Maandag, 29 november 2004
Nog steeds was grijs de hoofdkleur vandaag, maar om het geheel met een positieve noot te kunnen besluiten is het droog gebleven op een verdwaalde motregendruppel na. Het was ook opvallend rustig met een zwakke wind die maximaal 8 km/h haalde (daggemiddelde van amper 0,2 km/h) kortom het was een dagje waar niet meteen veel over te vertellen valt. Op thermisch gebied is echter wel te merken dat we nu aan de achterzijde van het koufront zitten met temperaturen tussen 6,7 en 8,3 graden. De afkoeling zal zich trouwens verderzetten de komende uren, maar of het daadwerkelijk tot nachtvorst komt is gezien de bewolking onzeker. Mogelijk kan het kwik aan de grond wel even aan het vriespunt tippen. Het weersverloop voor morgen en de dagen erna ziet er weinig boeiend uit: wolken zullen nog steeds overheersen, het blijft grotendeels droog maar wel zacht voor de tijd van het jaar. Een winterinval hoeven we op korte temijn zeker niet te vrezen.
Dinsdag, 29 november 2005
Tijdens de vroege ochtenduurtjes werd de Malderse bevolking getrakteerd op een fonkele sterrenhemel, maar het kwik was hier duidelijk niet zo enthousiast over en trok zich prompt terug naar een koele -0,5 graden waardoor de papperige sneeuwresten flink aankoekten en de omgeving er glad bijlag. Met de terugkeer van de zon vormde zich echter lage bewolking die de heldere hemel in korte tijd omtoverde in een vormeloos wolkendek waardoor het eerste deel van de voormiddag erg kil en somber verliep. Gelukkig was het maar een tijdelijke bedoening en ging de egale Stratus geleidelijk over in Stratocumulus toen de tot 19 km/h aanwakkerende zuidwestenwind de atmosfeer wat in beroering bracht, gevolgd door steeds meer opklaringen. De zon kon zich zo nog regelmatig laten zien eens de middag voorbij, maar hogere temperaturen dan 5,7 graden hoefden we niet te verwachten en op schaduwrijke plekjes zijn er nog heel wat sneeuwresten overgebleven. De dag eindigde uiteindelijk zoals hij begonnen is: erg fris bij een heldere sterrenhemel terwijl de laatste restjes smeltwater in de pluvio voor een dagtotaal van 0,2 mm zorgden. Het kwik stevent ondertussen weer op het vriespunt af en in de rustige atmosfeer kan zich mogelijk mist en nevel vormen de komende nacht. Tot vrijdag blijft het rustig en droog met vriesnachten terwijl aan de kust een buitje nog net mogelijk is maar op vrijdag zal een regenzone gevolgd door buien ook in Malderen voor de nodige animo zorgen al lijken de buien op het eerste zicht niet bijster veel te zullen voorstellen. De temperaturen zullen daarna geleidelijk oplopen terwijl de neerslagkansen vrij hoog blijven.
Woensdag, 29 november 2006
Met een knipoog naar de zomer gingen we deze dag weer van start onder een slechts lichtbewolkte hemel waarbij de temperaturen aan de zachte kant bleven. Kouder dan een achttal graden graden werd het immers niet. Er waren wat verszpreide Stratus fractus aanwezig die zich groepeerden in evenwijdige banden die steeds dikker werden, en zo ontstond meteen de vrees dat deze lente- achtige dag meteen in sombere toestanden zou vervallen, maar niets was minder waar want de bewolking nam bij het verstrijken van de namiddag weer af en een paar verspreide wolkendotjes was alles wat er uiteindelijk nog restte. De temperatuur probeerde van de zonnige momenten om omhoog te klauteren richting 13,6 graden, en een hogedrukgebied dat vanuit het zuiden kwam oprukken zorgde ervoor dat de wind niet al te krachtig was (20,9 km/h uit het zuidwesten). Het was ook zij die verantwoordelijk was voor de opklaringen, maar ons in de loop van de avond met haar duistere zijde liet kennismaken: zo begon het onder de heldere hemel aardig af te koelen (de minima werden hierdoor pas 's avonds laat bereikt met 5,4 graden) en behalve blauwe voetjes zorgde dit tevens voor de ontwikkeling van nevel en later zelfs op grote schaal dichte mistbanken. De maan kon zich hier aanvankelijk nog goed doorheen wringen waarbij we konden toekijken hoe de dampende mistflarden snel voorbij het silhouet van de maan dreven en voor een mystieke sfeer zorgden. Later in de nacht werd de mist dikker en moest ook de maan het ontgelden. De dag bleef ondanks dit alles echter droog al zorgde de massale condensatie van mist op de pluviometer alsnog voor 0,2 mm 'neerslagtotaal'.
