Vrijdag, 14 mei 2004
Het was een aangename verrassing toen vanmorgen bleek dat de grijze troep volledig werd weg gevaagd en een felle meizon boven de horizon stond te schitteren. Het kwik was blijkbaar ook "diep" onder de indruk van dit gebeuren met een ochtendwaarden van amper 3,4 graden. Tijdens de dag werd het gelukkig al snel warmer en zo kwam de temperatuur uit op een aangename 18,7 graden. Rond de middag moesten we wel afrekenen met opkomende wolkenvelden maar deze waren niet van plan om het zwerk voor de rest van de dag op te eisen zoals gisteren het geval was en tegen de avond was er enkel nog maar wat hoge sluierbewolking te zien. De wind is nu naar het west noordwesten gekrompen en haalde maximaal nog 16 km/h. Tijdens het weekend en daarna ziet het ernaar uit dat het langzaamaan zal gaan opwarmen en dat we weer een beetje kunnen genieten van de lente.
Zaterdag, 14 mei 2005
Uiteindelijk is de regenzone inderdaad 50 kilometer opgeschoven tov de verwachtingen waardoor het weersbeeld er heel anders uitzag dan velen gedacht hadden. De dag begon met veel sluierbewolking maar de zon raakte hier vrij vlot doorheen waardoor het met momenten best wel aangenaam vertoeven was, voorzover men zich uit de wind bevond want een droge noordooster tot 27,4 km/h zorgde voor een sterk koudegevoel. Rond de middag probeerde de regenzone in een laatste stuiptrekking wat dichterbij te kruipen wat resulteerde in wat dikkere bewolking en een tijdelijk verdwijnen van de zon, maar het was vergeefse moeite want de regenzone werd terug naar het zuidoosten getrokken waardoor de bewolking weer wegtrok en we in extremis nog een paar uurtjes zon konden meepikken. Ook de temperatuur pikte een graantje mee van de onverwachtse opklaringen vandaag waardoor het waarnemingsstation temperaturen tussen 7,2 en 19,8 graden uitspuwde. Neerslag is er niet gevallen, maar de radarbeelden toonden duidelijk aan dat er boven de zuidelijke landshelft zeker niet werd bezuinigd op het natte goedje. Te Malderen zal het waarschijnlijk tot maandagavond duren eer we vloeibare produkten uit de hemel zien neerdalen...
Zondag, 14 mei 2006
Van onweer was er vandaag niets meer te merken (voor zover dit gisteren al het geval was...). We bevonden ons immers aan de noordelijke zijde van het polaire front waar de lucht een stuk stabieler was. Doch doordat het front niet echt wilde doorstoten naar het zuiden kregen we wel uitgebreid te maken met diens bewolking waardoor de zon vandaag een schaars item was. Lage bewolking en na de middag ook wat stapelwolken beheersten het weersbeeld terwijl de temperaturen flink achterwege bleven met waarden tussen 12,4 en 19,9 graden. Nu en dan zag het er dreigend uit, maar zelfs een ordinair regenbuitje was niet voor ons weggelegd zodat het neerslagtotaal opnieuw gelijk is aan een rond getalletje. De wind was eerder kalm en haalde hooguit 19 km/h uit noordwestelijke richtingen. Het weersbeeld maakte enige vooruitgang toen in de late namiddag vanuit het noorden wat opklaringen binnensijpelden die voldoende waren om ons nog een vrij zonnige avond te bezorgen, zij het dat de massale aanwezigheid van sluierbewolking ervoor zorgde dat eerder een waterzonnetje is waar we tegenaan kijken.
