Donderdag, 3 juni 2004
De voorlopers van een warmtefront zorgden bij hun passage voorbije nacht voor een stijging van de temperaturen en een knik in de barogrammen die duidelijk herkenbaar is. Hiermee werd warmere lucht over ons land geduwd wat resulteerde in een best aangename zomerdag. De minima waren weliswaar lager dan gisteren met 11,7 graden maar de maxima waren dan weer een flink stuk hoger met 20,3°C. Ook de zon was vandaag weer terug van weggeweest maar ondertussen komt er weer hoge bewolking in het spel waardoor haar rol voor vandaag weer bijna is uitgespeeld. De wind was redelijk zwak met maximum 20,9 km/h, nog steeds uit de noordelijke hoek zoals de voorbije weken zeer dikwijls het geval was. Ondertussen tonen de radarbeelden een regenzone die het eigenlijke warmtefront vertegenwoordigt en die momenteel het westen van het land binnenvalt. Er zit kennelijk behoorlijk wat neerslag op en de rest van het land zal spoedig aan de beurt komen. Hierachter komen we dan geleidelijk in warmere lucht waarbij vooral zondag een zomerse dag zou kunnen worden. Nadien ziet het er nog steeds naar uit dat de onweerskansen flink zullen stijgen.
Vrijdag, 3 juni 2005
Vandaag konden we de dag starten met veel zon en erg zachte temperaturen, doch de opkomende cirrusvelden vanuit het westen kondigden duidelijk aan dat er een en ander op til was. Het was aanvankelijk zwoel bij temperaturen tussen 14,6 en 27,7 graden en bij de nadering van het verwachte koufront verscheen er middelhoge bewolking terwijl er ver in het westen stapelwolken oprezen. De wind ging ook flink toenemen tot maximaal 43 km/h uit het ZZW en tegen zessen 's avonds kwam het dan tot onweer nadat de middelhoge bewolking tijdelijk optrok. Hoewel het vergezeld werd door een aantal flinke donderslagen en tropische stortregens (tot 76,8 mm/h) viel het onweer erg tegen want voor het tot iemand kon doordringen dat er een onweer bezig was, hield het eensklaps op met regenen en liet de invallende koele lucht uit het noordwesten en de stijgende luchtdruk er geen twijfel over bestaan dat we alles al gehad hebben. Sombere grijze Stratuswolken breidden zich snel uit over de ondertussen weer opgeklaarde hemel waarna het uiteindelijk weer opklaarde, maar tegen die tijd was het buiten reeds onaangenaam fris bij een met momenten nog flink voelbare westen tot noordwestenwind. Het neerslagtotaal liep tijdens het korte onweer op tot 2,0 mm, maar bij wijze van compensatie kan de zonsondergang best wel mooi genoemd worden.
Zaterdag, 3 juni 2006
Na de onderkoelde en vochtige toestanden van de voorbije dagen konden we vandaag genieten van een aangename zomerdag met aardig wat zon en hogere temperaturen. Bewolking was er nog steeds, maar nu in aanvaardbare hoeveelheden, tijdens de voormiddag waren dit verspreide banken van Stratocumulus, tijdens de middag vormde zich daar ook wat Cumulus in en later op de namiddag nam het aandeel Cumulusbewolking steeds verder toe. Soms zagen de wolken er een beetje dreigend uit door hun fors toenemende afmetingen, maar we slaagden er toch in om het droog te houden en tijdens de vroege avonduurtjes kwamen vanuit het noordwesten brede opklaringen binnendrijven die het Stratocumulus/Cumulus mengsel in één beweging grotendeels van het luchtruim wegveegden. Een verdwaalde wolkenbank was het enige dat af en toe nog vanuit Malderen zichtbaar was. Uiteindelijk konden we voor vandaag temperaturen tussen 8,4 en 21,2 graden optekenen en dit ondanks een vrij nadrukkelijk aanwezige noordenwind met snelheden tot 27,4 km/h.
