Maandag, 7 juni 2004
Na het opruimen van wat verspreide nevelslierten en enkele wolkenvelden in de hogere regionen van de atmosfeer kregen we een erg warme zomerdag aangeboden waarbij het kwik onder begeleiding van de machtige junizon aan haar steile klim begon van 11,4 graden deze ochtend naar 28,4 graden deze namiddag wat meteen de hoogste temperatuur voor dit station is dit jaar. Er waren voor de rest van de dag zo goed als geen wolken meer op een paar schaarse stapelwolkjes en wat ijle windveren op grote hoogte na. De wind was nochtans krachtiger dan gisteren met 23 km/h max, doordat de rustige kern van het hogedrukgebied waar we gisteren inzaten verder doorschuift naar het zuidoosten. Daarmee is dan ook de snelweg vrijgemaakt waarbij eerst ware lucht naar ons wordt getransporteerd maar vanaf woensdag ook onweders. Het zal afhangen van het moment dat de onweerszone ons bereikt, een passage in de namiddag zal de hevigste onweders kunnen veroorzaken, in de voormiddag daarentegen zou de onweders sterk beperken. De luchtdruk is ondertussen verder aan het dalen met op het ogenblik nog 1018,3 hPa.
Dinsdag, 7 juni 2005
In tegenstelling tot gisteren waren er vanochtend reeds talloze opklaringen aanwezig waardoor we de zon reeds vroeg te zien kregen. De temperaturen liepen echter niet hoger op dan 16,3 graden en ook de minima waren eerder aan de frisse kant met 8,3 graden, en dit hebben we te danken aan een naar het noorden gedraaide wind die met snelheden tot 26 km/h onderkoelde poollucht naar onze streken wist te transporteren. Samen met de poollucht dreven ook Noordzee wolken binnen en deze zorgden in de loop van de voormiddag voor een zo goed als betrokken weertype, zij het dan zonder neerslag, terwijl het in de namiddag terug verder opklaarde en de lage bewolking steeds meer plaats maakte voor hoge sluierbewolking, doch voor de zon vormt deze nauwelijks een hindernis. De sluierbewolking is ondertussen weer afgenomen waardoor het op dit ogenblik zo goed als helder is, maar dit zorgt weer voor een ander nadeel want met de kern van het hogedrukgebied dichtbij en de nog steeds noordelijke stroming zal het kwik de komende uren een forse duik nemen en dreigt er groot gevaar voor nachtvorst. Vooral boven zandgronden en op de Ardeense hoogtes kan dit voor problemen zorgen. Morgen zal de zon echter een poging doen om alles weer op te warmen, maar de wind zal meer naar het noordoosten ruimen waardoor het weer een schrale toets zal krijgen. Het zal echter zowat de beste dag van de week worden doordat we de dagen erna weer rendez-vous hebben met de vertrouwde Noordzee bewolking...
Woensdag, 7 juni 2006
Ondanks het feit dat we op de zelfde manier als gisteren de dag aanvatten (veel zon en een weinig ochtendnevel terwijl het weer aardig was afgekoeld), werd het deze keer niet zo'n stralende zomerdag. De blauwe lucht werd immers snel ingepalmd door hoge wolkensluiers die er een melkachtige boel van maakten. De zon raakte hier wel doorheen, maar echt krachtig konden we ze zeker niet noemen. Convectieve bewolking (Cumulus) was dan ook veel minder aan de orde dan gisteren en beperkte zich tot een paar verspreide wolkentoefjes die zich onder de witte waas vormden kort na de middag. De bewolking is afkomstig van een ernstig verzwakt koufront dat een stille dood sterft onder invloed van de hogedrukgebieden die zich reeds geruime tijd in de buurt van onze streken ophouden. Voor de inval van koudere lucht zoals dat bij een koufront gewoonlijk het geval is, hoeven we echter niet te vrezen want de hogedrukgordel ten westen van ons zal dwars over het koufront heen trekken, richting het Europese continent zodat we met zuidelijke of zuidoostelijke stromingen gaan te maken krijgen waarin de temperaturen, die vandaag nog "beperkt" waren tot waarden tussen 6,1 en 21,8 graden, in de loop van volgende week gemakkelijk met een tiental eenheden kunnen verhoogd worden. Voorts werd vandaag nog gekenmerkt door een zwak noordwestelijk briesje met snelheden tot 13km/h. De rudimentaire stapelwolkjes verdwenen weer naarmate de avond dichterbij kwam terwijl de hoge wolkensluiers ons nog een tijdje gezelschap bleven houden. Maar deze werden uiteindelijk steeds dunner zodat de hoofdkleur halverwege de avond opnieuw blauw werd. De avondlijke afkoeling valt overigens binnen de perken vermits het omstreeks 20H nog steeds ruim 21 graden was.