Maandag, 14 mei 2007
Gisteren hebben we reeds een warmtefront en een koufront op bezoek gehad. Een backbent- occlusie hadden we echter nog tegoed en daar werd vandaag werk van gemaakt. De dag begon weliswaar erg fraai toen een mengelmoes van Cirrusbewolking, Cumulus, Altocumulus en Stratocumulus zich scherp aftekende tegen de voorts azuurblauwe ochtendhemel, maar de occlusie zorgde in de loop van de voormiddag voor een destabilisatie van het weersbeeld. Ze had vooral buien aan boord en daar zaten best wel pittige exemplaren bij. Malderen hield het nog tot na de middag droog, maar meer aaneengesloten buien zorgden er halverwege de namiddag alsnog voor dat we ons deel van de neerslag kregen. Verschillende buien trokken over het weerstation, en hierbij viel op dat de bewolking ook tussen de buien door steeds talrijker werd. De zon kwam er zeker tijdens de avond vrijwel niet meer aan te pas. De buienlijn was ook van onweer voorzien, maar dit extraatje was ook vandaag niet voor de Malderse onweersfreak weggelegd. Wel waren er erg dreigende wolkenluchten te zien die voor een bijzondere sfeer zorgden, het volledig wegvallen van de wind voor elke bui gaf echt het gevoel dat er 'iets' op komst was. De eigenlijke occlusie bereikte ons na 21H en zorgde voor meer aanhoudende regen waarbij het echter helemaal windstil werd. Een heel verschil met overdag dus want met snelheden tot 57,9 km/h ontbrak het de zuidwestelijke wind zeker niet aan temperament. De bewolking heeft ons een erg zachte nacht bezorgd met minima van maarliefst 13,1 graden, maar overdag deden koelere luchtmassa's de maxima terugvallen naar 18,1 graden. Het neerslagtotaal moeten we nog bereiken voor vandaag, omstreeks 20H zaten we echter reeds aan 3,6 mm.
Woensdag, 14 mei 2008
Vanochtend tapten de weergoden uit een heel ander vaatje, en dat mag gerust letterlijk worden genomen met de flinke stortbuien die het noordwestelijke deel van Vlaanderen in hun greep hadden. Hoewel daar te Malderen geen onweer bijzat, werden er op sommige plaatsen wel een aantal spaarzame ontladingen waargenomen. De buien waren echter van korte duur want na een paar uur klaarde de hemel weer uit vanuit het zuidoosten, en konden we weer genieten van brede opklaringen en een behoorlijke portie zonneschijn. De bewolking die bij de ochtendlijke buien hoorde, leverde wel hoge minimumtemperaturen op die niet beneden de 14,9 graden zakten. Samen met de buien, die bij een warmtefront hoorden, werd er ook vochtigere lucht aangevoerd waardoor het een beetje drukkend ging aanvoelen naar de middag toe. De machtige zon zorgde ervoor dat de atmosfeer onstabieler werd, en dit werd na de middag merkbaar in de vorm van stapelwolken die geleidelijk begonnen aan te groeien tot de eerste buien boven Vlaanderen een feit waren. Ook onweersverschijnselen waren hierbij aan de orde, al bleven de meeste buien net buiten de grenzen van Malderen zodat het neerslagtotaal van 0,6 mm grotendeels te wijten was aan de buien die we vanochtend op ons dak kregen. Niettemin zag het er ook hier erg dreigend uit met donderslagen in alle windrichtingen en donkere wolkenmassa's die werden afgewisseld met majestueuze Cumulus congestussen die hoog in de lucht uittorenden. Eén enkele keer kwam het tot flinke rukwinden (33,8 km/h uit het noordoosten) toen zo'n onweersbui heel dicht was genaderd. Door de temperaturen die opnieuw stegen naar 29,0 graden hadden ze zeker geen gebrek aan 'voeding'. Naar zonsondergang ging de onweersaktiviteit er geleidelijk uit terwijl de stapelwolken eveneens afnamen in volume. De dag wordt hierdoor nog vrij rustig afgesloten.
