Maandag, 10 januari 2005
Met temperaturen tot 14,7 graden en volop zon waanden we ons een heel eind in april vandaag, en toch is het nog maar 10 januari. Op verschillende plaatsen sneuvelden warmterecords voor de eerste decade van januari. Zelfs voor een midzomerdag zou dit weertje niet misstaan. Toch moesten we er een stevige zuidwestenwind bij incasseren, met snelheden tot 43 km/h, maar het moet al een dikke kniesoor zijn die daarover begint te morren. De minima zijn ook zeer zacht met 11,1 graden en de hele dag door waren er vooral in het westen fraaie wolkenlandschappen te bewonderen. Er was bovendien ook verspreide Stratocumulus, terwijl de bewolking na zonsondergang flink is gaan toenemen en een uurtje geleden de eerste motregendruppel de Malderse bodem raakte. Ondanks dit lenteweer blijven de meeste weermodellen nog steeds winterkaarten uitbraken en vooral de periode rond en na 18 januari lijkt zich interessant aan te kondigen waarbij hogedrukopbouw ten westen van ons de stroming naar het noordwesten zal doen ruimen en pure winterse buien vanover Groenland de weg naar Malderen zullen vinden. Het Japanse weermodel berekent de hogedruk echter pal boven onze streken wat een heel ander weertype zou betekenen. In ieder geval is het bijna zeker dat de winter binnen een kleine week een betekenisvolle aanval op ons lenteweer zal lanceren...
Dinsdag, 10 januari 2006
Nadat het kwik zowat de ganse nacht vlakbij het vriespunt bleef rondzwalpen zorgden een paar brede opklaringen er vanochtend voor dat het kort voor zonsopgang nog tot -1,0 graden ging vriezen. Het waren echter dezelfde opklaringen die de zon een kans gaven om het weer aardig te laten opwarmen zodat het na de middag toch nog 5,6 graden werd. De wolken lieten het er echter niet bij zitten en voorafgegaan door sluierwolken, Altocumulusvelden en een sterk aanzwellende westenwind (tot 34 km/h) kwam vanuit het westen snel een sombere grijze massa opzetten waardoor we de daglichtperiode in troosteloze omstandigheden be indigden, zij het dat het tot nu toe droog bleef. Op de satellietbeelden mag de depressie die ons weer be nvloedt er nog zo indrukwekkend en fraai uitzien, op de begane grond wordt het de komende 24 uur maar een troosteloze boel door de overvloedige bewolking die de zaak boven ons netjes gesloten zal houden. Bovendien komt het actieve deel van de regenzone steeds dichterbij en mogen we ons in de late namiddag of avond aan de eerste druppels verwachten, en daar de regenzone oven Malderen blijft slepen kan het enige tijd blijven verder druppelen, zij het aan een dalende intensiteit daar hij onderhevig is aan frontolyse. We blijven echter nog in de zachte lucht zitten en door de bewolking zal het komende nacht ook niet meer tot vorstige toestanden komen; de aanwakkerende wind houdt de onderste luchtlagen trouwens goed gemengd.
Woensdag, 10 januari 2007
Mooie opklaringen en hoge temperaturen zorgden vandaag weer voor een bijna zomers getinte start, waarbij enkel de langdurige duisternis tijdens de ochtend ons eraan herinnerde dat het nog januari is. Op de natuur hoefden we daarvoor niet te rekenen want veel bomen dragen nog steeds de bladeren van vorige zomer terwijl een heleboel andere planten die normaal in maart of april bloeien, nu reeds hun bloemenpracht laten zien. Cirrostratus, Altostratus en Altocumulus lenticularis gaven echter aan dat er een duidelijke weersverandering op til was, en naarmate de voormiddag vorderde, zagen we vanuit het westen een dichte band van Altocumulus en Altostratus dichterbij komen terwijl zich op de radarbeelden een erg pittige regenzone aftekende. De eerste druppels hiervan bereikten oa Brussel omstreeks 13H, en het waren zeker niet de laatste vermits de storing in haar lengte voorbijtrok en hierbij slechts een langzame progressie maakte. De neerslag was met momenten erg intens, maar met een buiig karakter waarbij er af en toe droge momenten bijzaten. De wind liet zich ook weer flink gelden met snelheden tot 49,9 km/h uit het zuidwesten. De hoogste snelheden werden gehaald tijdens het hoogtepunt van de koufrontpassage maar het was vooral de zeer intense slagregens die de show stalen. In het westen verschenen vrij plots opklaringen die een abrupt einde maakten aan dit vochtige intermezzo. Het neerslagtotaal was intussen opgelopen tot 3,4 mm en daar bleef het voor vandaag bij. Eens de opklaringen goed en wel tot in Malderen waren doorgedrongen hield echter niet alleen de wind het voor bekeken, maar ook het kwik dat steil naar beneden dook. De minima van 6,4 graden werden dan ook kort voor middernacht bereikt terwijl we overdag nog 13,8 graden haalden.
