Donderdag, 14 april 2005
Vandaag viel het erg mee met de voorspelde regen: enkel tijdens de voormiddag werden we geplaagd door lichte regen en motregen onder een betrokken hemel, maar vervolgens werd het droog en na de middag kregen we af en toe zowaar de zon te zien. Maar erg overtuigend was het niet want de bewolking bleef de overgrote meerderheid behouden. Een blik op de thermometer was dan meer bevredigend want we haalden vandaag temperaturen tussen 10,1 en 17,5 graden zij het dan bij een krachtige zuidwestenwind tot 40 km/h waardoor het kouder aanvoelde. De regenachtige schermutselingen waren vanmorgen nog goed voor 1,0 mm. Terwijl Malderen op dit ogenblik tegen een verder opklarende hemel opkijkt is de bewolking in het westen weer dreigender geworden en zou het de komende nacht weer vanuit het westen kunnen gaan druppelen. Het weekend zou dan weer eerder droog moeten verlopen maar onder frissere omstandigheden.
Vrijdag, 14 april 2006
Het begin van de dag zag er veelbelovend uit toen het hardnekkige wolkendek dat ons vanochtend nog in haar greep hield, geleidelijk plaats maakte voor een luchtiger aandoende hemel waarin rond de middag diverse opklaringen hun intrede deden. Maar de lentepret was slechts van korte duur want al snel werd alles vanuit het westen weer hermetisch afgesloten terwijl de eerste regendruppels niet lang op zich lieten wachten. Tijdens de avonduurtjes viel het natte goedje aan een behoorlijk tempo in de Malderse pluviometer, waardoor we uitkwamen op 2,6 mm toen kort na zonsondergang de eerste opklaringen weer vanuit het noorden kwamen opdagen. Tegelijk kwam ook koelere lucht opzetten wat zich vertaalde in de temperaturen die in de namiddag nog 14,5 graden haalden maar bij zonsondergang reeds waren ingekrompen naar een achttal graden, waarbij we de minima wellicht rond middernacht zullen bereiken. Naast de regen liet ook de noordwestelijke wind zich goed voelen met snelheden tot 31 km/h al viel dit nog aardig mee in vergelijking met gisteren. Hoe bedrieglijk mooi de noordelijke opklaringen er ook mogen uitzien, vanuit het zuidwesten is reeds een erg actieve randstoring onderweg richting Malderen waardoor ook morgen een enigszins verwaterde dag dreigt te worden. De vooruitzichten voor zondag zijn eveneens aan de vochtige kant.
Zaterdag, 14 april 2007
Na het subtropische weer van gisteren deden we er vandaag nog een schepje bovenop. Onder een afwisseling van dunne sluierwolkjes en diepblauwe luchten, klom het kwik, dat voor het eerst deze maand boven de tien graden bleef (10,2 als minimum) tot dicht bij de magische grens van 30 graden. Natuurlijk speelde hierbij het tuineffect mee, maar toch blijft deze 29,4 graden die we in de late namiddag optekenden, zeer ongewoon voor Malderen in deze tijd van het jaar. Er stond wel iets meer wind met 17,7 km/h uit het noordoosten. De afwisseling van sluierwolkjes en opklaringen gaat ook tijdens de avond rustig door waarbij het nog een stuk zwoeler is dan gisteren rond deze tijd. Opnieuw was er van neerslag in de verste verte niets te bespeuren en wordt deze dag in hoogzomerse sfeer afgesloten.
