Zondag, 1 mei 2005
De zomerliefhebber had vandaag niet te klagen. Reeds in de vroege uurtjes stond de brandende meizon daar te stralen terwijl er slechts een paar dotjes Altocumulus aanwezig waren. Deze verdwenen tijdelijk rond de middag maar er stak een erg nijdige wind op met snelheden tot 33,8 km/h die voor enige hinder zorgde. Het betrof echter alleen fysieke hinder want de lucht was erg warm. In de loop van de namiddag verschenen de dotjes Altocumulus weer die geleidelijk talrijker werden en gezelschap kregen van hoge bewolking en later ook stapelwolken. Voor opklaringen was er echter ook nog ruimte al vielen er ook een paar druppels regen. Op thermisch gebied was het een echte uitblinker met waarden tussen 13,0 en een bloedhete 30,9 graden. De komende dagen moeten we het met heel wat minder doen...
Maandag, 1 mei 2006
De dag begon op het eerste zicht veelbelovend met een vrolijk lentezonnetje, ware het niet dat er een laagje Altostratus was ondergeschoven waardoor dit zonnetje een waterig uiterlijk kreeg. Het zelfde gold ook voor de Malderse bodem want ondanks het feit dat de zon nog door de wolken scheen was het al een hele tijd aan het regenen , en dit ging verder tot 's middags toen de zon zich volledig verstopte en de regen gewoon bleef aanhouden. Grote hoeveelheden waren dit niet, met een uiteindelijk dagtotaal van 1,4 mm was dit slechtsvoldoende om het stof te blussen. Nieuwe opklaringen dienden zich in de late namiddag aan maar deze waren slechts voldoende om gedurende een half uurtje ons waterzonnetje tevoorschijn te toveren alvorens de gordijntjes hierboven weer netjes gesloten werden. Nog een paar druppels werden op ons afgevuurd en na zonsondergang klaarde het dan defititief op vanuit het westen zodat we alsnog van een paar uurtjes maneschijn konden genieten. Dat de temparaturen bij dit weer geen hoge toppen scheerden staat buiten kijf: het kwik hield zich op tussen een ondermaatse 5,2 en 11,8 graden; bovendien speelde de ZZW- wind het spel ook flink mee met haar snelheden tot 41,8 km/h.
Woensdag, 2 mei 2007
Net als gisteren een zeer heldere dag met intense zonnestraling en de iets minder geapprecieerde ingrediënten zoals de stevige oostenwind die er met haar snelheden tot 30,6 km/h weer duchtig op los sloeg. De droge lucht zorgde ervoor dat het buiten aangenaam en luchtig aanvoelde, maar voor hooikoortspatiënten was dit niet meteen het ideale weerstype door de talrijke pollen en stofdeeltjes die met de schrale wind werden meegezogen. De 's ochtends naar 8,8 graden gezakte temperatuur steeg na de middag naar 22,9 graden waarna er weer een gevoelige afkoeling werd ingezet tijdens de avonduurtjes. Het weersbeeld bleef de ganse dag door ongewijzigd waardoor er voorts niets te vertellen valt over deze dag. Veranderingen kondigen zich volgens de weermodellen aan voor volgende week, maar of we daar ook het woord 'regen' bij in de mond mogen nemen?...
Vrijdag, 2 mei 2008
Een met Cirrostratus en wat Altocumulus bedekte hemel gaf vanochtend de indruk dat het opnieuw een omstuimige dag vol buien en onweer zou gaan worden, zeker toen er zich na verloop van tijd op grote schaal flinke stapelwolken gingen ontwikkelen. Na de middag verscheen boven één van de grootste stapelwolken een aambeeldvormig scherm van Cirrusbewolking en leek een knetterend onweer slechts minuten van het weerstation verwijderd te zijn. Doch het bleek om een sterk staaltje van misleiding door de natuur te gaan: het was namelijk geen aambeeldbewolking maar een pluk Cirrus spissatus die toevallig net boven de stapelwolk kwam gedreven terwijl beiden niets met elkaar te maken hadden. De stapelwolk was onderhevig aan dalende luchtbewegingen en spreidde zich uit tot Stratocumulus: een veel onschuldiger geheel al verschenen er na een tijdje toch valstrepen onder die op lichte regen wezen. Drie regendruppels op Malderse bodem gaven even later de bevestiging. Nadien keerde de rust weer en kon het kwik onder begeleiding van een krachtige meizon verder stijgen van 6,1 naar 19,4 graden terwijl de wind het vandaag in het zuidwesten zocht met snelheden tot 25,7 km/h. Tijdens de vooravond kreeg het weersbeeld plotseling een flinke wending toen er opeens stapelwolken met flinke afmetingen en donkere schaduwen vanuit het westen kwamen opzetten, en even later kregen we dan toch nog af te rekenen met een buienlijn die in verzwakte vorm over het weerstation trok. De neerslag beperkte zich echter tot een niet meetbare 0,0 mm terwijl de opklaringen die daarop volgden definitief bleken te zijn. Tegen zonsondergang bleef er enkel wat Altocumulusbewolking over die niettemin extra sfeer verleende aan de kleuren van de avondschemering.
