Zaterdag, 31 juli 2004
Hoewel er flink koeler weer verwacht werd voor vandaag is het nog flink meegevallen en kon het kwik onder rugdekking van een opnieuw uitbundige zomerzon oplopen tot 28,3 graden. Er waren wel af en toe wat wolken maar hun aanwezigheid was eerder marginaal te noemen. De wind bracht af en toe heerlijke verkoeling en de krachtigste windstoot kwam nu uit het noordwesten met 18 km/h. De minima waren opnieuw vrij zacht met 14,7 graden, en neerslag viel er uiteraard niet, maar voor dinsdag en de dagen erna kunnen lokale onweersbuien daar misschien verandering in brengen, de planten hebben het in ieder geval nodig. De temperaturen zullen aan de zachte kant blijven voorlopig maar naar het einde van de week toe lijkt er een afkoeling te zullen plaatsvinden.
Zondag, 31 juli 2005
Het eerste deel van de dag begon erg interessant toen een aantal flinke buien de revue passeerde waarbij vooral de laatste stevig uit de hoek kwam met neerslagintensiteiten die vlot boven de 40 mm/h opliepen. Doch al snel moesten we zwaar boeten voor deze korte 'actie' want de buien verdwenen en maakten plaats voor een grauwe herfstachtige wolkenmassa die voor lange tijd de zon buiten beeld hield en er een sombere boel van maakte. Af en toe kreeg werd het wat dreigender, maar dit leverde slechts wat motregen op en na de middag bleef het zo goed als droog. Gelukkig hield de herfstinval niet de rest van de dag stand want naar de avond toe zijn er alsnog wat opklaringen binnengedreven waardoor we alsnog konden genieten van kortdurende maar aangename perioden van zonneschijn. Het neerslagtotaal voor vandaag is uiteindelijk opgelopen tot 1,6 mm terwijl de temperaturen schommelden tussen 13,6 en een nog aangename 23,2 graden maar de west - zuidwestelijke wind was nog goed voelbaar met haar snelheden tot 27,4 km. Ondanks de opklaringen bleef de bewolking echter in de meerderheid tot het einde van de dag.
Maandag, 31 juli 2006
Degenen die er vandaag vroeg bij waren, werden al meteen beloond met een prachtige zonsondergang, te danken aan een uitgestrekt veld Aktocumulusbewolking in het westen waaronder fraaie valstrepen te zien waren die in het prille zonlicht oranje oplichtten. Eens we van het schouwspel bekomen waren, stond meteen een nieuwe verrassing op ons te wachten: een blik op de thermometer bracht namelijk de erg "lage" minima van 13,8 graden aan het licht, in vergelijking met de hete toestanden van de voorbije maand. De regenzone die gisteren langskwam, was niet voor niets een koufront en tenslotte zijn het nog steeds normale temperaturen. De rest van de voormiddag was een stuk minder fraai want de bewolking nam gestaag toe vanuit het westen en bezorgde ons uiteindelijk nog enkele sombere en eerder kille uurtjes. Het bleef echter droog en tegen de middag week de bewolking eensklaps om plaats te maken voor een sfeervolle, met donzige stapelwolkjes opgetoeterde zomerlucht. De zon kwam hierbij weer ruimschoots aan bod zodat het kwik ondanks de "koele" luchtaanvoer nog kon oplopen naar 25,9 graden. De hittegolf is dus nog steeds niet verslagen in Malderen. De verfrissende zuidwestenwind tot 25,7 km/h was even wennen maar voor de meeste mensen een zegen na het langdurige zweten en puffen dat we achter de rug hebben. Tijdens de avonduurtjes is de bewolking vanuit het westen weer gaan toenemen, maar tot dusver zonder gevolgen en nog ruimte latend voor enkele opklaringen tussen de Stratocumulusvelden door.
