Dinsdag, 15 juni 2004
Vandaag konden we gerust van een voorverwarmde start spreken met een zachte 13,9°C als ochtendwaarde, een heel verschil dus met gisteren. De dag begon met een heldere hemel waarin de zon onbeperkt haar ding mocht doen, terwijl in de loop van de namiddag verspreide stapelwolkjes de hemel sierden. De temperatuur haalde dezelfde waarde als gisteren, namelijk 26,3°C wat dus een mooie waarde is voor een geslaagde zomerdag, doch naar de avond toe moesten we al snel het gelag betalen en werd de hemel volgepropt met grijze troep waar we zeker nog tot morgenmiddag zullen mee opgescheept zitten. Nu en dan valt er een druppel uit maar de hoeveelheden zijn verwaarloosbaar wat niet van de wind kan gezegd worden, deze haalde al uit tot 26 km/h uit het noorden. Pas vrijdag zullen we aan de echte regendans kunnen deelnemen wanneer polaire lucht, volgeladen met pittige Noordzee buien het land zal binnendenderen. Deze buienmolen zal zeker tot en met zondag aan de gang blijven en vooral tijdens het weekend van de nodige "elektriciteit" voorzien worden.
Woensdag, 15 juni 2005
Terwijl het eerste deel van de dag nog in aangename zomerse omstandigheden verliep, moesten we het de rest van de tijd met heel wat minder stellen. Dichte sluierwolken zijn namelijk vanuit het zuidwesten komen binnenschuiven, op hun beurt gevolgd door middelhoge bewolking die geleidelijk dikker werd. De wind ging in de loop van de namiddag ook flink aanwakkeren en rond drie uur bereikten de eerste regendruppels Malderse bodem. Toch viel de activiteit van het warmtefront dat dit op zijn geweten heeft, erg mee en kwamen we er met 0,4 mm vanaf. Rond zeven uur is het gestopt met regenen en kregen we zowaar terug de zon te zien zodat we de dag nog vrij behoorlijk kunnen afsluiten. Op thermisch gebied hebben we weinig te klagen met maxima van 24,9 graden, maar de flink aantrekkende wind met haar snelheden tot 34 km/h deed het in combinatie met de verdwijnende zon en het geplens van de regen een stuk frisser aanvoelen, zeker in het tweede deel van de namiddag. De minima zijn eveneens een stuk zachter dan we de voorbije dagen gewend zijn met 9,4 graden en ook vannacht zal het niet al te fris worden. Morgen lijkt minder goed te worden met lagere maxima en opnieuw regen, maar het weekend kondigt zich aan als snikheet en droog. Met de onweerskansen gaat het dan weer de verkeerde richting uit (voor de onweersliefhebber toch) want de passage van het koufront wordt nu berekend op maandagochtend wanneer de temperatuur contrasten aan weerszijden van het koufront minder groot zijn en grootschalig onweer onwaarschijnlijk is. Een enkel warmte onweer aan de voorzijde van het front op zondagavond en nacht blijft evenwel niet uitgesloten...
Donderdag, 15 juni 2006
Dat de vermeende onweders uiteindelijk geen interesse meer toonden in een Malders bezoekje zal iedereen hier wel kunnen bevestigen. Het golvende koufront is immers gisteren reeds door ons land getrokken waardoor ons vandaag niet meer restte dan eindeloos staren naar een vormloos, grijs wolkendek terwijl het kwik de herfstachtige toer opging door temperaturen van 13,7 tot hooguit 16,2 op het display van het weerstation te toveren. Actieve bezigheden zoals wandelen, fietsen of werken in de tuin bleven echter buiten schot: het bleef immers zo goed als droog terwijl de laatste stuiptrekkingen van de buien gisterenavond nog voor 0,2 mm nachtelijke neerslag zorgden. Tijdens de voormiddag slaagde één enkele opklaring er ondanks de vochtige, tot 18 km/h halende noordwestelijke stroming, in om de zon enkele minuten zichtbaar te maken, maar sindsdien heeft de hardnekkige bewolking het luchtruim volledig in haar bezit gehouden. Het is nu uitkijken naar een koude luchtmassa op grote hoogte die de atmosfeer morgen zal destabiliseren en voor wat zachte regenbuitjes gaat zorgen, afgewisseld met breder wordende opklaringen als aanloop naar een zomers weekend.