Donderdag, 10 januari 2008
De vroege ochtend en het prille begin van de daglichtperiode werden nog gekenmerkt door brede opklaringen, maar al snel waren onze Altostratus en Altocumulus lenticulariswolken daar weer die er niet voor terugdeinsden om het hele luchtruim in te palmen en de zon uit beeld te werken. Vervolgens was het een tijdje genieten van de golvende patronen in de aanwezige bewolking tot er rond de middag Stratocumulus castellanus kwam opzetten die een groot deel van de hemel bedekte en met hun lijnrechte gemeenschappelijke basissen voor een heel apart uitzicht zorgden. Het zag er ook nogal dreigend uit en het begon er al snel uit te regenen. De neerslag werd na korte tijd weer lichter om vervolgens op te houden, maar de fraaie wolkenstructuren waren we eveneens kwijt want er kwam massaal Stratus fractus bewolking opzetten die het schouwspel aan het oog onttrok. De namiddag verliep aanvankelijk grijs, grotendeels droog en relatief somber tot er na een paar uur weer wat gaatjes in de grijze massa verschenen. We schakelden geleidelijk over op Stratocumulusbewolking die steeds verder uiteenrafelde en tenslotte voldoende ruimte overliet voor brede opklaringen en een mooie zonsondergang. Wel was er nog veel sluierbewolking waardoor de lucht niet meer diepblauw kleurde. De opklaringen waren echter het gevolg van een naderend koufront dat de onderste lagen van de atmosfeer in beroering brengt en zo dadelijk met ons zal kennismaken. Tegen de avond is de bewolking immers weer toe gaan nemen terwijl onder begeleiding van een aanspannende zuid- zuidwestenwind (met snelheden tot 49,9 km/h) tegen 21H de eerste regendruppels op Malderse bodem neerploffen. Het gros van de neerslag lijkt echter voor het tweede deel van de nacht te zullen zijn vermits het front maar langzaam progressie maakt. Met temperaturen tussen 5,0 en 10,8 graden was het weer een ultrazachte dag en ondanks het gedruppel deze middag en avond was de neerslag op geen enkel moment meetbaar (0,0 mm)
Zaterdag, 10 januari 2009
Met minima van -13,3 graden werd het kouderecord voor Weerstation Malderen net niet gebroken, doch de temperatuur bleef nu veel langer onder de strenge vorstgrens (-10 graden) waardoor de schade aan de exotische en zelfs een aantal inheemse planten vanochtend niet te overzien was. In de nevelige atmosfeer werd alles weer met een laagje rijp bedekt waardoor de planten in elk geval een glorieus einde zijn tegenmoet gegaan. Overdag warmde het slechts moeizaam op en op beschaduwde plekjes bleef de rijp stand houden. Vooral de noordzijde van bossen en boomgaarden oogden prachtig met twee tot drie centimeter rijp die zich de afgelopen twee dagen voortdurend kon opbouwen. Het einde van de koudegolf lijkt echter in zicht want het sterke leger van opdringerige depressies en bijhorende zachte oceaanlucht heeft ons reeds de eerste bewolking toegestuurd. Deze was zichtbaar als een flinterdunne, melkachtige laag Cirrostratusbewolking die zich in het zuiden en zuidwesten aftekende. De wolkenlaag kwam langzaam maar zeker dichterbij geschoven terwijl de wind aanwakkerde tot 20,9 km/h, en hierbij meteen naar het zuid- zuidwesten draaide. Later op de avond werd de temperatuursdaling plots gestopt bij -6,6 graden, en warmde het in minder dan een uur tijd weer op naar een ruime -4 graden. De temperatuur bleef vervolgens de hele avond rond deze waarde schommelen, maar het bleef wel droog (0,2 mm smeltende rijp) terwijl het volledige sterren firmanent zichtbaar bleef ondanks de sluierwolken.