Donderdag, 29 november 2007
De dag wordt met somber 'novemberweer' aangevat bij ochtendtemperaturen van 3,4 graden en nauwelijks wind. Naarmate de dag vorderde, kwam er echter meer leven in het eentonige weersbeeld. De wind wakkerde geleidelijk aan tot snelheden van 40,2 km/h uit het ZW terwijl de Stratusbewolking langzaam plaats maakte voor losse Stratus fractus wolkenflarden waarboven zich Nimbostratus vormde. Een combinatie die niet meteen garantie geeft op droog weer en de eerste regendruppels lieten dan ook niet lang op zich wachten. De neerslag was erg licht en werd afgewisseld met motregen maar naar zonsondergang toe werd deze intenser op nadering van een koufront vanuit het westen. Vlak voor het koufront bereikte het kwik nog 7,4 graden, maar toen er kort na zonsondergang opklaringen binnendreven, ging het weer afkoelen, al blijft de vorstgrens op veilige afstand en zal het kwik komende nacht wellicht niet onder de vijf graden zakken. De neerslag die vandaag viel, bleek uiteindelijk goed te zijn voor 3,0 mm.
Zaterdag, 29 november 2008
In de rustige atmosfeer heeft zich afgelopen nacht nevel en laaghangende bewolking gevormd waardoor grijs opnieuw de hoofdkleur was bij het aanbreken van de dag. Deze keer klaarde het echter vrij snel op en ging de bewolking over in Cirrostratus terwijl er in het zuiden een waterige Altostratuslaag overbleef. Vanuit het westen kwamen er Stratocumulusvelden opzetten die meteen weer een einde maakten aan de zonnige aspiraties van de weergoden, en in een zwaarbewolkte tot betrokken namiddag resulteerden. De temperatuur die afgelopen nacht eventjes onder het vriespunt dook met -0,2 graden kon ondanks de bewolking nog stijgen naar 5,5 graden. Tijdens de avond leek er terug wat motregen te vallen die echter niet meetbaar was. De wind hield het eveneens erg bescheiden met hooguit 16,1 km/h uit het zuid- zuidwesten.
Zondag, 29 november 2009
Een golvende regenzone zorgde ervoor dat we opnieuw de vochtige toer opgingen. Het natte goedje kwam weer in striemende vlagen naar beneden, en ook de zuid- zuidwestelijke wind was duidelijk weer in topvorm met haar snelheden tot 46,7 km/h. Bij wijze van troost konden we echter 'genieten' van relatief zachte temperaturen die opliepen tot 10,7 graden. Na de middag bevond de regenzone, die zich als koufront gedroeg, zich grotendeels ten oosten van ons en werd het opnieuw droger en rustiger. De bewolking ging over van Nimbostratus naar een mengeling van Altostratus virga, Cumulus congestus en Stratocumulus undulatus. Het was de eerdergenoemde virga die echter voor een indrukwekkende, vuurrode zonsondergang zorgde eens de zon ze langs onder bescheen via de opklaringen die zich verderop in het westen bevonden. Deze opklaringen kwamen vervolgens langzaam maar zeker onze richting uit, terwijl de bewolking overging in Altostratus translucidus en uiteindelijk een melkachtige laag Cirrostratus. Deze laatste zorgde voor halo's rond de halve maan die er zich zonder al teveel moeite doorheen wist te wurmen. De opklaringen en de frissere lucht achter het front zorgden voor een gestage afkoeling tijdens de avond, maar de uiteindelijke minima waren nog erg zacht met 7,2 graden. Doordat een groot deel van de neerslag uit fijne regen of motregen bestond, kwam het neerslagtotaal op een ondanks het waterballet verrassend lage 0,4 mm uit.
