Dinsdag, 3 augustus 2004
Bij zonsopgang was het uitspansel bezaaid met een niet onaardig aantal schapenwolkjes (Altocumuli) waardoor meteen het vermoeden bevestigd werd dat deze dag een stuk onstabieler zou verlopen dan de voorbije dagen. De temperaturen schoten snel de hoogte in nadat het ochtendlijk minimum van 14,6 graden bereikt werd en uiteindelijk kwamen we in de late namiddag uit op een tropische 30,6 graden. De wind was eerder zwak met een piek van 16 km/h uit het noordwesten, en de zon kwam steeds meer op de voorgrond zodat het met momenten erg zwoel aanvoelde. Tegen de avond echter is de bewolking vanuit het zuiden beginnen toenemen en het ziet ernaar uit dat er op sommige plaatsen voor elektrisch spektakel zal gezorgd worden. Niettemin lijken extreme onweders er niet bij te zullen zitten daar de convergentielijn die ons dit alles aanbiedt enigszins begint te verzwakken, maar met onweer weet je nooit en heel lokaal kan de fanfare dus nog flink uit de hoek komen. Ook de komende dagen blijft er onweersdreiging, maar de fut gaat er steeds meer uit waardoor het donderdag misschien wel droog zal blijven. Op lange termijn lijkt de zomer stand te zullen houden met temperaturen steeds rond of boven 25 graden en af en toe wat lichte onstabiliteiten.
Woensdag, 3 augustus 2005
Aan de voorzijde van de regenzone die als koufront over België trok, konden we vanochtend nog genieten van brede opklaringen waarbij het met momenten zelfs nog volledig helder was. Doch er was geen ontkomen aan want vanuit het westen kwamen wolkenvelden opzetten die aanvankelijk uit Stratocumulus bestonden doch naar de middag toe ook vergezeld werden van dreigende stapelwolken en in de loop van de namiddag kregen we dan een aantal buien te verwerken. Erg veel leverde dit niet op want de actiefste buien trokken over Nederland waar zelfs onweer werd gemeld op verschillende plaatsen, te Malderen moesten we het doen met gewone regen, goed voor een dagtotaal van 0,2 mm. Al snel kwamen er tegen de avond weer opklaringen opzetten en op dit moment is er helemaal niets meer van de regenzone te merken, met voluit zon en slechts enkele wolkenveldjes die overblijven. Het werd weer vrij zacht met temperaturen die opliepen tot 23,8 graden al was de ochtend terug aan de frisse kant met 11,0 graden. Een tot 39 km/h aanspannende noordwestenwind was op sommige momenten een niet zo graag geziene gast, maar ondertussen is deze weer aan het verzwakken en zijn we weer in de running voor een paar mooiweersdagen alvorens we dit weekend gezelschap krijgen van noordzeebuien die met een koele noordwestelijke stroming het land zullen binnenvallen.
Donderdag, 3 augustus 2006
Slapen was de voorbije nacht niet meteen een eenvoudige opgave want een paar uur na middernacht daagden er een reeks buien op die zich kort voor hun aankomst te Malderen verenigden tot een erg pittig buiencomplex waar ook nog eens onweer op zat. Er volgden een paar nabije inslagen terwijl er op regenwater niet werd bezuinigd, doch na een klein uurtje vlaag daalden de rust weer neer over het weerstation. Toen het eerste daglicht het weersgebeuren zichtbaar(der) maakte, bleken er reeds brede opklaringen te zijn die werden onderbroken door stapelwolken en doorwoven waren door vezelachtige, hoge sluierwolken. De stapelwolken ontwikkelden zich fors en zorgden voor een lichte regenbui kort na de middag, maar de grootste zondvloed moest nog komen. Na het wegtrekken van de bui werd het hemelgewelf immers steeds meer gevuld met Cirrostratus en Altostratus en vanuit het noorden kwam een paar uur later de eerste regen binnenvallen welke aan een behoorlijke intensiteit naar beneden stroomde. De uren erop volgden perioden van matige of vrij zware regenval tot in de loop van de avond plots stortbuien binnenkwamen die met neerslagintensiteiten tot net geen 100 mm/h een deel van de tuin rondom het weerstation deden onderlopen. Het dagtotaal kwam hierbij uit op een indrukwekkende 37,0 mm en hoewel de stortbuien kort voor zonsondergang opeens in intensiteit afnamen bleef het nog een ganse avond doorregenen, afgewisseld met droge periodes die hooguit enkele minuten duurden. Er stak tevens een krachtige noordenwind op na de passage van de zwaarste buienlijn die met haar snelheden tot 33,8 km/h eveneens de show wist te stelen. Kleine opklaringen, afgewisseld met laaghangende wolkenflarden en de witte donswolkjes in de blauwe lucht erboven, dreven hierdoor aan duizelingwekkende snelheid voorbij waardoor het een genot was om dit visuele 'geweld' te aanschouwen. Er kwam ook wat zachtere lucht binnengedreven vanuit de Noordzee (oorspronkelijk uit Noorwegen waar het momenteel nog zomers warm is. Maar tropische toestanden werden het zeker niet bij temperaturen die zich tussen 13,5 en 21,7 graden ophielden.