Donderdag, 14 mei 2009
We waanden ons vanochtend (bijna) in de tropen dankzij de zeer vochtige en warme lucht waarin het niet kouder dan 14,1 graden is geworden. De Stratocumulus castellanus en oranjerood geverfde Altostratus translucidus straalden ook iets tropisch uit, maar een verraderlijk veld van laaghangende Stratusbewolking bracht ons meteen weer naar de gematigde realiteit. Het werd dus somber en herfstachtig terwijl de vochtige warmte het enige was dat nog een beetje aan zomer deed denken. De bewolking brak op haar beurt echter snel in stukken waardoor we alsnog van aangenaam zonnig weer konden genieten bij temperaturen die tot 23,5 graden stegen. Maar de lucht was nu erg onstabiel waardoor de stapelwolken niet te stuiten waren in hun verticale ontwikkelingsdrang, en de eerste buien niet lang konden uitblijven. Halverwege de namiddag werd ook Brussel hiermee geconfronteerd, en hing het stevig onweren waarbij het water met bakken naar beneden kwam. De buien verplaatsten zich slechts langzaam door de zwakke stroming, en de neerslaghoeveelheden zijn plaatselijk opgelopen tot ver boven de 40 mm. Te Malderen lag de omgeving er 's avonds nog droog bij, maar al snel ging het ook hier onweren toen er vanuit het westen dreigende wolkenluchten kwamen opzetten. Veel electriciteit zat er niet meer in, maar een paar goed gemikte ontladingen deden het weerstation alsnog op haar grondvesten daveren. Nadien ging het onweer, dat met een enigszins aantrekkende oostenwind (25,7 km/h) en shelf- achtige wolkenstructuren werd ingeleid, over in een onschuldig zomerregentje. Na zonsondergang was het weer helemaal rustig en windstil terwijl er nog een paar druppels motregen vielen. De laatste van die druppels deed het neerslagtotaal uitkomen op 7,0 mm.
Vrijdag, 14 mei 2010
De bewolking is afgelopen nacht alsnog blijven hangen waardoor we met minima van 4,6 graden aan de nachtvorst ontsnapt zijn. In het westen was het echter flink raak met zelfs in thermometerhut minima van -2 graden of lager. Erg bijzonder was dat de goed geïsoleerde Waddeneilanden in Nederland eveneens met vrieskou af te rekenen kregen. De opklaringen waren in Malderen goed getimed, want deze kwamen er na zonsopgang zodat ze ons warmte konden brengen in plaats van koude. Hiervan profiteerden helaas niet alleen de verstokte zomerliefhebbers onder ons, maar ook de stapelwolken die zich razendsnel ontwikkelden halverwege de voormiddag. Ze oogden aanvankelijk erg indrukwekkend met zelfs Pileus kapjes erboven, maar ze knalden al snel tegen de temperatuursinversie boven het wegtrekkende Stratocumulusveld aan waardoor de gevolgen zich al lieten raden. Het werd dus zwaarbewolkt door de vorming van Stratocumulus velum, wat op zich eveneens erg fraai oogde tot het hele luchtruim ermee bedekt was. In Londerzeel veroorzaakten de stapelwolken flinke buien waarbij het plaatselijke karakter erg opviel. Zo bleef het bijvoorbeeld op de Moorhoek bijna een half uur intens stortregenen terwijl het nog geen honderd meter verder op de Drietorenstraat kurkdroog was. De buien verdwenen uiteindelijk weer en er volgde een zwaarbewolkte periode die tot op het einde van de namiddag aanhield. Toen werd de zon immers zwakker en werd de bewolking niet meer bijgevoederd. De opklaringen deden het eventjes opwarmen tot 14,7 graden wat best wel aangenaam was in de erg zwakke noord- noordoostenwind tot 11,3 km/h. Vanuit het zuidwesten dreef er ook Cirrus en Cirrostratus bewolking binnen, wat wellicht eveneens heeft bijgedragen tot het oplossen van de lage wolken (advectie). Veel wolken waren er overigens niet meer te zien bij zonsondergang waardoor het ondanks de sluierwolken terug een erg koele nacht met plaatselijke vorst dreigt te worden. We konden uiteindelijk nog in half verkleumde toestand het neerslagtotaal van 0,0 mm aflezen bij een om middernacht reeds naar 3,4 graden gezakte temperatuur.
