Voor écht zware settings heb je zomers nodig waarbij we telkens op de wip zitten tussen de standvastige 'bakhitte' over zuid Europa en de depressieactviteit over de oceaan. Een soort meanderende westcirculatie, waarbij de straalstroom zich telkens rond onze contreien bevindt. Trekt de straalstroom zich ver genoeg noordelijk terug dan heb je een paar hete dagen, maar door de dynamiek dichtbij is er dan een goeie overlap tussen shear en cape met een typische spanish plume en een thermisch laag dat zich voor zo'n koufront uit ontwikkelt boven Frankrijk.
Dit soort zomers hadden we geregeld in ons oude klimaat, in de jaren 1990 en vroege jaren 2000 waarbij de westcirculatie het meest gangbare stromingspatroon was voor ons. Daarna kwam dat steeds meer stil te vallen, maar rond 2010 hadden we ook een paar van deze zomers.
Overdag flinke opwarming en dan 's avonds een flinke MCS of squall die voor het nodige spektakel zorgde. Nu zien we meestal onweer dat meer thermisch gedreven is, dan krijg je meer lokale buien.
Dat is in ieder geval mijn beeld erbij.
Quote selectie