Dinsdag, 31 juli 2007
Een aarzelende terugkeer van het zomerweer zorgde ervoor dat het vandaag een droge en rustige dag werd met veel zon. Wel werden er stapelwolken gevormd die in de voormiddag reeds snel tevoorschijn kwamen, maar hun snelle ontwikkeling werd uiteindelijk toch niet gevolgd door buien. De volumineuze exemplaren zorgde in combinatie met de luchtige vederwolkjes erboven, voor fraaie uitzichten in de namiddag. Een enkeling probeerde nog verder uit te groeien maar een inversie vlak erboven zorgde ervoor dat deze zich uitspreidde als Stratocumulus en hierbij de zon wat langer uit beeld duwde. De temperaturen stegen ondanks dit gebeuren van 12,1 graden naar een aangename 32,2 in de namiddag. Een ijverige spin die de schoepjes van de windmeter ombouwde tot een luxehotel met 360 graden panoramazicht, zorgde ervoor dat de maximale windsnelheid onbekend blijft. De 11 km/h die gemeten werd, is de snelheid van een bamboestok die het kluwen van spinnenwebben 's avonds weer verwijderde. De stapelwolken verdwenen 's avonds weer en er volgde een rustige avond en nacht waarbij er af en toe wat sluierbewolking voorbijdreef.
Donderdag, 31 juli 2008
Vanochtend was het reeds erg zacht met minima van 16,7 graden en een uitgestrekte, quasi wolkeloze lucht. Overdag schoot het kwik pijlsnel de hoogte in, en werd de tropische grens van 30 graden in een mum van tijd overschreden. Naar de middag toe verscheen er wat Cirrusbewolking terwijl deze in de namiddag wat gezelschap kreeg van Altocumulusveldjes die de zon af en toe afzwakten. Veel haalde dit niet uit want de temperatuur kwam alsnog op een zinderende 33,3 graden terecht. Uitgestrekte en aaneengesloten Altocumulusvelden maakten in de vroege avond hun opwachting terwijl aan de voorzijde van de wolkenvelden flinke stapelwolken werden gevormd. Hieruit ontwikkelden zich echter nog geen buien. Achter de Altocumuluswolken verschenen terug wat opklaringen, maar ook hierin ontwikkelden zich flinke stapelwolken die op hun beurt evenmin voor buien zorgden. Wat volgde waren geleidelijk dikker wordende wolkenvelden samen met Stratocumulus, Cirrostratus, Cirrus densus en Cumulus congestus. Dit kregen we voor een groot deel van de avond te zien, maar het was wachten tot rond 23H toen de eerste onweersbuien vanuit het zuidwesten kwamen binnengespoeld, begeleid door rukwinden tot 29,0 km/h uit het zuid- zuidwesten. Het onweer leverde aardig wat bliksem op al leek het geheel ten westen van ons voorbij te trekken. Later begon het ook in het oosten te bliksemen zodat het nu langs daar leek weg te trekken, maar toen een oorverdovende inslag vlakbij werd gevolgd door felle regen werd meteen duidelijk dat het gewoonweg b ven Malderen hing. Na het onweer volgde een periode met wat lichtere regen terwijl het enkel in de verte nog wat bliksemde. Vervolgens werd het rustig en droog waarmee dit etmaal ook ten einde gaat. De radar toont echter nieuwe onweerscellen die onze kant opkomen dus lang gaat die rust niet duren. Voorlopig bedraagt het neerslagtotaal 1,8 mm.
