Maandag, 2 augustus 2004
Vanmorgen was de lucht in tegenstelling tot gisteren weer mooi blauw, doch boven de velden en buiten de steden en dorpen hadden zich verscheidene nevelslieren ontwikkeld die zich als een satijnen deken over het landschap hadden uitgespreid. Op sommige plaatsen, meerbepaald in de valleien ten noordwesten van Brussel waren de nevelslierten dikker en zo ging de dagelijkse pendeltrein richting Brussel eventjes letterlijk de mist in. Doch naarmate de voormiddag vorderde werden deze sluierdekens netjes opgeruimd onder de kritische blikken van een uitbundige zomerzon waarop het kwik al even enthousiast reageerde door zich tot een warme 29,6 graden omhoog te slingeren. De ochtend was een tikkeltje frisser dan gisteren met 14,3 graden, maar de langslapers zullen daar niks van gemerkt hebben, integendeel. De wind zocht het vandaag in zowat alle richtingen maar de hoogste piek kwam uit het noorden met 16 km/h. De komende dagen blijft de zomer de scepter zwaaien, maar deze kan niet voorkomen dat een aantal geniepige onweersbuien zullen binnensluipen, vooral op en na dinsdagavond.
Dinsdag, 2 augustus 2005
In sterk contrast met gisteren konden we de dag starten met een schitterende zonsopgang. Hier en daar waren wat schaarse wolkenvelden aanwezig, maar deze vormden voor de zon geen enkel probleem, integendeel, het werd er alleen maar mooier door. De wolkenveldjes verdwenen vrij snel waarna we gedurende een paar uur onder een heldere hemel vertoefden. Tegen de middag vormden zich echter prompt stapelwolkjes en moesten we onze gouden bol bijgevolg regelmatig missen; tijdens de namiddag was het te Brussel zelfs korte tijd bijna volledig betrokken, maar naarmate de zon 's avonds in kracht afnam verdwenen ook de stapelwolken geleidelijk om plaats te maken voor hoge sluierbewolking. De aanwezigheid van de zon was niet alleen visueel merkbaar maar ook op thermisch gebied met temperaturen die opliepen tot een aangename 24,0 graden; de ochtend verliep door de opklaringen echter koeler met 11,4 graden, terwijl dit alles op smaak gebracht werd met een zacht noordwestelijk briesje tot 18 km/h. De hogervermelde sluierbewolking is echter een voorbode van een regenzone die dichterbij komt en daar wordt zelfs onweer op berekend. Doch doordat we nog op de rand van het hogedrukgebied balanceren vallen de parameters van de atmosfeer maar net in het gunstige gebied voor onweer dus de buien zullen kleinschalig zijn en slechts licht onweer voortbrengen. Er kan gedurende enige tijd ook frontale regen vallen waardoor een deel van de namiddag enigszins somber zal verlopen. Hoewel donderdag en vrijdag zonniger en stabieler zouden uitpakken lijkt de buiigheid tijdens het weekend opnieuw toe te zullen nemen.
Woensdag, 2 augustus 2006
Reeds voor zonsopgang waren er te Malderen buien actief die echter nauwelijks uitblonken in activiteit en na een tijdje zelfs terugweken tot boven de Nederlandse grens. De meeste Belgen stonden ondertussen oog in oog met een geleidelijk uitbreidend Stratocumulus wolkendek welke het geheel eerder de stemming van een rustige winterdag bezorgde. Ware het niet dat de zon die in de late voormiddag bijna volledig buiten spel werd gezet, geleidelijk weer opkwam en het wolkendek met gaatjes doorzeefde. De bewolking ging over in een meer Cumuliforme variant terwijl de azuurblauwe lucht erboven weer een zomerse sfeer opriep, zeker voor wie de temperaturen die vandaag tussen 16,0 en 22,0 graden schommelden, even kon vergeten en zich terugtrok achter een glaswand of windscherm. De buien die vanochtend moeiteloos het land werden uitgedreven, zinden ondertussen echter op wraak en een nieuwe tegenaanval kon deze keer succesvol doorstoten tot voorbij Malderen. Eerst ging het om een kort en licht regenbuitje omstreeks 17H, gepaard gaande met rukwinden tot 41,8 km/h (west- noordwest) maar omstreeks 19H30 daagden er ook onweders op die ons intensere regen opleverden die ook langer aanhield doordat de stroming boven Malderen flink in kracht is afgenomen. De onweersactiviteit was niet indrukwekkend met slechts één donderslag, maar ten westen van het weerstation wacht nog een hele trein verse buien die het neerslagtotaal dat vlak voor de tweede vlaag 0,4 mm bedroeg, verder zullen doen toenemen.