Zondag, 3 juni 2007
Het weersbeeld vertoonde vandaag veel gelijkenis met gisteren: het werd een aangename zomerse dag waarbij we vooral tijdens de voormiddag konden genieten van brede opklaringen, en in het eerste deel van de voormiddag zelfs volledig helder weer, en dit bij minimumtemperaturen van 12,0 graden. De stapelwolkjes kwamen vervolgens weer op de proppen en deze namen snel toe in aantal en volume. Na de middag was voor de zon zelfs flink wat wroeten en duwen om zich een plaatsje aan het Malderse luchtruim te kunnen verschaffen. De atmosfeer had een eerder onstabiele opbouw door de aanwezigheid van cyclonale stromingspatronen en de eerste buien waren dan ook snel een feit, waarbij het op sommige plaatsen zelfs tot lichte onweders kwam, voornamelijk van het single cell- type. Te Malderen kwam het eveneens tot een buitje zowat halverwege de namiddag maar meer dan een twintigtal regendruppels leverde dit niet op. In de verte was met heel veel moeite zelfs het zwoele gerommel van de donder hoorbaar, maar het maakte allemaal weinig indruk, temeer daar de lucht nogal heiig was en er van de wolken dus weinig detail en contrast zichtbaar was. Met de zon als belangrijkste (rechtstreekse) drijfveer voor de onweerbuien was het ook al snel afgelopen met de buiigheid en naar de avond toe begonnen de wolken weer geleidelijk op te lossen, resulterend in een bijna heldere hemel tegen zonsondergang. Ondanks de wolken slaagden we er echter vlot in om zomerse temperaturen tot 25,8 graden in de wacht te slepen, en dit bij een noordelijk briesje met snelheden tot 16,1 km/h.
Dinsdag, 3 juni 2008
De laaghangende Stratus'troep' die zich gisterenavond vormde, is zowat de ganse nacht intact gebleven waardoor we vanochtend onder een sombere herfstachtig aandoende lucht het daglicht zagen weerkeren. Wel was het opvallend zacht met temperaturen die niet beneden de 16,0 graden uitkwamen. Na een tijdje geduld oefenen, ging de Stratusbewolking over in Stratus fractus en werden daartussen weer kleine blauwe stukjes zichtbaar die het begin waren van een paar mooie opklaringen waar we vervolgens konden van genieten. Tegen de middag was de Stratus fractus bewolking op haar beurt overgegaan in Cumulus die flink opbolde en al snel voor dreigende, loodgrijze luchten ging zorgen die sterk contrasteerden met de spierwitte wolkentoppen en diepblauwe opklaringen ernaast. Het duurde niet lang voor er een zeer zware stortbui verscheen (in Brussel toch) die de horizon achter een lichtgrijze sluier deed verdwijnen en vervolgens kwam het water met bakken naar beneden. Ondanks het natuurgeweld was daar op het eerste zicht geen onweer bij, en de bui werd gevolgd door opklaringen terwijl de bewolking weer overging in Stratus fractus. Het oogde daardoor weer erg stabiel voor een hele poos terwijl de zon weer regelmatig aan bod kwam. Hierbij wakkerde de zuidwestenwind aan tot 29,0 km/h. Tijdens het tweede deel van de namiddag ging de bewolking echter opnieuw over in Cumulus en deze ging weer flink opbollen terwijl er tijdens de vooravond weer ijskappen zichtbaar waren van volwassen buienwolken. Te Malderen leverde dit even later echter niet meer dan een paar druppels op maar het was wel voor de rest van de avond genieten van bijzonder fraaie Cumulus congestuswolken die zich scherp aftekenden tegen de donkerblauwe lucht erboven. Tegen zonsondergang leverde dit mooie effekten op met de oranjerode kleurentinten die erbij kwamen kijken. de stapelwolken bleven vervolgens nog lange tijd zichtbaar in het zwakke schemerlicht om zich omstreeks 23H te organiseren tot een erg krachtig buiencomplex dat door haar langzame trek over Malderen alsnog het neerslagtotaal deed oplopen naar 18,6 mm. De zware stortregens gaan vervolgens nog door tot kort na middernacht als afsluiter van een dag die op weersgebied weer erg geslaagd mag genoemd worden en ook voor de warmteliefhebbers nog aardig voldeed met temperaturen die 22,6 graden haalden.
