Woensdag, 16 juni 2004
Het viel vandaag allemaal nog best mee met het weer. We gingen met wisselende bewolking van start en naarmate de dag vorderde werd de hemel weliswaar steeds minder diepblauw maar daar had de zon niet zo'n problemen mee en het kwik kon zo nog oplopen tot een best aangename 22,4°C. De minima waren dan weer een beetje frisser dan gisteren met 10,3°C, en de wind was een stuk kalmer dan gisteren met 13 km/h uit nogal veranderlijke richtingen. Neerslag was er niet, op een enkele druppel na die kort na 7 uur op de vensters neerplofte. Voor morgen ziet het er ook niet al te slecht uit en zal het droog blijven behalve in het oosten waar een bui tot de mogelijkheden blijft horen, maar de wind zal in de namiddag flink gaan aantrekken en daarmee de inval van de koele polaire lucht inluiden voor vrijdag. Er komen buien op het menu te staan en tijdens het weekend zullen deze onweerachtig worden met grote kans op hagel. Ook randverschijnselen zoals een hoosje of een tuba zijn tussen vrijdagavond en zondagnamiddag niet uitgesloten. maandag wordt het weer rustiger door warmte advectie in de hogere regionen van de atmosfeer.
Donderdag, 16 juni 2005
Het grootste deel van de dag konden we weer genieten van veel zon en aangename temperaturen alvorens een "regen"-zone geleidelijk de bewolking deed toenemen. Bewolking was er al in de eerste ochtenduurtjes onder vorm van hoge sluierbewolking en wat Alto - en Stratocumulusvelden die in de loop van de voormiddag schaarser werden en plaats maakten voor een paar verspreide mooiweerswolkjes. De temperaturen schommelden hierbij tussen een aangename 13,9 en 24,8 graden bij een westelijke bries tot 31 km/h. Naar de avond toe was het dan afgelopen met het zonnekloppen maar blijkbaar is de onderste luchtlaag van de atmosfeer te droog (de RV daalde opnieuw tot een erg lage 38%) waardoor de regen voorlopig de grond niet kan bereiken en slechts zichtbaar is als verticale valstrepen die halverwege tussen de wolken en de vaste grond in het niets leken te verdwijnen. Pas sinds een uur of acht slaagt het natte goedje er pas echt in om de grond te bereiken. Wanneer we het weer van vandaag achter ons laten en een duik nemen in de weermodellen, is het verbazing alom want de modellen hebben nu compleet het roer omgegooid waardoor er op maandag helemaal geen afkoeling komt. Het blijft de komende week zeer warm bij temperaturen die richting 35 graden zullen stijgen. Onweerskansen zijn nu vooral weggelegd voor dinsdagavond en voor een deel op donderdag wanneer de tropische luchtmassa na een bescheiden afkoeling op woensdag weer de Lage Landen zal her opzoeken.
Vrijdag, 16 juni 2006
Gelukkig bleek het extreem sombere weer van gisteren slechts een eendagsvlieg te zijn. De eerste opklaringen waren gisteren reeds laat op de avond te zien en bij het ontwaken vanochtend bleek de zon het grootste deel van het luchtruim voor haar alleen te hebben gewonnen. Naarmate de voormiddag vorderde, kregen we af te rekenen met uitgestrekte Stratocumulusvelden, maar dit was eveneens slechts tijdelijk: de bewolking trok weg en maakte plaats voor wat verspreide mooiweerswolkjes rond en na de middag. Deze wolken verdwenen geleidelijk naar de avond toe grotendeels, maar de echte warmte heeft ons duidelijk nog niet bereikt vermits het in de loop van de avond erg snel afkoelde. Enkele stapelwolkjes kregen het nog voor elkaar om het tot na zonsondergang vol te houden, maar het bleef op deze locatie droog. We konden uiteindelijk temperaturen van 9,1 tot 23,0 graden optekenen voor deze dag terwijl er een noord - noordwestelijk briesje stond met snelheden tot 20,9 km/h.