Donderdag, 2 augustus 2007
Zoals we de avond gisteren doorbrachten, ging deze dag ook van start: een met sluierwolkjes gevulde hemel waarin zich wat Altocumulus castellanus en Stratocumulus voordeden bij zonsondergang. Het was hierbij redelijk zacht bij temperaturen die niet beneden de 13,3 graden daalden. De toestand wijzigde echter snel en vanuit het zuiden kwamen dichtere wolkenmassa's opzetten waarbij de Altocumulusbewolking meteen overging in Altostratus en er even later wat lichte regen viel. Later op de voormiddag konden we terug wat drogere perioden meepikken, maar de zon bleef de hele tijd nog verstek geven door toedoen van een gesloten Altostratuslaag waaronder verspreid nog een weinig Altocumulus voorkwam. Het duurde tot een heel eind na de middag eer er vanuit het zuiden weer wat sporadische opklaringen opdoken, welke garant stonden voor een vriendelijker weertype tijdens de avond. De bewolking bleef in de meerderheid maar het bleef rustig en het koelde later wat af onder invloed van koudere lucht die is komen binnenstromen. Niettemin blijft het kwik dat in de namiddag nog piekte op 23,9 graden, tot laat in de avond boven de 17 graden. De wind was de hele dag door ook eerder beperkt met snelheden tot 19,3 km/h uit het noord- noordwesten. Ondanks het gedruppel deze voormiddag heeft de pluviometer geen vin verroerd en kunnen we dit dus als een droge dag beschouwen met 0,0 mm.
Zaterdag, 2 augustus 2008
De dag begon veelbelovend met brede opklaringen die slechts door schaarse Stratocumulus- partijtjes werden onderbroken. Daarboven was de hemel diepblauw. Enige bezorgdheid in het kamp van de zomerliefhebbers bleek al snel terecht toen de Stratocumulusvelden steeds talrijker en uitgestrekter werden vanuit het westen terwijl de wind terug erg vlagerig werd met snelheden tot 41,8 km/h uit het zuidwesten. Halverwege de namiddag transformeerde het boeltje zich in Stratus met wat Stratus fractus ertussen gemengd, en vanaf dan was het niet lang meer wachten op de eerste neerslag die als fijne motregen viel. Hoewel deze na een tijdje werd afgewisseld met perioden van gewone regen, werd het een erg saai weertype dat herfstachtig en somber overkwam. De temperaturen waren eveneens een stuk minder dan wat we de voorbije dagen gewoon waren, al blijft het met waarden tussen 16,0 en 23,2 graden best wel aangenaam zacht. Tijdens de avond werd het weer wat droger terwijl de bewolking opnieuw overging in Stratocumulus. Breder wordende opklaringen die hierin ontstonden, zorgden ervoor dat de dag in redelijke weersomstandigheden werd afgesloten. Doordat de meeste neerslag als motregen viel, was het neerslagtotaal niet echt indrukwekkend te noemen met 0,0 mm.
Zondag, 2 augustus 2009
Het eerste schemerlicht was vanochtend nog maar nauwelijks tot het Malderse landschap doorgedrongen, of we kwamen reeds in aanvaring met het behoorlijk actieve koufront. Het ging vooral om neerslagactiviteit, want van onweer viel er in de verste verte geen spoor te bekennen. Na een periode van flinke stortregens volgde een grijze voormiddag waarin het voor het grootste deel van de tijd nog aan matige intensiteit bleef doorplenzen. Toen de pluviometer de 11,6 mm aantikte, besloten ze er hierboven een punt achter te zetten, en werd het weer droog vanuit het westen. De bewolking ging over van Nimbostratus naar Altostratus, en in het noordwesten verscheen al snel een diepblauwe band van opklaringen. De Stratus fractus wolkenflarden die de hele tijd zichtbaar waren, gingen nu over in Cumuli welke op hun beurt nog konden uitgroeien tot flinke afmetingen. Meer dan wat verdwaalde regendruppels kregen we echter niet te zien en de stapelwolken spreidden zich uit tot Stratocumulus door de snel stijgende luchtdruk. Naast dit alles kregen we nog brede opklaringen te zien, en op deze manier kon het kwik ondanks de gevoelig frissere zeelucht nog oplopen naar 21,5 graden. De wind ruimde hierbij naar het noordwesten en haalde snelheden tot 19,3 km/h. Tijdens de avond koelde het weer behoorlijk af en werd de bewolking verder uitgedund. Wat overbleef waren verspreide Stratocumulusveldjes die in het zachte zonlicht oranje oplichtten. Dankzij de zwoele nacht en ochtend werden de minima pas op het einde van het etmaal bereikt met 12,5 graden.
