maakten dat dit alles er buitenaards mooi uitzag en een verademing was voor de weersfotografen onder ons. Vanuit het westen naderden echter buiengebieden, maar deze konden ons niet meer voor middernacht bereiken waardoor het neerslagtotaal ven 1,4 mm niet meer verder werd aangevuld.
Donderdag, 25 april 2013
Het warmtefront heeft zich al een flink stuk kunnen uitbreiden over de lage landen, doch de bewolking was niet aaneengesloten waardoor we de dag alsnog met brede opklaringen konden aanvatten. Het werd niet kouder dan 9,3 graden en de bewolking bestond volledig uit Altocumulusvelden waartussen een paar lensvormige wolken (lenticularis) zichtbaar waren. Vanuit het zuidwesten klaarde het verder op en spoedig was er geen bewolking meer te zien. Tegen de middag werden er vervolgens stapelwolken gevormd die talrijker werden terwijl er opnieuw lenticulariswolken werden gevormd. Daarna losten deze 'lenzen' weer op en nam het aandeel stapelwolken wat af. Het bleef er erg zomers uitzien en het voelde natuurlijk ook zo aan bij maxima die maarliefst 26,5 graden bereikten. Op het einde van de namiddag werd de lucht wat nevelig in het noordwesten al leek er voor de rest niet veel aan de hand te zijn . Doch plots draaide de wind naar het noorden en begon er voelbaar frissere lucht binnen te stromen. Een zwoele avond is het hierdoor alsnog niet geworden al bleef het wel redelijk aangenaam terrasjesweer. De hoogste windsnelheid werd uit het westen gemeten (er zijn zowel zuid- zuidwestelijke als noordelijke winden geregistreerd) en bedroeg 30,6 km/h. De wind nam later op de avond weer af en we eindigden in windstille omstandigheden. Hierbij viel op dat de bewolking nog steeds uit het zuid- zuidwesten kwam ondanks de noordelijke grondstroming. Er dreven wat Altoumulus castellanusveldjes voorbij die het uitzicht op de gedeeltelijke maansverduistering (22H08) in Malderen niet belemmerden. De polaire lucht was er al maar de neerslagband van het koufront zat nog ver ten noordwesten van ons dus we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 25 april 2014
De Franse onweerscellen zijn uiteindelijk afgestorven maar daar ze toch de verkeerde richting uitdreven zal het voor de half verdorde plantjes in Malderen een (droog)worst wezen. Het was afgekoeld tot 11,4 graden en ten zuiden en zuidwesten waren er dreigende, donkere wolkenluchten te zien in een fletse atmosfeer waarin Cirrostratus, Altostratus en Stratocumulus hing. Net als gisteren was het erg nevelig, maar de dikke bewolking loste op waardoor de hemel al snel weer een transparantere indruk maakte. De resterende bewolking bestond uit Cirrostratus en zeer dunne Altostratus en het was hieronder dat we van aangenaam lenteweer konden genieten daar de zon er niet teveel werd door gehinderd. De sluierbewolking werd immers steeds dunner terwijl het vooral in Nederland een ander verhaal was met dikkere sluierwolken in het zuidwesten en een flink Stratusveld in het noorden. Na de middag verschenen er boven Brussel stapelwolken die snel uitgroeiden terwijl het zomers warm werd met maxima van 26,6 graden. Onweer leek onvermijdelijk, maar net als gisteren verschenen de eerste onweerscellen ten oosten en noordoosten van ons en zat de wind vanuit het zuiden tot zuidwesten weer totaal verkeerd. Het enige verschil was dat de lucht nu transparanter was zodat we de buienwolken veel duidelijker konden zien, maar dat wakkerde het frustratiegevoel bij de verstokte onweersliefhebber en de om water smekende tuinier alleen maar verder aan. Opvallend was dat er nauwelijks bewolking te zien was buiten de gordel van stevige onweerswolken daar waar een paar uur eerder zowat overal stapelwolken tevoorschijn plopten. Na verloop van tijd begonnen er echter rafelige stapelwolken vanuit het zuiden binnen te drijven die ook gezelschap kregen van wat Stratocumulus floccus en castellanus. Hiermee stroomde koele lucht binnen met een flink aanwakkerende wind terwijl er in het zuiden Cirrostratus en Altostratus bewolking begon binnen te drijven. Daaronder ontwikkelden zich forse stapelwolken die er door het tegenlicht dreigend uitzagen maar in werkelijkheid zo onschuldig als een lammetje bleken te zijn. Het aflezen van 0,0 mm in de pluviometer was dan ook de meest logische en Londerzeelse zaak ter wereld.