Zaterdag, 2 mei 2009
Aan de buien zijn we weliswaar ontsnapt, maar aan de bewolking van het eigenlijke koufront viel niet te ontkomen. De laaghangende Stratus en Stratus fractus troep bepaalde ook tijdens dit weekendverblijf in de West-Vlaamse Polders het weerbeeld. Het voelde erg kil aan terwijl de grijze hemel eerder aan herfst dan aan zomer deed denken. Een uitstapje naar de zee (Nieuwpoort) bracht echter verlichting dankzij brede opklaringen die boven de zee hingen. Ze zorgde in een brede strook langs de kust alsnog voor een aangenaam zonnig weertype, waarbij slechts af en toe Stratocumulusveldjes vanuit het binnenland voorbijdreven. Later konden de opklaringen wat verder in het binnenland doordringen, maar zowel de satellietbeelden als de klaagzangen op diverse weersfora deden vermoeden dat het in Malderen slechts een magere bedoening is geweest. De temperaturen die er tussen 7,1 en 18,8 graden schommelden bij een west- noordwestelijke bries tot 17,7 km/h maakten dit vermoeden alleen maar sterker. Tegen de avond maakten de Stratocumulusvelden aan de kust plaats voor Cirrostratus die aan de zuidwestelijke horizon opdoemde, en voor een sfeervolle zonsondergang zorgde. De warme lucht zijn we echter definitief kwijt, want ondanks het zonnige slot van deze dag voelde het 's avonds bijtend koud aan in de snel afkoelende atmosfeer. De opkomende Cirrostratuswolken en de mengende werking van de zeewind zullen ons echter van vorstige toestanden behoeden, net zoals we gespaard bleven van neerslag. Ook te Malderen was dit duidelijk het geval met een dagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 1 mei 2010
We bevonden ons vandaag in de vochtige lucht tussen het koufront en een oprukkende trog, waarbij we opnieuw een afwisseling van opklaringen en wolkenvelden kregen. De lucht was echter een stuk onstabieler dan gisteren, al was dat vanochtend nog niet meteen merkbaar. Bij de redelijk frisse minima van 8,1 graden was er immers niet voldoende energie voorradig om het een en ander in gang te krijgen. Nog lang voordat het middag was, kwam daar echter verandering in en ontpopten er zich een aantal buien die plaatselijk erg pittig waren. De meeste buien hadden het op Nederland gemunt, sommigen beproefden hun geluk op Belgisch grondgebied en Malderen pikte halverwege de namiddag een veegje van laatstgenoemden mee. Veel stelde dat niet voor want de pluviometer stokte op 0,4 mm, en de overige buien toonden duidelijk weinig intentie om te Malderen een handje te komen toesteken. De stapelwolken hadden een sterke neiging om zich uit te spreiden tot Altocumulusvelden waardoor het vooral tijdens de namiddag zwaarbewolkt was met slechts kortstondige opklaringen. Tijdens de avond klaarde het echter op en bleef er enkel Cirrostratus en een weinig Stratocumulus over. Deze opklaringen konden niet veel meer bijdragen aan de temperatuur die op 17,9 graden bleef steken, maar in vergelijking met wat er voor de komende dagen berekend wordt zitten we nu nog steeds middenin een intense hittegolf. De wind kwam overwegend uit west- zuidwestelijke richtingen en haalde snelheden tot 30,6 km/h alvorens tegen zonsondergang weer te gaan liggen. De vochtige atmosfeer zorgde in combinatie met de koele avondlucht en de zachte geur van lentebloesems voor een hemelse avondsfeer, al bracht de snelle afkoeling ons vervolgens al vlug weer met beide voeten op de grond.