Maandag, 29 november 2010
Het is afgelopen nacht weer een stuk zachter gebleven dankzij oprukkende bewolking, maar de temperaturen zaten nog steeds ruim onder het vriespunt met -3,1 graden als minimum. Er volgde een uitermate sombere en kille winterdag waarbij het kwik vrijwel niet steeg, de hemel voortdurend donkergrijs was gekleurd en de noord- noordoostenwind in afwezigheid van de zon erg koud aanvoelde met haar snelheden tot 16,1 km/h. De maxima waren voor het eerst dit seizoen negatief met -1,2 graden zodat we van een ijsdag konden spreken. Pas tegen zonsondergang werd het saaie en mistroostige weertype interessanter toen het vanuit het oosten begon te sneeuwen en we de dag alsnog konden eindigen in een sprookjesachtige winterwereld. De sneeuwval was meestal licht met een wat zwaardere bui omstreeks 19H30, maar hield vrijwel onafgebroken aan waardoor we tegen middernacht alsnog een halve centimeter van het witte goedje wisten te verzamelen. Het neerslagtotaal bleef hierdoor onbekend maar kan op ongeveer 0,5 mm geschat worden. Daar de sneeuwzone (occlusiefront) erg zwak is zal er komende nacht wellicht geen extreme sneeuwaccumulatie plaatsvinden, al lijkt een centimeter of twee extra niet uitgesloten door de grote omvang ervan.
Dinsdag, 29 november 2011
Bij minima van 6,3 graden konden we van een erg zachte nacht spreken, en daar zat de bewolking natuurlijk voor iets tussen. Deze bestond nu uit Stratocumulus, al waren er in tegenstelling tot gisterenavond laat weer wat opklaringen zichtbaar. Deze breidden zich over de rest van het luchtruim uit zodat we tijdens het eerste deel van de voormiddag een tamelijk vriendelijk weertype te zien kregen met enkel wat verspreide Stratocumulusbewolking. Daarna pakte de bewolking zich weer samen en werd het volledig betrokken tot ongeveer rond de middag. Vervolgens ontstonden er weer opklaringen in het Stratuswolkendek dat andermaal overging in Stratocumulus waarbij we terug regelmatig de zon te zien kregen. Aan de voorspelde regenzones viel echter niet te ontsnappen, want halverwege de namiddag pakte de bewolking zich alweer samen. Deze keer ging het om Cirrus en Cirrostratusbewolking met daaronder felwitte toefjes Stratocumulus die wat verderop in een gesloten dek overgingen: een erg fraai uitzicht in het warme licht van de laagstaande novemberzon. Deze bewolking werd tegen zonsondergang terug gevolgd door een aantal opklaringen, maar omstreeks 21H vonden ze hierboven dat het welletjes is geweest en kwamen ze dan toch nog met de beloofde regen over de brug. Het ging om fijne motregen gevolgd door een paar opklaringen en na 21H een aantal buien met opvallend dikkere druppels. Bij het arriveren van de neerslag nam ook de wind merkbaar toe, en deze haalde snelheden tot 49,9 km/h uit zuid- zuidwestelijke richtingen. Ondanks alles stelde het echter niet veel voor, het neerslagtotaal was tegen middernacht nog niet verder dan 0,0 mm gekomen, en we kwamen aan de achterzijde van het front terecht waar de lucht niet alleen stabieler en droger werd maar ook een stuk koeler. De minima werden dan ook nu pas bereikt met 6,3 graden terwijl de maxima tijdens de opklaringen deze namiddag konden worden opgeschreven met 10,4 graden.