Zaterdag, 25 april 2015
Tijdens de nacht kregen we een aantal gezapige regenbuitjes te verwerken die voor de eerste neerslag van betekenis sinds weken zorgden. Dankzij de bewolking en de nog aanwezige subtropische lucht werd het niet kouder dan 10,4 graden. Tijdens de voormiddag ging het al snel weer regenen, maar de hoeveelheden waren nagenoeg te verwaarlozen. Het was wachten tot kort na de middag alvorens een aaneengesloten buienlijn het eventjes wat harder liet regenen. Daarna stroomde merkbaar koelere lucht binnen en verschenen er een aantal vluchtige opklaringen. De maxima van 19,1 graden werden rond dit tijdstip bereikt. De bewolking bleef echter overheersen en bestond vooral uit Stratocumulus, Cumulus congestus en Altostratus. De wind kwam vooral uit westelijke tot noordwestelijke richtingen terwijl de lucht tijdens de namiddag geleidelijk weer onstabieler werd. Dit zorgde uiteindelijk weer voor een aantal buien al is niet duidelijk of dit ook in Malderen het geval was. Tijdens de avond keerde de rust weer en dreven er brede opklaringen binnen vanuit het westen. De resterende bewolking bestond uit Cumulus, Stratocumulus, Altocumulus castellanus en wat Cirrus in het oosten. Het koelde sterk af onder de heldere hemel maar toch was de avond merkbaar zachter dan wat we de voorbije paar weken zijn gewend geraakt. In de laatste schemering zagen we ondertussen dreigende Cirrus densus bewolking opdoemen vanuit het westen op nadering van een buiengebied waar volgens de radar ook onweer op zit. De bijhorende neerslag zou ons echter niet meer voor middernacht bereiken waardoor het neerslagtotaal van 3,3 mm het uiteindelijke dagtotaal werd.
Maandag, 25 april 2016
Tijdens de nacht is het luchtruim geleidelijk volgelopen met Altostratus translucidus bewolking waardoor het niet kouder werd dan 1,3 graden, minima die al erg vroeg bereikt werden. De bewolking nam niet toe tijdens het begin van de voormiddag en leek zelfs weer dunner te worden waardoor we ons niet van de indruk konden ontdoen dat het wel zou meevallen. Omstreeks 10H volgde dan de indruk dat het toch zou tegenvallen want het matglaszonnetje verdween achter pannus bewolking en de Altostratus ging in een ruk over in Nimbostratus. Daarna ging die weer in een ruk over in Altostratus translucidus en werd het terug droog met een waterzonnetje, maar na vijf minuten sprongen we terug naar het regenachtige weertype alsof we op TV tussen twee zenders heen en weer zaten te zappen. Deze keer bleef het echter regenen waardoor we nu tenminste wisten waar we aan toe waren. De regen kreeg geleidelijk een buiig karakter en er zaten stukjes hagel en natte sneeuw in verwerkt. Geen wonder dat het kwik al op 9,2 graden afhaakte met deze winterse neerslag. Niet dat het met die overgang naar buien beter werd voor de zonneliefhebbers, want het wolkendek bleef gesloten. De fotografen onder ons konden trouwens ook 1 laadcyclus op hun li-ion batterijen besparen door er al vanuit te gaan dat het niks zou worden qua wolkenlandschappen. Op het einde van de namiddag waren er wel mooie valstrepen te zien tussen het gesloten, grijze wolkendek al was dat zowat het enige dat voor het label 'boeiend' in aanmerking kwam. Tijdens de avond werd het allemaal weer wat droger al bleef de bewolking - die meestal uit Altostratus bestond - overheersen. De wind wakkerde daarbij echter enigzins aan uit noordwestelijke richtingen waardoor het een gure bedoening werd/bleef. We sloten af met een neerslagtotaal van ongeveer 6 mm.