Vrijdag, 15 juni 2007
Tijdens de ochtenduurtjes was het niet veel soeps op weerkundig gebied met een bijna egaal grijze hemel waaruit het later weer is gaan regenen aan een lichte tot matige intensiteit. Kort voordat de regen inzette, kreeg de lucht in het zuidwesten een oker- oranje- achtige kleur wat erop wees dat de eerste zonnestralen werden weerkaatst door hoge buienwolken die door laaghangende bewolking aan het oog werden onttrokken. Later kwam er inderdaad een erg onstabiele structuur in de bewolking terwijl het op sommige plaatsen in het land tot onweer kwam (zo was er te Mechelen omstreeks 7H35 een bliksemflits te zien in het oosten). De zaak stabiliseerde echter snel en de buien waren halverwege de voormiddag reeds grotendeels het land uit. Er kwamen opklaringen opzetten, maar deze waren niet meteen indrukwekkend te noemen en de bewolking bleef in de meerderheid. We moesten onze heil vandaag vooral zoeken in de aangename zomerse temperaturen die met waarden tussen 16,9 en 23,3 graden weer erg hoog lagen voor de tijd van het jaar. Na de middag bleef het aanvankelijk nog droog maar de bewolking nam weer gestaag toe (Altostratus en Cumulus) en dit werd uiteindelijk gevolgd door de aankomst van een buiengebied dat vooral voor fraaie wolkenluchten zorgde. Te Malderen leverde dit zoals gewoonlijk weinig op (een paar druppels, niet eens meetbaar) maar op andere plaatsen in het land hebben de buien opnieuw flink uitgehaald met rukwinden, wateroverlast en onweer. De bewolking nam na zonsondergang weer af en het bleef daarna rustig zodat de 0,6 mm die er voor de middag viel meteen ook het dagtotaal is. De radarbeelden bruisen echter nog van de buienactiviteit dus misschien heeft de komende nacht nog wel een verrassing in petto voor het vredig slapende Malderen...
Zondag, 15 juni 2008
Flinke stapelwolken waren reeds vroeg op de dag aanwezig en gaven duidelijk aan dat we nog het één en ander aan vochtigheid konden verwachten. Op de radarbeelden tekende zich inderdaad een buienlijntje af dat zich net achter de kustlijn ontwikkelde en geleidelijk aan activiteit won zodat er even later flinke onweders op ontstonden die compleet waren met stortvlagen, hagel en ontelbare bliksemontladingen. Dit bleek al snel een 'geschenkje' te zijn waar ze ook in Malderen konden op rekenen want kort na de middag tekenden zich daar minstens drie felle neerslagkernen af en kwamen er uit de nabije omgeving meldingen binnen van middelgrote hagelstenen (2 cm). In Malmedy was het ondertussen nog genieten van veel zon en bijzonder fraaie stapelwolken die zich tegen de azuurblauwe lucht aftekenden. In de verte waren nog net de aambeeldvormige ijskappen te zien van het onweer dat in Malderen flink huishield, en het zou nog een hele tijd duren eer deze buien ons zouden bereiken. Rond de avond gebeurde dit uiteindelijk en zagen we de bewolking vanuit het westen snel toenemen waarbij opviel hoe de wind flink aanspande en het aardig ging afkoelen. De buienlijn bereikte ons kort daarna waarbij de neerslag eventjes vrij intens was maar al snel weer ophield terwijl er geen onweer meer bleek op te zitten. Na de buienpassage klaarde het snel weer op en keken we aan tegen een diepblauwe hemel waarin wat verspreide Stratus fractus bewolking voorbijdreef en waaronder het tijdens de avond snel weer afkoelde.