Donderdag, 29 november 2012
Het was erg fris vanochtend maar de temperatuur zat nog een paar graden boven het vriespunt waardoor we geen witberijpt landschap hoefden te verwachten. We zijn in polaire buienlucht terechtgekomen en vanuit het noorden zagen we inderdaad talloze buien met hagel en smeltende sneeuw binnendrijven. De Malderse bevolking had daar echter toegang tot radar- en satellietbeelden of waanvoorstellingen voor nodig want de buien stierven landinwaarts uit en het was enkel de resterende Cumulus of Stratocumulusbewolking die er in geraakte. Een goede zaak voor de zonnekloppers, maar de actief weerliefhebber bleef op droog zaad zitten dat met een dagtotaal van 0,0 mm zeker niet nat werd. Al leek het eventjes zo uit te draaien toen er vanuit het noorden dikkere bewolking binnendreef op het einde van de namiddag. Ook dit leverde echter niets op en tijdens de avond volgden dan weer opklaringen. De polaire lucht drukte ondertussen haar stempel op het weer en de temperatuur steeg dan ook niet meer boven de 9,1 graden. De wind die overdag nog 22,5 km/h haalde uit noordwestelijke richtingen ging liggen, maar in de hogere regionen van de atmosfeer waren ze duidelijk niet aan nachtrust toe en zagen we de Cumulus fractus en Stratocumulusbewolking aan een opvallend hoog tempo langs de volle maan scheren. Aan de grond heersten door de windstilte ondertussen ideale condities voor een nachtje stralingsvorst en tegen middernacht was het kwik dan ook al gezakt tot 0,9 graden wat de uiteindelijke minima werden.
Vrijdag, 29 november 2013
We kregen vandaag te maken met een veel actievere regenzone, en deze zorgde ervoor dat de laaghangende bewolking en mist gedeeltelijk werden opgeruimd. Niet dat het hierdoor stralend zonnig werd, want ongeveer 7/8 van de in Stratocumulus overgegane bewolking bleef intact en het deed nog steeds erg nevelig aan met slechte zichtbaarheden. Bij minima van 4,7 graden was het aan de zachte kant en de bewolking nam tijdens de voormiddag weer toe bij een flink aanwakkerende wind. We kregen tijdelijk uitzicht op donkere banden van Stratocumulus en Altocumulus waarlangs losse wolkenflarden aan een hoge snelheid voorbijdreven. De donkere en dreigende kleuren zorgden voor een dramatisch uitzicht en vooral rond en na de middag kwam het dan tot regenvlagen. Erg groot waren de hoeveelheden niet, maar het was ruim voldoende om er samen met de doorstaande noordwestenwind de herfstsfeer goed in te houden. De temperaturen waren aan de zachte kant met maxima van 9,1 graden. Op de satellietbeelden zagen we ondertussen dat de regenzone werd gevolgd door pittige buien die vanuit het noordwesten naderden. Deze bereikten nog voor de avond de Nederlandse kusten, maar in Malderen werd en bleef het rustig en droog met vooral veel bewolking. Wat er aan neerslag is gevallen bleek uiteindelijk goed te zijn voor het dagtotaal van 0,8 mm.
Zaterdag, 29 november 2014
Het was vanochtend helder en zonnig waarbij enkel Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien was. Onder deze heldere lucht is het flink afgekoeld afgelopen nacht, maar doordat we een flinke thermische reserve hadden van de voorbije dagen is het niet tot witberijpte landschappen en bevroren plassen gekomen. De hele dag door bleef het zonnig met de eerdergenoemde wolkensoorten, al was er in het westen van het land soms wat Stratocumulusbewolking te zien aan de westelijke horizon en ook in het noorden werden deze wolken gespot door laaghangende bewolking die vanuit Duitsland Nederland introk (oost- zuidoostelijke wind). Of er vanuit Malderen ook Stratocumulus kon worden gespot is niet duidelijk maar in elk geval heeft de zon bijna overal in Belgi aan het langste eind getrokken en kwam het enkel in Belgisch Lotharingen tot hardnekkige mist en Stratusbewolking. Ondanks het zonnige weertype kwam het kwik niet verder dan 8,5 graden, en de open hemel zorgde 's avonds dan ook voor een flinke afkoeling zodat de minima pas tegen middernacht werden bereikt met 2,7 graden en reeds een aantal witbevroren auto's rond dat tijdstip. Aan de binnekant van de pluviometer viel er uiteraard niet veel te bevriezen met een neerslagtotaal van 0,0 mm
Zondag, 29 november 2015
Het was zacht (7,0 graden), windering en zwaarbewolkt vanochtend en het warmtefront dat gisteren over ons trok, is ongeveer boven het midden van Nederland komen stil te liggen. Dit zorgde voor een broeierig, winderig en nat weertype waarbij de neerslag meestal uit lichte regen of motregen bestond met af en toe wat drogere perioden ertussen. De bewolking bestond uit Stratus fractus en Stratus terwijl we af en toe een bovenlucht van Altostratus of Nimbostratus konden ontwaren. Tijdens de namiddag begon het warmtefront langzaam weer terug te zwaaien naar het zuiden als koufront en kwamen er vanuit Nederland meldingen binnen van flinke stortbuien, compleet met hagel. Ondertussen begon de westelijke wind ook weer flink aan te spannen en werd het een bijzonder guur weertype ondanks de zachte temperaturen die op 12,1 graden zijn uitgekomen. Tijdens de avond stak het koufront met bijhorende buien de Belgisch- Nederlandse grens over, maar het zou nog tot kort na middernacht duren eer het natuurgeweld in Malderen arriveerde. Hierdoor zijn we er nog met een beperkt neerslagtotaal van 4,2 mm kunnen vanaf komen.