Maandag, 2 augustus 2010
Tijdens het tweede deel van de nacht is het in Malderen alsnog tot buien gekomen, waartussen een erg pittig exemplaar zat met opvallend dikke druppels. Onweer zat er echter niet op en in vergelijking met veel plaatsen in de Benelux is het zelfs behoorlijk tegengevallen met slechts een paar mm neerslag. Toen de dageraad aanbrak, bleek het nog lichtjes na te druppelen uit een grijze hemel en waren de temperaturen gedaald naar 14,6 graden. Vanuit het zuidwesten kwamen er opklaringen aanzetten en zagen we de bewolking overgaan in vredig ogende Stratocumulusvelden. Hieronder ontwikkelden zich Stratus fractus flarden die geleidelijk overgingen in stapelwolken. Maar voorlopig bleef het hierbij en kregen we gedurende enkele uren een afwisseling van de eerdergenoemde stapelwolken en Stratocumulusvelden te zien. Na de middag veranderde er niet zoveel al deed de atmosfeer een beetje nevelig aan en leek er ook wat sluierbewolking in het spel te komen. De zonnige perioden tussendoor waren niet meteen royaal te noemen, maar lieten alsnog maxima van 22,9 graden toe. In het westen van het land waren ondertussen een aantal buienlijnen tot ontwikkeling gekomen, die voorzien waren van onweer en felle stortregens die voor plaatselijke wateroverlast zorgden. Vooral het Gentse Drongen bleek het favoriete doelwit van de weergoden, maar tijdens de avond ontstonden er nieuwe buien die in de buurt van Kortrijk rondspookten en langzaam maar zeker opschoven naar het oosten. Opvallend hierbij was dat de buien zich zeer snel uit het niets ontwikkelden en dikwijls voor verrassingen zorgden. Er stond nauwelijks wind waardoor de buien zich erg langzaam verplaatsten. Een enkele rukwind (outflow van de buien) zorgde voor de maximale windsnelheid die vandaag 19,3 km/h bedroeg uit het west - zuidwesten. Tijdens het avond werd het voor de Londerzeelse weerliefhebbers interessanter toen één van de onweersbuien dicht genoeg naderde om ook hier voor hoorbare donderslagen te zorgen. Deze bijzonder actieve neerslagkern trok echter net ten zuiden van het weerstation langs waardoor het bij wat licht gedruppel bleef. Het werd tegen zonsondergang een stuk rustiger en het neerslagtotaal stokte op 3,4 mm. Het grootste deel hiervan is afkomstig van de buien die ons eerder vanochtend en vannacht hebben aangedaan.
Dinsdag, 2 augustus 2011
Ook vanochtend was het erg fris, maar de stroming was nu overwegend zuidwestelijk waardoor zachtere luchtmassa's het kwik tot staan brachten op 12,0 graden ondanks de heldere hemel. Daarna kwam de zon weer tevoorschijn, en kon de opwarming weer beginnen. Ze had niet veel werk om de nevelslierten op te ruimen, want die waren opvallend schaarser dan gisterenochtend ondanks de rijkelijke vorming van ochtenddauw op grasperken. Kort voor de middag werden er stapelwolken gevormd en zagen we in het westen Altocumulusvelden ontstaan welke de eerste voorboden waren van een weertype waarmee we in juli 2011 al bijzonder veel ervaring hebben opgedaan. Op de satellietbeelden zagen we inderdaad hoe een koufront duchtig plannen aan het smeden was voor een aanslag op het nog jonge zomeropstootje. Aan de voorzijde ervan bevond zich een buiengebied, welke snel naar het noorden schoof en verantwoordelijk was voor de Altocumulusveldjes die vooral in het westen van het land nadrukkelijk aanwezig waren. Na de middag kregen we een afwisseling van Altocumulusvelden, Cumuluswolken en gelukkig nog brede opklaringen waarin de zon nog goed haar ding kon doen. Samen met de zuidelijke luchtstroming zorgde dit voor erg warme maxima van 29,4 graden terwijl de wind overwegend zwak was met snelheden tot 12,9 km/h uit noord- noordoostelijke richtingen. Op het einde van de namiddag was het dan uit met het korte zomerse sprookje, en kwam er massaal Stratocumulus castellanusbewolking opzetten vanuit het westen, welke het luchtruim volledig bedekte. Hieronder verschenen valstrepen terwijl de radarbeelden blauw uitsloegen van de buienactiviteit, maar het waren slechts enkele verdwaalde regendruppels die de grond bereikten. Bovendien bleef de warmte erg goed hangen waardoor het ondanks de kil en somber ogende bewolking drukkend warm bleef en de temperaturen tot rond middernacht boven 20 graden bleven schommelen. De verdwaalde regendruppels waren niet meetbaar waardoor de pluviometer toen nog steeds 0,0 mm aangaf als dagtotaal.
