Donderdag, 5 mei 2005
Zoals verwacht werd het vandaag een redelijke dag met enkele opklaringen en grotendeels droog weer. De bewolking was echter talrijk aanwezig en de temperaturen waren niet zo denderend met waarden tussen 7,7 en 16,1 graden terwijl de naar het westen gekrompen wind het wat frisser deed aanvoelen door haar snelheden tot 23 km/h. Kort voor de middag kregen we tijdelijk zeer brede en mooie opklaringen te zien maar er verschenen al snel stapelwolkjes en een eindje hogerop in de atmosfeer doken er schapenwolkjes (Altocumulus) op welke steeds talrijker werden. Ze maakten een paar uur later plaats voor Altostratus en ondanks de zon die er nog vrij goed doorheen raakte vielen er zowaar enkele druppels regen. Vervolgens werd het weer droog en zag het luchtruim er boven Malderen erg indrukwekkend uit door netjes gegroepeerde rijen Altocumulus castellanus. Nadat er vervolgens weer een opklaring opdook ging het weer lichtjes regenen maar ondertussen is het alweer droog. Hoewel de pluviometer nog steeds op 0 staat is het duidelijk dat er vanuit het noorden een koufront naar ons afzakt en deze zal ons de komende nacht in haar natte greep houden. Vervolgens zal het hogedrukgebied ten westen van ons zich nog verder naar het westen terugtrekken en stroomt er op grotere hoogte koelere lucht binnen waardoor zich door het ontstane temperatuur contrast buien gaan ontwikkelen in de loop van morgen en de twee dagen erna. De buien zullen vooral overdag actief zijn wanneer de zon het temperatuur contrast verhoogt en kunnen afgewisseld worden door periode van meer continue regen daar er volgens het GFS kleine troglijntjes zullen ontwikkelen in de polaire massa. Niettemin blijven de koudste bovenluchten boven Nederland waar de lucht op het 850 hPa niveau zal afkoelen tot ruim -25 graden en komende dinsdag tijdelijk tot rond - 30 graden. In het noordoosten van België en Nederland is er een kleine kans op een donderslag of wat hagel.
Vrijdag, 5 mei 2006
Net als gisteren zorgden dunne nevelslierten voor oogverblindend mooie effecten bij zonsopgang, doch hun aantal en dikte waren duidelijk beperkter vandaag. De meeste wolken bevonden zich boven onze hoofden in de vorm van Altocumulus en Cirrus die tezamen ongeveer 2/8 van het Malderse luchtruim bedekten en functioneerden als een "reminder" voor het dreigende onweersgevaar dat al een hele week aangekondigd wordt. De nevel verdween en de Altocumuli losten eveneens in korte tijd op zodat we enkele uurtjes konden genieten van een krachtige meizon in een staalblauwe hemel waarin slechts wat verdwaalde Cirrus present was. Maar later in de namiddag doemde uit de nevelige lucht opeens een indrukwekkend onweerscomplex op dat voortdurend aan activiteit won. De buienlijn was echter niet voor Malderen bestemd en bleef de rest van de avond ter plaatse trappelen terwijl enkel de hoge uitrafelende wolkentoppen voor wat vederbewolking zorgden. Het koelde tevens sterk af naar de avond toe; de temperaturen waren op zich al iets minder dan gisteren maar nog best te pruimen met 12,2 tot 25,9 graden. De wind zocht het meer in noordoostelijke tot noordelijke richtingen aan een maximale snelheid van 21 km/h.
Zaterdag, 5 mei 2007
Tijdens de voormiddag kregen we af te rekenen met aardig wat bewolking die voornamelijk uit Stratocumulus en Cirrus bestond. Er bleef echter voldoende ruimte over voor de zon waardoor het ondanks de frisse(re) temperaturen die zich tussen 9,4 en 21,6 graden ophielden, nog aangenaam aanvoelde. In elk geval uit de wind, want met snelheden tot 25,7 km/h uit het noorden voelde deze best wel kil aan. De bewolking nam langzaam verder af naarmate de dag vorderde, en zo was het tegen zonsondergang alweer zo goed als helder. De wind nam hierbij ook weer grotendeels af waardoor de avondlijke afkoeling niet te overvallend is deze keer. Het bleef ondanks de wolkenvelden droog terwijl er van de stortbui gisterenavond eveneens al lang niets meer te merken is.