Maandag, 15 juni 2009
We begonnen de nieuwe dag ten westen van Ierland waar de oceanen bedekt waren met uitgestrekte Stratocumulusvelden. Deze maakten geleidelijk plaats voor stapelwolkjes die zich tot Stratocumulus uitspreidden, en steeds groter werden naarmate we naar het oosten vlogen. Al snel gingen ze over in kleine buienwolkjes met vezelachtige toppen, die bij de Ierse kust reeds een tiental kilometer hoog moeten geweest zijn. Halverwege Ierland bevond zich een mooie lijn van netjes aan elkaar gesloten Cumulonimbi, met daarachter weer uitgestrekte Stratocumulusvelden. Hierin was af en toe nog een afzonderlijke buienwolk te zien, maar wat verderop bevond zich een wolkenband die alles even later aan het zicht onttrok. Niettemin waren de erg fijne en lange Cirrusvezels van de wolkenband van bovenaf gezien erg fraai. De bewolking bleef intact tot ongeveer halverwege Gent en Dendermonde terwijl er in het noorden (zeer) laaghangende Stratus hing die ongeveer tot aan Sint Amands reikte. Malderen bevond zich nog net in de opklaringen en werd hier en daar met Altocumuluswolken bedekt. Vanop de begane grond leverde dit een half tot zwaarbewolkt weertype op waarbij de bewolking vanuit het westen toenam. Wat volgde was Altostratusbewolking die even later overging in Nimbostratus en ons een paar uur gezapige regen bracht. Hoewel de bewolking vanuit het vliegtuig eindeloos leek en er even gevreesd werd voor wekenlang grijs weer zonder zon, klaarde het 's avonds plots als bij toverslag op. We kregen nu Altocumulus en Stratocumulus castellanus te zien die tegen een diepblauwe hemel afstaken. De zon stak behoorlijk en de temperatuur liep op tot 20,9 graden terwijl de wind erg kalm bleef met 17,7 km/h uit het zuid- zuidwesten. Later op de avond kregen we een licht buitje te verwerken dat echter niets voorstelde met de onweders die ondertussen Nederland binnendreven, om nog maar te zwijgen over de Amerikaanse exemplaren van de voorbije dagen. Tegen zonsondergang bereikte het neerslagtotaal 2,8 mm en daalde de rust weer over het vredige Malderen neer, al kunnen we niet zeggen dat die echt is weggeweest.
Dinsdag, 15 juni 2010
Het was vanochtend grijs, nevelig en kil bij temperaturen die op 11,0 graden zijn uitgekomen. De bewolking bestond uit Stratus en Stratocumulus, maar trok zich geleidelijk terug naar het noordwesten waardoor er een met Cirrus radiatus bedekte hemel zichtbaar werd. Deze sluierwolken concentreerden zich in het zuidoosten, waar zich volgens de satellietbeelden een taaie depressie ophoudt. Niet dat we ons daar zorgen hoeven om te maken, of net wel aangezien het er niet naar uitziet dat we van de droogte zullen afraken. Er stond immers een schrale noord- noordoostenwind die het regenwater van vorige week snel deed verdampen met haar snelheden tot 32,2 km/h en volgens de prognosekaarten blijft deze situatie bestaan zover de vooruitzichten reiken. De polaire luchtmassa's hielden het kwik goed in bedwang zodat het niet warmer dan 20,4 graden werd. In combinatie met de hoogstaande junizon en diepblauwe luchten, deed dit echter denken aan een stralende zomerdag op de hoogvlakten van de Alpen. Af en toe was er een stukje Cumulus te zien of zelfs wat Stratocumulus die het gezelschap van de sluierwolkjes vervoegden maar de zon vrijwel niet hinderden. Bij zonsondergang lichtten de sluierwolken in fraaie, oranje tinten op maar de warme kleuren waren bedrieglijk bij een reeds omstreeks 20H30 onder 14 graden duikend kwik. De schrale wind was duidelijk aan overuren toe, want deze bleef ook na zonsondergang lustig doorrazen met haar vlagerige karakter. Dit kan later op de nacht echter de afkoeling een beetje remmen al blijft dat extra truitje geen overbodige luxe bij het aflezen van het neerslagtotaal van 0,0 mm op het einde van de dag.
