Woensdag, 4 mei 2005
Na het extreem wisselvallige weer van gisteren, schakelde het weer vandaag een twintigtal versnellingen terug met als resultaat een erg sombere en verregende pseudo - lentedag. Reeds in de vroege ochtenduurtjes hadden we te kampen met hardnekkige wolkenmassa's waar de zon geen schijn van kans tegen had en op de koop toe viel er regelmatig wat regen onder vorm van buien die in Brussel best flink uitpakten maar te Malderen uiteindelijk niet meer opleverden dan 2,0 mm na middernacht. De wind zocht resoluut het noorden op om met een snelheid tot 32 km/h het confortgevoel danig te verbrodden en de temperaturen waren dan ook navenant met waarden tussen 10,7 en 16,7 graden. In de loop van de namiddag waren er opnieuw brede opklaringen, maar deze werden al snel opgevuld met stapelwolken die zich transformeerden tot een grijs wolkendek waar de zon opnieuw machteloos tegen was. Gelukkig vermindert de regenaktiviteit geleidelijk en lijkt morgen een rustige dag te worden waarin wat opklaringen zullen opduiken, maar de regenzones zijn nooit ver uit de buurt en tegen de avond zou het alweer prijs zijn met regen, gevolgd door grillig buienweer op vrijdag en in het weekend. De week erop zou er rond woensdag opnieuw een flinke opwarming plaatsvinden, maar deze wordt bijna onmiddellijk gevolgd door onweer en regen...
Donderdag, 4 mei 2006
De tweede zomerse dag op rij maakte deze keer een wondermooie start. Niet zozeer door de warme zonnestralen of een zacht briesje, maar net door de ochtendnevel die zich in een dunne en compakte laag boven de velden rondom Malderen heeft gevormd. Een rit met de trein doorheen de flinterdunne wolkenmassa gaf al snel het gevoel dat er over een wolkendek gevlogen werd, vermits het landschap anderhalve meter lager quazi onzichtbaar was. Het hoeft niet gezegd zijnde dat dit in combinatie met de opgaande zon voor een aparte, mystieke sfeer zorgde. De rest van de dag mocht er niettemin ook best wezen vermits de zon weer ten volle haar krachten kon benutten en we het kwik onder begeleideing van een oost - zuidoostelijk briesje tot 22 km/h weer pijlsnel de hoogte zagen ingaan, van 13,0 graden in de ochtenduurtjes tot 27 graden in de namiddag. Er was opnieuw sterk toenemende sluierbewolking naarmate de dag vorderde, doch deze keer werd deze niet al te dik zodat de zon er nog vrij vlot doorheen raakte toen de bewolking op haar hoogtepunt was. Tegen de avond is de sluierbewolking gaan afnemen, doch vanuit het zuiden naderen middelhoge wolkenvelden, een eerste voorbode van de "stroomgenerator" die morgen ook te Malderen misschien voor een aardige portie electriciteit zal zorgen, samen met plaatselijk veel regen door de nauwelijks bewegende luchtmassa's.
Vrijdag, 4 mei 2007
Een heel ander weersbeeld ontvouwde zich vanochtend toen het landschap bedekt was met talloze dunne nevelslierten en er in de lucht verschillende Altocumulus castellanus partijtjes te zien waren. Duidelijke tekenen dat de atmosfeer onstabiele trekjes vertoonde en een voorbode van wat ons deze namiddag te wachten stond. Maar eerst konden we nog voluit genieten van de zon bij temperaturen die gezakt waren naar 8,4 tijdens de ochtend en in de loop van de dag stegen naar 24,5 graden terwijl de Altocumulus geleidelijk verdween. Er verschenen na de middag stapelwolkjes en deze kregen gezelschap van veel Altostratus en Cirrostratusbewolking waardoor vooral in het zuiden van het land de zon het enige tijd liet afweten. Het ging hierbij een beetje druppelen in Brussel, maar kort daarna ontwikkelde zich zeer plots een flinke stortbui die het in Malderen korte tijd aardig deed plenzen. De stortvlaag duurde slechts enkele minuten, maar eens deze net ten zuidwesten van ons lag ging het hieruit regelmatig donderen terwijl er ook één bliksemontlading zichtbaar was van het CC - type. De bui verloor na zowat een half uurtje haar electrische aktiviteit en onze hoop als onweersliefhebber was gevestigd op het oosten waar zich dreigende massa's Stratocumulus castellanus verzamelden, doch deze leverden niets bijzonders meer op en het klaarde nadien bijna helemaal op vanuit het oosten. De rest van de avond verliep rustig bij een langzaam dalende temperatuur. Er waren wat rukwindjes bij het onweer die goed waren voor een maximumsnelheid van 30,6 km/h en de bui leverde uiteindelijk niet meer dan 0,0 mm op, kortom niet eens meetbaar ondanks het intense karakter ervan. Het meest opvallende was de doordringende zwavelachtige geur die zich kort na de regen verspreidde en rechtstreeks het gevolg is van de langdurige droogte die we achter de rug hebben.