Maandag, 5 mei 2008
Opnieuw konden we vandaag genieten van een stralende lentedag met zomerse allures. De zon scheen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat ononderbroken terwijl het blauw van de hemel slechts werd afgewisseld door een weinig Cirrusbewolking die af en toe kwam voorbijgedreven. De temperaturen zaten erg hoog met 7,7 tot 23,8 graden terwijl er een oostelijk briesje stond met snelheden tot 22,5 km/h. 's avonds en ook vanochtend bij zonsopgang zorgden de vederwolkjes voor fraaie rood- oranje kleurentinten. Ook 's avonds bleef de warmte nog geruime tijd hangen waardoor het in de buienlucht zelfs langer was vol te houden dan op een doorsnee dag in het putje van de zomer. Droge lucht, stuifmeel en luchtvervuiling waren dan weer de keerzijde van dit fraaie weertype alsook het feit dat er verder weinig over te vertellen valt. Tegen middernacht was het neerslagtotaal alweer opgelopen tot 0,0mm.
Dinsdag, 5 mei 2009
Ondanks de opklaringen die gisterenavond nog te zien waren, ontwaakten we vanochtend onder een dikke laag Stratusbewolking waaruit het lichtjes regende. Ze bracht zachtere lucht met zich mee waardoor we iets hogere minima konden noteren. De temperatuur daalde immers niet beneden de 8,9 graden. De neerslag bleef beperkt en was slechts voldoende om het stof te blussen, maar de bewolking bleef hardnekkig standhouden. Het werd op de meeste plaatsen reeds voor de middag droog, waardoor de Malderse bodem er tegen de avond weer even stofferig bijlag als gisteren. Rond en na zonsondergang verdwenen de laaghangende Stratuswolken grotendeels, terwijl de Altostratus erboven steeds dunner werd en overging in Cirrostratus. Dit zorgde ervoor dat deze sombere, zonloze dag alsnog met bleke maneschijn werd afgesloten. Tijdens de avond dreven er regelmatig veldjes Altocumulus en Stratocumulus castellanus voorbij, wat een onstabiele atmosfeer verraadde. Dit werd ook bevestigd door een aantal stortbuien die vooral in Nederland huishielden, maar te Malderen viel enkel omstreeks 18H wat lichte regen. De neerslagtotalen waren dan ook bedroevend laag voor de dorstige vegetatie, met slechts 0,6 mm. De zachte zeelucht zorgde ervoor dat het 's avonds slechts langzaam afkoelde, maar hoger dan 16,6 graden is het kwik niet geraakt. De dag wordt afgesloten met een opvallend toenemende west- noordwestenwind die voor middernacht reeds snelheden tot 30,6 km/h haalde.
Woensdag, 5 mei 2010
Met minima van 0,8 graden is de nachtvorst te Malderen nog meegevallen, maar aan de grondvorst zijn we niet ontsnapt zodat er op beschutte plaatsen wat rijp werd gevormd. Het was licht bewolkt met wat Stratocumulus undulatus die zich in het schemerlicht aftekende. De bewolking nam tegen de voormiddag echter snel toe waarop een erg sombere en gure voormiddag volgde. Pas na de middag verschenen er opnieuw wat spaarzame opklaringen, terwijl er in de hogere luchtlagen wat Cirrusbewolking verscheen vanuit het zuidoosten. Deze opklaringen slaagden erin om een bescheiden tweederangs rolletje op zich te nemen in de 6 tot 7/8 bewolkte hemel. Samen met de kille noord- noordoostenwind die met haar snelheden tot 30,6 km/h voor een goede luchtkoeling zorgde, hoefden we natuurlijk geen hogere maxima dan 14,7 graden te verwachten. De bewolking nam tijdens de avond wat af, maar het duurde nog tot na zonsondergang voordat de Stratocumulusvelden zo goed als volledig opgelost waren. Deze kregen overigens gezelschap van sluierwolkjes die vanuit het zuidoosten kwamen binnengedreven door toedoen van een erg actieve depressie in de buurt van Italië. Voor neerslag lag deze nog veel te ver weg zodat we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten ,maar het vocht in de atmosfeer zorgde voor fraai ogende stralenbundels (crepuscular rays).