Donderdag, 2 augustus 2012
Ondanks de overvloedige bewolking is het afgelopen nacht zo goed als droog gebleven. Het was een zachte nacht met temperaturen die niet beneden 14,9 graden zijn gezakt, en de lucht maakte een onstabiele indruk met Altostratus en Stratocumulus castellanus bewolking. Uiteindelijk bleef dit zonder vergaande gevolgen en kregen we een erg sombere voormiddag die eveneens droog verliep. Na de middag klaarde het plots uit vanuit het westen en kregen we een diepblauwe Arctische hemel te zien met een paar Cirruswolkjes en in de verte Cumulus congestus wolken. Deze kwamen onze richting uit en zorgden even later voor een half tot zwaarbewolkt weertype. Ook de buien ontbraken niet, maar in Malderen hoefden we hier niet van wakker te liggen want het kwam slechts tot een buitje dat de straatstenen ongeveer twee derde bedekte met spatten omstreeks 17H30. Daarna werd het terug droog en zagen we oplossende Cumulus en Stratocumuluswolken waar tegen het einde van de avond vrijwel niets meer van overbleef. Het werd toen meteen een stuk aangenamer al begon het ondertussen weer af te koelen terwijl de maxima overdag al bescheiden waren met 23,6 graden. De wind ging gelukkig eveneens liggen na 's namiddags nog snelheden tot 29,0 km/h uit het west- zuidwesten gehaald te hebben. Zoals te verwachten was vonden we na dat druppelbuitje slechts 0,0 mm in de pluvio terug wat meteen ook het dagtotaal werd.
Vrijdag, 2 augustus 2013
Dankzij de droge lucht was het niet plakkerig of benauwd, maar bij minima van 19,8 graden was het in de meeste woon/slaapkamers toch nog een zwoele en drukkende bedoening. In het zuidwesten verschenen bij zonsopgang de eerste onweersvoorboden: veldjes met Altocumulus floccus bewolking die de nog steeds diepblauwe lucht onderbraken en zich geleidelijk over het luchtruim gingen uitbreiden. De zon had het echter nog steeds voor het zeggen en het warmde razendsnel op met temperaturen die al snel boven de dertig graden stegen. Naar de middag toe verschenen er terug wat bandjes van Altocumulus floccus en castellanusbewolking, maar zonder veel erg. Het werd weer volledig helder en ook een volgend bandje van deze bewolking kon weinig uitrichten. Wel stond er erg veel wind uit zuidelijke richtingen: een droge, warme wind die ervoor zorgde dat de barbecuers maar beter een goede brandverzekering hadden. Halverwege de namiddag kwamen we opeens in vochtige lucht terecht: de heldere blauwe lucht werd vager, er kwam terug Castellanus bewolking binnendrijven en nu werden de kleuren opeens flets en melkachtig. Het ging uit deze bewolking regenen met zeer dikke druppels, doch de hoeveelheden waren niet meetbaar (25 tot 30 druppels per vierkante meter). De bui activeerde duidelijk op haar tocht naar het noorden daar de valstrepen onder de bewolking steeds dikker werden en er een gesloten regengordijn ontstond waar je eerst nog onder de wolk door kon kijken. De heldere lucht trok vervolgens weer vanuit het zuiden Londerzeel in waardoor we onverwachts toch weer met drukkende en warme condities te maken kregen onder een loden woestijnzon. De maxima van 34,7 graden die we net voor de bui haalden, werden ge venaard, maar toch hadden de weergoden nog een andere verrassing voor ons in petto. Onder begeleiding van een aanzwellend geruis kwam de prefrontale vore aangestormd die de windwijzertjes in én klap van het zuidoosten naar het noordwesten liet zwaaien en er stroomde veel koelere lucht binnen. We zagen de thermometers in enkele minuten bijna vijf graden zakken en de warmte maakte plaats voor een luchtige koelte. Bewolking was nog steeds in geen velden of wegen te bespeuren en we zagen alleen de blauwe lucht een beetje fletser worden terwijl er in het westen een zeer dunne golvende laag van Cirrus te zien was. De afkoeling zette zich door en tijdens de avond voelde het zelfs koud aan toen we het dagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Zaterdag, 2 augustus 2014
