Woensdag, 20 april 2005
Vandaag verliep de ochtendspits opnieuw in erg grijze omstandigheden. Te Malderen was het erg nevelig, doch in de nabije omgeving hadden zich dichte mistvelden gevormd waardoor onderandere Londerzeel en Kapelle o/d bos van de aardbodem verdwenen waren. Na het optrekken van het ochtendgrijs werden we dan geconfronteerd met het voormiddaggrijs; het bleef namelijk grijs onder een Altostratus wolkendek waar hooguit een flauw waterzonnetje kon doorheen dringen, net als gisteren. Er vormden zich tevens wat stapelwolkjes al maakten deze weinig verschil uit voor de nauwelijks iets voorstellende zon. Vanuit het noorden kwamen vervolgens weer dichtere wolkenmassa's opzetten waaruit het in de late namiddag lichtjes is gaan regenen (de pluviometer bleef echter op 0 staan). 's Avonds maakte de regen plaats voor enkele schuchtere opklaringen waar de zon opnieuw in waterige toestand kon doorbreken. Bij de noordelijke stroming (tot 18 km/h) en de afwezigheid van (degelijke) zonneschijn bleef het kwik erg bescheiden, zo haalden we maar 13,3 graden terwijl het vanochtend erg fris werd met 3,7 graden. Wellicht zal het de komende nacht nog verder afkoelen doordat er meer opklaringen worden verwacht en de wind zich in het noorden blijft handhaven maar gelukkig mogen we ons morgen en overmorgen verwachten aan een heel wat vriendelijker weertype, vooral overdag dan.
Donderdag, 20 april 2006
De eerste echt aangename lentedag van het seizoen begon met wat hoge sluierwolkjes waarna de zon vooral tijdens de voormiddag flink haar gang kon gaan om het naar 6,8 graden gedaalde kwik naar maarliefst 18,5 stuks te jagen. Eens de middag voorbij moesten we het echter vooral hebben van de reeds opgewarmde luchtmassa's die in de zuidwestelijke stroming met snelheden tot 27 km/h naar Malderen geduwd werden, want een ondertussen aardig aangezwollen Altostratus wolkendek met een paar flinke plakken Stratocumulus eronder zorgden ervoor dat de zon zich niet meteen van haar beste kant kon laten zien. De Altostratusbewolking is, ondanks het voorlopig uitblijven van enige neerslag, de voorbode van een erg actieve depressie die in feite al boven ons hangt (de sluierbewolking en de plakken Stratocumulus vormden het zwakke warmtefront), en het van activiteit (en vooral vocht) blakende koufront zal ons morgen een flinke veeg uit de pan geven. Ook het weekend zal hierdoor in het teken van buien en perioden van aanhoudende regen staan terwijl er op langere termijn stillaan een transport van koelere lucht op gang zal komen, zij het dat de neerslagkansen hierbij weer afnemen, maar er wel kans op lichte nachtvorst zal bestaan.
Vrijdag, 20 april 2007
Weer een meer dan geslaagde lentedag, al was het vandaag een kantje - boordje situatie vermits er net ten noorden van ons een zeer hardnekkige wolkenband hing. Heel af en toe zagen we zelfs haar zuidelijke uitlopers boven de horizon verschijnen en dit terwijl er regelmatig wat losse Stratocumulusveldjes over het ganse luchtruim te zien waren. Te Malderen viel de hinder ervan goed mee, de zon werd slechts enkele keren gedurende een twintigtal seconden 'verduisterd' door deze laatste. Hoewel de temperatuur vlot steeg van 4,7 naar 18,0 graden, voelde de aangevoerde lucht redelijk fris aan. De hoge maxima zijn dan ook meer dan waarschijnlijk toe te schrijven aan het tuineffect. Halverwege de namiddag was er ook tijdelijk wat Cirrus te zien en een aantal erg fraaie Altocumulusbankjes in het noorden, met gebogen valstrepen eronder (virga). De wind zocht vandaag het oosten op waarbij we snelheden tot 19,0 km/h haalden, doch tijdens de avond is deze weer gaan afzwakken waarbij de snelle afkoeling weinig goeds belooft voor de vorstgevoelige plantjes...
