Zondag, 16 mei 2004
Blijkbaar heeft de zon een kater overgehouden aan haar uitbundige activiteiten van de voorbije dagen en heeft ze zich vreedzaam teruggetrokken achter een dikke laag stratusbewolking. Gelukkig was dit maar tijdelijk want naar de middag toe werden we weer getrakteerd op aangenaam lenteweer met af en toe wat onschuldige stapelwolkjes. De temperaturen waren ook vandaag aangenaam en dat bleven ze tot een eind in de avond zodat het aangenaam terrasjesweer werd. De waarden schommelden tussen 21,9 graden in de ochtend en 7,7 graden in de namiddag. De wind hield zich eveneens gedeisd met maximaal 19 km/h en de komende dagen ziet het er ook veelbelovend uit zij het dat we vanaf vrijdag rekening moeten houden met een 'ontnuchtering' van ons lenteweertje.
Maandag, 16 mei 2005
Vanochtend werd de Malderse bevolking opnieuw vriendelijk begroet door een stralend lentezonnetje. Bewolking was er aanvankelijk nauwelijks, maar een band van sluierwolken en later ook middelhoge bewolking boven de noordelijke horizon bleef niet lang onopgemerkt en het ding schoof langzaam maar zeker dichterbij tot hij in de loop van de avond opeens in een ruk doorstootte en de zon buiten beeld duwde. Lang duurde het niet eer er regen begon te vallen al blijven de hoeveelheden vooralsnog beperkt tot wat gedruppel. De tendens naar een koelere, om niet te zeggen koude periode is hiermee gezet maar qua temperaturen hadden we vandaag nog niet veel te klagen. Zo liep het kwik vanmiddag op tot 20,4 graden onder begeleiding van een matige wind die maximaal 18 km/h haalde uit het zuidwesten. De minima waren echter andere kaas; met 3,8 graden was het vanmorgen weer bibberen al bleef de zaak vorstvrij. Hoewel de ijsheiligen ondertussen voorbij zijn is het niet uitgesloten dat we in de lucht die zich achter het opstomende koufront bevindt een paar nachten met vrieskou zullen moeten doorworstelen.
Dinsdag, 16 mei 2006
Aan bewolking was er opnieuw geen gebrek vanochtend. De positieve zijde hiervan is dat het zeer zacht bleef, met minima van 13,9 graden waanden we ons in het hartje van de zomer, maar al snel maakten we kennis met de keerzijde van de bewolking: namelijk dat hij niet meteen optrok en er dus een sombere, licht herfstachtig aandoende voormiddag op volgde. Het werd dan ook niet zo warm als gisteren met "slechts" 21,1 graden. Na de middag werden er echter toch nog werk gemaakt van het opruimen der laaghangende wolken zodat er nog een weinig zon aan te pas kwam. Er stond echter nog een niet te verwaarlozen westelijke wind met snelheden tot 29 km/h die tijdens de avonduurtjes op haar beurt weer is gaan liggen. De weergoden hadden echter nog een verrassing voor Malderen in petto: terwijl dit niet voorspeld werd, is er vanuit Frankrijk een sterk activerend onweersgebied komen opdagen welke tijdens het eerste deel van de nacht nog voor aardig wat vuurwerk zou kunnen zorgen. Misschien wel het einde van de droogte waar de omgeving door geteisterd wordt?
Woensdag, 16 mei 2007
Niet meteen een glansrijke aanvang van de daglichtperiode; vochtig was hij daarentegen wel met een afwisseling van matige tot vrij intense regen met periodes van lichte motregen. De bewolking bleef de ganse voormiddag bepalen, maar de neerslag ging steeds meer over in stevige buien terwijl de luchten dreigender werden. Op verschillende plaatsen, voornamelijk in Nederland kwam er ook onweer voor bij neerslagtotalen van 30 mm en meer op enkele uren tijd. Het liep te Malderen zo'n vaart echter niet, al kregen we rond de middag ook een paar flinke buien te verwerken. Later stabiliseerde de atmosfeer zich door de nadering van een warmtefront en volgde een periode met opklaringen waarvan het kwik kon profiteren om op te klimmen van 10,9 naar 16,8 graden. Na de middag domineerden Cirrostratus en Cumulus mediocris het weersbeeld terwijl er een zwak zonnetje scheen. Dit bij een noordwestelijke wind die nog snelheden tot 30,6 km/h wist te halen. De bewolking ging tijdens de avond geleidelijk over in Altostratus en daaruit ging het omstreeks 22H weer druppelen. We konden om middernacht een neerslagtotaal van 6,0 mm wegschrijven.