Maandag, 14 april 2008
Opnieuw beginnen we de dag met veel wolken en van tijd tot tijd wat lichte regen, doch deze keer stralen ze een zomerse sfeer uit doordat ze uit een combinatie van Altostratus en Altocumulus castellanus bestaan. Het doet denken aan een zwoele atmosfeer waar elk moment een warmte- onweer kan uit losbarsten. De temperaturen deden echter minder zomers aan al zakten ze niet beneden de 6,7 graden. Tijdens de voormiddag week de aanwezige bewolking voor opklaringen, maar er blijft nog veel Altostratusbewolking over. Zodra de zon erdoor priemde, werd de atmosfeer snel onstabiel en werden er prompt stapelwolken gevormd die na vrij korte tijd uitgroeiden tot een aantal flinke buien waarop ook onweer zat. Dit was vooral tijdens de namiddag het geval, waarbij Malderen bij wijze van uitzondering eens niet werd overgeslagen dor de onweersgoden. De opbollende buienwolken brachten echter niet alleen spektakel want na verloop van tijd werd zowat het ganse luchtruim dichtgesmeerd met aambeeldbewolking waardoor het weersbeeld er geleidelijk somberder op werd en de opwarming overdag aardig werd afgeremd; We moesten ons dus tevreden stellen met maxima van 15,8 graden. Tegen de avond nam de bewolking langzaam maar zeker weer af tot er na zonsondergang enkel nog wat verspreide Stratocumulus en Cirrusbewolking te zien was. De neerslag die (onderandere) tijdens het onweer viel bracht het dagtotaal op 6,0 mm terwijl het een vrij rustige dag was met windsnelheden tot 22,5 km/h uit het noord- noordwesten.
Dinsdag, 14 april 2009
Als ontbijt kregen we vanmorgen al een flinke kom erwtensoep voorgeschoteld waardoor het meer herfst dan lente leek. De temperaturen die door de koude zeewind naar 5,5 graden waren gekelderd, deden ons de zwoele zomernachten van de afgelopen week al snel vergeten. Gelukkig was het mistverhaaltje slechts van korte duur en ontstonden er opklaringen zodra de zon goed en wel boven de horizon was opgerezen. Op het eerste zicht leek het een rustieke, in zachte kleuren gehulde atmosfeer te zijn, doch wie goed keek kon in het oosten de aambeeldvormige silhouetten van Cumulonimbusbewolking herkennen. Er was dus onweer in de buurt. Dit onweer naar de dorstige plantengemeenschap te Malderen krijgen, was echter een ander paar mouwen want de buienwolken trokken zich terug in oostelijke richting. Ook de Altocumulusveldjes die ze begeleidden verdwenen, en wat volgde was een lenteachtig aandoende voormiddag in een heldere maar nogal nevelig aandoende atmosfeer. Hierin kon het flink opwarmen waardoor we hoger uitkwamen dan gisteren met temperaturen die op 23,0 graden piekten. De nevelige atmosfeer was erg verraderlijk doordat eventuele onweerswolken moeilijk konden opgemerkt worden. Maar omstreeks 19H zagen we in het zuiden dan alsnog de statige toppen van zo'n onweer boven de nevelige soep uittorenen, afkomstig van een convergentielijntje dat vanuit Frankrijk langzaam dichterbij kwam. Korte tijd later kwam er massaal Stratocumulus castellanus en Cumulus congestus opzetten terwijl de nog steeds nevelige lucht oranje kleurde en de zon in een bloedrode schijf veranderde. De wolken werden duidelijk door een zuidoostelijke stroming meegevoerd, maar het vervolg stelde weinig voor met een windvlaag die snelheden tot 29,0 km/h uit het noordoosten haalde en vooral veel dreigende bewolking. Na zonsondergang begon het lichtjes te druppelen en later was er in de verte een enkele donder hoorbaar. Dit werd gevolgd door nog wat licht gedruppel, maar meer dan 0,0 mm leverde dit niet op. De rust keerde al snel weer in deze zwaarbewolkte en zwoele avond.