Dinsdag, 25 april 2017
Tijdens de nacht is er dan toch nog een buienlijntje gepasseerd waardoor de omgeving er nat bijlag terwijl de bijhorende bewolking de minima op peil heeft gehouden met 4,9 graden. Dit gebeuren heeft blijkbaar al een hele tijd geleden plaats gevonden, want er was vanochtend geen bewolking meer te zien op wat Cirrus en Cirrostratus van het wegtrekkende koufront in het zuidoosten na. Maar een rustige en zonovergoten voorjaarsdag zou het zeker niet worden want vanuit het noorden ontstond al snel Cumulusbewolking die onze kant op dreef en na de middag de eerste verijsde toppen vertoonde. Er volgde een lichte regenbui in Malderen, en daarna kregen we een drietal buien met hagel over ons heen die een opvallende, zachte struktuur bleek te hebben. Ondanks het indrukwekkende vertoon van de talloze grote hagelbollen die tijdens de zwaarste bui op en neer dansten, bleek het neerslagtotaal ook deze keer flink tegen te vallen met 1,5 mm uit de vier buien bijeengeteld. We moesten het in Londerzeel dan ook hebben van de prachtige wolkenlandschappen die zich tegen de diepblauwe lucht aftekenden, en natuurlijk van droogtebestendige planten zoals korstmossen en Sempervivums. Want tijdens de namiddag zorgde een golvende beweging van het koufront ten zuiden van ons voor toenemende Cirrostratus bewolking en de advectiewerking daarvan smoorde de buien al snel in de kiem waardoor de rest van de dag in erg zonnige omstandigheden verliep. De noord- noordwestelijke wind kromp daarmee naar noordwestelijke richtingen en zwakte af terwijl de zon weinig hinder leek te hebben van de ondertussen reeds bijna helemaal wit geworden Cirrostratuslucht. Dit vertaalde zich echter in een snelle afkoeling tijdens de avond en met maxima die overdag al niet hoger kwamen dan 12,0 graden, is het vorstgevaar komende nacht zeker niet uit de lucht gegrepen, waarbij de overenthousiaste tuinierders van geluk kunnen spreken dat hun reeds buitengezette plantjes maar één leven hebben en dus niet opnieuw kunnen stukvriezen.
Woensdag, 25 april 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht kregen we met een zwak koufront te maken waaruit het lichtjes regende. Tegen zonsopgang was het allemaal reeds voorbij en zagen we de bewolking overgaan in Stratocumulus met Stratus fractus eronder. De zachte lucht aan de voorzijde wist de minima nog op peil te houden met 8,5 graden. Vanuit het noordwesten dreven later opklaringen binnen en daarin ontwikkelden zich stapelwolken die zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Deze groeiden uit tot een aantal lokale buitjes al stelde het weinig voor in vergelijking met Nederlandse buien en in Malderen bleef het al helemaal droog. Langzaam maar zeker beginnen zich de contouren van een nieuwe droogteperiode af te tekenen nu we er reeds twee weken zonder meetbare neerslag hebben opzitten, en het dagtotaal dat met 0,2 mm wel meetbaar is verandert er weinig aan. Het begin van de namiddag verliep zwaarbewolkt en naar de avond klaarde het weer op daar de bewolking door convectie ontstond. Nu was het echter de wind die ferm aanwakkerde waardoor de avond bijzonder guur en ruig verliep ondanks de vriendelijk ogende hemel met enkele mooie Cumuluswolkjes erin. Na zonsondergang zwakte de wind wat af door verminderde luchtmenging maar ook dan bleef deze nog goed voelbaar uit westelijke richtingen.