Vrijdag, 3 augustus 2007
Op zijn minst was het een erg fraaie ochtend toen de hemel bedekt was met een uitgestrekte laag van duizenden netjes geordende Altocumulusdotjes, die even later bovendien nog eens beschenen werden langs onder door de opkomende zon. Dit leverde indrukwekkende rode kleureneffecten op, maar in het zuidwesten ging de Altocumulus over in een somberdere Altostratuslaag en zodra de zonnestralen de onderkant van deze wolkenlaag niet meer konden belichten, zag het er meteen een heel stuk somberder uit. Dit bleef vervolgens zo gedurende een paar uur, maar de voormiddag was nog maar halverwege toen er vanuit het westen weer opklaringen kwamen opzetten die de bewolking erg snel verdreven zodat het lichtbewolkt tot bijna helder werd. Het resultaat was dan ook een briljant weertype met zomerse allures waarbij de temperaturen weinig moeite hadden om op te lopen van 14,7 naar 25,7 graden. Gedreven door een zuidwestelijke stroming met snelheden tot 17,7 km/h kwamen er na de middag nog heel wat Altocumulusvelden binnendrijven die enige tijd gezelschap kregen van stapelbewolking, maar de lucht ertussen en erboven bleef mooi diepblauw terwijl de bewolking 's avonds weer afnam en uiteindelijk weer verdween. Deze droge dag werd vervolgens onder rustige omstandigheden afgesloten terwijl het na zonsondergang nog lang aangenaam warm bleef.
Zondag, 3 augustus 2008
Met Stratus fractus, Stratocumulus en Altostratus als voornaamste wolkensoorten, hadden we voor vandaag niet meteen uitzicht op hoogzomers weer. Wel was het opvallend zacht met temperaturen die niet beneden de 16,0 graden zakten terwijl er af en toe een waterig zonnetje door de wolken priemde. Tussendoor viel er regelmatig motregen en lichte regen terwijl er rond de middag een korte droge periode met wat meer opklaringen en zon volgde. Dit kon de temperatuur nog doen klimmen naar 22,7 graden. De extra warmte in combinatie met gunstige dynamiek in de atmosfeer (windshear en cyclonaliteit) zorgden snel voor onstabiliteit die merkbaar werd aan een reeks korte maar vrij pittige buitjes die zich in de loop van de namiddag aandienden. Ze werden afgewisseld met opklaringen, maar een matte laag van Altostratusbewolking zorgde ervoor dat we nooit meer dan een flauw waterzonnetje te zien kregen. Tijdens de avond kwamen er nog een paar van die buitjes op bezoek terwijl de Altostratusbewolking in het westen dreigender werd en er in het zuiden velden van Stratocumulus castellanus voorbij dreven. Na zonsondergang volgde uiteindelijk een periode van aanhoudende regen die tot lang na middernacht bleef verder duren. Hoewel de regen het ene moment intenser was dan het andere, was er niet echt sprake van een buiig karakter, maar de radar toont dat de zware buien, inclusief onweer, niet ver ten zuiden van ons voorbijtrokken. Tijdens de regen viel ook op dat de wind die voor de middag nog snelheden tot 32,2 km/h uit zuidwestelijke richtingen haalde, sterk afzwakte en uiteindelijk volledig ging liggen. In deze omstandigheden loopt het etmaal ten einde terwijl het neerslagtotaal tegen middernacht op een vrij indrukwekkende 9,2 mm is uitgekomen.
