Maandag, 21 juni 2004
De dag nam zijn aanvang met mooie wolkenluchten waarbij omstreeks 05H30 deze ochtend in het noordwesten een indrukwekkende rij Cumulonimbi voorbij schoof. Later vanuit Brussel waren zeer mooi de valstrepen van neerslag zichtbaar. Deze neerslag deed malderen omstreeks 9H aan met een buitje dat 0,2 mm loste, waarna een erg mooie zonnige periode volgde. In de loop van de namiddag kwamen de buien weer aanzetten waarbij een eerste exemplaar rond 14H30 nog eens 0,8 mm aan het neerslagtotaal toevoegde, vervolgens werd een kort en droog intermezzo van net geen drie uur gevolgd door een licht onweer dat op zijn beurt 1,2 mm achterliet. Het onweer verloor echter net als zijn companen dit weekend zijn aktiviteit eens het dichterbijkwam en het verliet ons als een ordinaire regenbui. De temperaturen waren vrij ondermaats voor juni met 9,8 tot 19,0°C. Morgenavond tot woensdagavond mag de windmeter ook nog eens meedraaien in het weersgebeuren bij de passage van een "kanaalrat" die voor rukwinden tot 80 km en een hele sloot water zal zorgen.
Dinsdag, 21 juni 2005
Vanochtend bleek de zon aardig in moeilijkheden te zijn geraakt door hoge en middelhoge wolkensluiers die het luchtruim in hun bezit hebben genomen. Hier en daar waren nog blauwe stukken te zien, maar van een brandende zon in de vroege uurtjes bleven we in tegenstelling tot de voorbije dagen gespaard. De middelhoge bewolking hield ons het grootste deel van de voormiddag in haar greep terwijl er koelere lucht tot in Malderen kon doordringen, resulterend in maxima van 'slechts' 29,4 graden. De minima waren gedaald naar een acceptabele 16,4 graden. Van een hittegolf is hier dus nog geen sprake vermits de derde tropische dag ontbreekt maar zolang de temperatuur elke dag de 25 graden haalt blijven we in de 'strijd' om de eerste hittegolf vn het jaar. Dit zou donderdag wel eens officiëel kunnen worden wanneer warmere luchtmassa's opnieuw tot in de Lage Landen zullen doordringen met vrijdag zelfs temperaturen die opnieuw richting 35 graden kunnen stijgen. Tegen de middag wordt er echter een onweerszone berekend die eerst het oosten van het land zal inpalmen en later een poging zal wagen om meer naar het centrum op te rukken, maar voorlopig ziet het er naar uit dat het ganse zaakje net ten oosten van Malderen zal blijven hangen en vervolgens tijdens de nachtelijke uurtjes zal terugkrabbelen richting Oosten. Tegen zaterdagmiddag bevindt het onweersgeweld zich reeds boven Duitsland en zitten we in flink koelere lucht met maxima rond of beneden de 25 graden...
Woensdag, 21 juni 2006
Van de zomer die vandaag van start is gegaan, was in elk geval weinig te merken. Wie er vanochtend heel vroeg bij was, kon nog net een mooi stuk blauwe lucht zien wegtrekken naar het oosten alvorens een dikke massa Altostratus undulatus komaf maakte met de zomerzon. Het golvende wolkendek leverde fraaie effekten op en zag er op sommige momenten zelfs heel indrukwekkend uit, maar toen het een paar uur later ging regenen, verdwenen de mooie wolkenstructuren en al snel ging de boel over in een klassiek Nimbostratus dek waar niet meteen veel positiefs over te vertellen valt, behalve voor de planten die de neerslag ongetwijfeld al jubelend moeten onthaald hebben. Nadat de regen ons halverwege de namiddag verliet, bleef het nog geruime tijd troosteloos, kil en grijs; het was wachten tot rond halfvijf toen vanuit het westen opklaringen verschenen, maar tegelijkertijd vormden zich een aantal buien waarvan er twee het Malderse weerstation in het vizier kregen. Een halfbewolkte lucht was hetgene waarvan we nog konden genieten vanaf een uur of acht in de avond, waarin we nog konden genieten van een fraaie zonsondergang terwijl de wegtrekkende buienwolken nog een roodgetinte regenboog voor ons in petto hadden. Een mooie afsluiter dus voor een slechts matige zomerdag die gekenmerkt werd door temperaturen tussen 13,2 en 20,2 graden bij een forse zuidwestenwind tot 38,6 km/h. Er viel in totaal 0,6 mm neerslag.
