Gisteren mijn eerste ‘live’ supercel meegemaakt.
Ik stond de hele tijd in open veld in Kortenberg (net ten oosten van Brussel) toen de wallcloud en een kleine rolwolk in de vorm van een snor overtrokken. (Vandaar de naam Moustache, de snor is ook te zien op de foto’s in bijlage.)
In juni 2014 al eens een supercel van op afstand meegemaakt, maar toen zat ik binnen.
Deze keer mocht ik de kracht van deze speciale onweersbuien vanop de eerste rij meemaken onder de rand van de bui. En was me dat een power jongens! Rond 16u15 was de wall in de verte zichtbaar. De kern van de bui naderde vervolgens tot op enkele km’s. Dit ging vrijwel geruisloos op enkele donders na. Pas toen de wallcloud en de snor hun overtocht maakten begon je in de verte een soort gebulder te horen. Net erna passeerden de hagel-en regenkern rakelings langs mijn locatie in Kortenberg. Het bleef de hele tijd droog, maar er werd me ineens een bruine waas gewaar in de verte.
Meteen erna draaide de wind 180 graden en nam toe van nul naar full power. Het was alsof ik een harde duw op mijn borstkas kreeg zodra het windveld mij bereikt had. Ik moest me vasthouden aan mijn wagen om niet omver geblazen te worden terwijl mijn hele lichaam brutaal gezandstraald werd. Mijn pet koos het luchtruim en heb ik sindsdien niet meer teruggezien.
Wervels van zand bleven over het terrein jagen met het nodige kabaal. Takken vlogen voorbij, vlaggenmasten en vuilbakken begaven het. En dit alles zonder één drup regen.
Na dik 5 min natuurgeweld was het voorbij en trok de cel richting Mechelen. Waar hij een hele hoop schade achterliet. Op de laatste foto van de wegtrekkende supercel is de hagelkern mooi zichtbaar.
Destructief, maar wel machtig om zo’n ding in de vrije natuur mee te maken!
EDIT: ik heb onderaan nog een screenshot toegevoegd van een filmpje tijdens de windvlagen aan de rand van de downburst, waarop je de zandwervels en de vliegende takken/puin als kleine stippen ziet in de lucht.
