Maandag, 9 mei 2005
Vanochtend paradeerde een indrukwekkende stoet van buienwolken aan de oostelijke horizon, waarvan er wellicht een deel over Malderen is getrokken enkele uren eerder, hiervan getuigden de met waterdruppeltjes bespikkelde wegen en pleinen en de pluviometer die 0,2 mm aangaf. Van de buienlijn hoefden we niet veel te vrezen want deze trok verder weg naar het oosten en er volgden brede opklaringen met behoorlijk wat zon. Tegen de middag was de zon echter krachtig genoeg om de atmosfeer opnieuw in beroering te brengen en zon ontwikkelden zich eerst onschuldig ogende stapelwolkjes die het echter steeds verder in verticale richting gingen zoeken tot er halverwege de namiddag enkele actieve buien rakelings langs het Brusselse voorbijschoven. De buien waren echter erg zwak want de valstrepen van regen onderaan hun basissen reikten slechts met moeite de grond en als er overdag al neerslag is gevallen te Malderen zal het niet meer geweest zijn dan een paar druppels. Op thermisch gebied was het opnieuw een vrij mager beestje, zo haalde het kwik 15,4 graden en koelde het vanochtend af tot 4,6 graden. Het geheel werd afgewerkt door een noordelijke bries die maximaal 29 km/h haalde. Naar de avond toe zijn de opklaringen opnieuw breder geworden en is het op enkele wolkenflarden na helder. De komende nacht zou dit wel eens vorstelijke toestanden kunnen opleveren, vooral dan aan de grond, waarna we morgen een vergelijkbaar weersbeeld zullen kennen als vandaag. Vanuit het noordwesten komt ondertussen een hogedrukgebied onze richting uit en dit zo morgennamiddag en woensdag een vrij aardig weersbeeld kunnen opleveren. Wanneer de as van het hogedrukgebied over ons getrokken is zal er warme lucht vanuit het zuidoosten binnensijpelen, maar deze wordt voorafgegaan door een regenzone die eveneens onze kant uitkomt. Nadien stijgen de kansen op een zomers onweer, zij het dan bescheiden doordat de parameters vrij ongunstig worden berekend. Tenslotte zou volgende week een periode met droog en vrij schraal lenteweer volgen...
Dinsdag, 9 mei 2006
Voor de verandering ontwaakten we vanochtend in herfstachtige omstandigheden. Het vrijwel stationaire front lag nog steeds boven Malderen en veroorzaakte veel lage bewolking, nevel en mist. Een nieuw maneuver van het front om in zuidelijke richting te bewegen, zorgde er in de loop van de voormiddag voor dat we een graantje konden meepikken van de opklaringen waar de meer noordelijke streken zich reeds geruime tijd konden in koesteren. Doch de pret was van korte duur (voor de zonneliefhebbers toch) want al snel ontwikkelde zich ten noorden van het front een indrukwekkende convergentielijn van ettelijke duizenden kilometers lengte (op de satellietbeelden zichtbaar van de Belgische kust tot voorbij Turkije) en met de medewerking van de krachtige meizon werden daar in de late namiddag op grote schaal onweders op gevormd die met een oostelijke stroming richting Malderen gedreven werden. Welgeteld drie onweders dienden zich tijdens de avonduurtjes aan, maar we moesten het vooral van de mooie wolkenlandschappen hebben vermits we telkens op de rand van iedere onweerscel terechtkwamen. Tot rond middernacht was er in de verte nog af en toe weerlicht te zien. De elektrische activiteit was zowel tijdens als na de buien echter niet meteen indrukwekkend te noemen en de neerslag bleef eveneens beperkt tot 2,2 mm. Windvlagen van de eerste onweersbui deden de wind draaien van oost naar noordwest waaruit de hoogste windstoot van 23 km/h gemeten werd. Het koelde ook af door de buien maar niettemin kunnen we van een behoorlijke zomerdag spreken met temperaturen tussen 10,8 en 22,4 graden.