Woensdag, 15 juni 2011
Er hing veel Stratus en Stratus fractus bewolking welke voor een relatief zachte nacht met minima van 13,7 graden heeft gezorgd. De bewolking loste gedeeltelijk op en er dreven wat opklaringen binnen, maar erg veel stelde het niet voor door het binnendrijven van Altostratus en Cirrostratus. De hemel was steeds melkachtig gekleurd terwijl de zon slechts zwakjes scheen. Niettemin was ze krachtig genoeg om wat stapelwolken te vormen terwijl de temperaturen het zeker niet slecht deden met maximaal 24,1 graden. Er stak een west- zuidwestelijke wind op met snelheden tot 29,0 km/h en tijdens de avond losten zowel de stapelwolken als sluierwolken weer op. Er dreef nu Stratocumulus floccus binnen die zich in spierwitte veldjes organiseerde en een streling voor het oog was. De zon stak behoorlijk in de diepblauwe hemel en er volgde een zachte tot enigszins zwoele avond. Bij zonsondergang was er enkel wat Stratocumulus lenticularis te zien, maar korte tijd later dreven er vanuit het noordwesten aaneengesloten velden van dichte Stratocumulus binnen. Deze konden echter niets meer veranderen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 15 juni 2012
Bij het krieken van de dag regende het nog steeds, maar door de bewolking en de aanvoer van zachtere lucht voelde het zeker niet koud aan bij minima van 14,4 graden. Er stond geen wind en het deed door de hoge luchtvochtigheid tropisch aan. Tegen de middag dreven er vanuit het zuiden opklaringen binnen en kregen we Altocumuluswolken te zien die zich tegen een diepblauwe lucht aftekenden. Deze waren de voorboden van een buiig regengebiedje en we zagen dan ook al snel Stratus fractus wolken ontstaan die in geen tijd uitgroeiden tot Cumulusachtige wolkenplukken die het volledige luchtruim bedekten. De maxima hielden dan ook reeds halt bij 20,7 graden en er stak een verkoelende zuid- zuidwestenwind op die snelheden tot 38,6 km/h haalde. Na een tijdje zagen we valstrepen van een eerste reeks buien verschijnen en het volgende moment kwam het tot een luchtig buitje dat net voldoende was om de straatstenen nat te maken. Daarna belandden we in een chaotisch kluwen van dreigende wolkenluchten waarin het op het einde van de namiddag tot een erg pittige stortbui kwam die later op de avond gevolgd werd door perioden van matige regenval. Dit alles werd afgesloten met een mooie regenboog waarna een rustige avond volgde waarin we het neerslagtotaal van 7,8 mm konden optekenen.
Zaterdag, 15 juni 2013
We zaten vanochtend nog steeds in tropische luchtmassa's, maar het koufront was reeds dichtbij gekomen en vooral in het westen zag het er dreigend uit. De temperaturen waren aan de zachte kant met minima van 12,4 graden. De wind is flink aangewakkerd en op sommige momenten leek het wel alsof we ons middenin een zware herfststorm bevonden. Het duurde niet lang voordat we door striemende regens werden overspoeld maar de koufrontpassage was kort en krachtig waardoor er uiteindelijk niet veel te striemen viel. Bij 0,6 mm hielden ze het hierboven al voor gezien en de atmosfeer stabiliseerde snel vanuit het noordwesten. Het was ook uit deze richting dat we brede opklaringen en diepblauwe luchten zagen binnendrijven met onschuldige stapelwolkjes eronder. De wind bleef ondertussen verder razen met snelheden tot 43,5 km/h uit west- zuidwestelijke richting. Er volgde een erg koele en onaangename avond, maar ondertussen begon het polaire front weer op te veren naar het noorden door het naderen van een nieuwe depressie. Dit zorgde voor erg mooie wolkenlandschappen die vooral uit Cirrus, Stratocumulus en Cumulus bestonden. Deze wolken tekenden zich af tegen de diepblauwe lucht en lichtten daarna op in fraaie oranje kleuren die een streling voor het oog waren. De wind begon ondertussen wat af te zwakken maar volledig windstil werd het voor middernacht niet.
Zondag, 15 juni 2014
We zaten vandaag nog steeds gevangen in vochtige koele zeelucht die vanuit hoge breedtegraden naar onze streken werd gevoerd. De temperaturen kwamen vanochtend uit op 10,8 graden en er hing veel Stratocumulus bewolking. Deze werd in de loop van de voormiddag voor een deel opgeruimd waardoor de bewolkingsgraad terugliep naar ongeveer 4/8 met de klassieke mengeling van Stratocumulusvelden en zich tot deze wolkensoort uitspreidende Cumulus. Dankzij het veelvuldige optreden van de machtige junizon voelde het ondanks deze setting nog best warm aan en haalden we maxima van 21,2 graden. De wind kromp ook naar noord- noordwestelijke richtingen waar we de voorbije dagen steeds met een zuivere noordelijke stroming te maken hadden. Op het einde van de namiddag nam de bewolking opnieuw toe en kregen we met uitgestrekte Stratocumulusvelden te maken. Deze losten tijdens de avond echter opnieuw op waardoor deze dag alsnog een zonnig einde kende. Neerslag is er opnieuw niet gevallen waardoor we de 0,0 mm van gisteren nog eens mochten kopiëren.
