Maandag, 31 mei 2004
We begonnen de dag met veel wolken maar gelukkig kwam de zon er vrij snel door zodat we een tijdje van mooi weer konden genieten. Deze opklaringen waren echter het startsein voor de weergoden om een buienlijn met onweerachtig karakter in elkaar te flansen die vervolgens met veel bravoure over ons land gestuurd werd. Te Malderen was het pluviaal en auditief gebeuren echter niet meteen om van achterover te vallen met slechts 2,8 mm waarvan 2,6 mm van het onweer zelf. Op andere plaatsen werd blijkbaar veel kwistiger met de vochtige producten omgesprongen, dikwijls zelfs een veelvoud van wat we hier gekregen hebben. De temperaturen deden het hier niet slecht, met maxima van 20,3°C en een vrij zachte start van 10,1°C. De wind was de hele dag vrij kalm maar de rukwinden die aan het onweer voorafgingen zorgden toch nog voor een uitschieter van 34 km/h. Naar de avond toe kwamen brede opklaringen de zaak weer opfleuren maar het melkachtig kleuren van de hemel verraadt reeds dat we de komende uren nog meer wolken en regen tegoed hebben...
Dinsdag, 31 mei 2005
Onder invloed van de nachtelijke opklaringen was het kwik vanmorgen inderdaad erg diep weggezakt, namelijk tot 7,2 graden. Vervolgens konden we een groot deel van de dag genieten van een aanvankelijk heldere hemel waarin de zon flink haar gang kon gaan, resulterend in maxima van 19,7 graden, doch onder begeleiding van een zuidwestelijke wind tot 23 km/h werden er stapelwolkjes aangevoerd die steeds omvangrijker werden en gezelschap kregen van hoge en middelhoge bewolking. En dat bleef niet zonder gevolgen want dit alles had te maken met een trogpassage waarbij te Brussel enige neerslag viel en ook te Malderen een neerslagtotaal van 0,4 mm werd vergaard. Het zou tevens geonweerd hebben te Malderen, maar niet zo hevig en nadien was de zon weer van de partij. De komende nacht lijkt zich hierdoor net als gisteren helder aan te kondigen waardoor we ons weer aan een vrij frisse ochtend kunnen verwachten. Vanuit het westen zet een regenzone echter koers richting Lage Landen en daardoor zullen we morgen wellicht last krijgen van veel bewolking en mogelijk enige regen. De temperaturen zullen zich de komende dagen rond of net boven het normale niveau ophouden maar de invloed van depressies en regenzones wordt in de loop van de week steeds groter.
Woensdag, 31 mei 2006
Hoewel de dag nog vrij aardig begon met een mix van opklaringen, fraai ogende stapelwolken en een buitje tussendoor, moesten we al snel afscheid nemen van het boeiende, wisselvallige weer dat we achter de rug hebben. De opklaringen namen snel af in aantal en vanuit het noordwesten kwam een troosteloos, grijs Stratocumuluswolkendek opzetten. Een sporadische opklaring passeerde af en toe nog de revue, maar wie dit wilde opmerken moest al bijna constant het luchtruim scherp in de gaten houden. Droog bleef het evenmin, er vielen af en toe nog buien die onderandere in Brussel vrij pittig uit de hoek kwamen, maar te Malderen lijken de hoeveelheden neerslag mee te vallen met 2,6 mm. De temperaturen vallen dan weer tegen: onder de grijze wolkensoep haalden we amper 5,2 tot 13,2 graden terwijl de noordwestelijke wind het nog eens extra guur maakte met haar snelheden tot 29 km/h. Ook tijdens de avonduurtjes hield de bewolking hardnekkig stand terwijl er af en toe nog wat regen bijviel.