Donderdag, 5 mei 2011
Dankzij de gisteren reeds besproken warmtefrontbewolking is het inderdaad wat zachter gebleven en hielden we het vorstvrij bij minima van 3,7 graden. De bewolking kon echter niet de ganse Benelux van een ijzig drama behoeden, want in het noorden van Nederland werden voor de tijd van het jaar extreem lage minima tot -4 graden gemeten. De schade was er aanzienlijk en vooral aardappelplanten, fruitbloesems en suikerbieten moesten er aan geloven. Ondertussen schoof het zwakke warmtefront naar het noordoosten waardoor we overal omschakelden van continentaal polaire naar continentaal tropische luchtmassa's. Maxima van 21,7 graden deden in de verste verte niet vermoeden wat zich de afgelopen 24 uur heeft afgespeeld en het zuidoostelijk briesje tot 20,9 km/h voelde niet langer koud of schraal aan. Wel moesten we rekening houden met sluierbewolking en een weinig Altocumulus die vooral 's avonds goed vertegenwoordigd was maar dit wist goed te maken met warme kleuren en een langzamere afkoeling. Voor vorst hoeven we voorlopig niet meer te vrezen waardoor we ons terug op onze dagdagelijkse problemen kunnen concentreren, namelijk de droogte die met een neerslagtotaal van 0,0 mm stevig in het zadel zit en volgens de recentste modellen zal blijven zitten.
Zaterdag, 5 mei 2012
Oprukkende onweerszones die ons vanuit het zuidoosten naderen en een koufront dat vanuit het noorden onze kant opkomt. Het klinkt allemaal heel explosief en boeiend, maar de realiteit was heel anders voor wie zich in Malderen (en een groot deel van Vlaanderen) bevond. De hele dag door was het grijs en kil met laaghangende Stratus of Stratocumulusbewolking. Met momenten regende het en er stond een ijzige noordoostenwind die snelheden tot 25,7 km/h haalde. Ook de namiddag moest eraan geloven met een gelijkaardig weertype al was de neerslagactiviteit toen een stuk kleiner. Tegen de avond ontstonden er wat opklaringen maar echt veel stelde het niet voor. Misschien maar goed want de bewolking houdt ons vorstvrij bij temperaturen die ondanks de lage maxima van 11,8 graden niet beneden 8,1 graden zijn gezakt. Niettemin doet het geringe temperatuursverloop eerder aan een zachte januaridag denken dan aan een zomerse meidag. De neerslag die vandaag is gevallen bleek goed te zijn voor een dagtotaal van 2,0 mm.
Zondag, 5 mei 2013
Alle bewolking is afgelopen nacht weer verdwenen waardoor we vanochtend onder een heldere hemel ontwaakten. Niet zomaar een heldere hemel, maar een azuurblauwe versie zoals we ze normaal alleen in zuiderse landen of in het hooggebergte kunnen zien. En het was niet eens koud bij minima van 7,7 graden al kwam in sommige delen van Nederland het vriespunt toch nog dichtbij. In tegenstelling tot gisteren duurde het tot 's middags voordat de eerste stapelwolken werden gevormd, en deze schopten het niet verder dan de mediocris variant zonder zich tot Stratocumulus uit te spreiden of ander kattenkwaad uit te steken. De zon kwam dus ruimschoots aan bod en we konden aangename maxima van 21,3 graden binnenrijven. Bovendien stond er minder wind met hooguit een uitschietertje van 22,5 km/h uit zuidwestelijke richting en voelde het dus nog warmer aan. Tijdens de namiddag werd de lucht een beetje melkachtig en nevelig zonder echter afbreuk te doen aan het fraaie lenteweer. Dat nevelige ging er naar de avond toe weer uit en de stapelwolken losten op om plaats te maken voor wat Cirruswolkjes. Ook dit bleef echter binnen de perken en het zorgde voor een sfeervolle zonsondergang toen de ijle vederwolkjes oranje oplichtten in de ondergaande zon. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 5 mei 2014
Het was vanochtend erg fris maar vorstvrij bij minima van 4,8 graden. Helder was het niet meer want de blauwe lucht werd nu omgetoverd in een rasterwerk van condensatiestrepen die niet meer oplosten. Later dreven er ook flinke plukken Cirrusbewolking voorbij, al bleef de zon de touwtjes stevig in handen houden. De wind draaide naar het zuid- zuidwesten en er werd gevoelig zachtere lucht aangevoerd waardoor we weer in zomerse sferen vertoefden. De maxima haalden immers 22,8 graden en de wind was niet al te krachtig. In Nederland had men meer last van dikkere sluierbewolking en tegen de avond begon ook in Malderen Cirrostratus en Altostratus binnen te schuiven vanuit het westen. Tegen zonsondergang verscheen daar ook Altocumulus castellanus bewolking onder waardoor de atmosfeer een onstabiele indruk begon te maken. Het bleef echter droog en door de bewolking en subtropische lucht- combo aangenaam zacht tijdens de avond toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm (niet) optekenden.