Zondag, 20 april 2008
Tijdens de nachtelijke uren is het weersbeeld compleet omgeslagen waardoor we vanmorgen ontwaakten onder een staalblauwe hemel terwijl het niet kouder werd dan 6,8 graden. Volledig helder was het echter niet want aan de zuidelijke horizon heeft zich en wolkenband genesteld die erg onstabiel overkwam qua samenstelling (Stratocumulus castellanus, Cumulus congestus en Cirrus spissatus). Helemaal in het noorden hing er dan weer een scherp begrensde laag van Cirrostratusbewolking. Uiteindelijk was het de eerstgenoemde wolkenband die later van betekenis zou worden voor het Malderse weer want deze kwam langzaam maar zeker dichterbij gekropen. Het duurde echter tot na de middag eer de zon er af en toe werd door afgeschermd en ook tussen de wolken bleef er nog ruimte genoeg voor diverse opklaringen tijdens de namiddag. Kwikstanden tot 20,1 graden waren dan ook niet uit de lucht gegrepen. Er stond met momenten nogal wat wind: deze haalde snelheden tot 27,4 km/h uit het oosten. Het tweede deel van de namiddag werd het wat minder aangenaam toen een paar stapelwolken zich uitspreidden tot Stratocumulus en Altocumulus velum, en we de zon voor langere perioden moesten missen. Het bleef hierbij droog, al zijn er elders een aantal buien geweest, vermits er onder sommige stapelwolkken duidelijke valstrepen zichtbaar waren die tot aan de grond reikten. Tijdens de avond nam de bewolking weer af, maar dat gebeurde niet voordat we nog een flinke poos konden genieten van een mooi kleurenspel in het zachte licht van de avondzon. Tegen zonsondergang bestond de bewolking uit Cirrostratus en Altocumulus castellanus waarbij deze laatste weg leek te vluchten naar het noordwesten tot de bewolking in het laatste schemerlicht volledig uit Cirrostratus fibratus bestond. Dankzij de langzame afkoeling kunnen we 's avonds genieten van zachte temperaturen, zonder kopzorgen te hebben over dreigende nachtvorst. Voor aangenaam terrasjesweer was het echter nog iets teveel gevraagd. Op het einde van de dag stond de pluvio nog steeds op 0,0 mm.
Maandag, 20 april 2009
Op het eerste zicht leek het alsof de weergoden een kopietje van gisteren voor ons in petto hadden. Het was immers weer een heldere diepblauwe hemel waar we vanochtend tegen aankeken, waarin al snel de traditionele stapelwolken werden gevormd. Maar na een paar uurtjes werd duidelijk dat we vandaag qua weer een heel andere weg zijn ingeslagen, waar de zomerliefhebbers onder ons niet rouwig om zullen zijn. De stapelwolkjes gingen namelijk over in Cumulus humilis, de afgeplatte mooiweerswolkjes die voor de zon nauwelijks een obstakel vormden en verder ook geen kwade bedoelingen hadden. In deze zonovergoten omstandigheden warmde het snel op van 5,0 graden 's ochtends naar een voor de tijd van het jaar erg warme 22,3 graden. Dit terwijl er tijdens de namiddag een noordelijk briesje opstak dat met snelheden tot 19,3 km/h over het weerstation streek. Wel was het erg heiig waardoor we vooral tijdens de namiddag en avond geen diepblauwe kleuren meer konden waarnemen. De combinatie van zachte kleuren, nevelige lucht en de uitbundige kersenbloesems zorgde echter voor een heel aparte sfeer die vooral tijdens de avond erg uitgesproken was. Naast dit alles viel ook op dat de stapelwolkjes tijdens de avond niet oplosten, maar overgingen in Cumulus fractus die tot lang na zonsondergang bleef voorbijdrijven. Dit bracht echter geen verdere gevolgen met zich mee, terwijl er voor morgen al evenmin kapers op de kust lijken te zijn. We sluiten dus af met een droge 0,0 mm als neerslagtotaal.