Woensdag, 3 juni 2009
Erg zomers oogde het vanochtend niet met die Stratocumulus en Stratusvelden, en bijzonder weer stond al evenmin op het programma. We maakten van deze downday gretig gebruik om weer naar het noorden te trekken waar voor de komende dagen boeiend weer aangekondigd werd. Bij deze reis werd het plots zonnig toen de bewolking overging in Cumulus humilis met mooie blauwe luchten erboven. Deze wolken gingen op hun beurt weer over in Stratocumulus waardoor de zon het vaak liet afweten, maar vervolgens kwamen er weer brede opklaringen. Bij de aankomst in Kansas waren er verspreide Stratocumulusvelden te zien, in een vanzelfsprekend rustige atmosfeer waarmee we de dag eindigden.
Donderdag, 3 juni 2010
Diepblauwe luchten, met gulden nevelslieren ingeklede velden, een heerlijke ochtendkoelte bij 7,1 graden en de eerste warme zonnestralen die het ochtendtafereel belichtten, zorgden voor de perfecte start van een fraaie zomerdag. De nevel werd snel opgeruimd, de koelte werd verjaagd en het kwik schoot meteen de hoogte in onder toezicht van de krachtige junizon. Het bleef helder en ook na de middag werd er geen enkele wolk gevormd zodat het moeiteloos kon opwarmen tot 26,1 graden. Naar wekenoude traditie werd er terug lucht uit het hoge noorden aangevoerd via een noord- noordoostelijk briesje tot 25,7 km/h, maar dat kon de zomerpret gelukkig (nog) niet bederven. Tijdens de avond zwakte de wind weer wat af, maar de afkoeling viel erg mee waardoor het uitstekend terrasjesweer werd. Pas na zonsondergang kwam er weer wat kilte in de atmosfeer bij een onder 18 graden dalende temperatuur, al was het in het noorden van Nederland al een stuk kouder met een krappe 13 graden. Het zomerse weertype maakte echter ook slachtoffers, en de plantengemeenschap was daar één van met het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 3 juni 2011
Ook vandaag kregen we weer met stevige windvlagen af te rekenen al was het vanochtend niet meer zo koud met minima van 13,8 graden. De wind trok snel aan naarmate de zon steeg en uiteindelijk werden er snelheden tot 33,8 km/h opgemeten uit het noordoosten. De temperaturen deden het nog beter dan gisteren met maxima van 27,6 graden en ook de avond verliep erg zacht maar winderig terwijl er veel sluierbewolking langs dreef uit een naderend warmtefront. Omstreeks 22H30 viel de wind plotsklaps als bij toverslag weg en werd het een erg zwoele en aangename zomeravond waarin we het minder aangename neerslagtotaal van 0,0 mm aflazen.
Zondag, 3 juni 2012
De droogteproblemen die Malderen in hun greep hadden, leken vanochtend verder weg dan ooit toen we het water met bakken naar beneden zagen komen uit een eindeloos grijze hemel. Vooral de eerste helft van de voormiddag werd gekenmerkt door immense, tropische stortregens met dikke druppels die meteen goed waren voor ruim 10 mm. Daarna werd het rustiger en kregen we een afwisseling van lichte regen of motregen die het neerslagtotaal langzaam maar zeker aanvulde tot 12,2 mm. De bewolking bestond vrijwel steeds uit Stratus of Nimbostratus en er was nauwelijks contrast of structuur te zien. Dit maakte het een erg saai weertype al had de diamantachtige gloed van de regendruppels op de bladeren toch nog iets sfeervols. Naast saaiheid kregen we ook af te rekenen met onderkoelde temperaturen: deze hielden zich op tussen 9,6 en 14,7 graden en konden dus niet eens tippen aan de zachte winterdagen die we in januari hebben gekend. De maxima werden dan nog eens afgelopen nacht omstreeks 0H30 bereikt terwijl het bij daglicht niet warmer werd dan een ruime 10 graden. Gelukkig stond er nauwelijks wind met die lagedrukkern vlakbij, en bleef het beperkt tot zuchtjes van 19,3 km/h uit het oost- zuidoosten die bovendien ook enkel in het begin van de nacht werden gevoeld. Tijdens de avond veranderde er niets aan het kille weertype.