Woensdag, 9 mei 2007
Echt veel valt er niet te vertellen over deze dag. Een langgerekt frontaal systeem trok immers in zijn lengte over België waardoor we van 's morgens vroeg tot 's avonds laat aankeken tegen somber grijze wolkenluchten die voornamelijk uit Stratus en Nimbostratus bestonden. Het ene moment regende het hier licht of matig uit, het andere moment hielden ze het bij motregen en soms werd het eventjes droog. De droge momenten waren vooral tijdens de avond wat talrijker en uitgebreider. Het grijze weertype resulteerde in zachte minima van 10,7 graden, maar ondanks de aanvoer van warmere lucht (warme sector) konden we slechts maxima van 14,3 graden binnenrijven, en dit mede door het ontbreken van de zon. We moesten echter ook rekening houden met veel wind, met snelheden tot 33,8 km/h uit het west- zuidwesten was deze best wel irritant te noemen. Op het einde van het etmaal klokten we af op 4,8 mm als neerslagtotaal, en hierbij moeten we zeker het significante weersverschil met het noordelijke deel van Nederland opmerken waar de zon de ganse dag bijna geschenen heeft op wat stapelwolken na. De regen die bij ons wegtrekt is echter voor hen bestemd waardoor zij het evenmin droog zullen houden. Opklaringen zitten er voor ons echter niet in de vochtige warme sector.
Vrijdag, 9 mei 2008
Op een paar hoge sluierwolkjes in het uiterste westen na, keken we vanochtend opnieuw tegen een azuurblauwe hemel aan, en dit bij temperaturen die naar 12,0 graden zijn gedaald. Overdag zette de opwarming zich snel in onder invloed van de krachtige, ongehinderde zon waardoor temperaturen tot 28,5 graden tijdens de namiddag onvermijdelijk waren. Een beetje afkoeling kregen we van de wind die vandaag het oost- zuidoosten verkoos en snelheden tot 22,5 km/h haalde. De vederwolkjes kwamen nauwelijks dichterbij, al dreven er af en toe restanten van vliegtuigstrepen over die op een stijgende vochtigheidsgraad in de hogere luchtlagen lijken te wijzen. Onderin de atmosfeer werd het nauwelijks vochtiger, al zag n enkel Cumuluswolkje haar kans schoon om zich rond de middag te vormen. Tijdens de namiddag werden er geen nieuwe stapelwolken meer gevormd, al kwam de Cirrostratusbewolking nu iets dichterbij gekropen. 's Avonds zag het weersbeeld er gelijkaardig uit met heldere hemel en een band van Cirrostratusbewolking in het westen. De warmte bleef erg lang hangen na zonsondergang. Door het neerslagtotaal van 0,0 mm verandert er weinig aan het stoffige uiterlijk van de Malderse bodem.
Zaterdag, 9 mei 2009
Het koufront dat gisteren doorheen het Vlaamse binnenland is gewalst, is afgelopen nacht beginnen te golven waardoor we de bewolking weer zagen oprukken vanuit het zuiden en zuidoosten. Ze bestond uit uitgestrekte Stratocumulusvelden die na een paar uur oplosten en plaats maakten voor Cirrostratusbewolking. Later werden hier ook wat Cumuluswolkjes onder gevormd en dreven er veldjes Stratocumulus castellanus voorbij. Duidelijke aanwijzingen voor een onstabiele atmosfeer dus, en dit werd ook bevestigd op de radar- en satellietbeelden. Vanuit het zuidwesten kwam immers een gebied met onweerachtige buien dichterbij terwijl een zwak warmtefrontje de onstabiele luchtmassa's voorafging. De buien en bijhorende regen bogen echter af naar het oosten, waardoor ze in het uiterste zuidoosten van het land en in Luxemburg terecht kwamen. Daar werd men getrakteerd op een flinke portie onweer, waarbij sommige buien zelfs duidelijke rotatie vertoonden (supercells). Tussen de buien in het zuidoosten en een vrij actief koufront boven Nederland bevond zich een strook met droog en rustig weer, waarin zich ook Malderen bevond. De gevolgen lieten zich dus al raden: met een aantal verdwaalde regendruppels uit de zwakke uitlopers van het koufront lag de bodem er 's avonds nog steeds kurkdroog en stofferig bij. Als compensatie kregen we dan weer fraaie wolkenlandschappen te zien die uit Altocumulus en Altostratus bestonden in het roodachtige licht van de ondergaande zon. Opvallend was de rust die over het weerstation is neergedaald: er was geen zuchtje wind meer in schril contrast met de stormachtige toestanden die we gisteren nog moesten trotseren. De wind is overigens op geen enkel moment hinderlijk geweest, want meer dan 16,1 km/h uit het zuid- zuidwesten zat er niet in. De temperaturen konden vlot oplopen van 5,6 tot 19,3 graden. De kortdurende regen heeft opnieuw voor een erg bedroevend dagtotaal van 0,0 mm gezorgd.