Dinsdag, 20 april 2010
Na een nog maar eens heldere en frisse (4,0 graden) nacht ontwaakten we vanochtend onder een lichtbewolkte hemel waarin wat Stratocumulus floccus zichtbaar was. Deze bewolking was afkomstig van een koufrontje dat zich in onze buurt ophield en vooral in Nederland voor heel wat wolken en zelfs een weinig regen heeft gezorgd. De wolkjes in Malderen verdwenen na een tijdje en maakten plaats voor een erg flets aandoende hemel waarin we niettemin van de zon konden genieten. De voormiddag was echter nog maar halfweg voordat er Stratus fractus bewolking werd gevormd en we met een overwegend grijs weersbeeld te maken kregen. Gelukkig was dit maar tijdelijk, want naar de middag toe ging het Stratus wolkendek weer over in Stratocumulus waartussen opklaringen verschenen. De resterende bewolking ging over in Cumulus humilis waarop een aangename en zonnige namiddag volgde. De temperatuur liep op tot 15,9 graden, al was de werkelijke waarde een weinig lager door het tuineffect. Uit de zon en in de tot 30,6 km/h aanwakkerende noord- noordwestenwind was het op sommige momenten zelfs onaangenaam koud te noemen. Tijdens de avond koelde het nog sterker af en lijkt het erop dat we ons komende nacht aan een aardig potje nachtvorst mogen verwachten. De stapelwolkjes losten tegen zonsondergang weer op, maar nu dreef er vooral ten zuiden van ons wat Stratocumulus en Stratus fractus voorbij. Aangezien geen enkele van de wolken die we vandaag gezien hebben erin slaagde om neerslag te produceren, eindigden we terug met een dagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 20 april 2011
In verhouding met de warmte overdag voelde de 8,1 graden die we vanochtend optekenden, erg koel aan. Zowel de zon als de maan hadden tijdens de vroege uurtjes weer een typische ambertint terwijl er voor de rest vrijwel geen sprake was van bewolking. Tegen de middag ontstond er convectie wat terug aanleiding gaf tot de vorming van mooiweerswolkjes (Cumulus mediocris) die 's avonds weer oplosten. Deze convectie zorgde ook voor wat wind die aantrok tot 16,1 km/h uit het oosten en 's avonds eveneens wegviel. De temperaturen waren hallucinant te noemen voor de tijd van het jaar, met maxima van 26,4 graden bevonden we ons opnieuw op één van de warmste plekken van Europa en zelfs een deel van noord- Afrika. Tijdens de avond kwam daar verandering in want de kurkdroge lucht kon nauwelijks warmte vasthouden waardoor het binnen de kortste keren onaangenaam kil aanvoelde in de buitenlucht. De droogte bleef ondertussen onverminderd verder duren met nogmaals een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 20 april 2012
De atmosfeer straalde vanochtend een en al rust uit met slechts een paar Stratocumulusveldjes en een diepblauwe hemel boven ons. De temperatuur was hierbij gezakt naar 5,2 graden. Maar één van die Stratocumulusveldjes breidde zich omstreeks 8H 's morgens opeens over het ganse luchtruim uit en de vogelzang van de zanglijsters maakte plaats voor klaagzang van de zonnekloppers. Gelukkig was het een kort muziekstukje, want de op gang komende convectie zorgde ervoor dat de stratiforme bewolking weer werd opengereten zodat we terug opklaringen te zien kregen. Hierin ontstonden na de middag forse stapelwolken en te midden van de dreigende wolkenluchten ging de zon behoorlijk 'steken' bij niettemin koele maxima van 14,1 graden. Er traden een aantal pittige buien op die een kleine hoeveelheid hagel aan boord hadden, maar onweersverschijnselen zaten er op deze locatie niet bij. Toen de zon tijdens de avond weer haar kracht verloor, zwakten de buien af, maar ook dan bleef het erg wisselvallig met op het ene moment diepblauwe luchten en fraaie wolkenlandschappen en op het andere moment regen uit een somber grijs wolkendek. Valwinden uit n van de buiencomplexen bleken goed te zijn voor een maximumsnelheid van 33,8 km/h uit het zuid- zuidwesten terwijl het vooral op het einde van elke bui nagenoeg windstil was. Na zonsondergang werd het definitief rustig en droog maar koelde het behoorlijk af onder de lichtbewolkte hemel. We sloten af met een dagtotaal van 3,2 mm.
