Zaterdag, 24 juli 2004
Hoewel de zon uitgebreid aan bod kwam werd het vandaag niet overdreven warm met temperaturen tussen 10,5 en 26,5 graden en een briesje tot 22,5 km/h. Tegen de middag ontwikkelden zich stapelwolkjes terwijl in de hogere regionen van de atmosfeer de sluierbewolking tijdelijk dreigend kwam opzetten, evenwel zonder verdere gevolgen. Tegen de avond week de bewolking bijna volledig maar het werd terug erg frisjes zodat terrasjes en buitenactiviteiten na zonsondergang in minder comfortabele omstandigheden moesten plaatsgrijpen.
Zondag, 24 juli 2005
De zonneliefhebbers deden er vandaag duidelijk goed aan om niet te lang onder zeil te blijven want we konden tijdens het eerste deel van de voormiddag nog volop genieten van een azuurblauwe hemel waarin zich slechts een paar zeldzame wolkenflardjes vertoonden. Doch in het zuidwesten verscheen een dichte massa Cirrostratus die dreigend dichterbij kwam en het was nog maar amper tien uur gepasseerd of het hele luchtruim was reeds het bezit van hardnekkige regenwolken geworden. Regenwolken inderdaad want de eerste druppels ploften al snel neer op Malderse bodem en er volgde een grijze en verregende namiddag waarbij echter opviel dat de zon halverwege de namiddag er even doorkwam al bleef het ook toen gezapig verder regenen. De bijna egaal grijze wolken kregen naar de avond toe geleidelijk vorm toen zich indrukwekkende wolkenflarden vormden die het op sommige momenten erg griezelig lieten aanvoelen. De regen verkreeg een licht buiig karakter, afgewisseld met lichte motregen waarna vanuit het westen opklaringen binnendreven en de zon zich weer liet zien in de vroege avond. Het gaat hier duidelijk om een koufront wiens indrukwekkende Cirrusband enige tijd de zuidoostelijke horizon sierde. Vanuit het westen is er geleidelijk weer lage bewolking komen opzetten, tot nu toe echter zonder pluviale gevolgen. We konden temperaturen noteren tussen 14,1 en 23,6 graden en de naar het zuiden gedraaide wind haalde terug 19,3 km/h. Hoewel de eerste twee dagen van de werkweek mooi werden aangekondigd vorige week lijken ze nu volgens de modellen eveneens ten prooi te vallen van grijze regenwolken en slechts beperkte opklaringen. Tegen woensdag zou een opstuw van warmere lucht de onweersneiging tijdelijk bevorderen...
Maandag, 24 juli 2006
Wie er vandaag heel vroeg bij was, kon genieten van onweerachtige wolkenluchten. De nadrukkelijk aanwezige Stratocumulus castellanus leek immers een hernieuwde lichtshow aan te kondigen, doch de onstabiliteit was slechts beperkt tot een hoogte van ongeveer 3500 meter waardoor de opschietende stapelwolken die later verschenen zich te pletter stortten op een ondoordringbare inversiezone boven dit niveau. We kregen met andere woorden een wisselend bewolkt weertype aangeboden, met flink wat zon en temperaturen die, tuineffect inbegrepen, opliepen van de heerlijk frisse 16,5 in de ochtend naar een tropische 31,5 in de namiddag. De wind bleef aan de zwakke kant met hooguit 12,5 km/h uit noordelijke richtingen. Tijdens de avond en vooral naar zonsondergang toe verdween de stapelbewolking weer uit beeld en bleven er slechts een paar Cirruswolkjes over. Het bleef tevens niet al te zwoel dankzij een verfrissende en droge noordwestelijke stroming die zich tijdens de avonduurtjes liet voelen.