Donderdag, 31 mei 2007
Tijdens de nachtelijke uurtjes zijn er alsnog een paar postfrontale buien in geslaagd om meetbare neerslag te produceren waardoor we in een erg vochtige omgeving het daglicht zagen wederkeren. Samen met de buien dreef er ook veel bewolking voorbij waardoor de minima werden warm gehouden met 11,5 graden. Heldere, diepblauwe luchten deden in de loop van de voormiddag hun intrede en zorgden voor een zeer aangenaam weertype waarbij de resterende stapelwolkjes voor een mooi uitzicht zorgden en de zwakke zuidwestelijke wind niet al teveel hinder veroorzaakte. De hoogste snelheid werd reeds om 2H 's morgens gemeten met 29,0 km/h. Na de middag ontwikkelde zich een buienlijntje net ten zuiden van de Franse grens en deze zorgde voor licht onweer halverwege de namiddag, doch het was weer erg bedroevend met slechts twee donderslagen, geen enkele zichtbare bliksem en een slechts matige neerslagintensiteit. De bui leverde ons een voorlopig dagtotaal van 3,8 mm op (regen van afgelopen nacht inbegrepen) en werd voorafgegaan door een fraaie wallcloud waarop wat zwakke rukwindjes zaten bij de passage ervan. We moesten het vooral hebben van de wolkenluchten die ondanks het beschamende optreden van de buien werkelijk subliem waren terwijl de dampende omgeving na deze bui bij temperaturen tot 20,9 graden zowaar een tropische sfeer uitstraalde. Een nieuwe buienlijn is ondertussen reeds in aantocht vanuit Frankrijk, maar het lijkt erop dat deze over haar eigen voeten gestruikeld is waardoor het ding net ten zuiden van de Belgische grens genoodzaakt werd haar reis te staken. Met wat geluk zal een enkele regenbui er misschien nog net in slagen Malderen te bereiken later op de avond maar meest waarschijnlijk wordt het een droge avond met hooguit wat wolkenvelden.
Zaterdag, 31 mei 2008
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn er alsnog een paar opklaringen in geslaagd om tot in het Malderse luchtruim door te dringen, en daarbij ook nog eens stand te blijven houden. Dit gebeurde bij minima van 12,7 graden. De wolken waren echter nog goed vertegenwoordigd en bestonden voornamelijk uit Stratocumulus en Stratus fractus die met een noordelijk briesje met snelheden tot 22,5 km/h het land werden ingeblazen. Volgens de satellietbeelden bevonden we ons net tussen twee Stratusvelden in waardoor we best wel van geluk mogen spreken dat we de dag zonnig konden starten. Overdag verdween de laaghangende bewolking ook in de rest van het land en maakte plaats voor Stratus fractus die onder invloed van de krachtige zon en de tot 22,3 graden oplopende temperatuur overging in mooiweerswolkjes (Cumulus). Wel bleef het erg nevelig terwijl de aangevoerde lucht nog enigszins koel aanvoelde. Naar de avond toe kregen we ook Altocumulusvelden en Cirrusbewolking te zien die duidelijk afkomstig waren van onweerscomplexen die zich in onze buurlanden hebben gevormd. Doch ook deze keer leverde dit voor Malderen geen neerslag van betekenis op en liep deze dag in rustige omstandigheden ten einde. Het neerslagtotaal van 1,0 mm werd dan ook niet meer verder aangevuld.