Zondag, 4 mei 2008
Op een band van Cirrostratus, die zich in het zuidwesten leek te consentreren na, was er vandaag nauwelijks bewolking te zien. Samen met de zon en de warme luchtaanvoer, stond dit natuurlijk garant voor aangenaam zomers weer waarbij de temperaturen enthousiast opliepen van 8,1 naar 24,1 graden. Een zacht briesje tot 19,3 km/h uit het oosten bracht hierbij een beetje verkoeling die op sommige momenten best welkom was. Tijdens de namiddag verschenen er een paar kleine stapelwolkjes, maar de meeste mensen hebben deze waarschijnlijk niet eens opgemerkt en bovendien verdwenen ze na vrij korte tijd. De cirrostratusbewolking zorgde voor wat optische verschijnselen zoals een kleine kring met bovenraakboog en leek naar de avond toe dunner te worden. Net als gisteren blijft het ook 's avonds nog lang zacht terwijl we er terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm vanafkomen.
Maandag, 4 mei 2009
Van de overvloedige bewolking die we de voorbije dagen te zien kregen, was vanochtend niets meer te merken. Met een strakblauwe hemel en felle zonneschijn keek deze veelbelovende dag ons lonkend tegenmoet, maar het plezier was ook deze keer van korte duur. In het westen kwam immers Cirrostratusbewolking opzetten waardoor de diepblauwe hemel geleidelijk werd weggevaagd door een melkachtig witte wolkenlaag. Deze werd na een tijdje gedecoreerd met stapelwolkjes die zich door de inzettende thermiek begonnen te ontwikkelen. Eventjes leek het erop dat het toch nog zou meevallen toen de Cirrostratus en ondertussen verschenen Altostratusbewolking zich niet meer verder uitbreidden, maar het het slechte weer kwam nu opeens uit een andere hoek. De eerdergenoemde stapelwolkjes gingen zich immers uitspreiden tot uitgestrekte Stratocumulusvelden die weldra voor een grijs en somber weerbeeld gingen zorgen. Het bleef hierbij wel droog, maar met de lage temperaturen die zich tussen 2,9 en 17,2 graden ophielden, schoot er van onze lentestemming niet veel meer over. Bovendien stond er een kille west- noordwestenwind die net als gisteren aanwakkerde tot 25,7 km/h. Op het einde van de namiddag kregen we dan weer de traditionele verdwijning van de stapelwolken waardoor enkel de Stratocumulus en Altostratusbewolking overbleven. De Stratocumulus werd zonder de stapelwolken als voedingsbron al snel dunner waardoor we de avond met een waterig zonnetje ingingen. Hierbij verschenen net als gisteren opklaringen vanuit het westen. Samen met de ondergaande zon en verspreide Altocumulusvelden zorgde dit weer voor een fraai plaatje waarmee we deze droge dag (0,0 mm) kunnen afsluiten.