Maandag, 3 juni 2013
Tijdens de vroege voormiddag waren er nog enkele opklaringen te zien in een met Stratus fractus en Stratocumulus vollopend luchtruim. De opklaringen waren de restanten van een lichtbewolkte tot heldere nacht waarin het plaatselijk nog flink heeft gevroren aan de grond terwijl het in Malderen afkoelde tot 6,7 graden. De bewolking nam verder toe en er volgde een sombere, kille en onaangename voormiddag. Het duurde tot rond de middag voordat de bewolking weer ging breken en overging in Stratocumulus met bredere opklaringen ertussen. De bewolking loste verder op en uiteindelijk bleef er losse Stratocumulus compartimenten over die overgingen in mooiweerswolkjes. De zon kwam flink aan bod en het warmde op tot 17,2 graden. Een koele noordelijke bries met snelheden tot 25,7 km/h hield elk zomergevoel echter op afstand en zeker in de schaduw was het nog alles behalve aangenaam te noemen. Er dreef wat sluierbewolking binnen afkomstig van een depressie die in centraal Europa voor overvloedige regenval en overstromingen zorgt. De hieraan verbonden regenzones bleven echter op veilige afstand ten zuidoosten van ons waardoor de zondvloed enkel merkbaar was aan een abnormaal hoge waterstand in rivieren die in de getroffen regio's ontspringen. In de pluviometer kregen we dan weer met erg lage waterstanden te maken, namelijk 0,0 mm.
Dinsdag, 3 juni 2014
Er hing vanochtend een aangename koelte bij minima van 9,7 graden, en er bleek flink wat bewolking te zijn binnengedreven vanuit het westen. In het oosten hingen er nog opklaringen en de atmosfeer was terug erg nevelig en melkachtig. Dit zorgde bij zonsopgang voor een bizarre oranjeachtige gloed toen de Altostratus en Altocumulus bewolking in het westen door de eerste zonnestralen werd aangeschenen. Dit kleurenspektakel was maar van korte duur want al snel gingen de grijstinten overheersen en deze resulteerden in een tamelijk sombere voormiddag. De hele tijd kregen we uitzicht op onweersverklikkers zoals Altocumulus en Stratocumulus castellanus wat duidelijk op een onstabiele atmosfeer wees. Buien konden dus niet lang uitblijven en kort na de middag was het dan zover toen de eerste exemplaren op de radar verschenen en vanuit het zuidwesten het land introkken. Malderen kreeg er omstreeks 15H eentje over de vloer al ging het maar om een schampschot van 0,8 mm. Daarna volgde een periode van zonnig weer waarbij het door het zopas gevallen vocht drukkend aanvoelde met een stekende zon. Toch werden de maxima van 22,7 graden net voor de bui niet meer scherp gesteld. Er verscheen een imposante muur van Cumulus congestus en Cumulonimbus in het westen maar deze leverde in Malderen slechts een windvlaag op en later klaarde het weer op met een streepje zon erbij. Dit was maar van korte duur want het overtrok al snel met dezelfde onweersverklikkers die we deze voormiddag zagen en het voelde nu herfstachtig kil aan. Aanvankelijk bleef het droog maar later op de avond wisten 8 regendruppels toch nog hun weg naar de begane grond te vinden.
Woensdag, 3 juni 2015
Ondanks de zwoele omstandigheden waarin we gisteren de nacht zijn ingegaan, was het vanochtend weer erg fris terwijl er een strakke westenwind stond. Hoewel fris relatief is natuurlijk, want het kwik is niet beneden 13,0 graden gezakt. In ieder geval zijn we wel in een koelere luchtsoort terecht gekomen, en dit zorgde voor een open weertype waarbij we een diepblauwe lucht zagen waarin later Cumuluswolken werden gevormd. Na verloop van tijd gingen deze wolken zich uitspreiden tot Stratocumulus en kreeg de zon het weer erg zwaar te verduren. Samen met de vrij krachtige wind en de koelere luchtaanvoer voelde het alles behalve zomers aan. Na de middag verbeterde dit echter en zagen we steeds minder Stratocumulus gevormd worden terwijl deze ook dunner werd. De wind zwakte af en het voelde daardoor een stuk aangenamer aan bij temperaturen die op 20,5 graden uitkwamen. Desalniettemin duurde het tot in de avond voordat de bewolkingsgraad tot minder dan de helft van het luchtruim was afgenomen. In de zon voelde het nog heerlijk aan tijdens de avond, maar zodra deze onder was ging het al snel fris aanvoelen onder de breder wordende opklaringen, waarbij het een geluk is dat de wegvallende wind niet meer voor bijkomend koudegevoel zorgde. Neerslag is er ondanks het bij momenten erg dreigende wolkendek niet aan te pas gekomen waardoor we terug konden afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 3 juni 2016