Zaterdag, 16 juni 2007
Het eerste deel van de voormiddag verliep nog erg saai en aan de kille kant met veel wolken waar de zon zich niet meteen een weg door kon banen. Gelukkig kwam daar redelijk snel verandering in en zagen we mooie opklaringen binnendrijven waarbij zeer heldere, diepblauwe luchten afgewisseld werden met erg fraaie wolkenpartijen, die gedreven door een krachtige zuidwestelijke wind (met snelheden tot 45,1 km/h) over de hemel joegen. De radarbeelden toonden inmiddels reeds buiige activiteit ten zuiden en zuidwesten van onze landsgrenzen, en daar zou Malderen later deze dag uitgebreid kennis mee maken. Een eerste exemplaar bereikte ons kort na 12H en deze had matige regen aan boord waarna deze werd afgesloten met zeer indrukkwekkende, aambeeldvormige wolkenstructuren. Voorlopig was deze bui nog niet voorzien van onweer of andere randverschijnselen zoals valwinden en hagel. Er volgde terug een mengelmoes van opklaringen en wolkenvelden en zowat halfweg de namiddag was het dan tijd voor het zwaardere werk toen een onweerslijn, voorzien van dreigende, loodgrijze wolkenstructuren recht op Malderen afstevende. De bliksemactiviteit was niet overdreven groot maar de neerslag mocht er best wel wezen met een intensiteit die opliep tot maarliefst 198,6 mm/h waarin tevens wat lichte hagel verwerkt was. Op het einde van de bui ging het nog enige tijd matig doorregenen waarbij er enkele bliksemontladingen op korte afstand plaatsvonden, die uiteraard met een oorverdovend gerommel gepaard gingen. Nadien waren er weer prachtige wolkenluchten om 'U' tegen te zeggen en er volgde nog voor de avond inviel een tweede onweer. Weliswaar een stuk lichter dan het eerste exemplaar, maar aan regen had ze duidelijk geen gebrek. De bewolking was ondertussen flink toegenomen waardoor er tussen de buien door nauwelijks nog ruimte overbleef voor de zon. De rust keerde tijdens de avond weer en we kregen dan terug steeds meer opklaringen te zien. Het uiteindelijke neerslagtotaal bereikte 13,2 mm terwijl de dag werd gekenmerkt door temperaturen die zich tussen 13,8 en 19,4 graden ophielden.
Maandag, 16 juni 2008
Opnieuw waren er heel wat stapelwolken die reeds vroeg in de morgen ontstonden en geregeld de zon deden verdwijnen. Alle aandacht was gericht op een buienlijntje dat zich boven Luxemburg ontwikkelde en zich snel uitbreidde in de nabije omgeving waarbij het leek dat ook Malmedy er dadelijk aan ten prooi zou vallen. Na een paar uur bleek het buienlijntje echter nog steeds op dezelfde plaats te hangen en haar uitbreidingsplannen gestaakt te hebben. We moesten het dus hebben van de stapelwolkjes die zich hier ontwikkelden en eveneens best de moeite waren om aan te zien. Halverwege de namiddag speelden ze het klaar om er ook hier een buitje uit te persen, maar gehinderd door temperatuursinversies vlak erboven hield de bui het na enkele verdwaalde regendruppels al snel weer voor bekeken. De zon kwam vervolgens weer tevoorschijn terwijl de bewolking steeds meer werd gedomineerd door Stratocumulus die zich door uitspreiding vormde. Onder de aanwezige bewolking waren veel 'crespular rays' te zien door binnenstromende vochtige lucht uit een depressie die via Frankrijk net onder ons door trekt. Dit was tevens merkbaar aan Cirrus en Cirrostratusbewolking boven de zuidelijke horizon. Tijdens de avond zinken alle buien naar gewoonte als geleipuddingen in elkaar en worden de opklaringen breder. Dit gebeurt echter niet zonder een flinke afkoeling die ons komende nacht wel eens dicht bij het vriespunt zou kunnen brengen.