Dinsdag, 4 mei 2010
Van de opklaringen was opnieuw niet veel meer te merken, daar er vanuit de Noordzee een hoop lage bewolking is binnengetrokken. Het ging vooral om Stratus en Stratocumulus, welke later overging in een relatief dun Stratocumulus wolkendek. De bewolking kon ons van nachtvorst sparen en de minima zijn dan ook niet beneden 4,6 graden gezakt. Na de middag ging het Stratocumulus wolkendek over in afzonderlijke stapelwolkjes (Cumulus humilis). Deze waren echter zo talrijk dat we de zon ook dan weinig te zien kregen, met erg lage maxima van 13,1 graden tot gevolg. Voeg daar nog eens een strakke noord- noordoostenwind met snelheden tot 33,8 km/h aan toe en het deed eerder aan winter dan aan lente denken. Pas tijdens de avond klaarde het plots volledig op vanuit het noorden, en kleurde de lucht azuurblauw. De wind bleef hierbij nog een tijdje verder razen waardoor het iets trager afkoelt, maar tijdens de nacht zal deze wellicht volledig gaan liggen en zijn de omstandigheden weer gunstig voor een potje nachtvorst. Ondanks de royale aanvoer van bewolking is het vandaag droog gebleven en konden we afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 4 mei 2011
Zoals verwacht is het ook in Malderen tot vorst gekomen. De minima waren weliswaar nog positief met 1,7 graden, maar de grond sloeg hier en daar wit uit van de ijskristallen waarbij volgens waarnemingen in de buurt temperaturen rond -4 graden op de grasmat zijn gemeten. De lucht kleurde diepblauw en er viel geen wolkje te bekennen waardoor de zon weer tussenbeide kon springen om de val van het kwik te stuiten en ons terug in lentestemming te brengen. Voor zover dat lukte tenminste, want de aangevoerde lucht was nog steeds van polaire oorsprong, en de lage dauwpunten die steeds beneden het vriespunt bleven, zorgden ervoor dat het ondanks de maxima van 17,6 graden onaangenaam koud bleef aanvoelen. Gelukkig stond er deze keer minder wind dan gisteren (snelheden bleven beperkt tot 20,9 km/h uit het noord- noordoosten) waardoor het koudegevoel een beetje getemperd werd. Tegen de middag werden er wat Cumulus humilis wolkjes gevormd maar veel stelde het niet voor terwijl ze 's avonds weer oplosten. Uitlopers van een zwak warmtefront zorgden 's avonds voor wat sluierbewolking die de afkoeling komende nacht wellicht een beetje zal afremmen. Het voelde echter al snel bijtend koud aan en het duurde niet lang voor het kwik onder 10 graden dook eens de zon weer onder was. Als er komende nacht iets bevriest zal het in ieder geval geen (vers) regenwater zijn want we sloten nog maar eens af met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 4 mei 2012
Nog steeds stond het weersbeeld in het teken van nevel en mist bij zachte minima dichtbij 10 graden. De bovenlucht was deze keer echter lichtbewolkt waardoor we vooral in de mistvrije steden de zon zagen opkomen. Daarna wist de mist echter ook de steden te veroveren en werd het overal een grijze soep. Het was wachten tot in de late voormiddag voordat de bewolking weer ging breken en overging in een mix van Stratocumulus en Stratus fractus. Hieruit ontstonden dan mooiweerswolkjes al bleef het nog steeds erg nevelig met fletse kleuren en een slecht zicht. De zon liet het opwarmen tot 18,9 graden en de wind draaide naar het noorden met snelheden tot 22,5 km/h. De opklaringen waren het gevolg van koelere luchtmassa's die het land binnenstromen, maar oprukkende warme en onstabiele lucht probeerde ons eveneens te bereiken vanuit het zuidoosten. Hierin zat een flinke portie onweersbuien welke vanuit Malderen nog net te zien waren in het zuidoosten. Geen enkele hiervan wist ons echter te bereiken en de rest van de avond verliep rustig. Door de opklaringen koelde het flink af en de minima werden hierdoor pas tegen middernacht bereikt met 7,7 graden. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,0 mm.
Zaterdag, 4 mei 2013
Nadat het afgelopen nacht tot 6,6 graden was afgekoeld, zorgde heldere zeelucht voor diepblauwe luchten waarin al snel stapelwolken ontstonden toen de zon op was. Na een tijdje verschenen er in het westen Stratocumulus lenticularis wolken die een schitterend contrast vormden tegen de blauwe lucht en het leek alsof we hiermee alles in huis hadden voor een prachtige lentedag. Niets was echter minder waar want de stapelwolken werden opeens talrijker, er dreven uitgestrekte Stratocumulus velden binnen en vanuit het westen kwam er tegen de middag een scherpbegrensde band van middelhoge bewolking opzetten (Altostratus). De wind wakkerde flink aan en haalde snelheden tot 30,6 km/h uit het west- zuidwesten. De zon kwam tijdens de namiddag nog maar nauwelijks tevoorschijn en de maxima bleven dan ook laag met 18,3 graden. De bewolking was afkomstig van een uitstervend koufrontje en het was dan ook te verwachten dat er geen neerslag aan te pas kwam. Omstreeks 20H zaten we al aan de andere kant van dat front en klaarde het op vanuit het westen wat terug een mooie zonsondergang opleverde doordat de oranje zonnestralen op de wegtrekkende bewolking in het oosten weerkaatsten. Vanuit het westen dreef wel nog veel Cumulus fractus en Stratocumulus binnen maar ook deze brachten geen neerslag voort zodat we met 0,0 mm konden afsluiten als dagtotaal.
