Dinsdag, 26 april 2005
Terwijl de eerste ogenblikken van de daglichtperiode erg rustig, somber en grijs verliepen, bekenden de weergoden in de loop van de ochtend al snel kleur en zagen we het grijze Stratus wolkendek geleidelijk verbrokkelen waarna een uitgestrekt Stratocumulusdek ontbloot werd waar de zon af en toe doorheen raakte. De opklaringen waren echter de voorbode van een buienlijn die als koufront koers zet naar de lage landen en de eerste exemplaren arriveerden in de loop van de namiddag wat in Malderen 0,8 mm opleverde. Het gros vande buien (het front zelf) is echter nog in aantocht en daarmee zouden we de komende uren kennismaken. Of dit veel neerslag gaat opleveren is niet zeker omdat het front een beetje verbrokkeld is en het Malderse waarnemingsstation nogal de neiging heeft om tussen de brokken door te glippen. Morgen zouden er dan een reeks buitjes volgen, maar door een stijgende luchtdruk en het meer ten noorden van ons voorbijtrekkende buiengebied zullen ze in aantal en omvang beperkt blijven. We zullen wellicht kunnen genieten van brede opklaringen tussendoor. Keren we terug naar het weer van vandaag, dan zien we dat het opnieuw redelijk zacht was met temperaturen tussen 8,9 en 18,0 graden terwijl de zuidelijke tot zuidwestelijke wind er maximaal 31 km/h uit perste. Het is ondertussen ook droger geworden met bredere opklaringen, doch er is in de loop van de avond meer sluierbewolking binnengedreven die steeds dikker begint te worden als aanloop naar het eerdergenoemde koufront.
Woensdag, 26 april 2006
Het eerste deel van de dag zag er een stuk minder fraai uit dan we de voorbije week gewend zijn: overvloedige bewolking waaruit nu en dan wat lichte regen viel maakte er een sombere boel van, zij het dat de bewolking ons afgelopen nacht warm hield bij temperaturen die niet beneden de 12,0 graden zijn gezakt. Nieuwe twintigers zaten er niet in maar na de middag werd het wolkendek van een aantal luchtgaatjes voorzien waardoor de zon weer op toneel verscheen en zo ondanks de verder naar het noorden geruimde wind (tot 27 km/h) nog temperaturen tot 18,6 graden uit de brand kon slepen. Later in de namiddag nam de bewolking weer toe, maar dit zonder pluviale gevolgen teweeg te brengen. Tegen zonsondergang trok de bewolking zich definitief terug en zien we het kwik onder de heldere hemel in ijltempo naar beneden duiken waardoor we de minima voor dit etmaal wellicht nog moeten bereiken.
Donderdag, 26 april 2007
Onder de brede opklaringen kwam het vooral op het platteland vanochtend tot nevelbanken die voor een erg sfeervolle ochtendstemming zorgden. De temperatuur was hierbij gezakt naar een erg zachte 10,1 graden. De zon was er snel bij om de nevel op te ruimen en er was aanvankelijk bijna niets te zien dat op bewolking leek. De atmosfeer vertoonde wel nog wat onstabiele trekjes, wat zich rond en na de middag vertaalde in de vorming van typische Altocumulus castellanus wolkenveldjes die vervolgens geruime tijd zichtbaar bleven. De bewolking bleef echter beperkt tot pakweg 1/8 waardoor het nog steeds een warme lentedag met zomerse allures werd. Wel was het zeer heiig doordat er nogal wat vocht in de onderste luchtlagen aanwezig was. Het voelde hierdoor weer drukkend aan bij de tot 29,6 graden oplopende temperatuur waarbij de noord- noordwestelijke wind vooral 's avonds wat aangename verkoeling bracht met haar snelheden tot 19,3 km/h. Naarmate de namiddag verstreek, kwamen er wat stapelwolken tot ontwikkeling, maar hun pogingen om het tot volwassen regen of onweersbuien te schoppen, waren alles behalve indrukwekkend te noemen en zowel het dag als maandtotaal blijft aldus op 0,0 mm hangen. Naar de avond toe ondergingen de stapelwolken een collektieve inzinking zodat er tegen zonsondergang niets meer van te zien was. We sloten de dag dus helder af terwijl de afkoeling slechts langzaam wordt ingezet.
