Bewustwording is daarentegen belangrijk, tenminste als de inzet is de continuïteit van onze soort. Zolang mensen eigen gedrag niet rechtstreeks koppelen aan de overlevingskans is de zaak verloren. Het besef dat we 100% afhankelijk zijn van de unieke maar ook zeer kwetsbare omstandigheden op deze planeet mag onderhand wel eens doordringen.
Dat is het nadeel van het feit dat we als soort zo ver van de natuur af zijn komen te staan, binnen de algemene denkwijze tenminste. Want we zullen altijd onderdeel uit blijven maken van. Daarbij blijft de mensheid net zo afhankelijk van de Aarde als een pasgeborene van de ouders (dier of mens maakt daarbij niet uit). Die bewustwording moet er ondertussen toch wel volledig zijn zou je zeggen, een groot deel van de mensen wil het ondanks bewustzijn van gewoon niet inzien of er niet naar handelen uit angst voor verlies van...
'Vroeger' als kleine jongen was ik mijzelf er van bewust vanuit interesses, toen nog vol goede moed over de toekomst. Nu 20 jaren later is er geen steek veranderd en zijn we op het gebied van vernietiging, verontreiniging en de opwarming van de Aarde geen knoop opgeschoten. Voor het laatstgenoemde heb ik de moed een aantal jaren geleden al opgegeven, dat komt nooit meer goed. De eerste twee kunnen we met de juiste wil nog ten dele tot een halt roepen en voorkomen. Maar ook die moed begint stilaan steeds sneller te verdwijnen. Gewoonweg omdat de hebzucht voor net dat kleine beetje extra winst (terwijl die al gigantisch is), en daarom alles maar kapot te moeten maken nooit ophoudt. Tegelijkertijd blijft men stellig geloven in oneindige (economische) groei op een duidelijk eindige planeet.