Vrijdag, 16 mei 2008
Het verzwakte occlusiefront dat al dagen boven onze streken lijkt te zijn vastgeroest, heeft de voorbije nacht eindelijk wat progressie kunnen maken naar het noorden waardoor we in de vochtige maar koelere lucht aan de achterzijde terechtkwamen. Dit vertaalde zich tijdens de ochtend in rustig en droog weer met bewolking die uit Cirrostratus, Cumulus en Stratus fractus bestond, en dit bij temperaturen die naar 13,7 graden waren gedaald. Overdag ontstonden er in deze luchtmassa opnieuw buien met onweer, maar dit was vooral boven het noorden van Frankrijk het geval. Malderen bevond zich in een gebiedje tussen de eerdergenoemde buien en een lijn van onweders op het occlusiefront dat zich nu boven Nederland bevond. We konden dus de hele dag blijven genieten van het rustige, droge weer waarmee we gestart zijn, terwijl het beetje zon dat we tussendoor kregen, nog voldoende was om de temperaturen te laten stijgen van 13,7 naar 20,9 graden in de namiddag. De wind zocht nu het west- noordwesten op en haalde snelheden tot 22,5 km/h. Tegen de avond slaagden de Franse buien er alsnog in om dichterbij te krabbelen, maar ondertussen waren ze zodanig afgezwakt dat ze vooral uit gewone regen bestonden die ons omstreeks 22H bereikte, en werd voorafgegaan door opvallende oranje- rode tinten waarin de nevelig aandoende lucht boven Malderen kort voor zonsondergang oplichtte. Vermoedelijk waren dit de ijskappen van de onweersbuien die in het laatste zonlicht oplichtten. De neerslag werd vrij intens naar middernacht toe en zorgde ervoor dat we uitkwamen op een totaal van 0,6 (?) mm.
Zaterdag, 16 mei 2009
Ondertussen zijn we weer in frisse (7,4 graden als ochtendminima), polaire luchtmassa's terecht gekomen waardoor er vanmorgen niet veel meer overbleef van ons moeizaam opgespaarde zomergevoel. Gelukkig konden de diepblauwe opklaringen tussen de Cumulus, Cumulus fractus en Stratocumuluswolken ons nog wat verlichting brengen. Tijdens de namiddag kregen we een gelijkaardig weerbeeld voorgeschoteld, waarbij de temperatuur geleidelijk opliep naar een gematigde 18,6 graden. De weergoden lieten dit echter niet zomaar gebeuren, en kwamen ons in de tweede helft van de namiddag afstraffen met regenbuien die behoorlijk pittig uitpakten. De buien hadden het vooral op west- Vlaanderen gemunt, terwijl het in Maderen waarschijnlijk hooguit wat schampschoten waren die ons 0,2 mm opleverden. De wind wakkerde bij dit alles aan tot 38,6 km/h uit zuid- zuidwestelijke richtingen. Helemaal op het einde van de avond kwamen er behoorlijk pittige onweersbuien opzetten die de dag in het westen met een indrukwekkende lightshow wisten af te sluiten. In Malderen was hier echter niets van te merken, en gingen we aldus in stille en vredige omstandigheden de nacht in.