Dinsdag, 5 mei 2015
Tijdens de vroege ochtend kwamen we in de warme luchtmassa aan de achterzijde van de regenzone terecht en warmde het zeer snel op. De minima werden dan ook al kort voor middernacht bereikt met 13,7 graden terwijl het kwik omstreeks 5H 's ochtends reeds dicht bij de twintig graden zat. Lang konden we van deze tropische, plakkerige warmte niet genieten, want in het zuidwesten verschenen al snel flinke Stratocumulus castellanus wolken die uitgroeiden aan de voorzijde van Cirrus densus bewolking. Er hing dus onweer in de lucht en de radarbeelden bevestigden dit met het tonen van enkele lichte onweersbuien die op dat moment de Franse grens overstaken. Echt veel stelden deze buien niet voor en de onweersactiviteit ging er eveneens weer uit, doch vanuit het zuidwesten werden er meer buien aangevoerd die een stuk actiever waren. Deze lieten het onderandere in Brussel flink plenzen al was er geen onweer bij. Een volgende reeks buien had wel onweer aan boord, maar de bliksemactiviteit ging eruit op het moment dat ze Brussel bereikten. De stortregens mochten er echter zijn (zeker voor de plantjes) en de bui werd afgesloten met fraaie mammatusluchten. Er werd koelere lucht aangevoerd maar toch haalden we nog maxima van 22,1 graden. Daarna klaarde het op vanuit het westen en volgde een periode van fraai zomerweer met vriendelijke Cumuluswolkjes die een bedrieglijke rust uitstraalden. Nog voor de middag gingen deze immers weer flink opbollen en vanuit het westen naderde een pittige buienlijn die met stevige rukwinden gepaard ging. Ze werd gevolgd door nog meer buien al waren deze niet meer zo actief terwijl de atmosfeer snel stabieler werd vanuit het westen. Het tweede deel van de namiddag was er van de buien niets meer te merken en kregen we terug een fraaie zomerlucht te zien met vriendelijke Cumuluswolkjes erin. Deze keer was het echter de krachtige wind die van zuidelijke naar west- zuidwestelijke richtingen ruimde, die de rust verstoorde. Er stroomde gevoelig frissere lucht binnen, maar toch deed het nog een beetje zomers aan dankzij de brede opklaringen en de overvloedige zonneschijn. De resterende stapelwolken losten tijdens de avond op en tegen zonsondergang ging ook de vlagerige wind (een beetje) liggen. De buien hebben in Malderen uiteindelijk een neerslagtotaal van 6,0 mm opgeleverd.
Donderdag, 5 mei 2016
Het was terug fris met minima van 3,7 graden maar er zijn in Malderen geen slachtoffers gevallen onder het jonge plantenvolk. De aangevoerde lucht was een stuk droger waardoor we de dag in heldere omstandigheden begonnen, en er tijdens de voormiddag geen stapelwolken meer werden gevormd. Wel dreef er af en toe Cirrus bewolking voorbij en waren er nogal wat condensatiestrepen te zien. De warmteliefhebbers onder ons moesten af en toe nogal op hun tanden bijten door de frisse noordoostenwind die op sommige momenten toch wel erg enthousiast te keer ging. Gelukkig liet de zon zich niet verdringen door de ijle vederwolkjes en was het voor velen een verademing om weer van een aangename en zonnige lentedag te kunnen genieten bij maxima van 21,7 graden, zeker op beschutte plekjes. Tijdens de namiddag werden er evenmin stapelwolkjes gevormd maar tijdens de avond dreef er wel dikkere Cirrostratus bewolking binnen vanuit het westen en daar had de zon het toch wel moeilijk mee. Gelukkig zwakte de wind op dat moment af en konden we toch tot een eind in de avond van de terrasjes blijven genieten. En we moesten ze niet onderbreken om een neerslagmeting te doen want de 0,0 mm liet zich andermaal gemakkelijk raden.