Zondag, 9 mei 2010
Net als de voorbije dagen zag het er vanochtend veelbelovend uit met een dun wolkendek dat elk moment leek te zullen wijken. Dat moment is er echter nooit gekomen want de Stratus fractus, Cumulus congestus en Stratus nebulosis spreidden zich uit tot een dik en somber Stratus wolkendek dat voor de nodige kilte en somberheid zorgde. Het was wachten tot de late namiddag voordat de bewolking opnieuw dunner werd en we de zon zwakjes te zien kregen. Dit gebeurde in een mengeling van Stratus nebulosis, Stratocumulus en Cumulus waarbij grijze kleurentinten allesoverheersend waren. De zwakke zonnestralen konden het kwik met veel moeite omhoog persen naar 15,3 graden, maar de noord- noordoostenwind bleef zelfs met haar niet al te hoge snelheden tot 19,3 km/h bijtend koud aanvoelen. Na een uurtje dook de zon weer weg achter dikkere Stratusbewolking waarna het wachten was tot kort voor zonsondergang om nieuwe opklaringen te kunnen aanschouwen. Deze zaten echter in een totaal verkeerde hoek (oosten en zuidoosten) want de zon stond ondertussen in het noordwesten waar nog steeds een dik wolkendek hing. Deze bewolking hoorde duidelijk bij een koufront aangezien er heel wat onstabiel ogende Stratocumulus castellanus tussen zat. Niet meteen een goed voorteken aangezien de erg frisse lucht zal worden verdreven door nog veel koudere luchtmassa's. De weerkaarten spreken dan ook boekdelen bij maxima die de komende twee dagen plaatselijk niet eens boven 4 graden zullen uitkomen. In de omgeving van Londen worden zelfs minima tot -8 graden verwacht, al zal het in Malderen wellicht niet zo'n vaart lopen. Afgelopen nacht viel het overigens ook nog mee met minima van 6,4 graden, en we hoefden ons vandaag ook niet druk te maken om een nat pak bij het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 9 mei 2011
Net als gisteren werd de zwoele (minima van 12,2 graden) nacht gevolgd door een onstabiel ogende voormiddag met Altocumulus en Stratocumulus floccus bewolking. Deze keer leverde het wel wat neerslag op, maar met een paar verdwaalde druppels waren de hoeveelheden zeker niet om van achterover te vallen al deden sommige planten dat duidelijk wel. De bewolking trok zich vervolgens terug naar het oosten en halverwege de namiddag werd duidelijk dat alle hoop op verse neerslag weer was verdwenen. De hemel oogde weer luchtig en stabiel terwijl er slechts wat stapelwolkjes binnendreven vanuit het westen. De wind zwakte af (met snelheden tot 11,3 km/h viel ze sowieso erg mee) en het warmde door de uitbundige zonneschijn op tot 25,2 graden. Tijdens de avond werd het terug merkbaar frisser, maar we konden nog tot zonsondergang genieten van temperaturen die boven 20 graden bleven steken. Toen dreven er in het westen weer wat grotere stapelwolken voorbij, zonder echter iets te veranderen aan het neerslagtotaal dat weer op 0,0 mm is blijven steken.