Zondag, 4 mei 2014
Bij minima van 1,6 graden is het inderdaad vorstvrij gebleven in thermometerhut maar kwamen er à volonté meldingen binnen van berijpte grasvelden en bevroren dakramen terwijl ook hier en daar de krabbertjes weer mochten bovengehaald worden. Daar hoorde een heldere, diepblauwe polaire lucht bij waarin tijdens de voormiddag stapelwolken werden gevormd. Deze gingen over van Cumulus mediocris naar Cumulus humilis die op haar beurt in dunne Stratocumulusplakjes leek uiteen te vallen. Vervolgens losten deze wolken op maar in de plaats kwam Cirrostratus bewolking waardoor de hemel melkachtig kleurde terwijl er halo's en andere optische verschijnselen te zien waren. De plantenkwekers moesten zich echter geen illusies maken want deze bewolking kondigde geen regenzone aan, zelfs niet toen er even wat Altostratus translucidus om het hoekje kwam kijken. Integendeel, de bewolking werd tijdens de avond weer dunner en op wat Altocumulusveldjes in het zuiden na was er tegen zonsondergang niets meer van te zien. Ondanks de bewolking overdag hebben we tegenover gisteren opnieuw wat thermische winst kunnen boeken bij maxima van 17,4 graden terwijl de wind verder is gekanteld naar het noord- noordoosten en daarbij zeer zwak werd om tegen de avond weg te vallen. De avond werd gekenmerkt door een invallende kilte, maar de temperaturen lagen een stuk hoger dan gisterenavond op dezelfde tijd waardoor nachtvorst niet meer aan de orde lijkt te zijn. Net als neerslag trouwens want alweer bleven de pluviometers werkloos met 0,0 mm op hun stempelkaart.
Maandag, 4 mei 2015
Het was uitermate zacht vanochtend bij minima van 11,7 graden, en de bewolking bestond nu uit Altocumulus floccus. Vanuit het westen dreef al snel dikke Stratocumulus binnen waardoor er opnieuw een grijs vervolg dreigde. Deze bewolking scheurde na een tijdje weer open en er ontwikkelden zich stapelwolken die erg talrijk waren maar niet uitgroeiden tot buien. Tijdens de namiddag namen de stapelwolken weer wat af in aantal en kreeg de zon iets meer ruimte, al bleef de bewolking overheersen. De wind kwam uit zuidwestelijke richtingen en was op sommige momenten vrij krachtig. We haalden maxima van 22,1 graden en op het einde van de namiddag dreef er Cirrostratus en Altocumulus castellanus binnen. Dit leidde tegen de avond tot een betrokken weertype toen de sluierwolken aandikten tot een gesloten laag Altostratus. Het zag er allemaal hoogst onstabiel uit door de talloze Altocumulus en Stratocumulus castellanus veldjes die zich onder dit wolkendek ontwikkelden, en door het tegenlicht zag de bewolking er nog dikker en donkerder uit dan hij was. In het noorden was ondertussen nog een lichtblauwe kleur te zien aan de voorzijde van de snel dikker wordende bewolking. Het was opvallend zacht en het was enkel de wind die ervoor zorgde dat het niet plakkerig of zwoel aanvoelde, maar gewoon luchtig en aangenaam warm. Omstreeks 20H bereikte de regen ons die begon met wat licht gedruppel en gestaag aanzwol tot er vrij stevige buien over Malderen hoosden. De buiige regen hield tot diep in de nacht aan en leverde ons een indrukwekkend neerslagtotaal van 8,4 mm op.