Vrijdag, 5 mei 2017
Zoals in de windstille, nevelige en vochtige atmosfeer gisterenavond wel kon verwacht worden, heeft zich tijdens de nacht weer op grote schaal Stratus bewolking gevormd. Het was droog maar grijs, somber en zeer donker waardoor we ons diep in het najaar waanden of zelfs in de vroege winter. Eventuele planten die door de afgelopen droogte zijn afgestorven en er dus kaal bij stonden of door de late nachtvorsten zijn stukgevroren, versterkten dat wintergevoel nog meer, maar gelukkig waren er ook nog planten die het overleefd hebben en ons konden bewijzen dat het wel degelijk bijna zomer is. Helemaal saai was het overigens niet, want er waren donkere en lichte stukken te zien in de Stratusbewolking, en de synoptische setting met dat retrograad bewegende lagedrukgebied boven West-Europa was ook niet alledaags te noemen, maar de meesten waren deze setting dus liever kwijt dan rijk. Gelukkig werd daar in de loop van de dag (een beetje) aan gewerkt en zagen we de lichte en donkere stukken Stratus bewolking overgaan in een laaghangende variant van Cumuliforme wolkenflarden waartussen wat ruimte vrijkwam voor opklaringen en zonneschijn. Tot zonovergoten toestanden is het echter niet gekomen en zeker in het noorden van de Benelux was de bewolking hardnekkig door toedoen van een storing die daar vanuit Denemarken retrograad binnentrok. De aangevoerde lucht was dan ook nog eens van polaire oorsprong waardoor hogere maxima dan 12,7 graden niet haalbaar bleken. Tijdens de namiddag zagen we vooral Cumulus en Stratocumulus met daarboven Cirrostratus waarbij de lucht een erg nevelige indruk maakte. Daarbij vielen we goed zichtbare 'jacobsladders' op die overal waar de zon langs en tussen de door uitspreiden de Cumulus gevormde Stratocumulusvelden scheen, zichtbaar werden. Tijdens de avond werd er minder Stratocumulus gevormd waardoor de opklaringen steeds breder werden. Uiteindelijk bleven er enkel afstervende Cumuluswolken over en later op de avond werd het zelfs vrijwel helder al zorgde dit door de wegvallende noordwestenwind voor een sterke afkoeling. Tot vorst lijkt het evenwel nog niet te zullen komen, en tot een neerslagtotaal dat meer dan 0,0 mm bedraagt al zeker niet.
Zaterdag, 5 mei 2018
Er is steeds drogere lucht gaan binnenstromen waardoor het vanochtend erg luchtig aanvoelde en er bijna geen dauw werd gevormd. De minima zijn op 8,5 graden uitgekomen en daar hoorde een zeldzaam diepblauwe hemel bij. Hoewel het door de noordoostelijke tot oostelijke wind en eerder bescheiden maxima van 22,4 graden nog fris aanvoelde in de schaduw was het in de zon eerder drukkend warm en voelde het op en top zomers aan. Tijdens de namiddag veranderde er niets en we bleven tegen een azuurblauwe hemel aankijken. Dat het neerslagtotaal op 0,0 mm is uitgekomen oogst dan ook weinig verwondering.