Zaterdag, 14 mei 2011
Nadat de weerkaarten dagenlang zinspeelden op het einde van de droogte, moesten we vanochtend vaststellen dat de bewolking er heel onschuldig uitzag. Geen forse buienwolken of onstabiel ogende castellanus, maar een diepblauwe lucht met mooiweerswolkjes was wat we bij het aanbreken van de dag te zien kregen. Deze wolkjes werden steeds kleiner en er volgde een zonnige maar frisse lentedag. De temperatuur die vanochtend op 8,1 graden uitkwam, steeg niet verder dan 19,4 graden en er stond een bijtend koude noordwestenwind die ook nog eens een sterk uitdrogend effect had met haar snelheden tot 32,2 km/h. Tijdens de namiddag was er slechts wat Cumulus humilis bewolking te zien, maar tijdens de vroege avond zagen we dan alsnog opbollende stapelwolken binnendrijven vanuit het westen. Hier zat ook Cirrus densus bewolking tussen en er volgden onweersbuien die vooral in Nederland voor behoorlijk wat klank- en licht spektakel zorgden. Malderen deelde echter ook in de prijzen, want er vielen na zonsondergang een zestal regendruppels die goed waren voor een neerslagtotaal van 0,0 mm en een zwakke lichtflits in het noordoosten. Volgens de satelliet zal de buiigheid nog minstens tot morgenvoormiddag doorgaan al blijft de focus op Nederland liggen, dat een gunstigere ligging heeft tegenover de jetstreak voor de triggering van buienwolken.
Maandag, 14 mei 2012
Na een ijskoude maar vorstvrije ochtend (minima van 5,1 graden) maakte een stralende lentezon opnieuw haar opwachting waardoor de kou snel vergeten was. Er volgde een zonnige voormiddag met wat sluierwolkjes waarna er een aantal spaarzame stapelwolkjes (Cumulus humilis) werden gevormd. Op het eerste zicht mooiweerswolkjes, maar op de satellietbeelden was duidelijk te zien dat de wolken in een langgerekte band waren geschikt dat verbonden was met een koufront. Deze had het noordwesten van Nederland reeds in haar ijzige greep, maar maakte slechts een zeer trage voortgang zodat we er in Malderen niet van moesten wakker liggen. De temperatuur haalde nog 19,6 graden terwijl de wind uit het west- zuidwesten kwam met snelheden tot 32,2 km/h. We kwamen 's avonds aan de andere zijde van de 'Cumulusband' terecht en in het westen doemden sluierwolken op van het eerdergenoemde front. Hieronder verscheen vervolgens Stratocumulus en Altocumulus en het geheel zorgde voor een mooi kleurenspel bij zonsondergang. De bijtende kou die over ons uitstroomde tegen zonsondergang, deed in de verste verte niet vermoeden dat we ons in de warme sector van een depressie bevonden. Het mag dan ook duidelijk zijn welk weertype ons achter het koufront staat te wachten, met later op de week zelfs kansen op algemene nachtvorst ondanks de reeds gepasseerde ijsheiligen. Het neerslagtotaal van 0,0 mm bleef voorlopig echter nog vloeibaar.
