Woensdag, 16 maart 2005
Onder een op wat sluiers na wolkeloze hemel heeft de zon vandaag onafgebroken geschenen zodat we een zeer mooie en warme lentedag kregen bij temperaturen van 10,1 tot 22,3 graden. toch was het voor sommigen misschien niet meteen perfect lenteweer door de erg krachtige zuidwestenwind die voor wat hinder zorgde op sommige momenten, maar uit de wind was het zeer aangenaam vertoeven en soms bracht ze zelfs welkome verkoeling. In de loop van de namiddag is de sluierbewolking echter dikker gaan worden, zonder dat dit echter enige gevolgen meebracht. De lucht was opnieuw vrij droog met vochtigheden die daalden tot 39%. Ook op dit moment is het nog steeds erg zacht met 17,5 graden, en heeft het veel weg van een midzomerdag. De komende dagen kondigen zich trouwens ook best zonnig aan, maar nu hebben de weermodellen hun visie na het weekend herzien en lijkt het er naar uit te zien dat we vanaf zondagavond een hele trein van regenzones over ons heen gaan krijgen, zonder dat dit echter een inval van noordelijke stromingen en voorjaarsbuien zou meebrengen zoals eerder wel nog voorzien werd.
Donderdag, 16 maart 2006
De gevreesde wolkenvelden zijn er vandaag ook gekomen, en waren duidelijk niet van plan om te wijken. Het was dan ook huilen met de pet op in volledige afwezigheid van ook maar het kleinste zonnestraaltje terwijl die pet geen overbodige luxe was bij temperaturen die schommelden tussen een ijzige -1,6 en ernstig onderkoelde 3,8 graden. In een weinig ophefmakende poging om ons toch nog wat te entertainen, zorgden ze hierboven voor wat variatie in het sombere wolkendek: het ene moment was het lichtgrijs, het andere moment donkergrijs en op nog andere momenten was het daar ergens tussenin met in de late namiddag zelfs een microscopisch kleine opklaring, wellicht heeft men dus op een enkele plaats een lichtflits van de zon kunnen opvangen. Een ander positief element was dat het droog bleef; in de droge landlucht die met een snelheid van 21 km/h het land werd ingeblazen, kregen de wolken niet veel kansen om neerslag van betekenis te lossen, al zou men op sommige plaatsen toch wat motsneeuw waargenomen hebben. Maar voorts was het hoe dan ook een dag om snel te vergeten en doen we er beter aan in de toekomst te kijken, zo zien we de weermodellen nu speculeren op een herinzettende westcirculatie op langere termijn. De krachtige oostelijke stroming zorgt er immers voor dat er vanuit het noorden een storing wordt naar beneden gezogen waardoor de aanvoer van droge landlucht zichzelf als het ware de keel zal oversnijden en we vanaf zaterdagavond met zachtere lucht van over de Noordzee te maken krijgen, zij het dat hierin een aantal buien kunnen optreden, maar op het eerste zicht lijken die ver ten oosten van ons te zullen blijven. Het zootje wordt wel voorafgegaan door een regenzone die in de nacht op zondag niet onopgemerkt zal voorbijtrekken. Halverwege de nieuwe werkweek zal het hogedrukgebied ten westen van ons wegzakken naar het zuiden en aldus de weg vrijmaken voor een klassieke westcirculatie met zacht maar wisselvallig weer.
Vrijdag, 16 maart 2007
Een vrij sombere start met veel laaghangende bewolking; een weersbeeld waar in de loop van de dag maar weinig verandering in kwam. Het duurde tot een eind in de namiddag vooraleer er wat kleine gaatjes in de bewolking verschenen, maar de zon slaagde er niet in om zich daarlangs een weg naar Malderen te banen. Nog een poos later, toen het al avond was, kwamen dan plots zeer brede opklaringen vanuit het westen binnenschuiven. Van zonneschijn konden we echter niet lang meer genieten. Tijdens deze opklaringen viel op hoe de lucht erg melkachtig bleef en bij zonsondergang egaal rood kleurde. De rest van de avond verliep rustig en droog en met 12,2 graden was dit een heel wat killere dag dan we gewend zijn. Gelukkig waren de minima dan weer zachter met 3,6 graden en was de wind nog niet al te krachtig met 19,3 km/h uit het west- zuidwesten. Ondanks de bewolking hielden we het volledig droog.