Woensdag, 9 mei 2012
We begonnen de dag in sombere, mistroostige maar zachte omstandigheden bij minima van 14,5 graden. Af en toe regende het en op een enkele opklaring na bleef het betrokken. Na de middag kregen we een heel ander weertype en werd het aangenaam lenteweer met opklaringen, Stratocumulusvelden, een paar stapelwolken en maxima van 21,8 graden. Daar de lucht nog steeds vochtig en onstabiel was, zorgde dit wel voor een aantal nieuwe buien die Malderen meestal rakelings voorbij scheerden, maar toch af en toe voor een kort salvo met dikke druppels zorgden. Aanvankelijk was er nog redelijk wat wind, met snelheden tot 29,0 km/h uit het zuid- zuidwesten. Daarna volgde een zeer sfeervolle zonsondergang waar niet de felle kleuren, maar net de veelheid aan wolkensoorten voor een aparte sfeer zorgde. Het steeds warmere luchttransport zorgde ervoor dat het nauwelijks afkoelde met ook na zonsondergang nog temperaturen ruim boven 15 graden. We sloten uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 3,2 mm.
Donderdag, 9 mei 2013
Het was terug helder en wat koeler dan we gewend zijn bij minima van 10,3 graden. De lucht was diepblauw al werden er omstreeks 9H toch wat Cumulus fractus wolkjes gevormd. Deze werden langzaam talrijker en de wind wakkerde geleidelijk aan. Deze voelde met momenten onaangenaam koud aan en na de middag was de bewolking zo talrijk dat er op sommige momenten van guur herfstweer sprake was, al bleef het droog. De wolkenlaag was tamelijk dun met vooral Cumulus en Stratocumulusbewolking en naar de avond toe ook wat Cirrus in de opklaringen die overbleven. Warmer dan 17,3 graden werd het niet meer al werd het tussen de windvlagen tot 35,4 km/h uit het west- zuidwesten door nog aangenaam aan als de zon scheen. Tijdens de avond loste de laaghangende bewolking op en bleef enkel de Cirrus over die zich aftekende tegen een diepblauwe hemel. Deze lichtte oranje op en wist de koele avond aldus nog een warm tintje te geven. de wind ging volledig liggen waardoor het ondanks de afkoeling minder koud aanvoelde dan kort na de middag. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 9 mei 2014
Het was vanochtend somber en grijs met vooral Stratus en Stratus fractus bewolking waaruit af en toe wat motregen viel. Het was echter opvallend zacht bij minima van 11,8 graden al maakte de nog steeds goed voelbare westen wind dat warmtegevoel grotendeels ongedaan. Omstreeks 7H30 verscheen er opeens een whalesmouth achtige structuur in de bewolking en ging het tijdelijk wat harder regenen. Vervolgens klaarde het weer op en kregen we Stratocumulusvelden te zien waardoor de atmosfeer een stabiele indruk maakte. Opeens werd de Stratocumulusbewolking door een onzichtbare kracht opengereten en kregen we een diepblauwe hemel te zien met wat verderop prachtige, geribbelde Altocumulusveldjes. De zon liet het hierbij opwarmen tot een aangename 16,9 graden. Het begin van een mooie, zonnige episode leek het, maar het duurde niet lang of er werden weer flinke stapelwolken gevormd en deze groeiden kort na de middag uit tot een aantal pittige buien die onderandere in Brussel huishielden. Deze duurden erg kort door de hoge treksnelheid en werden afgewisseld door waanzinnig mooie wolkenlandschappen die tegen de diepblauwe hemel afstaken. Na korte tijd werd de aanblik van deze wolkenlandschappen wat minder mooi, en leek het weer stabiel en droog te worden. Niet dat dit in Malderen anders is geweest want de buien trokken daar blijkbaar voorlangs getuige het neerslagtotaal dat slechts 0,2 mm bedroeg. De avond werd gekenmerkt door zwaarbewolkt weer met resten Cumulus bewolking, Stratus fractus en Stratocumulusvelden. Het was tamelijk kil al lijkt een verdere afkoeling komende nacht door de bewolking en de wind beperkt te zullen blijven.