Donderdag, 21 juni 2007
De ochtendstond werd vandaag meteen goed op smaak gebracht door een met dotjes Altocumulus volgespikkelde hemel die weer fraai oplichtte in het eerste zonlicht. Een mooie start dus maar het vervolg was minder interessant want de bewolking ging tijdens de uren daarop gevoelig toenemen zodat we uiteindelijk met een zo goed als betrokken hemel opgescheept zaten. Tegen de middag kregen we daar ook nog eens een paar lichte buitjes bij cadeau (te Malderen niet meetbaar en in Brussel ook slechts wat licht gedruppel) maar gelukkig herstelde het zomerweer zich daarna waardoor we tijdens de namiddag weer konden genieten van opklaringen die steeds breder werden waarbij de bewolking vooral uit Cumulus en wegtrekkende Altocumulus bestond. De temperaturen moesten bij dit alles echter een weinig inleveren waardoor we het vandaag moesten stellen met 15,3 tot 24,3 graden, en dit bij een oost- zuidoostelijk briesje met snelheden tot 22,5 km/ h. Later in de namiddag gingen de Cumulusjes het weer hogerop zoeken waardoor ze al snel dreigende afmetingen aannamen en de eerste (nieuwe) buien waren dan ook al snel een feit. Op sommige plaatsen werd hier intense neerslag inclusief hagel, onweer en rukwinden op waargenomen, maar te Malderen waren het vooral de fraaie wolkenluchten waarmee men vrede moest nemen. De buienwolken borrelen echter langs alle kanten op dus het is niet uitgesloten dat hier de komende nacht of vanavond nog verandering zal in komen. Voorlopig dus nog een neerslagtotaal van 0,0 mm vandaag onder voorbehoud...
Zaterdag, 21 juni 2008
De neerslag die gisterenavond begon te vallen, heeft kennelijk de hele nacht aangehouden want tijdens de ochtend was het nog steeds volop aan het regenen terwijl de heuvels van Malmedy in dichte mistsluiers gehuld waren. De neerslag hoorde duidelijk bij een warmtefront want het was vanochtend reeds opvallend zacht en het ging na een poosje zelfs een beetje zwoel aanvoelen. Omstreeks 10H hield het op met regenen en een half uurtje later verschenen er weer opklaringen terwijl de mist snel optrok. De bewolking bestond nu uit Stratocumulus en Stratus fratus waarbij opviel dat er in de opklaringen daartussen totaal niets van hoge of middelhoge bewolking te zien was. De lucht nam zelfs een opvallend diepblauwe kleur aan. ---Einde zomerverblijf Malmedy---Bij de terugkeer naar Vlaanderen neemt de Stratus fractusbewolking zienderogen toe waardoor de vakantie in mistroostige en sombere omstandigheden dreigt te eindigen, maar gelukkig klaart het even later weer op waarbij de bewolking een Cumuliform karakter krijgt. Een tijdelijke toename van de bewolking laat niet lang op zich wachten, maar ook deze keer wordt dit gevolgd door opklaringen waarbij de bewolking geleidelijk overgaat in Stratocumulus.