Maandag, 15 juni 2015
De Stratus bewolking heeft zich verder uitgebreid waardoor we ook in Malderen in grijze en mistroostige omstandigheden de dag begonnen zijn. Dankzij de bewolking werd het niet kouder dan 13,0 graden, maar het voelde toch kil aan, zeker toen het in de loop van de voormiddag ook nog eens ging motregenen, het slechts langzaam opwarmde en er een koele noordelijke tot noordwestelijke bries opstak. De motregen stelde niet veel voor (0,0 mm) en het klaarde nog voor de middag weer op. Hierbij zagen we de bewolking overgaan in Stratocumulus, die het luchtruim echter nog voor minstens 7/8 bleef bedekken. Ook toen de Stratocumulus compartimenten overgingen in afzonderlijke Cumulus humilis wolkjes, veranderde er niet veel aan de gulzige bedekkingsgraad der wolken, daar ze bijzonder talrijk bleven. Hogere maxima dan 21,3 graden hoefden we uiteraard niet te verwachten met die noordelijke bries erbij, en we moesten het vooral van de zon hebben die tijdens de avond veel vaker tevoorschijn kwam toen de stapelwolkjes oplosten. Uiteindelijk bleef er enkel wat Cirrus bewolking over, maar het koelde bij een wegvallende wind en onder de open hemel erg snel af.
Woensdag, 15 juni 2016
Er hing terug veel bewolking die vooral uit Stratocumulus bestond terwijl er een kille zuidwestenwind stond. Het kwam ook al tot een paar buien al stelden die aanvankelijk niet veel voor. Tijdens de voormiddag begon de Stratiforme bewolking meer te breken om plaats te maken voor buienwolken en diepblauwe luchten ertussen. Hierdoor konden we af en toe nog wat zomerzon meepikken al moesten we al snel rekening houden met de eerdergenoemde buienwolken. Vooral de wolkenfotografen waren tegen de middag erg in hun nopjes toen we erg fraaie, opbollende stapelwolken en Cumulonimbi zagen die met de heldere, diepblauwe poollucht contrasteerden. Na verloop van tijd begon alles echter dicht te smeren met aambeeldbewolking (Cirrus densus) waardoor de lol er voor hen al snel af was. Degenen die van actie houden konden hun hartje wel ophalen aan de talloze regen- en hagelbuien, voor zover ze zich op hun pad bevonden tenminste. Door al dat gewolk en de polaire luchtaanvoer moesten we natuurlijk geen hogere maxima dan 20,5 graden verwachten en het zomergevoel was dan ook ver te zoeken. Tegen de avond ging de buiigheid er weer wat uit al kregen we nog veel bewolking uit restanten van buien (Cirrus densus). Hierdoor bleven we meestal van zonlicht verstoken en het was dan ook ronduit koud en vrij guur al was de wind gelukkig niet al te krachtig meer. Het neerslagtotaal is op 2,5 mm uitgekomen.