Donderdag, 7 juni 2007
Het lijkt een beetje traditie te worden: de ochtend verliep alweer onder een zwaarbewolkte tot betrokken hemel waarin vooral Stratuswolken het voor het zeggen hadden. En de ochtendminima vielen hierdoor opnieuw erg zacht uit met 15,0 graden. Het bleef ondanks de wolken droog en naarmate de voormiddag vorderde, leek de bewolking transparanter te worden terwijl uiteindelijk de zon er weer in slaagde om gaatjes te boren in het wolkendek. Tegen de middag bleef er nog wat verspreide stapelbewolking over terwijl de hogere regionen van de atmosfeer zich geleidelijk vulden met wat ijle Cirrostratusbewolking. Op het eerste zicht leek het een rustige dag te gaan worden vermits de wind reeds snel noordelijke richtingen is gaan opzoeken (met een maximale snelheid van 20,9 km/h uit het noorden) maar de warmte bleef stevig in het zadel zitten terwijl het naar de avond toe erg drukkend en onaangenaam is gaan aanvoelen bij temperaturen die ondertussen reeds waren opgelopen naar 29,3 graden. Verschillende onweerscellen ontwikkelden zich ten zuiden en zuidoosten van het land terwijl er te Malderen dreigende stapelwolken zichtbaar werden die later gevolgd werden door wat typische Altocumulus castellanusbewolking. De onweders dreven in een oostelijke tot zuidoostelijke stroming langzaam onze kant uit maar uiteindelijk kwamen ze net iets te zuidelijk te liggen om te Malderen voor water- en vuurwerk te kunnen zorgen. Niettemin was er met heel veel moeite wat gerommel te horen uit de dreigend donkere lucht in het zuiden en het zuidwesten tijdens de vooravond, maar dit kan evengoed inbeelding geweest zijn. De stroming deed de buien vervolgens lichtjes afdraaien naar het noorden, maar voor een bezoekje aan Malderen was het ondertussen al te laat, eveneens voor wat het krachtige, nieuwe complex betrof die zich een eindje ten zuiden van Kortrijk ontwikkelde en voor de zuidelijke helft van West- Vlaanderen voor aardig wat spektakel moet gezorgd hebben. Het vervolg was dus al te raden: we hielden het de ganse dag droog te Malderen, al bleven we wel in de warme onstabiele lucht zitten wat ervoor zorgde dat de temperaturen tot laat in de avond onaangenaam hoog bleven, en dit bij een uit overwegend uit noordelijke richtingen waaiende wind. Het enige dat het onweersgeweld voor Malderen opleverde was veel Cirrus en Altostratusbewolking afkomstig van de ijskappen van de onweerscellen die zich op grote hoogte uitsptreidden en tot na middernacht het weersbeeld bleven beïnvloeden.
Zaterdag, 7 juni 2008
Opnieuw weinig verandering in het monotone weersbeeld waardoor we werderom tegen een troosteloos ogend Stratus wolkendek aankeken. Deze keer was het echter wat hoopgevender doordat er middengrijze en donkergrijze tinten in waar te nemen vielen terwijl de neerslag uit lichte regen en motregen bestond in plaats van matige regen en lichte regen met motregen ertussen. Qua temperaturen was het opnieuw hetzelfde verhaal waarbij de minima vrij hoog zaten met ... graden en de maxima onderkoeld bleven met ... graden. Niettemin vond er na de middag een duidelijke weersverbetering plaats want vanaf dan kregen we enkel nog maar motregen voorgeschoteld. Deze was echter continu van karakter waardoor er weinig ruimte overbleef voor buitenaktiviteiten. De zon kregen we evenmin te zien waarbij dit de derde dag op rij is waarin het wolkendek volledig intact bleef. De continue neerslag bleek uiteindelijk toch niet meer dan ... mm op te hebben geleverd terwijl er met windsnelheden tot ... km/h uit het ... opnieuw weinig beweging zat in de atmosfeer.
