Maandag, 14 juni 2004
Na een erg frisse ochtend (met 7,1°C de laagste temperatuur deze maand in dit station) wist de machtige junizon de zaak weer op temperatuur te brengen en zo kwamen we dan in de namiddag uit op zomerse waarden van 26,3°C. Dit gebeurde bij een wisselend bewolkte hemel waarbij in de voormiddag vooral aandacht werd geschonken aan velden van Stratocumulusbewolking terwijl we in de namiddag gezelschap kregen van hoge sluierbewolking om dan de avond met een paar onschuldige stapelwolkjes in te gaan. De wind vonden we vandaag terug in de noordwestelijke hoek en deze deed het vrij kalmpjes met een uitschieter van 18 km/h in de late namiddag. De luchtdruk die gisteren met 1031 hPa hoge toppen scheerde is ondertussen flink aan het inleveren en is ondertussen al met bijna vijf eenheden gezakt, wat de aanloop is naar het slechtere weer dat ons woensdag te wachten staat. Morgen hebben we nog een aangename dag tegoed en zal de temperatuur waarschijnlijk iets hoger uitkomen dan vandaag en in het tweede deel van de week zullen dan de liefhebbers van Noordzee buien en kou op hun wenken bediend worden...
Dinsdag, 14 juni 2005
Vandaag waren er slechts hoge sluierwolken en een enkele minieme stapelwolk als enige concurrenten van betekenis voor de zon aanwezig. Het werd dan ook een stralende zomerdag waarbij de temperaturen opliepen van een frisse 7,3 in de ochtend naar een aangename 24,7 graden in de namiddag. De wind was weliswaar nog nadrukkelijk aanwezig met haar snelheden tot 27 km/h, maar doordat ze naar het zuidwesten gedraaid is, werd er veel zachtere lucht aangevoerd dan we de voorbije weken gewend zijn. De aangevoerde lucht was echter nog steeds kurkdroog met een RV die daalde tot 27%, een feit dat vooral voor de hooikoortspatiënten en dragers van contactlenzen niet onopgemerkt voorbijging. Terwijl we opnieuw een eerder frisse nacht tegenmoetgaan lijkt morgen zich voorlopig als de beste dag aan te kondigen met temperaturen die rond de 25 graden zullen schommelen en heel wat zon. Daarna krijgt het weer een dipje op woensdagavond en donderdagvoormiddag waarbij we een weinig neerslag kunnen verwachten en terug iets lagere temperaturen. Doch dit is de overgang naar een veel warmer, zeg maar heter weertype waarbij we gemakkelijk de dertig graden kunnen overschrijden maar ook rekening moeten houden met warmte onweer. Zoals het in de Lage Landen gebruikelijk is, zal het weer daarna weer snel omslaan naar frisser en wisselvallig zomerweer met een kans op zwaar onweer tijdens de overgang, wellicht zondagavond of nacht.
Woensdag, 14 juni 2006
We waren nog maar amper bekomen van het nachtelijke onweersgeweld of de chaotische ochtendhemel en de klamme lucht gaven weer aan dat het zaakje hierboven terug hoogst onstabiel was geworden. In een mum van tijd kwamen vanuit het zuiden actieve onweders opzetten en te Brussel zorgde dit voor tropische moessontoestanden terwijl er af en toe gedonder weerklonk. De onweders raakten echter niet veel verder dan Brussel want te Malderen bleef het bijna droog en was er van onweer in de verste verte niets te bespeuren. De neerslag kwam in de loop van de dag binnen onder vorm van gewone regenbuien, maar op de natte producten werd in elk geval niet bezuinigd: met momenten kwam het water ook hier met bakken naar beneden en samen met de onweders voorbije nacht leverde dit reeds 8,6 mm op waar komende nacht nog een flinke kwak kan bijkomen. De temperaturen moesten onder deze nattigheid en bijhorende bewolking echter flink inboeten: we beleefden met 17,2 graden weliswaar een ultrazachte nacht, maar warmer dan 19,3 graden is het overdag niet meer geworden. De wind draaide immers gezwind naar het WNW en voerde met snelheden tot 19,3 km/h steeds koelere luchtmassa's het Vlaamse platteland in. Het onweersgeweld en de recente hittegolf ten spijt was dit echter een erg sombere dag met slechts in de vroege ochtend wat zon terwijl er voorts een herfstachtige sfeer hing vandaag.