Maandag, 21 juni 2010
Het was vanochtend nog steeds somber, kil en grijs met wat motregen en een minimumtemperatuur van 8,6 graden erbij. Rond de middag kwam daar echter verandering in, en ingeleid door een lichte regenbui verschenen er plots opklaringen vanuit het noordwesten. Deze veroverden geleidelijk het binnenland en de bewolking ging hierbij over in Cumulus en Stratocumulus. De stapelwolken werden snel kleiner zodat er halverwege de namiddag enkel mooiweerswolkjes overbleven, die het luchtruim deelden met wat Cirrusbewolking. Het leek alsof het al dagen niet anders is geweest, en een blik op de grotendeels uitgedroogde grond en het neerslagtotaal van 0,2 mm wekte dezelfde indruk. Op het einde van de namiddag waren er slechts minuscule Cumulus humilis wolkjes te zien, en tijdens de avond bleef enkel de sluierbewolking over die voor een groot deel uit condensatiesporen bestond. Niettemin oogde dit sfeervol in combinatie met de diepblauwe lucht erboven, zeker toen ze bij zonsondergang oranje oplichtten. Hierbij viel op hoe de maan een koude witte gloed uitstraalde ondanks de warme kleuren die overal leken door te dringen. Ook de thermometers straalden de koude bijna letterlijk uit in de snel afkoelende atmosfeer en van de maxima die overdag nog 20,8 graden haalden, bleven na zonsondergang slechts een tiental stuks over. Aan de grond is het op sommige plaatsen zelfs niet uitgesloten dat de tere plantjes vorstelijk bezoek krijgen. De overdag nog tot 25,7 km/h aanwakkerende noordwestenwind viel helemaal weg waardoor de afkoeling nog eens extra in de hand wordt gewerkt.
Dinsdag, 21 juni 2011
De eerste 'officiële' zomerdag deed haar naam in elk geval weinig eer aan vanochtend, toen het betrokken was met Stratusbewolking. Deze had een dreigend uitzicht en de motregen die eruitviel kreeg een buiig karakter, doch veel stelde het niet voor met een schamele 0,2 mm. Wel was het opvallend zacht met minima van 15,7 graden. Het werd geleidelijk droog en er dreven opklaringen binnen vanuit het zuidwesten terwijl er stapelwolken werden gevormd. Deze waren erg talrijk en kregen gezelschap van Stratus fractus en Stratocumulus terwijl er onderandere in Brussel nog een paar buitjes uitvielen. Daarna werd het overal droog terwijl de stapelwolken kleiner werden en het aangenaam zomerweer werd bij maxima van 22,8 graden. Er stond ook niet al te veel wind ondanks een kleine uitschieter tot 35,4 km/h uit het westen, een heel verschil met afgelopen weekend. We bevonden ons in subtropische luchtmassa's en een koufront trachtte hier een einde aan te maken door vanuit het noordwesten af te komen zakken. Dit was tijdens de namiddag reeds merkbaar door Cirrostratus die overging in Altostratus translucidus waardoor we 's avonds slechts een waterzonnetje te zien kregen. Later doken vanuit het westen Stratocumulusvelden op die er dreigend uitzagen maar geen neerslag veroorzaakten. Nieuwe Stratocumulus castellanus bewolking dreef tegen zonsondergang binnen vanuit het zuidwesten en had volgens de radar een paar buitjes aan boord die echter niet in Malderen vielen. Deze wolkenvelden dreven met een opvallend snelle hoogtestroming naar het noordoosten terwijl de nog steeds aanwezige Altostratusbewolking en wat oranje oplichtende Cumuluswolken voor een fraai kleurenspel zorgden bij zonsondergang. Daarna werd het zwaarbewolkt tot betrokken maar nog steeds droog en rustig.