Zondag, 5 mei 2019
(Taiwan) Het was aanvankelijk vrij zonnig en zwoel met een wat fletse hemel waarin zowel Cumulus congestus als Altocumulus castellanus te zien was. De stapelwolken gingen zich al snel uitspreiden waardoor het somberder werd, en daar bleef het ook niet bij. Tijdens de namiddag volgden er immers perioden van lichte of matige regen waardoor het een sombere en druilerige bedoening werd. Ondanks de regen was er meestal nog een waterzonnetje te zien door de bewolking die ondertussen is overgegaan in Altostratus. En het was nog steeds erg warm ondanks deze omstandigheden bij temperaturen die dichtbij de 30 graden zaten. Tijdens het tweede deel van de namiddag volgde er tijdelijk een drogere periode al bleef de bewolking overheersen. Deze werd uiteindelijk weer dikker en er volgde weer wat gedruppel terwijl er tijdens de rit naar Taipei regelmatig regendruppels over het treinraampje rolden. In Taipei zelf was het wat koeler en vooral droger al vielen er af en toe nog druppels uit een gesloten wolkendek. Hierbij was het vrij winderig maar verdere gevolgen daarvan bleven uit en alles bleef tot middernacht hetzelfde.
Dinsdag, 5 mei 2020
De zwabberende regenzone is weer wat dichterbij gekomen en dus zaten we weer onder de Altostratusbewolking bij minima van 6,4 graden. Maar nu was ze wat dunner dan gisteren en het bleef ook droog. In het zuiden zag het er wel dreigend uit al werd de storing geleidelijk weer teruggeduwd en hoefden we dus niet meer voor regen te vrezen/hopen. De bewolking hield de minima op peil terwijl het in Nederland onder een open hemel wel tot vorst is gekomen. Er stak een schrale noordoostenwind op en vanuit het noorden werd de lucht azuurblauw wat met een felle zon gepaard ging. De combinatie van zon, wind en kou zorgde echter voor versnelde slijtage aan onze kledij want het ene moment moesten we in zwembroek rondlopen, dan moesten de dikste winterjassen uit de kast gesleept worden om dan even later weer plaats te maken voor herfstkleding. Aan de binnenkant van de thermometerhut bleef het allemaal wat constanter en een inwoner zou daar met maximaal 17,6 graden (tuineffect) toch wel een extra trui aangetrokken hebben. De avond verliep eveneens frisjes en het koelde aardig af onder de open hemel. Een poging van de wolkenband om weer wat dichterbij te komen met Altocumulusvelden veranderde daar niets aan. Met 0,0 mm konden we weer een droge dag bijschrijven.
Woensdag, 5 mei 2021
Nog steeds zaten we in onstabiele buienlucht en hoewel de wind wat is afgezwakt, voelde het nog steeds guur aan bij minima van 3,5 graden. Eerst was er een heldere hemel te zien met slechts een eenzame Cumulonimbuswolk die niet in onze aanvoerrichtig lag, en dus lieten vele fietsers zich misleiden door een volgende reeks buien die bijna uit het niets leek tevoorschijn te springen en ons met flinke slagregens en hagel overviel. Daarna was het dan een komen en gaan van buienwolken en vluchtige opklaringen waarbij het lentegevoel zeer ver te zoeken was. De buienwolken waren meestal door laaghangende wolkenflarden of overdreven aambeeldvorming aan het oog onttrokken waardoor de weerfotografen onder ons letterlijk en figuurlijk in de kou bleven staan. Na de middag veranderde dit echter en begonnen er meer open ruimten te ontstaan tussen de buienwolken. Dit leverde niet alleen fraaiere wolkenlandschappen op maar ook ruimte voor wat meer zonneschijn. En zo kwamen degenen die niet zo veel interesse hebben in het wolkengebeuren ook nog een beetje aan hun trekken. Dit was echter buiten het kwik gerekend dat met 14,5 graden weer ondermaats presteerde en de nog steeds vrij krachtige noordwestenwind maakte het er ook niet bepaald gezelliger op. Op het einde van de namiddag sloeg het weer om en kregen we een zomerse lucht te zien boordevol kleine en onschuldige Cumuluswolkjes. Er was nu een overvloed aan licht en zeker uit de wind en achter glas leek het nu plotseling hoogzomer. Het onschuldige uiterlijk van de lucht was echter bedrieglijk want wie goed keek zag in het zuidwesten de wazige rand van een ijskap uit een reeks buienwolken dat zich een eind verderop bevond. Dit gevaar werd enkel door kenners opgemerkt (of wie er een radar bij had) want de hemel bleef er voorts erg vriendelijk en open uitzien. Het was pas toen de buien zeer dicht genaderd waren dat ook de gewone man met de pet doorhad dat hij spoedig de gewone man met het nat pak zou worden. De buien overvielen ons vrij plotseling met een aantal stevige rukwinden erbij en in de verte was zelfs iets te horen dat op een donder leek. Nochtans was de neerslag niet heel intens en ook de valstrepen onder de buien maakten een nogal verwaaide indruk wat waarschijnlijk ook door sneeuwval kwam op geringe hoogte in deze erg verkouden atmosfeer. Tijdens de avond leek de boel weer wat tot rust te komen al zal het er plaatselijk nog flink aan toe zijn gegaan als we naar de erg forse Cumulus congestus wolken en ijskappen ertussen keken die zich in de schemering als inktzwarte vlakken leken af te tekenen in de spookachtig aandoende avondhemel. Je zou haast niet meer durven buiten komen bij een dergelijk uitzicht, maar toch moest het wel want er viel nog een neerslagtotaal van 0,5 mm op te meten.