Donderdag, 14 juni 2007
Een erg sfeervolle en zomers getinte ochtend waarbij het kwik niet beneden de 16,4 graden zakte, werd voorts gekenmerkt door typische onweersbewolking: Stratocumulus en Altocumulus castellanus, veel Cirrus en Altostratusbewolking. Niettemin zorgde dit voor een fraai uitzicht, zeker toen de zon doorheen de vochtige, ietwat nevelige lucht eronder scheen en zo leuke stralenbundels produceerde (Crespular rays). Bij een zacht oost- zuidoostelijk briesje met snelheden tot 22,5 km/h bleef dit weerstype een groot deel van de voormiddag typeren al moesten we naar de middag toe rekening houden met toenemende bewolking vanuit het zuiden waaruit het later zelfs is gaan regenen. De regen had een licht buiig karakter ondanks het feit dat het uit een warmtefront kwam, maar na een uur ofzo werd het alweer droger en vanuit het zuiden kwam de warme lucht met brede opklaringen en een felle zon binnengestroomd. Vooral Cirrussbewolking was hetgeen dat overbleef aan de voorts diepblauwe lucht, en het was puffen en zweten bij een naar 28,4 graden stijgende temperatuur. Het was echter vooral de hoge vochtigheidsgraad die het zo drukkend deed aanvoelen. Na een paar uur in de hitte gesudderd te hebben, was het tijd voor het echte vuurwerk: opbollende stapelwolken kwamen vanuit het zuiden binnendrijven en op sommige plaatsen van het land waren deze reeds uitgegroeid tot forse onweersbuien die voor plaatselijke wateroverlast zorgden en ook flinke rukwinden aan boord hadden. Te Malderen liep het zo'n vaart niet en had het onweer een eerder tropisch karakter met weinig wind, dikke druppels en af en toe wat hoogteontladingen waarvan de elektrische activiteit niet bijzonder hoog was. Tijdelijk ging het flink doorplenzen, maar vervolgens kwam er matige regen die een hele tijd aanhield en de elektriciteit ging er ondertussen weer langzaam uit. Het was al na 20H voordat het weer helemaal droog werd en met mondjesmaat kwamen er weer wat opklaringen binnendrijven. Ze waren niet zo mooi als deze namiddag maar het bleef aangenaam zacht tot laat in de avond. Een nieuwe buienlijn met flinke onweersbuien trok tijdens de late avonduurtjes over het land maar deze was eveneens niet voor Malderen bestemd waardoor de nacht grotendeels rustig en droog verliep. Het uiteindelijke neerslagtotaal bereikte 7,0 mm waarvan het grootste deel afkomstig was van de eerste onweerslijn in de late namiddag.
Zaterdag, 14 juni 2008
Tijdens de ochtend en voormiddag moest de zon het gezelschap van Cirrostratus, Altocumulus en Cumulus congestus naast zich dulden. De Altocumuluswolken die door uitspreiding werden gevormd, gaven aan dat de temperatuursinversie van gisteren wat opgestegen is zodat de atmosfeer een onstabieler karakter kreeg. De eerste buien konden dan ook niet lang uitblijven en ze waren tevens een stuk intenser terwijl er organisatie langs langgerekte buienlijntjes optrad. ---begin zomerverblijf Malmedy--- Meteen na aankomst in het dorpje Longfay kwam er een eerste bui langs die snel werd gevolgd door een reeks erg pittige buien met opvallend dikke druppels. Hierbij was echter geen onweer of hagel merkbaar. Na de buienreeks werd het weer droger en kwam de zon er af en toe door, al bleef de bewolking in de (overgrote) meerderheid. Later begon de bewolking alsnog op te lossen door het wegvallen van de thermiek tijdens de avond, maar het koelde hierbij erg snel af op de Ardense heuvels.