Dinsdag, 24 juli 2007
De korte adempauze tijdens de nachtelijke uurtjes werd vandaag al meteen afgestraft met flink wat regen, afkomstig uit een back bent- occlusie. De meeste regen viel tijdens de voormiddag maar ook na de middag was er nog steeds veel bewolking (Cumulus die later geleidelijk afneemt in aantal en volume) met af en toe een buitje erbij. Het was vandaag echter vooral de wind die erg pittig was met snelheden tot 51,5 km/h uit het noordwesten. In deze omstandigheden konden we natuurlijk geen al te mooie prestaties van het kwik verwachten, maar met temperaturen tussen 14,1 en 22,9 graden viel dit allemaal nog behoorlijk mee. Nadat de laatste bui de revue is gepasseerd, stond er een totaal van niet minder dan 7,4 mm op de teller. De dag wordt afgesloten met brede opklaringen, droog weer maar nog steeds aardig wat wind bij zonsondergang.
Donderdag, 24 juli 2008
Wie er tijdig bij was, kon vanochtend genieten van een bijzonder fraaie zonsopgang in een omgeving die met dunne, goudglanzende nevelslierten was bedekt. Toen de zon daar tussen priemde leek het net of we ons in een buitenaards sprookjesdecor bevonden. Opvallend was dat er in bebouwde gebieden totaal geen nevel werd gevormd, maar eens de zon wat hoger stond werd ook elders de nevel genadeloos weggebrand. Vervolgens kwam er een periode met helder weer waarbij een combinatie van felle zon en luchtaanvoer uit een warmer brongebied zorgde voor een snelle temperatuurstijging van 13,3 graden 's ochtends naar 28,1 graden in de late namiddag. Rond de middag werden er tevens stapelwolkjes gevormd, maar deze waren zo klein en dun gezaaid dat ze door de meeste mensen wellicht niet eens werden opgemerkt. Een lang leven was ze niet beschoren want na een paar uur lieten ze het al grotendeels afweten. Hierbij stak ook een oostelijk briesje op dat aanwakkerde tot 22,5 km/h. Opvallend was dat er tijdens de avond ook nog redelijk wat wind bleef staan maar het bleef niettemin erg warm tot laat in de avond zodat een hapje en een drankje in de buitenlucht ook zonder pullovers en kippenvel mogelijk bleek. Neerslag hebben we vandaag niet veel gezien dus we houden het bij 0,0 mm als dagtotaal.
Vrijdag, 24 juli 2009
Het is de hele nacht rustig en droog gebleven te Malderen, maar dat zou je niet meteen zeggen toen het vanochtend flink doorplensde uit een volledig betrokken hemel. Stevige regen- en onweersbuien hebben zich over het Vlaamse binnenland meester gemaakt, maar op deze locatie kwamen we er opnieuw met gewone regen vanaf. De ochtendtemperaturen waren naar 14,7 graden gezakt, en dankzij de opklaringen die zich tijdens de voormiddag vertoonden kon het weer een stukje opwarmen. De bewolking bestond hierbij uit Cumulus, Stratus fractus, Stratocumulus en Cirrus densus uit de bevroren wolkentoppen van de onweersbuien. De opklaringen werden tijdens de namiddag tijdelijk breder zodat we van erg fraai zomerweer konden genieten bij kwikstanden die opliepen naar een acceptabele 22,7 graden. De zuidwestenwind was er op sommige momenten echter teveel aan met haar snelheden tot 38,6 km/h. De atmosfeer was ondanks de vriendelijke looks van het weer nog behoorlijk onstabiel, en dit vertaalde zich omstreeks 18H in een buienlijntje dat door Malderen trok. Hoewel zonder onweer was het een behoorlijk pittige regenvlaag die het neerslagtotaal voor vandaag uiteindelijk op 2,2 mm wist te vestigen. De stortregens straalden iets magisch uit toen de zon de omgeving tegelijkertijd in haar warme licht liet baden, en dit werd al snel aangevuld met een fraaie, laagstaande regenboog. Het vervolg was echter minder fraai toen het vanuit het westen opnieuw betrokken werd en het vrij somber maar droog werd. Later op de avond kwamen er met mondjesmaat weer wat opklaringen binnengedreven waarmee we deze dag konden afsluiten.