Zondag, 31 mei 2009
De eerste chasedag oogde meteen veelbelovend, maar om al dat lekkers te kunnen aanschouwen was er een flinke rit nodig die ons tot in het oosten van Nebraska bracht. Deze begon met Cirruswolkjes die in Kansas gezelschap kregen van Altocumulus castellanus vanuit het noorden na de middag. Ze vertoonden na een tijd valstrepen (Virga), maar maakten vervolgens plaats voor opklaringen, eveneens vanuit het noorden. Hierin ontstond echter Cumulus fractus, en het waren deze wolkjes die later de poppen aan het dansen zouden brengen. In de zwoele, drukkende warmte gingen ze zich immers verzamelen in Cumulusveldjes die ons vanaf de grens met Nebraska tegemoet dreven en vervolgens verwoede pogingen deden om de cap te doorbreken. Met succes, want er ontstond al meteen een Cu congestus die als een speer de hoogte inging en verschillende Pileus kapjes genereerde die de sterke updraft benadrukten. Opvallend was dat de stapelwolken sterk roteerden waarbij de lucht spiraalsgewijs de hoogte insteeg. Nog geen twintig minuten na de geboorte ervan kon de wolk zich ontwikkelen tot een supercel waarin vlakbij het stadje Omaha de eerste donders weergalmden en valstrepen zichtbaar werden. Terzelfdertijd ontstond er een duidelijke ijskap en ontstond er actief onweer in de hoogte. We reden nu in noordelijke richting om beter uitzicht te krijgen op de zijkant van de bui, maar het fotograferen werd nu bemoeilijkt doordat de bliksemactiviteit zich naar de basis van de wolk verplaatste. Dit leverde gevaarlijke CG's op die met oorverdovende knallen gepaard gingen, gevolgd werden door pittige regen met dikke druppels en ons dwongen om in westelijke richting weg te vluchten. Hierbij kwamen we ook andere chasers tegen die het op dezelfde bui gemunt hadden, waaronder zelfs de TIV en de DOW van het Vortex2 onderzoeksteam. Het was ondertussen echter al zonsondergang en we kregen een tweede onweer in het vizier dat erg veel bliksemactiviteit aan boord had. We achtervolgden deze bui om bliksemfoto's te maken bij de invallende duisternis, doch met matig succes. Nadien ontstonden er nieuwe buien die ons bij de rit naar het ondertussen geboekte motel vergezelden met het nodige geflits. De rest van de avond en nacht werd het echter weer rustiger.
Maandag, 31 mei 2010
Het was vanmorgen erg nevelig, rustig en zacht bij minima die niet onder 10,8 graden zijn gezakt. Op een zomerse lentedag hoefden we na die zachte nacht echter niet te rekenen, want de Stratusbewolking was erg hardnekkig en had weinig zin om vandaag nog haar koffers te pakken. Wat ze wel deed, was overgaan in Stratocumulus waardoor we halverwege de voormiddag even een paar schaarse opklaringen zagen opduiken in de voor 7/8 bewolkte hemel. Dit was echter niet veel meer dan een spreekwoordelijke knipoog, want de bewolking sloot zich na een uurtje weer volledig en de rest van de daglicht verliep somber en grijs. De mengeling van Stratus en Stratus fractus leek even over te gaan in Altostratus met Stratus fractus eronder, maar het bleef even grijs en af en toe viel er wat druilerige motregen. De temperaturen bleven hierdoor uiteraard flink achterwege en kwamen niet boven de 15,3 graden uit. De wind ging afgelopen nacht nog vrij brutaal tekeer met haar snelheden tot 32,2 km/h uit het noordwesten, maar overdag viel deze bijna volledig weg in de schijnbaar dode atmosfeer. Na zonsondergang ging de bewolking over in Stratocumulus en klaarde het plots volledig op vanuit het noordwesten en werd het helder maar een beetje nevelig. Door het vocht werd de afkoeling afgeremd waardoor het niet zo koud aanvoelde onder de open hemel. Al het vocht, wolken en motregen heeft echter geen enkele invloed gehad op het neerslagtotaal dat op 0,0 mm bleef steken.
Dinsdag, 31 mei 2011
Alle regengebieden, buien en onweershaarden hebben Malderen afgelopen nacht gemist waardoor de omgeving er nog steeds kurkdroog bijlag. Het koufront werd echter actiever en begon te golven door cyclogenese op het front. Hierdoor ging het in de loop van de voormiddag alsnog regenen uit een gesloten Nimbostratus wolkendek. Door de bewolking en aanvoer van polaire lucht bleef het kil en kwamen de temperaturen niet boven 16,1 graden uit, een heel verschil met het subtropische gisteren. De regenzone werd gevolgd door een aantal buien die het neerslagtotaal verder aanvulden tot een voor de natuur zeer comfortabele 8,8 mm. Daarna werd het definitief droog en dreven er vanuit het westen opklaringen binnen. De wegtrekkende Cirrus densus bewolking van het koufront in het oosten, wat Stratocumulusveldjes eronder en Cumuluswolkjes in het westen zorgden voor een fraai kleurenspel bij zonsondergang. Maar toen ging de overdag nog tot 30,6 km/h uit het noordwesten waaiende wind liggen en kwam de dreiging voor onze plantjes opeens uit een totaal andere hoek. De onderste luchtlagen koelden immers razendsnel af onder de open hemel en tegen middernacht was het in thermometerhut nog maar 6,7 graden. Aan de grond is de temperatuur vanzelfsprekend een paar graden lager en ziet het ernaar uit dat de weerkundige zomer morgenvroeg zal beginnen met plaatselijke grondvorst en een winters accentje.