Donderdag, 5 mei 2022
We zijn duidelijk in vochtige en onstabiele lucht terecht gekomen. Het ochtendlicht had opvallende oranjetinten en er hing ook dreigende bewolking die uit Stratocumulus en Cumulus bestond met een nevelig aandoende bovenlucht. Er waren zowaar enkele afdrukken van regendruppels te vinden al was deze neerslag nog niet meetbaar. In de loop van de voormiddag werd de lucht onstabieler, in de rommel van laaghangende bewolking gingen zich meer en meer stapelwolken ontwikkelen die meestal goed verscholen zaten waardoor de buien die nu ontstonden vaak als een verrassing toesloegen. Al verraadden de donkere luchten natuurlijk al een en ander. Tegen de middag brak in Malderen de zon er regelmatig door en het werd broeierig bij temperaturen die van 10,5 naar 20,2 graden stegen. Een zwak noordwestelijk briesje duwde een kluwen van buienwolken dat ondertussen was ontstaan langzaam richting Malderen en hieruit ging het halverwege de namiddag tijdelijk flink plenzen. Het is niet duidelijk of daar ook onweer bij zat maar in elk geval werd dit verschijnsel op andere plaatsen waargenomen vandaag. Na de buienpassage bleef het nog een tijdje naregenen en daarna stonden we oog in oog met een oplossend Stratocumulusdek waarin steeds bredere opklaringen ontstonden. Omstreeks 20H hing er bijna geen bewolking meer op een paar Cumulusjes en een toefje Stratocumulus na. Het voelde nu heerlijk aan in de natuur die helemaal leek te herademen in dit weldadige vocht, en de lucht vulde zich met aangename geuren van bloesems, humus en bosgeuren. Eens de zon onder was, ging het echter snel afkoelen en nu werd het erg klam door al dat vocht wat begon te condenseren. En met een dagtotaal van 4,9 mm was dat een hoeveelheid vocht die kon tellen (naar de huidige standaard).
Vrijdag, 5 mei 2023
Na een zwoele en klamme nacht (in vergelijking met wat we ondertussen gewend zijn toch) bij minima van 11,3 graden, maakten onstabiele wolkenluchten hun opwachting. Ze bestonden uit Altostratus en Altocumulus maar er waren ook nog blauwe stukken te zien waarlangs de zon al snel weer kwam piepen. In het westen was een rij van Cumulus congestus wolken te zien waardoor het erop leek dat we spoedig met buien zouden te maken krijgen. Deze wolken verdwenen echter op mysterieuze wijze en uiteindelijk kregen we een grijze troep van Altocumulus en Altostratus over ons heen die omstreeks 9H15 ook definitief komaf leek te maken met de zon. Grijs, somber maar droog en nog steeds erg zacht weer werd nu ons deel en het leek dus het begin van een saaie en donkere lentedag te zijn. Maar niets was minder waar, want plotseling weergalmden er donderslagen uit het grijze wolkendek. In het zuiden kleurde de lucht al snel donkerder en kort voor de middag passeerde er een actieve onweerscel net ten westen van ons. Een schampschot daarvan liet het heel even flink plenzen in Malderen al duurde het allemaal hooguit een paar minuten. Eens dit onweer gepasseerd was, werd het echter boeiender voor de weerliefhebber. De zon kwam er weer af en toe door, er hingen dreigende stapelwolken, het voelde broeierig aan en af en toe vielen er druppels uit stapelwolken die tot buien probeerden uit te groeien. Naarmate de uren vorderden werd het er alleen maar onstabieler op en leek het erop dat we nog meer onweer zouden mogen verwachten. Telkens er een wolk voor de zon passeerde voelde het wel merkbaar frisser aan, en dat kwam ook voor een stuk door de wind die naar het zuidwesten is geruimd en tijdens het begin van de namiddag tijdelijk aanwakkerde. De maxima lagen ook een stuk lager dan gisteren met 19,8 graden. Op het einde van de namiddag verscheen er Cirrus densus uit een onweerscel die zich nog over de Franse grens bevond en op ramkoers leek te liggen. Deze werd later gevolgd door een buitje maar de fut leek er nu wel uit te zijn. Er volgde terug een periode van droog weer en opklaringen en de rust leek definitief te zijn weergekeerd. Uiteindelijk bleek het allemaal mee/tegen te zijn gevallen met de buienactiviteit, het dagtotaal is op 2,0 mm blijven steken.