Zaterdag, 24 juli 2010
Na een vrij koele ochtend waarbij minima van 10,9 graden werden opgetekend, volgde een aangename en droge zomerdag. Er vormden zich stapelwolkjes die vooral tijdens de voormiddag en rond de middag hun grootste afmetingen bereikten, maar ook dan raakte het niet verder dan 2/8 bewolkt. De zon kreeg dus ruime kansen om de zomerse sfeer erin te houden al waren de temperaturen niet meer zo hoog met maximaal 23,9 graden. De wind draaide naar het noordwesten en haalde snelheden tot 20,9 km/h. Volledig diepblauw kleurde de lucht echter niet, want aan de zuidwestelijke helft van de hemelkoepel zag het er allemaal erg heiig en melkachtig uit. Enkel in het noordwesten waren de klassieke Belgische zomerluchten zichtbaar met mooiweerswolken die zich tegen het diepblauwe aftekenden. De nevelige indruk in het zuidwesten was het werk van een warmtefront dat zich in die richting ophield en tegen de avond voor Altocumulus en Stratocumulus bewolking zorgde. Duidelijke tekenen dat we ons aan een weersverandering konden verwachten, al hoefden we ons daar vandaag nog geen zorgen om te maken. Het werd een vredige maar nogal koele avond waarbij de eerdergenoemde wolkensoorten nog steeds ruimte lieten voor brede opklaringen. Hoewel dit alles bij een warmtefront hoort, hoeven we ons niet meer aan hoogzomer te verwachten want het front zal blijven slepen terwijl de bewolking in een noordwestelijke tot noordelijke stroming over Malderen zal glijden. Het hogedrukgebied achter de wolkenband blijft wel dicht genoeg in de buurt om de kansen op neerslag van betekenis te drukken en we zullen dus niet veel moeite moeten doen om de neerslagtotalen op te meten. Hoewel, de ochtenddauw zorgde vandaag alsnog voor een dagtotaal van 0,2 mm. De luchtdrukverdeling op de weerkaarten doet heel sterk denken aan wat we de voorbije zes maanden gezien hebben, waardoor het erg duidelijk wordt welke kant de weergoden de komende weken met ons op willen...
Zondag, 24 juli 2011
De voorspellingen voor vandaag waren op zijn minst somber en herfstachtig te noemen met maxima die niet boven 12 graden zouden uitkomen en bakken regen. Doch de regenzone bleek iets noordoostelijker uit te komen waardoor het tijdens de ochtend en voormiddag slechts tot een paar lichte buitjes kwam uit een erg chaotisch wolkendek. De bovenluchten waren aanvankelijk met Altostratus bedekt, welke geleidelijk overging in Cirrostratus en een zwak waterzonnetje begon door te laten. Dit bleef vervolgens voor een paar uur het geval waarna er vanuit het westen plots diepblauwe luchten kwamen binnendrijven. Hierin zaten eerst veel stapelwolken die zich flink uitspreidden en het de zon nog knap lastig maakten, maar deze werden al snel kleiner waardoor de namiddag onverwachts aangenaam zomers verliep met veel zon, vrij hoge maxima van 20,2 graden, maar ook nog veel wind met snelheden tot 38,6 km/h uit het west- noordwesten. Dit was dan in schril contrast met Nederland waar de voorspellingen helaas w l zijn uitgekomen, en waar zowel de neerslaghoeveelheden, windsnelheden als maxima zich aan het schema hielden. Het geklaag was er in tegenstelling tot de regen niet uit de lucht en ook het uiterste noorden en de oostelijke helft van België werd door de venijnige regenzone meegenomen. Tijdens de avond werd het in Malderen nagenoeg helder en hield de vlagerige wind het voor bekeken, maar het koelde nu razendsnel af waardoor we nu pas de minima van 10,6 graden optekenden. Het onderkoelde en bewolkte Nederland was op dat moment opnieuw een paar graden warmer al zorgden binnendrijvende opklaringen er vooral over het westen later op de nacht eveneens voor een extra koudepuls. Na zonsondergang dreef er in het zuiden een band van Stratocumulus voorbij, maar dat zal de pluviometers een worst wezen want het neerslagtotaal voor vandaag was reeds lang een feit met 0,2 mm door de buitjes deze voormiddag en afgelopen nacht.