Donderdag, 31 mei 2012
Door overtrekkende wolkenvelden was het vanochtend erg zacht bij minima van 13,8 graden. Overdag zagen we dan een afwisseling van stapelwolken en Stratocumulusvelden terwijl de zon ruimschoots aan bod kwam. In de hogere luchtlagen zagen we Cirrostratus en Altocumulusbewolking binnenschuiven: duidelijke tekenen dat er een regenzone in de buurt hing, wat inderdaad werd bevestigd door de satellietbeelden en radar. We zagen vervolgens ook Altostratus binnenschuiven terwijl het tijdelijk zwaarbewolkt tot betrokken werd, maar op het einde van de namiddag werd de bewolking weer dunner en kwam de zon er terug door in een mix van Cirrostratus bewolking en enkele Cumuluswolken. Het warmde hierbij op tot 21,9 graden. Naar de avond toe werd de bewolking opnieuw dikker en dreigend, en toen hadden we alsnog prijs met de passage van een buienlijn omstreeks 20H. Deze zegende de kurkdroge bodem met 1,6 mm hemelwater en ging gepaard met een erg krachtige westenwind die met stoten tot 33,8 km/h op het weerstation inbeukte. Daarna kwam de rust weer en zagen we vooral Stratus en Stratus fractus bewolking die zeer laag hing met ertussen een laag Altostratusbewolking. Deze laatste werd vervolgens door de laaghangende wolken aan het zicht onttrokken waarop nog een aantal vlaagjes van niet- meetbare motregen volgden.
Vrijdag, 31 mei 2013
Het was vanochtend een grijs en een beetje nevelig bij erg zachte minima van 10,1 graden. De nevelige waas werd snel dichter en voor we het wisten hing er een dichte mist die het zicht beperkte tot enkele tientallen meters. Deze bleef vervolgens een paar uur hangen alvorens hij overging in laaghangende Stratus. Pas rond de middag begon deze over te gaan in Stratus fractus zodat er opklaringen in ontstonden. Vanaf dan ging het erg snel en evolueerden we naar licht bewolkt weer waarbij er enkel nog wat sluierbewolking overbleef. In het noorden leek deze bewolking wat dikker en leek er ook wat Altocumulus te hangen voor zover dat door de beperkte contrasten op die afstand te zien was. Het warmde op tot maarliefst 20,6 graden maar een droge noordwestenwind met snelheden tot 33,8 km/h hield de gevoelstemperaturen in toom. Tijdens de avond raakte de zon wat meer versluierd en ging de wind steeds koeler aanvoelen. De bewolking maakte plaats voor Altostratus die oranjeachtig ging opgloeien in het avondlicht. Plots zagen we kleine Stratus fractus wolkjes ontstaan die met een grote snelheid naar het zuidzuidoosten leken te vluchten, en deze werden snel talrijker en groter. Ze gingen over in een chaotisch Stratus wolkendek dat de dag grijs en somber liet eindigen. Het voelde hieronder waterkoud aan maar het bleef wel droog zodat de 0,0 mm als dagtotaal onaangeroerd bleef.
Zaterdag, 31 mei 2014
We stonden vanochtend opnieuw oog in oog met een mengeling van Cumulus en Stratocumulus bewolking en het was opvallend fris bij minima van 6,8 graden. Deze bewolking hield zich vooral in het noorden op, maar bij de mooiweerliefhebbers ging er al meteen een alarmlichtje knipperen toen ze naar het zuiden dreef en er Cumulus congestus in te zien was die zich tot Stratocumulus uitspreidde. Gelukkig werd het niet zo erg dan eerst gevreesd werd, maar toch moesten we vooral na de middag tegen hardnekkige Stratocumulusvelden opboksen die door uitspreiding werden gevormd en het luchtruim voor 7/8 bedekten. Ondanks dit alles wisten we toch nog maxima van 22,2 graden te bereiken, wat duidelijk op de aankomst van een warmere luchtsoort leek te wijzen. Toen de zon tegen de avond wat lager ging staan loste de door thermiek gevormde bewolking weer op en konden we van een tweetal zomers aandoende uurtjes genieten. Daarna begon het echter verrassend snel af te koelen waardoor het vooral na zonsondergang bijtend koud ging aanvoelen onder een bijna helder.
