Veel had het onweerseizoen 2025 tot op heden nog niet te bieden, eerlijk is eerlijk. Maar gisteren kon het eindelijk nog een keer. Samen met Ruben ben ik op pad gegaan. In de vooravond hadden we een flinke updraft in de smiezen en besloten we op dat moment te vertrekken richting het oosten. Deze cel (toen in de buurt van Leuven) trok aan een fijn tempo richting Limburg. Tot in de Kempen reden we achter de bui aan, terwijl nieuwe updrafts er iets van probeerden te maken. Van een leien dakje ging dat echter niet. Tot in Peer (Limburg) bleef het voor ons erg stil. De hoop opgeven deden we niet, want volgens de modellen ging er nog wel wat gebeuren in het verdere verloop van de avond. Dat gebeurde uiteindelijk ook. Maar de manier waarop was wel erg bijzonder.
Zeer waarschijnlijk dankzij interactie met de outflow boundary van de eerdere cel werd een nieuwe onweerscel al snel een classic splitting supercell met zowel een leftmover als een rightmover die aardig lang doorduwden. In de buurt van Pelt kwamen we de rightmover tegemoet en dat op het hoogtepunt van zijn structuur. Prachtige inflow, crispy vrijstaande updraft en een fijn hagelgordijn. Intussen erg veel gebliksem in de hoogte. Het ging er feitelijk zeer gemoedelijk aan toe op onze locatie, terwijl de zware slagregens en hagel slechts enkele minuten verderop aan het uithalen waren. Slechts heel even ging het op onze locatie regenen en waaien (vermoedelijk RFD). De cel ging daarna nog lange tijd verder en daar konden we nog lang van genieten aan de achterzijde. Uiteindelijk viel er slechts 1 verre CG te rapen op het einde als afscheid. Geslaagde stormchase!
Foto Meteo Kevin S.