Nog steeds was het grijs, kil en mistig met niet de minste structuur of beweging in de bewolking en minima die op 12,3 graden zijn uitgekomen. Er viel fijne motregen en er stond redelijk wat wind die uit noordelijke richtingen kwam. Voor de rest veranderde er niets: het bleef egaal grijs en mistig waarbij de zichtbaarheden zelfs nog slechter waren dan gisteren. Het enige positieve dat we over dit weer kunnen zeggen, is dat er slechts één wolk te zien was (Stratus). En misschien nog een positieve noot voor de hooikoortslijders onder ons voor zover ze nog niet onder de lakens lagen met griepkoorts. Na de middag gebeurde dan toch het grote mirakel(tje) toen de bewolking dunner werd en we de infraroodstraling van de zon er doorheen konden voelen. Het motregende zelfs niet meer en bij een weggevallen wind voelde het best wel broeierig aan. Daarna verscheen er zelfs een opklaring die bijna zo groot was als een halve speldenkop, doch korte tijd later moesten we het alweer ontgelden met dikkere bewolking. Tijdens de avond klaarde het opnieuw op en kregen we zelfs eventjes de zon te zien doch ook dit werd na een tiental minuten weer zwaar afgestraft met dikkere Stratus bewolking die vanuit het noordoosten binnendreef. Hierdoor eindigde de dag net zoals ze begonnen was: namelijk in somberheid, kilte en vooral mineur. Ondanks dat korte zonnige intermezzo is het overdag niet warmer dan 19,9 graden geworden en ondanks de motregen die er af en toe gevallen is, bleef het neerslagtotaal beperkt tot 3,8 mm.
Zaterdag, 3 juni 2017
De sluierwolken die gisterenavond reeds te zien waren, hebben zich tijdens de nacht uitgebreid waarbij ze dikker zijn geworden. Door de bewolking is het niet kouder dan 16,1 graden geworden maar veel warmer zou het uiteindelijk ook niet worden want de wolken hoorden bij een koufront dat de komende dagen een wat koeler intermezzo zal inluiden. Er kwamen een aantal buien tot ontwikkeling maar het meeste was voor het oosten en noorden weggelegd. Doch totaal onverwachts begon het in Malderen dan toch nog te regenen uit dunne Altostratus translucidus bewolking. De diepe buiging die we vele plantjes konden zien maken was echter niet uit dankbaarheid maar van uitputting, want het is niet verder dan een tiental druppels per vierkante meter gekomen. Geen wonder dus dat we de tuinierders in min of meer dezelfde houding met hun gieters en emmers zagen heen en weer sjokken. Na de middag kwam de nadruk op Stratocumulus en uitspreidende Cumulus te liggen waardoor het tijdelijk erg somber werd, maar het bleef wel droog. Vanuit het westen werden de opklaringen naar de avond toe weer breder en de wind trok daarbij aan uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. Hoewel we in koelere zeelucht zijn terechtgekomen, haalde het kwik door de krachtige zomerzon nog maxima van 25,6 graden. Het rustige en vriendelijke weer bleef voor de rest van de dag aanhouden, al moesten we er tijdens de avond wel een flinke afkoeling bijnemen door de brede opklaringen en wegvallende wind. Het neerslagtotaal moesten we er dan weer niet bijnemen, behalve dan voor de statistieken met 0,0 mm
Zondag, 3 juni 2018
Onder een open hemel is het tot 12,6 graden afgekoeld en de dag maakte een zonnige start. De lucht was echter vochtig waardoor de hemel een nevelige indruk maakte en dit vertaalde zich tegen de middag in de vorming van stapelwolken. Hoewel deze flink uitgroeiden, bleef het droog en met maxima van 24,6 graden was de zomer weer terug van weggeweest. Er verscheen Cirrusbewolking vanuit het westen en deze breidde zich verder uit met opkomende Cirrostratus vanuit het westen tot noordwesten. Dit zorgde enkel voor sfeervolle, warme kleuren en jacobsladders door het binnenstromende vocht. Verder bleef het droog en aangenaam zacht al stak er tegen de avond een koele noordenwind op. Toen was het echter weer zo goed als helder doordat de stapelwolken weer waren opgelost. Neerslag is er dus andermaal niet aan te pas gekomen met 0,0 mm.