Maandag, 2 mei 2011
De minima zijn vanochtend een stuk lager uitgekomen met 7,0 graden, maar de lucht kleurde nu zeer diepblauw waardoor de zon nog krachtiger was dan de voorbije dagen. Maar de wind was nog steeds goed van de partij en voerde continentaal polaire lucht aan die met snelheden tot maarliefst 30,6 km/h uit het noordoosten over het weerstation raasde. Samen met de brandende zon en de lage vochtigheidsgraad zorgde dit voor een zeer sterk uitdrogend effect en de gevoelig frissere maxima van 18,5 graden voelden hierbij extra koud aan. Kort na de middag verschenen er plots Cumuluswolken waardoor de zon af en toe verstek gaf, al bleef het blauw ook dan voortdurend in de meerderheid (3/8 bewolkingsgraad). De stapelwolkjes kregen gezelschap van Cirrostratusbewolking die een scherp begrensde laag in het zuid- zuidwesten vormde, horend bij de onweersgebieden die nu vooral het westen van Frankrijk geselden. De stapelwolken losten tijdens de avond op en er bleef nu enkel Cirrostratus en wat Altocumulus over waarbij laatstgenoemde uit het oosten kwam aanzetten terwijl de sluierwolken naar het oosten toedreven. Het koelde zeer snel af tijdens de avond, maar ook deze keer bleek dit vooral voor het gevoel te zijn daar het omstreeks 22H nog 11 graden was terwijl het aanvoelde alsof het reeds vroor. De lage luchtvochtigheidsgraad en de doorstaande wind zitten hier natuurlijk voor iets tussen, en een extra jasje was dan ook nodig voor het aflezen van het neerslagtotaal van 0,0 mm dat niet nodig was.
Woensdag, 2 mei 2012
De atmosfeer straalde vanochtend een bedrieglijke kalmte uit met zachte ochtendkleuren (en dito minima van 8,4 graden) en Altocumulusveldjes. Er was ook wat Cirrostratusbewolking te zien in het zuidoosten, maar ook dat zag er onschuldig uit. Op de radar doemde echter een imposant onweersgebied op met enorme neerslagsignalen en een voor het ochtendlijke tijdstip indrukwekkende bliksemactiviteit. In Malderen en Brussel zagen we de Cirrostratusbewolking dan ook toenemen wat nog voor de middag gevolgd werd door regen. Deze was erg hevig en in de verte waren regelmatig donderslagen te horen van 'ingebedde' onweerscellen. Niet meteen interessant voor de weersfotografen onder ons, maar de onweerslijn liep verder via Nederland Duitsland in waar laaghangende en middelhoge bewolking ontbrak en het uitzicht op de buien beter was. Ten noordoosten ervan vonden we een tong van warme lucht terug waar temperaturen tot 23 graden en meer werden opgetekend maar wie te ver in die richting kwam, belandde weer in koele zeelucht. De tong was immers erg smal en zorgde voor een heel aparte temperatuursverdeling op de weerkaarten van de Benelux. Malderen lag eveneens in de 'verkeerde' positie en moest het stellen met maxima van 14,7 graden. Het was de hele tijd nagenoeg windstil al zorgden de buien tijdelijk voor valwinden tot 20,9 km/h uit het noordwesten. Tijdens de avond volgde een drogere periode, maar daarna ging het opnieuw fel regenen begeleid door donderslagen in de verte. Het bleef erg zacht bij temperaturen ruim boven tien graden en er werd geleidelijk mist gevormd. Het waterballet bleek uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 13,6 mm.