Donderdag, 25 april 2019
Het voelde frisjes aan bij minima van 9,3 graden en hoewel er een paar opklaringen waren, pakten dikke Altostratuslagen zich samen in het zuidwesten en werd het al meteen duidelijk dat het geen zonovergoten dag zou worden. Tijdens de voormiddag bleef het nog droog maar de radarbeelden sloegen blauw uit van een regenzone die vanuit Frankrijk onze kant op kwam. Na de middag was het dan prijs en deze keer was het geen troostprijsje voor wie plantaardige roots had. Er volgden perioden van continue regen, het soort dat gemakkelijk in de grond kan dringen en de natuur dus een broodnodige boost kan geven. Daar tegenover stonden echter lage temperaturen en somber weer waardoor niet iedereen van dit weertype stond te springen, of het moet al zijn om in het warm te blijven bij maximaal 17,8 graden. Tijdens de avond klaarde het vanuit het zuidwesten op maar de laatste wolkenbanden van de regenzone wisten het nog lang vol te houden met hun gedruppel waardoor het neerslagtotaal op 3,2 mm uitkwam. Het voelde erg kil aan tijdens de avond al lagen de temperaturen nog relatief hoog met een twaalftal graden. Tijdens de late uurtjes klaarde het verder op en bleef het droog.
Vrijdag, 24 april 2020
Een eerste teken van de reeds enkele dagen geleden aangekondigde weersomslag voltrok zich vanochtend in de vorm van mist. De dag ging dus grijs van start bij minima van 7,5 graden. Het duurde een tijdje voordat dit alles weer werd opgeruimd al was het volgens de satellietbeelden slechts een beperkt gebied met aaneengesloten Stratusbewolking. Kort voor de middag konden we in Malderen echter ook weer meeproeven van de opklaringen en na een paar uur was er geen bewolking meer te zien. Althans niet op laag niveau want er waren wel sluierwolken te zien die vooral in het noorden en oosten te zien waren. De wind is naar het koelere noordwesten gedraaid en dat zagen we ook op de thermometerbuizen want bij 19,9 graden hielden we het nu al voor bekeken. De avond verliep rustig en helder maar zij die aan zee wonen werden geconfronteerd met plots opzettende mist (zeevlam). De weersveranderingen die we vandaag gezien hebben ten spijt was het ook nu weer een ideaal ijkmoment voor alle pluviometers in de Benelux met 0,0 mm.
Zondag, 25 april 2021
Na een heldere en frisse start begonnen we de dag meteen met een valse noot toen er sombere Stratus en Stratocumulus bewolking vanuit het noordoosten kwam opzetten. En het was niet de enige valse noot want de minima van 2,7 graden en de nog steeds aanhoudende droogte klonken ook al niet te zuiver voor de audiofielen onder ons. Hoe dan ook leek die Stratusbewolking maar tijdelijk te zijn en begon ze over te gaan in een vorm van Stratocumulus die erg veel ruimte liet tussen de compartimenten welke overgingen in een soort van afgeplatte mooiweerswolkjes. En zo werd het tijdens de namiddag dan toch nog zonnig voor zover de behoorlijk strakke en koude noordoostenwind niet teveel roet in het eten blies. De maxima bleven steken op 14,4 graden al was het op beschutte plekken in de zon nog best aangenaam waarbij je zelfs gerust in zwembroek kon rondlopen. Het duurde tot na zonsondergang eer de koude wind wat ging liggen maar dit zorgde dan weer voor een thermische afkoeling want de hemel was nog steeds open en de omstandigheden dus weer gunstig voor nachtvorst. De dag eindigde met een erg fraaie band van Cirrusbewolking die in grijze en gele kleuren oplichtte en daarmee voor een erg fraai effect zorgde in de schemering. Het leek wel alsof een kunstenaar met een penseel sierlijke verfstrepen van west naar oost over de verder diepblauwe hemel heeft getrokken. Neerslag bleef ondanks deze wolkenband de grote afwezige met 0,0 mm als dagtotaal.