Maandag, 3 augustus 2009
Deze ochtend was er meteen eentje om in te kaderen dankzij de zilverwitte nevelslieten die zich over het serene landschap uitspreidden, en de artistiek vormgegeven Altocumulusvelden. Voeg daar nog eens een fraaie van het zuidoosten naar het noordwesten lopende band van Stratocumulus castellanus met oranje gekleurde Cirrusplukjes aan toe, en het sfeervolle plaatje was helemaal compleet. Enkel de minima bleven wat achter met 9,2 graden, waardoor het erg fris aanvoelde. Naar de middag toe werden er stapelwolkjes gevormd, maar een temperatuursinversie hield de boel onder controle zodat er geen buien konden gevormd worden. In de loop van de namiddag werden de hogere regionen van de atmosfeer ingekleurd door een melkachtige waas van Cirrostratusbewolking, terwijl er wat verspreide plukjes Cirrus te zien waren. Dit speelde zich af bij aangenaam zomerse maxima die 24,6 graden bereikten terwijl er een west- noordwestelijke wind stond die aanwakkerde tot 19,3km/h. Tijdens de avond verdwenen de stapelwolkjes en werd het zo goed als helder. Dit kon echter niet verhinderen dat er een vrij indrukwekkend gekleurde zonsondergang volgde, waarbij de hemel een paarsachtige gloed kreeg. We eindigden deze dag uiteindelijk met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 3 augustus 2010
De buiige schermutselingen van gisteren werden gevolgd door de inval van koelere luchtmassa's waardoor het vanochtend erg kil was bij minima van 11,8 graden. De combinatie van afkoeling en vocht was natuurlijk ideaal om mist te vormen waardoor we bij zonsopgang middenin een dikke erwtensoep waren terecht gekomen. De mist was een dertigtal meter dik en zorgde voor erg fraaie ochtendtaferelen in combinatie met de knaloranje gloed van de opgaande zon. Deze bracht de atmosfeer vervolgens in beroering waardoor de mist overging in laaghangende Stratus fractus bewolking die geleidelijk oploste. Hoger in de atmosfeer waren Cirruswolken te zien die zich vooral in het westen concentreerden, maar geen afbreuk deden aan het fraaie en zonnige weer dat ons tijdens de voormiddag te beurt viel. Af en toe dreef er ook wat Stratocumulus voorbij, waar de zon af en toe wel eens achter weg dook. Deze wolkenveldjes losten na een tijdje op en maakten plaats voor stapelwolken die zich vooral in het oosten en noordoosten van de Benelux goed konden ontwikkelen. Ze zorgden in Nederland zelfs voor een aantal buien, maar ook in Malderen was het op het einde van de namiddag prijs toen er een lijnvormig buiengebied ontstond dat vanuit het westen kwam opzetten. De zon en de aangename temperaturen tot 25,3 graden werden meteen weggevaagd en er volgde een periode van lichte tot matige regenval die goed was voor een neerslagtotaal van 1,0 mm. De buienlijn bracht ook wat rukwindjes met zich mee, maar met 29,0 km/h als maximumsnelheid uit west- zuidwestelijke richtingen bleek dit uiteindelijk nog mee te vallen. Na de buienpassage kregen we de zon nog even te zien in een melkachtig kleurende atmosfeer waarin vooral Stratocumulus en Cirrostratusbewolking hing. Deze zorgde voor een sfeervolle zonsondergang die gevolgd werd door een erg kille, vochtige en klam aanvoelende atmosfeer.