Zondag, 16 maart 2008
Op regenwater werd er afgelopen nacht niet bezuinigd want bij het aanbreken van de dag heeft het Malderse weerstation reeds meer dan 15 mm vers hemelwater te slikken gekregen. En daar bleef het niet bij want we bevonden ons letterlijk in de buik van een depressie waardoor we langs alle kanten omsingeld waren door regenzones. Het gebied met opklaringen waar we ons in bevonden was bovendien nog eens vol gezaaid met buien, en hiermee maakten we voor het grootste deel van de dag kennis. Naar Malderse traditie vielen de buien erg mee en was er vooral in de eerste helft van de namiddag een droge en vrij zonnige periode, maar daarna kregen we dreigende stapelwolken te zien die de passage van een vrij pittig buienlijntje voorafgingen en meteen ook afrekenden met de zon. Na de doortocht van de buienlijn kwamen we weer onder de bewolking van het rond Belgi gekrulde occlusiefront terecht waardoor de rest van de namiddag en avond betrokken verliep met lichte of matige regen en een langzaam dalende temperatuur door de noordelijke stroming die geleidelijk op gang komt. De hoogste windsnelheid werd echter nog gemeten uit het zuidwesten met 35,4 km/h terwijl de temperaturen vandaag ook nog zeer deftig waren met waarden tussen 7,6 en 15,0 graden. Tegen 20H30 bereikte het neerslagtotaal 20,0 mm maar ook daar zal het dit etmaal niet bijblijven...
Maandag, 16 maart 2009
Het was erg nevelig en kil vanochtend, maar de minima zijn met 1,3 graden positief gebleven. Het Malderse luchtruim was helder, terwijl de omringende velden en weiden met dunne nevelslierten werden bedekt. Op sommige plaatsen hing er echter dichte mist en laaghangende bewolking die zich erg verraderlijk gedroegen en uit het niets leken op te duiken. Dit was een tiental kilometer ten oosten van Malderen het geval, waar de zichtbaarheid terugliep tot minder dan twintig meter. In tegenstelling tot de mist was de laaghangende bewolking bijna overal in de Benelux een constante, waardoor het op de meeste plaatsen een koude en grijze dag is geworden. Malderen bevond zich nog net binnen het opklaringsgebied dat in zuidwest- en zuid Europa prachtig zomerweer bracht, waardoor we ontzettend veel geluk hadden op weersgebied. Het werd dus een bijzonder mooie lentedag waarbij brede opklaringen en overvloedige zonneschijn het kwik konden opdrijven naar een aangename 15,1 graden. Kort voor de middag werd er wat Stratus fractus gevormd die vervolgens overging in een nogal rafelige variant van de klassieke mooiweerswolkjes (Cumulus fractus). Deze werden met een oost- zuidoostelijk briesje tot 12,9 km/h over het Malderse weerstation geblazen. In de hogere luchtlagen was er sluierbewolking te zien, die naar zonsondergang toe vooral in het westen erg geconcentreerd was. Samen met de vochtige en nevelige atmosfeer stond dit garant voor een erg fraaie, in warme kleurentinten gehulde zonsondergang. De typische geur van vers geploegde akkers zorgde hierbij voor een versterking van het aangename lentegevoel. Na zonsondergang ging het al snel kil aanvoelen, maar het duurde nog tot laat in de avond voordat de temperatuur onder de 6 graden dook. Hierdoor zal het vorstgevaar waarschijnlijk weer beperkt blijven tot een aantal gebieden met zanderige ondergrond, waar men misschien nog net negatieve bodemtemperaturen zal meten. Het neerslagtotaal bleef uiteraard beperkt tot 0,0 mm.