Donderdag, 21 juni 2012
We begonnen de dag met veel Altostratus en Altocumulusbewolking, maar het was boterzacht bij minima van 15,2 graden. Op de radarbeelden zagen we een buienlijn verschijnen die zonder veel erg België introk. Deze werd na de middag gevolgd door een aantal opklaringen waarna de bewolking opnieuw toenam en het terug tot een aantal buitjes kwam. Het leek allemaal heel onschuldig, maar op de radar waren wel degelijk flinke onweersbuien te zien die zich in de vroege avond nog boven noord Frankrijk bevonden. Deze werden voorafgegaan door een nieuwe zone van opklaringen al liep het luchtruim al flink vol met de vezelachtige bewolking uit de toppen van deze buien. Het warmde op tot 24,6 graden. Er volgde een tamelijk zwoele en kleffe avond waarna omstreeks 19H de eerste bui ons bereikte, maar die was kennelijk van onweersverschijnselen ontdaan zodat het bij een gezapig regentje bleef. Daarna trok een nieuwe bui ten oosten van ons langs en daar zaten enkele donderslagen en bliksemflitsen in al bleef het hier bij wat gedruppel. Een nieuwe bui trok dan weer ten westen van ons langs en het onweer bleef buiten ons gehoor- en zichtsveld. Niettemin mochten we als afsluiter genieten van een indrukwekkende arcus die vanuit het westen aanstormde, gitzwart kleurde en in geen tijd uitgroeide tot een nieuwe buienlijn met forse stapelwolken. De passage ging gepaard met plotse rukwinden tot 32,2 km/h uit het oosten wat ook de maximumsnelheid werd voor vandaag. Daarna was het met de buiigheid definitief afgelopen en zagen we enkel nog Altostratus en Stratocumulus castellanus bewolking van het wegtrekkende koufront. Boven Nederland bleek dit overigens een stuk actiever uit te pakken waardoor de meest tot de verbeelding sprekende foto's ten noorden van de Belgisch- Nederlandse grens geschoten werden. Bij zonsondergang zaten we reeds aan de voorzijde van een post frontaal buiengebiedje dat flinke stapelwolken opwierp die oranje kleurden in de laatste stralen van de ondergaande zon. Het was in deze oranje gloed dat we notitie konden nemen van het neerslagtotaal dat 1,0 mm bleek te bedragen.
Vrijdag, 21 juni 2013
Na een rustige en zwoele nacht werd Malderen opeens verrast door intense regenbuien die vanuit het zuiden kwamen binnengedenderd. De buien hoorden bij het koufront dat gisteren al een paar buienlijnen voor zich uit over het land heeft gestuurd (Malderen niet inbegrepen) en nu in hoogst eigen persoon een bezoekje aan Vlaanderen bracht. Deze keer ontsnapte het weerstation niet aan het watergeweld en kwam de regen ook hier met bakken naar beneden. Daar waar we eerst nog met hoge en middelhoge bewolking en enkele stapelwolken te maken hadden, dreef er met het koufront massaal Stratus fractus bewolking binnen waardoor het weersbeeld een totaal ander aanzien kreeg dan we de voorbije dagen gewend waren. Het zag er nu ronduit herfstachtig uit en er stak een kille wind op die geleidelijk naar noordwestelijke richtingen ruimde. De aanvankelijk zeer buiige regen ging over in gewone aanhoudende regen die wel langzaam minder intens werd. Daarna werd het droger met nog een paar losse buien ertussen waarop de zon kon doorbreken. Dit gebeurde echter maar in beperkte mate want we kregen meestal af te rekenen met hardnekkige Stratocumulusvelden en Stratus fractus die samen met de polaire lucht een team vormden om de opmars van het kwik te stuiten. Met succes want we kwamen niet verder dan 19,7 graden terwijl het al een flink stuk koeler aanvoelde door de krachtige wind die snelheden tot 38,6 km/h haalde uit west- zuidwestelijke richting. Op het einde van de namiddag dreven er bredere opklaringen binnen en ging het er alsnog wat vriendelijker uitzien. Maar dat was een illusie want er dreef opnieuw Stratocumulusbewolking binnen vanuit het zuidwesten. Het bleef echter droog en we konden de dag nog afsluiten met opklaringen. De neerslag die tijdens de voormiddag viel bleek goed te zijn voor een dagtotaal van 10,8 mm. was.