Vrijdag, 31 juli 2009
Het was vanochtend opvallend fris bij minima die op 10,3 graden zijn uitgekomen. De warmrood getinte sluierwolkjes die zich over het luchtruim hadden uitgespreid, konden hier maar weinig aan veranderen en de Altocumulusbanken al evenmin. Deze laatstgenoemden waren overigens erg spectaculair door hun scherp afgetekende en lange lensvormige patronen. De lucht erboven werd echter ingepalmd door Altostratus en het duurde niet lang eer we tegen een somber, herfstachtig getint luchtruim aankeken. Maar de zomer liet zich niet zomaar uit het zadel wippen, want tegen de middag werd de bewolking geleidelijk dunner en kregen we de zon weer te zien. Nu verschenen er Cumuluswolkjes op het appel terwijl er hier en daar wat Stratocumulusbanken te zien waren, alsook een weinig Cirrus of Cirrostratus. Deze sluierwolken verdwenen naar het oosten en de stapelwolkjes kregen een opvallend rafelige structuur ondanks het feit dat ze zich scherp aftekenden tegen het luchtruim. Dit bracht echter geen verdere gevolgen met zich mee en het kwik kon haar opmars ongestoord verderzetten richting 24,3 graden. De wind zocht hierbij het west- zuidwesten op en deed het kalmpjes aan met haar snelheden tot 17,7 km/h. Tijdens de avond losten de stapelwolkjes gewoontegetrouw op, maar kregen we opnieuw Altocumulusvelden te zien. Deze waren net als vanochtend erg fraai en hadden duidelijk te maken met een warmtefront dat haar invloed reeds liet gelden in de vorm van een aangenaam zachte avond. Veel activiteit zat er duidelijk niet op, want er bleven steeds opklaringen over en van neerslag was er al evenmin sprake, getuige hiervan het dagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 31 juli 2010
De Stratocumulusveldjes die gisterenavond reeds verschenen, hebben zich verder over het luchtruim uitgebreid waardoor we onder een herfstachtig grijze hemel ontwaakten. Dit gebeurde bij minima van 16,6 graden maar ging ondanks de grauwe aanblik niet gepaard met neerslag. Integendeel, het klaarde vanuit het westen weer uit waardoor het er al snel een stuk vriendelijker en zomerser uitzag. Wie van het licht tot half bewolkte weertype dat volgde wilde genieten, moest echter rekening houden met een erg vlagerige west- zuidwestenwind die met haar snelheden tot 30,6 km/h voor erg veel hinder zorgde. Gelukkig kon de zon in de diepblauwe lucht flink doorbranden en deed de subtropische luchtaanvoer (warme sector) de rest om het te laten opwarmen tot 26,4 graden. Naar de avond toe kwamen we geleidelijk onder invloed van het aanstormende koufront, maar de combinatie van wegvallende thermiek en de inflow op de bijhorende buienlijnen zorgde ervoor dat de wind zeer snel afzwakte en er vrij plots een doodse stilte neerdaalde over Malderen. Dit werd nog eens extra in de bijna letterlijke verf gezet door de bloedrode kleuren waarin de westelijke hemel bij zonsondergang oplichtte. De bewolking zag er vervolgens een stuk dreigender uit met Stratocumulus castellanus, Cumulus congestus en Altocumulus, maar het bleef droog tot na zonsondergang. De buienlijnen bleken uiteindelijk niet veel voor te stellen toen ze arriveerden, en zorgden voor een 20-tal seconden durende stortvloed waarna de pluviometer nog steeds 0,0 mm aanwees. Een heel verschil met Nederland overigens, waar de hele dag reeds buien actief waren bij een kil en overwegend betrokken weertype. De stabiele luchtmassa's achter het koufront bieden weinig hoop op verse neerslag komende nacht en morgen.
