Zondag, 20 juni 2004
Net als gisteren werden we vandaag weer op een paar buitjes getrakteerd, doch de eerste die in de voormiddag zijn intrede maakte stelde niet veel voor en was zelfs niet eens meetbaar. Nadien volgde een droge periode op een paar druppels na, waarbij de hemel stillaan met hoge bewolking overdekt raakte. Tegen de avond kwam het uiteindelijk tot (licht) onweer waarbij de ontladingen ver van hier plaatsvonden maar de neerslag al iets intenser was dan de voorbije 24 uur, er viel namelijk 2,0 mm tijdens één en dezelfde bui. Na het wegtrekken van het onweer waren er indrukwekkende wolkenformaties te zien. De temperaturen deden het iets beter dan gisteren met 19,4°C hoewel, het is maar een winst van 0,4°C. De nacht was dan weer koeler met 8,4°C. De wind was vrij kalm tot matig waarbij de hoogste windstoot 26 km/h haalde. Morgen gaan de onweerskansen nog stijgen en dinsdagavond tot en met woensdag krijgen we een hele plens regen en vooral wind te verduren. Na volgend weekend lijkt het ernaar uit te zien dat de zomer terug zal keren.
Maandag, 20 juni 2005
Toen we vanochtend het eerste daglicht aanschouwden, bleek het volledige luchtruim vol gezaaid te zijn met hoge cirrusbewolking. De zon was hierdoor met momenten iets minder fel en de ochtendtemperaturen vielen nog mee met een draaglijke 16,9 graden, terwijl de wind iets toenam (maximaal 22,5 km/h) en voor verkoeling zorgde, maar dit kon evenwel niet verhinderen dat het kwik in de namiddag opliep tot legendarische waarden van maarliefst 35,0 graden. Een temperatuur die zelfs vorig jaar in de hele zomer niet voorkwam. Naarmate de tijd verstreek kwam er ook wat middelhoge bewolking binnendrijven wat voor fraaie kleurencombinaties zorgden en zo de dag aangenamer deden verlopen. Zodra de avond zijn intrede deed koelde het vrij snel af naar meer draaglijke temperaturen rond en later beneden 25 graden. Deze afkoeling hangt samen met een koufront en diens bijhorende convergentielijn die de overgang naar een iets minder hete luchtsoort markeren, doch op zich nauwelijks actief zijn.
Dinsdag, 20 juni 2006
Bij het vroege ochtendgloren was er veel onheilspellende, donkere Stratocumulus undulatus aanwezig, maar gelukkig bleef het slechts bij gedreig: de opklaringen ertussen hielden prima stand en neerslag kwam er evenmin aan te pas. Tijdens de voormiddag had de zon het erg moeilijk door het komen en gaan van uitgestrekte wolkenvelden die ook na de middag nog van de partij waren, maar vervolgens geleidelijk oplosten en plaats maakten voor wat verspreide Cumulus mediocris die zich in langgerekte "straten" is gaan groeperen. Deze wolken moesten er naar de avond toe, toen de thermiek wegviel, echter eveneens aan geloven waardoor we tijdelijk van een bijna heldere hemel konden genieten. De zonsondergang bewonderen zat er echter niet in want vanuit het westen is de bewolking weer gaan toenemen op nadering van een actief koufront dat ons de komende 24 uur van welkom hemelvocht zal kunnen voorzien. Hoewel de zomer een beetje lijkt terug te krabbelen, haalden we vandaag nog temperaturen tussen 16,0 en 24,0 graden, al voelden die soms frisser aan door de levendige zuidwestenwind met haar snelheden tot 27 km/h.