Zondag, 7 juni 2009
Bij veel Cumulus, Stratus en Stratocumulus was het vanmorgen vrij warm. Overdag werd het snel drukkend bij een CAPE die boven de 4500 j/kg steeg, en de uitgegeven moderate risk voor Nebraska was dan ook niet uit de lucht gegrepen. De wolken lieten er geen gras over groeien en de geboorte van een eerste supercel op de grens tussen Kansas en Nebraska was dan ook al snel een feit. Later werden er meer supercells gevormd waarvan veel hun leven als LP versie begonnen om vervolgens over te gaan in een classic supercel. Het voor onze chase uitverkoren exemplaar was uiteraard een flinke knaap die tot het classic type hoorde, en verraste ons na een tijdlang filmen, fotograferen en genieten van de wallcloud met grote hagelstenen. De bui verplaatste zich niet zo snel waardoor we gemakkelijk uit de gevarenzone konden ontsnappen, al raakte n van de chasers alsnog lichtgewond bij het ijzige bombardement. Na twee keer halte houden om de opkomende hagelbui te fotograferen/filmen verzwakte ze en werd onze aandacht gevestigd op een andere supercel die ondertussen tot flinke afmetingen was uitgegroeid. Bij de achtervolging van dit exemplaar werd ons verlangen om de bui in te halen al snel getemperd toen de weg bezaaid lag met hagelstenen ter grootte van tennisballen in Oregon. Voeg daar nog een loeiend tornadoalarm en het vlakbij hangende neerslaggordijn aan toe en een impulsieve beweging naar de rempedalen was zo gemaakt. We besloten de bui stapvoets te volgen, en zodra de tennisballen verdwenen waren gaven we weer verkwistend gas om aan de voorkant van de bui te raken. Dit leverde erg turbulente wolkenstructuren op die snel bewogen en soms in een whalesmouth- achtige structuur gingen roteren. Het was ondertussen al avond waarbij we konden genieten van een okerkleurige zonsondergang dwars door de regengordijnen van de bui. Bij het invallen van de schemering volgde dan onze routinematige sessie bliksemfoto's maken. Vervolgens hield de bui ons bij de rit naar het hotel in Missouri gezelschap met regen, enkele fraaie bliksems en nog wat lichte hagel.
Maandag, 7 juni 2010
De vochtige zeelucht aan de achterzijde van het wegtrekkende koufront heeft vanochtend een somber Stratus wolkendek opgewekt waardoor het tijdens de voormiddag niet meteen aan zomer deed denken. Wie er vroeg bij was, kon nog wat opklaringen meepikken die zich bij minima van 13,2 graden manifesteerden, maar nog voor 8H was iedereen er aan voor de moeite. Tijdelijk dan toch, want tijdens de namiddag bekenden de weergoden opnieuw kleur en ging de Stratus over in Stratus fractus en Stratocumulus. Dit werd gevolgd door Cumuluswolkjes die voor een erg aangenaam weertype zorgden met redelijk wat zon en maxima van 22,3 graden. De wind draaide hierbij naar het west- zuidwesten en haalde snelheden tot 30,6 km/h. Tijdens het tweede deel van de namiddag verscheen er Cirrusbewolking die geleidelijk overging in Cirrostratus en het werk was van een depresie die ons vanuit het zuidwesten probeerde te bereiken. Dit zal echter niet voor vandaag zijn, want veel verder dan Cirrostratus kwam het niet terwijl de Cumuluswolken tijdens de avond geleidelijk plaats maakten voor een weinig Stratocumulus en bijzonder mooie Altocumulus lenticularis wolken. Bij zonsondergang was in het zuidwesten Cirrus densus te zien en zag het er in die hoek een beetje dreigend uit, maar ook dit leverde ons (voorlopig) geen neerslag op. De avond verliep windstil, droog, redelijk koel en het neerslagtotaal bleef steken op 0,0 mm doordat de Stratus- invasie deze voormiddag al evenmin neerslag achterliet.
Dinsdag, 7 juni 2011
De laaghangende Stratusbewolking hing er vanochtend nog steeds waardoor het ondanks de plotse afkoeling bij de frontpassage gisteren niet kouder dan 11,7 graden werd. Het grootste deel van de voormiddag verliep somber en grijs terwijl er tegen de middag wat opklaringen ontstonden. Erg overtuigend was dit echter niet te noemen en de opklaringen waren bovendien het gevolg van advectiestromingen uit een naderende regenzone. Deze zorgde in de loop van de namiddag voor meer Cirrostratus en Altostratusbewolking terwijl we al snel de eerste neerslagkernen op de radar zagen verschijnen. Voor de regen uit werd het nog 22,4 graden terwijl het overwegend rustig was bij een zuid- zuidwestelijk briesje tot 20,9 km/h. In het westen bevond zich koudere en stabiele lucht waardoor de neerslag daar meestal als gewone regen viel. In het oosten bevond zich de warme en onstabiele lucht met onweersbuien terwijl Malderen net in de stabiele luchtlaag bleef hangen met gewone regenbuien. Deze waren niettemin erg pittig en werden gevolgd door aanhoudende, continue regen die het grootste deel van de avond bleef vallen. De regenzone leverde uiteindelijk een dagtotaal van 6,8 mm op waardoor de plantjes zich de eerste weken geen zorgen meer hoeven te maken over droogte en neerslagtekorten. Tijdens het tweede deel van de avond begon het koufront aan een snelle opmars naar het oosten wat gepaard ging met een opstekende westenwind en het binnenstromen van veel koelere lucht waardoor het vooral rond en na zonsondergang erg herfstachtig aandeed. De neerslag bestond toen vooral uit lichte regen en motregen terwijl het geleidelijk droger werd.