Donderdag, 2 mei 2013
Tijdens het tweede deel van de nacht bereikte de neerslagzone Malderen en kwam het op sommige momenten inderdaad tot stevige, wolkbreukachtige regenval. De zwaarste regenval was echter van korte duur en we moesten het vooral hebben van de 'naregen' om de half uitgedroogde plantjes hun dorst te laven. Daar waar de lichte of matige regen een stuk langer duurde dan het stortvloedje afgelopen nacht, wist de bewolking het nog veel langer uit te zingen zodat we zowat we een groot deel van de voormiddag met sombere, kille en nevelige omstandigheden te maken kregen. Bewolking die de opwarming afremde, maar tegelijkertijd ook voor hoge minima van 8,7 graden heeft gezorgd terwijl de aanvoer van subtropische lucht de rest deed. Omstreeks 11H was de bewolking dan uitgezongen en klaarde het snel op waarbij we de Stratus zagen overgaan in Stratus fractus. Er verscheen een wat flets aandoende maar toch duidelijk blauwe hemel waarin een paar Stratocumulusveldjes overbleven terwijl er stapelwolkjes werden gevormd. De eerste paar uur na de doorbraak van de zon verliepen kil maar uiteindelijk werd het aangenaam lenteweer bij maxima van 19,2 graden en een noordelijk briesje met snelheden tot 17,7 km/h. De regenzone die ons vanmorgen plaagde vonden we nu boven Nederland terug waar ze tot stilstand kwam en begon op te lossen (frontolyse). Grote delen van dat eveneens door droogte geteisterde land kreeg hierdoor weinig of geen neerslag te zien terwijl we in Malderen royaal bediend waren met die 4,4 mm afgelopen nacht. Tijdens de avond verschenen er in het oosten twee wat grotere stapelwolken. Op zich het vermelden niet waard maar als we op de radar kijken, blijken ze bij een onweersgebied te horen dat onderandere boven de Hoge Venen twee blikseminslagen opleverde. Boven Frankrijk (zuidoosten) waren zelfs tamelijk zware onweershaarden actief al hoeven we hiervoor niet wakker te liggen in Malderen. De avond verliep rustig, droog en nogal kil waarbij we door de nevelige waas en het vocht in de lucht van een knaloranje zonsondergang getuige waren.
Vrijdag, 2 mei 2014
Net als gisteren was het weer grijs met laaghangende bewolking, maar deze keer was het niet zo nevelig en mistig en was de bewolking een stuk herdnekkiger. De zwaarste opdoffer voor de zomerliefhebbers was echter die kille noordenwind welke er al snel in kwam en in de loop van de dag geleidelijk verder aanwakkerde. De bewolking bestond eerst uit Stratus en ging vervolgens over in een mengvorm tussen Stratocumulus en Stratus waaronder af en toe stapelwolken verschenen die het wolkendek voortdurend extra voedsel inlepelden. De zon kregen we geen seconde te zien en ook na de middag veranderde er niets aan dit kille en gure weertype. Af en toe leek het alsof er buien zaten aan te komen, maar zover kwam het nooit zodat het ook voor de dorstige plantjes een ontnuchtering van formaat was, om over hun eigenaars nog maar te zwijgen. Op het einde van de namiddag verscheen er in het westen een geelachtige gloed onder de wolkenlaag en later kregen we ook boven ons wat opklaringen te zien, maar daar bleef het bij en we gingen een onaangenaam kille en sombere avond in. Hierbij viel op dat de wind haar gewoonte om door de dagelijkse gang weg te vallen voor een keertje opzij schoof en dus ook tijdens de late avond en het begin van de nacht ongestoord bleef verderrazen. Het leek wel alsof er een herfststorm(pje) woedde, maar de letterlijk en figuurlijk positieve zijde was dat het de luchtlagen gemengd hield en nachtvorst dus onwaarschijnlijk is. En dat was maar goed ook want in onze aanvoerrichting zitten brede opklaringen die in deze luchtsoort bij windstille omstandigheden zeker flinke vorst zouden opgeleverd hebben. De minima werden pas tegen middernacht bereikt met 9,9 graden terwijl het overdag ook niet warmer dan 14,1 graden werd. Het neerslagtotaal van 0,0 mm kunnen we maar beter negeren...