Dinsdag, 16 juni 2009
Er werden vanmorgen reeds snel stapelwolkjes gevormd die door de krachtige junizon geleidelijk verder uitgroeiden. Boven Nederland bevond zich een kleine depressiekern die ervoor zorgde dat de stapelwolken daar weer uitgroeiden tot flinke buien waar terug onweer op zat. Te Malderen bleef het droog en kon de temperatuur die vanochtend naar 11,9 graden was gedaald, rustig stijgen naar een aangename 22,1 graden. Naar de avond toe namen de stapelwolken weer af in volume en aantal waardoor we terug konden genieten van overvloedige zonneschijn. De avond verliep vervolgens in bijna heldere omstandigheden, waarbij het flink afkoelde en behoorlijk kil ging aanvoelen na zonsondergang. Gelukkig is de noordwestenwind die overdag weer aanwakkerde tot 32,2 km/h weer gaan liggen zodat het niet nog kouder ging aanvoelen. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 16 juni 2010
Onder de open hemel is het vannacht flink afgekoeld waardoor we met minima van 9,6 graden eindigden. De wind kon erger voorkomen, al was het in het noordoosten van Nederland kennelijk prijs met lichte grondvorst en plaatselijk berijpte grasperken. Te Malderen niets van dit alles, want het enige ijs werd aangevoerd in de vorm van ijle Cirrostratusbewolking die zich aan de zuidoostelijke helft van het luchtruim ophield. Deze scherp begrensde melkachtige laag was nog steeds het resultaat van de hyperactieve depressie die het zuiden van Frankrijk met kolkende modderstromen en overstromingen overspoelt. De bewolking bleef de hele dag door min of meer ter plaatse trappelen waardoor het erg zonnige karakter van deze zomerdag zeker geen verrassing mag wezen. Toch moesten we vooral tijdens de voormiddag rekening houden met een groot aantal stapelwolken die zich vlot konden ontwikkelen maar tijdens de namiddag weer grotendeels oplosten. De aangevoerde lucht was duidelijk warmer waardoor de temperaturen konden oplopen naar een vrij warme 24,2 graden terwijl ook de avond een stuk minder kil was dan gisteren. Deze thermische winst werd echter afgestraft met een vlagerige noordoostenwind die tijdens de avond zelfs nog in kracht toenam en behoorlijk wat hinder veroorzaakte met haar snelheden tot 33,8 km/h. Bij zonsondergang hing de vanochtend reeds aanwezige Cirrostratusband nog steeds op dezelfde plaats waarbij het wel lijkt alsof ze geen millimeter is verschoven. Ze lichtte prachtig oranje op in de laatste stralen van de ondergaande zon waarna vervolgens in het bleke licht van de maansikkel het bedroevende neerslagtotaal van 0,0 mm kon worden afgelezen.
Donderdag, 16 juni 2011
De passage van een koufront zorgde afgelopen nacht reeds voor buien en bewolking die de minima op peil hield met 11,3 graden. Veel stelden die ochtendlijke buitjes niet voor, maar daar zou spoedig verandering in komen want in de loop van de voormiddag trok er een troglijn met intense stortbuien over onderandere Brussel. Hierachter kwamen we in een gunstig gebied voor buienvorming terecht aan de linkeruitgang van een jetstreak waardoor de gevolgen zich snel lieten raden. Mede geholpen door afkoelende bovenluchten en een opwarmende luchtlaag bij de grond (instraling door de machtige junizon) werden er prompt stapelwolken gevormd. Deze bolden flink op en na de middag zagen dan de eerste buien het levenslicht. In Brussel kwam het tot onweer omstreeks 16H al leek de neerslagintensiteit niet zo groot te zijn als deze voormiddag ondanks de talloze bliksemflitsen en windvlagen bij de bui. Het onweer trok vervolgens met een zuidwestelijke stroming Nederland in waar ze dit ook al snel geweten zouden hebben. Welke buienlijnen/wolken/complexen wanneer Malderen aandeden is niet duidelijk, maar er moet in ieder geval minstens een stevige knaap tussen gezeten hebben getuige het neerslagtotaal van 8,3 mm. Dat er rukwinden aan te pas kwamen was eveneens duidelijk met 45,1 km/h uit west- zuidwestelijke richting op de teller en een reeks bloembakken die vanochtend nog op een andere plaats stonden. Tijdens de avond kwamen we in stabielere luchtmassa's terecht aan de achterzijde van een zoveelste troglijntje waardoor de bewolking nu beperkt bleef tot Cumulus die geleidelijk kleiner en schaarser werd. Er stroomde wat warmere en vochtigere lucht binnen hogerop in de atmosfeer wat zich vertaalde in mooie crepusculaire stralenbundels. Tegen zonsondergang was bijna alle bewolking verdwenen op wat Stratocumulus na, maar het deed niet meteen aan een zomerse avond denken door de nijdige westenwind die nu opstak en de koele polaire luchtmassa's die over het weerstation uitstroomden.