Donderdag, 7 juni 2012
Het was zwaarbewolkt vanochtend met Stratus en Stratocumulusvelden waaruit af en toe zelfs regen viel. Daarna klaarde het weer geleidelijk op en konden we andermaal genieten van diepblauwe luchten en vriendelijke stapelwolkjes waartussen Stratocumulus en Altocumulus zat. Het warmde flink op en na de middag haalden we 22,4 graden bij een lichtbewolkt weertype. Kouder dan 13,5 graden is het overigens niet geworden afgelopen nacht. Ten zuiden van ons bevond zich echter een regenzone die aan haar zuidelijke flank een buienlijn met onweer meezoog. Kortom, de actief weerliefhebbers hadden vandaag weer een flinke kluif om hun tanden in te zetten. De gunstigste omstandigheden voor zware buien waren in het zuidoosten te vinden waar zich de warmeluchttong van de voorbijtrekkende depressie bevond. Noordwestelijke gebieden met onderandere Malderen erin, moesten het hebben van de krachtige jetstreak die de buien eveneens tot dynamische exemplaren wist te boetseren. De regenzone werd er afgesloten met tropische stortregens waarna het plots opklaarde vanuit het westen. Daarna trok een nieuwe buienlijn over die werd voorafgegaan door een indrukwekkende shelfcloud, zeer zware regenval en een opvallende wijziging van lichtinval en kleur tijdens de kortdurende passage van de bui. Ondanks het machtige vertoon van de shelfcloud bleven de rukwinden beperkt tot 25,7 km/h uit het zuid- zuidwesten in tegenstelling tot andere locaties waar valwinden en een enkele windhoos voor flink wat schade hebben gezorgd. Na de buienpassage keerde de rust definitief weer maar was het voor de weersfotografen nog steeds genieten van golvende Stratocumulusvelden die zich snel voortbewogen in de diepblauwe lucht. Het natuurgeweld dat ons vandaag te beurt viel, bleek goed te zijn voor een neerslagtotaal van 7,8 mm welke we in erg zachte omstandigheden konden optekenen.
Vrijdag, 7 juni 2013
We begonnen de dag terug onder een heldere hemel maar deze keer waren de blauwtinten niet meer zo fel en diep. De minima waren iets hoger met 13,2 graden, maar het voelde wat killer aan dan de voorbije dagen. Er stak een koele wind op die eveneens krachtiger was en er sneller bij was dan de afgelopen dagen. Kortom de klad begon in het zomerweer te komen al hoefden we zeker nog niet te klagen want vooral na de middag was het nog aangenaam toeven in de buitenlucht bij maxima van 28,3 graden. Vooral in de zon voelde het zeer warm aan, en deze dook slechts af en toe weg achter stapelwolken die kleiner en schaarser waren dan gisteren. Er werden ook geen warmte onweders meer gevormd (binnen ons gezichtsveld). De wind haalde snelheden tot 27,4 km/h uit het noord- noordoosten en had een sterk uitdrogend effect door de lage vochtigheidsgraad. Tijdens de avond losten de stapelwolken op zodat het volledig helder werd. Maar de avondkilte viel eveneens vroeger in en vooral na zonsondergang ging het onaangenaam koel aanvoelen bij een terug wat aanwakkerende wind vanuit het noorden. Het neerslagtotaal was met 0,0 mm het vermelden niet waard.
Zaterdag, 7 juni 2014
Het was vanochtend al snel zwoel en drukkend terwijl er vanuit het zuidwesten Cirrostratus en Altostratus kwam binnenzetten. De temperatuur is niet meer beneden 15,2 graden gezakt en ondanks het ontbreken van de zon warmde het snel op. Tegen de middag waren er geen opklaringen meer te zien en zaten we onder een volledig grijze hemel (Altostratus) gevangen. Onze vrees voor een sombere zomerdag was echter niet gegrond want vanuit het zuidwesten klaarde het plots op en ging de kleur vrij scherp over van grijs naar staalblauw. De zon brandde als een ovengrill boven onze hoofden en de 29,6 graden die we spoedig noteerden voelden veel warmer aan dan ze waren door de hoge vochtigheidsgraad. Natuurlijk hoorden daar ook onweersverklikkers zoals Altocumulus castellanus bij want we bevonden ons niet voor niets in onstabiele tropische luchtmassa's. Boven het westen van Vlaanderen was het al omstreeks 16H prijs met een onweer dat uitgroeide tot een supercel en daar plaatselijk voor grote hagel (>5 cm) zorgde. De ijskap van dit gevaarte was mooi vanuit Malderen te zien in het westen en het ding vertoonde ook een indrukwekkende stijgstroom aan haar achterzijde, compleet met inflow tails zoals het een echte Amerikaanse supercel zou betamen. Maar ondertussen verscheen in het zuiden een nieuwe onweerswolk en ook deze groeide plots uit tot een supercel die in Brussel hagelbollen tot 7 centimeter opleverde met de nodige schade tot gevolg. Het ding stevende op Malderen af maar gelukkig voor beplanting en bebouwing kwam het dan toch ten oosten van ons terecht. Ondertussen ontwikkelde zich echter een tweede onweerscel aan haar westelijke flank die we letterlijk voor onze neus zagen geboren worden. Tijdens haar beginstadium betrof het een flinke stapelwolk waar geen neerslag uitviel terwijl er toch de ene donder na de andere uit weerklonk. Pas na een kwartier verschenen er valstrepen onder maar de bui bleef uiteindelijk net ten westen van ons. Uiteindelijk wist een uitloper van de Brusselse supercel ons nog te treffen met tijdelijk forse regen met zeer dikke druppels. Deze neerslag was goed voor 3,0 mm in amper een goeie minuut tijd, maar doordat het plotsklaps weer ophield werd dit ook meteen het dagtotaal. Er was een aangename koelte voelbaar na het onweer en daarin konden we van een fraai uitzicht genieten met de supercel die aan haar voet bruin was, daarboven oranje was, en vervolgens via geel naar spierwit overging net alsof we naar een cocktailglas keken waarin drankjes met verschillende kleuren in laagjes over elkaar waren uitgegoten. Na pakweg een uurtje verdween de koelte weer en warmde het terug enkele graden op zodat de avond alsnog in zwoele omstandigheden werd afgesloten.