Zaterdag, 9 mei 2015
De dag begon in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden met vrij veel wind uit zuidwestelijke richtingen. Het is niet kouder dan 14,0 graden geworden door luchtmenging en de bewolking. Deze was in het westen dunner en er waren duidelijk opklaringen in aantocht. Op de satellietbeelden konden we echter zien dat deze opklaringen werden geflankeerd door een back bent occlusie waarmee we later op de dag zouden te maken krijgen in de vorm van buien en nieuwe bewolking. Voordat het zover was, konden we genieten van vrij aangenaam lenteweer en behoorlijk wat zon waarbij de bewolking vooral uit Cirrostratus en Cumulus bestond. De zuidwestenwind wakkerde echter geleidelijk aan en was een geduchte spelbreker voor degenen die een poging deden om van het zonnige lenteweer te genieten. Tegen de middag bereikte de bewolking van de eerdergenoemde occlusie ons en zagen we Altostratus bewolking opdoemen vanuit het westen. Daarachter waren echter opnieuw opklaringen te zien en dankzij de krachtige wind die er behoorlijk wat vaart achter zette, zaten we binnen de kortste keren weer volop in de zonneschijn waarbij maxima van 19,1 graden konden worden opgetekend. Vanuit het westen dreef er ondertussen meer Cumuliforme bewolking binnen, en een deel van deze wolken sloeg er dan toch nog in om er een buitje uit te persen. Veel meer dan wat gedruppel leverde dit niet op in Malderen, en het zwaartepunt van de meeste buien trok ten noorden of ten zuiden van ons langs. De voorspelde onweersbuien traden enkel in het uiterste noordoosten van het land op en trokken Duitsland in terwijl we met een neerslagtotaal van 0,0 mm achterbleven. Tijdens de avond klaarde het weer op, al bleef de wind als een bezetene op het weerstation in beuken zodat we ons nog steeds volop in de herfst waanden. Het duurde tot na middernacht eer er weer wat rust in de atmosfeer kwa
Maandag, 9 mei 2016
De dag begon nog zonnig maar in het zuidwesten was Cirrus en Cirrostratus te zien welke zich gestaag uitbreidde. Voorlopig konden we nog genieten van zomers aandoend weer na een zachte nacht waarin het niet kouder dan 14,0 graden is geworden. Na de middag werd het een ander verhaal toen de bewolking dikker werd en overging in Altostratus waaronder ook dreigende stapelwolken ontstonden. Voorlopig waren het alleen de zonnekloppers die getroffen werden, de warmteliefhebbers konden nog even blijven verder sudderen bij hoge maxima van 27,2 graden. Daarna waren het dan de onweersliefhebbers die eraan moesten geloven die reeds hoge verwachtingen koesterden met die dreigende luchten, drukkende warmte en opbollende stapelwolken. Hun natte droom werd als een ballonnetje stuk geprikt toen die stapelwolken tegen een inversie aanknalden en zich tot Altocumulus uitspreidden. Het kwam dus niet verder dan onschuldige regenbuitjes die Malderen overigens niet op hun pad terugvonden. Na een tijdje werden we opeens verrast door een koude luchtstroom die ons kippenvel bezorgde maar gelukkig was het maar een klein zuchtje en keerde de warmte weer terug. Er volgde een erg zwoele avond waarin het na zonsondergang lichtjes ging druppelen. Dit leverde echter niet meer dan 0,0 mm op
Dinsdag, 9 mei 2017
We troffen vanochtend her en der bevroren auto's en daken aan bij minima van 4,1 graden terwijl de hemel boven ons diepblauw was gekleurd. De zon maakte daarna al snel haar opwachting en we vonden onszelf terug in een heldere wereld vol transparante kleuren, felle contrasten en sublieme vergezichten. De wind was aan de zwakke kant en kwam uit noordwestelijke richtingen waarbij het aangevoerde vocht ervoor zorgde dat er tegen de middag wat stapelwolken werden gevormd. Tijdens de namiddag waren deze vrij prominent aanwezig, maar de zon kreeg nog alle ruimte om ons tussendoor wat warmte toe te zenden of de zonnepaneelbezitters hun groene lening te helpen afbetalen. Daar de aangevoerde lucht nog steeds van polaire origine was, moesten we ons ondanks het vriendelijke weertype tevreden stellen met maxima van 17,3 graden. Tegen de avond losten de stapelwolken uiteraard op, maar vanuit de Noordzee dreven er later Stratocumulusvelden het noorden van Nederland in. Hierdoor hoeft men zich daar geen zorgen meer te maken over nieuwe nachtvorst, doch in Malderen lagen we ver buiten het bereik van deze bewolking waardoor de afkoeling hier vrij spel zal krijgen. Een pijlsnelle afkoeling bij een kraakheldere hemel en wegvallende wind zorgde vanavond reeds voor ijzige toestanden en blauw uitslaande handen maar deze hadden we gelukkig niet meer nodig om een pluviometer vast te nemen want we wisten zo al dat die terug 0,0 mm aangaf.