Woensdag, 20 juni 2007
Tijdens de ochtenduurtjes zag het er erg onstabiel uit met veel Altocumulus castellanus en Stratocumulusbewolking, maar de onweders waren reeds lang het land uit en drukstijgingen vanuit het westen zorgden ervoor dat we vandaag geen verdere neerslag meer te vrezen hadden. De 5,2 mm die we vanochtend in de pluviometer terugvonden waren dan ook meteen het neerslagtotaal voor dit etmaal. Op thermisch gebied waren we al meteen goed gelanceerd bij minimumtemperaturen die niet eens beneden de 17,1 graden daalden en brede opklaringen zorgden hierbij snel voor een erg fraai weertype. De bewolking bestond na de middag vooral uit Cumulus humilis en nog een beetje Altocumulus waarvan deze eerste geleidelijk in verticale omvang afnam door de verder stijgende luchtdruk. De temperatuur bereikte in de late namiddag nog een aangename 25,4 graden doch de stapelwolkjes zijn tegen de avond opnieuw wat gaan opzwellen; een eerste teken dat de hogedrukinvloed het stillaan begint te begeven. Ze maakten vervolgens plaats voor Altocumulusvelden die vanuit het westen kwamen oprukken, maar aan de weerskwaliteit deed dit gelukkig niet al teveel afbreuk. Integendeel, het stond zelfs garant voor een erg fraaie en sfeervolle zonsondergang. Vooral na zonsondergang is het wel gevoelig gaan afkoelen, een voorsmaakje van wat ons de komende dagen zou te wachten staan. Waarschijnlijk zal de wind die het vandaag met snelheden tot 27,4 km/h uit het west- zuidwesten reeds flink van zich afbeet, opnieuw een belangrijke rol gaan spelen tijdens de komende week.
Vrijdag, 20 juni 2008
Tijdens de ochtend bevonden we ons nog volop in de brede opklaringen die gisterenavond bij zonsondergang arriveerden, al was er in het oosten nog wat Cirrusbewolking te zien. De bijzonder krachtige junizon zorgde ervoor dat er opnieuw stapelwolkjes gevormd werden tot op den duur het volledige luchtruim vol gezaaid was met honderden kleine Cumuluswolkjes. Tegelijk kwam er vanuit het westen Cirrus en Altocumulusbewolking opzetten, maar deze veroverden slechts zeer langzaam het luchtruim. De contrasten tussen de aanwezige bewolking en de azuurblauwe lucht waren op zijn minst bijzonder fraai te noemen, maar toen de vederwolkjes in het tweede deel van de namiddag overgingen in een gesloten laag Cirrostratus, nam het contrast af zodat het niet meer zo fraai oogde. De zon kreeg het dan ook knap lastig al was er tussen al dat gewolk af en toe nog wel een gaatje te vinden. Later op de avond bereikte de regenzone waarbij de Cirrostratusbewolking hoorde ons waardoor het in Malmedy uiteindelijk lichtjes begon te regenen. De regen en motregen houden aan tot het einde van het etmaal.
Zaterdag, 20 juni 2009
De helderblauwe lucht oogde vanochtend in elk geval veelbelovend, maar er werden plots stapelwolken gevormd die weldra voor een flinke weersomslag zorgden. Eerst leek het alsof we felle regenbuien met onweer op het menu hadden staan, maar toen de wolken tegen een temperatuursinversie aanknalden werd er Stratocumulus gevormd. Het duurde niet lang eer het volledige luchtruim ervan vergeven was en we met een somber en kil weertype opgezadeld raakten. De temperaturen scheerden dan ook geen hoge toppen en hielden het bij 13,2 tot 20,3 graden. Het bleef hierbij droog, maar de noordwestenwind was er met haar snelheden tot 25,7 km/h soms teveel aan. Toen de zon tegen de avond afzwakte begon de bewolking weer op te lossen en konden we terug genieten van mooie opklaringen die alsnog voor een vrij zonnige avond zorgden. Het koelde wel behoorlijk af onder de open (wordende) hemel zodat we morgen wellicht erg lage minima zullen optekenen voor de tijd van het jaar. Net als het neerslagtotaal trouwens, dat vandaag weer beperkt bleef tot 0,0 mm.
