Weerwoord | Fotoverslag sneeuw Zuid-Limburg

Woensdag ben ik naar Zuid-Limburg vertrokken. Want hoewel het tot op het laatste moment spannend was hoe ver de neerslag Nederland in zou trekken, Groningen zou sowieso de boot missen. Naarmate de jaren vorderen kan ik dat steeds beter verkroppen, maar meer dan 10 cm mislopen kan ik nog steeds moeilijk hebben. Gelukkig kon in de sneeuw opzoeken.

Bij aankomst in Maastricht ging het regenen bij ruim 3°C boven nul. Opvallend snel werd dit sneeuw die helaas amper bleef liggen, uiteindelijk ontstond er wel natte pap van een paar centimeter. Hogerop (Sint Pietersberg) lag al wel tegen de 5 cm. Het eindigde zoals het begon - regen, conform de verwachtingen.

Gisterochtend sneeuwde het onophoudelijk in Zuid-Limburg. Het zwaartepunt lag tussen 11 en 12 uur, toen het zicht terugliep naar hooguit 500 m. De vlokken dwarrelden alsof ze droog waren, maar ze waren toch nog net nat genoeg om (uit de wind) op alle takjes te blijven liggen. Dat maakte het allemaal des te sprookjesachtiger. Na de intensievere sneeuwval werd de lucht merkbaar lichter en rond 13 uur stopte het met sneeuwen. Vrij snel deed de zon een poging door te breken en begon de sneeuw van de takken te vallen. De zon zette echter niet door en in plaats daarvan werd het mistig boven de 200 m. Daar viel niet de sneeuw, maar vielen juist de takken. Die hadden blijkbaar ook al lang niet meer zo'n zware last moeten dragen. Behalve sneeuw hing er hogerop namelijk ook ijzel aan de takken, van de regen van woensdag.

De hele ochtend en middag heb ik op een OV-fiets rondgefiets, want nog best pittig was zonder versnellingen. De (holle) wegen waren zompig door de warme en natte bodem, op beter gedraineerde grond was het makkelijker. Het verste punt was Slenaken-Heijenrath, waar het plateau ruim boven de 200 m ligt. Daar was de sneeuwdikte tussen de 15 en 20 cm (meetmethode: ruim 2 keer de lenskap van 77 mm). In het dal zal het dik 10 cm zijn geweest. Aan het einde van de middag lag de sneeuw boven nog dik op de takken en leek het te vriezen, terwijl in de dalen de bomen druppelden. Vanuit het noordwesten klaarde het op.

Vanaf Cadier en Keer daalde ik weer af naar Maastricht waar beduidend minder lag, ik schat een kleine 5 cm. Een zeer geslaagde miniwintersportvakantie in eigen land, hopelijk genieten jullie van de foto's.

Mosdaalweg, Banholt