Donderdag, 15 juni 2017
Tijdens de nacht is er weinig veranderd aan het beeld dat we gisterenavond te zien kregen. Er hing wat Cirrus bewolking, het was zeer zacht met minima die niet beneden 14,3 graden zakten en voor de rest was het volledig helder. Bij het krieken van de dag konden we echter verandering zien: terwijl het luchtruim boven en ten oosten van ons er nog hetzelfde uitzag, zagen we in het westen een band van Stratocumulus en Stratus fractus bewolking hangen die opvallend laag hing en reeds de convergentielijn markeerde waarachter zich de koude lucht bevond. Alle hoop op verkoelende en verlossende regenbuien was dus al meteen verdwenen want de timing van de passage kon niet slechter vallen voor de ontwikkeling van buien. Maar door de weermodellen was dit 'neerslagdrama' natuurlijk al dagen op voorhand voorzien. Terwijl de wolkenband dichterbij kwam, zagen we de zuidwestelijke wind flink toenemen en naar de middag toe raakte de bewolking in de ruime meerderheid. Kort daarna klaarde het weer grotendeels uit vanuit het westen waarbij de resterende bewolking vooral uit Altocumulus, Cumulus en een beetje Cirrus bestond. In het zuidoosten van het land konden we op de satellietbeelden ook enkele onweerscellen zien die zich daar ontwikkelden, al was dat natuurlijk een ver van ons bed-show voor degenen die deze beelden vanuit Londerzeel raadpleegden. Een beetje verderop naar het westen zagen we dan het koufront naderen, en dit werd voorafgegaan door Cirrusbewolking die in een erg scherp begrensde band vanuit het zuidwesten kwam opzetten. Deze bewolking volgde de wegtrekkende sluierwolken van de convergentielijn erg snel op en door de heldere lucht waren de onweersbuien ook vanuit Malderen trouwens erg goed te zien. Zelfs vanuit het uiterste westen van het land konden de Cumulonimbi met overshooting tops mooi worden waargenomen, en het oogst dan ook weinig verwondering dat dit serieuze buien waren die plaatselijk voor schade zorgde met rukwinden en grote hagel. In Malderen was het vooral de wind waarmee we rekening moesten houden, want zeker aan het begin van de avond lag deze er behoorlijk aan te trekken en te sleuren waardoor het een stuk koeler aanvoelde dan het was. Aanvankelijk was dit nog een aangenaam verkoelende bries toen we de maxima van 29,6 graden optekenden maar later op de avond werden de terrasjesgangers er toch weer vakkundig door naar binnen gedreven. De stevige windvlagen lieten alles extra snel uitdrogen waardoor de planten met het dagtotaal van 0,0 mm erbij vandaag weer tot het uiterste op de proef werden gesteld. De wind bleef na zonsondergang verder razen terwijl er met het arriveren van de sluierwolken ook opeens veel Cumulus en Stratus fractus bewolking kwam binnendrijven.
Vrijdag, 15 juni 2018
Tijdens de nacht werd er wat dauw gevormd in een windstille atmosfeer hij minima van 10,4 graden. De resterende bewolking bestond uit Stratocumulusvelden met in het zuidoosten Cirrus en Cirrostratus bewolking. Overdag evolueerden we naar een aangenaam zomerweertje waarbij het noch te koud noch te warm werd. Er werden stapelwolken gevormd en er dreven wat Altocumulusvelden voorbij die vooral in het noorden goed vertegenwoordigd waren. Maar ze brachten geen weersveranderingen met zich mee, laat staan regen. Het warmde op tot 23,6 graden en de warmte bleef lang hangen waardoor we weer van een mooie zomeravond konden genieten. De bewolking loste grotendeels op en we sloten alweer af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 15 juni 2019
De buienmachine is weer tot rust gekomen maar er hing veel Altostratus en Altocumulus castellanus en er vielen al snel weer wat druppels. De minima zijn op 13,2 graden uitgekomen en na een tijdje begon de zon er weer door te komen. Tegen de middag zag het er een heel stuk zomerser uit met veel zonneschijn, mooiweerswolkjes en temperaturen die naar 21,8 graden stegen bij een zuidoostelijke wind. Uit dat zuidoosten dreef er echter al snel Cirrus en Cirrostratus binnen en deze waren de voorboden van een koufront dat van plan is om de prille warmteopstoot weer te smoren. De bewolking werd steeds dikker terwijl de Cumuluswolken oplosten en er verscheen ook Altocumulus onder terwijl er later ook Altostratus verscheen. Verdere gevolgen bleven vandaag nog uit en er volgde een aangenaam zachte zomeravond. Het neerslagtotaal is op 0,3 mm uitgekomen.
Maandag, 15 juni 2020
Nog steeds lagen we onder invloed van de regenzone die al drie dagen net ten noordoosten van ons ligt te slepen. In die richting zagen we weer Cirrostratusbewolking hangen al waren er nu beduidend minder Altocumulusvelden te zien waardoor de zon slechts lichtjes werd afgezwakt door deze melksluiers. Maar tijdens de namiddag ontstonden er wel weer flink wat stapelwolken en sommigen kregen dreigende afmetingen. Er werd gevoelig warmere lucht aangevoerd en het kwik steeg van 16,1 naar een zomerse 29,2 graden. Het voelde extra zwoel aan doordat de zuidwestenwind weer zwakker was dan gisteren. Al het gedreig ten spijt bleef het hier droog en de stapelwolken lieten het tijdens de avond al snel weer afweten waardoor enkel de Cirrostratusplakken overbleven. En deze waren nog altijd het beste vertegenwoordigd in het noordoosten. De avond verliep zacht en rustig waarbij de wind gestaag verder afzwakte. We sloten af met 0,0 mm als dagtotaal.