Zaterdag, 21 juni 2014
De dag begon veelbelovend maar koud bij minima van 7,9 graden, en met een mooie blauwe lucht waaronder wat Cumulus hing. Het was voor de zomerliefhebber echter paniek alom toen ze zich weer gingen uitspreiden tot Stratocumulus, maar gelukkig bleven er nog brede opklaringen over. Na de middag ging het zelfs de goede kant op en konden we van overwegend zonnig weer genieten waarbij de temperatuur nog kon stijgen naar 24,6 graden. In het noorden was de hele tijd wel een band van Stratocumulus te zien en aan de klaagzangen op bepaalde weersfora te zien hing er achter die gordel van Stratocumuluswolken een gebied met meer gesloten Stratusbewolking. Plotseling zagen we vanuit het noorden flinterdunne Stratocumuluswolken binnendrijven die er heel apart uitzagen en iets weg hadden van pannenkoekijs op een baai in Antarctica aan de vooravond van de winter. Deze bewolking werd geleidelijk dikker, maar loste vervolgens weer op zodat het vrij zonnige weer er niet door in het gedrang kwam. Later dreven er opnieuw Stratocumulusvelden binnen die gedeeltelijk werden aangevuld door uitspreidende Cumuluswolken,. Ook deze bewolking loste echter weer op waardoor de laatste paar uren van de avond in heldere en niet eens zo koude omstandigheden verliepen. Neerslag is er ook vandaag niet gevallen waardoor er weer 0,0 mm uit onze kopieermachiene rolt.
Zondag, 21 juni 2015
Tijdens de nachtelijke uurtjes is het inderdaad tot regen gekomen, doch het was opnieuw een teleurstelling met amper 0,1 mm. Enkel voor cactussen en de reeds volledig uitgedroogde planten maakte de tegenvallende regen geen verschil meer. Dankzij de bewolking is het niet kouder dan 13,3 graden geworden, en het voelde zelfs wat broeierig aan onder het gesloten Stratus wolkendek in de nevelige atmosfeer. Maar wie hierdoor in ademnood kwam, kon al snel rekenen op de vlagerige zuidwestenwind die opstak en gepaard ging met het openscheuren van het wolkendek. We zagen nu vooral Stratocumulusvelden waartussen zich Cumuluswolken ontwikkelden die zich even later uitspreidden tot nieuwe Stratocumulus. Af en toe leverde dit ook een spatje regen op, en het weertype vertoonde hiermee veel gelijkenis met gisteren. Qua opklaringen deden we het echter wat beter en regelmatig kwam de zon er deze keer door, wat maxima van 22,2 graden mogelijk maakte. De opklaringen werden vooral tijdens de tweede helft van de namiddag erg breed, maar net toen we wilden denken dat de uispreidende stapelwolken overgingen in mooiweerswolkjes, werden ze opeens weer groter en trok er een buienlijn van noordwest naar zuidwest over Malderen. De lucht zag er vooral bij tegenlicht dreigend uit, en dat was ze ook want ze eise met een totaal van maarliefst 30 regendruppels per vierkante meter een behoorlijk aandeel van het neerslagtotaal op. Vanuit het noordwesten klaarde het al snel weer op en we konden tijdens de avond genieten van fraaie uizichten op de wegtrekkende buienlijn en oranje oplichtende Stratocumulusveldjes in de ondergaande zon. Dit leverde mooie contrasten op met de diepblauwe lucht erboven, maar het moge duidelijk zijn dat we terug in een aanvoer van polaire lucht zijn terecht gekomen als voorbode van een tamelijk koele zomernacht.
Dinsdag, 21 juni 2016
De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen waardoor de dag een sombere, herfstachtige start maakte. Wel was het aan de zachte kant met minima van 15,3 graden en voelde het zelfs een beetje broeierig aan door de hoge luchtvochtigheid. We kwamen tijdens de voormiddag al vrij snel in regenweer terecht en het was wachten tot de middag voordat het weer droger werd. De bewolking bleef echter overheersen met veel Stratus fractus onder een laag Altostratus bewolking. We zouden al bijna gaan hopen op een weersverbetering, maar gelukkig deden we dat nog niet (hopelijk) want die verbetering bleek een verslechtering te zijn. Kort na de middag werd de bewolking weer dikker en kwam het terug tot vlagen van intense regenval. Deze neerslag had een buiig karakter al zaten er geen onweer of andere randverschijnselen bij. Tijdens de regenvlagen viel op dat de bewolking een erg lage basis had, en verder voelde het erg broeierig aan door de zwakke zuidwestenwind, hoge vochtigheidsgraad en stijgende temperatuur. Stijgend inderdaad, want we kwamen geleidelijk in veel zachtere lucht terecht waardoor het van achter glas op grijs en kil herfstweer leek terwijl het buiten gewoon broeierig tropenweer was. Omstreeks 19H werd het wolkendek opeens door een onzichtbare kracht weggezwiept en voor we wisten wat er gebeurde was het vriendelijk zomerweer met diepblauwe luchten en enkele witte wolkenflardjes. De zon stak behoorlijk in de vochtige lucht waardoor het zwoel en drukkend aanvoelde terwijl het snel opwarmde tot de erg laat bereikte maxima van 21,0 graden. De opklaringen werden later op de avond wel weer gevolgd door bewolking, maar deze keer ging het om ondiepe, stabiel ogende Stratocumulusvelden die een surrealistisch contrast vormden met de zeer diepblauwe lucht erboven. Uiteindelijk raakte het er bijna volledig mee betrokken maar tegen zonsondergang verscheen er nog net een opklaring aan de horizon waardoor we de Stratocumulus eventjes in een mooie oranje kleur zagen oplichten alvorens de duisternis (een beetje) intrad. We sloten af met een neerslagtotaal van 2,9 mm.