Dinsdag, 16 maart 2010
De omgeving lag er vanochtend erg nat bij door de regenzone die afgelopen nacht haar doortocht maakte. Er viel echter geen neerslag meer uit het in Stratocumulus overgegane wolkendek. De bewolking hield het kwik op peil, en gezien de snelle temperatuurdaling die zich gisterenavond inzette, heeft deze ons wellicht van een vriesnacht kunnen redden. Geen lagere kwikstanden dan 4,1 graden dus, en in de loop van de voormiddag dreven er een aantal opklaringen voorbij die het Stratocumulusdek onderbraken. Hierin was wat sluierbewolking te zien, maar veel last hadden we hier niet van aangezien het luchtruim even later weer helemaal werd dichtgesmeerd met laaghangende bewolking. Er stroomde immers vochtige zeelucht binnen die onder invloed van de vrij krachtige zon de ontwikkeling van stapelwolken in de hand werkte. Ze hadden niet zo'n sterke neiging om zich tot Stratocumulus uit te spreiden als afgelopen zaterdag, maar het waren er zoveel dat het resultaat min of meer hetzelfde was. Tijdens de namiddag konden de stapelwolken hun veroveringszucht gelukkig weer een beetje beheersen zodat er terug opklaringen ontstonden. Maar de eerdergenoemde sluierwolken waren er nog steeds en kregen zelfs de neiging om over te gaan in Altostratus zodat we zeker geen superprestaties van de zon hoefden te verwachten. Niettemin konden er maxima van 13,2 graden worden opgetekend, die meteen aan een verzengende hitte deden denken na de lange winter die we achter de rug hebben. Een zuid- zuidwestelijk briesje tot 16,1 km/h kon hierin wat verkoeling brengen terwijl de bewolking naar de avond toe overging in een mix van Cirrostratus, Cumulus, Stratocumulus en Cumulus fractus. Tijdens de avond koelde het weer vrij snel af zodat we tegen middernacht rond een zestal graden uitkwamen. Het ondertussen opgetekende dagtotaal van 0,2 mm was uiteraard afkomstig van eerdergenoemde regenzone die ons afgelopen nacht aandeed.
Woensdag, 16 maart 2011
Het was vanochtend nog steeds helder en opvallend zacht bij minima van 5,9 graden. De lucht maakte echter een nevelige indruk en van diepblauwe kleuren was zeker geen sprake in de witte melklucht die nu boven Malderen hing. Reden tot klagen hadden we hiermee niet want grote delen van Nederland werden ondertussen reeds door laaghangende Stratus bewolking verzwolgen waardoor het er somber en kil bleef. De temperaturen lagen er soms bijna 10 graden lager dan in Malderen waar bij een zacht noordoostelijk briesje tot 29,0 km/h lentezachte maxima van 14,1 graden werden opgetekend. Langzaam maar zeker dreef ook hier Stratocumulus en Stratus fractus bewolking binnen waardoor we de zon regelmatig moeten prijsgeven. Deze bewolking kwam niet verder dan een bedekkingsgraad van 6/8 maar toen de zon onder was en de duisternis volledig was ingetreden, kwam er massaal Stratusbewolking binnengedreven vanuit het noorden. Deze onttrok de maan en de sterren aan het oog, maar resulteerde in een langzamere afkoeling waardoor het tijdens de avond nog relatief zacht bleef. Neerslag was er ook deze keer niet bij waardoor we terug afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 16 maart 2012
De rode gloed van gisterenavond was misschien toch geen poollicht, maar gewoon de voorzijde van een Stratusveld dat het licht van de natriumlampen weerkaatste. Want een Stratusveld hing er inderdaad en het was nog niet van het minste daar heel de Benelux met uitzondering van de Ardennen verzwolgen werd. Onder die wolkenlaag hing mist die uit zeer fijne motregendruppeltjes bestond, maar het werd zeker geen zondvloed daar de pluviometer nog maar 0,0 mm aanwees toen het druppeltjesbombardement ophield. De omgeving lag er niettemin nat bij. De bewolking ging over in gewone Stratus zonder mist eronder en tegen de middag werd hij vanuit het zuid-zuidoosten aangevreten door opklaringen. De weersomslag die volgde ging erg snel want een uurtje later was er nog maar nauwelijks bewolking te zien. Wel was het erg heiig en maakte de lucht een zeer fletse indruk. Bij maxima van 18,1 graden hoefden we het echter niet aan ons hart te laten komen, en het was puur genieten bij een zacht zuidwestelijk briesje tot 19,3 km/h. Het mooie weer hield voor de rest van de dag aan waarbij de brede opklaringen 's avonds opnieuw voor een erg snelle afkoeling zorgden. Niettemin bleven de temperaturen aan de hoge kant en zit nachtvorst er zeker niet aan te komen althans voor komende nacht. De minima werden op het einde van de avond bereikt met 6,3 graden terwijl het overdag nog bakken en braden was bij 18,1 graden. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,0 mm.