Zaterdag, 26 april 2008
Deze dag verliep erg zomers met een inzettende aanvoer van subtropische lucht waardoor het zelfs ondanks de betrekkelijk lage minima van 9,2 graden vanochtend reeds warm en soms zelfs drukkend aanvoelde halverwege de voormiddag. De hemel kleurde diepblauw, doch er dreven flinterdunne Stratocumulusvelden voorbij zodat het zeker geen helder weer werd. Voorgenoemde bewolking was echter zo dun dat de zon er los doorheen scheen zonder af te zwakken en zorgde aldus voor weinig hinder. Na de middag bleef het een komen en gaan van Stratocumulus translucidus- veldjes terwijl de temperatuur snel verder opliep om uiteindelijk op 23,7 graden te belanden. Tijdens het tweede deel van de namiddag verschenen er ook andere wolkensoorten op het toneel zoals Stratocumulus castellanus, Altocumulus lenticularis, Cirrus en een handvol stapelwolkjes. Doch ook dit deed weinig afbreuk aan het fraaie, zomerse weertype. Om al die warmte tot bij ons te krijgen, werd er gebruik gemaakt van een zuidwestelijk briesje dat snelheden tot 20,9 km/h haalde. Het bleef tot een flink stuk in de avond aangenaam toeven in de buitenlucht al ging het na zonsondergang vrij kil en klam aanvoelen. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm hielden we het dit etmaal opnieuw droog.
Zondag, 26 april 2009
Lichte regenbuitjes, hooguit een zwakke afspiegeling van het onweersgeweld in zuid Frankrijk, hebben de Malderse vegetatie afgelopen nacht van een broodnodige portie regenwater voorzien. We ontwaakten vervolgens onder een grijze hemel die vooral uit Stratus fractus bestond, en dit bij minima van 10,3 graden. De laaghangende bewolking bleef nog een paar uur stand houden, maar moest kort voor de middag wijken voor opklaringen die vanuit het zuidwesten binnendreven. Tussen de talloze wolkenflarden konden we terug een diepblauwe hemel ontwaren, terwijl het door het vocht al snel drukkend warm ging aanvoelen in de zon. Net als gisteren was dat diepblauwe maar van korte duur, want er kwam opnieuw Cirrostratusbewolking binnendrijven die voor een melkachtige aanblik ging zorgen. De Stratus fractus ging hierbij over in Cumulus, maar maakte later in de namiddag plaats voor Stratocumulus castellanus. De temperatuur kon echter nog oplopen tot 18,9 graden, dankzij het koufront dat weer naar het westen werd geduwd zodat de warmte ons vanuit het oosten kon bereiken. Op het einde van de namiddag kregen we Altostratusbewolking te zien, en de onvermijdelijke regen maakte omstreeks 19H haar intrede. Ondanks het onstabiele uiterlijk van de Stratocumulus castellanus wolkenvelden, waren het echter zijdezachte zomerregens en was er van onweer geen sprake. Het was ook opvallend rustig met een west- noordwestelijk briesje dat voor de middag nog 16,1 km/h haalde, maar tijdens de namiddag volledig wegviel. Tijdens de avond werd de regen geleidelijk intenser, maar tot stortbuien en wolkbreukachtige toestanden is het nog niet gekomen. Wel kwam het tot een neerslagtotaal van 8,0 mm, waarmmee we dit etmaal kunnen afsluiten.
Maandag, 26 april 2010
De afkoeling heeft zich tijdens de nacht verdergezet waardoor we het vanochtend met minima van 8,7 graden moesten doen. Het was hierbij aanvankelijk helder, maar de vochtige zeelucht in combinatie met de krachtige zon werkte het ontstaan van overvloedig veel bewolking in de hand. Dit begon met verspreide Cumulus fractus wolkjes, werd gevolgd door Cumulus congestus die zich uitspreidde tot Stratocumulus en eindigde met een zo goed als betrokken weertype. In Malderen bleef het droog, maar volgens de radar zijn er vooral in het oosten van Nederland felle regen- en onweersbuien gevallen waarbij er niet op tien liter meer of minder werd gekeken. Zoals het bij convectieve bewolking hoort, loste deze terug op naar de avond toe en konden we weer een paar uurtjes van een aangenaam zonnetje genieten waarbij het kwik nog even kon pieken op 18,1 graden. Alles wat er uiteindelijk nog overbleef, was Cirrus en Cirrostratusbewolking die voor een sfeervol gekleurde zonsondergang zorgde. Daarna koelde het snel af maar de wind die overdag nog 25,7 km/h uit het westen haalde, was ondertussen gelukkig weer van het toneel verdwenen. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm is de pluvio voor de zoveelste dag op rij technisch werkloos gebleven...