Zaterdag, 20 april 2013
Afgelopen nacht is het op grote schaal tot grondvorst gekomen terwijl de minima in de (Malderse) weerhut uitkwamen op 3,1 graden. Daar hoorden brede opklaringen en een azuurblauwe lucht bij maar er werden eveneens stapelwolken gevormd. De vrees dat deze zich zoals gisteren tot een grijze Stratocumuluslaag zouden uitspreiden, bleek gelukkig ongegrond want er werd drogere landlucht aangevoerd vanuit het noordoosten. Het kwam tot kleine, afgeplatte Cumulus humilisvelden die een schitterend contrast vormden met de bijna zwartblauwe lentelucht en de ontluikende natuur. Om de traditie van het onderkoelde 2013 toch nog een beetje in ere te houden werd er wel voor een bijtend koude noord- noordoostenwind gezorgd die met haar snelheden tot 30,6 km/h goed was voor de verkoop van beschutte terrassen en windschermen. Ook het kwik wilde hiervoor haar respect betonen en deed er alles aan om niet boven 14,2 graden uit te komen. Tegen de avond losten de stapelwolkjes op en was er enkel een band van Cirrus en Cirrostratus te zien in het zuidoosten. Bij een wegvallende wind koelde het snel af al lijkt grootschalige nachtvorst niet meteen aan de orde daar het tegen zonsondergang nog steeds een ruime tien graden bleek te zijn. We sloten de droge dag opnieuw af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 20 april 2014
Net als gisteren hing er weer volop Stratus en Stratocumulus bewolking die er een sombere toestand van maakte. Er viel ook nog eens regen, maar met 20 druppels per vierkante meter was het die naam maar amper waard en ook niet meetbaar. Wel was het een stuk zachter dan de voorbije nachten bij minima van 10,7 graden en dat was maar goed ook want zodra de bewolking weer begon te breken stak er een bijzonder krachtige wind op. Deze was erg vlagerig van karakter en kwam eerst uit oostelijke richtingen om vervolgens geleidelijk naar het zuidoosten te draaien. Ondertussen ging de bewolking over in gebroken Stratocumulus en Cumulus waar brede opklaringen tussen ontstonden. De Cumuluswolken groenden echter uit tot flinke afmetingen waardoor het er vooral tijdens het tweede deel van de namiddag erg dreigend ging uitzien. Er hingen ook donkere en dikke Stratocumulusvelden tussen die het 'dreiggevoel' versterkten. Toch weerhield dit het kwik er niet van om een comfortabele 21,8 graden aan te tikken. De Cumulus congestus wolken pakten zich samen in het westen en noordwesten, en tijdens de avond zagen we nog meer flinke stapelwolken ontstaan uit Stratocumulus castellanus bewolking, vooral in het zuiden en zuidwesten. Het invallende avondlicht kreeg hierbij weer een opvallende oranjetint terwijl de bovenlucht een melkachtige en nevelige indruk maakte. Ondanks dit alles was het tot vrij laat in de avond aangenaam zacht doordat de wind ondertussen weer was weggevallen. Daar de wolken het niet tot (Londerzeelse) buien wisten te schoppen hielden we er terug een bedroevend lage 0,0 aan over al is een belangrijk deel van de neerslag gevallen in de vorm van stof en stuifmeel.
Maandag, 20 april 2015
Het was vanochtend opnieuw helder en fris bij minima van 3,1 graden. Aanvankelijk was er geen bewolking te zien maar kort voor zonsopgang zagen we in het oosten Cirruswolken verschijnen die opvallend snel onze kant uitkwamen. De zeer kleine Cirrus uncinus wolkjes hadden op een paar uur tijd reeds de helft van het luchtruim bedekt en waren opnieuw erg mooi om aan te zien. Daarna breidde de sluierbewolking zich verder uit en kregen we ook Cirrostratus te zien. Veel verder dan dat kwam het echter niet en ook in de lagere regionen van de atmosfeer kwam het niet verder dan wat Cumulus humilis wolkjes. Het werd dus erg zonnig en we haalden maxima van 20,8 graden. Wel stond er een erg frisse noordelijke tot noordoostelijke wind die de gevoelstemperatuur een stuk lager liet uitkomen. Er volgde een vrij koele en lichtbewolkte avond al lijkt nachtvorst niet meer aan de orde te zijn. Met 0,0 mm was neerslag evenmin aan de orde.