Zondag, 20 juni 2010
Ondanks de hoopgevende weerberichten, kregen we vandaag een erg ruig en onvriendelijk weertype voorgeschoteld waarbij nauwelijks herkenbare opklaringen en een sombere wolkenmassa voor een droevige sfeer zorgden. De aangevoerde lucht was nog steeds van Arctische oorsprong, maar er ontwikkelde zich een temperatuursinversie waardoor er veel laaghangende bewolking werd gevormd. De buien die tijdens de ochtend en voormiddag nog actief waren, werden erdoor in de kiem gesmoord waardoor het vooral na de middag droog bleef met hooguit wat verdwaalde motregen. De temperaturen waren dan weer ondermaats bij waarden tussen 9,7 en 15,1 graden terwijl een strakke noordwestenwind dit alles met snelheden tot 29,0 km/h nog eens extra in de (grijze) verf zette. Opvallend was de stormvloed die aan de kustgebieden optrad en wellicht (mede) een gevolg was van wateropstuw door de krachtige noordelijke winden. Van al dat water was in het binnenland natuurlijk niets te merken, want bij een neerslagtotaal van 1,2 mm bleef de droogte stevig in het zadel. De bewolking verloor dan weer al haar zelfvertrouwen en rafelde uiteen tot Stratocumulusvelden die nog best fraai oogden met de diepblauwe hemel erboven. Maar ze liet zich niet van slag brengen want na zonsondergang kwam ze meteen weer massaal opzetten vanuit het noorden zodat het weersverloop zich tijdens de laatste ogenblikken van het etmaal al liet raden.
Maandag, 20 juni 2011
Ondanks de voor de deur staande zomer was het vanochtend op en top herfstweer onder een somber Stratus wolkendek. Af en toe viel er lichte regen of motregen en het was uitgesproken kil bij temperaturen die nauwelijks boven 10 graden stegen. De minima waren door de bewolking dan weer aan de hoge kant met 9,6 graden terwijl het wat zachter aanvoelde door het vocht en de overwegend zwakke wind. Voor een groot deel van de dag was het nagenoeg windstil terwijl er een korte uitschieter tot 19,3 km/h uit het zuid- zuidwestentussen zat. Ook na de middag bleef het grijs en kil maar naar de avond toe begon de bewolking dan alsnog te breken met een kleine opklaring en een thermisch opwippertje tot 19,1 graden als gevolg. Dit werd echter meteen afgestraft door buien die vanuit het westen binnendreven en werden afgewisseld met korte droge perioden. Ondanks de dikke regendruppels en hun pittige karakter stelde dit echter maar weinig voor en zelfs met de lichte regen die overdag bijna continu viel leverde dit slechts 1,2 mm op. Na 20H30 werd het definitief droog en zorgde een afwisseling van opklaringen, Stratocumulusvelden en Stratusfractus voor een warm en rustgevend kleurenspel als afsluiter van deze sombere herf...zomerdag.
Woensdag, 20 juni 2012
Het was vanochtend zwaarbewolkt, nevelig maar zacht bij minima van 13,7 graden. Er hing nogal wat Stratus en Stratus fractus die in de loop van de voormiddag gedeeltelijk openbrak. Daarna ging de bewolking over in Cumulus en werd het fraai zomerweer bij temperaturen die snel opliepen in de aangevoerde substropische lucht. Dit waren luchtmassa's die met snelheden tot 20,9 km/h uit het noorden over Malderen streken en daarbij opwarmden tot 25,4 graden. Na de middag verschenen er flinke stapelwolken die echter nauwelijks zichtbaar waren in de bijzonder nevelige atmosfeer die veel weg had van waterige vanillepap. De zonnestralen lichtten in de nevel op tot witachtige stralenkransen en zorgden soms voor een apart uitzicht. Tijdens de avond werd de lucht terug wat transparanter, en dit proces zette zich duidelijk in vanuit het noorden aangezien er eerst vanuit Nederland meldingen binnenkwamen van blauwer wordende luchten. Hoewel zo'n omstandigheden al eens doen denken aan het binnenstromen van polaire (koude en heldere) lucht, bleef het gewoon warm en beleefden we één van de weinige warme zomeravonden die dit jaar rijk/arm was. Af en toe dreef er Altocumulus of Stratocumulus castellanus voorbij en deze is alweer de voorbode van het volgende koufront dat de nog maar amper ontkiemde zomer weer met de grond zal gelijk maken. Voorlopig is het wel droge grond met een dagtotaal van 0,0 mm maar volgens de satellietbeelden zal dit snel veranderen...