Zaterdag, 2 mei 2015
De dag begon veelbelovend met een mooie blauwe hemel en flink wat zonneschijn nadat het afgelopen nacht is afgekoeld tot 5,8 graden. In het noordwesten doemde echter al snel Stratocumulus stratiformis bewolking op, en voor we het wisten was de zon achter deze scherpbegrensde wolkenlaag verdwenen. Na verloop van tijd klaarde het weer wat op en ging de bewolking over in gebroken Stratocumulus die steeds verder werd aangevreten. Dit was echter geen voorbode van zonnig lenteweer, want ondertussen was er in de hogere luchtlagen sluierbewolking binnengedreven waardoor de zon gereduceerd werd door een waterige versie. Na de middag was er maar nauwelijks wat van te zien of te voelen, en de bewolking bestond toen uit Altostratus translucidus. Het leek alsof de regen snel zou volgen, maar deze bleek net ten zuiden van ons te blijven waardoor we de ganse namiddag in droge omstandigheden doorbrachten, onder dezelfde bewolking. De wind zwakte flink af en viel bijna helemaal weg. De weinige zuchtjes die we nog voelden, kwamen overwegend uit zuidoostelijke richtingen. Hierdoor voelden de maxima van 17,6 graden nog erg aangenaam aan, ook zonder zonneschijn. Op de satellietbeelden waren ondertussen indrukwekkende contrasten over de kleine Benelux te zien: België onder de Altostratus bewolking, het zuiden van Nederland in helder weer met diepblauwe luchten, en het noorden van Nederland een typische zomerhemel met stapelwolken erin. Tijdens de avond veranderde er niets aan deze driedeling en bleven we in Malderen onder de sluierwolken zitten. Geen enkele regendruppel sloeg erin om de grond te bereiken, ook niet toen de bewolking overging in Altostratus translucidus virga. En dus sloten we opnieuw met een neerslagtotaal van 0,0 mm af.
Maandag, 2 mei 2016
De dag begon veelbelovend met enkel wat Cirrus bewolking maar door de open hemel wel frisse minima van 0,9 graden. Ten westen van ons lag een koufront dat zeker voor de westelijke delen van de Benelux snel roet in het eten zou gooien. De Cirrostratus bewolking werd geleidelijk dikker vanuit het noordwesten en tegen de middag konden we aan de klaagzangen op bepaalde weerfora afleiden dat er ook andere soorten bewolking aanwezig waren in het noordwesten. Deze werden tijdens de namiddag zichtbaar als Stratocumulusvelden. De Cirrostratus werd ook veel dikker waarbij opviel dat ze zeer veel licht weerkaatste. Tijdens de late namiddag kregen we dan ook Altostratus te zien en er stak een snijdend koude westenwind op die het meteen als een gure winterdag liet aanvoelen. De maxima lieten het dan ook al afweten bij 19,4 graden. Tijdens de avond zwakte de wind wat af maar het bleef zwaarbewolkt en er kwamen reeds meldingen van regen binnen uit het noordwesten van Nederland. Deze bereikte ons nog net niet voor middernacht waardoor we nog nipt 0,0 mm konden bijschrijven voor vandaag.
Dinsdag, 2 mei 2017
Het koufront is tijdens de nacht ten noordoosten van ons blijven slingeren waardoor het de hele tijd helder is gebleven met enkel in die richting Cirrostratus bewolking. Hierdoor is het nogal afgekoeld en zijn de minima op 5,6 graden uitgekomen. De dag maakte wel een veelbelovende start met veel zonneschijn en ondanks de lage temperaturen was het best wel genieten op beschutte plaatsen. Maar het was allemaal van korte duur want spoedig zouden het enkel de planten en overwerkte hobbytuinierders zijn die nog kunnen genieten dankzij een naderende regenzone. Deze liet het luchtruim al snel vol lopen met Stratocumulus en Stratus fractus bewolking waarna de nadruk steeds meer op Altostratus bewolking en Cumulus begon te liggen. Tijdens de namiddag ging het daaruit regenen, eerst aan een lichte intensiteit maar later ook met een aantal perioden van matige regenval. Warmer dan 14,2 graden werd het in deze omstandigheden niet, al was dit een veel groeizamer weertype dan we de voorbije weken hebben meegemaakt. De wind kwam uit noordoostelijke richtingen en we kwamen in een gebied met buiige neerslag terecht tijdens de namiddag waarbij we van indrukwekkende stapelwolken konden genieten die dreigend onder het Altostratus wolkendek uittorenden. De zon kwam er ondertussen ook weer door in matglasversie waarbij deze een opvallende amberachtige gloed kreeg. Het zag er allemaal nogal onweerachtig uit, en vooral in Nederland is het inderdaad tot plaatselijke lichte onweersbuien gekomen. Tijdens de avond keerde de rust weer en volgden er een aantal droge perioden waarbij het door de bewolking slechts langzaam afkoelde. Het voelde daardoor nogal klam aan terwijl het ook nevelig werd met af en toe nog een spatje motregen. We zijn uiteindelijk op een neerslagtotaal van 2,8 mm uitgekomen.