Woensdag, 3 augustus 2011
Zoals verwacht werd het een erg zwoele nacht en is het kwik vanochtend niet beneden 14,7 graden gezakt. Er hing veel bewolking die voornamelijk uit Altostratus, Stratocumulus castellanus en Cirrostratus bestond terwijl er reeds voor zonsopgang lichte regenbuitjes vielen. De bewolking nam vervolgens geleidelijk verder toe vanuit het zuiden en de voormiddag was nog niet eens halverwege of het regende flink door uit een egaal en donker Nimbostratus wolkendek. Van de zomerse sfeer van gisteren en eergisteren bleef niets meer over, en de neerslag hield aan tot in de late namiddag. De warmte mochten we gelukkig houden, en het voelde door het vocht zelfs tropisch aan. Wind stond er ook maar nauwelijks, met niet meer dan 12,9 km/h uit zuid- zuidwestelijke richting. Omstreeks 17H30 kwam de zon er weer door en konden we alsnog genieten van een warme zomeravond waarin het kwik steeg naar 23,1 graden bij de eerste opklaring die voorbijkwam. We kregen een afwisseling van melkachtige Cirrostratusluchten en stapelwolken te zien waarbij deze laatsten opvallend laag hingen en vooral in noordelijke richting flinke afmetingen kregen. Dit had uiteraard te maken met de lagedrukkern die op dat moment boven Nederland hing en er voor buien met plaatselijk onweer zorgde. Hier hoefden we in Malderen echter niet van wakker te liggen, want het ding trok weg naar het noordoosten zodat we zorgeloos konden genieten van een erg zwoele zomeravond en -nacht. De regenzone overdag heeft het neerslagtotaal laten uitkomen op 3,6 mm.
Vrijdag, 3 augustus 2012
Het was tamelijk zacht met minima van 14,4 graden en er hingen brede opklaringen. De diepblauwe lucht was opgesmukt met Altocumulus floccus en Stratocumulusveldjes die zich uitbreidden en tot een zwaarbewolkt weertype leidden. Gelukkig maar tijdelijk want het klaarde terug op en de zon kreeg ruime kansen om ons te verwarmen. De aangevoerde lucht was echter vochtig en er ontstonden al snel stapelwolken die steeds verder opbolden en plaatselijk tot nieuwe buien uitgroeiden. De wind trok flink aan en haalde snelheden tot 29,0 km/h uit het west- zuidwesten terwijl de temperatuur tot 25,4 graden steeg. De buien pakten het actiefst uit in Nederland, en dat was 's avonds goed te zien aan de waterstand in de pluviometer die 0,4 mm bedroeg toen de rust weerkeerde en de buiigheid eruit ging. De wind ging liggen terwijl de resterende bewolking uit Stratocumulus, Cumulus en Cumulus fractus bestond. De afkoeling verliep erg langzaam wat erop lijkt te wijzen dat we in zachtere luchtmassa's terecht komen.