Zondag, 16 mei 2010
Een dikke laag Altostratusbewolking heeft zich afgelopen nacht van Malderen meester gemaakt, en zorgde ervoor dat het erg somber en kil was tijdens de eerste helft van de voormiddag. De bewolking was echter scherp begrensd en in het oosten was de lucht nog helemaal blauw. Wie er tijdig bij was kon vanochtend vroeg dus nog wat zonnestralen meepikken toen de zon laag genoeg stond om onder de wolkenrand te blijven. Lagere kwikstanden dan 6,2 graden en vorstige toestanden hoefden we onder het wolkendek uiteraard niet te vrezen al kon het in het oosten van het land nog aardig afkoelen. Naar de middag toe werd de bewolking geleidelijk dunner en konden we alsnog van een vriendelijk lenteweertje met aardig wat zonneschijn genieten. Tijdens de namiddag werden er echter stapelwolken gevormd waardoor de zon het dikwijls zwaar te verduren kreeg. Er stak bovendien een erg krachtige westenwind op die met snelheden tot 29,0 km/h voor enige hinder zorgde. Tijdens de zonnige perioden kon het opwarmen tot 19,2 graden terwijl het uit de wind aangenaam toeven was. De bewolking zag er op sommige momenten erg dik en dreigend uit maar het bleef droog op deze locatie. Tijdens de late namiddag en avond nam ze weer af, maar bleef er nog erg veel sluierbewolking over. Toch ziet het ernaar uit dat we een zwaarbewolkte nacht tegemoet gaan, want tijdens de avond is er vanuit het noordwesten Stratocumulusbewolking komen opzetten welke bij een naderend koufront hoort. De bewolking organiseerde zich in een van zuidwest naar noordoost lopende band die werd vooraf gegaan door Stratocumulus lenticularis formaties. Deze remden de afkoeling opnieuw af zodat het een (relatief) zachte nacht zal worden. Veel neerslag lijkt er echter niet in te zitten, en als er al wat zal vallen zal dit niets meer veranderen aan het dagtotaal dat opnieuw op 0,0 mm is blijven steken.
Maandag, 16 mei 2011
Het warmtefront zorgde ook afgelopen nacht en vanochtend voor veel bewolking waardoor de temperatuur niet beneden 10,8 graden is gezakt. Het weersbeeld bleef echter somber en kil terwijl er af en toe wat motregen viel. Broodnodig water voor de dorstige natuur, maar de neerslag was niet meetbaar terwijl de grond er 's avonds nog steeds droog en stoffig bijlag. We kwamen in zachtere lucht terecht, maar de maxima bleven door de bewolking ver achter waardoor we met 17,8 graden vrede moesten nemen. Naast dit alles stond er veel wind, en deze kwam uit het west- zuidwesten met snelheden tot 30,6 km/h. 's Avonds waren we reeds in de warme sector beland waardoor het opvallend zachter was dan gisteren en vanochtend terwijl er opklaringen binnen dreven vanuit het zuidwesten. De bewolking deed een beetje onstabiel aan doordat het koufront niet ver ten noordwesten van ons lag, en dit vertaalde zich in veel Altocumulus undulatus die zich aftekende tegen een opvallend diepblauw gekleurde hemel. Deze bewolking nam op het einde van de avond opnieuw toe al volgden er kort voor middernacht weer wat opklaringen die een mooi uitzicht op de volle maan toelieten. Wel bleef het droog en is het neerslagtotaal dus andermaal blijven steken op 0,0 mm.
Woensdag, 16 mei 2012
Het was bloedstollend koud vanochtend, maar gelukkig waren er geen ijskristallen en tot pudding verworden plantjes te vinden bij minima van 4,8 graden. Boven Malderen was de hemel helder bij zonsopgang, en in de verte waren flinke stapelwolken te zien, ingebed in Stratocumulusvelden die door uitspreiding werden gevormd. Hieronder hingen al valstrepen maar meestal bereikten ze de grond niet. De zeer brede opklaringen werden tijdens de voormiddag opgevuld door mooiweerswolkjes die na de middag slechtweerswolken werden met de nodige buiigheid tot gevolg. In Brussel kwam het bijvoorbeeld tijdelijk tot flinke regenval met wat hagel ertussen gemengd. In vergelijking met gisteren was het niettemin vriendelijker: de opklaringen waren breder en de buien groeiden niet uit tot zware onweders. Voor de actief- weerliefhebber geen goede zaak, maar de weerfotografen kwamen wel beter aan hun trekken. Het kwik presteerde ondanks die opklaringen ondermaats met 15,4 graden als maximum en er stond een kille noordwestenwind die gelukkig niet te hevig was met snelheden tot 27,4 km/h. Naar de avond toe stierven de buien uit en werd het rustig maar erg koel. We sloten uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 0,2 mm.