Dinsdag, 29 november 2016
Het voelde koud en guur aan tijdens de ochtend, maar de zeer lage verwachte minima zijn uitgebleven, en enkel in Nederland kwam het op veel plaatsen nog tot matige vorst. In Malderen viel het erg mee met minima van ... graden al was dat natuurlijk wel voldoende om een witberijpte winterwereld tevoorschijn te toveren waarin velen zich bijna een RSI-arm gekrabt hebben. Het was nog steeds helder tegen zonsopgang en overdag zou dit niet veranderen waardoor we een erg fraaie en zeer zonnige herfstdag met wintertrekjes aangeboden kregen. De maxima stegen vlot boven het vriespunt uit met ... graden, maar door de droge lucht deden de dauwpunten dat niet waardoor er de hele dag door rijp en ijs te zien was op schaduwrijke plekjes. Daar waar we op beschutte plekjes gerust in zwembroek konden zonnen, voelde de wind buiten die beschutting dan weer erg guur aan waardoor zelfs een winterjas daar nauwelijks volstond om niet blauw uit te slaan. Tijdens de avond dook het kwik weer als een baksteen de dieperik in en de temperaturen lagen deze keer ook een stuk lager dan gisteren rond deze tijd. Het zwaartepunt van de vorst lag echter opnieuw in Nederland al scheelde het nu maar een paar graden tegenover hetgene dat we in Malderen voor de ijzige kiezen kregen. Ondertussen zagen we vanuit het noordwesten (op de satellietbeelden dan toch) bewolking naderen die samenging met zachtere lucht waardoor het aan de noordelijke kusten en op de Waddeneilanden al snel flink ging opwarmen. Hierdoor ziet het ernaar uit dat de laagste temperaturen morgenochtend waarschijnlijk toch in Vlaanderen zullen worden opgemeten. Neerslag (die in deze omstandigheden wellicht tot gladde toestanden zou geleid hebben) kwam er ondanks de opstoot van zachtere lucht niet aan te pas waardoor de verzekeringsmaatschappijen opgelucht kunnen ademhalen terwijl de verkopers van gips en verbanden er misschien wat minder gelukkig mee zullen zijn. We sloten dus af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 29 november 2017
Tijdens de vroege ochtend kregen we met nog een paar lichte buien te maken waarna de boel zich stabiliseerde en we een zonnig maar koel weertype kregen. Het was nog steeds zeer rustig met een vrijwel niet voelbare noord-noordwestenwind en hoewel dit ideaal is voor stralingsvorst in deze luchtsoort is het door de bewolking niet kouder dan 0,2 graden geworden afgelopen nacht. Overdag kregen we Cumulus fractus en veldjes Stratocumulus te zien met brede opklaringen erlangs en ertussen. We haalden maxima van 4,7 graden. Op het einde van de namiddag kregen we opeens forse Cumulonimbuswolken te zien met prachtige, uitwaaierende aambeelden doch toen deze Malderen bereikten bleek de neerslag er al uitgevallen te zijn. Een meer georganiseerde lijn van Cumulonimbi doemde in het laatste schemerlicht ten noordwesten van ons op maar het duurde tot na middernacht eer deze ons kon bereiken. Het neerslagtotaal bleef dan ook beperkt tot ongeveer 0,5 mm.