Zaterdag, 3 augustus 2013
Na een aangenaam koele nacht ontwaakten we vanochtend weer onder een heldere, diepblauwe hemel. Nu ging het om polaire lucht al zijn de minima toch niet beneden de 19,6 graden gezakt. De aangevoerde lucht was een stuk vochtiger (zeelucht) en het duurde dan ook niet lang voordat er stapelwolkjes werden gevormd. Deze werden snel talrijker en een deel ging zich tot Stratocumulus uitspreiden. De zon kreeg het dus zwaar te verduren, al bleven er nog voldoende opklaringen over. Na de middag werd de lucht wat melkachtiger en de stapelwolken kleiner waardoor de zon zich meer kon laten gelden. De temperaturen wisten nog te klimmen naar een aangename 25,9 graden al moesten we wel met een vlagerige westenwind rekening houden. Tijdens de avond bleef er uiteindelijk sluierbewolking over die voor een mooie zonsondergang zorgde. Het ging al snel koel aanvoelen, maar veel reden tot klagen hadden we niet daar de temperaturen nog steeds rond 20 graden bleven schommelen. We konden opnieuw afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 3 augustus 2014
Afgelopen nacht is er heldere maar onstabiele zeelucht over ons land uitgestroomd, wat vanochtend leidde tot een bedrieglijk veelbelovende diepblauwe hemel. Er was nergens bewolking te zien en het was ook niet koud bij minima van ... graden. Na verloop van tijd begon dan vanuit het zuidwesten de eerste bewolking te naderen van een buienlijn waarvan het actiefste deel boven Frankrijk lag. Verder landinwaarts werden stapelwolken gevormd en kort na de middag doemde in het zuidwesten dan de eerste onweersbui op die gekenmerkt werd door een ver naar het noorden uitgesmeerd aambeeld en een actieve kern die op hetzelfde moment nog een heel eind ten zuidwesten van ons zat. Het onweer werd door enkele rommels aangekondigd maar trok uiteindelijk net ten zuidoosten van ons voorbij zodat het slechts bij een paar verdwaalde regendruppels bleef. Maar geen nood voor de onweersliefhebbers in Malderen, want in het zuidwesten verscheen al snel een nieuw exemplaar dat massaal Cirrus densus bewolking genereerde en ook ten zuiden van ons ontstond een losse onweerscel. Dit onweer leek uiteindelijk ten westen van ons te zullen blijven maar op een of andere manier slaagde de bui er toch in om ten oosten van ons voorbij te trekken met net als haar voorganger een aantal niet meetbare regendruppels. Vanuit het westen klaarde het weer op maar vervolgens dreef er veel Stratus fractus bewolking binnen waaruit zich later weer flinke stapelwolken gingen ontwikkelen. Dit bleef echter zonder gevolgen zodat we de dag in droge en koele omstandigheden konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 3 augustus 2015
Het was afgelopen nacht zwoel bij minima van 13,7 graden, en een brandende zon maakte al snel haar opwachting in een diepblauwe hemel. Deze werd met wat Cirrusplukjes en Altocumulusveldjes getooid, die echter nauwelijks invloed hadden op het branden van de zon. Naarmate de uren verstreken verscheen er in het zuidwesten en westen meet Cirrus bewolking, terwijl de Altocumulusbankjes min of meer een constante bleven. Meestal ging het om floccus en castellanus varianten die een zekere onstabiliteit lieten vermoeden. En dat was inderdaad niet onjuist want vanuit het westen naderde een koufront dat vandaag nog komaf zou maken met de nog maar net op gang gekomen warmte opstoot. Voor het zover was, konden we echter genieten van tropische toestanden waarbij we maxima van 33,2 graden tijdens de namiddag onder begeleiding van een zwakke zuidelijke tot zuidwestelijke bries. Omstreeks 20H draaide de wind echter abrupt naar het noorden en wakkerde daarbij aan. Aanvankelijk voelde ze nog zeer warm aan, maar na een twintigtal minuten begon de kou ons te bereiken en konden de eerste blouses en T-shirts weer tevoorschijn worden getoverd. Vanuit het westen dreef ondertussen steeds meer Cirrus en Cirrostratus binnen die na een tijdje ook overging in Altostratus. In het zuidwesten verschenen bij zonsondergang ook Altocumulus castellanus velden die een grotere omvang hadden dan de castellanus bewolking die we overdag al zagen. Deze wolkenplukken waren ook dikker en meer aaneengesloten waardoor het er in die richting somber en dreigend begon uit te zien. Tot buien kwam het echter nog niet, en de vlagerige noordenwind ging ook weer liggen waardoor we later op de avond toch weer wat konden genieten van de zomerwarmte tijdens het optekenen van het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 3 augustus 2016