Zaterdag, 16 juni 2012
We vonden onszelf vanochtend terug aan de noordwestelijke flank van een koufront, waarin een stabiele zone met opklaringen voorkwam. Dit gebied trok in haar lengte over ons waardoor we het grootste deel van de dag niets te vrezen hadden van regen en onweer ook al kwam het water de hele dag door op nog geen twintig kilometer van Malderen met bakken naar beneden. Wat we op deze locatie wel voelden was de wind die de hele dag stormachtig was en met snelheden tot 40,2 km/h uit het zuid- zuidwesten voor de nodige hinder en schade zorgde. Deze joeg ook de gevoelstemperaturen naar beneden waardoor we lak hadden aan de relatief zachte maxima van 20,2 graden. De bewolking was niettemin erg fraai met mamatus en undulatusvormen erin die enerzijds door een krachtige jetstreak op grote hoogte en anderzijds door de buien op het koufront getriggerd werden. Het koufront week op het einde van de namiddag terug naar het zuidoosten waardoor we nu volledig in de opklaringen terecht kwamen. De zon die de hele dag door slechts in matglasversie te zien was, kon nu pas echt gaan branden voor zover er niet werd geblust. We kwamen immers buiten die stabiele zone terecht en het duurde niet lang eer een buienwolk dat in de gaten kreeg en alsnog in Malderen kon binnenglippen. 1,4 mm was het resultaat en na de buienpassage was het een op en afgaan van fraaie stapelwolken en spierwitte Cumulonimbi die tot na zonsondergang voor mooie uitzichten bleven zorgen. De wind zwakte toen wat af maar ook dan zorgde het aanhoudend gebulder der rukwinden voor een onvervalst herfstgevoel.
Zondag, 16 juni 2013
We begonnen de dag met overvloedige sluierbewolking die voor een melkachtige waas zorgde bij minima van 11,8 graden. De bewolking ging over in een transparante laag Altostratusbewolking die echter niet gelijkmatig over het luchtruim verdeeld was zodat de zon op sommige momenten harder kon schijnen. Dit zorgde voor de vorming van stapelwolkjes en vooral tijdens de voormiddag zorgde dit voor een aangenaam en vriendelijk weertype. De wind was duidelijk zwakker dan het stormachtige gisteren, maar toch nog goed voelbaar met snelheden die opliepen tot 29,0 km/h uit west- zuidwestelijke richting. Na de middag begon het te druppelen ook al wekte de transparante bewolking niet meteen de indruk dat hij in staat was om neerslag te produceren. Het ging tijdelijk zelfs redelijk hard regenen met erg dikke druppels maar er zaten ook droge perioden tussen en de intense regenval was van zeer korte duur. Een neerslagtotaal van 0,2 mm was dan ook alles wat we eruit konden persen en een nieuwe droogte lijkt op deze manier steeds meer vorm te krijgen. Daar het een warmtefront betreft, kwamen we geleidelijk in warmere lucht terecht, al resulteerde dit eerder in het ontbreken van een afkoeling tijdens de avond dan in een opwarming. Door de stijgende vochtigheidsgraad en afzwakkende wind ging het echter toch warmer aanvoelen. We haalden maxima van 21,5 graden. Tegen de avond bevonden we ons weer aan de tropische zijde van het warmtefront en zagen we een heel ander soort bewolking die een onstabiele indruk wekte (Stratocumulus castellanus, Cirrus densus, Altocumulusvelden, wat Cumulus en chaotische kluwens van Cirrus). De vochtige lucht zorgde bij zonsondergang voor mooie oranjetinten en het was dus weer een avond om er op los te flitsen als weers- of natuurfotograaf. Op de radar verschenen enkele buien die op ramkoers lijken te liggen voor Malderen waardoor de plantjes misschien toch nog op een verlossing uit hun lijden kunnen rekenen.