Zondag, 5 mei 2024
De dag startte opnieuw grijs en somber door toedoen van Stratus bewolking. Het is afgekoeld tot 8,1 graden en er stond zo goed als geen wind. Dit zorgde er ook voor dat er zich redelijk wat dauw kon vormen. Omstreeks 8H30 sloeg het weer echter plotseling om en loste de bewolking volledig op waarbij ze eerst uiteen viel in Stratus fractus en het vervolgens helemaal helder werd. Wie op dat moment net naar toilet ging en daarna weer terug kwam, moet zich beslist een hoedje geschrokken hebben. De bewolking kwam daarna wel snel terug al ging het nu om rafelige Cumuluswolken die duidelijk door convectie gevormd werden. Ze waren talrijk en zaten dicht op elkaar waardoor we de zon geregeld moesten prijsgeven maar het was in elk geval een flinke verbetering na het sombere weer dat we gisteren en vanochtend moesten trotseren. De wolkenflarden kregen geleidelijk aan het uiterlijk van klassieke Cumuluswolken en door de slechts zwakke zuidwestenwind in combinatie met de felle zonneschijn tussendoor, konden we toch van een erg mooie en aangename lentedag spreken. Enkel in de schaduw voelde het wat frisjes aan bij 18,3 graden, zeker tijdens de weliswaar zwakke zuchtjes wind die af en toe nog optraden. In het zuiden en zuidwesten zagen we eerst wat Cirrus verschijnen en later vormde zich daar een redelijk scherp begrensde laag Cirrostratus die gestaag onze richting uitkwam en de eerste waarschuwing was voor een weersverandering die ons morgen wel eens een stevig waterballet zou kunnen bezorgen. Het leek er eerst op dat de sluierbewolking zich langzaam zou opbouwen en we dus nog lang van de zon zouden kunnen genieten, maar plotseling verschenen er velden Stratocumulus die heel snel in onze richting dreven waardoor de zon het snel helemaal liet afweten. Bovendien losten de stapelwolken niet op tijdens de nadering van dit systeem, iets dat we gewoonlijk wel zien in dit soort situaties. Nu leek het zelfs alsof de convectie tijdelijk nog verder toenam. Het eerste deel van de regenzone had echter niet veel om het lijf, er vielen na een uurtje slechts wat verdwaalde regendruppels en daarna werd het weer droog. We zagen nu hoe de Stratocumulus en deze keer ook de Cumuluswolken begonnen op te lossen en uiteindelijk bleef vooral de sluierbewolking over. Deze was nu overgaan in Altostratus, zij het in een wat chaotische en gebroken variant die net voor zonsondergang zelfs nog een opklaring toeliet waarlangs de zon in extremis nog even kon doorbreken. Dit zorgde voor een aparte sfeer waarbij de lucht donkergrijs kleurde door tegenlicht terwijl er een spookachtig, geelachtig licht over de omgeving werd geworpen. Langer dan een kwartiertje duurde dit niet en uiteindelijk werd alles weer grijs en somber, maar nog steeds in rustige en droge omstandigheden. Zo konden we het neerslagtotaal voor vandaag dus nog stabiel houden op 0,0 mm.