We kwamen geleidelijk in warmere en onstabielere lucht terecht, en in het overgangsgebied kregen we te maken met Altostratusbewolking die steeds dikker werd vanuit het zuidwesten. De minima zijn op ... graden uitgekomen en er was aanvankelijk nog een zwak waterzonnetje te zien. Rond de middag begon het dan lichtjes te regenen uit deze bewolking, maar veel verder dan enkele druppels per vierkante meter kwam het niet en de neerslag was dus niet meetbaar. Na de middag werd de bewolking weer dunner en uiteindelijk kwam de zon er weer door in een mix van Altostratus en Cirrostratus met stapelwolken eronder. Tijdens de tweede helft van de namiddag klaarde het bijna helemaal op en was het terug heerlijk toeven bij maxima van ... graden met slechts een zwak ... briesje. Tegen de avond kwamen we echter onder invloed van een naderend koufront en zagen we al snel weer forse stapelwolken verschijnen die zich in een afzonderlijke, lange band ten westen van ons hadden opgesteld. Deze wolken vertoonden geen valstrepen en andere aanwijzingen voor buien maar bevonden zich op de outflow van een aantal actieve buien die wat verderop in het westen hingen. Zodra de stapelwolken boven ons hingen zagen we inderdaad opeens een koude wind opsteken die uit noordwestelijke richtingen kwam en was het zomerverhaaltje voor de meeste terrasjesgangers afgelopen. De buienlijn die wat verderop lag wist ons echter nog niet te bereiken zodat we toch nog met die 0,0 mm uit de regen deze middag konden afsluiten ies.
Zondag, 2 augustus 2015
Na een zachte nacht waarbij de minima op 8,1 graden waren uitgekomen, was de zon al snel van de partij om het kwik weer flink de hoogte in te jagen. Het was reeds vanaf zonsopgang aangenaam toeven in de buitenlucht, en bewolking was er op een paar Cirrusveren en condensatiestrepen na niet te zien. In tegenstelling tot gisteren en eergisteren werden er vandaag geen mooiweerwolkjes gevormd waardoor de zon vrijwel onafgebroken kon schijnen. We haalden maxima van 28,9 graden terwijl er een zachte zuidelijke tot zuidwestelijke bries stond. Na zonsondergang bleef het aangenaam warm in de buitenlucht, en ook wie zonder enige beweging of kledij in de buitenlucht vertoefde vertoonde niet het minste teken van onderkoeling. Van neerslag was ook niet veel te merken, we sloten andermaal met een dagtotaal van 0,0 mm af.
Dinsdag, 2 augustus 2016
Tijdens het tweede deel van de nacht is de neerslag intenser geworden en vanochtend leek het alsof we ons weer middenin de herfst bevonden met veel kilte, bewolking en regen. De temperaturen zijn uitgekomen op 14,1 graden en stegen vervolgens maar langzaam door de aanhoudende regen en bewolking. Veel veranderde er overigens niet, de hele dag door keken we tegen Nimbostratus aan waaruit het ene moment lichter en dan weer zwaarder regende. Een zegen voor de planten en tuinierders onder ons, maar de zomerliefhebbers die net een dagje vakantie hadden genomen waren eerder geneigd om met de thermometer te gaan gooien in plaats van er 19,1 graden op af te lezen. Tijdens de late namiddag en avond kreeg de neerslag de neiging over te gaan in motregen en het ging ook erg broeierig en warm aanvoelen ondanks het koel ogende herfstweer. Ideaal terrasjesweer voor zover de beschuttingen en parasols de motregen konden tegenhouden die door de vrij krachtige westenwind natuurlijk bijna horizontaal door de lucht vloog. Het neerslagtotaal mocht er zijn (zeker voor de planten, minder voor de eerdergenoemde zomerliefhebbers) met niet minder dan 8,0 mm.