Zondag, 31 juli 2011
Ook vandaag begon in sombere anti- zomerse omstandigheden, waarbij de bewolking ons echter van een nog groter thermisch drama kon behoeden bij minima van 9,6 graden. De voormiddag verliep grijs en kil onder Stratocumulus en Stratus bewolking, daarna kwamen er wat gaatjes in de bewolking die geleidelijk groter werden vanuit het westen. Het was toen reeds namiddag, maar het weer sloeg snel om naar licht bewolkt waardoor het onverwachts aangenaam zomers werd bij maxima van 22,7 graden. Er stond een zijdezacht briesje tot 12,9 km/h uit het noord- noordwesten en de zon voelde erg krachtig aan. Tijdens de avond schoten er slechts enkele Cumulus humilis wolkjes over waarin de Stratocumulus was overgegaan, en bij zonsondergang was het helder. Hierdoor koelde het echter snel af waardoor het binnen de kortste keren ijzig koud aanvoelde. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 31 juli 2012
Het was vanochtend frisjes bij minima van 11,8 graden. Mooie opklaringen slaagden er in om ons een warm gevoel te geven en sombere Stratuswolken zorgden er even later voor dat die warme gevoelens niet oververhit raakten. We kregen een afwisseling van bewolkte perioden en opklaringen terwijl het vooral na de middag erg somber werd. De wind is gelukkig een halve versnelling teruggeschakeld met 29,0 km/h uit het zuidwesten als maximumsnelheid. Het bleef op wat verdwaalde regendruppels na droog en tijdens de avond viel op dat de wolkenlaag erg dun was ondanks haar sombere en donkere uiterlijk. De enkele kleine opklaringen toonden slechts flinterdunne randen in het uitgestrekte in Stratocumulus overgegane wolkendek. Tegen zonsondergang dreven er vanuit het zuiden brede opklaringen binnen waarin we Cirruswolken zagen verschijnen. Samen met die opklaringen kwam er ook zachte lucht binnen gestroomd want het bleef erg warm tijdens de avond ondanks de maxima die niet hoger kwamen dan 21,9 graden overdag. Het was reeds licht bewolkt tot helder toen we op het einde van de avond het neerslagtotaal van 0,2 mm konden optekenen.
Woensdag, 31 juli 2013
Het was vanochtend wisselend bewolkt met vooral Stratus fractus en Stratocumulus bij minima van 17,4 graden. De bewolking nam in de loop van de voormiddag weer toe (veel Stratus fractus) en we kregen een grijze episode met wat motregen te verwerken. Na de middag leek het dan definitief de goede kant op te gaan: de Stratus fractus ging over in mooiweerswolkjes die kleiner werden en de Stratocumuluslaag daarboven werd dunner om vervolgens uit te rafelen en te verdwijnen. De lucht kleurde opvallend diepblauw en er was enkel in het noorden Cirrostratusbewolking te zien uit het wegtrekkende warmtefront op grote hoogte. Ondertussen stroomde de warme lucht weer binnen en kon het kwik uitvloeien naar 26,2 graden onder begeleiding van een nog goed voelbare westelijke bries. De stapelwolkjes gingen tijdens de avond oplossen maar toen nam de Stratocumulusbewolking weer toe die met haar uitgestrekte, geribbelde velden echter een streling voor het oog of de cameralens was. Zeker toen alles bij zonsondergang in warme en zachte kleuren oplichtte. In het zuidwesten was ondertussen een heldere, diepblauwe lucht te zien waar geen enkele bewolking aanwezig was, en tussen de twee zones in bevond zich een band met Stratocumulus castellanus bewolking. Een duidelijk teken dat de binnenstromende warme lucht voor onstabiliteit zorgde, maar verderop snel stabiliseerde door een dalende vochtigheidsgraad en een snel stijgende luchtdruk. Onweer, buien en bewolking zit er de komende 48 uur dan ook niet meer aan te komen al lijkt de warmte opstoot maar een tweedagsvlieg te zijn als we de modellen mogen geloven. De avond verliep in aangenaam zachte omstandigheden bij een wegvallende wind terwijl de heldere lucht gestaag dichterbij kwam vanuit het zuidwesten. De motregen bleek niet meetbaar te zijn deze voormiddag zodat we weer met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Donderdag, 31 juli 2014
De afkoeling heeft zich tijdens de nacht verdergezet zodat we vanochtend uitkwamen op vrij lage minima van ... graden. Het was nu helder en deze keer bleef dat zo dankrij de aanvoer van drogere landlucht. Af en toe dreef er een streep Cirrusbewolking voorbij en na de middag werden er een tiental kleine stapelwolkjes gevormd die een erg hoge basis leken te hebben en zich maar langzaam voortbewogen. Ze waren onschuldig en lieten zeer aangenaam zomerweer toe waarbij het opwarmde tot ... graden onder begeleiding van een eerder zwak ... briesje. Naar de avond toe loste het groepje mini- stapelwolken weer op maar maakte plaats voor Cirrostratus bewolking die vanuit het westen binnendreef. Deze ging over in Altostratus en er ontstonden weer wat stapelwolken onder al bleven neerslachtige gevolgen uit en konden we dus met 0,0 mm afsluiten. De avond verliep in erg zachte omstandigheden door het binnenschuiven van isolerende bewolking enerzijds en de aanvoer van warmere tropenlucht anderzijds.