Zondag, 7 juni 2015
Nog steeds was het helder met een staalblauwe hemel, maar het is ook sterk afgekoeld waardoor we vrij lage minima van 6,2 graden optekenden. Vooral in de oostelijke helft van Nederland is het op verschillende plaatsen tot grondvorst gekomen. Overdag maakte de zon al snel komaf met die koude, maar voor de zomerliefhebber was het toch eventjes paniek toen er vanuit het noordwesten massaal Cumuluswolken binnendreven die de zon en ons hernieuwde zomergevoel bedreigden. Gelukkig werd de ontwikkeling van deze stapelwolken een halt toegeroepen en kwam het niet verder dan mooiweerswolkjes waar de zon weliswaar regelmatig achter wegdook. Op zo'n momenten voelde het best fris aan, daar er nog steeds een vrij krachtige westelijke wind stond. Op sommige momenten deed het gierende gefluit van de wind zelfs een beetje aan herfst denken. De maxima waren aan de lage kant met 21,0 graden, maar gelukkig zwakte de vlagerige wind erg snel af tijdens het tweede deel van de namiddag waardoor het terug heerlijk toeven was in de buitenlucht. De stapelwolkjes losten op en maakten plaats voor Cirruswolken die zich vooral in het zuidoosten ophielden. Deze waren het gevolg van het koufront dat vrijdag nog voor onweer zorgde, dat weer een beetje in onze richting werd geduwd. daarop ontwikkelde zich een lagedrukkern terwijl de luchtdruk ten noordwesten van ons steeg wat een windruiming naar noordoostelijke richtingen tot gevolg had. Tijdens de avond zwakte de wind echter verder af en toen de zon onder was, was het weer windstil. De Cirruswolkjes waren ook weer verdwenen waardoor we terug een zeldzaam, metallicblauwe hemel te zien kregen. erg veel konden we er echter niet van genieten want het koelde weer stevig af en het was reeds erg kil toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Dinsdag, 7 juni 2016
Het is tijdens de nacht weer helemaal opgeklaard en de minima waren aan de hoge kant met 17,9 graden. Resterende bewolking bestond vooral uit Cirrus, Cirrostratus en een paar forse Cumulus congestus wolken die net als gisteren echter weer snel in elkaar stuikten zodat het overwegend helder werd. Tijdens de namiddag kregen we terug zowat hetzelfde weersverloop als gisteren waarbij er een aantal onschuldige, rafelige stapelwolken werden gevormd die op het eerste zicht niet aan een onstabiele atmosfeer deden denken. Dat deden de hoge temperaturen dan weer wel want het werd opnieuw drukkend warm bij maxima van 29,6 graden en een hoge vochtigheidsgraad. Op het einde van de namiddag was het dan zover en zagen we de ene stapelwolk na de andere de lucht in ploffen waarna de eerste bliksemschichten omstreeks 16H reeds door het Brusselse luchtruim kliefden. In een mum van tijd ontwikkelde zich een muur van Cumulonimbus wolken die op een oostelijke tot zuidoostelijke stroming langzaam richting Malderen dreef. Het onweersgeweld bleef netjes ten zuiden van ons, althans wat de squall lijn betreft. Voor deze lijn uit ontwikkelde zich echter een nieuwe onweershaard die voor zeer zware stortbuien zorgden met zeer dikke druppels en op sommige momenten ook hagel (1 centimeter). De neerslag bereikte een in Malderen een nooit geziene intensiteit. Of moeten we eerder zeggen in verhouding tot de afvoercapaciteit, want op sommige plaatsen kwamen straten en gebouwen onder water te staan waar dit nog niet eerder is voorgekomen terwijl er in de pluviometer toch niet meer dan 24,4 mm zat (minus de hagelbollen die er weer zijn uitgesprongen). Na het onweer bleef het nog een hele tijd naregenen al werd deze gestaag lichter en ging het onweer er ook vrij snel weer uit. Op de radar zagen we ook de hoofdlijn van onweersbuien op zeer korte tijd in elkaar zakken, iets dat we de voorbije dagen al vaker hebben gezien. De rest van de avond verliep in rustige omstandigheden maar het bleef wel betrokken door massaal uitsmerende Cirrus densus bewolking. Heel af en toe was hierbij in de verte nog een vage donderslag te horen.