Woensdag, 9 mei 2018
Tijdens de nacht is de lucht steeds vochtiger geworden waardoor de kleuren weer hun typische fletse neveltint hebben gekregen zoals we het in onze streken gewoon zijn. En er hingen ook stapelwolken die wat weg hadden van uitgegroeide castellanus bewolking. De zon wierp mooie stralenkransen langs deze wolkenschaduwen heen terwijl het vocht ook voor hogere minima zorgde met 13,3 graden. Hoe zomers het er ook mag uitzien, de koele lucht deed een erg geslaagde poging om van over zee het binnenland te veroveren. Vooral de westelijke gebieden en de kusten moesten het ontgelden. Wie in het oosten woonde kon nog genieten van zomerse condities en Malderen leek zich op het grensgebied te bevinden waar het met 23,4 graden al een stuk koeler was dan gisteren maar nog steeds aangenaam. De rest van de dag bleven we te maken hebben met fletse kleuren en stapelwolken die tijdens de avond echter weer grotendeels oplosten. De wissel der luchtsoorten heeft geen gevolgen gehad voor het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 9 mei 2019
Het was opnieuw zwaarbewolkt waardoor het kwik ook deze keer op peil bleef met minima van 6,9 graden. In tegenstelling tot gisteren viel er echter geen neerslag meer en er verschenen al snel weer opklaringen waarbij de bewolking overging in Cumulus en Cumulus fractus. Deze gingen zich op laag niveau uitspreiden tot Stratocumulus waardoor het somber en kil werd terwijl we van deze wolken natuurlijk niet veel regen meer hoefden te verwachten. Toch was het tegen de middag hier en daar (onderandere in Brussel) prijs al was het duidelijk dat de atmosfeer te stabiel was om voor echte zondvloed toestanden te zorgen. Door de verzwakte noordwestenwind was het ook niet meer zo guur als gisteren en tijdens een zonnig moment voelde het zelfs nog erg vriendelijk aan. De maxima kwamen bij dit alles uit op 19,0 graden. Tijdens de namiddag bleek de zon voldoende kracht te hebben om de buienactiviteit flink aan te zwengelen en kwam het op verschillende plaatsen tot felle stortvlagen. Hier en daar werd zelfs onweer waargenomen al was dit in Londerzeel niet het geval. Daar waren het gewone standaardbuitjes die allen goed bleken te zijn voor een neerslagtotaal van 0,1 mm. Tijdens de avond ging de bewolking meer en meer over in uitgestrekte Stratocumulusvelden waar amper nog andere wolkensoorten boven en onder voorkwamen waardoor het wel duidelijk was dat het met de buien afgelopen was in Malderen. Toch bleef het op andere plekken nog steeds meldingen van regen en onweer regenen. De Stratocumulusvelden zagen er tegen het einde van de avond echter behoorlijk dreigend uit waardoor de indruk ontstond dat we het komende nacht misschien toch niet droog zullen houden hier. Al deze bewolking zorgde er overigens voor dat de nachtelijke afkoeling werd afgeremd waardoor we waarschijnlijk weer vrij hoge minima zullen optekenen morgenochtend.