Donderdag, 20 juni 2013
Het omvangrijke regengebied dat zich uit het Franse onweersgebied heeft ontwikkeld, is afgelopen nacht België binnengetrokken. Op sommige plaatsen lag de omgeving er nat bij met grote plassen, maar het bleek van tuinslangen en sproeinstallaties te komen want alweer heeft alle neerslag Malderen gemist waardoor de droogte steeds meer vorm krijgt. Met een maandtotaal van 3,6 mm zijn we nog steeds in de running voor de op één na droogste maand uit de recente weersgeschiedenis. De weergoden deden er echter alles aan om deze 'titel' te vermijden en probeerden het nu door een koufront en een convergentielijn op Malderen af te sturen. Aan de voorzijde daarvan zat nog steeds de warme en vochtige lucht die het trouwens niet kouder dan 18,0 graden liet worden. Het luchtruim zat vol met Altostratus en Altocumulusbewolking waardoor een waterig zonnetje scheen en er kwamen al snel nieuwe buien tot ontwikkeling die plaatselijk erg hevig waren maar het bijna uitsluitend op de noordelijke en oostelijke regio's van de Benelux gemunt leken te hebben. Malderen hoorde daar uiteraard niet bij en daar bleef het bij een zoet zomerregentje dat goed was voor 0,2 mm neerslag. Het was vooral de aambeeldbewolking die een belangrijke rol ging spelen en voor een broeierig en somber weertype ging zorgen. Halverwege de namiddag kwamen we in een zone van opklaringen terecht tussen het koufront en de convergentielijn die Nederland introk, en kwam de zon weer te voorschijn in een diepblauwe lucht. Dit gaf het kwik nog een laatste keer de kans om uit te vloeien naar zomerse waarden van 27,6 graden terwijl er in de vochtige lucht stapelwolken werden gevormd. In het noorden en oosten zorgde de wegtrekkende aambeeldbewolking voor een melkachtige lucht die geleidelijk vager werd zodat het ook daar uiteindelijk blauw werd. De stapelwolken werden ondertussen steeds talrijker en het duurde niet lang voordat zich daaruit nieuwe buien gingen ontwikkelen. Eén ervan zorgde in Malderen voor een dertigtal druppels regen maar onweer zat er niet bij waarna het definitief droog werd op deze lokatie. In het westen van het land ontwikkelde zich ondertussen een veel pittigere buienlijn die er voor wolkbreuken zorgden die het zicht beperkten tot enkele tientallen meters en aan de kust zelfs wat onweer erop. De bijhorende wolken waren vanuit Malderen nog net te zien in het westen maar begonnen na verloop van tijd weer in elkaar te zakken. Vanuit het zuiden begon er in de loop van de avond Cirrostratus bewolking binnen te drijven die redelijk snel overging in Altostratus en duidelijk afkomstig was van andere buiengebieden die ten zuiden van ons lagen. Er verschenen ook stapelwolken en Stratocumulusveldjes onder maar de neerslag kon ons opnieuw niet bereiken. Er stak wat wind op, goed voor de maximumsnelheid van 27,4 km/h uit het zuid- zuidwesten maar voor de rest konden we de dag in rustige omstandigheden afsluiten met een andermaal zwoele nacht voor de boeg.
Vrijdag, 20 juni 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn er opklaringen binnengeschoven en vanochtend zag het er vriendelijk uit met fraai oplichtende, gebroken Stratocumulusvelden. Dit alles konden we aanschouwen bij minima van ... graden terwijl er nauwelijks wind stond. In de loop van de voormiddag trok de wind echter wat aan waardoor er terug een guur herfstgevoel werd opgeroepen. Er ontstonden stapelwolken die de eerdergenoemde Stratocumuluswolken bijvoederden zodat de bedekkingsgraad van de bewolking verder toenam. Het waren slechts een paar minuscule opklaringen die hiertegen bestand waren en dat de dag een somber en kil verloop kende hoeft dan ook geen verwondering te oogsten. Net zomin als de temperaturen die erg ondermaats bleven met maximaal ... graden. Na de middag ging de bewolking dan toch nog breken om over te gaan in Cumulus en gebroken Stratocumulus die steeds verder oplosten. Tegen de avond was het alweer zo goed als helder al dreven er later Stratocumulusvelden binnen vanuit het noorden. Deze hadden een erg bizar uiterlijk daar ze flinterdun en haast onzichtbaar waren doch naar het zuiden toe dikker werden om dan plots in het niets te verdwijnen. Hoe bizar het ook was, geen enkele wolkensoort was in staat om iets te doen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm en de bijhorende droogteproblemen. De noordelijke wind viel tijdens de avond weg en het werd opnieuw erg kil eens de zon onder was.