Zondag, 31 mei 2015
Vandaag zouden we ons kunnen koesteren in tropische luchtmassa's aan de voorzijde van een koufront dat later op de dag zou langstrekken met lichte regen; Doch het koufront lag een halve dag voor op schema waardoor het vanochtend al regende uit een betrokken hemel en menig openluchtactiviteit letterlijk en figuurlijk in het water viel. Of er in ieder geval eventjes in gedipt werd aangezien die regen niet al te veel voorstelde. Meestal viel er lichte motregen uit Stratus en Stratus fractus bewolking waartussen af en toe Altostratus te zien was. Nauwelijks meetbaar, maar samen met de nijdige zuidwestenwind voldoende om er een gure herfstachtige bedoening van te maken ondanks de subtropische luchtmassa waar we nog inzaten. Tijdens de namiddag werd de neerslag wat intenser en de bewolking wat dikker al kregen we toch eventjes een flauw waterzonnetje te zien dat het kwik eventjes liet opveren naar 16,6 graden. Tegen de avond trok dan het koufront in eigen persoon langs en zagen we dreigende bewolking opzetten vanuit het westen. De Stratus fractus werd dikker en wierp een donkere schaduw over de omgeving waarna de motregen overging in gewone regen met weliswaar vrij kleine druppeltjes die aan een flinke intensiteit naar beneden kwam. De lichtinval veranderde van amber naar grijsachtig en vervolgens daalde er een koude, blauwachtige lichtgloed neer over het weerstation. Toch was het front nog niet gepasseerd want het werd opeens terug donker en er volgde weer een stortbui met fijne druppeltjes. Dan volgde er een half uurtje aanhoudende regen met dikkere druppels en pas dan werd het droger vanuit het noordwesten. De wind zwakte af, ruimde naar het westen en er verschenen opklaringen die echter net te laat waren om de zon nog te kunnen zien. We hielden het bij een oranje tot amberkleurige gloed die d omgeving bijna letterlijk liet opvlammen alvorens de duisternis intrad. Door de fijne druppeltjes is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot 2,0 mm ondanks een hele dag bijna continue regenval. Er stroomde koelere lucht binnen al is het sowieso al niet echt warm geweest vandaag en de minima afgelopen nacht waren zelfs nog erg laag met 6,8 graden toen we ook nog in polaire luchtmassa's zaten vlak voor het warmtefront.
Dinsdag, 31 mei 2016
Tijdens de nacht is het opnieuw gaan regenen waardoor het neerslagtotaal verder werd aangevuld tot 24,0 mm. Tegen de ochtend was het terug droog en kregen we Stratus en Stratus fractus bewolking te zien. Dit bij temperaturen die op 13,9 graden zijn uitgekomen. Overdag veranderde er niet veel en het werd een sombere en kille dag om snel te vergeten. De zon kregen we niet te zien en tijdens de voormiddag werden er stapelwolken gevormd die zich uitspreidden tot Stratocumulus met nog meer somberheid tot gevolg. Na de middag sijpelde er dan toch zachtere lucht binnen bij een naar noordoostelijke richtingen ruimende wind. Het ging daarbij zelfs een beetje broeierig aanvoelen bij maxima van 20,2 graden in de vochtige lucht. De lucht zag er soms dreigend uit toen de stapelwolken met zoveel kracht tegen de Stratocumulus inbeukten dat er mammatusachtige structuren ontstonden. De buien die daarbij ontstonden leverden echter niet meer dan enkele verdwaalde druppels op. Later op de avond dreef er vanuit het oosten dunnere Stratocumulus bewolking binnen waarin we af en toe een kleine opklaring konden zien. Alle andere wolkensoorten en vormen verdwenen daarbij al bleef het toch zo goed als betrokken. Het neerslagtotaal is onduidelijk daar het gisterenavond bleef doorregenen maar bedroeg waarschijnlijk ongeveer 4 mm voor het gedeelte dat vandaag naar beneden is gekomen.
