Het zou zo maar een hoofdstuk kunnen zijn in een boek van Jan Buisman. Het jaar 2024 lijkt het jaar van de eeuwigdurende herfst te worden. Het stemt niet vrolijk. Na de verstoorde (hoog)zomer van 2023 is deze zomer van een nog meer bedroevend niveau. De hoop dat het tegen augustus nog ten goede keert wordt steeds minder. Gelukkig heb ik de mogelijkheid gehad (en ga ik in augustus weer terug) om weken in het zonnige en warme zuiden van Europa te vertoeven. De vorige en deze zomer hebben wel het idee om definitief naar het zuiden te vertrekken een boost gegeven. Het vooruitzicht om elke morgen wakker te woden, de gordijnen open te schuiven en over het algemeen bijna altijd de zon te zien schijnen is waar ik zo blij van word. Die paar dagen dat je dan wel met een wolk of een bui te maken hebt zijn dan een stuk minder ergelijk. En nu ga ik mij voorbereiden op een evenement waar ik, gezien de verwachting van regen voor vanmiddag, een noodscenario uit de kast ga trekken om een extra tent te laten plaatsen en het deels ook naar binnen te verplaatsen.