Dinsdag, 24 juli 2012
Het was vanochtend heerlijk koel bij 12,2 graden met in het zuidoosten wat sluierwolkjes terwijl de rest van het luchtruim mediterraan blauw kleurde. Er hingen veel nevelbanken die na zonsopgang snel werden opgeruimd. De sluierwolkjes bleven het grootste deel van de tijd in het zuidoosten hangen en op de satellietbeelden was inderdaad te zien dat zowat heel west Europa wolkenvrij was buiten een dun wolkenbandje dat nog net over de Ardennen liep richting Duitsland. De temperaturen stegen snel naar 30,6 graden terwijl de tegen 17,7 km/h uit het noordoosten aangevoerde wind ervoor zorgde dat het ondanks deze warmte heerlijk luchtig aanvoelde. Tijdens de avond veranderde er weinig al was de afkoeling iets minder uitgesproken dan gisteren. We sloten terug af met 0,0 mm als neerslagtotaal.
Woensdag, 24 juli 2013
Vandaag stond een nieuwe reeks buien te trappelen om België te overspoelen. Ze flankeerden een koufront waarachter gevoelig frissere lucht zat, maar de nacht verliep nog zwoel en plakkerig bij minima van ... graden. Het koufront trok in de late voormiddag over Malderen maar de buien die daarop ontstonden misten ons opnieuw al scheelde het maar een tiental kilometers volgens de radar. Voor de weinige planten die de droogte overleefd hebben en nu een doodsstrijd uitvechten zal het echter weinig uitmaken, en na de middag klaarde het alweer op vanuit het zuidwesten. We bevonden ons nu in de koude luchtmassa die echter nog steeds maxima ruim boven de 25 graden toeliet. Een hittegolf is hiermee vanaf vandaag een feit in Malderen, waar het opwarmde tot een net geen tropische ... graden. Ook in officiële meetstations met ventilatie en het ontbreken van tuineffect, werd de 25 graden ruim gehaald en zitten we nog maar n dag van een landelijke hittegolf verwijderd. De zon ging al snel weer steken zodat het terug drukkend warm aanvoelde in de koude lucht. Later op de avond dreven er wat Altocumulus lenticulariswolken binnen die voor een fraai uitzicht zorgden, zeker toen ze met de oranje stralen van de ondergaande zon werden beschenen. Verdere gevolgen bracht dit niet met zicht mee: het bleef droog en de dichtstbijzijnde buien bevonden zich ter hoogte van Parijs zodat ze nog een reis van vele uren voor de boeg hebben alvorens in Malderen te arriveren en iets aan het dagtotaal van 0,0 mm te veranderen. We gingen een iets koelere maar nog steeds erg klamme en benauwde nacht in terwijl de lenticularis bewolking weer oploste.
Donderdag, 24 juli 2014
Na een lichtbewolkte tot heldere nacht waarbij het was afgekoeld tot 16,9 graden, bleek het luchtruim vol te zitten met Stratocumulus castellanus waarin zich hier en daar flinke torens vormden. Deze wierpen opvallende schaduwen in de met vocht en nevel bezwangerde atmosfeer waardoor het er allemaal erg apart en sfeervol uitzag. De Castellanusbewolking begon niettemin op te lossen en maakte naar de middag tot plaats voor Cirrus. Tijdens de namiddag werden er ook wat Cumuluswolken te zien, en heel ver aan de noordelijke horizon konden we het aambeeld van een onweersbui zien voorbijtrekken dat zich waarschijnlijk ergens boven Nederland of Duitsland wist te ontwikkelen. Voor de Malderse bevolking vormde dit echter geen enkele bedreiging en doordat de Cirrus bewolking weer afnam werd het terug drukkend warm onder een loden zon. De temperaturen haalden 30,0 graden terwijl we wat verkoeling konden halen uit een droog en luchtig briesje uit noordoostelijke richtingen . Er volgde een rustige, heldere en aangenaam zachte zomeravond waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm konden optekenen.