Donderdag, 16 mei 2013
Na een niet eens zo koude nacht (maar ook geen warme bij minima van 8,1 graden) zag de atmosfeer er zowaar zomers uit met onstabiel ogende Stratocumulus castellanus, Cumulus congestus en Altostratus erin. Voor wie nog maar een beginner is in de kennis der wolkensoorten zag ze er echter even grijs en somber uit als een herfstlucht. Want grijs was ze zeker met een volledige bedekking van het luchtruim en zelfs in onze fantasie slaagde de zon er niet in om er doorheen te schijnen. Er viel lichte regen maar het waren wel dikke druppels en je kon gemakkelijk aanvoelen dat deze druppels de voorbode waren van nog meer druppels. Die kwamen er in de loop van de voormiddag en tijdens de namiddag waarbij het op sommige momenten flink doorregende uit een klassieke Nimbostratus lucht met behoorlijk wat losse en donkere wolkenflarden eronder. De hoge activiteit was te wijten aan de grote temperatuur contrasten met maxima dichtbij 20 graden in het oosten van Nederland terwijl het in het westen meestal 8 of 9 graden was. Deze temperatuurverschillen werkten natuurlijk als een rode lap op een stier die pas op het einde van de namiddag door haar poten zakte met droge perioden en hooguit wat fijne motregen tussendoor als gevolg. Warmer dan 11,3 graden is het niet geworden in Malderen en een koelbloedige zeebries met snelheden tot 20,9 km/h uit het noordwesten zorgde voor bijkomend herfstgevoel. De laatste ogenblikken voor zonsondergang was er een grijze Altostratuslucht te zien waaronder zeer laaghangende wolkenflarden te zien waren die erg snel voorbijdreven. De motregen was niet meer meetbaar zodat het neerslagtotaal constant bleef met 7,6 mm als dagtoaal.
Vrijdag, 16 mei 2014
Afgelopen nacht is het op grote schaal tot grondvorst gekomen waarbij vooral Nederland geviseerd werd door deze vinnige stuiptrekking van de ijsheiligen. In Malderen leek het allemaal mee te vallen, de minima kwamen er uit op 4,5 graden en er was geen ijs of rijp te zien in de onmiddellijke omgeving van het weerstation. We begonnen de dag in bijna heldere omstandigheden waarbij enkel wat dunne sluierwolkjes en enkele condensatiestrepen van vliegtuigen te zien waren. Daarna werden er weer stapelwolken gevormd, maar het ging om onschuldige, afgeplatte exemplaren die nauwelijks een hindernis betekenden voor de zon. Het warmde op tot 21,1 graden bij een zwakke, nauwelijks voelbare noordenwind. Tegen de avond losten ze weer op en vervolgens viel op dat het een stuk zachter was dan de voorbije avonden rond het zelfde tijdstip ondanks de open hemel. Aangenaam warm was het echter nog lang niet toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Zaterdag, 16 mei 2015
De gisterenavond opkomende sluierbewolking is snel dikker geworden waardoor het reeds vroeg in de nacht volop aan het plenzen was. De neerslag had een buiig karakter, doch tegen het krieken van de dag was deze overgegaan in druilerige motregen die werd afgewisseld door lichte regen. Het donkere, kille en druilerige weertype hield aan tot na de middag waarbij de bewolking uit Stratus en Stratus fractus bestond. Na een tijdje werd het echter zachter en ging het in combinatie met het overvloedige vocht broeierig aanvoelen. Dit gevoel werd versterkt door de bijna afwezige wind die uit west- zuidwestelijke richting kwam. De bewolking brak en ging over in een mengvorm tussen Cumulus en Stratus fractus die aanvankelijk forse afmetingen had en er dus dreigend uitzag. Dit zorgde al snel voor nieuwe buien al bleef het in Malderen beperkt tot enkele weliswaar zeer dikke, tropisch aandoende regendruppels. Het smaakte naar meer voor de onweers- en actief weerliefhebbers, doch ze bleven op hun honger zitten want de atmosfeer werd verbazend snel stabieler vanuit het westen en voor we het doorhadden was er niet meer dan wat mooiweerswolkjes en dunne, gebroken Stratocumulus te zien. De opklaringen werden snel breder en de laatste uren van de dag verliepen in aangename, zonnige omstandigheden. Na zonsondergang werd echter duidelijk dat we weer in koelere lucht waren terechtgekomen en gingen de thermometers in sneltempo naar beneden. Kouder dan 5,3 graden is het echter op geen enkel moment geweest. De regenzone en de buien bleken uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 0,7 mm.