Zaterdag, 16 maart 2013
Tijdens de voormiddag was er nog een waterig zonnetje te zien doorheen een mengeling van Altostratus en Cirrostratusbewolking, maar de bewolking werd snel dikker en we kwamen nog maar eens in grijze somberheid terecht. Gelukkig was de aangevoerde lucht zachter en konden we met veel aarzelen en stotteren met een verlegen blush op de wangen het woord 'lente' in de mond nemen. Het werd tijdens de nacht niet kouder dan 4,0 graden en vooral tijdens de namiddag was het opvallend zachter dan we de voorbije dagen gewend zijn bij maximaal 8,4 graden. De enorme hoeveelheden sneeuw en ijs die nog zijn overgebleven werden in sneltempo aangevreten, al was dat eerder het werk van de brutale zuidenwind die er zich met snelheden tot 46,7 km/h in vastbeet dan van de 'hoge' temperaturen. De bewolking bestond meestal uit Altostratus opacus en Altostratus translucidus die vooral in het westen dik was maar toch af en toe genoeg zonnewarmte doorliet om nog net voelbaar te zijn. De bewolking was afkomstig van een schampende regenzone die net ten westen van ons lag, en tijdens de avond een voorzichtige poging deed om door te schuiven naar het oosten. Dit ging gepaard met wat lichte regen en motregen na zonsondergang maar meer dan 0,2 mm leverde dit uiteindelijk niet op.
Zondag, 16 maart 2014
De bewolking is tijdens de nacht opgelost en we ontwaakten vanochtend bij 7,3 graden onder een diepblauwe berglucht zoals we die normaal in Nepal moesten zien maar uiteindelijk dus nu pas te zien kregen. Hoe dan ook, om het geheel toch een beetje Belgisch te maken besloten ze om er meteen een handvol Stratus fractus wolken in te gooien welke snel talrijker werden zodat we met een halfbewolkt weertype te maken kregen. Het bleef echter droog en tijdens de namiddag losten deze wolken weer op zodat we terug van staalblauwe, zuiderse luchten konden genieten bij even zuiders aandoende temperaturen tot 17,1 graden. Een heel verschil met Nederland waar men vandaag op de meeste plaatsen met zwaarbewolkt tot betrokken en kil lenteweer te maken kreeg. De wind kwam uit west- zuidwestelijke richtingen en was zwak tot matig. Naar de avond toe kwamen we geleidelijk onder de invloed van een oceaanstoring die ons Cirrus floccus bewolking begon toe te sturen. Verder dan dat zagen we het vanavond nog niet komen en het zorgde voor een bijzonder mooi uitzicht tijdens de late namiddag en zeker tijdens de avond toen deze ijle Cirrusplukken over geel en oranje geleidelijk aan rood verkleurden onder een nog steeds metaalblauwe hemel. Er volgde een rustige en tamelijk zachte avond waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Maandag, 16 maart 2015
Het is tijdens de nacht weer opgeklaard waardoor de dag een zonnige start nam bij minima van ... graden. We kregen een typische voorjaarslucht te zien met een sterk witachtig licht al was de hemel wel erg melkachtig en flets. Er was nogal wat moeite nodig om in de contrastloze lucht de Cirruswolken en Altocumulusvelden te herkennen die tijdens de namiddag voorbijdreven, en waarvan deze laatste de zon eventjes afzwakten. In deze zon was het op beschutte plaatsen aangenaam warm maar eens we de beschutting verlieten of op een fiets sprongen werd het schrale karakter van dit weertype maar al te goed voelbaar bij maxima van ... graden. Tegen de avond was het weer zo goed als helder en koelde het erg snel af door de wegvallende oostenwind en de open hemel.