Woensdag, 14 april 2010
Het was vanochtend opnieuw zo goed als helder waardoor het alsnog is kunnen afkoelen tot 3,7 graden. Toen het weer licht was, keken we echter tegen een grijs Stratus wolkendek aan waardoor er van het lentegevoel niet veel meer overbleef. Gelukkig was dit maar een tijdelijk gebeuren, en loste de Stratusbewolking halverwege de voormiddag grotendeels op. Er werd nu plaats gemaakt voor een fletse blauwe lucht waarin de zon het liet opwarmen tot 16,9 graden. Er stak een noord- noordoostenwind op die snelheden tot 22,5 km/h haalde en er werden in de loop van de voormiddag stapelwolkjes gevormd (Cumulus mediocris). De lucht was echter voldoende stabiel om buienvorming te voorkomen, al hadden sommige exemplaren toch nog dreigende afmetingen. Hoe dan ook, tijdens de avond zakten ze weer als puddingen in elkaar en werd het tijdelijk volledig helder. Met nadruk op tijdelijk, want kort na zonsondergang dreven er vanuit het noorden weer Stratocumulusvelden binnen zodat de rest van de avond onder halfbewolkte omstandigheden verliep. Een zegen voor het kwik, want het koelde hierdoor een stuk langzamer af en we hoeven dan ook niet te vrezen voor nachtvorst. De wolkenvelden brachten geen neerslag voort zodat we het bij 0,0 mm hielden als dagtotaal. Ook de komende dagen lijkt er geen neerslag van betekenis in te zitten, en lijkt het erop dat we weer middenin een droogteperiode zijn terechtgekomen. Volgens de laatste weermodellen zal de dorstige natuur ook nog af te rekenen krijgen met nachtvorst komende weekend en begin volgende week...
Donderdag, 14 april 2011
Van vorst of wit berijpte toestanden was er deze keer geen sprake want het kwik is onder de bewolking op niveau gebleven met 6,3 graden als minimum. De dreigende mix van Altostratus en Stratocumulus castellanus deed erg zomers aan en wekte de indruk dat er onweer in de lucht hing, doch het bleef rustig. De castellanus bewolking ging geleidelijk over in meer aaneengesloten Stratus waardoor de voormiddag in sombere en kille omstandigheden verliep. Hier en daar was nog wat Stratocumulus te herkennen terwijl de zon er af en toe zwakjes door zichtbaar was. Na de middag kwam de zon er door maar er was voortdurend Altocumulus en Altostratusbewolking waardoor het slechts bij een waterige verschijning bleef en de maxima bleven dan ook bescheiden met 14,9 graden. De bewolking werd op het einde van de namiddag weer dikker maar het bleef droog en vooral rustig met niet meer dan een zwak noord- noordoostelijk briesje tot 12,9 km/h. We sloten af onder een betrokken hemel met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 14 april 2012
De frisse ochtend met minima van 1,4 graden en grondvorst werd gevolgd door een tamelijk mooie lentedag met opklaringen en wolkenvelden. Deze wolken begonnen als een weinig Stratocumulus en werden gevolgd door Cumulus fractus die geleidelijk uitgroeide tot Cumulus mediocris. Deze liet voldoende ruimte voor een royale portie zonneschijn, maar halverwege de namiddag kwamen er toch een aantal buien tot ontwikkeling die in Malderen goed waren voor drie regendruppels. De temperaturen waren aan de lage kant met 13,9 graden, en met een noordelijke stroming was dat niet verwonderlijk. Niettemin was het aangenaam toeven in de zon en uit de wind. Op de weerkaarten zagen we een depressie vanuit de Middellandse zee 'opstijgen' in noordelijke richting terwijl een hogedrukgebied op de oceaan zich net ten westen van ons probeerde op te werpen. Deze evolutie zorgde voor een toenemende drukgradiënt en terwijl de wind tijdens de avond normaal afzwakt, zagen we deze juist verder toenemen tot 32,2 km/ uit het noorden. Zodra de zon te laag stond om ons op te warmen, werd het onaangenaam en guur herfstweer al konden we de dag nog met een fraaie zonsondergang te midden van Stratocumulusveldjes en afstervende Cumuli afsluiten. De eerdergenoemde drie regendruppels bleken niet meetbaar te zijn zodat we 0,0 mm konden bijschrijven als dagtotaal.