Zondag, 14 juni 2009
Vlak voor de terugkeer naar België was het in Oklahoma zonnig en drukkend warm met talloze Stratocumulus castellanusvelden. Tegen de middag waren ze op sommige plaatsen reeds uitgegroeid tot flinke stapelwolken die de severe storm waarschuwingen voor vandaag lijken te rechtvaardigen. Na het opstijgen richting Atlanta kregen we inderdaad uitzicht op een prachtige supercel met overshooting top en verschillende inflow banden aan de voet ervan. Een beetje verderop waren andere onweersbuien te zien, maar het waren duidelijk geen supercells en werden zo talrijk dat het hele luchtruim met hoge bewolking vergeven raakte. Deze ging over in Altostratus, en de landing in Atlanta vond plaats onder laatstgenoemde bewolking met wat Cumulus eronder. De vlucht naar Brussel begon met dezelfde bewolking die soms erg dik was en ons tot een eindje ten zuiden van New York vergezelde. Daar werd het helderder met vooral Cirrus en kregen de stapelwolken meer kansen. Deze werden naar de Canadese grens subtiel afgelost met Stratocumulus die overging in Stratus welke een erg stabiele indruk maakte. De bewolking nam ter hoogte van New Foundland wat af maar maakte plaats voor Cirrus spissatus die er enige tijd voor zware turbulentie zorgde. We eindigden het etmaal ten zuiden van Groenland waar de rust af en toe door matige turbulentie werd onderbroken, samenhangend met Cirrusbewolking. De donkere nachthemel werd onderbroken door een lichtblauwe band, afkomstig van de middernachtzon wat verder naar het noorden.
Maandag, 14 juni 2010
Na een redelijk frisse ochtend die zich bij minima van 9,2 graden voordeed, volgde een korte periode van zwaarbewolkt weer waarbij Stratus fractus en Stratus nebulosis de dienst uitmaakten. Daarna klaarde het echter snel op en kon het weer aardig opwarmen ondanks de overwegend noordoostelijke stroming. De Stratus fractus ging hierbij over in Cumulus, en deze ging vooral na de middag sterk opbollen waardoor er misschien wel eens iets zou kunnen terechtkomen van de buiige voorspellingen die zijn uitgegeven. Het voelde tijdens de namiddag een beetje drukkend aan bij maxima van 25,1 graden maar de zon kreeg het ondertussen steeds moeilijker door wolkenvelden die vanuit het zuidwesten kwamen opzetten. Het zag er op sommige momenten behoorlijk dreigend uit, maar de donkerste luchten waren steeds ofwel ten noorden ofwel ten zuiden van ons te zien waardoor het leek alsof we aan de buiendans zouden ontsnappen. Later op de avond bleek dat inderdaad het geval te zijn, want er stak een strakke noord- noordoostelijke bries op die met haar snelheden tot 32,2 km/h de warmte en onstabiliteit al snel verjoeg. De radar toonde slechts heel lichte neerslagactiviteit die werd bevestigd door een paar verdwaalde regendruppels die uit het Altostratus wolkendek neervielen. Deze waren uiteraard niet meetbaar daar ze op twee handen te tellen waren, en we eindigden dan ook met een neerslagtotaal van 0,0 mm. De vlagerige wind werd later op de avond steeds krachtiger waardoor het al snel guur en kil ging aanvoelen.