Maandag, 16 mei 2016
Onder een open hemel is het op sommige plaatsen tot matige grondvorst gekomen. In Malderen was gelukkig geen schade aan de planten merkbaar. De minima in thermometerhut zijn op 7,8 graden uitgekomen. Tijdens de voormiddag werden er erg snel Cumulus wolkjes gevormd maar er was veel minder uitspreiding waardoor we de zon terug meer te zien kregen. Dit was overigens maar in een smalle band van enkele kilometers zo, daar waar de lucht over de ganse afstand over het Scandinavische schiereiland was gestroomd met Malderen net in het midden van de as op het verlengde van deze Scandinavische glijbaan. Resterende bewolking betond uit Cirrostratus, Cumulus mediocris en gebroken Stratocumulus die zich op verschillende hoogtes en met verschillende diktes ophield. De stapelwolken waren tijdelijk erg talrijk en het was dan ook maar een geluk dat de koude noordenwind wat is afgezwakt. Je zal er bij maxima van slechts 17,1 graden maar moeten tegenin fietsen of wandelen. Tijdens de avond losten de stapelwolken op en waren er vooral flinterdunne Stratocumulusvelden en Cirrostratus te zien. Met in het westen een dikke laag Stratus en Stratocumulus waar het waarschijnlijk niet zo gezellig onder was. Neerslag is er opnieuw niet aan te pas gekomen met een dagtotaal van 0,0 mm, het begint zelfs behoorlijk naar een droogteperiode te evolueren.
Dinsdag, 16 mei 2017
De bewolking is tijdens de nacht weer helemaal opgelost waardoor we de dag in vriendelijke en zonnige omstandigheden begonnen bij minima van 17,1 graden. De resterende bewolking bestond uit Cirrus, Cirrostratus en Altocumulus. We kwamen in onstabiele en warme, subtropische lucht terecht waardoor het snel opwarmde en zwoel ging aanvoelen in de zon. Hier en daar waren onweersverklikkers te zien zoals Floccus en Castellanus bewolking maar voorlopig hoefden we ons daar nog geen zorgen over te maken / erop te hopen en de hele dag verliep dus in droge omstandigheden. Met maxima van 28,7 graden werd het voorlopig de warmste dag van het jaar terwijlde zon enkel concurrentie kreeg van Cumuluswolken (mooiweersvariant), Cirrostratus en vooral naar de avond toe ook Altocumulusvelden. De wind was meestal aan de zwakke kant en kwam uit zuidzuidwestelijke richtingen terwijl het zeer drukkend ging aanvoelen, zeker in de warmere binnensteden. Tijdens de avond kregen we meer met dreigende wolkenvelden te maken die zich vooral in het westen samenpakten, maar ook dit leverde nog geen regen of buien op zodat de terrasjesgangers konden genieten van een warme zomerse avond zoals we ze in onze streken maar zelden mogen meemaken. Aangezien zweetdruppels niet mogen worden meegeteld, konden we ook vandaag weer een neerslagtotaal van 0,0 mm in de boeken schrijven. We gingen de nacht in rustige omstandigheden waarbij het tot laat in de nacht duurde voordat de temperatuur onder de twintig graden daalde.