Zondag, 14 april 2013
De dag begon somber maar zeer zacht bij temperaturen die niet onder 11,7 graden gezakt zijn. De bewolking bestond uit Stratus die overging in Stratocumulus duplicatus waarna er opklaringen ontstonden. De zon ging hierin flink 'steken' en het ging tamelijk zwoel aanvoelen. Tegen de middag stak er een krachtige zuidenwind op die natuurlijk nodig was om al die subtropische lucht in haar originele verpakking op het onderkoelde West- Europa afgeleverd te krijgen. De snelheden liepen op tot 40,2 km/h en werden uit zuid- zuidwestelijke richting geregistreerd. Er ontstond Altocumulus lenticularis bewolking die meestal transparant was en de zon dus doorliet. Terwijl de wind aanwakkerde zagen we hoe vooral de laaghangende bewolking oploste tot er uiteindelijk vooral sluierbewolking overbleef die voor de zon nauwelijks een hindernis betekende. En voor het kwik, want we haalden voor het eerst de 20 graden- grens (en dan maar meteen ook die van 25 graden) met maxima van 25,2 graden. De sluierbewolking zorgde later voor een fraaie zonsondergang welke op haar beurt een erg zachte tot bijna zwoele avond en nacht inluidde. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 14 april 2014
Het was erg koel vanochtend maar vorstvrij bij minima van 7,1 graden. De bewolking bestond vooral uit Stratocumulus waar na verloop van tijd Cumulus wolken bij gevormd werden. Daartussen kreeg de lucht een iets dieper blauwe kleur, al werd het daarom zeker geen zomerweer. We kregen nu immers af te rekenen met een bijtend koude noord- noordwestenwind die tijdens de voormiddag flink aanspande en vervolgens als een trouwe waakhond alle terrasjes beschermde tegen eventuele bezoekers. De Stratocumulus wolken verdwenen tot er uiteindelijk alleen Cumulus overbleef die echter flinke afmetingen kreeg. Toch kwam het in Malderen niet tot buien en tijdens de avond rafelden de stapelwolken weer uit tot losse wolkenflarden en een enkel exemplaar dat tegen zonsondergang nog heel was. Deze wolkenresten zorgden samen met de diepblauwe lucht en de oranje volle maan die opkwam voor een mooi uitzicht maar het koelde snel af waardoor het niet zo goed lukte om daarvan te genieten. De wind zwakte na zonsondergang een beetje af al bleef ze ook dan nog goed voelbaar. Dit zorgde voor menging van luchtlagen waardoor het ondanks de brede opklaringen en de polaire luchtaanvoer onwaarschijnlijk is dat we morgenvroeg ook buiten de koelkast ijskristallen zullen aantreffen. Net als regendruppels trouwens, in ieder geval zitten ze niet in een pluviometer die 0,0 mm aangaf.
Dinsdag, 14 april 2015
De dag begon met een spectaculair wolkendisplay toen er vanuit het noorden een uitgestrekt veld Altocumulus castellanus binnendreef met een zeer opvallend, gelijkmatig patroon van kanteeltjes zover we konden zien. In de hogere luchtlagen hing Cirrus bewolking die zich vooral in het noordoosten concentreerde. De castellanus bewolking loste vrij snel op en omstreeks 8H30 was er helemaal niets meer van te zien zodat enkel de eerdergenoemde Cirruswolken overbleven. Deze waren zeer dun waardoor de zon meteen het beste van zichzelf kon geven. In samenwerking met de aanvoer van subtropische lucht kon ze het erg snel doen opwarmen, maar het luchttransport werd veel te ijverig uitgevoerd waardoor we vooral na de middag rekening moesten houden met een vlagerige westenwind. er verschenen wat Cumulus humilis wolkjes die na enkele uren weer verdwenen. De maxima van 23,3 graden voelden een stuk kouder aan dan ze waren en de wind versterkte ook het effect van de beginnende droogte op de vegetatie. Veel neerslag is er de afgelopen tijd immers niet meer gevallen en met 0,0 mm zal daar vandaag ook geen verandering in komen. Het duurde tot laat in de avond eer de wind wat afzwakte en de rust in het weersgebeuren terugkeerde. Ondanks de open hemel en de daaraan verbonden vrije uitstraling bleef het tamelijk zacht tijdens de avond. De minima die vanochtend dankzij de bewolking al vrij hoog zaten met 4,7 graden werden dan ook niet meer scherp gesteld.