Woensdag, 7 juni 2017
De wind is de hele nacht blijven doorwaaien waardoor het vanochtend erg fris en guur aanvoelde bij minima van 11,9 graden. Temperaturen die in een windstille omgeving waarschijnlijk lager waren uitgekomen, maar de windchill zorgde ervoor dat het voor het gevoel nog kouder was dan het in dergelijke omstandigheden zou zijn geworden. We werden nog een beetje opgefleurd door de diepblauwe hemel die zich boven ons ontvouwde en de hooikoortspatiënten zullen de gezonde zeelucht die over ons uitstroomde eveneens waarderen, al kwam het gehoest en gekuch nu van de verkoudheden die ze opliepen. Helemaal helder was het overigens niet want vanuit het westen dreef er massaal Stratus fractus bewolking binnen die er op verschillende momenten erg dreigend uitzag. De omstandigheden waren trouwens nog steeds ideaal om een aantal buien tot ontwikkeling te laten komen maar voor Malderen was dat alleen niet genoeg want het bleef daar bij een neerslagtotaal van 0,0 mm. Tijdens de namiddag kwamen we geleidelijk onder de invloed van een warmtefront terecht waardoor de buien de kop werden ingedrukt en er enkel nog vrij onschuldige stapelwolken voorbijkwamen. Bij toenemende zonneschijn warmde het op tot 20,2 graden waarbij het door de zeer nijdige stormwind echter herfstachtig bleef aanvoelen. Tijdens de avond losten deze op en werd het tijdelijk helder, maar het naderende warmtefront zorgde al snel voor Cirrusbewolking die vanuit die richting kwam binnendrijven. In het noordwesten verscheen daarna Altocumulusbewolking die voor erg fraaie uitzichten zorgden en een leuke sfeer bij zonsondergang. De warme lucht die door het front werd gemarkeerd dreef aanvankelijk vooral in de hoogte binnen waardoor het aan de grond fris bleef en samen met de nog steeds goed doorstaande west- noordwestenwind zorgde dit voor een erg onaangename en gure setting ondanks de sfeervolle afsluiter van deze dag. Het front is weinig actief en van neerslag is er voorlopig dan ook geen sprake waardoor het eerdergenoemde neerslagtotaal ook het dagtotaal werd.
Donderdag, 7 juni 2018
Na een zwoele nacht met minima van 17,9 graden zagen we een met Cirrostratus beklede lucht waarin Altocumulus castellanus te zien was waaruit zich forse stapelwolken ontwikkelden. Een deel groeide uit tot pittige buien met lokaal onweer en ook Malderen kreeg wat van het vloeibare goud mee, welgeteld 5,9 mm. Deze neerslag was echter gestript van onweersverschijnselen en tegen de middag klaarde het weer op. Het werd nu zwoel en plakkerig bij temperaturen die opliepen naar 25,8 graden. De bewolking bestond voor een groot deel uit Altocumulus waarboven Cirrus densus resten hingen van voormalige buienwolken. Tijdens de namiddag zagen we ten zuidwesten van ons een rij stapelwolken ontstaan, en volgens de radar groeide deze uit tot een lijn van erg compacte maar zeer felle regenbuien waaruit het al snel ging onweren. Malderen lag op ramkoers maar aan een tempo van een paar kilometer per uur waren de buien al lang weer uitgestorven eer ze in Malderen arriveerden. Het kwam slechts tot een gezapig regentje dat nauwelijks wat toevoegde aan het eerdergenoemde neerslagtotaal. De valwinden uit de buien zorgden echter voor heerlijke koelte die later wel plaats maakte voor een klam weertype toen de buien weer grotendeels waren ingezakt.