Woensdag, 21 juni 2017
Het was vanochtend erg zacht maar niet zwoel bij minima van 17,1 graden. Het ontbreken van zwoelte was voor een groot deel te danken aan de erg droge lucht die aangevoerd werd zodat er van de kleffe nachten die zo typerend zijn voor onze streken geen sprake was. Tijdens de voormiddag maakte de zon al snel komaf met die koelte en in zeer zonnige condities steeg het kwik dan ook meteen weer richting tropische waarden. In tegenstelling tot gisteren was de aangevoerde lucht te droog om bewolking te vormen waardoor de blauwe hemel alleen werd onderbroken door wat ijle Cirrus en Cirrostratus bewolking die nog steeds zichtbaar was. De wind kwam uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen en er werd geleidelijk warmere en warmere lucht aangevoerd. Veel afkoeling vond er tijdens de avond dan ook niet plaats en we waren dus meteen gelanceerd voor een erg zwoele tropennacht. voor we dit nachtje zweten en puffen ingingen, konden we echter weer genieten van een fraaie zonsondergang met oker- en oranjetinten dankzij de sluierbewolking die er nog steeds hing. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 21 juni 2018
De koele bries die ons gisterenavond overviel was al een eerste teken van verandering en vanochtend was het dan de Stratus en Stratocumulusbewolking welke het af maakte en ons terug in herfstsfeer bracht. De wind is nog verder aangewakkerd en we leken wel in een kleine storm verzeild te zijn geraakt. De minima van 8,7 graden voelden guur aan en er zaten ook een aantal regenbuien in het wolkendek vermengd. Zij het van het soort dat nauwelijks meetbare neerslag opleverde en enkel in het noorden van Nederland kwam het tot buien welke echt die naam waardig waren. Overdag was het in Malderen een komen en gaan van opklaringen, stapelwolken en Stratocumulusvelden waarbij het er soms erg dreigend uit zag doch steeds zonder gevolgen. De hemel had een diepblauwe kleur waarbij het er voorjaarsachtig uitzag, en de transparante kleuren in combinatie met het felle licht van de zon die vandaag haar hoogste stand bereikte was bijna oogverblindend. Het bleef echter guur en koel met maxima van 17,2 graden en zeker tijdens de avond ging het bijna bijtend koud aanvoelen toen de bewolking oploste en de omgeving haar beperkte warmte weer uitstraalde. Terwijl we in de laatste schemering een buiging over de pluviometer maakten om het dagtotaal af te lezen, deden de planten hetzelfde door uitputting en verdroging want er zat opnieuw 0,0 mm in.