Dinsdag, 14 mei 2013
In Malderen was het vanochtend nog steeds droog, maar in Nederland zijn er blijkbaar stevige buien actief geweest en kon er plaatselijk zelfs aan nachtelijke bliksemfotografie worden gedaan. Dit alles gebeurde in onstabiele polaire lucht waarin het door de aanhoudende wind niet kouder werd dan 8,4 graden. Vanuit het zuiden nam de bewolking tegen zonsopgang al snel weer toe en ging het ook in Malderen en Brussel weer regenen. Het ging meestal om lichte of matige regen met een enigszins buiig karakter. Er waren ook droge perioden en tijdens de namiddag viel er vrijwel geen regen meer terwijl de bewolking meestal uit Stratus, Stratus fractus en Altostratus bestond. Op een uitschieter van 33,8 km/h uit het zuidwesten na was de wind eerder aan de zwakke kant en de temperaturen deden het alweer erg slecht met maximaal 13,2 graden. Tijdens de avond waren er weer een paar regenbuien die nauwelijks meetbare neerslag opleverden, al bestonden ze wel uit opvallend dikke regendruppels. Het uiteindelijke neerslagtotaal bedroeg 1,6 mm waarvan het leeuwendeel tijdens de voormiddag is gevallen.
Woensdag, 14 mei 2014
De ijsheiligen deden hun naam op sommige plaatsen eer aan want her en der kwamen meldingen binnen over bevroren daken en auto's die veel last van jeuk leken te hebben bij minima van 10,7 graden. Na het nodige krab- en ontdooiwerk kwam de zon ons al snel verder opwarmen in een quasi heldere hemel, doch er lagen reeds kapers op de kust die vanuit het noordwesten snel dichterbij kwamen. Dit gebeurde in de vorm van Altocumulus en Stratucumulus die ook wat gezelshap kreeg van Cumulus congestus. De bewolking breidde zich razendsnel uit waardoor we uiteindelijk veel minder warmte uit dat vrolijke lentezonnetje konden halen dan we eerst zouden verwacht hebben. Volledig betrokken werd het gelukkig evenmin, maar het kwam wel tot buien die vooral rond de middag stevig uit de hoek kwamen met onderandere in Brussel onweer met rake inslagen. Na dit onweer werd het geleidelijk stabieler vanuit het westen, maar toch bleven we nog lange tijd flinke stapelwolken zien ontwikkelen waarvan sommigen nog het buienstadium bereikten. Pas op het einde van de namiddag keerde de rust volledig weer, al is deze in Londerzeel nooit weggeweest want de pluviometer wees daar 's avonds nog steeds 0,0 mm aan. De breder wordende opklaringen lieten het opwarmen tot 18,5 graden. De bewolking was tijdens de avond volledig opgelost op een tweetal Stratocumulusvelden na die in de kleuren van de ondergaande zon fraai oplichtten en voor extra sfeer zorgden; Door de wegvallende wind, polaire luchtmassa en brede opklaringen koelde het zeer snel af al zal eventuele nachtvorst zich hooguit op een paar beschutte plekken aan de grond voordoen.
Donderdag, 14 mei 2015
We maakten vandaag een veelbelovende zonnige start bij weliswaar frisse minima van 5,6 graden. In het zuidwesten was echter een scherp begrensde laag Cirrostratus bewolking te zien die geflankeerd werd door Altocumulusbanken terwijl er Cumulus fractus bewolking voorbijdreef. Langzaam maar zeker kwam de sluierbewolking dichterbij en tegen de middag was het grootste deel van de hemel ermee bedekt. Achter de eerste gordel van Cirrostratusbewolking werd de hemel weer helder, maar het duurde niet lang of er verschenen meer wolken in het zuidwesten die eveneens onze richting uitkwamen. Er kwam nu ook Altostratus en veel Altocumulus aan te pas en de eerste regendruppels maakten al spoedig hun opwachting. Echt intens kunnen we de regen niet noemen, maar ze bleef wel aanhouden waarbij ze tijdens de droogste perioden eventjes overging in motregen. ook de wind was opvallend zwak met niet meer dan wat flauwe zuchtjes uit overwegend westelijke richtingen. Tegen de avond zagen we in de Nimbostratuslucht de donkere silhouetten van stapelwolken verschijnnen en kwamen we duidelijk in onstabielere lucht terecht waarbij de neerslag een buiig karakter kreeg. Vooral na zonsondergang kwam het tot perioden van erg pittige regenval waardoor we toch nog op een dagtotaal van 6,6 mm zijn uitgekomen.