Dinsdag, 26 april 2011
Koelere luchtmassa's zijn afgelopen nacht het land binnengestroomd, maar we bleven nog steeds boven onze stand leven met vrij zachte minima van 7,7 graden en uitbundige zonneschijn in een heldere hemel. Het karakter van de nieuwe luchtsoort was enkel merkbaar in de schaduw of voor wie zich aan de frisse noord- noordoostenwind met snelheden tot 27,4 km/h blootstelde. Vanuit het noorden deed een zwakke regenzone verwoede pogingen om dichterbij te kruipen, maar het enige dat ons kon bereiken was wat hoge sluierbewolking die voor de zon geen enkele betekenis had. De maxima zetten niettemin een stapje terug met niet meer dan 24,4 graden deze keer. Tijdens de avond koelde het snel af terwijl de sluierbewolking weer schaarser werd en de wind bleef aanhouden. Deze was nu een stuk krachtiger dan de voorbije avonden en had een sterk uitdrogend effect wat uiteraard een belangrijke rol speelde in de bosbranden die ondertussen in de Ardennen woeden. Of het nu blus- of gietwater is, met een neerslagtotaal van 0,0 mm was het alweer weinig evident om eraan te geraken al lijkt vooral komende donderdag hoop te bieden op verandering.
Donderdag, 26 april 2012
Na een zomers zachte nacht bij minima van 10,5 graden zagen we het daglicht terugkeren onder een Stratocumulus wolkendek. Dit zag er in het westen zeer donker en dreigend uit, maar zoals dat gewoonlijk bij deze wolkensoort gaat was dat slechts visueel. Het kwam immers niet verder dan wat motregen tussendoor. Toch was het geraden om alert te blijven want de lucht was wel degelijk onstabiel met die lagedrukgebieden en een krachtige jetstreak in de buurt, en tegen de middag werden er inderdaad stapelwolken gevormd die in een mum van tijd uitgroeiden tot buien. Er leken zich twee buienstraten te vormen boven België en de westelijke straat boven West- Vlaanderen had flink wat onweer aan boord met volgens de radar zelfs roterende supercells in mini formaat. De oostelijke buienstraat nam Malderen voor haar rekening maar hier zat nauwelijks onweer op. De neerslag was er ook minder intens al kwam het water ook hier nog met bakken naar beneden getuige het neerslagtotaal van 5,6 mm. Tussendoor waren er wat opklaringen waarin het kon opwarmen tot 15,2 graden terwijl er tijdens de buien rukwinden tot 51,5 km/h uit het zuid- zuidwesten voorkwamen. Tegen de avond keerde de rust weer en konden we nog enkele uren zonneschijn meepikken tenmidden van fraaie aambeeldvormige wolkenstructuren. Deze zorgden vervolgens voor een dito zonsondergang waarop een tamelijk koele maar rustige en windstille nacht volgde.