Woensdag, 16 mei 2018
Na een zachte nacht met minima van 10,6 graden oogde de atmosfeer onstabiel met castellanus structuren tussen de Stratocumulusvelden die voorbij dreven. Op de radar was een hele buientrein te zien die pal op Londerzeel afstevende en we leken dus in de running te zijn voor een echte zondvloed. Maar Londerzeel zou Londerzeel niet zijn als de buien niet met een bijna atomische precisie langs en rond het weerstation werden geleid waardoor het neerslagtotaal na een hele dag intens buiengeweld op 0,0 mm bleef steken. Er zouden enkele dikke druppels gevallen zijn en daar bleef het bij. Om het leed van de reeds teleurgestelde planten te vergroten stak er tijdens de avond een brutale noordooster op die elk druppeltje vocht meedogenloos aan de uitgedroogde omgeving onttrok. En het was zeker geen wind die continentale warmte bracht want het kwik tuimelde meteen naar beneden nadat we maxima van 21,2 graden hadden opgetekend. Op de terrasjes waren dan ook hooguit interventieploegen te vinden die de windschade onder controle moesten krijgen of een enkele fietser die door de plotse vlagen van zijn baan is afgeweken. Na zonsondergang werd het weer iets rustiger al zagen we nu wel dreigende castellanusvelden opzetten vanuit het oosten. Maar ook dit leverde niets meer op en we gingen een droge en koele nacht in.
Donderdag, 16 mei 2019
Ondanks de opkomende wolkenveldjes was het vanochtend weer kraakhelder bij minima van 5,4 graden. Op het eerste zicht dan toch want wie even de moeite deed om het platteland op te zoeken voor een beter zicht in oostelijke richting kon daar dikke Stratocumulusvelden ontwaren die laag boven de horizon hingen. En volgens de satelliet- en radarbeelden hing daar ook het een en ander klaar om via de noordoostelijke tot oostelijke stroming naar de Lage Landen gevoerd te worden. Zoals gewoonlijk zag het er echter een stuk dreigender uit dan het was want de wolkenvelden liepen steeds stuk op de droge luchtmassa die boven de Lage Landen is ingevangen waardoor ze voortdurend oplosten vanuit het westen. Verder dan wat stapelwolken na de middag kwam het voorlopig niet. Tegen de avond slaagden koelere luchtmassas die zich achter de storing bevonden erin Nederland vanuit het noordoosten te veroveren waardoor het kwik er snel onder de tien graden zakte terwijl Malderen nog kon genieten bij zomers aandoende maxima van 21,3 graden bij een zwakke tot matige noordoostelijke bries. Tegen de avond dreef er dan toch Stratocumulus binnen vanuit het noordoosten maar deze was nog steeds aan sterke oplossing onderhevig waardoor blauw de hoofdkleur bleef. Pas na 22H begon het vanuit die hoek volledig te overtrekken al bleef het nog steeds droog en bleef het neerslagtotaal dus op 0,0 mm steken.
Zaterdag, 16 mei 2020
Na een heldere nacht met minima van 3,5 graden zagen we in het westen een laag met Cirrostratus hangen waar toefjes Cirrus uit leken verder te lopen. Deze bewolking breidde zich snel uit over de rest van het luchtruim en er hingen ook Stratocumulusvelden en Cumuluswolken onder. Het leek het begin te zijn van een kille dag waarbij we het niet droog zouden houden, maar niets was minder waar. Het kwam niet verder dan Altostratus en vanuit het westen werd de sluierbewolking weer dunner. En de stapelwolken en Stratocumulusvelden leverden ook geen buien of perioden met regen op. De zon dook er erg vaak achter weg al begon het tijdens de tweede helft van de namiddag toch wat meer op te klaren vanuit het noorden. Dit liet een bescheiden opwarming naar 19,9 graden toe. Later dreven er opnieuw meer wolken binnen en werd de lucht ook weer wat melkachtiger terwijl de lucht blijkbaar vochtig genoeg was om een zonsondergang in warme kleuren toe te laten. De werkloosheid van de pluviometer bleef ook vandaag verder duren met 0,0 mm.