Vrijdag, 24 juli 2015
Het is tijdens de nacht afgekoeld tot 13,3 graden terwijl de bewolking nu vooral uit Altocumulus bestond die dikker werd vanuit het westen en overging in Altostratus. Deze bewolking zag er bij tegenlicht van de opkomende zon erg dreigend uit maar uiteindelijk bleek ze (voorlopig) onschuldig te zijn en dreven er weer een paar opklaringen binnen. Vanuit het zuidwesten naderde ondertussen echter een regenzone die later voor Cirrostratus en Altostratus bewolking zorgde waardoor de dag overwegend somber verliep. Wel werd er erg zachte lucht aangevoerd waardoor het ondanks het grijze weertype aangenaam warm bleef. Op het einde van de namiddag kwamen we zelfs weer in opklaringen terecht, en het was toen dat we de maxima van 27,4 graden bereikten. Bij nauwelijks wind en een krachtige zon voelde het zeer drukkend en broeierig aan. Deze opklaringen waren echter van korte duur, want de bewolking pakte zich weer samen ten zuidwesten van ons en we kregen al snel met dreigende wolkenluchten af te rekenen waaruit het af en toe lichtjes ging druppelen. Na een tijdje werd het echter weer droog waardoor we de dag alsnog met een teleurstellend neerslagtotaal van 0,0 mm moesten afsluiten.
Zondag, 24 juli 2016
Tijdens de nacht is er opeens heldere lucht binnengestroomd waardoor we nu een azuurblauwe lucht met geen enkel wolkje erin te zien kregen. Wat een verschil tegenover de nevelige toestanden van de voorbije dagen, en ook de koelere minima van 15,1 graden waren even wennen (of herademen). Degenen die kicken op azuurblauwe, zuiderse luchten en ononderbroken zonneschijn beleefden echter geen topdag want vanuit het westen kwam al snel Cirrus bewolking opzetten, en na een tijdje ontstonden er ook Cumulus mediocris wolken. Samen met deze wolken leek er terug warmere lucht binnen te stromen want het werd opnieuw erg drukkend bij maxima van 27,9 graden en een zwak zuidwestelijk briesje. De stapelwolken begonnen tijdens de namiddag weer op te lossen en vanuit het westen zagen we nu Altocumulus floccus en castellanus bewolking binnendrijven die in verschillende vormen en maten beschikbaar was. Dit zorgde voor fraaie uitzichten in het zachte avondlicht en het hoogtepunt volgden rond en vlak na zonsondergang toen een schitterend wolkendisplay menig camera aan het werk wist te zetten. Na zonsondergang leek de bewolking weer wat af te nemen al begon er zich weer Cirrus en Cirrostratus samen te pakken aan de westelijke horizon. verdere gevolgen bleven evenwel uit en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 24 juli 2017
Tijdens het tweede deel van de nacht is het opnieuw gaan overtrekken met verse regenbuien die vooral omstreeks 4h 's ochtends erg pittig waren. Na een tijdje werd het terug droger en tegen zonsopgang was het helemaal opgeklaard en zagen we de buienwolken enkel nog in het oosten hangen. Dit was echter nog geen reden om de mooiweersvlag uit te hangen want vanuit het westen kwam al snel nieuwe bewolking opzetten die uit Cumulus congestus en Stratocumulus bestond. Er volgden flinke buien al raakte het daarbij zodanig overtrokken dat het eerder naar een saaie regendag leek te evolueren. Gelukkig klaarde het tegen de middag weer uit en nu zagen we Stratus fractus en Stratocumulus welke zich tegen een diepblauwe hemel