Dinsdag, 14 juni 2011
We begonnen de dag in zwaarbewolkte omstandigheden bij minima van 12,9 graden. De bewolking bestond echter uit mooi gevormde Stratocumulus floccus bewolking waardoor het zeker niet saai hoefde te zijn. Na een tijdje ging ze over in Stratus maar nog voor de middag ging het wolkendek weer over in Stratocumulus waarna er opklaringen binnendreven. Er volgde een zonnige namiddag met slechts wat stapelwolken terwijl het bij een zacht noordelijk briesje tot 12,9 km/h opwarmde tot 23,3 graden. De stapelwolken losten 's avonds weer op, terwijl het binnenstromen van zachtere lucht de avondkilte tot na zonsondergang uit de lucht hield. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 14 juni 2012
Het was vanochtend berekoud bij minima van 5,5 graden en op sommige plaatsen kwam het tot grondvorst met alle gevolgen van dien. De Malderse vegetatie bleef echter gespaard mits overleving van de slakkeninvasie die door het vochtige weer flinke proporties heeft aangenomen. Het luchtruim was helder maar in de loop van de voormiddag werden er stapelwolken gevormd. Dankzij het binnenstromen van warmere lucht op grote hoogte kreeg de atmosfeer een stabiele opbouw waardoor het niet veel verder kwam dan die stapelwolkjes. We kregen dus uitgebreide zonnige perioden en zelfs met de binnenstromende Altostratus en Cirrostratusbewolking in de namiddag konden we van aangenaam zij het gematigd (20,5 graden) zomerweer spreken. De eerdergenoemde wolkentypen en die warmere lucht waren echter het werk van een naderende regenzone, en omstreeks 23H kwamen de weersomstandigheden ons weer bekend voor met een betrokken lucht waaruit het aan een matige intensiteit begon te regenen. Gelukkig stond er nauwelijks wind en hielden we het bij de maximumsnelheid van 20,9 km/h uit het oosten welke in de namiddag werd opgemeten. De neerslag was voor middernacht nog niet meetbaar, maar daar zou in het tweede deel van de nacht verandering in komen...
Vrijdag, 14 juni 2013
Het was erg fris en helder met een diepblauwe lucht die in het oosten wat Cirrus en Cirrostratusbewolking bevatte uit het wegtrekkende koufront. Het kwik is teruggekropen naar 10,0 graden en er stond nog steeds een kille wind die de gevoelstemperaturen naar beneden haalde. Overdag werden er snel stapelwolken gevormd, maar voordat ze de kans zagen om uit te groeien tot buien, wist een warme luchtlaag uit een naderend warmtefront er zich tussen te wringen zodat de atmosfeer stabieler werd. Stralend zomerweer bracht deze verandering niet met zich mee, want er dreef nu een melkachtige laag Cirrostratus bewolking binnen die snel dikker werd zodat het alsnog een sombere en kille dag werd. Vooral tijdens de eerste helft van de namiddag was dit het geval, maar doordat het warmtefront sterk verzwakt was bleef het droog en was er nog steeds een waterig zonnetje te zien in de grauwe wolkenmassa. Naar de avond toe werd de bewolking weer dunner en kon de zon een beetje harder schijnen zodat het kwik een minipulsje kreeg dat ons op de uiteindelijke maxima van 21,1 graden bracht. De wind die eerst nog snelheden tot 25,7 km/h uit het zuid- zuidwesten haalde, zwakte hierbij een beetje af waardoor het weer nu iets vriendelijker werd. Tijdens de avond zaten we helemaal aan de zuidkant van het polaire front waardoor het in tropische luchtmassa's niet meer afkoelde en het zelfs drukkend ging aanvoelen bij een diepblauw kleurende hemel. Er bleef enkel nog een beetje Cirrus over en wat Altocumulus floccus en tegen zonsondergang was het zelfs volledig helder. Het neerslagtotaal van 0,0 mm konden we in rustige en zachte omstandigheden optekenen, voor zover dat nodig was.