Zondag, 16 mei 2021
De bewolking is tijdens de nacht weer opgetrokken en de dag begon helder met een zuiders blauwe lucht en noorderse minima van 7,5 graden. Maar die zuiderse lucht was nog steeds zwanger van het vocht en zelfs de geringste schijnbeweging van de zon om wat hoger aan de hemel te klimmen was al voldoende om alles te laten vol schieten met Cumulus fractus. Deze bewolking ging samen klitten waardoor het somber en kil werd maar na een uurtje was die zon nog hoger geklommen en was de thermiek zo krachtig dat het net gevormde Stratusdek meteen weer werd opgelost. Maar dan ontstonden er stapelwolken en begon de dreiging van de buien er weer in te komen. Aanvankelijk stelde dat niet veel voor en waren het vooral wolkenvelden die de revue passeerden en het de zon lastig maakten maar halverwege de namiddag zagen we dan toch indrukwekkende ijskappen verschijnen in het westen. Ondertussen was het opgewarmd tot 16,7 graden en op momenten dat de zuidwestenwind even ging liggen voelde het weer opvallend zwoel aan in de zon. Er volgde een erg pittige bui maar zonder onweersverschijnselen waarna het terug zonnig en warm werd. En opnieuw zagen we flinke stapelwolken verschijnen in het westen waar deze keer wel donderslagen uit weerklonken. Dit onweer trok echter ten noordwesten van ons langs en een andere cel miste ons via het zuiden. Doch er ontstond een lijn van buien die in haar lengte pal over Malderen trok waarbij de activiteit niet zo hoog was maar de neerslag wel vrij lang duurde. Daarna kregen we weer opklaringen terwijl we konden genieten van schitterende buienluchten in alle richtingen. Later in de avond zagen we vanuit het zuidwesten erg hoge Cirrusbewolking binnentrekken en volgens de satelliet was dit de ijskap van een erg grote buiencluster die op ramkoers lag. Deze kwam langzaam dichterbij maar er ontstond massaal Stratocumulus onder waardoor we het gevaarte vanop de begane grond niet zo goed konden waarnemen. Maar uiteindelijk bleef het verrassingseffect binnen de perken want erg veel stelde de bui niet meer voor en we kregen vooral perioden van matige regenval te verwerken die soms wat aan de intense kant was. Door de omvang van het buiencomplex regende het echter lang en uiteindelijk vulde dit het dagtotaal verder aan tot 5,3 mm.
Maandag, 16 mei 2022
Tijdens het tweede deel van de nacht is de wind flink gaan aantrekken en het voelde daardoor erg luchtig aan ondanks de zwoele minima van 17,5 graden. Er hingen zowat overal Altocumulusvelden, Cirrus, Cirrostratus en in het zuidwesten Altocumulus castellanus. Het was hieruit dat we tijdens de voormiddag flinke stapelwolken zagen ontstaan en deze groeiden ook snel uit tot onweersbuien. Op korte tijd kon dit zich organiseren tot een lijn die net ten noordwesten van ons voorbijtrok en we konden de donders tot in Malderen horen. Helaas leverde het slechts een paar regendruppels op. Daarna klaarde het op en ging het drukkend aanvoelen, maar vanuit het zuidwesten kwam er dreigende laaghangende bewolking opzetten. Het leek nu alsof we toch nog iets zouden kunnen meepikken in Malderen, en hier en daar was ook nog een donder hoorbaar wat dit gevoel versterkte. Ook waren er in de Stratus en Stratus fractus bewolking onstabiele castellanusachtige structuren te zien. Het gerommel was echter eveneens afkomstig uit de buienlijn die ons al lang gepasseerd is en uiteindelijk was het gewoon een veld met bewolking dat ons passeerde. Het leverde een paar druppels op en een koele naar het westen ruimende wind die verder aanwakkerde, was het signaal dat we alle hoop nu wel definitief konden opbergen. De pluviometer zond een gelijkaardig signaal uit met 0,0 mm als neerslagtotaal. De laagste wolken werden tijdens de uren daarop schaarser en we kregen nu een bovenlucht van Cirrostratus en Altostratus te zien waaronder de laatste wolkenflarden overgingen in Cumulus. Later in de namiddag begonnen er in het zuidwesten weer diepblauwe luchten te verschijnen waarin de stapelwolken zich wat verder konden ontwikkelen. Deze bleven er echter onschuldig (of kwaadaardig vanuit het perspectief van de tuinierder) uitzien. Het werd nog 25,2 graden al voelde het soms kil aan tijdens de erg vlagerige wind die op haar beurt wel de verdamping verder aanwakkerde en de verwoestijning van Malderen dus flink deed versnellen.