Woensdag, 4 mei 2016
Zoals verwacht was het weer een frisse ochtend al bleek het qua stukgevroren planten en krabwerk nog mee te vallen bij minima van 1,7 graden. Het was helder met alleen wat Cirruswolkjes in het zuidwesten waar de lucht ook wat heiig werd. Tegen de middag werden er wat stapelwolken gevormd die tijdens de namiddag talrijker werden al ging het hier om de mediocris variant waardoor we niet teveel van zon en weerskwaliteit moesten prijsgeven. De temperatuur haalde reeds een vrij aangename 18,9 graden en de wind was zwak uit veranderlijke richtingen. Voorlopig bevonden we ons nog in polaire lucht en dit was eerst in de schaduw en tegen de avond overal voelbaar toen het weer snel afkoelde. Toch was het nog een lange tijd doenbaar om in T-shirt rond te lopen (zonder dat de onderkoelingsverschijnselen levensbedreigend werden dan toch) waardoor er hoop is dat we de niet meer tijdig binnengesleepte plantjes morgen nog in oorspronkelijke staat gaan terugzien. Het neerslagtotaal is terug op 0,0 mm uitgekomen, wat volgens de laatste modelruns wel eens een vaste waarde zou kunnen worden voor langere tijd.
Donderdag, 4 mei 2017
Het was vanochtend aangenaam zacht met temperaturen die niet meer beneden 9,8 graden zijn gezakt. Maar daar moesten we een prijs voor betalen in de vorm van wolken en regen die bij het krieken van de dag nog steeds alomtegenwoordig waren. Het was evenwel een prijs die de planten maar al te graag in ontvangst namen. In Malderen konden we we nog een korte droge periode meepikken rond zonsopgang maar vanuit het oosten ging het al snel opnieuw regenen uit een continu gesloten Stratus wolkendek waar waarschijnlijk ook een dikke laag Nimbostratus boven hing. Het was erg nevelig en de lucht kreeg tijdelijk weer de typische bruinachtige tot amberen tint die we gisterenavond reeds in de wolken zagen. Alles normaliseerde zich tijdens de uren daarop zodat we weer een klassieke grijze Stratuslucht zagen, voor zover de zomerliefhebbers dit nog normaal zouden vinden in deze tijd van het jaar tenminste. Hoe dan ook, het hield ook snel op met (mot)regenen en de rest van de dag verliep in droge omstandigheden. Het was wachten tot laat in de namiddag voordat het begon op te klaren, en we zagen nu een afwisseling van forse Cumuluswolken en Stratocumulusveldjes in een erg nevelig aandoende atmosfeer. Een deel van deze stapelwolken was voorzien van vezelachtige toppen en/of Pileus kapjes waardoor de kenners onder ons meteen wisten hoe laat het was. Er waren dus weer buien in het land, maar dit bleken uiteindelijk zeer plaatselijke aangelegenheden te zijn en de niet-kenners onder ons die zich lieten bedriegen door de schijnbaar onschuldige uitstraling van de hemel boven ons werden er dus voor een keertje niet voor afgestraft. Tijdens de avond begonnen de wolken geleidelijk weer in te zakken en werden de opklaringen breder, maar het bleef erg nevelig en bij een wegvallende wind (die eerst nog uit oost-noordoostelijke richtingen kwam) zou dit wel eens voor grijze en mistige toestanden kunnen zorgen morgenvroeg. Toen we op het einde van de avond een blik op de pluviometer wierpen, bleek dat het uiteindelijk nog flink is meegevallen met de regen: er zat niet meer dan 2,8 mm in, en daar zaten de buien die gisterenavond na de laatste meting plaatsvonden ook nog in meegerekend.