Woensdag, 2 mei 2018
Het zag er vanochtend erg vriendelijk uit met Stratocumulus floccus waarvan de dotjes erg ver uiteen lagen en voor een apart uitzicht zorgden. Verder was de lucht nu diepblauw en met minima van 5,1 graden was het koel waarbij de wind gelukkig is weggevallen. Daarna losten de wolkenvelden op om plaats te maken voor Cumulus humilis die vooral landinwaarts veel voorkwam en voor fraaie mooiweersluchten zorgde. Maar de aangevoerde lucht was van polaire oorsprong en dat werd er nog eens flink ingewreven/geblazen door de brutale westenwind die de maxima van 16,6 graden een stuk kouder liet aanvoelen dan ze al waren. Bovendien kwam er tegen het einde van de namiddag opeens dikke Cirrostratus en Altostratus opzetten en voor we doorhadden wat er gebeurde, regende het daar al uit. Geen grote hoeveelheden maar wel genoeg om er een onvriendelijke avond van te maken. Al kunnen de plantjes er maar blij om zijn want de bewolking zal ons van een vorstnacht behoeden, iets waar deze luchtsoort alle potentie voor heeft. We kwamen uit op een neerslagtotaal van 0,2 mm.
Donderdag, 2 mei 2019
(Taiwan) Het was erg somber en grijs bij het krieken van de dag, maar ondanks het dreigende uiterlijk van de hemel bleef het droog. Tijdens de namiddag verscheen er tijdelijk zelfs weer een waterzonnetje in de Altostratus bewolking terwijl het doorvallende licht een rustgevende ambertint leek te hebben. Het was erg nevelig en de zichtbaarheid in horizontale richting viel behoorlijk tegen. Tegen het einde van de namiddag werd de bewolking weer dikker en kregen we te maken met perioden van lichte tot matige regen. Eens deze regen volop aan de gang was, koelde het ook af en voelde het bij momenten zelfs redelijk fris aan. Maar tijdens de avond sloeg dat weer om want de neerslag werd minder intens en omstreeks 21H werd het definitief droog. De avond verliep hierdoor in optimale omstandigheden om nog te kunnen genieten van de talloze nachtmarkten in Kaohsiung.
Zaterdag, 2 mei 2020
Vandaag leek een beetje de omgekeerde wereld van gisteren te zijn. Het was nu tijdens de voormiddag dat de buien heer en meester waren van de Lage Landen. Het water kwam soms met bakken naar beneden en er zaten amper droge perioden tussen. Het was kil al koelde het door de bewolking niet verder af dan tot 6,4 graden. Onweer en hagel waren er op het eerste zicht echter niet bij. Tegen de middag klaarde het plots uit vanuit het westen en er dreven nu alleen nog maar flinke stapelwolken voorbij waaruit hier en daar nog een licht buitje viel. Maar de stabiliserende atmosfeer riep de wolken en de buien een halt toe en het werd steeds zonniger wat het kwik nog op 14,4 graden wist te brengen. Tijdens de tweede helft van de namiddag hingen er enkel nog mooiweerswolkjes en tijdens de avond werd het helemaal helder. De west- noordwestenwind ging daarbij liggen, al was dat voor de plantjes niet zo'n goede zaak daar het nu onder een open hemel snel afkoelde en er weer vriesgevaar dreigt. Voorlopig was het dagtotaal van 5,6 mm echter nog vloeibaar.