Maandag, 16 juni 2014
Tijdens de nacht is er blijkbaar opnieuw dikkere bewolking binnengedreven waardoor de dag een erg sombere start maakte onder een gesloten Stratus wolkendek. Het deed allemaal erg veel aan een late herfstdag in oktober denken en tot overmaat van ramp loste de bewolking in tegenstelling tot gisteren niet meer op. Sterker nog, het ging bij momenten lichtjes regenen al viel deze neerslag erg mee/tegen in verhouding tot de soms apocalyptisch donkere wolkenluchten die we te zien kregen. Dikwijls leek het alsof we zware stortbuien konden verwachten maar de olifanten baarden iedere keer een (grijze) muis van 0,0 mm. Ook toen er een gestaag opbouwende laag van Altostratus bewolking zichtbaar werd, kwam het niet verder dan enkele regendruppels, niet eens genoeg om de straatstenen nat te maken. Tijdens de namiddag kregen we 2 opklaringen te zien die samen goed waren voor een tiental minuten zonneschijn. Dankzij de bewolking werd het 's nachts niet kouder dan 8,8 graden, maar van hogere temperaturen dan 19,4 graden konden we alleen maar dromen of we moesten al naar een veranda/serre verkassen. Naast dit alles moesten we ook rekening houden met een gure wind die vooral tijdens de late namiddag haar kop opstak en terug pal uit het koude noorden kwam. Tijdens de avond wakkerde deze alleen maar verder aan waardoor de gevoelstemperaturen verder onderuit werden gehaald ondanks het dunner worden van de bewolking. Deze ging over in Stratocumulus maar de zon kregen we toch niet meer te zien. Na zonsondergang volgde een erg gure en winderige nacht waarin de wind op sommige momenten letterlijk om het weerstation heen floot.
Dinsdag, 16 juni 2015
Er hing vanochtend een wat chaotische mengeling van Stratocumulus castellanus en Cirrus uncinus bewolking, terwijl het erg koud aanvoelde bij minima van 9,1 graden. Gelukkig was de wind erg zwak dankzij de as van een hogedrukwigje dat over ons trok. Dit wigje kon echter niet voorkomen dat een ertussen geklemd frontje voor extra bewolking ging zorgen. De Cirruswolkjes werden gevolgd door Cirrostratus terwijl er ook een band van Altocumulus overtrok. Daarna kregen we Altostratus bewolking te zien terwijl de Altocumulus bewolking verdween. Op de radar was ondertussen ook regen te zien, maar blijkbaar bereikte deze de grond niet (of het is met een zijwaartse salto langs Malderen gedoken) want in de pluviometer zat nog steeds 0,0 mm. En dat zou ook zo blijven want in het noorden klaarde het opeens op waarna heldere, diepblauwe luchten te zien waren. Na een poosje zagen we aan de horizon Cumulus wolken verschijnen die erg dicht op elkaar leken te zitten terwijl de rest van het luchtruim helder bleef (op de sluierwolken in het oosten na). De stapelwolkjes kwamen echter maar langzaam onze kant uit waardoor we een hele tijd konden genieten van onafgebroken zonneschijn, wat zich vertaalde in maxima van 20,1 graden. Tegen de avond was het echter uit met de pret en kwamen de stapelwolkjes massaal opzetten waarbij ze overgingen in gesloten Stratocumulus en later Stratus. Samen met de kille noordenwind erbij deed dit allerminst aan zomer denken, maar we bleven wel gespaard van regen voor zover dat al positief kan genoemd worden. Later op de avond klaarde het weer voorzichtig op vanuit het noorden en kwam de zon er door terwijl het snel afkoelde onder de open hemel en bij wegvallende wind.