Woensdag, 20 april 2016
Het was vanochtend weer ijzig koud met minima van 2,3 graden, wat natuurlijk te verwachten was onder een open hemel en nauwelijks wind. Wat we eveneens konden verwachten was dat er een krachtige aprilzon zou tevoorschijn springen die meteen komaf zou maken met ijskristallen en wintergevoelens. Toch zou het geen op en top lenteweertje worden want er stak een schrale noordoostenwind op en de temperaturen bleven hangen bij 17,1 graden. Uit de zon en in de wind was het erg onaangenaam toeven. Tegen de middag werden er ook wat stapelwolkjes gevormd al bleef dit zonder veel erg en losten ze weer op na erg korte tijd. In Nederland kreeg men echter met meer bewolking te maken die van over de Noordzee kwam met een aanlandige wind ginder. Gelukkig was dat ook daar maar een tijdelijke verschijning, zeker voor degenen die de klaagberichten op weerfora moegelezen waren. Tijdens de late namiddag dreef er Cirrostratus binnen die zich in een band schikte die van zuidoost naar noordwest liep. Verdere gevolgen bleven echter uit en het zorgde alleen maar voor extra sfeer bij zonsondergang. Het neerslagtotaal liet zich dus al raden met 0,0 mm.
Donderdag, 20 april 2017
We ontwaakten vanochtend in een wit berijpte wereld bij minima van -0,3 graden, en we konden maar beter zo veel mogelijk genieten van de pracht der ijskristallen, want met de bloemenpracht was het bij deze afgelopen en de enthousiaste tuinierder die reeds alle planten naar buiten heeft gehaald kon tijdens zijn/haar wandeling doorheen de verstilde winterwereld rustig bezinnen en nadenken welke andere hobby's er nog bestaan buiten (exotisch) tuinieren. Zonnekloppen zou voor vandaag al geen verkeerde keuze geweest zijn, want de Cirrusbewolking van gisterenavond is weer verdwenen en er was ook geen Stratocumulusbewolking meer te zien. De zon kreeg dus vrij spel en we zagen de gevriesdroogde bloemen en planten één voor één in elkaar zakken of plooien in de snel ontdooiende omgeving. Het werd een erg rustige voorjaarsdag met slechts een zwak noordoostelijk briesje waardoor het ondanks de lage maxima van 14,7 graden erg aangenaam toeven was in de uitbundige aprilzon. De blauwe kleur van de hemel werd tijdens de avond iets bleker maar bewolking was er niet te zien waardoor we terug op een stevige vriesnacht lijken af te stevenen. De temperaturen lagen echter hoger dan gisteren rond deze tijd en op de satellietbeelden is ook bewolking te zien ten westen van ons waardoor we in elk geval niet meer hoeven te vrezen dat de stukgevroren plantjes komende nacht zullen bevriezen. De thermische veranderingen zijn ook vandaag niet met neerslag gepaard gegaan waardoor we de droogte periode weer kunnen verlengen met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 20 april 2018
Na een zachte nacht met minima van 14,7 graden maakte de brandende zon opnieuw haar opwachting. Maar vooral in het westen maakte de hemel een nevelige indruk en er hing ook nogal wat Cirrusbewolking in die richting. Deze zou ons de hele dag gezelschap houden maar voor de zon stelde ze niet veel voor. Ze bleef er lustig op los branden en een subtropisch luchttransport uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen stuwde het kwik naar een magische 26,8 graden. De warmte bleef lang hangen waardoor we opnieuw een tamelijk zwoele nacht in gingen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 20 april 2019
Na het oplossen van de buienwolken was het helder en vrij koel bij minima van 7,7 graden. De droge lucht en de krachtige zon waren uitstekende ingrediënten om het kwik naar duizelingwekkende hoogtes te stuwen en het was dan ook geen wonder dat we maxima van 27,2 graden haalden. De wind was zwak en kwam uit zuidoostelijke richtingen en de aangevoerde lucht was zeer droog. Deze keer werden er geen buienwolken meer gevormd en het voelde ook niet zwoel of drukkend aan in deze omstandigheden. Doch tijdens de avond vertaalde dit alles zich in een snelle afkoeling en het zou zelfs kunnen dat de 0,0 mm neerslag plaatselijk aan de grond zal aanvriezen.