Zaterdag, 20 juni 2015
De dag begon veelbelovend met een diepblauwe lucht waarin enkele Cumuluswolken en wat Stratocumulus bewolking hingen. Het was erg koel bij minima van 10,7 graden. De stapelwolken groeiden snel aan tijdens de voormiddag en knalden tegen een temperatuursinversie aan waardoor er opnieuw massaal Stratocumulus werd gevormd. De zon kreeg letterlijk en figuurlijk geen schijn van kans meer, net zoals de regen, want verder dan een paar verdwaalde regendruppels onder de dikste stapelwolken kwam het niet. Gelukkig was de noordwestenwind vrij zwak waardoor die lage maxima van 20,3 graden niet nog kouder aanvoelden dan ze al waren. De Stratocumuluswolken losten tegen de avond op, maar maakten plaats voor Altostratus bewolking op nadering van een regenzone die zich komende nacht met ons zal bezig houden. Hierdoor bleef het tijdens de avond somber en kil. Ondanks de bewolking en alle verdwaalde regendruppels die we gezien en gevoeld hebben bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm.
Maandag, 20 juni 2016
We kwamen geleidelijk weer in iets zachtere lucht terecht, maar hiermee was al het positieve al gezegd. Het was betrokken en er viel af en toe lichte regen terwijl het is afgekoeld tot 14,7 graden. Op die paar druppels na overheersten droge perioden nog terwijl de bewolking vooral uit Stratus en Stratus fractus bestond. Naar de middag toe volgde er een overgang naar Altostratus en Stratus fractus bewolking terwijl er bij momenten een pittige zuidwestenwind stond. Hierbij begon het steeds meer te regenen, soms met dikke druppels, dan weer fijnere motregen maar de neerslag was meestal intens. Droge perioden ontbraken grotendeels al voelde het niet echt koud aan bij temperaturen die nog naar 20,1 graden stegen. Het weerbeeld bleef vervolgens hetzelfde al heeft de bewolking plaats gemaakt voor Nimbostratus met pannus eronder terwijl er naar de avond toe terug meer Stratus en Stratus fractus te zien was. Omstreeks 20H ging de bewolking opeens in een flits over in Stratocumulus met wat blauw er tussen en een half uur later was het plotsklaps helder met overvloedige zonneschijn. Maar vanuit het westen stormde er meteen weer Stratus en Stratus fractus bewolking binnen waardoor we met beide voeten op de grond werden gehouden. We sloten af met een neerslagtotaal van 8,9 mm.
Dinsdag, 20 juni 2017
Ondanks het binnenstromen van koelere lucht gisterenavond is het tijdens de nacht erg zwoel gebleven met temperaturen die niet beneden de 16,1 graden zijn gezakt. Nog steeds keken we tegen een heldere hemel aan waarin dezelfde plukjes Cirrus en velden dunne Cirrostratus te zien waren. Toen de zon erdoor kwam warmde het snel op onder begeleiding van een aflandige, noordoostelijke wind die hete landlucht aanvoerde. We haalden daarbij maxima van 33,5 graden. Tijdens de namiddag werd de boel een beetje onstabiel toen we Cumulus en Stratocumulus castellanus zagen verschijnen waarbij we uit deze laatste ook forse stapelwolken konden zien ontstaan. De hoop op een verfrissende regenbuien was echter van korte duur want vanuit het noorden werd de lucht weer helder terwijl de bewolking grotendeels oploste. Enkel de Cirrus en Cirrostratus bewolking die we al sinds gisteren zien hangen, bleef zichtbaar. Kennelijk was de 'onstabiliteitsbewolking' de voorbode van een koelere luchtstroom die tijdens de avond voor een erg winderig weertype zorgde terwijl het heerlijk fris ging aanvoelen in de buitenlucht. Van een zwoele avond was dus zeker geen sprake meer al ging de koelte er na verloop van tijd weer uit toen de wind weer ging liggen. Even later zorgde de pluviometer dan voor bevestiging: de forse stapelwolken die we in Brussel konden zien hebben in Malderen eveneens geen buien opgeleverd waardoor we de dag alweer met een neerslagtotaal van 0,0 mm moesten afsluiten. Hierbij leek het alsof de tuinierders en de planten tegen elkaar een wedstrijdje 'voorover buigen' aan het spelen waren al lijkt het er niet op dat beide partijen aan dit spel plezier beleefden. Een prachtige zonsondergang met okergele tot oranje kleuren in de eerdergenoemde sluierbewolking kon wel eventjes voor wat afleiding zorgen waarna we een erg zachte zomernacht in gingen.