Zondag, 10 januari 2010
De gisteren door het land gestormde sneeuwzone bevond zich boven het noorden van Nederland terwijl Malderen in een grijs moeras van wolken en nevel was terechtgekomen. Hierin ontwikkelden zich een aantal buien die op sommige momenten erg pittig waren. Rond de middag klaarde het tussen de buien door op en keken we aan tegen een okerbruin kleurende Altostratus translucidus wolkenlaag waarin zich een zwak waterzonnetje aftekende. De buienwolken werden hierin tijdelijk zichtbaar als fraaie aambeeldvormige structuren die zich in zuidwestelijke richting voortbewogen. Dit was echter tijdelijk, want er werd opnieuw laaghangende bewolking gevormd zodat het terug een nevelige, grijze en kille bedoening werd. De sneeuwbuien werden tijdens de namiddag steeds zwakker tot er uiteindelijk niet meer dan wat verdwaalde vlokjes motsneeuw vielen. Er trad bij dit alles zelfs lichte dooi in, wat niet verwonderlijk was bij een van -3,2 naar 0,7 graden stijgende temperatuur. Er stond echter nog veel wind zodat het nog steeds waterkoud aanvoelde bij snelheden tot 20,9 km/h uit noord- noordoostelijke richtingen. Tijdens de avond werd de wind echter zwakker en bleef het op een verdwaald vlokje motsneeuw na droog. Het neerslagtotaal van deze dag bleef opnieuw onbekend, maar kon gezien de sneeuwdikte op ongeveer 0,5 mm geschat worden.
Maandag, 10 januari 2011
Van bewolking was er vanochtend niet veel meer te merken, maar de warmte was hierdoor eveneens ver te zoeken met ijzige minima van -0,5 graden tot gevolg. Langzaam maar zeker ontdooide de boel weer waarna het kwik tijdens de namiddag verder steeg naar 6,8 graden. Ondertussen verschenen er weer wat wolkjes die eerst uit ijle Cirrus en Cirrostratus bestonden maar in de tweede helft van de namiddag werden aangevuld met dikke, onheilspellende Stratus fractus wolken. Deze gingen zich in zuid- noord gerichte banden schikken maar losten nog voor zonsondergang weer op waardoor we de daglichtperiode nog in een erg vriendelijke sfeer konden afsluiten. Deze wolkentoename ging gepaard met een tijdelijk aantrekken van de zuidenwind tot snelheden van 27,4 km/h. Tijdens de avond werd het weer rustiger, maar volledig windstil werd het niet door de naderling van een volgende regenzone die ons tegen morgenochtend zou bereiken. Deze deed de Cirrostratusbewolking dikker worden en remde de nachtelijke afkoeling af. De temperatuur daalde niet meer beneden een tweetal graden al werd er aan de grond en op grasperken opnieuw rijp gevormd. Kleine ijskristalletjes die vanochtend reeds voor een neerslagtotaal van 0,2 mm zorgden toen ze in de pluviometer afsmolten.
Dinsdag, 10 januari 2012
Hoewel we ons aan de achterzijde van het koufront bevonden, was het vanochtend nog erg zacht bij temperaturen die rond 8 graden schommelden. Het was zwaarbewolkt, maar de volle maan wist door een paar opklaringen heen alsnog haar weg naar de begane grond te vinden. Dit werd gevolgd door breder wordende opklaringen en wat zonneschijn tijdens de voormiddag, maar daarna kwam de Stratocumulusbewolking weer massaal opzetten. Deze ging over in Stratus en het was tamelijk nevelig in de rustige atmosfeer waarin het niet harder dan 19,3 km/h uit westelijke richtingen waaide. We kwamen niet in koudere luchtmassa's terecht waardoor het ook vandaag lente leek bij temperaturen die zich tussen 6,7 en 10,2 graden ophielden. De neerslag die na middernacht uit het wegtrekkende front viel was verantwoordelijk voor het dagtotaal van 0,2 mm.