Donderdag, 14 april 2016
Het is tijdens de nacht verder opgeklaard waarbij het ijzig koud was met minima van 2,3 graden. We zijn duidelijk in erg koele polaire lucht terecht gekomen al betekende dat zeker niet dat we slecht weer zouden krijgen. Integendeel, de zon kreeg alle kansen en er hing enkel wat Cirrusbewolking terwijl er zich in de loop van de voormiddag wat stapelwolkjes ontwikkelden. Bij overvloedige zonneschijn warmde het op tot 20,2 graden en de hemel gaf een zomerse uitstraling door deze typische mooiweerswolkjes met hun hoge basissen. Tijdens de namiddag begonnen die stapelwolkjes echter gevaarlijke afmetingen aan te nemen en uiteindelijk gebeurde het dan: er kwamen buien tot ontwikkeling. Dit waren plaatselijke aangelegenheden maar de fraaie Cumulonimbuswolken zorgden voor mooie uitzichten die we zowat overal konden waarnemen terwijl de wolkenlandschappen werden voortgedreven door een eerder zwakke zuid- zuidwestelijke wind. Ook in Malderen waar de buien natuurlijk niet passeerden. Tijdens de avond nam de buienactiviteit af, maar dit bleek uiteindelijk te komen doordat de buien hun teentjes introkken voor een veel massiever buiengebied dat vanuit Frankrijk het land in trok. Bij zonsondergang waren de Cirrus densus wolkenschermen hiervan reeds goed zichtbaar waarbij ze voor de nodige sfeer zorgden in het zachte avondlicht. Daarna trokken de onweersbuien het land in al was het vooral het westen van het land dat met onweer te maken kreeg. Toch wist Malderen omstreeks 22H30 een erg pittig exemplaar mee te pikken waarbij de neerslag erg snel vanuit het niets kwam opzetten en vervolgens met bakken naar beneden kwam. Het uiteindelijke neerslagtotaal is niet duidelijk maar moet ergens in de orde van 5 mm zitten wat uiteindelijk ook het dagtotaal werd. Tijdens de late avond werd het geleidelijk rustiger al bleef het nog lichtjes naregenen uit een aantal zwakkere buien die vervolgens de revue zijn gepasseerd.
Vrijdag, 14 april 2017
Onder een open hemel is het tijdens de nacht afgekoeld tot 3,9 graden en aan de grond dook het kwik onder het vriespunt waardoor we wit berijpte plekken aantroffen op daken en grasperken. De diepblauwe hemel zag er veelbelovend uit voor de lenteliefhebbers die op verwarmende zonnestralen hoopten na deze koude nacht. Maar de donkere band aan de westelijke horizon was geen "Venus Belt", neen het waren wel degelijk wolken die snel onze richting uitkwamen. En het waren niet zomaar wolken, maar wel de snode Stratuswolken die velen onder ons nachtmerries bezorgen en voor de psychiaters een sprookjeswereld creëerden. Tegen zonsopgang was alles inderdaad reeds in een sombere, grijze wereld herschapen en we konden ook niet meer op de zon rekenen om ons weer op te warmen zodat het een kille en donkere nawinterdag dreigde te worden om snel te vergeten. De hele dag door bleef het somber en kil met vooral Stratus en Stratocumulusbewolking al bleven sommige gebieden in vooral Nederland van de grijze kilte gespaard. Tegen de avond begon de bewolking ook in Malderen weer wat op te lossen, maar vanuit het noordwesten zagen we meer onstabiel ogende wolkenstructuren binnendrijven die wijzen op een buienlijn die geleidelijk onze richting uitkomt en morgen ons weer zal bepalen. Voor de rest was daar vandaag nog niet veel van te merken waardoor we een rustige avond beleefden met een afwisseling van opklaringen en wolkenvelden waarbij we afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. Dankzij de vluchtige zonnestraaltjes die er tijdens de avond nog doorheen glipten hebben we nog maxima van 14,4 graden kunnen binnenrijven.