Woensdag, 20 juni 2018
De opklaringen zijn tijdens de nacht weer met de noorderzon verdwenen waardoor we de dag grijs beginnen bij weliswaar zachte minima van 16,7 graden. Maar de bewolking zag er fragiel uit en leek elk moment te kunnen openbreken. Hoe oostelijker, hoe sneller dit gebeurde en ook Malderen kon nog ruim voor de middag toekijken hoe de bewolking overging in Stratocumulus en er stukken diepblauwe hemel tevoorschijn kwamen. Het kwik reageerde daar enthousiast op en we haalden maxima van 25,8 graden terwijl er wat Cumulus mediocris en fractus werd gevormd. Tijdens de avond werd het helder maar omstreeks 20h30 zagen we opeens losse wolkenflarden voorbij drijven en deze luidden een aanwakkerende wind uit noordwestelijke richtingen in die veel koelere lucht liet binnen stromen. Het was meteen gedaan met genieten in de buitenlucht al konden de joggers en de noeste tuinarbeiders het een stuk langer volhouden in de koele lucht. Het waren vooral deze laatsten welke letterlijk en figuurlijk de handen vol hadden met het neerslagtotaal van 0,0 mm en de droogte die volgens de huidige weerkaarten met dubbele veiligheidsgordels stevig in het zadel zal blijven zitten.
Donderdag, 20 juni 2019
Het leek alsof we de zomer zijn overgeslagen en meteen in de herfst zaten toen de dag begon met Stratus bewolking waaruit het af en toe miezerde. De minima kwamen uit op 13,4 graden. Het was echter maar zeer tijdelijk want de bewolking ging over in Stratus fractus en later ontstonden daar Cumulus wolken uit. Tijdens de vroege namiddag passeerde er een buienlijntje al konden we natuurlijk zo al raden in welke mate Londerzeel daardoor getroffen werd. De boel werd tijdens de avond weer stabieler en de stapelwolken losten grotendeels op. Bij brede opklaringen haalden we maximaal 24,3 graden. Tijdens de avond koelde het snel af en gingen onze kleren weer bol staan van het kippenvel eronder. Toch kunnen we maar beter genieten van deze koelte als we de zinderende weerkaarten voor volgende week erbij halen. De dag liep met een neerslagtotaal van 2,7 mm ten einde.