Dinsdag, 15 juni 2021
De dag begon weer fraai met een in warme tinten gehulde zonsopgang waarbij de sluierwolken en Cirrus voor extra sfeer zorgden. De minima waren erg zacht met 14,9 graden en het warmde snel op toen de zon weer op kracht was gekomen. Maar vanuit het noordwesten kwam er Stratus fractus opzetten en er dreigde dus weer een sombere episode. De bewolking vertoonde bovendien castellanus- structuren waardoor ze ook de dreiging van buien deed vermoeden. Maar niets was minder waar want toen deze wolkenvelden ons bereikten braken ze deels open en verdween de zon er slechts af en toe achter. En tot buien kwam het al evenmin. Verzwakt of niet, het bleef wel een koufront en daarachter maakte een koele noordwestelijke bries haar opwachting waardoor we dan toch hier en daar kippenvel konden opmerken bij de mensen en alweer die verraderlijke combo van luchtige koelte en gevaarlijke UV-indexen. Het kwik bleef op 26,5 graden steken. Vanuit het noorden klaarde het weer helemaal op maar in de hogere luchtlagen zat alles nu vol met Cirrostratus waardoor de hemel nu een erg lichtblauwe kleur kreeg. Deze sluiers bleven voor een tijdje bijna de enige bewolking maar tijdens de avond kwamen er plots laaghangende wolkenvelden opzetten die een kruising tussen Stratus fractus en Stratocumulus leken te zijn. Tussen deze wolken waren fraaie jacobsladders te zien en het was dus een ideale setting om de weerfotografen onder ons nog eens in actie te krijgen. Alle koelte ten spijt leek het tijdens de avond net weer zachter te worden doordat deze bewolking wellicht bij een warmtefront hoort waarachter zwoele, subtropische lucht klaar ligt om ons een aantal zweetdagen en plaknachten te bezorgen. En deze avond was daar dus al een eerste aanloop naartoe. Alle storingen en wolkenvelden ten spijt is het neerslagtotaal vandaag weer op 0,0 mm blijven steken.
Woensdag, 15 juni 2022
Het is tijdens de ochtend opnieuw erg koel geworden met minima van 12,3 graden. De hemel had een diepblauwe kleur, er stond geen wind en dit zorgde dus voor ideale omstandigheden om het nog eens goed te doen afkoelen. Vanuit het zuiden kwam er weer Cirrusbewolking op te zetten die ook gezelschap kreeg van dunne Cirrostratus veldjes. De zon werd hier aanvankelijk niet door gehinderd maar tijdens de namiddag begonnen er plots Altocumulus castellanus bankjes te verschijnen in het zuiden en zuidwesten. Deze werden geleidelijk talrijker en aan het begin van de avond kwam de zon er zelfs door in moeilijkheden terwijl de hemel ook tijdelijk een fletsere kleur kreeg met zelfs 'zonneharpen' langsheen de wolkentoefjes. Niettemin was het warm, we haalden nog maxima van 28,1 graden bij een zwak zuidwestelijk briesje. De castellanus bewolking zorgde voor een erg aparte aanblik en aanvankelijk ging het om een zone die van west naar oost liep met aan beide zijden een open hemel waarin enkel een beetje Cirrus te zien was en niet- oplossende condensatiestrepen. Later dreven er echter banden van deze bewolking over die juist van zuid naar noord liepen met daartussen telkens een wolkeloze zone waarin we de zon weer voor langere tijd te zien kregen. De aanblik van de hemel was steeds erg ongewoon, maar misschien komt het doordat we deze bewolking in deze mate niet zo vaak te zien krijgen in ons land. De onweersliefhebbers zaten bij deze bewolking natuurlijk al op het puntje van hun stoel om de weerkaarten en radar te bekijken maar eens ze de waarheid langs die weg te weten kwamen zaten ze al snel weer in hun luie (strand)zetel, al dan niet met een extra cocktail erbij als troostprijs. Kort voor zonsondergang groeiden sommige castellanus toefjes niettemin uit tot flinke exemplaren die in de hoogte uitwaaierden waardoor ze een erg aparte driehoeksvorm