Woensdag, 16 maart 2016
Er zijn tijdens de nacht nog wat Stratus fractus en Stratocumulus wolken binnengedreven die er vanochtend nog steeds hingen. De opklaringen zijn echter in de meerderheid gebleven waardoor het flink is afgekoeld met minima van 1,8 graden als resultaat. Overdag bleven er Stratocumulusveldjes en Cumulus fractus plukjes voorbijdrijven waarbij de bewolkingsgraad echter niet hoger dan 3/8 kwam. Tegen de middag kregen we ook tijdelijk stapelwolkjes te zien die zich natuurlijk goed in hun vel voelden bij de reeds vrij krachtige lentezon die de thermiek in gang kon zetten. Tijdens de namiddag verdwenen deze stapelwolkjes weer grotendeels en waren het terug de eerdergenoemde wolkensoorten die af en toe voorbijdreven. Hierbij viel op dat de lucht een nevelige waas vertoonde met niet al te veel contrast. Tijdens de avond zorgde dit voor een erg aparte inval van lichtblauw, zacht licht net alsof we ons ergens in de hemel bevonden. De temperaturen waren echter een stuk minder hemels want we moesten het doen met maxima van 9,8 graden terwijl er een vrij krachtige, droge en schrale noordoostenwind stond die door merg en been sneed. Na zonsondergang zwakte deze wat af maar volledig gaan liggen deed ze niet. Het werd een erg koude en gure avond waarin we uiteindelijk het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Donderdag, 16 maart 2017
Het was vanochtend vrij zacht met minima van 5,2 graden en het voelde een beetje klam aan door het vocht dat in de lucht zat. Het was nog steeds helder waardoor we al snel konden rekenen op een uitbundig lentezonnetje dat vastberaden was om er vandaag een schitterende voorjaarsdag van te maken. Tijdens de voormiddag werden er geen stapelwolken meer gevormd waardoor de zonneschijn ononderbroken was en we kregen op thermisch gebied letterlijk en figuurlijk de wind in de rug dankzij een zuidwestelijk briesje dat zachte lucht uit zuidelijke gebieden aanvoerde. Wel was het nogal aan de nevelige kant, maar met de heerlijke lentetemperaturen die op 19,2 graden uitkwamen, zullen maar weinigen daarover geklaagd hebben. Voorlopig dan toch niet, want het was voor het weergodenpanel blijkbaar teveel gevraagd om het volledige etmaal overal in warme omstandigheden te laten verlopen. In de westelijke gebieden van de Benelux werd men immers al snel geconfronteerd met een koele wind van over zee die het kwik meteen enkele graden naar beneden liet tuimelen. In de oostelijke gebieden bleef men hiervan gespaard maar de open hemel zorgde daar na zonsondergang uiteindelijk ook voor een afkoeling en gezien de toestand van de huidige weerkaarten kunnen we het prille lente- opstootje daarmee nu wel definitief ten grave dragen. Vanuit het westen dreef er ondertussen Cirrus en Cirrocumulus binnen als voorbode van de op handen zijnde weersverandering. Voor vandaag bleef het daar echter bij waardoor we de dag alsnog konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. gevormd.
Vrijdag, 16 maart 2018
Terwijl Nederland in het uiterste noorden vanochtend al de eerste sneeuwvlokken tussen de regen zag verschijnen, was het in Malderen nog steeds zeer zacht met temperaturen die bijna in de dubbele cijfers kwamen. Eerst was het droog maar na een tijdje begon er een mix van regen en motregen te vallen. Boven de Benelux zagen we op de radar twee neerslagbanden die van west naar oost liepen en het was de noordelijke band die de overgang naar de ultrakoude luchtmassa markeerde. Langzaam maar zeker veroverde deze lucht vanuit het noordoosten de Lage Landen. In Malderen zou het echter nog een hele dag duren eer deze luchtmassa arriveert en het kwik kon dan ook nog stijgen naar 12,7 graden. Opvallend was de windstilte die intrad toen we in het overgangsgebied tussen beide luchtsoorten kwamen. Het klaarde ondertussen op en we kregen een buienlucht met flinke stapelwolken en brede opklaringen te zien waardoor het erg lenteachtig overkwam. Tijdens de namiddag kwam er Cirrostratus opzetten vanuit het noorden en deze werd dikker om over te gaan in Altostratus. Tegen het vallen van de avond was het somber en grijs maar nog steeds droog. En ondertussen is de wind ook hier naar het noordoosten gedraaid waarbij deze snel aanwakkerde en steeds koudere lucht aanvoerde. Kort voor middernacht kregen we uiteindelijk te maken met regen maar de hoeveelheid die voor en na middernacht viel was niet duidelijk. De minima werden natuurlijk nu pas bereikt met 2,5 graden.