Woensdag, 31 mei 2017
De bewolking is tijdens de nachtelijke uurtjes gedeeltelijk opgelost waardoor we vanochtend een mengelmoes zagen van brede opklaringen, wat verspreide Stratocumulusveldjes en natuurlijk een (vrij) royale portie zonneschijn. De windstille atmosfeer in combinatie met opklaringen en polaire luchtaanvoer zorgde ervoor dat het niet meer zwoel of plakkerig was met minima van 10,9 graden. Overdag warmde het ook niet meer zo snel op ondanks de zonneschijn maar in tegenstelling tot gisteren bleef het voor de rest erg vriendelijk met veel zonneschijn. Tijdens de namiddag werden er flinke stapelwoken gevormd al kwam het niet tot buien en losten deze naar de avond toe weer op zodat het helder werd op een paar Cirruswolken na. We haalden maxima van 25,5 graden en er stond een noordelijke wind die vooral naar zonsondergang toe erg kil ging aanvoelen. Neerslag is er ook vandaag niet meer van gekomen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 31 mei 2018
Tegen de ochtend werden we opeens verrast door een stortbui die uit het niets opdook en op een half uurtje een vijftal millimeter loste. Er zat ook onweer bij al was het met 1 ontlading weinig indrukwekkend. Dat waren de dreigende wolkenformaties wel met donkergrijze Altocumulus castellanus die zich ontwikkelde tot nieuwe buien, whalesmouth structuren en dreigende regengordijnen. Het was ook nog eens drukkend warm met minima van 18,5 graden. De buien waren echter geen lang leven beschoren want het klaarde weer op vanuit het zuidoosten en er volgden perioden van zonneschijn en vriendelijke stapelwolken. Het werd opnieuw drukkend warm met maxima van 25,8 graden terwijl het tijdens de namiddag weer tot buien kwam. Dit waren terug onweersbuien die zich op een zuidelijk tot zuidoostelijk briesje lieten voort drijven al zag het er allemaal uit als een onschuldige buiendag in het vroege voorjaar door de diepblauwe luchten, de compacte afmetingen van de buien en het feit wat een groot deel van de buien niet eens onweer voortbracht. In Malderen bleef het gewoon droog al zagen we in de verte wel verschillende buien langstrekken. Toen het in de late avond ging schemeren konden we van hieruit alsnog meegenieten van een fraaie bliksemshow op grote afstand. In het zuiden ontstond op dat moment een gordel met flinke stapelwolken waardoor het er terug hoopgevend uitzag voor de droogte die niettemin al een beetje getemperd werd door de 7,9 mm die er vanochtend is gevallen.
Vrijdag, 31 mei 2019
De bewolking is tijdens de nacht volledig opgelost waardoor de dag een zonnige start nam onder een diepblauwe hemel, en dit bij minima van 12,4 graden. De aangevoerde lucht was echter vochtig en in een mum van tijd werden er stapelwolken en Stratocumulusvelden gevormd eens de zon op sterkte was gekomen. Het vervolg was somber en daar kwam ook nog eens een venijnige zuidwestenwind bij kijken. Maar het was warme lucht die aangevoerd werd en uiteindelijk deed het er dus niet toe of de zon nu scheen of niet en of er wind stond of niet. We haalden 25,5 graden. Al was die wind op sommige momenten wel wat hinderlijk en de half uitgedroogde planten zaten ook niet bepaald te wachten op deze uitdrogende windvlagen. Naar de avond toe werd het allemaal wat rustiger en losten de wolken weer op. De diepblauwe lucht heeft daarbij plaats gemaakt voor Cirrus en Cirrostratus.