Vrijdag, 31 juli 2015
Het was afgekoeld tot een ijskoude 5,9 graden waarbij het in het oosten en boven zandgronden plaatselijk tot grondvorst is gekomen. Gelukkig was aan de Malderse vegetatie geen schade te zien, voor zover die de droogte en de afgelopen storm heeft overleefd tenminste. Er was vanochtend nog Cirrus en Cirrostratus bewolking te zien die geleidelijk wegtrok naar het oosten terwijl er in het westen een heldere lucht opdook. Daarin werden stapelwolken gevormd die in een scherp begrensd gebied tot ontwikkeling kwamen. De heldere, stapelwolkvrije lucht werd naar de middag toe echter eveneens opgevuld met stapelwolken. De aangevoerde lucht was erg stabiel waardoor deze wolkjes niet verder uitgroeiden en het beperkt bleef tot mooiweers Cumulus. Er stond een zacht zuidwestelijk briesje en het werd zeer aangenaam zomerweer waarbij de temperaturen stegen naar 22,9 graden. Naar de avond toe verscheen er opnieuw wat Cirrus en Cirrostratus bewolking in het zuidwesten terwijl de stapelwolken oplosten. Wat begon als een aangenaam warme zomeravond maakte na zonsondergang echter plaats voor een erg koele en nogal winderige avond waarin we het neerslagtotaal van 0,0 mm (niet) opgetekend werd.
Zondag, 31 juli 2016
Na een relatief zachte nacht met minima van 15,7 graden zag het er vanochtend vredevol uit met uitgestrekte Stratocumulusvelden die hun uiterste best deden om rust en sereniteit uit te stralen. Maar ondertussen kwamen de eerste meldingen binnen van stortbuien op diverse weerfora. Kort daarna zagen we de Stratocumulus openbreken en ontstond er convectieve bewolking, vooral in het westen. We konden even genieten van een broeierig weertype met wat zon doch het was amper middag of een donkere muur van regengordijnen kwam vanuit het westen aangestormd. Hoewel er geen onweer op zat, waren de regenbuien die erop volgden intens en met dikke, tropische druppels. Daarna ging de stortregen over in meer gematigde regenval en na nog een korte periode van weer wat zwaardere regenval werd het definitief droog. Het watergeweld bleek uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 3,0 mm wat uiteindelijk ook het dagtotaal zou worden. Na de middag zagen we in de verte aambeeldbewolking (vooral in het noorden) terwijl we het in Malderen en omgeving met onschuldige stapelwolkjes moesten doen. Het werd dus met andere woorden prima zomerweer en we haalden maxima van 22,8 graden bij een matige bries uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. De stapelwolkjes losten naar de avond toe op en er volgde een aangenaam en zonnig sluitstuk van deze toch wel geslaagde zomerdag.
Maandag, 31 juli 2017
Voor de verandering was het vanochtend nog eens rustig met slechts een zwak west- zuidwestelijk briesje, koelere minima van 9,0 graden en enkel wat Cirrostratus bewolking. In de loop van de voormiddag werden er Cumulus wolken gevormd en dreven er afwisselend dikke Cirrostratus en Altostratus partijen voorbij. Het zorgde allemaal voor schitterende uitzichten terwijl het de hele dag door aangenaam was en droog bleef en we haalden maxima van 25,6 graden. De Altostratus bewolking zag er dreigend uit waarbij het leek alsof regen nabij was, maar de bewolking verdween snel om even plots weer te komen opzetten, steeds opnieuw de hele dag door. De sluierbewolking was duidelijk aan een krachtige jetstream onderworpen want ook tijdens de avond ging het in een oogwenk van volledige Altostratus bewolking naar helder met nu echter Stratocumulus castellanus en floccus.