Maandag, 3 juni 2019
Het was nog steeds klam en zwoel bij minima van 15,6 graden en de zon stak flink eens ze op was. In het westen werd de aanwezige sluierbewolking dikker en zag het er al dreigend uit met het tegenlicht. Maar de regen bleef opnieuw uit en de bewolking ging weer over in Cirrostratus. Er ontstond echter veel Cumulus en Stratocumulus waardoor de zon het zwaar te verduren kreeg en de zwoelte maakte plaats voor een kille noordwestenwind. Het werd niet warmer dan 22,0 graden al kwamen er tegen de avond meer opklaringen in bij een melkachtig kleurende hemel die duidelijk warmtefrontbewolking bevatte. Maar het kille bleef er wel in net zoals de droogte die met 0,0 mm rustig bleef verder borduren.
Woensdag, 3 juni 2020
Er is tijdens de nacht nog meer sluierbewolking binnengedreven en in het westen en noordwesten zag het er zelfs vrij dreigend uit met Altostratus translucidus. De minima waren zacht met 13,9 graden en de noordoostenwind was erg zwak. De bewolking nam geleidelijk toe vanuit het westen maar na een tijdje zagen we weer blauwe kleuren verschijnen aan de horizon en de bewolking ging inderdaad weer over in Cirrus en Cirrostratus. Het zomerweer hield dus stand en de zon was slechts tijdelijk een beetje zwakker. Ondertussen verschenen er in het zuiden en westen stapelwolkjes. Niet de klassieke mooiweerswolken maar een eerder rafelig ogende variant die een stuk minder contrast toonde. De Altostratusbewolking bleef na een tijdje in een band ten oosten van ons hangen en leek wel bij een front te horen. En waarschijnlijk was het ook zo want we zagen nu flinke tegenstellingen op de temperatuurskaartjes van de Benelux waarbij men in het westen wel een extra trui mocht aantrekken terwijl men in het oosten eerder voor een Adamskostuum zou kiezen. En ook in Malderen is er een wat koeler aanvoelende noordenwind opgestoken eens we goed en wel achter deze wolkenband lagen al zaten we hier nog steeds in het gebied van de zomerliefhebbers met maxima van 24,2 graden. En ook daarna bleef het nog een tijdje aangenaam en werd het pas tegen 21H wat te kil om onbeschermd buiten te zitten. De dag eindigde rustig en we sloten weer af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 3 juni 2021
Het overvloedige vocht uit de stortbui gisterenavond heeft zich omgevormd tot nevel, Stratus fractus en een vredig ogend Altocumulusveld dat met honderden fraaie rolletjes over Malderen leek uitgespreid te liggen. Het voelde met de klammigheid die erbij hoorde een beetje als een zachte herfstdag met dito minima van 15,8 graden maar toch was het wel degelijk zomer. De zon begon de Stratiforme bewolking om te woelen waardoor deze ging oplossen en er steeds bredere opklaringen ontstonden. Doch de bewolking liet zich niet zomaar verjagen en ze kwam na korte tijd weer opzetten waardoor het terug somber werd. De weinige opklaringen die nog overbleven in combinatie met infraroodstraling die er nog doorheen wist te dringen zorgde nu wel voor een wat broeierige atmosfeer waardoor het zeker geen ideale dag was om aan powertraining te gaan doen. Op het einde van de namiddag kwam dan toch die weersverandering waar velen op zaten te wachten, en kregen we een fletse, lichtblauwe hemel te zien met onschuldige stapelwolkjes. De zon kwam ruimschoots aan bod en de zuidwestelijke wind wakkerde wat aan waardoor het nu erg luchtig begon aan te voelen. Bovendien waren de maxima weer wat lager dan gisteren, mede door de bewolking die ons met een achterstand heeft opgezadeld. We moesten het dus met 26,8 graden doen en toen de stapelwolken later in de avond plaats maakten voor Stratocumulusveldjes voelde het zelfs fris aan telkens de zon daarachter wegdook. Zodra de zon haar kracht verloor op het einde van de avond ging dan het klamme gevoel weer overheersen waarbij je kon ruiken en proeven dat de atmosfeer nog steeds zwanger was van het vocht. Van neerslag zijn we overigens wel bespaard gebleven dankzij het uitblijven van de voorspelde onweersbuien. We eindigden dus nog eens met 0,0 mm als totaal.