Vrijdag, 26 april 2013
Ondanks de koelere luchtsoort is het afgelopen nacht zacht gebleven bij temperaturen die om 6H 's ochtends nog 13,6 graden bedroegen. Het was lichtbewolkt met wat Stratocumulus en Altocumulusveldjes, en het leek alsof we weer een prachtige zomerse dag voor de boeg hadden. Maar toen kwam die donkere muur van bewolking, regen en kou aanzetten, welke vanuit het westen kwam aangestormd en het lentegevoel in één uithaal versplinterde tot er slechts vage herinneringen overbleven van warme en zonnige tijden. Korte tijd later volgde de regen en hierbij viel op dat het door de stijgende vochtigheidsgraad erg nevelig werd. De bewolking werd ook zo dik dat het bijna aardedonker werd al bleef de neerslagintensiteit in verhouding erg beperkt. Het koelde verder af en op een gegeven moment was het zo donker, mistig en kil dat het wel een doorsnee winterdag midden december leek. Omstreeks 11H begon het opeens te stortregenen waardoor die 'Egyptische duisternis' iets beter tot haar recht kwam, maar het leek alsof alleen de natuur, de landbouwers en een enkele regenliefhebber daar enthousiast over waren. En dat enthousiasme kende ook haar grenzen, want in Malderen is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot ... mm en eventjes met de hand in de grond woelen maakte al meteen duidelijk dat het een druppel op een hete plaat was. Op een halve centimeter diepte was alles kurkdroog en hiermee lijkt 2013 de serie van jaren met een te droge lente probleemloos verder te zetten. Naarmate de dag vorderde bleef het maar afkoelen er stond een kille noordenwind die snelheden tot 29,0 km/h haalde. De temperatuur bedroeg zo slechts een zevental graden omstreeks 15H en op het einde van de avond werden de minima van 5,6 graden bereikt. De maxima van 14,8 graden werden reeds in het begin van afgelopen nacht opgetekend. Het was tijdens de avond nog steeds betrokken met af en toe wat miezerige motregen die naar beneden kwam. Heel ver in het noordwesten was niettemin een oranje gloed te zien van opklaringen die net te laat binnendreven om de zon nog te zien.
Zaterdag, 26 april 2014
We ontwaakten onder een mix van stapelwolken, Stratocumulusvelden en Cirrostratus bewolking bij minima van 8,7 graden. De stapelwolken groeiden geleidelijk uit tot ze zich tot nog meer Stratocumulus uitspreidden. Daartussen bleven nog wat opklaringen over maar de zon was eerder aan de zwakke kant door de sluierbewolking die er nog steeds hing. Deze ging zelfs over in Altostratus en hoewel het niet echt koud was bij maxima van 18,7 graden, liet de vlagerige zudenwind het wel zo aanvoelen. Op het einde van de namiddag was de bewolking dik genoeg om regen te veroorzaken en de dreigende, donkere massa in het zuidwesten liet vermoeden dat er een heuse zondvloed op handen was. Wie op een toren klom of vrij zicht had in die richting kon echter met veel ontnuchtering (voor de planten) vaststellen dat de lucht onder die grijze massa helder was. De regenzone was dus maar een voorschoot groot en wat er in Malderen viel was uiteindelijk niet eens genoeg om de straatstenen nat te maken. Later op de avond dreven de opklaringen Londerzeel in en zagen we op de radar een pittige buienlijn vanuit het zuidwesten naderen die tegen middernacht echter al bijna afgestorven was. 0,0 mm was dan ook de eindbalans.
Zondag, 26 april 2015
De buien zijn er uiteindelijk niet meer in geslaagd om ons te bereiken waardoor de omgeving er weer droog bij lag vanochtend bij vrij zachte minima van 10,9 graden. Het was echter grijs en somber en tijdens de voormiddag viel er af en toe een verdwaalde druppel regen. Daarna klaarde het op en kregen we de zon te zien in een wat fletse hemel van Altostratus en Stratus fractus bewolking. De zonneschijn was van korte duur daar de bewolking al snel weer toenam vanuit het zuidwesten met terug wat lichte regen erachteraan. Toch volstond het om nog vrij aangename maxima van 16,6 graden binnen te rijven. Er stond ook opvallend weinig wind (een paar zuchtjes uit het zuidwesten) en samen met het vocht in de lucht voelde het zelfs wat broeierig aan. De overvloedig aanwezige Stratus fractus bewolking loste tijdens het tweede deel van de namiddag geleidelijk op en maakte plaats voor de Altostratusbewolking die nu duidelijk dikker werd vanuit het zuidwesten. De regen kon niet lang uitblijven met omstreeks 16H wat gedruppel en omstreeks 17H een aantal flinke plensbuien. Daarna werd het weer wat droger met slechts licht gedruppel, maar later op de avond ging het opnieuw steeds harder regenen. Volgens de radar zat er opnieuw onweer op de buien, maar dit bleef duidelijk ten zuiden en zuidoosten van ons waardoor we er ons in Malderen geen zorgen/illusies over hoeven te maken voor komende nacht. Bij het toenemen van de neerslag kregen we rond zonsondergang een opvallende amber tot bruinkleurige tint in de bewolking te zien waarna het laatste schemerlicht eerder in een blauwe kleur wegtrok. Tegen middernacht was er reeds 3,0 mm gevallen wat het uiteindelijke dagtotaal werd.