Zaterdag, 14 april 2018
Na een koele (6,0 graden) maar veelbelovende start werden er veel stapelwolkjes gevormd waar de zon af en toe achter schuilging. Na een tijdje kwam er ook Cirrostratus opzetten die in Altostratus overging waardoor het kil en somber(der) werd. De zon kwam daarna echter terug om het kwik nog even naar 18,6 graden te stuwen, doch deze bewolking was een afzonderlijke band die voor het zware werk werd uitgestuurd en van de wolken waren we dan ook nog lang niet verlost. Integendeel, het werd snel opnieuw grijs vanuit het zuidoosten en na een tijdje volgde er buiige regen. Vooral na zonsondergang kwam het water met bakken naar beneden en er leek op een bepaald ogenblik ook een bliksemflits bij te zitten. Het uiteindelijke neerslag loog er dan ook niet om met 12,0 mm.
Zondag, 14 april 2019
Zoals gevreesd pakte het kwik ultralaag uit met -2,3 graden en hebben de tuinierders hopelijk ultra ingepakt met hun planten. Zodra de zon op was, steeg het kwik weer in een rotvaart naar boven, maar wie zijn hand reeds had uitgestoken in de richting van de kast met zomerkledij, kon deze maar beter weer intrekken want er is plots Stratusbewolking ontstaan en het was meteen afgelopen met de thermische klim. Daarna volgden nog voorzichtige pogingen tot opklaren in de nevelige atmosfeer vol amberachtige kleurentinten, maar meer dan 12,1 graden hoefden we dus niet meer te verwachten in deze omstandigheden. De noordoostenwind was gelukkig een stuk minder guur en tijdens de namiddag dreef er Cirrusbewolking binnen uit een warmtefront dat het leed van de tuinierder spoedig zal verzachten. Maar voorlopig voltrokken deze processen zich enkel op hoogte en wordt het dus nog een nachtje bibberen of angstzweet afvoeren, zeker nu het op die Cirruswolken na weer helder en windstil is geworden. Dat zweet zou meteen ook de enige neerslag zijn bij het dagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 14 april 2020
De dag startte weer grijs en er stond een kille noordenwind die naar het noordoosten ruimde. De bewolking spaarde ons van nachtvorst en bestond uit Stratocumulusvelden maar ze was niet meer in staat op nog verse regen te brengen. En vanuit het noorden dreven er al snel weer opklaringen binnen in de steeds verder open brekende Stratocumulusvelden. Tegen de namiddag bleven er slechts hier en daar nog wat afzonderlijke veldjes over. Het werd heel tijdelijk volledig helder waarbij het kwik nog kon opkrabbelen naar 14,8 graden. Vanuit het noordwesten dreef er echter Cirrusbewolking binnen kort voor zonsondergang al bleef dit de enige bewolking en zal dit de nachtelijke afkoeling niet meer tegenhouden. We kwamen uit op 2,9 graden tegen middernacht en het neerslagtotaal bleef dus weer op 0,0 mm steken.
Woensdag, 14 april 2021
Tegen de ochtend kregen we terug met bewolking te maken die uit Stratocumulusvelden bestond. Deze konden echter niet voorkomen dat het weer tot vorst kwam al waren de minima nu iets milder met -0,1 graden. De wolkenvelden losten op maar maakten plaats voor stapelwolken waardoor de zon er weinig winst in boekte. De lucht kreeg ook weer een fletse kleur en uiteindelijk mochten we van geluk spreken dat de noordwestenwind aan de ketting bleef want met de maxima van 11,4 graden kon de lenteliefhebber niet bekoord worden. Tenzij de klassieke lenteliefhebbers natuurlijk want in deze tijd van het jaar mogen we uiteraard geen zomerse temperaturen verwachten en is het dus een old style- lentedag. Op het einde van de namiddag zagen we in de steeds fletser en neveliger wordende atmosfeer een soort van sluierbewolking verschijnen die vaag op de verijsde toppen van een buiencomplex leek. Het begon er dreigend uit te zien en even later begon het dan inderdaad lichtjes te druppelen uit een zwak buitje dat tot in Malderen wist door te dringen. Maar de pluviometers waren niet bepaald onder de indruk want ze gaven niet meer dan 0,0 mm aan na afloop van dit natte intermezzo. De bewolking loste weer op maar het bleef uitermate nevelig al zorgde dit weer voor mooie en warme kleuren bij de avondschemering. Er bleven wat Stratocumulusveldjes over die tijdens de avond nog vrij lang bleven hangen en misschien een volgende vriesnacht zullen weten te voorkomen.