aftekenden. Hiertussen zagen we echter Cirrus densus uit talloze buien die op veel plaatsen voor nieuwe stortregens en onweer zorgden. In Malderen viel dit allemaal erg tegen maar in Mechelen kwam het dan weer wel tot een felle wolkbreuk met donder en bliksem erbij. De weersverschillen met een kilometer verderop waren enorm en het evolueerde allemaal van wateroverlast tot kurkdroog op deze afstanden. Vanuit het noordwesten werd de aangevoerde lucht snel stabieler en spreidden de stapelwolken zich allemaal uit tot onschuldige Stratocumulus. Tijdens de avond nam de thermiek weer af en klaarde het steeds meer op waardoor deze plaatselijk boeiende buiendag erg vriendelijk werd afgesloten ondanks de koelte die er hing. Warmer dan 21,6 graden werd het immers niet en het was tijdens de nacht eveneens aan de koele kant met 12,9 graden. We sloten af met een onbekend neerslagtotaal (21,0 mm op 48 uur tijd)
Dinsdag, 24 juli 2018
Na een zwoele plaknacht met minima van 18,1 graden begon de dag in heldere omstandigheden. Het duurde echter niet lang of er werden massaal forse stapelwolken gevormd waardoor we opnieuw konden hopen op die ene gouden regenbui om de droogte te verlichten. Maar die hoop was geen lang leven beschoren want we moesten al snel toekijken hoe de stapelwolken zich te pletter stortten op een temperatuursinversie waardoor ze zich uitspreidden tot Stratocumulus. Er werden dus geen buien gevormd en op een koele bewolkte dag konden we ook niet hopen want het kwik liep snel op naar een drukkende 30,9 graden. Het Stratocumulusdek was dan ook niet gesloten al zag het er bij tegenlicht soms dreigend uit. De westelijke wind was nauwelijks voelbaar. Tijdens de avond leek de bewolking zich weer samen te pakken in het westen maar ook dit was onschuldige Stratocumulus en verdere gevolgen bleven dus uit met 0,0 mm als resultaat. De bewolking hield de warmde vast waardoor we terug een tropische plaknacht ingingen.
Woensdag, 24 juli 2019
Het leek even alsof de hittegolf dan toch afgeblazen werd met Stratocumulusvelden die vanuit het westen kwamen opzetten. Ze gingen verderop over in Stratus. De minima zijn op 19,2 graden uitgekomen en het was enkel een paar uur voor zonsopkomst aangenaam koel. De wolkenvelden losten echter opeens op en het kwik steeg naar ongekende hoogtes. Op verschillende plaatsen werden temperatuurrecords gebroken al viel op dat de regio rond Brussel wat achter bleef. Mogelijk zat het Altocumulusveldje dat er na de middag even hing voor iets tussen en er was ook tijdelijk een krachtige zuidzuidwestelijke wind. In Londerzeel haalden we maxima van 38,8 graden (tuineffect) en in de officiële stations kwamen we uit op 39,9 graden tot grote frustratie van de cijferfetisjisten. Tenzij het Waalse fetisjisten betrof die hun hartje aan de 40,2 graden in luik konden ophalen. Het koelde tijdens de avond verrassend snel af en door de droge lucht was de warmte goed te dragen, althans in de buitenlucht. De warmte kon dan ook weer vlot ontsnappen via de brede opklaringen waar enkel wat Cirrusveldjes in te zien waren. Na zonsondergang hing er weer een bizarre okerkleurige waas die waarschijnlijk van woestijnstof afkomstig is. Met het neerslagtotaal van 0,0 mm is het echter voor discussie vatbaar of het nu om Saharastof of om Londerzeelstof ging.