Donderdag, 10 januari 2013
De grijze wolkensoep die 's nachts oranje kleurde heeft zich nog steeds geen vin verroerd waardoor we de dag in mis(t)troostige somberheid begonnen. Maar dan gebeurde het ondenkbare en loste de bewolking op. De lucht kleurde blauw en we kregen de zon te zien. Helemaal helder werd het niet maar het was toch een prestatie van de weergoden om opklaringen naar Malderen te drijven. De resterende bewolking bestond uit Stratus fractus, Stratocumulus en in het westen een band van evenwijdige Cirrus intortus plukken die overging in Altostratus verderop. De lucht was een beetje onstabiel want daar waar koeltorens stonden werden enorme stapelwolken gevormd die op een enkel moment zelfs uitgroeiden tot Cumulonimbuswolken met vezelachtige toppen en valstrepen eronder. Dit was echter maar een paar minuten het geval en daarna waren het vooral losse wolkenflarden die voorbijkwamen. Best wel een sfeervol zicht met de wolkenband in het westen en de diepblauwe lucht in het oosten. Tegen de middag groeiden de Stratus fractus wolkenflarden uit tot flinke stapelwolken, maar dat gebeurde alleen maar onder de wolkenband in het westen terwijl de rest van de hemel nu volledig helder werd. Hoe oostelijker men zat, hoe meer zon en Malderen was een beetje een randgeval. De temperatuur steeg naar 8,9 graden en tijdens de late namiddag dreef er Stratocumulusbewolking binnen uit een naderend koufront vanuit het noorden. Dit zorgde in Nederland voor buien terwijl er later op de avond aan de noordzijde van dat front reeds lichte vorst voorkwam. Daar was de wind immers naar het koude noordoosten gedraaid terwijl er in Belgi een aantal varianten van de westenwind voorkwamen. De sterktste variant bleek de volledig westelijke te zijn die in Malderen 16,1 km/h haalde. Het koufront kon ons nog niet bereiken maar de opklaringen aan de voorzijde deden het kwik wel al uitzakken naar 2,4 graden. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 10 januari 2014
Het is tijdens de nachtelijke uurtjes helder gebleven, maar de snelle afkoeling is er duidelijk uitgegaan want we noteerden 5,1 graden omstreeks 6H 's ochtends terwijl het om middernacht nog 5,7 graden was. De nog niet volledig weggevallen wind, de nog niet helemaal verdreven subtropische lucht en de luchtaanvoer van over zee waren hier waarschijnlijk debet aan. Toen de ochtendschemering doorbrak zagen we een heldere hemel waarin twee Cirruswolken, drie condensatiestrepen en vijf Stratus Fractus wolken te zien waren. Kortom het zag er veelbelovend uit voor de zonnekloppers onder ons. De Stratus fractus wolken werden iets talrijker en leken zich in het noordwesten samen te pakken tot een gesloten laag, maar uiteindelijk was het vals alarm en konden we van een erg zonnige voormiddag genieten. De aangevoerde lucht was een stuk koeler, maar ook in deze omstandigheden konden we nog maxima van 9,9 graden neerpennen. Na de middag dreven er terug meer wolkenflarden binnen terwijl er in de hogere luchtlagen wat sluierwolkjes begonnen binnen te lopen. Dit was al een eerste voorbode van een regenzone die morgen bij ons te gast zal zijn. Een uurtje voor zonsondergang waren ze zo talrijk dat ruim 7/8 van het luchtruim ermee bedekt was terwijl opviel dat de wolkenflarden met een enorme snelheid langs de zon en later de maan dreven. Het weersbeeld bleef na zonsondergang hetzelfde en we konden dus droog afsluiten met een neerslagtotaal van 0.0 mm.