Maandag, 20 april 2020
Tijdens de nacht is de noordoostenwind geleidelijk gaan aanwakkeren waardoor de dag een schrale start nam. De minima waren wel nog aan de zachte kant met 7,7 graden. De wind wakkerde overdag alleen maar verder aan al zag het er voor de rest wel vriendelijk uit met strakblauwe luchten waar niet eens een enkel wolkje te zien was. Na de middag werd het ronduit stormachtig waarbij we van geluk mogen spreken dat de lucht erg zacht was met maxima van 23,0 graden waardoor het afkoelend effect ervan wat gecompenseerd werd. Maar de lucht was droog en er bleef dus niet veel meer over van de kostbare regen die er afgelopen weekend is gevallen. Tijdens de avond werd het weer wat rustiger al zagen we nu een vrij scherp begrensde zone met Cirrus en Cirrostratusbewolking opdoemen in het zuiden. Deze had echter geen verdere gevolgen op pluviaal gebied en zorgde enkel voor een fraaie zonsondergang. We eindigden met ons vertrouwde dagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 20 april 2021
Tijdens de ochtend hingen er Stratocumulusvelden in een erg nevelig aandoende atmosfeer bij minima die met 2,1 graden weer iets zachter hebben uitgepakt. Overdag was het erg rustig en er stond slechts een zeer zwakke noordoostelijke wind terwijl we de wolken amper zagen bewegen. Na de middag zag het er helemaal anders uit: de Stratocumulusvelden waren verdwenen, de nevelige waas maakte plaats voor een lichtblauwe hemel en er hingen talloze Cumuluswolken van het soort dat aan een echte hoogzomerse dag deed denken. Hoge basissen, kartelige toppen en af en toe de neiging om flink uit te groeien terwijl er een soort van onweersdreiging in de lucht leek te hangen. De temperaturen deden met 19,8 graden echter meer aan voorjaar denken dan aan zomer al maakten de zwakke wind en de krachtige zon natuurlijk veel goed. Tijdens de avond kreeg het invallende licht een opvallende ambergloed en leek het alsof we ons in een soort van hemels paradijs bevonden in een surrealistische setting. We konden ook erg lang buiten blijven zitten zonder onderkoelingsverschijnselen op te lopen waar we de voorbije dagen al naar binnen moesten vluchten terwijl de zon nog hoog boven de horizon stond. Maar uiteindelijk kwam dat moment er en blijkbaar gold dat ook voor de wolken die weer geleidelijk begonnen te verdwijnen zodat de dag helder eindigde. Enkel de amberen nevelgloed bleef over die bij zonsondergang plaats maakte voor zachte oranje- en rozeachtige tinten. Het neerslagtotaal is terug op 0,0 mm blijven steken.
Woensdag, 20 april 2022
De dag begon met een melkachtig versluierde lucht terwijl het frisjes was met minima van 9,1 graden. In het zuidwesten was de lucht diepblauw en na een tijdje konden we in het noordoosten ook een zone met blauwe lucht zien. De Cirrostratusbewolking bestond dus uit een langgerekte band die van noordwest naar zuidoost liep. Naarmate de uren verstreken begon deze band smaller te worden maar ze bleef wel min of meer op dezelfde plaats hangen. Op de satellietbeelden was mooi te zien hoe deze band over een groot deel van west Europa liep en ze vormde blijkbaar een soort van convergentiezone tussen zuidwestelijke stromingen op hoogte en noordoostelijke stromingen die boven onze streken als het ware tegen elkaar botsten. Verdere gevolgen had dit echter niet en de naar regen snakkende natuur hoefde zich dus geen illusies te maken. Integendeel, er stond nog steeds een uitdrogende oostelijke tot noordoostelijke wind die het van de andere kant wel lekker luchtig liet aanvoelen zodat zwoele en plakkerige toestanden nog lang niet aan de orde waren. Van de andere kant was dit natuurlijk weer verraderlijk want de zon scheen genadeloos hard en een tomatengezicht was snel opgelopen zonder dat iemand er erg in had. We haalden maxima van 21,2 graden terwijl het in de schaduw en uit de wind erg koud bleef aanvoelen. Tijdens de avond werd het zo goed als windstil en was de band van Cirrostratusbewolking helemaal uiteen gerafeld tot een zone van Cirrusplukjes die nog steeds in dezelfde richting liep. Deze vederwolkjes zorgden voor een fraaie avondhemel. Het koelde terug merkbaar af en zoals verwacht konden we terug een neerslagtotaal van 0,0 mm optekenen.