Woensdag, 2 augustus 2017
We bevonden ons nog steeds in de buurt van de langgerekte wolkenband die al een tijdje net ten noordwesten van ons voorbijsleepte. Dit zorgde opnieuw voor veel bewolking die vooral uit Altocumulus en Altostratus bestond terwijl het vrij zacht bleef met minima van 14,6 graden. In de loop van de dag nam deze bewolking geleidelijk verder toe terwijl het op steeds meer plaatsen lichtjes ging regenen vanuit het noordwesten. Het was bij dit alles erg rustig met slechts een zwak zuidwestelijke briesje en doordat we nog aan de tropische zijde van het front zaten werd het ondanks het uitblijven van zonneschijn nog aangenaam zacht met maxima van 23,6 graden. Tegen het einde van de namiddag ging het ook in Malderen regenen, en hoewel deze neerslag nauwelijks wat voorstelde, zaten er bij momenten wel verrassend dikke druppels tussen. De bewolking zag er ook een stuk dreigender uit dan dat ze eigenlijk was met soms bijna gitzwarte Altostratus bewolking, geflankeerd door Stratocumulus en Altocumulusbanken. Hiertussen was ook de recent erkende Asperatus wolkensoort te zien welke samen met de dreigende kleuren voor een interessant fotomoment zorgde. Tijdens de avond kregen we een afwisseling van droge perioden en korte regenbuitjes die uit zeer dikke druppels bestonden, maar meestal niet eens meetbaar waren. Alle buien en perioden van meer stratiforme regen waren bijeengeteld goed voor slechts een schamele 0,5 mm. Door de bewolking koelde het slechts langzaam af al voelde het wel vrij kil aan, zeker toen de wind halverwege de avond een beetje aanwakkerde.
Donderdag, 2 augustus 2018
Na een luchtige, vrij koele en heldere nacht met minima van 17,0 graden kwam de zon terug op in warme kleuren. Het was het begin van een op veel plaatsen tropische zomerdag waarbij de zon enkel wat stapelwolkjes naast zich moest dulden. De wind was noordwestelijk, maar de koele zeelucht raakte niet ver het binnenland in doordat er nauwelijks stroming was. Zo konden we dan toch weer maxima van 30,2 graden binnenrijven wat voor de verdorde natuur opnieuw een aanslag was in combinatie met het neerslagtotaal dat andermaal op 0,0 mm zou uitkomen. Tijdens de avond koelde het langzamer af dan de voorbije paar dagen al bleef het nog steeds vrij luchtig en slaapbaar tijdens de nachtelijke uurtjes.
Vrijdag, 2 augustus 2019
We zijn in onstabiele lucht aanbeland en met een noordwestelijke stroming stevenden er buienwolken op ons af. De eerste uren was het nog rustig met Cirrostratus velden en Stratocumulus waarin floccus structuren te zien waren. Daartussen ontstonden al snel flinke stapelwolken en even later waren de eerste buien te zien. Ze waren talrijk en ook Londerzeel mocht er voor de verandering nog eens van meeproeven. Al werd het allemaal weer in Nouvelle Cuisine stijl gepresenteerd want na 1,3 mm hielden ze het hierboven al voor bekeken. Daarna moesten we het doen met de fraaie buienluchten die de hele tijd te zien waren. Ondanks de polaire lucht steeg het kwik van 13,2 naar 24,6 graden. Tijdens de avond volgde er weer een poging van de buien om ons te bereiken maar deze misten ons volgens de radar net. Daarna klaarde het verder op al waren er nog steeds diverse buienwolken te zien.
Zondag, 2 augustus 2020
Koelere luchtmassa s hebben vandaag voor een luchtiger weertype gezorgd. De minima waren echter nog vrij hoog met graden. De wissel der luchtsoorten is op Londerzeelse wijze gebeurd en dus is het droog gebleven. Overdag kregen we dan een afwisseling van stapelwolken en Cirrusbewolking te zien terwijl er bij momenten redelijk wat wind stond uit zuidwestelijke richtingen. Tijdens de namiddag werd het gaandeweg rustiger en werden de opklaringen ook breder daar een deel van de stapelwolken blijkbaar nog bij een frontale structuur hoorde dat tijdens de voormiddag over Malderen trok. De temperaturen wisten nog naar graden te klimmen en het bleef aangenaam toeven buien tot pakweg een uurtje voor zonsondergang wanneer het toch wel kil ging aanvoelen. Het neerslagtotaal is op mm uitgekomen en de droogte lijkt dus haar tweede adem te hebben gevonden. We eindigden in heldere omstandigheden met hier en daar nog een pluk Cirrus en een condensatiestreep van vliegtuigen.