Zaterdag, 10 januari 2015
De storm is tijdens de nacht verder aangezwollen en ondanks het droge weer ging het er bijzonder ruig aan toe vanochtend. Wel bevonden we ons nog steeds in zeer zachte lucht waarin het opwarmde tot maarliefst 13,8 graden. De bewolking bestond uit Stratus en Stratus fractus die aanvankelijk gesloten was maar later een paar kleine opklaringen toeliet waardoor we vooral Cirruswolken zagen. Rond de middag ging de bewolking zich meer in rijen schikken die van west- zuidwest naar oost-noordoost liepen terwijl de Cirruswolken naar het zuidoosten dreven. Dit ging zo een tijdje verder terwijl het onder de dikke wolkenrijen lichtjes regende of motregende, tot het koufront in de late namiddag arriveerde. Dit ging zoals gewoonlijk gepaard met een aantal korte maar krachtige stortbuien waarbij de wind opeens naar het noordwesten ruimde en bijna helemaal ging liggen. Er verschenen een paar opklaringen maar toch bleven we last hebben van laaghangende Stratocumulus bewolking waaronder het meestal volledig betrokken was. De opklaringen besloegen hooguit een kleine fractie van het luchtruim waarin we mooie oranje kleuren konden waarnemen bij zonsondergang. Het is ondertussen flink afgekoeld en dit proces ging tijdens de avond verder tot we de uiteindelijke minima van 7,3 graden optekenden vlak voor middernacht. Het neerslagtotaal is door de snelle koufrontpassage beperkt gebleven tot een bescheiden
Zondag, 10 januari 2016
De opklaringen hebben een ganse nacht weten stand te houden, maar een temperamentvolle zuidwestenwind zorgde voor luchtmenging en samen met de zachte zeelucht is het vorstvrij gebleven met minima van 5,8 graden. Het koufront moet ergens in de loop van de nacht over ons zijn getrokken en vandaag bevonden we ons in een gebied van opklaringen tussen het front en een aantal erg actieve buienclusters die zich aanvankelijk net buiten de kust bevonden. Dit leverde ons een uitermate zonnig weertype op waarbij het opnieuw volop lente leek. Wel zorgde de wind voor een sterke afkoeling en aan de hoge maxima die we afgelopen maand gewend zijn geworden is toch behoorlijk geknabbeld geweest want we moesten het nu doen met 9,7 graden tijdens de namiddag. De bewolking bestond vooral uit Cirrus densus plukken van de eerdergenoemde buien die zich aanvankelijk boven zee bevonden maar geleidelijk Frankrijk binnen drongen en van daaruit een aanval op de Lage Landen probeerden op poten te zetten. Zodra de eerste buienclusters dichterbij kwamen, zagen we ook Cumulus en Stratus fractus wolkjes voorbij drijven, maar zoals dat gewoonlijk met buien gaat wisten sommige plaatsen het droog te houden terwijl anderen de volle laag kregen. Londerzeel was naar goede gewoonte een van die droge plaatsen die het moesten doen met een paar schampschotjes van buiencomplexen die net ten westen van ons voorbij dreven. De buien hadden ook onweer aan boord, maar dat was iets dat exclusief voor de kustgebieden gereserveerd was: eens boven het vasteland ging de bliksemactiviteit er grotendeels uit. Tijdens de late namiddag begon er zich meer en meer laaghangende Stratus fractus bewolking samen te pakken die vanuit het zuidwesten binnendreef en toch nog een paar verscholen buitjes met zich wist mee te loodsen. In Malderen leverde dat echter geen meetbare neerslag meer op waardoor we uiteindelijk niet veel verder kwamen dan 0,2 mm wat uiteindelijk ook het dagtotaal werd. Tijdens de avond klaarde het weer een beetje op terwijl de wind afzwakte en het nog steeds droog
Dinsdag, 10 januari 2017
Volgens de boekjes bevonden we ons in de heldere lucht achter het koufront, maar volgens onze ogen was het nog steeds somber, kil en betrokken met Stratus bewolking. Het is afgekoeld tot 3,9 graden terwijl het rustig en droog was. In het oosten van het land waren opklaringen te zien (Limburg) en ook in Malderen konden we daar een beetje van meepikken waarbij de bewolking overging in een mengeling van Stratus, Stratus fractus en Stratocumulus. De aangevoerde lucht was nogal onstabiel en er dreef heel veel bewolking binnen waardoor we de zon maar sporadisch te zien kregen. Er zaten ook buien in deze bewolking ingebed en ze leverden een behoorlijke lading neerslag op daar we op een dagtotaal van 6,6 mm uitkwamen (hierbij zit echter nog een deel van de neerslag die gisteren is gevallen met een onbekend neerslagtotaal). De namiddag verliep hierdoor uitermate somber en de temperaturen waren eerder aan de lage kant met 6,8 graden terwijl er een zwak noordwestelijk briesje stond. Tegen het einde van de namiddag was er weer een neiging tot opklaren en werd het ook definitief droog waarbij we een afwisseling van Stratocumulus en Stratus fractus zagen in het wegebbende schemerlicht. Tijdens de avond klaarde het verder op maar er bleef nog veel bewolking over en deze hield het in combinatie met de luchtaanvoer van over zee zacht.