Dinsdag, 26 april 2016
We kregen tijdens de nacht met meer buien te maken en het is daarbij afgekoeld tot 1,7 graden. Tijdens de voormiddag ging het er ruig aan toe en was het een komen en gaan van hagelbuien met natte sneeuw, regen en af en toe zelfs een donderslag. Na verloop van tijd begon het gesloten wolkendek open te breken, en dan was het tijd voor de fotografen om in actie te schieten in wat één van de mooiste dagen van het jaar werd qua wolkenlandschappen. Het luchtruim zat vol met tientallen Cumulonimbi, er was enorm veel contrast en de lucht was zeer helder en transparant. De hele dag door was het genieten van kunstige displays van aambeeldbewolking waarbij opviel dat er vooral tijdens de namiddag niets anders dan Cirrus densus bewolking te zien was. Alle lage bewolking leek verdwenen te zijn en enkel de grootste volwassen onweerswolken hadden het voor het zeggen. En ze hadden veel te zeggen met hun luide stemmen, Londerzeel kreeg vandaag al evenveel onweer te verduren dan in een standaard zomer naar recente normen. Toch trokken de meeste buien tijdens de namiddag net noord langs waardoor het dan toch op zo een standaard Londerzeel- zomer begon te lijken. Maar ook dan was het volop genieten van dreigende wolkenluchten waaruit het af en toe rommelde terwijl er regelmatig salvo's van hagel op ons werden afgevuurd. De maxima bleven steken op 8,9 graden en door de lage dauwpunten viel een deel van de neerslag ook als natte sneeuw. Bovendien stond er weer een venijnige noordwestenwind en was het vooral tijdens de buien snijdend koud zodat het niet voor iedereen een geniet-dag werd. Tijdens de avond bleven we verder genieten van de wolkenlandschappen al kwam er nu terug meer lage Cumulusbewolking in het spel. Na zonsondergang kregen we terug met enkele buienlijnen te maken en werd de neerslag en stuk intenser en langduriger. Ook viel op dat het aandeel regen veel groter was tegenover de hagel en sneeuw terwijl dat overdag steeds omgekeerd was. Het neerslagtotaal was vrij indrukwekkend met ongeveer 5 mm al zijn er noordelijk van ons waarschijnlijk nog veel hogere neerslagsommen genoteerd gezien de felle buien die steeds net ten noorden van ons langstrokken.
Woensdag, 26 april 2017
Ondanks de opkomende Cirostratus bewolking gisterenavond was de hemel vanochtend weer diepblauw gekleurd, en de handen van de moedige fietsers onder ons hadden ongeveer dezelfde kleur bij minima die op 3,2 graden zijn uitgekomen. Enkel in het zuidoosten was nog Cirrostratusbewolking te zien, en dat is maar logisch want de golftop van het koufront die gisteren weer over ons uitsloeg bevond zich nu ten oosten van ons waardoor de koude zeelucht opnieuw ongestoord over ons kon uitvloeien. En dat konden we gerust letterlijk nemen want er zaten talloze buien in verweven die al snel werden aangekondigd door Cumulus en Cumulus fractus bewolking welke vanuit het noord- noordwesten binnendreef. Daarna volgde er een reeks stortbuien die het vooral in Brussel geregeld lieten plenzen terwijl de ijzige nooord- noordwestenwind er een zeer gure bedoening van maakte. Zoals zo dikwijls in dit soort situaties, bleef Malderen echter buiten schot en is het daar met een neerslagtotaal van 0,1 mm zo goed als droog gebleven. Enkel de schitterende wolkenluchten konden overal bewonderd worden, of het nu plaatsen zijn die gezegend werden door buien, blikseminslagen, regenbogen of zonneschijn. Op het einde van de namiddag dreef er plots een gebied met stabiele lucht binnen vanuit noordwesten waardoor we bijna van het ene moment op het andere evolueerden van een woelige buienlucht naar een vriendelijke voorjaarslucht met mooiweerswolkjes erin waarbij het kon opwarmen tot een weliswaar nog steeds flink onderkoelde 12,8 graden. Maar de buien waren nooit veraf want tegen zonsondergang konden we met een van verbazing opgengesperde mond de schitterende muur van Cumulus congestus en Cumulonimbus ten westen van ons aangapen. Deze buienlijn kon echter niet meer tot in Malderen doordringen en de brede opkaringen lieten het in combinatie met een wegvallende wind zeer snel afkoelen waardoor het waarschijnlijk opnieuw tot een flink potje nachtvorst zal komen.