Zaterdag, 16 maart 2019
We zaten een flink eind in de warme sector en de opklaringen verder zuidwaarts konden nog net tot in Vlaanderen doordringen terwijl Nederland bleef klagen en zuchten onder de dikke Stratuswolken. Bij ons was de bewolking overgegaan in Stratocumulus en kregen we al snel de zon te zien. Het warmde op tot 12,2 graden maar tijdens de namiddag zaten we al dichter bij het koufront dan het wegtrekkende warmtefront waardoor de bewolking overging in een onstabieler ogende mengvorm tussen Stratocumulus en Cumulus. Voorlopig bleef het echter droog en daar we vandaag in de subtropische lucht bleven steken is het niet kouder dan 8,1 graden geworden. Wel stond er nog veel wind uit westelijke richtingen. Tijdens de late namiddag waren er prachtige stralenkransen langs en door de wolken te zien en er volgde een sfeervolle zonsondergang in een zacht avondlicht. Het neerslagtotaal van 2,4 mm was toe te schrijven aan warmtefront regens kort na middernacht.
Maandag, 16 maart 2020
De dag begon erg veelbelovend met mooie, blauwe luchten en vrij zachte minima van 5,0 graden. Vervolgens zagen ze bij de Brailleliga echter een piek in oproepen van ongeruste burgers. Er zou een nieuwe vorm van kleurenblindheid zijn opgedoken voor blauw en grijs. Gelukkig bleek al snel dat de grijze hemel die daarnet nog blauw was werd veroorzaakt door Stratusbewolking die zich met supersonische snelheid heeft gevormd bij zonsopgang. Enkel laag boven de oostelijke horizon was er tijdelijk nog een oranje band van verre opklaringen te zien. Het lenteweer ging dus met een valse noot van start maar gelukkig werd dit weer gecorrigeerd met nieuwe opklaringen die in de laaghangende bewolking ontstonden. Deze ging over in een mix van Stratocumulus en Stratus fractus en regelmatig zagen we hier de zon weer in tevoorschijn komen. Al was het allemaal niet erg overtuigend en had er misschien heel wat meer in gezeten dan de maxima van 12,3 graden die nu werden opgemeten. Na zonsondergang leek deze bewolking weer toe te nemen en dit remde de afkoeling in de verder windstille atmosfeer af. Het bleef droog en het dagtotaal bleef dus op 0,0 mm steken.
Dinsdag, 16 maart 2021
De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen waardoor de dag grijs en kil begon met Altostratus en pannus bewolking. Aanvankelijk was het nog droog maar de regenzone was er al snel bij waardoor de eerste druppels reeds omstreeks 8H30 vielen. Het ging vervolgens met een afwisselend lichte en matige intensiteit regen waarbij we een klassieke Nimbostratuslucht met de losse wolkenflarden eronder te zien kregen. Na een paar uur zagen we de lucht weer lichter worden vanuit het westen maar opklaringen kwamen er niet en we kregen hooguit een waterzonnetje te zien doorheen Altostratusbewolking waaruit na een tijdje weer wat ging druppelen. Later volgde er een periode met intensere, wat buiigere neerslag die bij een koufront leek te horen en ook als een duidelijke buienlijn op de radar te zien was. Ook deze storing werd weer gevolgd door grijs en druilerig weer met af en toe nog wat grdruppel. De zon kregen we dus uiteindelijk zo goed als niet te zien op deze erg sombere dag. De temperaturen waren vrij constant bij dit alles en hielden zich op tussen 5,0 en 7,4 graden. Tijdens de avond werd het geleidelijk droger maar het bleef betrokken en af en toe vielen er nog wat druppels. We zijn uiteindelijk op een neerslagtotaal van 5,7 mm beland.
Woensdag, 16 maart 2022
Het zat al een tijdje in de weermodellen, vandaag zou de warmste en meest zomers aandoende dag van het jaar worden tot hiertoe waardoor menig liefhebber van lente/zomerweer wellicht een dag vrij zal hebben genomen. De vreugde en het verlangen naar de eerste echte warmte werd echter al snel van tafel geveegd. Waar de dag eerst nog zonnig begon, was er bij zonsopgang al een waas van woestijnstof in de hogere luchtlagen aanwezig waardoor de hemel reeds een grijze kleur had. Het deed een beetje surrealistisch aan met het verder zonovergoten weertype, en het viel ook op dat de zon geen warmte meer gaf. Vanuit het zuiden kreeg de atmosfeer een nevelige tint en de bewolking leek in een soort van Altostratus over te gaan waarin een vlokkerige structuur te zien was. De zon werd steeds zwakker en uiteindelijk viel het serieus tegen met het thermische opstootje dat we vandaag zouden beleven. Ondanks de open hemel waarmee we zijn begonnen is het nachtelijke kwik dan wel op peil gebleven met 3,6 graden maar overdag boekte het slechts weinig vooruitgang en uiteindelijk moesten we ons troosten met maxima van 13,6 graden. De bewolking werd tijdelijk dik genoeg om de zon helemaal uit beeld te duwen al bleef het wel droog. Later in de namiddag werd de bewolking een fractie dunner en zagen we terug een waterzonnetje verschijnen dat tijdens de avond echter wegdook achter opnieuw dikker wordende Altostratusachtige bewolking die wellicht nog steeds volgeladen zat met woestijnstof. Het werd kil en dat gevoel werd nog aangesterkt door een geleidelijk aanwakkerende zuidoostenwind. Het bleef betrokken voor de rest van de avond en in droge omstandigheden konden we terug een neerslagtotaal van 0,0 mm optekenen zodat de lange reeks neerslagvrije/arme dagen blijft verdergaan.