Zaterdag, 14 juni 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn we in een nieuwe luchtsoort terecht gekomen: het ging nu om koele en vochtige zeelucht die vanuit het noorden het land binnenstroomde. Tijdens de vroege ochtend ging dit ook gepaard met de passage van een zwakke regenzone die tussen de dikke Stratocumulusvelden ingebouwd was. Deze neerslag was echter niet meetbaar (0,0 mm), in tegenstelling tot de temperatuur die dankzij de bewolking echter niet al te laag uitpakte met 13,6 graden als minimum. We bevonden ons vrij snel aan de andere kant van de regenzone waardoor we het weer zagen opklaren vanuit het noorden. Nu verschenen er stapelwolkjes in een heldere, blauwe lucht en deze spreidden zich uit tot Stratocumulusvelden naarmate de zon hoger klom en aan kracht won. Het resultaat was een overwegend somber en kil weertype waarbij we ook nog eens door een tamelijk gure noordenwind geplaagd werden. Pas in de tweede helft van de namiddag begon de bewolking weer uit te dunnen waarbij hij overging in Cumulus. De zon kwam er dus wat meer door en zo kon het alsnog opwarmen tot 21,5 graden. De avond verliep lichtbewolkt zodat we nog een paar uur van zomersfeer konden genieten alvorens de avondkoelte haar intrede deed en de polaire luchtsoort haar ware gedaante na zonsondergang (weer) liet zien en voelen.
Zondag, 14 juni 2015
Er hing vanochtend onheilspellende Stratus fractus bewolking, die weliswaar erg dun was zodat de zon erdoor scheen. De minima zijn door de bewolking op peil gebleven met 9,1 graden. Op de satellietbeelden was te zien dat we ons op de rand van een omvangrijk gebied van Stratusbewolking bevonden waaronder het zeer kil en somber was. Zaken waarvoor we in Malderen uiteindelijk niet hoefden te vrezen, want de bewolking loste langzaam op vanuit het zuidoosten en tegen de middag was reeds heel Vlaanderen van laaghangende Stratusvelden ontdaan. In Nederland was het echter een ander verhaal en bleef de bewolking de hele dag door hangen. Zeker in het noordwesten zorgde dit voor dramatische toestanden bij temperaturen die niet eens aan 15 graden kwamen, met bovendien nog eens miezerige motregen erbij. De contrasten in de Benelux waren dan ook enorm want in Malderen haalden we maxima van 24,4 graden en hoefde het zomerse weer niet veel onder te doen voor hetgene dat we vorige donderdag aangeboden kregen. Op het einde van de namiddag verscheen de Nederlandse Stratusrommel aan de noordwestelijke horizon, doch het was de opkomende Cirrostratusbewolking met Cumulus eronder die de zon het meeste parten ging spelen. Deze bewolking maakte echter plotseling plaats voor nieuwe opklaringen die vanuit het noorden kwamen, en toen de zon in het noordwesten onderging weerkaatste het licht tegen de muur van Cirrostratus in het zuiden waardoor het na zonsondergang langer dan normaal licht bleef. Ondertussen zagen we de Stratus en Stratus fractus steeds meer oprukken, al bleven verdere gevolgen (zoals een neerslagtotaal dat eens niet gelijk is aan 0,0 mm) achterwege. Het koelde ondertussen opvallend snel af onder de boven ons nog steeds open hemel
Dinsdag, 14 juni 2016
Ook vandaag waren de buien er al vroeg bij, en daar zaten weer erg pittige exemplaren tussen terwijl het erg guur was met een stevige zuidwestenwind en temperaturen die naar 13,6 graden zijn gezakt. Van onweer bleven we deze keer wel gespaard/verstoken. Aanvankelijk was het betrokken met Stratuscumulus en Cumulus tussen de buiencomplexen door welke het volledige luchtruim bedekten, maar tegen de middag verschenen er dan toch weer opklaringen waar we terug de fiere aambeeldvormige toppen van de buienwolken in volle glorie konden bewonderen. De buiigheid nam geleidelijk af naarmate er meer opklaringen verschenen maar in de loop van de namiddag begon de bewolking weer toe te nemen met vooral Stratocumulus en Cumulus. Het bleef daarbij kil met maxima van 20,2 graden en nog steeds redelijk wat wind. Tegen de avond klaarde het dan toch weer op en leek het opeens stabiel en aangenaam zomerweer te worden met brede opklaringen, diepblauwe luchten en behoorlijk wat zonneschijn. Een erg misleidende ontwikkeling echter want na een paar uur bolden de stapelwolken weer flink op en begeleid door fraaie regenbogen kwam het her en der weer tot flinke buien. In Malderen waren het vooral schampschoten waardoor het neerslagtotaal op 1 mm bleef steken. Later op de avond keerde de rust weer en zagen we terug opklaringen waarbij er een mooie zonsondergang volgde tussen de resterende Cumuluswolken en enkele Stratocumulusvelden die oranje oplichtten.