Zaterdag, 9 mei 2020
Na een redelijk zachte nacht met minima van 9,2 graden waren we weer gelanceerd voor een schitterende lentedag met zomerse trekjes. Eerst waren de luchten helder met hooguit wat condensatiestrepen en hier en daar een veldje Altocumulus floccus bewolking. Maar vanuit het zuidwesten naderde er meer bewolking. Deze werd uiteindelijk zichtbaar als Cirrus en Altocumulus al trok het allemaal maar moeizaam onze richting op. En dus bleef de zomersfeer erin zitten en met een zuidoostelijk briesje haalden we vlot 26,6 graden. Pas tegen de avond begon de bewolking zich dreigend samen te pakken in het zuiden en zuidoosten waar nu veel Cirrus en Altocumulus hing met hier en daar zelfs aambeeldvormige structuren. Geen wonder natuurlijk want op de radar waren al buien te zien boven het Belgische grondgebied. Meestal langs de Franse grens en naar het zuidoosten toe. In Malderen konden we ondertussen blijven genieten van droog en zacht weer tijdens de avond en het neerslagtotaal bleef uiteraard beperkt tot 0,0 mm.
Zondag, 9 mei 2021
We zijn tijdens de nacht aan de warme zijde van het front terecht gekomen en de hemel zag er nu totaal anders uit dan gisteren. De sluierwolken waren weg, het was droog, het was veel zachter en de hemel was vol gezaaid met honderden Altocumulus castellanus toefjes. Het oogde dus als een hoogzomerse tropendag met bijhorende onstabiliteit. De minima werden al erg vroeg bereikt met 10,6 graden maar de opwarming werd tijdens de voormiddag getemperd door de wolkenveldjes waarvan een deel al snel uitgroeide tot onweersbuien. Een van die buien was al omstreeks 7H te zien in het zuidwesten en deze trok rakelings ten westen van ons langs. Daarna trokken nieuwe onweersbuien voorbij maar we kregen er enkel wat schampschotjes van mee waarbij we het wel regelmatig hoorden donderen, soms met erg diepe, daverende dreunen erbij. Een erg krachtige zuid- zuidwestenwind strooide heel wat roet in de zomerse belevenis en dat kan op sommige plaatsen misschien letterlijk genomen worden want wie nu een barbecue aanstak moest meestal vaststellen dat de vlammen een paar huizen verderop ontstonden. Vooral tijdens de namiddag ging de wind er behoorlijk tegenaan en leek het wel alsof we middenin een storm zaten. Er trokken nog een paar onweersbuien langs waarna er vrij plots brede opklaringen binnen kwamen vanuit het zuidwesten. Deze waren wel volgezaaid met Cirrostratusbewolking dus de zuiderse blauwe hemel waren we nu wel kwijt. Hoe dan ook voelde het warm aan in de zon en na een tijdje begon het zelfs in de gierende windvlagen zwoel aan te voelen. We haalden maxima van 25,7 graden en naar de avond toe begonnen er terug Altocumulus castellanus wolkjes voorbij te komen terwijl er vanuit het zuiden Altostratus bewolking kwam opzetten. Het was echter in het westen dat zich rond 19H een muur van Cumulonimbi begon af te tekenen die dreigend donker kleurde door het tegenlicht. Hieronder ontstond na een tijdje een shelfcloud en aan de valstrepen die bijna horizontaal afbogen was te zien dat er wellicht zeer krachtige windvlagen optraden op sommige plaatsen. In Malderen bleek dit uiteindelijk nog mee te vallen en de onweersbuien trokken net ten noordwesten van ons langs. Het leek dus droog te zullen blijven maar de buienlijn had blijkbaar een staart die naar het oosten afboog waardoor we vanuit het zuiden plots een regengordijn zagen opdoemen dat ons snel overspoelde. Al is dat misschien veel gezegd want meer dan 0,7 mm viel er uiteindelijk niet en er zat zelfs geen onweer meer op. Tegen zonsondergang werd het weer droger en zagen we een fraaie hemel met aambeeldbewolking en opbollende stapelwolken waarmee we de dag konden afsluiten. Warme schemeringskleuren bleven ondanks dit alles echter uit en tijdens de rest van de avond viel er op wat verdwaalde druppels na geen neerslag meer.