Vrijdag, 21 juni 2019
Het was heerlijk koel bij minima van 10,2 graden al konden de fietsers wel een extra truitje gebruiken. De heldere, diepblauwe lucht werd al snel vol gedot met stapelwolkjes en deze dreigden over te gaan in laaghangende, stratiforme bewolking. Maar na de middag transformeerden ze tot gewone mooiweerswolkjes en werd het aangenaam en luchtig zomerweer bij een noordwestelijk briesje. De temperaturen kwamen uit op 25,5 graden. Tijdens de avond losten de stapelwolken weer op en werd het helder, althans in de troposfeer. Na zonsondergang zou immers blijken dat de lucht juist vol zat met bewolking op 80 km hoogte wat voor een schitterend display zorgde van lichtende nachtwolken. De kortste nacht van het jaar verliep nu zoals in de poolstreken want het bleef de hele nacht aan de noordelijke hemel licht door deze wolken. Ook de snelle afkoeling bracht ons in polaire sferen en met het neerslagtotaal van 0,0 mm konden we zelfs van een poolwoestijn spreken.
Zondag, 21 juni 2020
De dag begon veelbelovend en zonnig als je met de rug naar het westen stond. Donkere grijze en dreigende luchten maakten dan weer hun opwachting voor zij die hun rug naar het oosten hadden gericht. Maar de minima van 12,6 graden had iederen wel gemeen. De dreigende luchten waren het werk van een storing die er volgens de radar erg actief uitzag en door het tegenlicht werd dat effect nog versterkt. De Cirrostratus en Altostratus had vrijwel hetzelfde uiterlijk als de ijskap van een onweersbui waardoor de harten van de onweersliefhebbers af en toe oversloegen. Maar de uren daarop bleek dat het weinig om het lijf had en het bleef zelfs gewoon droog. Maar eens deze bewolking in het oosten hing zagen we opeens een heel ander wolkendisplay met laaghangende Stratocumulus en Altocumulus castellanus structuren die zich tegen een azuurblauwe hemel aftekenden. De zon kwam erdoor en het voelde drukkend aan doordat de stralen in deze heldere lucht erg krachtig waren. De nijdige zuidwestenwind zorgde echter voor verkoeling en het voelde allemaal warmer aan dan het was met maxima van 26,8 graden. De bewolking werd vanuit het westen dreigender en dikker en omstreeks 20H kregen we dan toch nog een aantal perioden van regen die een buiig karakter had. Ondertussen zwakte de wind wat af en tussendoor kregen we nog een vluchtige opklaring te zien in de verder nog steeds door laaghangende wolkenstructuren overheerste lucht. Wie dacht dat het nu voorbij was kreeg nog een verrassing want na een half uurtje begon het opeens flink door te regenen, voorafgegaan door felle windvlagen die met volle geweld op de natuur inbeukten. De laatste uren van de dag verliepen eveneens erg nat al begon de wind weer wat tot bedaren te komen. Het neerslagtotaal werd zo dan toch nog aangevuld tot 3,0 mm.
Maandag, 21 juni 2021
Tijdens het tweede deel van de nacht bereikten de buien ons, maar deze waren ondertussen samengeklit tot een regenzone waardoor de dag grijs, kletsnat en met een herfstsfeer begon. Het was klam bij minima van 14,8 graden. We keken tegen Nimbostratus aan met daaronder de karakteristieke pannus flardjes. De regen hield de hele voormiddag aan maar vanuit het zuiden naderden opklaringen met daarbij horend droger weer. Het duurde echter een eeuwigheid eer die opklaringen hier waren en het voelde ronduit kil aan met tegen de middag nog veel Altostratus en Stratus fractus bewolking. Tot overmaat van ramp moesten we vaststellen dat deze opklaringen ons uiteindelijk helemaal niet bereikten op een paar stroboscoopflitsen van de zon na. Het ging weer regenen en op de satellietbeelden was te zien hoe er steeds nieuwe bewolking en buien ontstonden toen de opklaringen met een zuidelijke stroming onze richting uitkwamen. De grens tussen zomerweer en herfst lag maar een vijftigtal kilometer ten zuiden van Malderen en in het zuidoosten van het land kwam het kwik dan ook nog dichtbij dertig graden bij veel zon maar ook een aantal onweersbuien. Hier dus niets van dit alles en het kwik bleef steken op een magere 18,0 graden. Door de bewolking werd het echter niet kouder dan … graden. De regen begon er tijdens de namiddag terug steeds meer in te komen en het was wachten tot een eind in de avond eer het opnieuw droog werd. Ook dan echter nog steeds veel bewolking die nu vooral uit Altostratus en pannus bestond. De wind kwam nu uit noordoostelijke richtingen en het neerslagtotaal is op 11,7 mm uitgekomen.