Donderdag, 26 april 2018
Onder een open hemel is het afgekoeld tot 6,2 graden, wat lager had kunnen zijn indien er geen wind was. Deze was er nu dus wel en zodra de zon weer op was wakkerde deze verder aan door luchtmenging (turbulentie). Ondanks het vriendelijk ogende weersbeeld werd het weer daardoor niet bepaald als aangenaam ervaren al was het wel ideaal doe- en sportweer. De Cumuluswolken begonnen zich landinwaarts en naar de middag toe verder te ontwikkelen waarbij het terug tot buien kwam. Malderen greep echter opnieuw naast de prijzen op hooguit een verdwaalde druppel na. Tijdens de late namiddag werd het stabieler door warmte-advectie op hoogte en dit zagen we ook aan het binnendrijven van Cirrostratus en enkele Altocumulusbanken vanuit die richting. Bij wat extra zon en een afzwakkende wind kon het nog opwarmen tot 14,7 graden maar tijdens de avond werkte dit averechts waardoor het versneld afkoelde onder een enkel met ijle Cirrostratus en kleine Altocumulusveldjes bedekte hemel. De wind zwakte verder af en ging liggen waardoor sommige weerstations op onvermijdelijke grondvorst afstevenen. We gingen een koele nacht in met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 26 april 2019
Het was droog, rustig en klam bij minima van 8,2 graden. De bewolking bestond uit Altostratus en Stratocumulus terwijl er in het westen een bizarre, scherp begrensde band van opklaringen hing. De bewolking leek wel machinaal in twee repen gesneden te zijn en onder de scheidingslijn waren korte virgastrepen te zien die eveneens machinaal leken getrimd te zijn op exact dezelfde lengte. Naarmate deze band dichterbij kwam, ging het er echter natuurlijker en chaotischer uitzien, en overdag begon de zon erin te woelen waardoor er opnieuw buien ontstonden. Het merendeel van die buien bleef echter boven het westen van het land steken waardoor het in Malderen niet meteen een waterballet werd. Meestal zagen we Cumuluswolken, Stratocumulusvelden en wat Cirrus densus voorbij drijven en de temperatuur kwam uit op 20,2 graden. Tegen de avond werden de opklaringen aanvankelijk breder maar nadien nam de bewolking weer toe op nadering van een koufront waarbij veel Altostratus te zien was. Voorlopig bleef het nog rustig en droog waardoor het neerslagtotaal gehandhaafd werd op 0,0 mm.
Zondag, 26 april 2020
Het is onder een open hemel en stagnerende polaire lucht flink afgekoeld met minima van 2,9 graden. In sommige gebieden kwam het zelfs tot vorst, zeker in de noordelijke helft van Nederland. Overdag maakte een vriendelijk zonnetje haar opwachting maar een omnvriendelijke noordenwind hield de gevoelstemperaturen in toom. Bovendien werden er tegen de middag stapelwolken gevormd al waren deze duidelijk geen lang leven beschoren. Ze gingen over in een humilis- variant en spoedig was er niets meer van te zien. We haalden alsnog maxima van 18,7 graden en zeker tijdens de avond hing er een echte zomersfeer toen de wind weer ging liggen. Voor de tuinbouwers onder ons riep het neerslagtotaal van 0,0 mm echter weer op tot zware arbeid. Gelukkig voor hen koelde het nu wel weer af terwijl we een rustige en heldere nacht in gingen.