Zondag, 2 mei 2021
Opnieuw begonnen we in heldere omstandigheden met frisse minima van 2,7 graden. De luchtsoort was identiek dezelfde als de voorbije dagen waardoor we binnen de kortste keren weer overal Cumuluswolken zagen ontstaan die zich vervolgens gingen uitspreiden tot Stratocumulus met het bekende sombere en kille vervolg. Op zich is het ook geen wonder want op de satellietbeelden is mooi te zien hoe bijna heel Europa in deze licht onstabiele luchtsoort is terecht gekomen en dat je zoiets dus niet op een dag opgeruimd krijgt. De kustgebieden konden dus bijna overal van helder weer genieten, zeker als ze naar het westen en noordwesten gericht waren terwijl de binnenlanden werden geteisterd door kilte en af en toe een licht buitje. In Malderen leek de buienactiviteit desondanks iets hoger te zijn dan gisteren want kort na de middag ging het dan toch eventjes pittig regenen met dikkere druppels terwijl we die druppels gisteren nog op twee handen konden tellen. Maar hoe dan ook stelde het amper iets voor met een voor de tuinbouwsector ontnuchterende 0,1 mm op de teller. Een gevolg van de buien was dat de opklaringen tussen de wolken iets breder waren dan gisteren en het zag er ook wat minder saai uit doordat er overal valstrepen onder de wolken ontstonden van de buien en de hemel er dus wat gevarieerder uitzag. Aan de nogal rafelige structuur van de valstrepen was ook te zien dat de sneeuwgrens zeer laag hing en waarschijnlijk zal er hier en daar wel een natte vlok gesignaleerd geweest zijn bij zwaardere buien. En met maxima van een schamele 15,3 graden was dat allemaal geen wonder. Tijdens de avond ging het dan opnieuw erg snel opklaren en kon de zon in extremis nog een beetje warmte geven op beschutte plekken. Maar het was allemaal maar een flauw aftreksel van de warmere voorjaarsperiodes die we tot vorig jaar nog gekend hebben, voor de jongere mensen onder ons was het zelfs al een unieke ervaring om de vegetatie in deze tijd van het jaar nog steeds grotendeels kaal te zien. Later op de avond werd het terug helemaal helder en liet de noordenwind het helemaal afweten waarop het kwik hetzelfde deed.
Maandag, 2 mei 2022
De koele ochtend bij 5,2 graden werd gevolgd door een fraaie lentedag die ook weer met mooie nevel- en mistbanken werd ingeleid. De eerste uren van de dag was het volledig helder maar daarna ontstonden er terug stapelwolken al waren ze niet zo talrijk en groot als de voorbije dagen en konden we dus terug van aangenaam lenteweer spreken. Al stond er nog steeds een schraal aanvoelende noordoostenwind en zeker uit de zon voelde het behoorkijk frisjes aan. De temperaturen stegen naar 20,3 graden en tijdens de late namiddag begonnen de stapelwolkjes weer op te lossen. Hier en daar bleven er nog een aantal exemplaren over en deze leken zich later samen te pakken tot een Stratocumulusachtige massa die in het zuidoosten hing. Dit alles ging gepaard met zachte schemeringskleuren, de lucht was kennelijk vochtig genoeg om al vroeg voor condens en nevel te zorgen, wat mee werd geholpen door de erg zwakke wind. De bewolking en haar soms dreigend uiterlijk tijdens de avond ten spijt is het droog gebleven en kreeg de natuur met een neerslagtotaal van 0,0 mm weer de zoveelste opdoffer te verwerken.
Dinsdag, 2 mei 2023
Tijdens de nacht is er meer bewolking over ons uitgestroomd die vooral uit Stratus fractus bestond welke later over ging in rafelige Cumuluswolken. Het was frisjes met minima van 6,5 graden en er stak ook al snel een koude noordenwind op. Maar uiteindelijk hadden we hier niet veel te klagen want de bewolking begon tijdens de voormiddag gedeeltelijk op te lossen in tegenstelling tot grote delen van Nederland waar men met uitspreidende Stratocumulus te maken kreeg. Het kwik haalde daar op veel plaatsen de tien graden niet eens terwijl het er somber en guur was. In Malderen kwam het lentegevoel er meer in en haalden we nog 15,3 graden al is dat natuurlijk ook nog aan de povere kant voor de tijd van het jaar. Tijdens de namiddag loste alle bewolking op en kregen we een zuiderse, diepblauwe lucht te zien waarin in het westen een beetje Cirrus hing. In de zon en uit de wind was het puffen en zweten, in de wind was het dan weer ongemerkt verbranden en in de schaduw was het dan weer niet- ongemerkt bevriezen. En komende nacht zou dat zelfs letterlijk kunnen zijn want tijdens de avond ging de noordenwind eruit, en kon het pijlsnel afkoelen in de windstille atmosfeer. Dit zorgde dus weer voor de nodige liters angstzweet in de fruitteelt sector, maar in de pluviometer bleef het droog met 0,0 mm als dagtotaal.