Dinsdag, 21 juni 2022
De sluierwolkjes die gisterenavond laat begonnen binnen te drijven, zijn tijdens de nacht dikker geworden waardoor we vanochtend een flink pak van deze bewolking te zien kregen. In het zuiden was deze zelfs over gegaan in Altostratus waar hier en daar ook een veldje Altocumulus castellanus onder te zien was. Deze bewolking breidde zich snel uit naar het noorden, maar in die richting was nog voor een verrassend lange tijd een blauw stuk te zien. De wolkenband was dus scherp begrensd en de open hemel waar we afgelopen nacht nog onder vertoefden liet dan ook nog een aangename afkoeling naar 11,1 graden toe. Tegen de middag was het overal grijs al kon er nog een zwak waterzonnetje doorheen priemen bij momenten. Dit bleef zo tot ergens halverwege de namiddag toen we in het zuiden opeens opklaringen te zien kregen. Dit waren meteen diepblauwe luchten waarin talloze veldjes Altocumulus floccus, castellanus en undulatus te zien waren. Eens de zon er weer door kwam ging het zwoel aanvoelen en we zagen ook dat veel weerstations pas laat vandaag hun maxima optekenden. In Malderen waren dat 24,0 stuks. We zijn hiermee dus duidelijk in de warme sector van een depressie terecht gekomen en dat was ook mooi te zien op de satellietbeelden. Eens de opklaringen het volledige luchtruim veroverd hadden, zag het beeld er totaal anders uit met bijna zwartblauwe luchten, een felle zon en bijzonder fraaie Cirrusplukjes die her en der nog te zien waren. Er was een overvloed aan licht en de langste dag van het jaar kwam hiermee uitstekend tot haar recht. Voorlopig dan toch want een aantal van de aanwezige Altocumulusvelden ging zich kort voor zonsondergang samenpakken waardoor deze het uiteindelijk toch nog liet afweten. Er verschenen ook valstrepen onder maar de 0,0 mm aanwijzende pluviometer en vooral haar eigenaar hoefde zich geen illusies te maken. De zon kwam net op tijd terug om tegen zonsondergang een opvallend mooi oranje display van opgloeiende Altocumulus en Cirruswolkjes toe te laten. Het contrast met gisteren toen de kleuren nog transparant en spierwit waren op hetzelfde moment kon bijna niet groter zijn.
Woensdag, 21 juni 2023
Na een heldere nacht met minima van 17,3 graden begon de voormiddag in zonovergoten omstandigheden onder diepblauwe luchten. Hierin werden na een tijdje wel stapelwolkjes gevormd maar het bleef allemaal overwegend zonnig bij een zwak zuidwestelijk briesje. Alles leek hetzelfde te blijven, doch wie heel goed naar die blauwe lucht keek zag dat die kleur langzaam maar zeker lichter begon te worden. Er is op heel subtiele, haast onmerkbare wijze een dunne laag Cirrostratus opgedoken. Pas na lange tijd was de sluierbewolking gemakkelijk te spotten maar ook dan kon de zon nog vlot schijnen waarbij ze slechts af en toe achter een stapelwolkje wegdook. Het werd daarbij weer vlot 26,7 graden. Deze wolkjes losten door de dagelijkse gang op tijdens de avond en nu zagen we meer structuur ontstaan in de Cirrostratusbewolking waarbij er in het zuiden dichte plakken Cirrus densus verschenen die fraaie contrasten vormden met de blauwere lucht daar vooruit. Deze dichte bewolking breidde zich snel in onze richting uit en ging daarbij over in Altostratus waardoor het verrassend snel helemaal grijs werd met hooguit nog een zwak waterzonnetje. Toen er plotseling een koele noordenwind opstak was het zomergevoel snel vervlogen en de actieve regenzone die wat verderop klaar ligt om ons morgen te overspoelen, zal dat gevoel niet snel terugbrengen. Voor vandaag konden we het echter nog droog houden, we eindigden dus met 0,4 mm als dagtotaal.