Dinsdag, 31 juli 2018
Het was iets koeler en slaapbaarder met minima van 19,0 graden en we zagen nog enkele Altocumulus castellanus velden voorbijdrijven. Daarna ontstonden er stapelwolken en kwam het vooral in Nederland weer tot buien. Maar in Malderen bleef het terug droog en zagen we de atmosfeer weer stabieler worden wat gepaard ging met melkachtige kleuren vanuit het zuidwesten en een nevelige tint van de lucht. Ondanks het feit dat we achter het koufront zaten, werd het toch weer met speels gemak 26,8 graden en opnieuw voelde de westenwind weer als een warme föhn op steroïden aan. Tijdens de avond verdwenen de stapelwolken en zagen we weer verspreide Altocumulusvelden langs drijven. Het koelde vrij snel af waardoor sommige mensen werden geconfronteerd met al lang niet meer waargenomen lichamelijke verschijnselen die na medische analyse kippenvel bleken te zijn. Maar dit was zeer gemakkelijk te genezen door het dagtotaal van 0,0 mm af te lezen en vervolgens dus weer met zware emmers en gieters aan de slag konden.
Woensdag, 31 juli 2019
We zijn in zeer onstabiele buienlucht terecht gekomen, en deze was ook polair van oorsprong waardoor de minima weer een stuk koeler waren met 14,8 graden. Maar het leek erop dat Londerzeel haar hydrofobe eigenschap heeft teruggevonden na de zondvloed vorige week. Alle buien ontstonden op de verkeerde plaatsen of trokken Nederland in terwijl we enkel van de wolkenlandschappen konden genieten. En daarvoor moesten we een venijnige zuidwestenwind trotseren. Vooral tijdens de namiddag zag het er bij momenten dreigend uit met veel valstrepen onder de stapelwolken. De pluviometer bleef echter hardnekkig op 0,0 mm staan. Naast Cirrus densus werd er ook veel Stratocumulus gevormd door uitspreiding wat op de aanwezigheid van een zwakke inversie leek te duiden waar alleen sommige buienwolken doorheen braken. Hoe dan ook was deze bewolking spoedig ook de enige die over bleef en later loste deze op zodat het helder werd op wat Cirrostratus na. De wind zwakte geleidelijk wat af al bleef ze nog goed voelbaar wat bij maxima van 24,2 graden nog meer uitgesproken was.
Vrijdag, 31 juli 2020
Alle bewolking is tijdens de nacht verdwenen en we ontwaakten onder een diepblauwe lucht zoals we ze normaal alleen in zuiderse landen of in het hooggebergte zien. De minima zijn op 14,8 graden uitgekomen en de krachtige zon liet het snel opwarmen. Er stak een redelijk krachtige zuidenwind op en deze voelde al snel als een warme haardroger aan bij de oplopende temperaturen. Er ontstonden wat stapelwolkjes maar voorlopig was dit allemaal nog onschuldig. Tegen de late namiddag verscheen er Cirrusbewolking in het westen en er waren ook soms onweersverklikkers zoals Altocumulus castellanus te zien. Maar ook dan was er nergens dreiging of donkere luchten te zien en het warmde ongestoord verder op tot 39,5 graden waar vermoedelijk wel wat tuineffect bij zit. Het was al bijna zonsondergang toen we aambeeldvormige toppen van onweerscellen ontwaarden die eerst alleen door wolkenkenners zouden opgemerkt worden. Maar toen het even later schemerde en de bliksemschichten eronder goed opvielen, wisten ook de niet- weersexperten hoe laat het was. Er ontstond een zuidoost- noordwest gerichte lijn van onweersbuien die erg snel oprukte, doch het onweer bleef net ten westen van ons en doofde geleidelijk uit waardoor we steeds langer moesten wachten om de volgende bliksem te kunnen zien. Uiteindelijk was het helemaal afgelopen met het onweer en kregen we slechts wat druppels over ons heen die niet veel veranderden aan het dagtotaal van 0,0 mm. De rest van de avond verliep in zwoele maar vrij rustige en halfbewolkte omstandigheden.