Maandag, 2 augustus 2021
Het was opnieuw somber en nat bij minima van 14,0 graden en Stratusbewolking. Er viel afwisselend lichte regen en motregen waarbij het een paar keer matig ging regenen met een buiig karakter. Ondanks de somberheid konden we in het noorden steeds mooie blauwe luchten zien, het leek wel alsof de smalle gordel met stabiel weer waar we al twee dagen van profiteerden naar het noorden is opgeschoven want nog verder die richting uit hingen eveneens uitgestrekte wolkenvelden volgens de satellietbeelden. Hoe dan ook, de opklaringen kwamen dan toch weer naar het zuiden afzakken en tegen de middag scheen de zon ook in Malderen weer. Het werd droger al hingen er nog steeds veel Cumuluswolken met Stratocumulus ertussen. Tijdens de namiddag volgde er een periode met vrij mooi zomerweer al moesten we toch voortdurend een waakzame blik op de stapelwolken richten die overal een neiging hadden om er een verrassingsbuitje uit te halen. Tegen de avond werden de opklaringen tussen deze bewolking weer breder en was het vooral de Stratocumulus die overbleef. Tijdens de zonnige perioden konden we nog een maximum van 25,2 graden binnenrijven. Later op de avond begon er Cirrostratus en Altostratus binnen te trekken vanuit het zuidwesten met Altocumulusbanden erlangs. Dit was de voorbode van een regenzone die ons tijdens de nacht zal aandoen. Het neerslagtotaal van 0,4 mm dat we konden optekenen was echter nog volledig op naam van de buien en neerslag die deze voormiddag zijn gevallen.
Dinsdag, 2 augustus 2022
Het is afgelopen nacht flink kunnen afkoelen onder een heldere hemel waarin de noordwestelijke tot noordelijke wind weer helemaal is weggevallen. In Malderen werden minima van 17,7 graden opgetekend en in sommige gebieden in het oosten van het land kwam het kwik aan de grond zelfs gevaarlijk dicht bij het vriespunt uit. Overdag kwamen we geleidelijk onder invloed van andere luchtsoorten die vooral morgen en een stuk overmorgen voor hoge temperaturen zullen zorgen. De wisseling van deze luchtsoorten zorgde voor klassieke warmtefrontbewolking zoals Cirrus en Cirrostratus terwijl we vooral tijdens de namiddag ook geregeld Altocumulusveldjes en wat Stratocumulus te zien kregen. Condensatiestrepen van vliegtuigen losten ook maar gedeeltelijk op. Het kwik maakte al een forse winst ondanks de westelijke tot noordwestelijke wind die op sommige momenten overigens behoorlijk pittig uit de hoek kwam en het effect van de droogte dus flink versterkte. We haalden maxima van 30,3 graden. Tijdens de avond bleef de warmte lang hangen en dreven er nog steeds met de regelmaat van de klok Altocumulus, Stratocumulus en Cirrusvelden voorbij. Net als alle andere wissels der luchtsoorten die we dit jaar al gekend hebben, kwam daar opnieuw geen actieve regenzone bij kijken en moesten we het dus met de eerdergenoemde wolkensoorten en een dagtotaal van 0,0 mm zien te redden. Na zonsondergang koelde het weer wat af maar het was niet meer de intense koelte die we gisterenavond en afgelopen nacht nog konden ervaren.