Zondag, 31 mei 2020
Tijdens de nacht is de wind weer wat naar het noordoosten gekrompen, en het voelde hierdoor iets frisser aan dan gisteren. De minima kwamen uit op 12,6 graden en voor de rest was het weer een en al zonneschijn en diepblauwe luchten wat de klok sloeg. Enkel in het zuiden zagen we stapelwolkjes hangen, maar in een mum van tijd begonnen er ook elders van deze wolkjes te ontstaan. We kregen een typische zomerlucht met mooiweerswolkjes te zien, maar rond de middag zagen we opeens hoe deze stapelwolkjes vanuit het noorden weer oplosten, en dat terwijl de instraling van de zon nog niet eens op haar maximum zat. De oorzaak werd snel duidelijk: er dreef Cirrus en Cirrostratus binnen uit die hoek en deze zorgde waarschijnlijk voor advectiestromingen die deze wolken lieten oplossen. Nu kregen we een zonovergoten namiddag waarbij de sluierwolken amper invloed hadden op de krachtige zonnestraling. En geen wonder dus dat we hoge maxima van 25,1 graden aantikten. Maar er zat een smet op het zomerweer in de vorm van een vlagerige, bijna stormachtige noordoostenwind. Deze veroorzaakte nogal wat hinder maar was vooral in combinatie met de droge lucht moordend voor de reeds volledig uitgedroogde natuur. Wie bij dit weer in de natuur een sigaar opstak was zelf de sigaar. Tijdens de avond bleef de wind nog een tijdje doorrazen alvorens de rust weerkeerde, al werd de stilte vaak onderbroken door het gehijg en gepuf van de tuinbouwers die nog steeds moesten zwoegen alsof hun leven er vanaf hing om hun vegetatie in stand te houden bij het uitdrogende neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 31 mei 2021
Het was terug helder vanochtend en de minima waren weer slaapbaar met 9,3 graden. De zon bracht meteen weer zomerse warmte eens haar stralen het weerstation goudgeel lieten oplichten en het resultaat liet dan ook niet lang op zich wachten in onze thermometerbuizen. De aangevoerde lucht uit oostelijke richtingen was droog waardoor de warmte prima te dragen was en tegen de middag ontstonden er weer stapelwolkjes die het luchtruim een hoogzomers uiterlijk gaven. De zon dook er slechts af en toe achter weg en tijdens de namiddag begonnen deze wolkjes al snel weer te verdwijnen door het binnenstromen van steeds drogere landlucht. Het kwik liep op naar 27,2 graden wat uiteindelijk nog vrij bescheiden is gezien de zomerse setting. De wind spande ook flink aan tijdens de tweede helft van de namiddag waardoor het in de schaduw nog best fris aanvoelde en de zon dus erg verraderlijk uit de hoek kon komen. Een vergevorderde zonnebrand was snel opgelopen zonder dat men er erg in had. Tijdens de avond werd het wat rustiger en kon er lang op de terrasjes vertoefd worden die er nu erg zuiders bij lagen onder de azuurblauwe hemel. Neerslag is er uiteraard weer niet aan te pas gekomen met 0,0 mm als eindresultaat.
Dinsdag, 31 mei 2022
Na een koude ochtend met minima van 9,2 graden werden we weer vriendelijk begroet door een enthousiaste lentezon. Met een (weliswaar zwakke)noordelijke tot noordwestelijke bries werd er echter weer vochtige zeelucht aangevoerd en opnieuw gingen zich weer overal stapelwolken ontwikkelen. Deze keer waren ze echter anders, ze gingen het nu hogerop zoeken in een kennelijk onstabielere luchtmassa en de zon kon ons langer verwarmen voor het weer helemaal ging dichttrekken met een mix van Cirrus densus en Stratocumulus velum. De momenten dat ze erdoor kwam voelde het bijna tropisch zwoel aan en dit in een polaire luchtmassa. Er kwamen verschillende meldingen van buien binnen en de luchten zagen er dreigend uit maar het leek alsof we weer in een typische Londerzeelse situatie waren terecht gekomen waarbij opzettende buienwolken en dichte regengordijnen bijna op magische wijze werden opengeknipt of gewoon weggetoverd. Het werd een zwaarbewolkte en een op enkele druppels na overwegend droge namiddag waarin het kon opwarmen tot een bescheiden 22,4 graden. We verwachtten het in deze omstandigheden niet meer, maar tijdens de avond toen alle buien al bijna helemaal in elkaar gezakt waren, ging het in Malderen alsnog flink plenzen wat een tropisch gevoel gaf door de dikke druppels en windstille omstandigheden (weliswaar polair tot Arctisch voor wie erin stond). Dit vulde het neerslagtotaal nog aan tot 0,7 mm waarna het droog werd en de bewolking steeds verder ging oplossen. De hemel had nu een oranjeachtige tint en er hing ook wat Cirrus en Cirrostratus in de hogere luchtlagen.