Zaterdag, 20 juni 2020
Na een vrij koele nacht met minima van 9,9 graden ontwaakten we onder brede opklaringen waarin al snel Cumuluswolken ontstonden. Deze groeiden vrij fors uit maar we zagen ze al snel uitspreiden tot Stratocumulus en dus hoefden we ons niet teveel zorgen te maken over een potentiële zondvloed. En uiteindelijk ook niet over een grijze en kille dag want de uitspreiding vond slechts op beperkte schaal plaats En dus werd het een erg fraaie zomerdag met voldoende zonneschijn terwijl de veranderlijke wind met lichte voorkeur voor het west- zuidwesten iets warmere lucht aanvoerde. En zo kwamen we uit op maxima van 26,3 graden. Aanvankelijk dook de zon bijna de helft van de tijd weg achter die stapelwolken maar tegen de avond loste alles opvallend snel op tot er slechts wat verspreide Stratocumulusveldjes overbleven aan een voorts diepblauwe hemel. Deze wolken hadden in elk geval weinig intentie om iets te veranderen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 20 juni 2021
Er hing veel bewolking met Cirrostratus, Altostratus, Altocumulus en Stratus fractus terwijl het met minima van 16,2 graden en het vele vocht van de buien eerder in de nacht klam aanvoelde. Het werd echter een rustige zomerdag waarbij de hogere sluierwolken dunner werden en plaats maakten voor Cirrusvelden. Op geringere hoogte ontstonden klassieke mooiweerswolkjes die zich in straten gingen schikken die van zuidwest naar noordoost liepen. Dit was natuurlijk een gevolg van de zuid- zuidwestelijke wind die er stond. Opnieuw werd het zwoel met temperaturen die naar 25,4 graden stegen en tijdens de avond begon de sluierbewolking weer toe te nemen terwijl er ook Altocumulus floccus veldjes op de proppen kwamen. Een voorbode van een volgend gebied van buien en regen dat overigens mooi op de satellietbeelden te zien was boven Frankrijk. Dit gebied nam er echter alle tijd voor om dichterbij te sluipen en we kregen vandaag dus vooral met de bewolking ervan te maken. Het neerslagtotaal is op 7,3 mm blijven steken, en was dus afkomstig van de buien vorige nacht.
Maandag, 20 juni 2022
De bewolking van het wegtrekkende koufront was enkel in het oosten nog te zien met Cirrus en Cirrostratus. Hierdoor namen we weer een zonnige start maar het was fris(ser) bij minima van 14,7 graden terwijl er ook heel wat ochtenddauw werd gevormd. De wind kwam nog steeds uit het noordoosten en zeker toen de zon wat hoger stond ging deze aardig aanwakkeren waarbij het op sommige momenten best wel koel aanvoelde. Er werden ook al snel stapelwolken gevormd die uitgroeiden tot de mediocris variant. Gelukkig hadden ze geen kwade bedoelingen (zoals uitspreiden tot Stratocumulus) maar goede bedoelingen (zoals uitgroeien tot een paar voor de natuur welkome buien) hadden ze evenmin. Naarmate de uren vorderden leek ook steeds meer het deksel erop te gaan en werden de stapelwolken steeds meer afgeplat waardoor we uiteindelijk slechts de humilis variant te zien kregen. Geen wonder dus dat we vooral tijdens de tweede helft van de namiddag van lange zonnige perioden konden genieten en tegen de avond werd het zelfs helemaal helder. Ondanks de koele luchtmassa waarin we nu zaten kon het nog opwarmen tot 22,3 graden. Later in de avond verscheen er in het zuidwesten een eenzame band van Cirrus die van noordwest naar zuidoost liep al was er na zonsondergang ook in het noorden en noordwesten Cirrus te zien in allerlei formaties zoals spissatus, uncinus en floccus. Deze bewolking zorgde in de nachtelijke schemering nog voor een mooi effect nu het niet meer volledig donker wordt. De midzomer schemering was zelfs sterk genoeg om het teleurstellende neerslagtotaal van 0,0 mm af te lezen.