Donderdag, 16 juni 2016
Het is tijdens de nacht opgeklaard en het was erg fris met minima van 9,0 graden. De heldere hemel zag er veelbelovend uit voor de zomerliefhebbers en er was alleen in het zuiden wat Stratocumulus bewolking te zien. In de loop van de dag zagen we echter meer bewolking verschijnen die meestal uit Cirrus, Cirrostratus en Altostratus bestond met hier en daar ook ontwikkeling van stapelwolken. Vanuit het westen zagen we ondertussen dikkere sluierbewolking binnendrijven die geleidelijk overging in een klassieke Nimbostratuslucht waaruit het ging regenen. Dit was het begon van een erg kille en onaangename episode die heel wat zomerliefhebbers in de gordijnen moet gejaagd hebben. Zeker toen ze een thermometer vast pakten die 20,2 graden aanwees voordat die tegen een muur in scherven uiteen spatte. Het koudegevoel bleef wel binnen de perken dankzij de erg zwakke zuidwestenwind. Aan het begin van de avond sloeg het weer opeens om en dreef er een brede gordel van opklaringen binnen vanuit het westen. De zon kwam er weer door en het ging enigszins broeierig aanvoelen. Het was echter zeker niet het begin van een stabiele zomerse periode want vanuit het westen dreef er alweer bewolking binnen. Kort voor zonsondergang werden de opklaringen weer breder en was het een genot om de fraaie geelachtig oplichtende wolkenvelden te zien onder de diepblauwe hemel. Deze bewolking bestond nu vooral uit Cumulus en Stratocumulus en bevond zich ten zuiden en zuidoosten van Malderen. Er kwamen geen nieuwe buien meer aan te pas waardoor het neerslagtotaal op 2,0 mm is blijven steken.
Vrijdag, 16 juni 2017
Het is tijdens de nacht iets rustiger geworden, en onder een lichtbewolkte hemel kon het afkoelen tot een perfect slaapbare 13,5 graden. Bij het krieken van de dag zag de bewolking er hoogst onstabiel uit met laaghangende Stratocumulus floccus en Castellanus bewolking. Wie hierdoor op verlossende buien hoopte kwam echter bedrogen uit, want een hogedrukwigje dat vanuit het zuidwesten kwam opzetten zorgde ervoor dat de atmosfeer snel stabieler werd en eventuele buien dus weinig kans maakten om te overleven. Eens de zon goed en wel op was en de luchtlagen door elkaar werden gemengd konden we de westelijke tot zuidwestelijke wind weer zien aanwakkeren en de netjes gerangschikte groepen Stratocumulusbewolking maakten daarbij plaats voor erg chaotische Cumulus fractus bewolking. De zon dook er geregeld achter weg en het voelde vrij koel aan door de tamelijk krachtige noordwestenwind. Toch haalden we nog maxima van 25,2 graden en tegen het einde van de namiddag kwam de zon er ook meer en meer door dankzij de invloed van een naderend warmtefront. Dit zorgde voor het binnenstromen van warmere lucht op hoogte waardoor de stapelwolken het erg moeilijk kregen. De diepblauwe kleur van de hemel werd hierbij fletser terwijl er na verloop van tijd Cirrostratusbewolking kwam binnendrijven vanuit het westen. Tijdens de avond zwakte de wind wat af waardoor we de dag in rustige maar toch nog vrij koele omstandigheden afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 16 juni 2018
De dag begon grijs met veel Stratocumulusbewolking die in de loop van de dag echter gedeeltelijk openbrak. We kregen nu een mengeling van Stratocumulus en Cumulus te zien maar het was steeds voor minstens 7/8 bewolkt en de zon kregen we amper te zien. De temperaturen stegen ook maar langzaam na de minima van 12,1 graden te hebben opgetekend en er stond een kille bries uit westelijke richtingen. Wel was het wolkendek dun waardoor we de zon er dwars doorheen konden voelen en telkens de wind even wegviel ging het net broeierig aanvoelen. Dit ondanks eerder bescheiden maxima van 21,6 graden. De stapelwolken zagen er ook dreigend uit maar verdere gevolgen bleven uit. Tijdens de avond nam de thermiek af en werd de Stratocumulusbewolking die deels door uitspreiding werd gevormd, niet meer aangevuld. We kregen nu diepblauwe luchten te zien met Stratocumulus undulatus bewolking erin die voor een apart uitzicht zorgde. Het invallend zonlicht was erg helder en had ook bij zonsondergang nog steeds witachtige tinten. Maar echt genieten konden we niet want de wind bleef aanhouden en het koelde weer af terwijl we opnieuw eindigden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 16 juni 2019