Woensdag, 14 juni 2017
De Cirrostratusbewolking is tijdens de nacht weer verdwenen waardoor het vanochtend stralend zonnig en helder was met opnieuw een diepblauwe, zuiders ogende hemel boven ons. De temperaturen zijn op 9,7 graden uitgekomen. We zijn ondertussen weer in de aanvoer van subtropische lucht terechtgekomen waardoor het snel opwarmde. Bewolking was er nagenoeg niet te zien, al bleek er nog net genoeg vocht in de lucht te zitten om nog een drietal kleine Cumuluswolkjes te laten ontstaan die het zomerse uitspansel tijdens de namiddag sierden. We haalden zeer aangename maxima van 28,6 graden terwijl de wind meestal uit zuidwestelijke richtingen kwam en daarbij overwegend zwak was. De stapelwolkjes losten aan de vooravond op en maakten plaats voor wat Cirrus en Cirrostratusbewolking die geleidelijk binnendreef vanuit het westen. Verdere gevolgen bracht dit echter niet met zich mee en als we de weermodellen mogen geloven zal het koufront dat voor deze bewolking zorgde ook niets om het lijf hebben. Het einde van de droogte die ons ook vandaag weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm opzadelde is dus nog lang niet in zicht, en ook de komende weken is er nauwelijks een neerslagsignaal te zien. We sloten de dag in erg zachte omstandigheden af waarbij het al een heel eind na zonsondergang was eer er iets van koelte voelbaar werd dat zelfs dan niet eens als onaangenaam werd ervaren.
Donderdag, 14 juni 2018
Het was erg frisjes met minima van 10,4 graden al stak er al snel een noordwestelijk briesje op dat voor luchtmenging zorgde en zo lagere minima kon voorkomen. De kleuren waren helder en transparant met hier en daar Cirruswolken in de blauwe hemel. In het westen was ook Altocumulus en Stratocumulus te zien en deze flankeerde Cirrus spissatus bewolking die van ijskappen van buien leek afkomstig te zijn. Maar uiteindelijk was het een meer egale laag Cirrostratus die op ons afkwam en overging in Altostratus. Hier zaten twee regenzones in verwerkt waarvan de eerste rond de middag passeerde maar geen meetbare neerslag opleverde in Malderen. Tijdens de namiddag werd de bewolking wat dunner en warmde het nog op tot 19,2 graden bij een westelijk briesje alvorens het tweede deel van de regenzone weer voor een beetje niet-meetbare motregen zorgde. Kort voor zonsondergang klaarde het dan helemaal op waarbij de bewolking overging in Stratocumulus en we weer wat zonneschijn kregen. De verdorde Londerzeelse vegetatie gloeide in een geelachtig licht op met het neerslagtotaal van 0,0 mm erbij waarna we een koele en rustige nacht in gingen.