Dinsdag, 20 juni 2023
Met de buitjes gisterenavond is er weer een warmere en vochtigere luchtsoort gearriveerd waardoor het vanmorgen weer volop zomer was met uitgestrekte blauwe luchten, snel stijgende temperaturen en een zuidoostelijk briesje. In de hogere luchtlagen waren wel Cirruswolken en condensatiestrepen te zien die al een eerste teken waren van de aanstaande weersveranderingen. Kouder dan 17,9 graden is het niet geworden, maar de wind voelde luchtig aan waardoor de warmte zeker voor de middag goed te verdragen was. Daarna werd het drukkender en nog warmer bij maxima van 29,5 graden. We zagen de wind naar het zuiden en later zelfs naar het zuidwesten ruimen maar dit had aanvankelijk nog weinig invloed op de warmte. Er begonnen wat kleine stapelwoljes te ontstaan die in de uren daarna groter en talrijker werden. De Cirrus kreeg daarbij gezelschap van dikkere plakken Cirrus densus met aambeeldvormige formaties erin. Vanuit het westen zagen we tussen de stapelwolken plotseling velden met grote Altocumulus floccus binnendrijven en deze gingen al snel zo dicht op elkaar zitten dat het een grijze bedoening werd. De gaatjes die nog overbleven werden ook nog eens opgevuld met Altostratus en nog meer Cirrus densus. Na verloop van tijd had het de schijn van een klassieke kille voorjaardag waarbij we de stapelwolken zagen uitsmeren tot Stratocumulus, maar in plaats van koude temperaturen en het vooruitzicht op nachtvorst, bleef het juist drukkend warm wat met dit uitzicht een aparte gewaarwording was. Het duurde niet lang of het begon te donderen in het noordwesten en later ontstonden er ook elders onweerskernen. De outflow daarvan zorgde nu wel voor een voelbare afkoeling waarbij de wind naar het west- zuidwesten ruimde. De onweersbuien bleven echter ten westen van ons en we kregen enkel wat gedruppel uit schampschotjes mee. We zagen tussen de buien een lijn van Cumulus congestus ontstaan die van zuidwest naar noordoost liep. Ten oosten daarvan hing er veel middelhoge bewolking en aan de andere kant zagen we stapelwolken die lager hingen maar wel feller uitgroeiden. Ook deze ontwikkelden zich tot onweersbuien maar ze bleven eveneens ten westen van ons. Nieuwe kernen ontstonden ten zuidwesten van ons waarvan we hooguit wat gedruppel kregen en zo zaten we na urenlang gedonder en gedreig met inktzwarte luchten nog niet verder dan enkele tienden van een millimeter. Pas omstreeks 20H begon het hier alsnog overtuigend te stortregenen onder begeleiding van gedonder en bliksemflitsen. En toen ging het opeens heel snel en werd het neerslagtotaal aangevuld tot een voor de natuur verlossende 16,2 mm. Op gebied van bliksemschichten viel het overigens een beetje tegen daar de meeste ontladingen binnen de wolken zaten en het laatste deel van de regen in onweersvrije omstandigheden verliep, maar een weerliefhebber die ook tuinierder is zal er allerminst over geklaagd hebben. Na de laatste regendruppels volgde er een klamme avond met fraaie Altocumulusbanken, wegtrekkende Cirrus densus en warme schemeringskleuren.
Donderdag, 20 juni 2024
Tijdens de nacht is er een mix van Altostratus en Stratus fractus binnen geschoven maar de bewolking was niet egaal en er waren ook blauwe stukken in te zien. Deze lieten af en toe zonnige perioden toe al was het allemaal niet echt overtuigend te noemen. Het was wel zacht met minima van 12,1 graden. Tegen de middag kregen de opklaringen het meer voor het zeggen en werd het vanuit het westen licht bewolkt met voornamelijk Cirrus en Cirrostratus. Op andere plaatsen hingen er gebieden met Altostratus en Altocumulus die aan hun structuur te zien mogelijk resten van buienwolken zijn. In het westen was dan weer een opvallende band van Cirrostratus te zien die van zuid naar noord liep en deze was deels gemaskeerd door Altocumulusvelden. Het geheel deed allemaal erg nevelig en wazig aan. Er ontstonden ook wat rafelige Cumulus flardjes onder. Tijdens de namiddag zag de lucht er soms ook dreigend uit, zeker in het zuidoosten kleurde het bij momenten aardedonker. Omstreeks 16H breidde deze donkere massa zich vrij plots uit naar de rest van het luchtruim en dit zorgde in Malderen voor wat gedruppel. Het was het begin van een kille en sombere periode en we kregen de zon vanaf dan nauwelijks nog te zien. Dat het kwik getemperd werd en we het met maximaal 22,9 graden moesten doen was dan ook te verwachten. De regen bleef beperkt tot wat druppels die niet eens iets veranderden aan het dagtotaal van 0,0 mm, daarna bleef het betrokken onder Altostratus bewolking die overbleef. Deze werd begrensd door opklaringen in het westen waardoor heel wat mensen van bijzonder fraaie zonsondergangen konden genieten waarbij deze bewolking samen met Altocumulusvelden langs onder werd aangeschenen. Malderen lag echter net te oostelijk om hier iets van mee te pikken en uiteindelijk eindigde de dag in betrokken omstandigheden zonder enig spektakel.