Maandag, 26 april 2021
Het was opnieuw ijzig koud vanochtend en de minima van 2,2 graden waren dan ook weer een flinke opdoffer voor de reeds door droogte gehavende vegetatie. De hemel was helder en de zon kon ons dus meteen weer opwarmen. Voor eventjes dan toch want er stak weer een schrale noord-noordoostenwind op die de gevoelstemperaturen flink naar beneden haalde. Een geluk dus dat er deze keer geen teken van bewolking te zien was en de hemel de hele dag een diepblauwe kleur had. Vanachter glas leek het dus een mediterraanse zomer te zijn zolang we het display van de 17,1 graden aanwijzende thermometer maar naar de andere kant richtten. Tijdens de namiddag zagen we wel wat condensatiesporen en Cirrus plukjes ontstaan waarna we vanuit het westen vrij plots een dichte massa Cirrostratus en Altostratus translucidus zagen naderen. Hier ontstonden ook wat Altocumulusbanken langs en het leek alsof er slechter weer zat aan te komen. Later op de avond werd deze bewolking echter weer dunner en uiteindelijk bleef er tegen zonsondergang enkel dunne Cirrostratus en Cirrus over die voor een mooie sfeer zorgde tijdens de schemering. Bij deze ontwikkelingen was het natuurlijk geen verrassing om een neerslagtotaal van 0,0 mm vast te stellen in de pluviometer.
Dinsdag, 26 april 2022
De dag begon somber en kil al zou het zonder de Stratocumulus en Stratusbewolking waarschijnlijk nog een stuk kouder zijn geweest dan de 8,3 graden die we nu optekenden. Deze bewolking hield ons bijna de ganse voormiddag in haar grijze greep en op de satellietbeelden leek het alsof we er niet meer vanaf zouden geraken ondanks een zone met opklaringen die wel vanuit het noordwesten naar Nederland uitbreidde. Kort voor de middag begon de bewolking echter alsnog te breken en ging ze over in een vriendelijke zomers ogende hemel met Cumuluswolkjes erin. De zon kon nu bijna ononderbroken schijnen waarbij ze slechts af en toe achter zo’n Cumuluswolk wegdook. Ondanks het fraaie en zonnige weertype bleef het wel erg schraal aanvoelen met een frisse noord- noordoostelijke bries erbij die ook nog eens goed van aanpakken wist en temperamentvol uit de hoek kwam. Het kwik hield het bij 15,8 graden al voor gezien en zeker in de schaduw was een winterse outfit geen overbodige luxe. Tijdens de avond breidden de zones waar dit kleding advies van toepassing was zich uit over nagenoeg alle delen van het land door toedoen van een snelle afkoeling al begonnen de scherpste kantjes van de snijdende wind er weer wat af te gaan. Wie tijdens de voormiddag getuige was van de wolkenband die toen nog boven ons hing, zou verwachten dat er iets in de pluviometer te ontdekken viel maar niets was minder waar met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 26 april 2023
Zoals verwacht is het kwik tijdens de nacht in de negatieve cijfers gekomen. In thermometerhut werd het -0,4 graden en op de gazons waren hier en daar berijpte stukken te zien. Wie dacht dat een vrolijk zonnetje ons in de heldere hemel spoedig weer zou komen opwarmen, kwam echter bedrogen uit want er is ondertussen Cirrostratus, Altostratus en Altocumulus binnen gedreven uit het westen De zon werd herleid tot een waterige stip aan de witgrijze hemel nadat dezelfde bewolking tijdens de ochtend wel voor een fraai kleurenpalet heeft gezorgd. Er dreven ook velden Altocumulus voorbij al begonnen de weergoden naar de middag toe toch voorzichtig wat kleur te bekennen met wat meer zonneschijn aan een terug langzaam blauw kleurende hemel. De namiddag werd dan ook gekenmerkt door veel zonneschijn, blauwe luchten en enkel nog wat velden Cirrostratus en wat Altocumulus. Later dreven er ook dunne Stratocumulusachtige velden voorbij en leek het erop dat de dreiging voor een nieuwe vriesnacht was afgewend door toenemende bewolking. Maar later op de avond klaarde het weer op en met temperaturen die overdag op 12,2 graden bleven steken hadden we ook niet veel thermische reserve om de fruittelers onder ons op beide oren te kunnen laten verder slapen. De enigen die niets meer hoefden te doen waren de meteorologen die met een manuele pluviometer werken want die wisten zo al dat er 0,0 mm in zat als dagtotaal.