Zaterdag, 14 mei 2016
De koude en vochtige poollucht heeft nu de hele Benelux veroverd waardoor de dag een zwaarbewolkte start nam. Het was koel met minima van 8,6 graden en er stond een bijtende noordenwind. Af en toe vielen er buien al stelden ze weinig voor. De convectie was ondiep en er werden enkel Cumulus congestus wolken gevormd die zich tot Stratocumulus uitspreidden. Gelukkig kwam het niet tot horrortoestanden zoals een volledig gesloten Stratocumulusdek en kregen we vaak de zon te zien in opklaringen die een diepblauwe Arctische lucht lieten zien. Tijdens de namiddag ging de buienactiviteit er wat uit en scheen de zon vaker al kon die de gevoelig frissere maxima van 19,4 graden niet voorkomen. En tijdens de avond leefde de buienactiviteit weer op al bleven de opklaringen stand houden. Echt grote neerslaghoeveelheden vielen er niet, hoe zeer fietsers en wandelaars ook het tegendeel wilden beweren. Net dagtotaal bleef beperkt tot 0,2 mm
Zondag, 14 mei 2017
Tijdens de nacht is de Stratocumulusbewolking weer opgelost en kwamen we in vrij zachte lucht terecht waarin enkel wat Cirrus en Cirrostratus te zien was ten westen van ons terwijl het is afgekoeld tot 9,2 graden. Deze bewolking hoorde bij een buienlijn die langzaam onze richting uitkwam en waar later ook Altocumulusbanken onder te zien waren. Het grootste deel van de voormiddag verliep in ononderbroken zonneschijn al zal het in het uiterste westen wel een heel ander verhaal geweest zijn. Het ging om een erg zwak koufront en hierdoor hielden we het op de meeste plaatsen droog en was het vooral de bewolking die af en toe voor spelbreker zorgde. Maar ook dan konden we nog vrij aangename maxima van 20,4 graden bereiken die vooral uit de wind erg comfortabel aanvoelden. Tijdens de namiddag zagen we in de buurt van Parijs een afzonderlijke buiencel ontstaan (op de radar dan toch) die pal onze richting uitkwam en potentie had om ons op een stevig stortbad te trakteren. Maar deze bleek ons rakelings te missen al kreeg Malderen daar blijkbaar nog een staartje van mee getuige het neerslagtaal van 0,2 mm. Deze bui doofde vervolgens vrij snel uit, al heeft ze zichzelf opvallend goed in stand kunnen houden tijdens haar lange traject van omgeving Parijs naar Antwerpen. Tijdens de avond kwam de zon er weer meer door en zagen we een mengeling van Cumulus, Stratocumulus en Cirrostratus bewolking waarin de zon het grootste deel van de tijd het beste van zichzelf kon geven. De zuid- zuidwestelijke wind ging tegen de avond liggen en na zonsondergang was het terug opvallend rustig en vredig met weinig bewolking al koelde het wel vrij snel af.
Maandag, 14 mei 2018
Vandaag was dan de grote dag waarop de warme lucht haar herintrede zou maken vanuit het noordoosten om er opnieuw een aantal zomerse lentedagen aan te breien. Vanochtend bleek de windrichting al met die voorspelling te kloppen: die was nu inderdaad noordoost. Maar de relatief zachte minima van 11,0 graden waren vooral aan de Stratus bewolking te wijten die er nog steeds hing en dit werkte dus al snel averechts toen de bewolking bleef hangen. De wind maakte er een gure en kille bedoening van ook al zou je bij dit egale wolkendek rustig en windstil weer verwachten. Tegen de middag was er nog steeds niets veranderd en reageerden velen met ongeloof op de Nederlandse waarnemingen waar het kwik richting tropische waarden klom. Tegen het einde van de namiddag was de hemel echter plotseling blauw in het noordoosten en even later kwam de zon erdoor. Deze verandering ging gepaard met een even plotse windsprong naar west- noordwestelijke richtingen maar ondanks dat zonnetje voelde het nog steeds kil aan. Dan was het opeens weer grijs om een half uur later terug plots blauw te worden met verspreide Stratus fractus wolken in een nevelig aandoende atmosfeer. Meer opklaringen deden tijdens de avond hun intrede maar de wind ruimde nu naar het koude noorden en bleef er flink aan sleuren. Het kwik bleef steken op 17,7 graden en toen de bewolking tijdens de avond weer kwam opzetten was het enkel onze huid die nog een blauwe kleur had. Ondanks de bewolking en de indrukwekkende windsprongen is er ook vandaag geen neerslag aan te pas gekomen en sloten we dus af met 0,0 mm.