Donderdag, 29 november 2018
Tijdens de nachtelijke uurtjes is er weer wat neerslag gevallen maar de hoeveelheden stelden allemaal weer bitter weinig voor. Het was tegen de ochtend terug droog en de bewolking bestond nog steeds uit Stratus en Stratus fractus terwijl het boterzacht aanvoelde bij minima van 10,1 graden. Daar moesten we dan wel een erg krachtige zuidwester bijnemen waardoor verschillende potplanten tijdens de nachtelijke uurtjes aan de wandel zijn gegaan. Tijdens de voormiddag kregen we nog een aantal perioden van buiige regen maar rond de middag klaarde het plotseling op vanuit het westen waardoor het een erg vriendelijk weertype werd met behoorlijk wat zon. In combinatie met de nog steeds zachte temperaturen tot 11,3 graden zorgde dit voor een vleugje lentesfeer al moesten we er wel een goed voelbare zuidwestenwind bijnemen. De resterende bewolking bestond uit Cirrus en Cirrostratus en soms dreef er ook nog wat Stratus fractus of een Altocumulusbank voorbij. Tijdens de avond bleef dit beeld min of meer hetzelfde wat meteen wil zeggen dat het neerslagtotaal van 1,5 mm al lang een feit is.
Vrijdag, 29 november 2019
Het koufront walste kort na middernacht doorheen Malderen en tegen de ochtend zaten we reeds in de koelere lucht erachter. Aanvankelijk zaten daar nog buien in verwerkt maar gaandeweg werd het droger terwijl er af en toe velden Stratocumulus langs dreven. Op de satellietbeelden zagen we hoe een gebied met buien Nederland in trok, maar een groot deel van Vlaanderen lag onder de beschermende vleugels van de Britse Eilanden en zo kon de lucht niet lang genoeg over het zeewater strijken om buien te genereren. Na het sombere weer dat we achter de rug hebben was het echter nog zo verkeerd niet want het werd zeker na de middag uitermate zonnig. Een dag waarin we de beruchte hydrofobe eigenschappen van Londerzeel eens in de bloemetjes konden zetten dus. Een laagstaand herfstzonnetje in combinatie met een noord-noordwestenwind liet het kwik echter stagneren op 8,8 graden waarbij we van geluk mochten spreken dat er niet veel wind meer stond. De planten mompelden echter dat we van pech mochten spreken want die weggevallen wind in combinatie met de open hemel was natuurlijk een ideaal recept om ze definitief het zwijgen op te leggen. Het kwik bereikte deze avond de minima van 1,6 graden terwijl het aan de grond reeds onder het vriespunt dook. De langzaam maar zeker met ijskristalletjes bedekt rakende pluviometer is op 1,4 mm blijven steken.
Zondag, 29 november 2020
De bewolking is tijdens de nacht overgegaan in Stratus en het was een flinke laag waardoor het opvallend donker was tijdens de ochtend en voormiddag. Er werd ook wat mist gevormd als was deze niet zo dik en hadden we nog enkele kilometers zicht in horizontale richting. Maar voor de rest bleven we tegen een sombere en egale grijze hemel aankijken waardoor het al redelijk wat inspanning vroeg om dit weer kleurrijker te beschrijven dan dat het eruit zag. De wind was zwak tot onbestaande al leek er een voorkeur voor noordoostelijke richtingen te zijn. En in deze tijd van het jaar betekende dat kou wat door de -0,4 graden aanwijzende thermometers en onze blauwe handen werd bevestigd. Blijkbaar hadden de lage wolken het deze keer op Vlaanderen gemunt want in Nederland kon men op veel plaatsen van zonovergoten condities genieten. Het waren deze opklaringen die kort voor zonsondergang met mondjesmaat Malderen veroverden maar het was al te laat voor de zon om daar nog een straaltje van mee te pikken. Later op de avond werden de opklaringen breder en ging het pijlsnel afkoelen waardoor het zeker aan de grond op veel plaatsen al vroor voordat de avond voorbij was. De minima werden dan ook nu pas bereikt met 4,1 graden en we mogen van geluk spreken dat het neerslagtotaal in deze omstandigheden 0,0 mm bedroeg.