Woensdag, 10 januari 2018
Tegen de vroege ochtend werd Malderen opeens opgeschrikt door een aantal pittige regenvlagen, maar na een half uurtje ging de neerslag over in druilerige motregen en volgde er weer een periode van saaiheid en somberheid. Wel was het erg zacht met minima van 4,4 graden en als we onze ogen heel hard dichtknepen konden we er bijna een zomerochtend bij fantaseren. En blijkbaar probeerde de zon dat ook te doen want we kregen ze dus weer niet te zien terwijl de dag in erg druilerige en sombere omstandigheden verliep. Tijdens de namiddag was er een neiging tot opklaringen en misschien werd er heel plaatselijk toch nog een flits zonlicht waargenomen waarbij vooral het westen van het land de beste papieren leek te hebben. De opklaringen daar trokken tijdens de avond het binnenland in maar toen was het natuurlijk al donker en hadden we er weinig aan. Met maxima van 7,6 graden bleef het onverminderd zacht en later in de nacht werd er wat nevel gevormd terwijl er door uitstraling onder de opklaringen terug Stratusbewolking ontstond in de vochtige lucht. Het neerslagtotaal is vrij onverwachts toch nog op 5,3 mm uit.
Donderdag, 10 januari 2019
Het kwik is tijdens de nacht verder onderuit gegaan en we kwamen uit op -1,6 graden. Voor het eerst sinds lang was er weer wat wintersfeer maar in de eerste schemering konden we massaal sluierbewolking (Cirrostratus en Altostratus) zien binnenschuiven die gevolgd werden door herfstsfeer. Aanvankelijk kregen we nog een waterzonnetje te zien en maar al spoedig gingen de gordijnen dicht en volgde er een erg sombere winterdag. Plaatselijk werd tussen de eerste neerslag wat smeltende sneeuw waargenomen, maar de meeste neerslag verdampte voor die de grond kon bereiken waardoor het meestal droog bleef met af en toe wat licht gemiezer. Hoewel de bewolking uit een warmtefront kwam, warmde het slechts moeizaam op en bleef het kwik steken op 4,9 graden wat overigens nog steeds veel is in deze tijd van het jaar. De wind kromp naar westelijke richtingen en was meestal aan de zwakke kant. Tijdens de avond veranderde er weinig en bleef de bewolking hardnekkig stand houden met af en toe wat verdwaalde regendruppels. We kwamen uit op een neerslagtotaal van 0,9 mm.
Vrijdag, 10 januari 2020
Het koufront heeft ons in het tweede deel van de nacht bereikt en het was een heel stuk actiever dan het nietszeggende gedruppel van de buitjes gisterenavond. Het water kwam met bakken naar beneden waardoor de ochtendspits zwaar op de proef werd gesteld. Maar omstreeks 6h45 kwam er verlossing en werd het opeens weer droog. Nu was het de beurt aan de polaire zeelucht om weer orde op zaken te stellen bij het volledig ontspoorde kwik dat vlak voor het koufront deze nacht nog op 10,9 graden piekte. Maar de zomerliefhebbers konden zich optrekken aan de naderende opklaringen en uiteindelijk werd het ook niet echt koud. Tijdens de voormiddag maakten opklaringen hun intrede en we zagen de lucht snel stabieler worden. Van de postfrontale buitjes bleef al snel niet meer over dan flinke stapelwolken die zich tot Stratocumulusvelden uitspreidden en waaruit enkel lichte regen viel. Maar deze buitjes wisten het wel de ganse dag uit te zingen waardoor we voortdurend op onze hoede moesten zijn voor hun verrassingsaanvallen. Zelfs degenen die tijdens de avond op het appel waren voor de gedeeltelijke maansverduistering werden ermee geconfronteerd en de uitgestrekte wolkenvelden maakten de waarneming moeilijk. Gelukkig klaarde het uiteindelijk nog op zodat we het hoogtepunt nog konden aanschouwen. Deze opklaringen lieten het verder afkoelen naar de minima van 3,7 graden. De laatste verrassingsbui bracht het neerslagtotaal op 6,3 mm.
Zondag, 10 januari 2021
De dag begon in koude omstandigheden bij minima van -2,0 graden. In combinatie met vochtige lucht en een zwakke oostelijke wind zorgde dit echter voor mist en laaghangende bewolking die echter zo dun was dat de hoger gelegen delen van Vlaanderen erboven uit staken. Later trok de mist op en maakte plaats voor Stratocumulus en Cirrostratus. Het warmde hierbij op naar 4,1 graden. De avond verliep daarna in halfbewolkte omstandigheden en we konden de dag droog afsluiten op het condensvocht/rijp na met 0,0 mm als totaal.