Donderdag, 14 juni 2019
De bewolking is tijdens de nacht inderdaad weer toegenomen, maar het is droog gebleven en het was meer stratiforme bewolking die niettemin wat chaotisch oogde met rommelige Stratus fractus en Stratocumulus banken. Het was frisjes met 10,8 graden en de opklaringen die er nog sporadisch waren, waren meer dan welkom om er weer wat warmte in te brengen. De zon kwam er meer en meer door tijdens de voormiddag en in combinatie met de koele, vochtige lucht en het cyclonale regime zorgde dit al snel voor nieuwe buien. Ze lieten zich op een zuid- zuidwestelijk briesje voortdrijven en ontzagen ook Malderen niet deze keer. Er was tegen de middag al 4 mm gevallen en er zat ook onweer bij. Dan volgden er weer opklaringen en leek de zomer weer terug (in light formaat) maar er dreven nog steeds imposante buienwolken voorbij. Tegen de avond pakten nieuwe buienwolken zich samen in het zuiden en de brede opklaringen die eraan vooraf gingen waren dan ook bedrieglijk. De buienmolen was voor een tweede rondje vertrokken en leek aan activiteit te winnen al bleef onweer uit, hoe dreigend de gitzwarte Arcussen die op ons afstormden er ook uitzagen. Het neerslagtotaal werd aangevuld tot 4,4 mm.
Zondag, 14 juni 2020
Opnieuw is het tijdens de nacht opgeklaard maar de hevige buien boven het noorden van Nederland waar de weerliefhebbers gisteren nog jaloers naar opkeken zijn tot een regenzone verworden. Deze stuurde Cirrostratusbewolking over ons heen waaronder Altocumulus lenticularis ontstond. Terwijl het rijkbedeelde noorden het nu met kil en somber regenweer moest doen konden we er in Malderen weer een fraaie zomerdag aanbreien die weliswaar wat frisjes begon met 16,7 graden en een goed voelbare westenwind. Maar de zon deed het kwik al snel oplopen en de zomersfeer was weer helemaal terug. Nochtans was het een tikkeltje minder dan gisteren daar er nu een iets koelere westenwind is opgestoken en we met momenten toch rekening moesten houden met dikkere Cirrostratusvelden en redelijk wat Altocumulusbewolking die de zon afblokte. Dit alles was natuurlijk van de Nederlandse regenzone afkomstig welke nog uitlopers over Malderen stuurde. Hoe dan ook hielden we het hier droog en ook toen er tijdens de namiddag Cumuluswolken ontstonden, konden we daar geen buien meer van meepikken. Het kwik bereikte 24,4 graden en het halfbewolkte weertype bleef voor de rest van de dag in stand waarbij de stapelwolken tijdens de avond weer oplosten. We eindigden dus droog met een dagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 14 juni 2021
Ondanks de zwoelte gisterenavond is het tijdens de nacht nog kunnen afkoelen naar een aangename 11,2 graden en de dag begon weer onder een staalblauwe lucht boordevol zonneschijn. De zomersfeer was helemaal compleet en op een paar stapelwolkjes na was het helder. Ondanks een noordelijke component in de stroming wist het kwik weer op te klimmen naar een warme 30,1 graden tijdens de namiddag waarbij dat briesje af en toe verkoeling bracht. Het voelde hierdoor luchtig aan, wat deels ook te danken was aan de lage vochtigheidsgraad. Tijdens de namiddag kregen we dan toch nog met bewolking te maken in de vorm van Cirrusvelden en Cirrostratus die vanuit het noordwesten kwam opzetten. Dit was de voorbode van een zwak koufront dat langzaam dichterbij kwam maar waar geen activiteit meer op zat. Tijdens de avond zorgden de wolkenvelden voor sfeervolle uitzichten die helemaal tot hun recht kwamen toen de zon wat lager ging staan en het doorvallende licht een warme tint kreeg. Het bleef zacht en ook na zonsondergang konden we slechts van een aangename koelte spreken in plaats van een kilte die ons naar binnen joeg. Voor de muggen betekende dit dus een verhoogd risico op aan indigestie verwante symptomen. Neerslag hoefden we ook nu niet meer op te meten, het dagtotaal bleef op 0,0 mm steken.