Vrijdag, 4 mei 2018
Tot een witberijpte omgeving kwam het niet maar de temperaturen flirtten vooral aan de grond met het vriespunt en het voelde koud aan bij minima van 4,3 graden onder een heldere hemel. Bedauwde landschappen, nevelbanken en de frisgroene kleuren van de pas ontloken natuur zorgden voor een schitterend uitzicht onder de blauwe hemel waarin een krachtige zon haar opwachting maakte. Het bleef de hele dag helder waardoor de zon onafgebroken kon schijnen. Maar de aangevoerde lucht had nog steeds polaire trekjes waardoor het vooral in de schaduw nog best fris aanvoelde bij maxima van 18,8 graden. Gelukkig was de wind niet al te krachtig en bleef het bij een mild briesje uit noordoostelijke richtingen. Tijdens de avond voelde het zachter aan en kon er lang worden nagenoten op terrasjes onder de zuiders aandoende hemel. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 4 mei 2019
(Taiwan) Er waren terug opklaringen aanwezig in een wat nevelig aandoende atmosfeer die met Cirrus, Altocumulus, Cumulus en Stratocumulus gevuld was. Het raakte al snel overtrokken en er vielen wat druppels uit de mengeling van Altostratus en Cumulus waar de bewolking inmiddels in is overgegaan. Het leek het begin van een verzopen regendag te zijn, maar niets was minder waar want tegen de avond werd het geleidelijk weer droger (voor zover het al iets heeft voorgesteld) en dreven er terug opklaringen binnen. Het was nog steeds erg warm al zal het voor Kaohsiung in deze tijd van het jaar toch aan de frisse kant geweest zijn. De rest van de avond verliep in rustige omstandigheden en het was aangenaam toeven op allerlei activiteiten die in open lucht doorgingen.
Maandag, 4 mei 2020
De bewolking is tijdens de nacht flink toegenomen en de dag startte kil en somber met perioden van regen. Er was soms nog een waterzonnetje te zien doorheen dikke Altostratusbewolking. Hoewel de omgeving er nat bij lag in tegenstelling tot het gedruppel van gisteren, bleven de hoeveelheden beperkt. Tijdens de late voormiddag werd de wolkenlaag dunner en ging het steeds lichter regenen tot we weer dat nietszeggende gedruppel hadden van gisteren. Na de middag klaarde het op vanuit het noordwesten en de wind draaide naar noordwestelijke tot noordelijke richtingen. Er stroomde polaire lucht binnen maar de zon was nu krachtig genoeg om er toch weer wat zomergevoel in te pompen. Samen met de eerder zwakke wind maakte dit alsnog een vriendelijk lentedagje bij maxima van 17,1 graden. Er ontstonden stapelwolken en doordat de storing in onze buurt bleef zwabberen was er nog redelijk wat sluierbewolking aanwezig die voor fletse kleuren zorgde. De stapelwolken verdwenen weer tegen zonsondergang en de dag eindigde met een warme gloed bij echter frisse temperaturen eens de zon weer onder was. De minima werden nu pas bereikt met 10,0 graden terwijl het neerslagtotaal van 0,1 mm natuurlijk al voor de middag een feit was.
Dinsdag, 4 mei 2021
De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en de dag begon nat en stormachtig onder een grijze hemel die het gevolg was van buien die zeer sterk samengeclusterd waren. De neerslag die viel had dan ook een buiig karakter al lag de nadruk op regen en was er amper ruimte voor droge perioden. Het was zacht met minima van 5,4 graden maar overdag steeg het kwik nauwelijks terwijl er koudere lucht werd aangevoerd door de naar het westen tot noordwesten geruimde wind. Het werd een nogal chaotische voormiddag waarbij er her en der schade te zien was die varieerde van afgebroken takken tot tuinmeubelen die van eigenaar veranderd waren en soms een losgekomen dakpan. Tegen de middag werd het dan wat droger maar de bewolking bleef en de zonnige momenten duurden slechts een paar minuten hooguit. De wind bleef als een furie tekeer gaan en bij maxima van 14,5 graden voelde het uitermate guur aan. Met de nog grotendeels kale vegetatie erbij zou je je haast een paar maanden vroeger in het seizoen wanen dan dat het in werkelijkheid was. En dit terwijl het de laatste jaren net omgekeerd was. Op het einde van de namiddag begon de buiigheid dan weer op te leven maar door de krachtige wind duurden zelfs de krachtigste buien, waar ook hagel bij zat, slechts 3 of 4 seconden. Pas later op de avond kregen we langdurige(re) perioden van regen en hagel toen de buien zich in treinen gingen schikken en we dus de ene cel na de andere over ons kregen. Nog steeds vlogen de wolken in een rotvaart voorbij en wanneer we een regengordijn in het westen zagen opdoemen was het al lang gepasseerd eer we doorhadden dat er een bui aan zat te komen. Dit zorgde ook voor een snel veranderende lichtinval en dit leverde bij zonsondergang een nogal bizar moment op waarbij de hemel in vuur en vlam leek te staan door een opgloeiend regengordijn waarna het op minder dan een minuut weer donker werd met een blauwgrijze schemering die nog te zien was. Ook na zonsondergang volgden er een aantal pittige buien al leek er terug ruimte te komen voor langere droge perioden. Het neerslagtotaal van 13,8 mm deed ons de droogte weer even vergeten.