De motregen is tijdens de nacht weer overgegaan in gewone regen die soms best intens was. Ze werd dan ook aangezwengeld door een naderend koufront dat de atmosfeer flink onstabiel maakte (maar niet genoeg voor de onweersliefhebbers). Voorlopig zaten we nog in de zachte lucht aan de voorzijde waarin het niet kouder dan 17,9 graden is geworden. Tijdens de voormiddag kwam het tijdelijk tot erg felle stortregens (in Brussel althans) waarna de druppeldans aan een wat gematigder tempo verder ging onder begeleiding van een goed voelbare zuidwestenwind. Op het einde van de namiddag ging de neerslag over in motregen en zagen we de Nimbostratus bewolking overgaan in Altostratus waar Stratus fractus onder dreef. Deze bescheiden weersverbetering was echter niet genoeg om iets aan de beroerde maxima van 19,9 graden te doen. En ze was ook maar van korte duur want tegen de avond werden we alweer overspoeld door intense regenvlagen die nu meer een buiig karakter kregen. Tussendoor waren er telkens korte droge perioden van een tiental minuten. Omstreeks 19H30 was het dan zover en maakte het koufront zelf haar opwachting met stortbuien die een nog zwaarder kaliber hadden dan degenen die we al achter de kiezen hadden. Plaatselijk zat er ook onweer op, maar niet in Malderen. De stortregen hield een kwartiertje aan waarna het dan opklaarde vanuit het noordwesten. De zuidwestenwind draaide naar westelijke richtingen en op een verdwaald, achtergebleven regenbuitje na bleef het nu droog zodat het neerslagtotaal van 8,8 mm definitief een feit werd. Nu was het vooral genieten van prachtige wolkenlandschappen die uit oranje oplichtende Cumulonimbi in het zuidoosten, Cumulus congestus en Stratus fractus bestonden. Al moesten we daar toch al tamelijk stoere binken voor zijn want de wind wakkerde flink aan en het voelde nu ronduit kil aan. Tijdens de rest van de avond en het begin van de nacht werd dit er niet veel beter op.
Donderdag, 3 augustus 2017
Tijdens het tweede deel van de nacht is het na een droge periode weer gaan regenen, maar nog steeds stelde dit amper wat voor. Tegen de ochtend waren we in de zone achter het koufront terecht gekomen en zagen we meer opklaringen verschijnen vanuit het zuidwesten. Maar er waren talloze buien aanwezig in de erg onstabiele en vochtige atmosfeer. Pas tegen de middag werd het droger en zonniger vanuit het westen en konden we genieten van vriendelijke zomerluchten die diepblauw kleurden met Cumulus mediocris wolken erin. De wind was echter zeer onvriendelijk en het leek opnieuw alsof we in een echte herfststorm waren terecht gekomen met bijzonder krachtige rukwinden voor de tijd van het jaar en dus de nodige overlast en schade. Ondanks de ruige weersomstandigheden was het echter opvallend zacht met maxima van 24,9 graden tijdens de namiddag. Tegen het einde van de namiddag nam de thermiek weer af waardoor de Cumuluswolken het lieten afweten en we enkel nog Stratocumulusvelden konden zien die gezelschap kregen van Cirrus en Cirrostratus bewolking. Na verloop van tijd ontstonden daar ook fraaie floccus en castellanus structuren tussen en er was hier en daar zelfs een pluk virga onder te zien. Het samenspel van deze wolken zorgde voor een bijzonder fraai en fotogeniek uitzicht, zeker toen alles in oranje kleurentinten werd gehuld bij zonsondergang terwijl de lucht in de opklaringen nog steeds een diepblauwe kleur had. De brutale zuidwestenwind ging ondertussen weer grotendeels liggen waardoor de omgeving weer een en al rust uitstraalde. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 6,6 mm, grotendeels te wijten aan de buien tijdens de voormiddag.
Vrijdag, 3 augustus 2018
De zon kwam te midden van warme kleurentinten in een heldere hemel op waarbij we minima van 18,3 graden optekenden. Het warmde echter snel op waardoor er van de ochtendlijke koelte spoedig niet veel meer overbleef. Tijdens de voormiddag was het zo goed als helder op een sluierwolkje na en tijdens de namiddag werd er hooguit een stapelwolkje gevormd. Het kwik liep op tot 32,9 graden ondanks de noordwestelijke stroming die echter wel zwak was. Tijdens de avond bleef de warmte opnieuw lang hangen waardoor we weer een zwoele plaknacht ingingen na het neerslagtotaal van 0,0 mm te hebben opgetekend.