Dinsdag, 14 juni 2022
Na een erg koele ochtend met minima van 9,9 graden (in het oosten van het land zelfs nachtvorst in de hut) kregen we vandaag Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien die in plukken en velden over de hemel schoof. Na verloop van tijd leek de hemel diepblauw en volledig helder te worden vanuit het noorden en dit ging kennelijk ook gepaard met een warmere luchtmassa want we maakten vandaag weer wat thermische winst met maxima van 25,6 graden tot gevolg. Dit werd mede mogelijk gemaakt door een naar het zuidwesten gedraaide wind. Op het einde van de namiddag leek het alsof de Cirrusbewolking helemaal was samengeperst tot een scherp begrensde band in het zuiden die voor een erg mooie aanblik zorgde in contrast met de rest van de hemel welke nu weer een zeldzaam diepblauwe kleur heeft gekregen. Met een beetje fantasie leek het alsof we ergens in de tropen zaten met uitzicht op moessonregens die op afstand passeerden. Maar niets was dus minder waar en enkel op gebied van zonkracht en temperatuur kwamen we een beetje in de buurt van een dergelijke situatie. Het verschil met de noordelijke helft van Nederland was weer erg groot, daar kreeg men nog volop met stapelwolken te maken die ook nog deels uitsmeerden tot Stratocumulus. Een paar van die wolkjes waren overigens ook vanuit Malderen eventjes in miniatuurversie zichtbaar kort na de middag, en dit in noordelijke richting.
Woensdag, 14 juni 2023
Het was tijdens de ochtend aangenaam koel met minima van 13,2 graden. Er hing wat Cirrostratus bewolking en enkele contrails welke vooral in het zuidwesten te zien waren. Verder bleef het echter zonovergoten en een luchtig oostelijk tot noordoostelijk briesje zorgde ervoor dat het niet te warm aanvoelde. Er werd ook effectief koelere lucht aangevoerd want we moesten op thermisch gebied wat inleveren met nu nog maxima van 27,1 graden. Alleen werd die lucht iets te enthousiast aangevoerd want de wind ging weer temperamentvol tekeer en het was dan ook een flinke belasting voor de natuur die weer extra droogtestress ondervond. Met de koelere lucht werd het ook helderder met een diepblauwe hemel waarin de zon extra fel scheen. Er ontstonden enkele stapelwolkjes die overigens nauwelijks wat voorstelden en enige verandering in het neerslagtotaal van 0,0 mm hoefden we dan ook niet te verwachten. De wind zwakte na zonsondergang weer wat af waarna er een aangename koelte over de omgeving neerdaalde.
Vrijdag, 14 juni 2024
Het is tijdens de nacht en ochtend gaan regenen, al bleven grote hoeveelheden uit. De bijhorende bewolking hield de minima op peil met 13,2 graden. De regen ging over in motregen en het werd uiteindelijk droog. De zuidwestenwind was zwak en het bleef betrokken waarbij er wel veel licht door de bewolking viel. Tegen de middag ging het terug motregenen en er volgden vlaagjes van gewone regen. Daarna kwamen we in opklaringen terecht en deze zorgden door de hoge vochtigheidsgraad en de vrij zachte maxima van 19,0 graden voor een broeierig gevoel. Er ontstond Cumulus die zich uitspreidde tot Stratocumulus en het leek alsof de atmosfeer zich aan het stabiliseren was. Maar niets was minder waar want er doken plots weer buitjes op. Eerst waren dat lichte spetterbuitjes maar ze werden steeds intenser en we zagen ook al snel zeer donkere en dreigende wolkenmuren opdoemen, geflankeerd door undulatus en castellanus structuren. Het zag er nu totaal anders uit dan de onschuldig ogende luchten die we een paar uur eerder zagen. Het was ook bijna een mirakel dat het met zo'n luchten en regengordijnen niet tot onweer kwam. Het bleef voor de rest van de avond betrokken met geregeld buien en soms bijna apocalyptisch ogende wolkenluchten. Het dagtotaal werd bij dit alles aangevuld tot 6,8 mm.