Tijdens het tweede deel van de nacht kwam het tot plensregens maar de onweersactiviteit bleef beperkt en het is zelfs niet eens gezegd of het in Malderen wel heeft geonweerd. Door alle bewolking is het zacht gebleven met minima van 12,3 graden. Overdag kregen we aanvankelijk nog met Stratus te maken waaruit het licht regende of motregende maar al snel dreven er opklaringen binnen met een zuidwestelijke bries. Het werd vriendelijk en de resterende wolkenflarden gingen over in Cumulus. Deze groeide echter plaatselijk weer uit tot buien. Later werd het terug stabieler al was het nu een stuk frisser met temperaturen die ook overdag niet meer boven 26,1 graden stegen. Het klaarde steeds verder op en het was al bijna helder toen we het neerslagtotaal van 12,5 mm optekenden.
Dinsdag, 16 juni 2020
De sluierbewolking is tijdens de nacht grotendeels verdwenen en we maakten dus een zonnige start bij minima van 16,2 graden. Er hingen wat Stratocumulus en Altocumulusvelden en het zag er aanvankelijk vredig en stabiel uit. Er werden al snel stapelwolken gevormd en de lucht was erg onstabiel waardoor deze tot flinke afmetingen konden groeien. Er zaten ook Altocumulus castellanus en floccus partijtjes tussen die de onstabiliteit accentueerden. Maar in Malderen bleef het droog en het was hier voor de weerliefhebbers geraden om te leren genieten op afstand. Vooral ten oosten van ons zagen we tijdens de late namiddag onweerscomplexen ontstaan die zich konden voeden met zwoele, vochtige lucht die tot 27,7 graden is opgewarmd en met een zwakke zuidoostelijke bries over ons streek. Aan het begin van de avond naderde een bui zo dicht dat we een tijdje het diepe geroffel van de donder konden aanhoren. Maar het onweer zwakte redelijk snel af en ook de buien die daarna volgden waren geen lang leven beschoren. Na zonsondergang konden we wel nog wat bliksemflitsen en een donderslag opvangen van een cel die ten westen van ons langstrok juni en kennelijk voor plaatselijke wateroverlast heeft gezorgd. In Malderen was er met een dagtotaal van 0,0 mm sprake van wateroverlast in een andere betekenis.
Woensdag, 16 juni 2021
Het is tijdens de nacht weer helemaal helder geworden waardoor de dag onder een staalblauwe hemel van start ging. De minima waren erg hoog met 14,1 graden en eens de zon erdoor kwam voelde het meteen weer zwoel en plakkerig aan. Je zou gedonder verwachten met deze drukkende warmte, maar toch bleef alles mooi stabiel en verschenen er tijdens de namiddag enkel onschuldige stapelwolkjes onder een weliswaar wat fletser wordende blauwe hemel. We haalden weer een tropische 33,5 graden en het was zweten en puffen geblazen bij slechts een zwakke zuidelijke tot zuidoostelijke bries. Tijdens de avond zagen we dan de eerste tekenen van een grote weersverandering toen zich in het zuidwesten een scherp begrensd veld met Altocumulusbewolking aandiende. Deze bewolking waarin later ook Castellanus- achtige toppen in te herkennen waren kwam geleidelijk dichterbij maar vandaag bleven verdere gevolgen waaronder een hoger neerslagtotaal dan 0,0 mm nog uit. Hoewel, de aangevoerde lucht werd vochtiger en raakte haar warmte moeilijk kwijt waardoor het een onaangenaam zwoele nacht dreigde te worden. Waar we op een normale zomeravond moeten binnen vluchten voor de kou was het nu net om die kou op te zoeken bij wie over een airco beschikte.