Zaterdag, 3 augustus 2019
Van de buien is er na een klein schampschotje kort na middernacht helemaal niets meer te zien en we gingen dus weer droog van start met zachte minima van 15,7 graden. De bewolking bestond uit Stratocumulus waar later Cumulus onder ontstond. Een temperatuursinversie zorgde ervoor dat deze stapelwolken het Stratocumulusdek gingen bijvoederen waardoor het niet bepaald zonnig werd. Een westelijk briesje voerde vochtige zeelucht aan al zagen we daar niet meteen iets van terug in de 0,0 mm aanwijzende pluviometer. Op de thermometer was dan weer meer effect te zien met die bescheiden(ere) 23,9 graden. Tegen de avond begon de bewolking op te lossen maar een naderend koufront zorgde ervoor dat er in het westen Cirrostratus en Altostratus begon binnen te drijven.
Maandag, 3 augustus 2020
Tijdens de nacht is de bewolking weer toegenomen. Niet alleen de sluierbewolking die gisteren reeds te zien was maar ook Stratus fractus en Cumulus. Dit bij minima van 11,0 graden. In het westen ontstond echter een forse buienlijn die langzaam maar zeker verder ontwikkelde en in activiteit toenam. Het leek wel alsof de planten in Londerzeel hun armen uitspreidden om de aankomende buienlijn met veel emoties te ontvangen, maar het ging allemaal tergend langzaam. De laaghangende Stratusbewolking werd door de toenemende onstabiliteit opgelost en we kregen nu klassieke onweersverklikkers te zien zoals Altocumulus floccus en castellanus. Deze hingen onder Cirrostratus en Altostratus bewolking al was deze nogal onregelmatig gevormd met hier en daar nog diepblauwe stukken ertussen. De westenwind was zwak en het voelde wat broeierig aan bij temperaturen die naar 25,1 graden stegen. Pas halverwege de namiddag ging het er dreigend uitzien maar ook dan bleef het droog en zagen we enkel de zon verdwijnen achter flinke Cirrus densus wolken, Cumulus, Stratocumulus en Altocumulus. Uiteindelijk begon het dan toch nog te druppelen uit deze dikke wolkenmassa maar daarmee was alles gezegd en gevallen want het werd weer droog. Toen het in het westen opklaarde wisten we meteen hoe laat het was, terwijl de planten op halfzeven stonden met hun bladeren en takken. Er volgde een rustige, koele en windstille avond waarin de wegtrekkende bewolking in combinatie met het warme avondlicht voor wat extra sfeer zorgde. Het neerslagtotaal was gemakkelijk te raden met 0,0 mm.
Dinsdag, 3 augustus 2021
Het was halfbewolkt met Stratocumulusvelden en Stratus fractus waarbij de zon meteen ruime kansen kreeg om de ochtendkoelte van 13,0 graden te verdrijven. Van de regenzone die tijdens de nacht is gepasseerd was niets meer te merken buiten een neerslagtotaal van 3,2 mm want de omgeving zou er sowieso nat bij gelegen hebben door de ochtenddauw. Zodra haar stralen wat intenser werden, begonnen zich Cumuluswolken te ontwikkelen tussen de reeds aanwezige wolken en het geheel oogde luchtig en zomers. Er stond een zwak zuidwestelijk briesje en het was aangenaam toeven in de buitenlucht. De stapelwolken groeiden snel uit en het leek alsof er onweer zou van komen maar op een gegeven moment leek de boel zich te stabiliseren en bleef het gewoon bij mooiweerswolkjes. Waar de lucht in de opklaringen ten noordoosten van ons mooi blauw bleef, begon alles in het zuidwesten melkachtig te kleuren en ook de zonnestralen die langs de wolken schenen werden zichtbaar als strepen (jacobsladders) terwijl er een okerkleurige gloed was te zien in het doorvallende licht. Soms zagen de wolken in deze zone er dreigend uit en mogelijk is het hier en daar wel tot buien gekomen al bleef het in Malderen droog. De contrasten werden steeds zwakker en het werd een erg nevelige soep boven ons maar door het bijna ontbreken van enige wind voelden de maxima van 24,3 graden toch zomers aan. Tijdens de avond begon de bewolking langzaam maar zeker weer iets af te nemen waarbij ze plaats maakte voor Stratocumulusvelden al bleef het ook dan nog voor minstens 6/8 betrokken. Het koelde daardoor slechts langzaam af.