Dinsdag, 14 mei 2019
Op een paar Cirrusveldjes na was het kraakhelder en het kwam dan ook op grote schaal tot grondvorst door de gestagneerde noordelijke stroming. De schade viel in Malderen gelukkig mee bij minima van 5,4 graden aldaar en de zeer droge lucht warmde ook snel op. Nu werd er helemaal geen bewolking meer gevormd al konden we met een geoefend oog wel stapelwolken zien ver in het noorden wat erop lijkt te wijzen dat onze Nederlandse buren het met een tikkeltje minder zonneschijn moesten doen. Hoe dan ook werd het overal fraai lenteweer en in Malderen slaagden we er zelfs net in om een warme dag binnen te rijven met maxima van 20,0 graden. De ultradroge lucht verloor echter haar warmte even snel als ze die gewonnen heeft en het was dan ook weer klappertanden en bibberen geblazen eens de zon onder was terwijl de plantjes door het aanhoudende vorstgevaar ook niet op beide kiemblaadjes konden slapen. Bovendien hebben ze er met het neerslagtotaal van 0,0 mm en de dus voortdurende droogte nog een extra zorg bovenop.
Donderdag, 14 mei 2020
Het was opnieuw een erg koude ochtend die de Ijsheiligen alle eer aandeed. Hun Ommegang langs Malderen was echter vluchtig waardoor de tere plantjes in de omgeving van het weerstation het opnieuw overleefd hebben. Het werd niet kouder dan 3,6 graden. Buiten de dorpskom of op lager gelegen gebieden kan het echter wel gevroren hebben. Hoe dan ook konden we weer op de zon rekenen om alles weer te ontdooien en deze keer was de aangevoerde lucht wat droger waardoor we minder met uitspreidende bewolking te maken kregen. het waren nu alleen maar Cumuluswolkjes die ontstonden en de zon dook er slechts af en tot achter weg. Het kwik maakte wat winst met 17,3 graden al was de wind weer een stuk krachtiger zodat het schraler aanvoelde. De stapelwolkjes losten tijdens de avond op maar de wind bleef flink doorwaaien ondanks het wegvallen van de thermiek. Er volgde dus een winderige, heldere en frisse avond waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm al dan niet optekenden.