Donderdag, 16 juni 2022
De Altocumulusvelden zijn tijdens de nacht weer opgelost en er hing tijdens de ochtend allen nog wat Cirrus en dunne Cirrostratus. De open hemel ten spijt is het tijdens de nacht minder sterk afgekoeld en de minima zijn daarbij op 14,7 graden uitgekomen. Er bleven Cirrusvelden voorbij drijven doorheen de dag en deze leken ook wat talrijker te worden. De zon werd er niet door onderbroken daarentegen en we konden weer thermische winst boeken met maxima van 28,4 graden tot gevolg. De wind kwam uit oostelijke tot oost- noordoostelijke richtingen en was aan de zwakke kant. Op het einde van de namiddag kwam er opeens een dik, aaneengesloten en scherp begrensd veld van Cirrostratusbewolking opzetten vanuit het westen en hier en daar zaten daar ook stukken Altostratus in. Hierdoor werd de zon zeker aan het begin van de avond redelijk getemperd, en toen verschenen er ook Altocumulus en Cirrocumulus veldjes. Later op de avond klaarde het weer op vanuit het westen en zo konden we de dag alsnog in zonnige omstandigheden afsluiten. En weer zonder neerslag met 0,0 mm als dagtotaal.
Vrijdag, 16 juni 2023
De koelte en nevelige kleuren van gisteren leken wel de voorboden van een weersverandering te zijn, want nu hingen er plots Altocumulusvelden met wat Stratocumulus ertussen. De kleuren waren ook warmer dan tijdens de vorige ochtenden al was het op thermisch gebied juist heerlijk koel met 11,7 graden. De bewolking loste geleidelijk weer op maar voordat ze helemaal verdween kregen we zicht op erg fraaie velden van regelmatig geschikte Altocumulus floccus waarvan de toefjes vrij groot waren. Het straalde onstabiliteit uit en het zomergevoel werd erdoor versterkt. Deze bewolking verdween uiteindelijk ook helemaal en het werd voor ongeveer anderhalf uur helder. Daarna ontstonden er Cumuluswolken. Eerst in het zuidwesten maar later zaten ze zowat overal en de zon dook er regelmatig achter weg. De wolkjes gaven echter alles behalve een onstabiele indruk, het bleef bij mooiweers-Cumulus die er wel wat rafeliger uitzag dan normaal. Ook de combinatie met de erg melkachtig geworden hemel viel op. Niettemin haalden we nog maxima van 28,3 graden bij een oostelijk briesje. Er stroomde ook zwoelere lucht binnen waardoor het zeker tijdens de avond tamelijk plakkerig en benauwd ging aanvoelen voordat de nachtelijke afkoeling intrad. Maar ook deze verandering had geen effect op het neerslagtotaal dat terug op 0,0 mm is blijven steken.
Zondag, 16 juni 2024
We bevonden ons terug in onstabiele buienlucht waarbij de talloze buienwolken dicht op elkaar zaten. Er was dus slechts ruimte voor wat vluchtige streepjes zon. En tot overmaat van ramp trok er terug een storing binnen vanuit het zuiden waardoor de bewolking weer aaneengesloten werd. Er stond ook nog veel wind uit het zuidwesten al was dat iets minder dan gisteren. Wel was het zacht en afgelopen nacht zijn we niet onder de 12,2 graden gekomen. Tegen de middag kwamen we terug in de afzonderlijke buien terecht maar nog steeds zat alles dicht op elkaar en van zonneschijn of fraaie wolkenluchten was dan ook totaal geen sprake. De buien zelf waren meestal licht en/of heel kort, er zat zelfs een exemplaar tussen dat maar 10 seconden duurde. We moesten onze troost uit de zachte lucht halen, daarin warmde het nog op tot 20,5 graden. Later op de avond klaarde het dan toch nog uit en zagen we wel een paar mooie grote stapelwolken in een diepblauwe lucht. Doch nog voor zonsondergang trok er alweer Stratocumulus binnen vanuit het westen. Deze nam verder toe al bleef het nog droog. De 1,2 mm in de pluviometer waren dan ook aan de buitjes en de regenzone overdag te wijten.