Maandag, 10 januari 2022
De brede opklaringen en de felle afkoeling tijdens de nacht hebben in de nog vochtige atmosfeer geleid tot de gevreesde Stratusbewolking waardoor de dag somber en kil van start ging. Het is nog kunnen afkoelen tot -1,7 graden en op plassen en vijvers heeft zich toch weer opvallend veel ijs kunnen vormen. Kort na zonsopgang begon er ook nog eens mist te ontstaan maar het voordeel hiervan was dat we de gehate Stratusbewolking niet meer konden zien. Gladde plekken op wegen en pleinen in combinatie met die verraderlijke mist zorgden er echter voor dat we sommige pendelaars onzichtbaar werden door toedoen van een dikke laag pleisters en verband. Na de middag begon de mist weer geleidelijk op te trekken maar de Stratusbewolking bleef hardnekkig en kreeg enkel in de late namiddag een neiging om over te gaan in Stratocumulus. Plaatselijk kwam het tot opklaringen en dat was vooral in Nederland het geval waar men maxima kon optekenen die een stuk hoger lagen dan de 1,5 graden waarmee we het in Malderen moesten doen. Na zonsondergang begon het ook hier langzaam op te klaren bij in Stratocumulus overgaande bewolking al ging dat hier weer gepaard met een forse afkoeling en dus vorstgevaar. Doordat het neerslagtotaal beperkt is gebleven tot 0,2 mm zal het echter niet tot (grootschalige) gladde toestanden leiden.
Dinsdag, 10 januari 2023
Veel tijd om van de net binnen gelopen opklaringen te genieten was er ook deze keer niet, de volgende depressie stond alweer te trappelen om binnen te vallen en het luchtruim zat dan ook al vol met Cirrostratus uit diens warmtefront toen het eerste daglicht erin doordrong. De opkomende zon zorgde weliswaar nog voor een mooie oranjerode gloed waarmee we de dag in een aparte sfeer begonnen, maar daarna werd die zon al snel herschapen tot een waterige versie die nauwelijks warmte (of stroomproductie) gaf. Wel konden we het nog droog houden tot rond de middag toen de eerste neerslag begon te vallen. Deze was meestal vrij licht en ging tijdelijk over in matige regen waarna er terug een wat drogere periode volgde. Tijdens de namiddag ging het echter weer wat intenser regenen en samen met de koele lucht die nog niet door het warmtefront was verdrongen, en een aanwakkerende zuidwestenwind zorgde dit voor een erg onaangenaam en guur weertype. En koud was die lucht ook want het is door de opklaringen afgelopen nacht kunnen afkoelen tot 3,7 graden wat toch wel wennen was na wat we ondertussen gewoon waren geraakt. Overdag warmde het mede door de neerslag moeizaam op en het was wachten tot de avond vooraleer iets warmere lucht ons bereikte en zo de maxima van 11,7 graden opleverde. Er viel nu buiige neerslag met droge episodes ertussen en bij momenten stond er een erg vlagerige wind met krachtige stoten. De buien vulden het neerslagtotaal nog verder aan tot 2,6 mm.
Woensdag, 10 januari 2024
De winter zat nu goed in het zadel, in de heldere omstandigheden is het kwik nog dieper weggezakt en we vonden het nu terug bij -7,7 graden, omgeven door reeds flink bevroren plassen en sloten. Door de droge lucht en de wind die niet helemaal is gaan liggen (dat was nog steeds een schrale noordooster) werd er echter nauwelijks rijp gevormd. Overdag bleef het vriezen, althans tot ergens in de namiddag toen de temperatuur heel eventjes boven nul kon klauteren en zo 0,3 graden aantikte. De dauwpunten bleven echter ruim onder het vriespunt en de ijsgroei ging dus ononderbroken verder. En na een klein uurtje ging het ook in thermometerhut weer vriezen en het koelde zeker tegen zonsondergang weer pijlsnel af. De wind was nu ook wat zwakker waardoor de uitstraling vrij spel kreeg en er minder luchtmenging optrad. Naast het ontbreken van neerslag was de lucht ook opvallend droog en dit zorgde ervoor dat er ook bij windstilte nauwelijks rijp werd gevormd. Om van neerslag nog maar te zwijgen, we hielden het dus bij 0,0 mm als dagtotaal.