Donderdag, 20 april 2023
Tijdens de eerste ochtendschemering was het nog helder, maar het duurde niet lang of er dreven Stratocumulus en Altocumulusvelden binnen uit het oosten. Deze gingen samenklitten tot een Stratus-achtige massa waardoor de dag dan toch nog een sombere en kille start nam bij minima van 4,7 graden. Wel bleef het aanvankelijk droog. Tegen de middag had de bewolking de neiging om wat te breken waarbij ze overging in een chaotisch aandoende mix van Cumulus en Stratocumulus dooreen gemengd met hier en daar een blauw gaatje erin. Deze overgang ging gepaard met wat licht gespetter maar het stelde allemaal niet veel voor. Omstreeks 15H sloeg het weer echter compleet om en dreven er brede opklaringen binnen. Deze werden afgewisseld door buienwolken die voor fraaie uitzichten zorgden en zo viel er voor de fotografen onder ons ook nog eens wat te beleven. De buien waren een stuk intenser dan het gespetter dat we al eerder zagen (en voelden) maar ze duurden kort en uiteindelijk stelde ook dat niet veel voor. Het dagtotaal sprak boekdelen met 0,6 mm. De enigszins onverwachte opklaringen konden er weer een beetje lentesfeer in brengen, temeer daar de wind uit oostelijke richtingen zwakker was dan gisteren en het door het vocht wat zwoeler aanvoelde in de zon. Maar met maxima van 11,0 graden hield het allemaal nog niet veel over en tijdens de avond werd het al snel weer omgezet in een afkoeling die ons weer in kille omstandigheden bracht. De resterende buienwolken waar nu ook wat Stratocumulus tussen hing zal erg lage minima wellicht wel weten te voorkomen morgenvroeg.
Zaterdag, 20 april 2024
We kregen opnieuw met buien te maken, maar deze waren sterk geclusterd waardoor het een beetje een hybride was tussen een stratiforme regenzone en een buiengebied. De klassieke ingrediënten van somberheid, kilte, duisternis en vochtigheid waren dus weer present al kon de bewolking wel voorkomen dat het kouder werd dan 4,8 graden en daar zullen de te vroeg uitgelopen bloesems zeker niet rouwig om zijn en hun eigenaars nog minder. Het grijze weertype ging tot de middag verder waarbij het soms flink plensde en op andere momenten bijna helemaal droog was op wat fijne motregen na. Daarna kregen we meer klassieke buienluchten te zien met opklaringen ertussen en werd het weer dus visueel iets beter verteerbaar. De onderkoelde maxima van 11,1 graden en de nog steeds sterke noordenwind maakten het echter opnieuw een ware geseling om in de buitenlucht activiteiten te doen, of het zou al om loodzware inspanningen moeten gaan om in het warm te blijven. Halverwege de namiddag lieten de opklaringen een aantal fraaie momentjes toe en we voelden dat de zon ondanks alles toch al behoorlijk wat kracht heeft. Maar de buienactiviteit nam daarna plotseling toe, iets dat we door de steeds meer afplattende en tot Stratocumulus uitspreidende Cumuluswolken eigenijl al niet meer verwachtten. Vermoedelijk kwam het door de nadering van een aantal lagedrukgebiedjes die in de polaire luchtmassa tot ontwikkeling zijn gekomen. De zwaarste buien misten ons dan wel maar op sommige momenten goot het toch aardig en dit vulde het dagtotaal verder aan tot 2,4 mm.