Donderdag, 14 april 2022
De gestagneerde vochtige en broeierige lucht die gisteren het weer bepaalde heeft door de nachtelijke afkoeling op grote schaal mist veroorzaakt, en dit bij 6,1 graden. Zo ontwaakten we vanmorgen in een kleine wereld al waren er plaatsen die van de mist gespaard bleven. De laag was dun en we konden regelmatig een glimp van de bovenlucht ontwaren. Daarin was in het oosten nog een scherp begrensde band van Altostratus te zien die bij de regenzone hoort die gisteren door het land is getrokken. In het westen en zuiden waren hier en daar stapelwolken te zien die aangaven dat de lucht nog vrij onstabiel was. Het werd erg warm met 24,3 graden 0,1 mm
Vrijdag, 14 april 2023
Na de buiige schermutselingen van gisterenavond is de atmosfeer weer tot rust gekomen. Het is daarbij kunnen afkoelen tot 3,2 graden en de bewolking bestond uit een mix van Cirrostratus, Cirrus densus en velden Stratocumulus. De wind kwam uit west- zuidwestelijke richtingen en was overwegend zwak, wat tevens ook de vorming van dauw tijdens de nacht toeliet. De fijne druppeltjes waarin de omgeving getooid was, zorgden voor een briljante ochtendsfeer. De Stratocumulusveldjes maakten het de zon bij momenten lastig maar halverwege de voormiddag begon het vanuit het zuidwesten op te klaren en bleven enkel de plakken Cirrostratus over. De zon kreeg het nu voor het zeggen waarbij ze slechts een beetje werd afgezwakt door de resterende bewolking. Het voelde als lente aan en het warmde gestaag op tot 14,8 graden. Kort voor de middag werden er echter plotseling Cumuluswolken gevormd die eerst in het zuidwesten verschenen maar later overal hingen. Deze groeiden verder uit en het kwam ook tot een aantal (niet meetbare) buien. Hierbij viel op dat de stroming naar het zuidoosten kantelde, en vanuit die richting dreven door uitspreiding gevormde Stratocumulusvelden binnen die er soms dreigend uitzagen door het tegenlicht. De buienactiviteit ging er later in de avond weer wat uit maar er bleef veel bewolking binnendrijven. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm in een halfbewolkte en kille avond.
Zondag, 14 april 2024
We zijn vandaag in een beduidend koelere luchtmassa terecht gekomen, maar de wind (die naar west- zuidwestelijke richtingen is geruimd en zo die koelte binnen loodste) was een stuk zwakker waardoor het aangenaam toeven bleef in de buitenlucht. Op momenten dat de zon erdoor kwam, voelde het zelfs warmer aan dan gisteren. Er hing wat Stratocumulus bewolking en later ontstonden er stapelwolken terwijl er in de hogere luchtlagen Cirrus en Cirrostratus begon binnen te drijven. Deze sluierbewolking werd geleidelijk dikker en ging later over in Altostratus. Maar dit proces verliep langzaam en zo konden we het grootste deel van de dag toch nog genieten van erg fraai lenteweer met een zomers tintje. Het kwik haalde 16,2 graden en er hingen klassieke mooiweerswolkjes (Cumulus mediocris) waar de zon slechts af en toe achter wegdook. Pas tegen het einde van de namiddag kwam de eerdergenoemde Altostratus er aan te pas en begon de zon af te zwakken. De wind was daarbij nog steeds zwak maar de kilte begon met het wegvallen van de zonnewarmte nu pas echt voelbaar te worden. Nog ruim voor zonsondergang voelde het ronduit koud aan buiten. Er was toen nog steeds een zwak waterzonnetje te zien terwijl er nog enkele kleine Cumuluswolkjes overbleven die tegen zonsondergang eveneens oplosten. Daarna overtrok het verder met enkel de sluierwolken zelf al leek er zich in het westen ook een naderend Stratocumulusveld af te tekenen. We konden het wel nog droog houden ondanks de opbouwende bewolking en we sloten dus af met een dagtotaal van 0,0 mm. Het kwik zakte verder weg naar de uiteindelijke minima van 10,0 graden.