Vrijdag, 7 juni 2019
Er hing veel Cirrusbewolking en deze was vooral in het zuidwesten dikker. De minima kwamen daarbij uit op 9,8 graden. Uit die richting zagen we na een tijdje ook Stratocumulus en Altocumulus naderen, en deze luidden een regenzone in. Het duurde echter lang eer we daar iets van voelden want tegen de middag was het nog steeds droog. Pas tijdens de namiddag ging het dan toch nog druppelen en echt veel hield het allemaal niet over met 0,0 mm toen het weer droger werd halverwege de namiddag. Maar dat wilde niet zeggen dat deze depressie een zwakkeling is, integendeel want er is een voor de tijd van het jaar erg krachtige storm in ontstaan en deze heeft al voor de nodige overlast gezorgd in Frankrijk. Het windveld bereikte al snel Malderen en nu de temperatuur een flinke duik nam, voelde het buitengewoon guur en kil aan. Voor het front uit haalden we nog maxima van 23,1 graden waar nu niet veel meer van over blijft. De wind ging tijdens de avond steeds verder aanwakkeren en er dreven ook dreigende wolkenformaties voorbij. Hoewel deze in Malderen niets meer opleverden, kwam het plaatselijk wel tot buien en ook tijdens de nacht was dit hier en daar nog het geval terwijl de wind steeds verder aanwakkerde in de storm die de naam Miguel zou meekrijgen.
Zondag, 7 juni 2020
Tijdens de nacht heeft het nog lichtjes geregend uit de storing die onze richting uitkwam, maar met 0,4 mm stelde dit allemaal niet veel voor. Tegen de ochtend zagen we talloze buien op de radar over Nederland trekken terwijl het in Malderen rustig en droog was met Cumuluswolken en een paar Stratocumulusvelden die voorbij dreven. De wind was een stuk minder krachtig dan gisteren maar nog goed voelbaar, waarbij ze naar het noordwesten is geruimd. Het is tijdens de nacht afgekoeld tot 10,6 graden maar overfdag stroomde er iets zachtere lucht binnen waardoor het in combinatie met de zonneschijn erbij nog best vriendelijk werd. Tijdens de namiddag piekte het kwik op 20,3 graden doch plotseling dreef er uitgestrekte Stratocumulus binnen vanuit het westen en kreeg de zon het dus moeilijk. Wel bleef het droog en tegen de avond klaarde het weer op vanuit het westen. Nu ontstonden er flinke stapelwolken die zich eerst tegen een diepblauwe lucht aftekenden, maar later gezelschap kregen van Cirrostratus en Altostratus die zich snel van daaruit uitbreidden. Er dreven ook Stratocumulusvelden binnen die de plaats van de stapelwolken weer leken in te nemen. Het bleef bij dit alles voorlopig nog droog en de wind zwakte geleidelijk verder af. We kregen een rustige avond waarbij dikkere en dunnere gebieden met Altostratusbewolking elkaar afwisselden, net alsof er resten van buienwolken in verwerkt zaten. Het bleef voorlopig nog droog en het dagtotaal is op 0,4 graden blijven steken.
Maandag, 7 juni 2021
Na een koele en heldere nacht met minima van 9,1 graden begon de dag weer in zonovergoten omstandigheden. Nog steeds was er op de satellietbeelden
echter veel bewolking te zien in het oosten en er zal dan ook wel al flink gevloekt zijn geweest toen men daar vanuit een grijze wereld de beelden uit het zonnige westen zag binnenstromen op social media. Af en toe zagen we in die richting ook Cumulusachtige wolkjes hangen vanuit Malderen. Overdag werden er echter overal Cumuluswolken gevormd al bleef dit bij de mooiweersvariant. En deze losten tegen de avond op waarna er enkel in het oosten nog stapelwolkjes bleven hangen die daar pas na zonsondergang verdwenen. Bij dit alles is het weer een comfortabele zomerdag geworden bij een zacht noordelijk briesje en temperaturen die op 27,1 graden zijn uitgekomen. Ook tijdens de avond bleef het nog een hele tijd zacht al begon er tegen zonsondergang toch een zekere kilte in te komen, zeker door de noordenwind die omstreeks 21H tijdelijk weer wat aanspande en de gevoelstemperatuur flink naar beneden joeg. Neerslag was vandaag weer de grote afwezige en we eindigden dus met een totaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 7 juni 2022
Een zwakke regenzone trok vandaag over het land en is vooral over de zuidelijke helft van het land gaan slepen terwijl in het noorden een smalle gordel van opklaringen aanwezig was aan de voorzijde van een wolkenband die dan weer een deel van Nederland in haar greep had. De situatie leek voor een groot deel van de dag min of meer op een patstelling en zowel de opklaringen als de regenzone zelf maakten zo goed als geen voor- of achteruitgang. Malderen lag net te zuidelijk om van de opklaringen te profiteren maar wel noordelijk genoeg om grotendeels buiten schot van de regenzone te blijven. Al wist er af en toe nog een zwak buitje te schampen en viel er ook soms wat heel lichte regen uit de bewolking die uit Altostratus en pannus bestond. Deze bewolking heeft de minima op peil gehouden met 12,0 graden maar zorgde overdag dan weer voor een kil weertype. Tijdens de late namiddag leek er dan toch wat beweging in te komen, eerst gebeurde dat op thermisch gebied toen het plotseling erg broeierig ging aanvoelen in de vochtige lucht die opwarmde tot 22,2 graden. En dan volgde er een heel plotse weersverandering waarbij de bewolking op enkele minuten tijd volledig verdween en plaats maakte voor een vriendelijk ogende diepblauwe lucht met (forse) Cumuluswolken erin. Het leek alsof de regenzone er nooit is geweest en we konden weer volop genieten van zonneschijn tijdens de opklaringen waar nu weer ruimte voor was. De prijs die we hiervoor moesten betalen was echter een vlagerige wind die plots opstak uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen en waarschijnlijk werd veroorzaakt door thermiek die door de teruggekeerde zonneschijn op gang is gekomen. Zeker op momenten dat de zon achter een Cumuluswolk verdween voelde het in die wind erg fris aan en was er van dat zwoele weertype deze namiddag niet veel meer te merken. Hoe dan ook werden de zonnige perioden geleidelijk uitgebreider en was er tegen het einde van de dag nog maar nauwelijks bewolking te zien. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,1 mm.