Maandag, 25 april 2022
Na het droge en steriele weer van de voorbije weken kon de natuur zich verlekkeren op een meer dan welkome weersverandering. De stroming is immers naar noordelijke richtingen gekanteld en er werd vochtige zeelucht aangevoerd waardoor we met buien te maken kregen. Tijdens de vroege uurtjes was dar nog niet veel van te merken en zagen we enkel de verspreide Stratocumulusveldjes waarmee we de dag gisteren afsloten. Maar vanuit het noordoosten kwamen er dikkere velden Stratocumulus opzetten en daartussen ontwikkelden zich stapelwolken waarvan sommigen ook ijskappen kregen. We wisten dus al snel hoe laat het was en tijdens de namiddag kregen we met de eerste buitjes te maken. Veel stelde het aanvankelijk niet voor met wat schampschotjes maar de luchten zagen er steeds dreigender uit met duidelijke valstrepen onder de bewolking. Het voelde een beetje tropisch aan doordat er vrijwel geen wind was en de lucht vol zat met vocht. Maar als we naar de thermometer keken was dat tropische juist heel ver te zoeken. Na een koele ochtend van 7,3 graden is het immers niet meer warmer dan 14,1 graden geworden. Tussen elke bui was er wat ruimte voor een opklaringen waarin de zon eventjes kon doorbreken en het wat broeierig maakte. Toen we naar het hoogtepunt van de buienactiviteit toe gingen werden die opklaringen echter kleiner en de buien werden nu ook intenser waarbij er omstreeks 15H ook wat hagel bij zat. Ook was er wat gerommel te horen wat vermoedelijk wel van een (echte) donder kwam. Later in de namiddag leek de boel weer stabieler te worden en dreven er kleinere Cumuluswolken binnen vanuit het noorden. In de hogere luchtlagen zat echter Cirrostratusbewolking waardoor het niet helemaal zonovergoten werd en we zeker geen diepblauwe luchten te zien kregen. Helemaal op het einde van de namiddag kregen we dan toch nog een troostprijs voor het gure en sombere weer vandaag en kregen we dan alsnog de fraaie blauwe luchten met spierwitte Cumulonimbuswolken te zien die nu ten zuiden en zuidoosten van ons voorbij dreven. We kregen weer helemaal het gevoel dat bij deze periode van het jaar hoorde al was het maar van korte duur. De buien begonnen weer in elkaar te stuiken en de nadruk kwam weer meer en meer op Stratocumulus en Stratus fractus te liggen. In elk geval kon de natuur vandaag weer herademen, met een neerslagtotaal van 6,2 mm heeft ze een broodnodige slok water gekregen en moest de focus tijdelijk verlegd worden van overleven in de droogte naar verdediging tegen het oprukkende slakkenleger waarvoor het natte intermezzo vandaag natuurlijk ook niet onopgemerkt is gebleven.
Dinsdag, 25 april 2023
De storing die gisteren voor een bewolkte avond zorgde, deed dat vanochtend nog steeds. Maar we kwamen al snel aan de noordzijde ervan terecht waarin een glijbaan van gestoorde zeelucht met talloze buitjes op ons lag te wachten. Het zag er veelbelovend uit voor de wolkenliefhebbers, maar eens de buien volop het binnenland hadden veroverd vond er weer massale uitspreiding tot Stratocumulus plaats waardoor de dag overwegend grijs, saai en kil verliep met af en toe een spat regen. Pas tijdens de namiddag was er een beperkte neiging tot opklaringen en kregen we af en toe nog een streepje zon tussen de plakken Stratocumulus door te zien. Warmer dan 11,4 graden werd het dan ook niet al was de noordelijke wind gelukkig niet al te krachtig. Tijdens de late namiddag begon deze stroming meer naar het noordwesten te kantelen op nadering van een hogedrukwigje dat de bewolking weer liet oplossen. Dit zorgde aan het begin van de avond dan toch nog voor een aantal uitgebreide(re) zonnige momenten maar ook voor een versnelde afkoeling toen de wind onder de open hemel helemaal wegviel. Het kwik tuimelde als een baksteen de dieperik in en het ziet er meer en meer naar uit dat we met vorst te maken gaan krijgen (al zat dit al een tijdje in de weermodellen). De minima van 2,5 graden werden vanavond pas bereikt en daarbij was het neerslagtotaal van 0,0 mm voorlopig nog vloeibaar.