Maandag, 9 mei 2022
Nog steeds was de hemel staalblauw boven ons en het is daarbij afgekoeld tot 8,2 graden. Dauw werd in deze droge luchtlaag maar nauwelijks gevormd en voor wolken gold hetzelfde eens de zon er weer bij kwam. We bleven de blauwe kleuren houden en pas tijdens de namiddag kregen we heel even enkele stapelwolkjes te zien, die opnieuw een zomerse aanblik hadden met felwitte kleuren en hoge basissen. Later dreef er Cirrusbewolking binnen vanuit het westen en deze ging over in Cirrostratus en Altostratus wat tegen de avond voor een sfeervol uitzicht zorgde met warme kleurentinten. Ook het kwik zag er warm uit trouwens met maxima van 26,3 graden en dat was ook geen wonder nu de wind helemaal naar het zuidwesten tot zuiden is gedraaid. Kort voor zonsondergang kregen we ook Altocumulus te zien in het westen maar dit bleef voorlopig zonder verdere gevolgen.
Dinsdag, 9 mei 2023
De Altostratus bewolking die we gisteren al zagen was de voorbode van een regenzone die vandaag in haar lengte over de Lage Landen zou trekken. Het regende al erg vroeg in de ochtend maar de grootste activiteit was voor de vroege namiddag gereserveerd. Voor die tijd was het eerder een druilerig weertype met wat licht gedruppel dat weinig voorstelde uit een Stratus wolkendek. Het was echter zeer kil en met het donkere, grijze weertype deed het ook weer meer denken dan een zachte winterdag rond Kerstmis dan aan lente. Dezelfde bewolking zorgde er niettemin voor dat het tijdens de nacht niet kouder is geweest dan 12,9 graden. Na de periode van wat intensere regen (die met een klassieke Nimbostratuslucht gepaard ging) tijdens de eerste helft van de namiddag begon het gedruppel geleidelijk af te nemen en de bewolking werd ook langzaam dunner. Op opklaringen hoefden we echter niet te rekenen, die arriveerden pas rond een uur of zeven en er zat toen nog veel sluierbewolking, Stratocumulus en Cumulus fractus achter de wegtrekkende regenzone waardoor de paar zonnestraaltjes die we zagen niet eens voelbaar waren. Warmer dan 14,6 graden is het dan ook niet geworden. Veel tijd om op te drogen was er overigens niet bij want omstreeks 23H arriveerden de eerste buien achter het front al die weliswaar kort duurden maar intenser waren dan de stratiforme regen die we overdag over ons kregen. Deze vulden het dagtotaal verder aan tot 15,4 mm.
Donderdag, 9 mei 2024
Tijdens de nacht kwam het tot opklaringen, maar in de vochtige en windstille lucht leidde dit vrijwel meteen tot nevel en mist waardoor we vanochtend in een kleine wereld wakker werden. Het was frisjes met minima van 7,2 graden en er werd massaal dauw gevormd waardoor het voor de fotografen en liefhebbers van dit soort tafereeltjes een echt feest was. En vervolgens begon dan het feest van de zomerliefhebbers want de mist begon geleidelijk op te trekken terwijl het licht intenser werd. We zagen nu overal Stratus fractus wolken en deze losten verder op om plaats te maken voor Cirrus. De uren daarop dreef er wel meer en meer van die sluierbewolking binnen en in de nevelige atmosfeer zagen we na verloop van tijd ook Altocumulusvelden binnen trekken waardoor de zon het moeilijk kreeg. Ondanks dit alles bleef het licht ook zonder zonneschijn zeer intens en de zonnepanelenbezitters onder ons konden dan ook nog steeds van hun 'gratis' kook of was sessie genieten. En het was nog steeds zeer rustig met een noordoostelijk, zwak briesje terwijl we een aangename 20,3 graden mochten noteren en ervaren. Tijdens de avond klaarde het weer uit en de lucht werd nu een stuk blauwer, zij het nog steeds met een nevelige tint erin. Deze weersverandering ging gepaard met een merkbaar aantrekkende wind die nu naar het noorden kromp en tot rond zonsondergang bleef doorwaaien. Daarna keerde de rust weer, voor zover die al weg was, en eindigden we de dag in klamme en kille omstandigheden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.