Woensdag, 31 mei 2023
Op wat Cirrus na was er vanochtend geen bewolking meer te zien. Met minima van 10,3 graden was het opnieuw aan de koele kant en dat werd zeker voelbaar toen de eerste zuchtjes wind opstaken. En dat was opnieuw een schrale, uitdrogende noordooster die net als de voorbije dagen prominent aanwezig was. Op die Cirrusplukjes na bleef het helemaal helder tot kort na de middag toen er plots enkele Cumulus fractus wolkjes werden gevormd. Ze waren echter zeer klein en na een goed uurtje verdwenen ze weer waardoor enkel nog de staalblauwe luchten met wat Cirrus overbleven. Tijdens de namiddag maakte het schrale gevoel plaats voor een warm fohn-gevoel en dat is iets dat we nog niet teveel hebben meegemaakt deze lente. Het was dus niet langer nodig om de zon en de luwte op te zoeken om milde onderkoelingsverschijnselen te voorkomen. Het kwik steeg verder naar 25,2 graden en zo werd deze lente dan toch nog op het laatste nippertje met 1 zomerse dag afgesloten. En tijdens de avond konden we daar nog een hele tijd van nagenieten, al begon het kort voor zonsondergang toch weer merkbaar af te koelen wat in combinatie met de nog steeds opvallend krachtige oost- noordoostenwind erg kil ging aanvoelen. Neerslag viel met 0,0 mm opnieuw in geen velden of wegen te bekennen.
Vrijdag, 31 mei 2024
Het droge intermezzo gisterenavond was eveneens maar heel tijdelijk want vanochtend plensde het weer flink met neerslag die een wat buiig karakter had. Toen het daglicht er weer in kwam, bleken we echter tegen een egaal grijze Stratuslucht aan te kijken en bleek er van de mooie buienwolkenlandschappen die sommigen misschien verwacht hadden niets in huis te zijn gekomen. Het bleef betrokken, somber en kil (minima van 12,3 graden) met een koude noordwestenwind erbij. De buiige regen heeft daarbij plaats gemaakt voor miezerige motregen en lichte regen die tussendoor vielen. Tegen de middag werd het droger met een paar kleine opklaringen en de noordwestenwind zwakte daarbij af, omstandigheden die nog een thermische opleving naar 19,7 graden toelieten. Maar dit werd meteen afgestraft door dikkere bewolking die kwam binnendrijven al bleef het deze keer wel droog. Er volgden terug enkele opklaringen waarna er weer een gebied met wolken passeerde. Deze keer waren de opklaringen echter wat groter en het wolkenpakket wat minder dik en aaneengesloten. Wel zagen we er nu meer en meer Cumulus congestus in en tegen de avond zagen we zelfs ijskappen verschijnen tussen de Stratocumulusvelden. Deze laatsten begonnen geleidelijk op te lossen en het ging nu dus vooral om klassieke buienwolken met ijskappen. Het kwam daarbij ook tot een aantal pittige buien met dikke druppels maar zonder onweer. De fraaie wolkenlandschappen en buien wisselden elkaar gedurende een paar uur af maar nog ruim voor zonsondergang leek de stekker er weer uit te gaan en werden de buienwolken steeds kleiner om vervolgens hun activiteit helemaal te verliezen. Het werd dus droog en de hemel kreeg nu een fletse, lichtblauwe kleur in de opklaringen. Wat later dreef er terug Stratus fractus en Stratocumulus binnen met een duidelijk naar het noordoosten gekantelde wind. De bewolking ging steeds dichter op elkaar zitten en zo eindigde de dag dan toch nog even somber als ze begonnen was maar dan wel in droge omstandigheden.