Zaterdag, 31 juli 2021
Na de regenzones van gisteren volgde vandaag dan de onstabiele lucht die is afgekoeld tot 14,6 graden. Eerst was dit nog niet meteen te merken met een stabiel ogende Stratuslucht maar gaandeweg begonnen hierin Stratus fractus wolken te ontstaan die uitgroeiden tot Cumulus. Gelukkig voor Londerzeel (of misschien spijtig voor de onweersliefhebbers) ontstond er zowel ten noorden als ten zuiden van ons een gordel van buien waarin het later ging onweren. Beide buienlijnen forceerden een neerwaartse luchtstroom boven Londerzeel waardoor we steeds in een gordel van stabiele lucht zaten waarbij je ook de typische bewolking zag die je in een hogedrukgebied zou verwachten zoals Stratocumulus. Het bleef de hele dag droog en vooral tijdens de namiddag kwam de zon er regelmatig door zodat het best prima zomerweer werd met niet al teveel wind meer uit het west- zuidwesten en temperaturen die naar 25,8 graden stegen. In de zon voelde dit beslist een stuk warmer aan. Maar een kwakkelzomer blijft natuurlijk een kwakkelzomer en om dat in de verf te zetten lieten de weergoden de buienlijn langzaam maar zeker, centimeter voor centimeter richting Malderen kruipen. Waar het zwoele gerommel van de onweersbuien eerst nog iets zuiders en tropisch uitstraalde, stierf dit uit en even later werden we dan gegeseld door gure regenvlagen die het meteen ijzig koud lieten aanvoelen. Daarna werd het zwaarbewolkt al dreven er rond zonsondergang toch weer wat opklaringen binnen. Het neerslagtotaal is gestokt op 0,1 mm.
Zondag, 31 juli 2022
Ondanks de erg sombere weersvoorspellingen voor vandaag zag de lucht er vanochtend weer hoogzomers uit met veel blauw en slechts wat Altocumulus castellanus en floccus partijtjes die van west-noordwest naar oost- zuidoost liepen. Vanuit het noordwesten kwam er echter al snel Stratocumulusbewolking op zetten en deze wist de zon dan toch nog in een lastig parket te brengen. Tussen de Stratocumulusvelden door ontstond er Stratus fractus en wat Cumulus. En uit de dikste wolkenpaketten ging het op sommige momenten zowaar eventjes motregenen al stelde dit met enkele druppels per vierkante meter niets voor. De hoofdrol ging vandaag naar de wind die bijzonder brutaal uit de hoek kwam en met de overheersende grijstinten voor een heus herfstgevoel wist te zorgen. Voor wat het visuele dan betreft want op thermisch gebied was het gewoon zomer met temperaturen die afgelopen nacht op een zwoele 18,4 graden zijn blijven steken terwijl het overdag erg broeierig werd met maxima van 26,5 graden. Tussen de Stratocumulusvelden door konden we af en toe wat zonneschijn meepikken. Meestal kwam dit in golven van overheersende zonneschijn en tamelijk brede opklaringen, afgewisseld door episodes van dikke sombere bewolking waarbij je haast geneigd was om de verlichting binnen weer aan te steken. Tijdens de avond viel de thermiek weer weg waardoor de bewolking meer een gelaagde structuur kreeg en de Cumulusachtige formaties eruit gingen. Nochtans volgde er op dat moment een opleving van de neerslagactiviteit en ging het terug wat motregenen omstreeks 20H30. Het stelde echter weinig voor in vergelijking met de noordelijke helft van Nederland waar plaatselijk bijna dertig liter regen is naar beneden gekomen. Iets waar we in Malderen voorlopig alleen maar kunnen dromen en zelfs door het verzamelen van alle zweetdruppels kwamen we daar bijlange niet aan. Uiteindelijk is de teller hier op 0,0 mm blijven steken en door de krachtige wind die pas na zonsondergang wat kalmeerde is er ook bij weinig zonneschijn weer erg veel vocht verdampt zodat de Vlaamse natuur het erg hard te verduren krijgt.