Vrijdag, 3 juni 2022
Na een heldere en koele nacht die in minima van 12,2 graden resulteerde, kwam de zomerse sfeer er al snel weer in met veel zonneschijn. Er werd droge landlucht aangevoerd met een noordoostelijke bries, maar deze was op sommige momenten wel erg enthousiast waardoor er een schraal gevoel ontstond. Dezelfde wind zorgde er trouwens ook voor dat er tijdens de ochtend geen dauw meer werd gevormd in tegenstelling tot eerdere ochtenden. Er begon geleidelijk Cirrus en Cirrostratus binnen te trekken tegen de avond op nadering van een storing die boven Frankrijk voor onweer heeft gezorgd. Later verschenen er ook onweersverklikkers zoals castellanus en floccus en het voelde nu ook een stuk warmer aan nu de wind weer wat afzwakte. We haalden al maxima van 28,0 graden en tegen de avond zorgde de toenemende bewolking ervoor dat het maar langzaam afkoelde. Wie voor afkoeling in huis wilde zorgen kon dit dus maar beter al gedaan hebben tijdens de koele ochtenden die we afgelopen week hebben gehad. Voorlopig kregen we enkel met wolkenvelden te maken, en kon de teller van de pluviometer dus nog op 0,0 mm worden gehouden.
Zaterdag, 3 juni 2023
De heldere en relatief koele nacht bij minima van 10,1 graden werd opnieuw gevolgd door stralend zonnig weer. De hemel kleurde nu staalblauw en er was geen enkel wolkje te zien, zelfs geen verdwaalde pluk Cirrus of contrail. De zon won dus al snel aan kracht en samen met een flink aanspannende noordoostenwind werd de natuur flink op de proef gesteld vandaag. De combinatie van felle zon, heldere luchten en warmte met die stevige wind erbij voelde onnatuurlijk aan, zeker toen we tijdens de namiddag naar 23,2 graden gingen. Rond het middaguur ontstonden er een drietal Cumuluswolkjes in microformaat maar die wisten het slechts een uurtje vol te houden. We kregen voor de rest van de dag dus weer eindeloos blauwe luchten te zien bij een felle zon en een doorstaande noordooster. Tegen zonsondergang koelde de droge lucht snel genoeg af om het weer erg frisjes te laten aanvoelen, wat versterkt werd door de wind die maar langzaam weer afzwakte. En ondertussen blijft de droogte maar verder gaan met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 3 juni 2024
Nog steeds gingen we onder het hardnekkige Stratus wolkendek gebukt en begonnen we er dus aan in sombere en kille omstandigheden bij ijskoude minima van 6,6 graden. Het scheelde echter al een stuk dat het droog bleef en tegen de middag slaagde de zon er dan toch nog in om door te breken. Dit werd overigens al een paar uur vooraf gegaan door een gebied met dunnere Stratocumulus bewolking dat veel licht en infrarood straling doorliet. Maar na een uurtje sloot de bewolking zich plots weer en voor degenen die net hun middagpauze hadden in de buitenlucht was het dus een ideale timing. Het grootste deel van de namiddag verliep terug somber en kil waarbij we nu, wellicht door die infraroodstraling, meer Cumuliforme bewolking tussen de rafelige flarden zagen ontstaan. Tegen de avond volgde er terug een doorbraak met wat meer zonneschijn dan deze middag al werd dit ook weer gevolgd door dikkere Stratusbewolking uit het noorden. Deze afwisseling ging eigenlijk de hele avond door waarbij we zeker een stuk of vier keer opklaringen zagen oprukken om daarna de afstraffing met terugkerende bewolking moesten ondergaan. Maar de wind was wel zwak en tijdens de zonnige momenten voelde de maximumtemperatuur van 19,3 graden nog best aangenaam aan. Na zonsondergang was het weer genieten van zachte blauwe kleurentinten in een chaotischer ogende lucht waarin ook Cirrusplukken, condensatiestrepen en wat verspreide Altostratus te zien was. Het leek er dus op dat we een weersverandering kunnen verwachten of juist het einde van de verandering die er vandaag eindelijk eventjes is gekomen. Maar in ieder geval konden we het voor vandaag nog droog houden met 0,0 mm als eindscore.