Vrijdag, 24 juli 2020
Zoals de dag gisteren eindigde, begon ze vandaag. Het was zacht met minima van 15,6 graden en fraaie wolkenformaties van Altocumulus en Cirrus maakten hun opwachting. Al zaten er nu meer laaghangende varianten tussen zoals Stratocumulus en Stratus. Vooral deze laatste kon zich door haar geringe hoogte snel over de hemelkoepel uitbreiden waardoor we op korte tijd evolueerden van half bewolkt naar volledig betrokken en weer omgekeerd. Er volgde wat lichte regen tijdens de voormiddag terwijl dit alles met een zuidwestelijk tot westelijk briesje over ons werd gevoerd. Na de middag kwam er weer wat ruimte voor opklaringen en kon de zon het nog laten opwarmen tot 25,5 graden. De bewolking bestond nu vooral uit Stratocumulus en Cumulus, en het had allemaal niet meer de onstabiele en tropische uitstraling als de wolken die er tijdens de ochtend nog hingen. Maar schijn bedriegt want opeens ontstonden er weer buienwolken en zag het er opnieuw dreigend uit. Er volgden perioden van regen en veel bewolking al waren de hoeveelheden erg verschillend van plaats tot plaats door de buien. Vanuit het westen werd de atmosfeer weer stabieler en dit ging gepaard met melkachtige luchten en afnemende contrasten in de bewolking terwijl er ook meer nadruk op Stratocumulusvelden kwam te liggen. De nevelige kleuren en binnenlopende sluierbewolking zorgden voor een erg sfeervolle zonsondergang en het bleef ook erg rustig en zacht. De buitjes bleken in Malderen 0,0 mm te hebben opgeleverd.
Zaterdag, 24 juli 2021
Hoewel er vandaag flinke regen- en onweersbuien voorspeld waren, bleef het een lange tijd droog en het enige dat we van die voorspelling meekregen waren de wolken zelf. Deze zorgden voor een somber en broeierig weertype met Altostratus en Stratusbewolking Door de bewolking bleef het erg zacht met 16,0 graden als minimum en overdag warmde het geleidelijk op tot 26,3 graden. Tijdens de namiddag begonnen we tussen alle wolkentroep die er hing meer en meer forse stapelwolken te ontstaan maar toch leek het er niet op dat we meteen met zware buien zouden te maken krijgen. Het aantal minuten zonneschijn dat we tegen die tijd al gehad hebben was immers nog maar op 1 hand te tellen en op veel plaatsen zelfs op 1 vinger. Geheel onverwacht, en waarschijnlijk door de weerkaatsing van zonlicht boven het gesloten wolkendek, verraste een zware onweersbui ons op het einde van de namiddag vanuit het zuidoosten. Het begon plotseling te rommelen vanuit die richting en dit was meteen continu gedonder dat erg dreigend en griezelig klonk. Nochtans zag het er visueel nog steeds niet naar uit dat we onweer zouden krijgen. Uiteindelijk kregen we dan toch een donkere lucht te zien met neerslagstrepen erin en even later begon het dan flink te stortregenen met af en toe een aantal daverende donderslagen erbij. Terwijl de onweerscluster naar het noorden trok ontstonden er aan de zuidkant steeds nieuwe cellen waardoor de stortregen een aardig poosje bleef aanhouden met af en toe een moment van iets lichtere regen tussen twee cellen door. Er vielen ook flinke hagelstenen van een paar centimeter al bleven ze in aantal beperkt. Uiteindelijk werd het dan toch droger vanuit het zuiden en zagen we dan eindelijk opklaringen verschijnen in een typische onstabiele zomerlucht met castellanusformaties, Cirrus densus, Cumulus congestus en wat Stratus fractus. Het was hiermee overigens nog niet afgelopen want na een uurtje bereikte een volgende buienreeks ons. De neerslag was deze keer wat minder zwaar maar nog steeds behoorlijk intens en er zaten nog twee verre donderslagen tussen. Na zonsondergang keerde de rust weer en was het neerslagtotaal definitief met een vrij indrukwekkende 28,8 mm.