Maandag, 31 juli 2023
Het was nog steeds grijs met Stratus en Stratus fractus bewolking waar eerst matige regen uit viel maar later eerder perioden van motregen en lichte regen. Dit bij vrij zachte minima van 16,3 graden. Heel af en toe zat er een droge periode tussen, maar het was flink speuren om er zo eentje te pakken te kunnen krijgen. Kort na de middag was er ook een korte neiging tot opklaren al kregen we de zon zo goed als niet te zien en ging het dus eerder om een tijdelijke toename van de lichtinval. Later volgden er terug perioden van motregen uit een ondertussen weer dikker geworden wolkendek. Naast regen en duisternis was er ook nog eens de zuidwestenwind die erg krachtig tekeer ging en voor een zuiver herfstgevoel zorgde. Warmer dan 19,7 graden werd het ook niet. Tijdens de late namiddag begon het terug intenser te regenen en dan volgden er terug perioden waarin het slechts wat lichtjes motregende. De omgeving had in elk geval nooit de tijd om op te drogen want dichtere motregen of intensere regen was steeds in de buurt. Geen wonder dus dat we terug op een aanzienlijk neerslagtotaal van 11,2 mm zijn terecht gekomen, iets dat we een maand geleden bijna niet meer voor mogelijk zouden hebben gehouden.
Woensdag, 31 juli 2024
De velden Altocumulus floccus en castellanus die gisterenavond laad plots opdoken, bleken uiteindelijk toch een betekenis te hebben: we zijn in een heel andere, onstabiele luchtsoort terecht gekomen. En tijdens het tweede deel van de nacht werden we daar meteen op gewezen toen er een aantal plotse redelijk felle stortbuien optraden. Deze waren onweersvrij maar na een tijdje hoorden we toch verschillende keren de donder in de verte. Tegen de ochtend was het dan betrokken en regende het lichtjes uit de restanten van een nog veel actiever onweerscomplex (MCS) dat ten oosten van ons is ontstaan tijdens de nacht. Het was grijs, zwoel (minima van maarliefst 19,3 graden) en bijna windstil waardoor velen van ons niet meer wisten waar te kruipen van de drukkende warmte. Zij die een airco hadden wisten dat natuurlijk wel. De regen hield omstreeks 8H op en er volgde een grijze en zwoele voormiddag waarbij de bewolking vooral uit Altostratus en velden Altocumulus castellanus bestond. Er is uiteindelijk 4,8 mm gevallen. Tegen de middag begon er ook een waterzonnetje doorheen te priemen en dit maakte het drukkende gevoel nog intenser. De zon begon er tijdens de namiddag dan meer en meer door te komen in een wat fletse hemel die met Cirrostratus en wat veldjes Altocumulus bedekt was. Tijdens de avond nam die Altocumulusbewolking weer toe en zagen we hier en daar ook ijskappen van al dan niet afgestorven onweerscellen in. Het bleef bij dit alles onverminderd warm, de maxima zijn overigens weer op een warme 27,1 graden uitgekomen. Kort voor middernacht werd de omgeving opgeschrikt door bliksemflitsen in het westen die aan een erg hoge intensiteit plaatsvonden. Het onweer bewoog erg langzaam en het gebliksem leek steeds uit dezelfde richting en vanop dezelfde afstand te komen.