Donderdag, 16 maart 2023
De zwakke regenzone bleef tijdens de ochtend en het begin van de voormiddag bewolking over ons sturen. Deze bestond meestal uit Altostratus en Cirrostratus en ze zorgde ervoor dat het kwik nu op veilige afstand van het vriespunt bleef met 6,1 graden. Na korte tijd loste de bewolking op en kregen we helder en zonnig weer waarbij er hooguit nog wat dunne Cirrostratus en Cirrus hing. Er ontstond geen andere bewolking en de lente kwam dus weer om het hoekje kijken met temperaturen die naar 15,0 graden stegen en slechts een zwak zuidwestelijk briesje. De hele dag door bleef de zon ononderbroken schijnen en pas aan het begin van de avond begon er weer Altostratus en Altocumulus binnen te drijven vanuit het westen. Deze bewolking zorgde ervoor dat het tijdens de avond trager afkoelde en de lentewarmte dus goed ingevangen bleef. Verdere gevolgen bleven uit en we konden de dag dus in droge omstandigheden afsluiten met 0,0 mm als totaal.
Zaterdag, 16 maart 2024
Tussen twee depressies door in een mobiele trekrug was ons een rustig intermezzo met zonneschijn beloofd. Maar dat was buiten de vochtige luchtmassa gerekend die vanuit het noordwesten met een dito briesje het land in stroomde. Reeds vanochtend vroeg ontstond daar de klassieke ondiepe convectie in waardoor we grote plakken Stratocumulus velum zagen ontstaan door uitspreiding onder een lage temperatuursinversie. Grijs was dus de hoofdkleur en daar kwam ook geen enkele verandering meer in. Enkel langs de randen van iedere plak Stratocumulus kon er heel soms een kleine opklaring ontstaan waarlangs we enkele seconden de zon konden zien. Aanvankelijk viel er ook soms wat lichte regen uit de convectieve cellen onder deze bewolking maar de onstabiliteitsdiepte nam gestaag af en uiteindelijk bleef het gewoon droog en grijs waarbij we van geluk konden spreken dat de wind er is uit gegaan. Zeker bij de koele maxima van 11,5 graden. De minima waren overigens zacht met 7,5 graden. Pas halverwege de namiddag begon de Stratocumulus brozer te worden en zagen we dus kleine stukjes blauwe lucht verschijnen waarin de zon aan het begin van de avond geregeld kon doorbreken. Maar ze stond toen al erg laag en heel veel hadden we er dan ook niet meer aan. Ook zonnepanelenbezitters die hun installatie doorgaans op het zuiden gericht hebben vielen daarbij dus alsnog uit de boot. De opklaringen werden tegen zonsondergang een stuk breder al begon er in het zuidwesten Cirrostratus te verschijnen op nadering van de volgende depressie die deze laaghangende bewolking door advectiestromingen dus liet oplossen. De Cirrostratusbewolking was tijdens de avond nog dun genoeg om een flinke afkoeling toe te laten waardoor de omgeving tijdens de late avond begon te bedauwen, maar met wat we op de satellietbeelden zien aankomen lijkt het er niet op dat de vorst hiermee nog een voet aan de grond zou kunnen zetten. We kregen later in de nacht immers al te maken met dikker wordende Altostratus bewolking. De neerslag zelf bereikte ons nog niet en we hielden het dus bij de eerder bereikte 0,8 mm voor vandaag.