Dinsdag, 16 mei 2023
Het is tijdens de nacht weer opgeklaard en de dag startte zonovergoten bij frisse minima van 4,2 graden. Maar vanuit het noorden dreven er snel Cumuluswolken en Stratocumulusvelden binnen waardoor het leek alsof er ons een grijze en kille voorjaarsdag te wachten stond. Maar niets was minder waar want het ging om een kleine gordel van laaghangende bewolking die meteen weer werd gevolgd door opklaringen. Hierin ontstonden nog wel Cumuluswolken die de zon regelmatig uit beeld duwden maar al bij al werd het een erg fraaie dag waarbij het in de wind wat frisjes aanvoelde bij maxima die ook erg bescheiden waren met 15,9 graden. We moesten het dus van de zon hebben tussen die stapelwolken door en gelukkig is die in deze tijd van het jaar erg krachtig. Er kwam Cirrostratusbewolking opzetten vanuit het zuidwesten en deze was zo egaal dat ze bijna niet als wolkensoort te herkennen was. Maar de hemel werd er wel melkachtig door en zeker naar de avond toe viel dit erg op. Wellicht is het ook deze bewolking en de advectie die ermee gepaard ging, die voorkwam dat we vandaag met laaghangende wolkentroep zouden te maken krijgen. De Cumuluswolken losten tijdens de avond op al kregen we tijdelijk wel met Stratocumulusvelden te maken die rond zonsondergang weer uit het niets kwamen opzetten. Hierin waren ook castellanus structuren te zien maar het bleef droog en we konden het neerslagtotaal dus al gemakkelijk voorspellen met 0,0 mm. Het koelde nu wel scherp af en de aangename zonnewarmte van overdag was dus al snel vergeten. Later in de avond klaarde het weer op en de Cirrostratusbewolking leek nu ook grotendeels te zijn verdwenen waarbij ze plaats maakte voor wat verwaaide Cirrus.
Donderdag, 16 mei 2024
De neerslag is tijdens de nacht steeds intenser geworden en vanochtend viel het er met bakken uit in de vorm van dikke tropisch aandoende druppels al waren de minima wat gematigder met 13,0 graden. Net als gisteren was het opnieuw opvallend rustig met bijna geen zuchtje wind. Onder een parasol of een afdakje zou het uiteindelijk nog niet zo slecht geweest zijn om bijvoorbeeld een ontbijt in de buitenlucht te doen al was het voor de meesten onder ons afzien geblazen in de ochtendspits die door dit alles vol getroffen werd. Na een tijdje werd de neerslag wat minder intens maar net als gisteren ging het terug om een afwisseling van actievere en minder actieve delen in de regenzone waar dus nog steeds buienlijntjes zaten ingebed. Tegen de middag zaten we nog steeds in het midden van de storing, maar die is ondertussen uit elkaar beginnen te vallen in afzonderlijke wolken en buiengebieden waartussen opklaringen ontstonden. De lucht werd daarin erg onstabiel en de zon die er weer doorkwam liet het broeierig aanvoelen, zeker met de nog steeds erg zwakke zuidoostelijke wind. Tijdens de namiddag zagen we weer flinke Cumulus congestus wolken ontstaan die hier en daar verijzing toonden terwijl er op lager niveau Stratocumulusvelden hingen. Voor de zon was dit een hele uitdaging om erlangs te raken maar af en toe lukte dit en als dit het geval was, zorgde het contrast met de buien die blijkbaar rakelings langs Malderen trokken voor onaards ogende inktzwarte luchten. En ook tijdens die opklaringen voelde het weer broeierig aan in de zon ondanks de bescheiden 19,3 graden als maximum, je kon echt voelen dat de atmosfeer bruiste van energie en potentie ook al zaten de grootste buiencomplexen een heel eind naar het noorden boven Nederland. Wanneer de zon weer wegdook voelde het dan ineens weer kil aan maar van een bijtende gure kou was bijlange geen sprake want er stond nauwelijks wind, en ook voor sterke valwinden langs de buien was de atmosfeer teveel verzadigd met vocht. We hielden het dus uiteindelijk droog in Malderen al heeft de natuur en degenen die erin rond lopen of leven ondertussen wel al haar bekomst gehad met een dagtotaal van 14,2 mm.