Woensdag, 7 juni 2023
Tijdens de nacht is er bewolking binnen gelopen die vooral uit Altocumulusvelden bestond waarvan een deel uitsneeuwde tot Cirrusachtige plukken en waaiers. De meeste bewolking zat in het noorden en op de satellietbeelden was mooi te zien hoe er een soort van occlusiefont leek te ontstaan dat vanuit het oosten over onze streken werd getrokken. Ten noorden daarvan hingen uitgestrekte Stratusvelden die wellicht voor een heleboel geklaag moeten gezorgd hebben. Dit terwijl we in Malderen weer van een subtropisch sfeertje konden genieten met veel zon tussen de onstabiel ogende Altocumuli door. Tijdens de vroege uurtjes voelde het weliswaar fris aan bij 11,4 graden maar dat werd al snel in een zomerse warmte omgezet toen de zon wat hoger stond. De zon bevond zich meestal in de zone met opklaringen ten zuiden van die wolkenband en het was al een eind in de namiddag eer we ook hier met veel wolken af te rekenen kregen. Er viel ook wat neerslag uit maar veel meer dan een paar niet meetbare druppeltjes was dat niet. De bewolking bestond uit Stratocumulus, Altocumulus en Cumulus fractus in een wat nevelig aandoende atmosfeer. Ondanks dit alles haalden we toch nog maxima van 24,7 graden en aan het begin van de avond begon het vanuit het noordoosten weer op te klaren. De dito wind zwakte af en toen de zon er weer doorbrak voelde het dan ook extra warm en 'stekend' aan. Op nieuwe neerslag en dus een verandering van het dagtotaal van 0,0 mm hoefden we niet meer te rekenen. Onder de open hemel koelde het opnieuw vlot af en zeker na zonsondergang voelde het weer kil aan terwijl er bijna geen bewolking meer te zien was.
Vrijdag, 7 juni 2024
De nevelige kleuren en melkluchten gisterenavond lieten vermoeden dat er zich een dek met sluierbewolking aan het opbouwen was en we dus weer met een storing zouden te maken krijgen vandaag. Maar niets was minder waar, het was vanochtend zonnig en strakblauw. Er was zelfs geen enkele aanzet tot wolkenvorming, een situatie die we ons bijna niet meer kunnen herinneren, zelfs bij niet- demente mensen lukte dat niet meer. Maar we konden er maar wat blij mee zijn en nadat we ons doorheen de koele ochtend bij 6,7 graden hadden geworsteld, zorgde de zon voor een zomers gevoel. Wel moesten we al snel met een onzichtbare vijand rekening houden en dat was de strakke zuidwestenwind die er vanaf een uur of 10 weer flink tegenaan begon te beuken. Tijdens de uren daarop leek het echter juist weer rustiger te worden en we evolueerden naar een luchtig weertype met een goed voelbaar briesje. Het bleef ook vrij koel ondanks de zonneschijn en in combinatie met de wind was dit weer dus extra verraderlijk voor onze bleke huiden die dit jaar nog niet te veel UV training hebben gekregen. Het kwik bleef op 21,4 graden steken waar je blij deze strakblauwe luchten minstens tien stuks extra zou verwachten. Halverwege de namiddag kreeg de zon het bij momenten lastiger want er zijn nu plotseling toch stapelwolken ontstaan en een deel daarvan spreidde zich zelfs uit tot Stratocumulus. Tijdens de avond begon alles dan terug op te lossen en uiteindelijk is de bewolkingsgraad niet verder dan 6/8 gekomen. Het koelde snel af en de opklaringen werden terug breder. We sloten terug droog af met een dagtotaal van 0,0 mm.