Zondag, 24 juli 2022
Er werd geleidelijk warmere lucht aangevoerd en na een zwoele nacht bij minima van 16,8 graden scheen de zon weer volop zodat we goed gelanceerd waren voor opnieuw een tropische zomerdag boordevol zonneschijn en droge woestijnhitte. Nochtans was het niet volledig helder want er hingen een aantal Altocumulusveldjes en het luchtruim zat ook vol met condensatiesporen van vliegtuigen. De Altocumulusveldjes losten op en de condensatiestrepen bleven daarna de hele dag door een constante. Er waren hier en daar ook Cirrusplukken te zien al stelde dat allemaal niet veel voor en kon de zon dus ononderbroken schijnen. De wind was bij momenten redelijk goed voelbaar en kwam daarbij uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen. Dit zorgde voor een efficiënt luchttrfansport uit zuidelijke gebieden waardoor het geen wonder was dat we maxima van 32,6 graden haalden. Tijdens de avond ging de wind weer liggen en het koelde maar nauwelijks af waardoor het nu extra zwoel en drukkend ging aanvoelen waarbij we misschien wel van een geluk konden spreken dat de lucht nog vrij droog is. Al betekende dit voor sommigen onder ons extra gesleur met emmers en gieters om de dorstige planten erdoor te kunnen halen. Van boven hoefden we immers niet veel te verwachten met en neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 24 juli 2023
Tijdens de nacht is het opnieuw tot een aantal perioden van flinke regenval gekomen. De onweersbuien die voorspeld waren, zijn er echter niet gekomen en waar dat wel het geval was, bleef de bliksemactiviteit erg laag. Tegen de ochtend keerde de rust weer al kregen we nog een paar nawee n van deze mini- zondvloed te verwerken in de vorm van regenbuitjes. Het is daarbij afgekoeld tot 14,7 graden. Hoewel sommige buitjes met best veel potentie begonnen met dikke druppels en dreigende wolkenluchten, bleef de neerslag een stuk beperkter en was alles wat er overdag nog viel bijna te verwaarlozen. De wolken hadden ook steeds meer de neiging om uit te spreiden tot Stratocumulus en daaruit kan je ook geen indrukwekkende neerslagactiviteiten meer verwachten. Tijdens de namiddag volgden er brede opklaringen en liet de zon zich weer wat vaker zien terwijl het merkbaar frisser aanvoelde. De temperaturen bleven steken op 21,5 graden en er stond een goed voelbare west- zuidwestelijke wind. Na een tijdje begonnen er terug dikkere Stratocumulusvelden binnen te trekken vanuit het westen waartussen ook weer grote stapelwolken hingen. Dit leverde opnieuw buien op, maar in Malderen stelde het ook deze keer maar weinig voor. De avond werd gekenmerkt door wisselende bewolking die uit Stratocumulus en oplossende Cumulus bestond. Het neerslagtotaal is ook vandaag weer indrukwekkend met 16,0 mm.
Woensdag, 24 juli 2024
De dag begon bij 13,8 graden in bedauwde en wat nevelige omstandigheden terwijl er wat Stratus en Stratus fractus bewolking hing. Deze was niet gesloten en loste tijdens de voormiddag snel op. De flardjes die overbleven gingen snel over in Cumuluswolkjes die talrijk werden en aardig gingen opbollen. Ze zagen er iets anders uit dan klassieke mooiweerswolkjes en wekten ook de indruk vrij laag te hangen. Ze spreidden zich deels uit tot Stratocumulus waardoor de zon het rond en vlak voor de middag erg moeilijk kreeg. Maar tijdens de namiddag knapte het weer op en kregen we enkel de stapelwolken zelf te zien die nu ook iets kleiner werden. In de hogere luchtlagen dreef Cirrostratus binnen en het was wellicht deze warmte advectie die ervoor zorgde dat de stapelwolken kleiner werden en de atmosfeer zich dus stabiliseerde. Het was een zeer egale laag Cirrostratus, ze was amper op te marken daar we aanvankelijk enkel de blauwe kleur van de lucht lichter zagen worden. Er was geen enkele streep of vezel in te zien. Pas tegen de avond was dat het geval en zagen we dikkere plakken Cirrostratus in het zuidwesten die geflankeerd werden door Stratocumulus undulatus bewolking. Het bleef wel mooi en aangenaam weer met temperaturen die naar 23,3 graden stegen en een zwak noordelijk briesje. Tijdens de avond ging de wind snel helemaal liggen en het werd een erg zachte zomeravond waarin we tot de late uurtjes buiten konden vertoeven.