Maandag, 29 november 2021
Na een erg frisse nacht met minima van -0,5 graden kregen we te maken met licht onstabiele polaire zeelucht waarin talloze buitjes actief waren. Deze bestonden uit regen, korrelhagel en smeltende sneeuw. Aanvankelijk zaten de buienwolken vrij dicht op elkaar maar de opklaringen ertussen werden snel breder en zo evolueerden we naar een erg zonnige periode tijdens de namiddag waarbij er bijna geen bewolking meer te zien was. De laagstaande zon en de luchtsoort maakten dat we hier niet meer dan 7,2 graden konden uit recupereren. De wind was daarbij zwak uit noord-noordwestelijke richtingen. Op het einde van de namiddag passeerde er plots weer een gebied met buienresten die grotendeels uit Stratocumulus en Cumulus bestonden. Daarna waren er weer opklaringen maar begon er met mondjesmaat hoge sluierbewolking binnen te lopen op nadering van een volgende regenzone. Aan de voorzijde daarvan wisten er tijdens de avond echter nog een aantal losse buitjes tot in Malderen door te dringen. Deze waren goed voor een eindtotaal van 0,6 mm.
Dinsdag, 29 november 2022
(Martinique) De nacht verliep droog en rustig met stapelwolken. Bij de rit naar Le Robert in het oosten van het eiland kwamen we echter plots in een stortbui terecht die werd vergezeld door regenbogen. Daarna was het echter voor een lange periode droog waarbij we bij de zeiltocht op zee vooral Cumulus mediocris wolken te zien kregen die de zon amper hinderden. Tegen het einde van de namiddag gingen deze wolken wat opbollen en dit bleek weer voldoende te zijn om buien te genereren, ook al hadden deze wolken nog lang geen ijskappen. Er volgden zo enkele buitjes die op zich niet veel voorstelden. We konden steeds doorheen het regengordijn kijken en de buienwolken waren ook afzonderlijk en klein van omvang. Af en toe leverde dit fraaie uitzichten op toen we zo een eenzaam exemplaar zagen hangen met zitte valstrepen eronder die later oranje oplichtten. Ook waren er vaak regenbogen in te zien waarvan we bij de terugrit naar het zuiden van het eiland nog een erg fel exemplaar te zien kregen. Later in de avond volgden er nog enkele lichte buitjes die door een vrij strakke oostelijke wind werden voortgedreven.
Woensdag, 29 november 2023
De buien hebben zich terug over het hele land kunnen uitbreiden waardoor we een afwisseling van mooie stapelwolken, brede opklaringen en nog enkele Stratocumulusveldjes zagen bij minima van 1,4 graden. Af en toe kwam het dan tot stortregens en hagel terwijl het frisjes was met temperaturen die op 5,9 graden bleven steken. In de late namiddag kregen de buien een winters karakter en viel er lichte korrelhagel uit die zelfs al een beetje op sneeuw begon te lijken. Maar ondertussen werd de lucht stabieler op nadering van een storing die later ook voor Cirrostratus en Altostratus ging zorgen. De opklaringen werden nu nog breder en er vond ook meer uitspreiding tot Stratocumulus plaats. Tegen zonsondergang was het vooral de Cirrostratus en Altostratus die overheerste, samen met Stratocumulusvelden. De bewolking rukte op vanuit het zuiden terwijl er aan de grond wel nog een noordelijk tot noordwestelijk briesje stond waarop de onderste Stratocumulusvelden zich lieten verder drijven. De storing bleef ondanks de oprukkende wolkenvelden echter grotendeels ten zuiden van ons en het was ook maar een dunne laag wolken waardoor het risico op nachtvorst nu toch wel vrij groot wordt. Voor middernacht bleef alles nog vloeibaar en dat geldt ook voor het neerslagtotaal van 2,6 mm.