Vrijdag, 14 mei 2021
Na een frisse ochtend met minima van 5,2 graden hing er een mengelmoes van Stratocumulus en Stratus fractus. Hieruit ontstonden al snel stapelwolken en voor de middag vielen hier reeds de eerste dikke druppels uit. De onstabiliteit nam alleen maar verder toe en forse stapelwolken met gitzwarte luchten eronder maakten hun opwachting. Eerst leek het alsof het alleen maar bij gedreig zou blijven omdat de wolken zich wel erg veel tot onschuldige Stratocumulus uitspreidden maar plotseling doemde dan in het oosten al een eerste flinke ijskap op. Even later kwam een volgende bui vanuit het westen opzetten en aan het gerommel te horen wisten we al meteen hoe laat het was (voor zover we geen Londerzeelse klokken gebruikten toch). Even later volgde een geweldig onweer compleet met hagel, bliksem en daverende donderslagen. Het overviel ons als bij verrassing want toen de bui al dicht genaderd was kon je er nog los doorheen kijken met amper neerslagstrepen eronder. Na het onweer keken we op zeer dichte neerslagzuilen ten noorden van ons waar het waarschijnlijk nog veel harder heeft gestortregend. Het klaarde vervolgens breed op en de stekende zon en warmte (tot 16,1 graden) was voeding voor een volgend onweer dat dreigend kwam aanzetten maar eigenlijk niet veel voorstelde. Het derde onweer werd eveneens door zwoelte en veel zon voorafgegaan en deze keer was het weer een stuk actiever maar minder dan het eerste dat we over de vloer kregen. En daarna keerde de rust definitief weer doch we konden nog een hele avond genieten van waanzinnige wolkenlandschappen zoals we ze hier de voorbije twee jaar maar amper gezien hebben. Het hele luchtruim zat boordevol schitterende stapelwolken en ijskappen, er was een overvloed aan contrast en kleur en met de volledig ontluikende natuur in alle kleuren en geuren erbij konden we haast van een meteorologisch orgasme spreken. Wel moesten we er kilte bij nemen want tijdens de avond koelde het aardig af. Al viel het met de gevoelstemperaturen eigenlijk nog mee want de zuidelijke wind die overdag naar het westen ruimde was amper aanwezig. Het neerslagtotaal was er eentje dat kon tellen met 8,3 mm.
Zaterdag, 14 mei 2022
Na een erg frisse start bij minima van 9,8 graden kregen we wat sluierbewolking te zien waaronder Cumuluswolken ontstonden. Deze werden snel talrijker en de zon begon steeds meer weg te duiken achter deze indringers. Tegen de middag was er tijdelijk zelfs uitspreiding tot Stratocumulus en werd het dus somber en kil. Gelukkig kwam er al snel redding vanuit het zuidwesten en stopte de vorming van Stratocumulus. Er dreven nu enkel Cumuluswolkjes voorbij die geleidelijk overgingen van mediocris naar humilis. Tegen het begin van de avond was het zelfs al helemaal helder en het kwik kon dan ook al wat winst pakken met 25,1 graden als resultaat. Tijdens de avond ging het echter al snel afkoelen eens de zon wat lager stond en de gelukkig zwakke westelijke tot noordwestelijke wind versterkte het kiltegevoel.
Het gewolk deze middag ten spijt zijn we er weer met 0,0 mm als neerslagtotaal uitgekomen.
Zondag, 14 mei 2023
Zoals we ondertussen al bijna konden verwachten werd de fraaie onweersdag van gisteren vandaag afgestraft met grijs en somber weer toen een Stratus wolkendek zich over Vlaanderen heeft kunnen uitbreiden. Dit wolkenveld was overigens gisteren al de hele dag aanwezig boven de Noordzee en zelfs een stukje van west-Vlaanderen maar bij een meer naar het noorden gekrompen wind kon deze bewolking nu verder landinwaarts trekken. Samen met die bewolking stroomde er ook veel koelere zeelucht binnen al hield ze de minima op peil met 9,8 graden. Het duurde tot de middag alvorens de bewolking overging in dunnere Stratus die daarna in flarden ging openbreken en oplossen. Hierop volgde een periode van zonnig weer met een paar stapelwolkjes al was de blauwe lucht nu fletser door het binnenlopen van Cirrostratusbewolking die geleidelijk dikker werd. De zon was daardoor zeker naar het einde van de namiddag toe niet meer zo krachtig en ook op thermish gebied moesten we inleveren met nu nog maxima van 19,5 graden. Verder dan die Cirrostratusbewolking waar tijdelijk ook wat Cumuluswolkjes onder hingen kwam het nog niet maar wie er meer van verwacht, heeft in elk geval goede vooruitzichten met de regenzone die morgen op het programma staat. Vandaag dus nog niets van dit alles en dus eindigden we weer met 0,0 mm als neerslagtotaal.