Woensdag, 4 mei 2022
Tijdens de nacht is het weer volledig uitgeklaard en na een vrij koele start bij 6,2 graden begonnen we er aan in stralend zonnige omstandigheden. Er waren echter kapers op de kust want in het noordwesten was Cirrusbewolking te zien die redelijk scherp begrensd was in een band die van zuidwest naar noordoost liep. Deze maakte maar langzaam voortgang en uiteindelijk waren het de Cumuluswolkjes die zich kort voor de middag begonnen te vormen, waar de zon af en toe achter verdween. Dit bleek allemaal heel erg mee te vallen en de meeste bewolking bleef de hele tijd in het noordwesten, waar we naast die Cirruswolken ook wat Stratocumulus te zien kregen. Nog steeds kwam de wind uit het noordoosten en dit zorgde dus voor vrij koele maar droge landlucht die het kwik tot staan wist te brengen op 20,8 graden. De wolkenband bereikte ons uiteindelijk maar erg veel stelde het niet meer voor met wat gebroken Stratocumulus. Daarna dreven er stapelwolken binnen die hier en daar flink opbolden maar verder niets meer deden. Hun aanblik was wel typisch zomers met hoge basissen en felwitte kleuren. Het was een van die typische hoogzomerse wolkenluchten waarvan iemand met symptomen van winterdepressie in een uurtje volledig genezen zou geraken. De wind zwakte ook af en het werd nu aangenaam toeven, zeker in de zon. Tijdens de avond begon het wel weer snel af te koelen terwijl de stapelwolken grotendeels oplosten. We eindigden weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 4 mei 2023
De Cirrusbewolking hing er vanochtend nog steeds en ze zorgde voor een sfeervolle zonsopgang. Kouder dan 7,5 graden is het niet meer geworden en overdag werd er al snel zeer zachte lucht aangevoerd via een oostelijke en later zuidoostelijke tot zuidelijke wind. In combinatie met de hoogstaande zon en brede opklaringen zorgde dit voor een duizelingwekkende klim van het kwik. Tijdens de namiddag haalden we maarliefst 24,7 graden waardoor het voor de eerste keer significant warmer is geweest dan op die boterzachte nieuwjaarsdag welke al oneindig ver in het verleden lijkt te liggen. Maar ondertussen begon de lucht onstabiel te worden, eerst in de vorm van spierwitte Altocumulus floccus veldjes maar later ook grotere en dikkere partijtjes Altocumulus onder de nog steeds aanwezige Cirrus die met dichte plukken nu vooral in het westen hing. Ze zorgden voor een schitterend display en zullen bij menig fotograaf wel voor RSI- gerelateerde aandoeningen hebben gezorgd, maar de bewolking herinnerde ons eraan dat dit fraaie zomerweer maar van korte duur zal zijn. Boven Frankrijk ontstonden tijdens de namiddag al de eerste buien en tijdens de vroege avond moest de zon het hier al ontgelden door dikkere Altostratus en Cirrus densus bewolking met daaronder veel (fraaie) Altocumulusvelden. De zeer hoge temperaturen zorgden er echter voor dat het ook zonder zon heerlijk toeven was tijdens de avond, en de wind is ook nog eens helemaal gaan liggen waardoor het nog warmer aanvoelde in combinatie met de toenemende vochtigheidsgraad. Kort voor zonsondergang zagen we donkere en dreigende Altocumulusvelden in het zuidwesten die geflankeerd werden door een structuur die op een Arcus leek maar in Malderen had dit nog geen gevolgen en konden we de 0,0 mm als dagtotaal dus nog houden. In het westen van het land waren er niettemin al meldingen van buien waardoor deze wolkenstructuur dan toch nog perfect te verklaren viel. Later in de nacht werd er ook plaatselijk onweer waargenomen maar ook dat was een ver-van-ons-bed-show voor wie in de omgeving van Londerzeel woont.