Woensdag, 2 augustus 2023
Tijdens de ochtend en een deel van de voormiddag kregen we met een warmtefront te maken, en dit zorgde voor een erg miezerig weertype met veel wind en regelmatig striemende motregen tussen de vlagen van gewone regen door. Dit alles gebeurde onder een gesloten dek van Stratus en Stratus fractus waar waarschijnlijk ook nog het nodige aan Nimbostratus boven hing. Het kille herfstweer ten spijt is het ook deze nacht erg zacht gebleven met minima van 15,3 graden. Maar overdag warmde het dus nauwelijks op door al die bewolking en regen. Tot we in de warme sector daarachter belandden althans. Eens het zover was, vloog het kwik ineens de hoogte in en in combinatie met de krachtige zon, diepblauwe luchten en hoge vochtigheid voelde het meteen broeierig warm aan. De felwitte, laaghangende plukjes Stratus fractus onder de diepblauwe hemel zorgden voor een prachtig uitzicht alsof we op enkele seconden tijd in een heel andere wereld zijn terecht gekomen. Hierbij viel ook op dat er soms nog motregen viel, ook al was er voor de rest maar nauwelijks bewolking te zien boven ons. Lang duurde dit verblijf in de warme sector niet met dit goed doorstroomde regime en een krachtige jetstreak boven onze hoofden. Dreigende wolkenluchten pakten zich al snel samen ten zuidwesten van ons en uit een mix van Cirrus densus, Cumulus congestus en Stratocumulus vielen er nu geregeld pittige buien. Af en toe kwam de zon er nog door maar de bewolking ging steeds meer overheersen en na een tijdje begon ook het broeierige karakter van dit weer te verdwijnen met het binnenstromen van koelere lucht. Het is daarvoor nog kunnen opwarmen tot 22,2 graden, en hoewel dat bijna tropisch aanvoelde is het pure armoede in vergelijking met de grote hitte die we tot half juli nog mochten verwelkomen. Met het binnenkomen van de koele lucht ging de wind tijdelijk wat liggen maar tijdens de avond wakkerde ze weer aan en in combinatie met buien en perioden van meer aanhoudende regen was het weer een en al herfst voor het gevoel. Na zonsondergang werd het ronduit stormachtig en beukten de gierende windvlagen weer met niets ontziend geweld tegen onze huizen en plantsoenen aan, welke op hun beurt tegen alle mogelijke objecten van de buren of henzelf aanbeukten. De neerslag werd ook weer steeds intenser en tegen middernacht hadden we alweer een dagtotaal van 14,4 mm verzameld.
Vrijdag, 2 augustus 2024
Het is lang geleden dat we nog eens met dit weersverschijnsel te maken kregen, maar vanochtend was het er dan. We zaten volop in de mist. Deze heeft zich kunnen vormen in een vochtige, windstille atmosfeer die tot 16,0 graden is afgekoeld. Naast mist heeft zich ook een flinke hoeveelheid dauw gevormd en dat zorgde voor erg mooie plaatjes met de miljoenen waterdruppeltjes die overal op zaten of aan hingen. Het licht werd tijdens de voormiddag snel intenser, en de mist werd dus zeer vlot opgeruimd. Maar toch werd het niet helemaal helder want daarboven zat nog een heel pakket aan laaghangende wolken waarvan een deel uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond. Voor opklaringen was er ook wat ruimte en daarbij zagen we een goudkleurige, nevelachtig aandoende lucht die een beetje aan de herfst deed denken maar daarbij ook veel sfeer uitstraalde. De zon kwam er zwakjes door en werd tijdens de uren daarop feller al dook ze wel geregeld weg achter die eerdergenoemde wolken. De meesten daarvan losten op en de Stratus flarden gingen over in wat rafelig aandoende, contrastloze stapelwolkjes die zich in een erg licht gekleurde blauwe hemel vertoonden. Het zag er allemaal uit als een rustige, stabiele nazomerdag in het vroege najaar (weliswaar met hoogzomerse maxima van 26,8 graden) , doch halverwege de namiddag kregen enkele van die stapelwolken ten zuiden van ons erg opvallende, scherp begrensde gekartelde randen. Ze bolden flink op en na verloop van tijd zagen we in deze wolken die zich in een rij hebben geschikt, ijskappen ontstaan. Boven ons ontstonden dan weer Altocumulus floccus velden en de stabiele looks van dit weertype waren dus meteen verdwenen. In Malderen bleef het echter droog en rustig met slechts een zwak zuidelijk tot zuidwestelijk briesje en de meeste mensen hadden wellicht niet eens door wat er gebeurde. Naast die buienwolken zagen we ook hoe de fletse lucht bruinachtig grijs werd in het zuidwesten en het contrast was heel zwak waardoor sommige buienwolken moeilijk te zien waren. Er was meestal alleen een donkere waas zichtbaar die de positie van deze buien verraadde, maar dan moest men natuurlijk wel weten dat het buien waren. Sommige stapelwolken waren wel goed zichtbaar, zo hingen er fel geelachtig gekleurde exemplaren ten noorden van ons. Na zonsondergang zagen we dan zo een dronkere waas vanuit het westen erg dicht naderen en daar waren tijdens de avond een paar bliksemflitsen in te zien. Het leek echter allemaal net ten zuiden van ons voorbij te trekken en uiteindelijk wisten we het hier nog nipt droog te houden, het dagtotaal bleef op 0,0 mm steken. De buien begonnen later in de avond op te lossen en we gingen een rustige maar ietwat klamme nacht in.