kregen. Daarna was het dan aan de warme schemeringskleuren om dit alles nog eens extra fraai en surrealistisch te doen ogen. Er dreven nu ook gewone Altocumulusvelden binnen die erg dicht opeen zaten maar eens ze ons bereikten, bleek het slechts losse floccus bewolking te zijn met daarachter weer opklaringen. Deels door de aanvoer van warmere lucht en deels door de isolerende werking van deze wolken koelde het tijdens de avond een stuk langzamer af dan de voorbije dagen. Wie zijn/haar woning niet voldoende heeft kunnen open zetten de voorbije dagen zal het dus moeten bekopen met een zweterige plaknacht. En dat zweet was gelijk ook de enige neerslag want de onweersverklikkers ten spijt hielden we het dus bij een dagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 15 juni 2023
Met 11,4 graden beleefden we de koelste ochtend sinds de start van de hittegolf ruim een week geleden, en velen onder ons zullen daar niet rauwig om geweest zijn. Dit alles geschiedde bij een heldere hemel en een oostelijk tot noordoostelijk briesje dat droge lucht aanvoerde die gemakkelijk kon afkoelen. Voor de planten was het natuurlijk weer een teleurstelling want dat broodnodige likje vocht in de vorm van ochtenddauw konden ze ook vandaag weer op hun buik schrijven. Overdag bleef de noordoostelijke wind droge, maar wat minder warme lucht aanvoeren terwijl de zon af en toe schuilging achter een stapelwolkje dat zich nog wist te vormen. De maxima bleven steken op 27,6 graden al was dat nog steeds ruim voldoende om de hittegolf te laten verder duren. De stapelwolkjes losten tijdens de avond op en we zagen nu dat de lucht een nevelige indruk maakte. Kort voor zonsondergang gaf dit ook een amberen gloed aan het invallende zonlicht. Bewolking was echter alleen in de vorm van Cirrus te zien in het zuidwesten. Voorts was het wel heerlijk toeven in de buitenlucht door de koelte die goed merkbaar was zonder dat het te koud werd. De wind draaide nu naar het noorden nadat ze tijdens de avond tijdelijk opvallend in kracht toenam. Pas na zonsondergang keerde de rust weer helemaal terug. Alle veranderingen ten spijt zijn we er ook nu zonder neerslag en met 0,0 mm door gekomen.
Zaterdag, 15 juni 2024
Tijdens het tweede deel van de nacht kregen we met meer buien te maken en ook nu zaten daar pittige exemplaren tussen. Tegen de ochtend kregen we echter een korte adempauze met brede opklaringen waardoor de dag erg zonnig van start ging. Wel is er een erg krachtige west- zuidwestenwind opgestoken en deze liet de minima van 10,2 graden nog frisser aanvoelen dan ze al waren. En die wind voerde rafelige wolkenflarden aan waarachter de zon steeds vaker wegdook. Het werd uiteindelijk bijna helemaal betrokken en er vond ook beperkte uitspreiding tot Stratocumulus plaats. De grootste spelbreker was echter die wind want we kregen vandaag opnieuw met een heuse zomerstorm te maken en alles wat de voorbije stormen en windvlagen heeft overleefd moest opnieuw alles uit de kast halen om te voorkomen dat het een voorwerp van een schadeclaim bij de verzekering zou worden. Het onstuimige weertype hield de hele dag aan maar er werd wel wat zachtere lucht aangevoerd waardoor we nog 18,2 graden haalden. Met die nieuwe luchtsoort zagen we ook de bewolking veranderen, dat was nu een onstabiel ogende mix van Altocumulus undulatus en castellanus die het ganse luchtruim bedekte. Daar hingen ook wat stapelwolken onder maar deze waren opvallend klein en leken ook ongebruikelijk hoog te hangen. Dit alles werd nog steeds door een zuidwestelijke stroming aangevoerd al gingen de krachtigste windstoten er later in de avond weer wat uit. We kregen toen wel weer met perioden van meer aanhoudende regen te maken en deze konden het dagtotaal nog aanvullen tot 5,6 mm.