Woensdag, 3 augustus 2022
De warmte opstoot zou vandaag haar hoogtepunt bereiken maar voor het zover was konden we nog even herademen in een koele (of niet al te zwoele) nacht met minima van 18,3 graden onder een heldere blauwe hemel. De eerste uren van de voormiddag verliepen in heldere omstandigheden en het kwik ging snel de hoogte in onder begeleiding van een zwak zuidwestelijk briesje. De eerste tekenen van het begin van het einde van deze warmte opstoot waren ondertussen wel al zichtbaar als condensatiestrepen van vliegtuigen die niet meer oplosten. Na de middag verschenen er meer tekenen in de vorm van Cirrus plukken (uncinus en floccus) die vanuit het westen binnendreven. Al deze verschijnselen hadden echter nauwelijks of geen invloed op de brandende zon en het bleef dus aan een rakettempo verder opwarmen. Doch plots verschenen er overal Cumuluswolken en hiertegen moest de zon dan toch nog de duimen leggen. Sommige van deze stapelwolken waren erg groot maar verdere gevolgen bleven hier uit. Sterker nog, zelfs met al die schaduw konden we nog maxima van 33,4 graden binnenhalen. Zonder de bewolking hadden we wellicht weer op grote schaal 35 plussers kunnen optekenen. Tijdens de avond begonnen de stapelwolken weer op te lossen maar dreef er op grote schaal Cirrostratus en Altostratus binnen met later ook Altocumulusvelden. Dit zijn opnieuw voorboden van een koelere episode die eraan zit te komen. Maar het zou nog een hele tijd duren eer we daarin effectief kunnen herademen want op de wissel der luchtsoorten zit nog de nodige bewolking en vocht die ondermeer deze nacht en morgen voor zwoele plaktoestanden zullen zorgen. En over verkoelende regenbuien hoeven we ons ook geen illusies te maken als we de magere neerslagsignalen in de weermodellen erbij nemen. In elk geval zijn veel planten vandaag wel al een illusie geworden met het dagtotaal van 0,0 mm in combinatie met de schroeiende zon, droge lucht en de hoge temperaturen.
Donderdag, 3 augustus 2023
Tijdens de nacht en ochtend kwam het opnieuw tot felle regenvlagen al lijkt de wind weer een versnelling lager te hebben geschakeld. De neerslag had een buiig karakter en de wolkenluchten waren ook erg chaotisch bij het aanbreken van de dag met soms inktzwarte kleuren en dan weer lichtgrijze tinten. Het bleef echter volledig betrokken en daardoor koelde het ook niet verder af dan tot 13,0 graden. Overdag werd steeds meer duidelijk dat we met Cumuliforme bewolking te maken hadden en deze spreidde zich grotendeels uit tot Stratocumulus. Dit zorgde nog steeds voor een somber weertype en zeker tijdens de namiddag ging het weer meer en meer regenen uit buien die zich hiertussen wisten te ontwikkelen. Buien die het kennelijk ook zonder instraling van de zon of warmte konden doen want met maxima van 18,7 graden zou je niet meteen zeggen dat er veel energie voorhanden was. Tijdens de avond werd het weer wat rustiger al kregen we ook dan nog met perioden van lichte regen of motregen te maken. Het neerslagtotaal mocht er weer zijn met 11,4 mm.
Zaterdag, 3 augustus 2024
Het luchtruim is tijdens het tweede deel van de nacht vol gelopen met laaghangende Stratus bewolking. Een erg strakke west- zuidwestelijke wind zorgde er echter voor dat er geen mist of dauw ontstond. De minima zijn bij dit alles uitgekomen op 16,4 graden. Aanvankelijk was het wolkendek min of meer gesloten en deed het wat chaotisch aan (het was geen egale bewolking) maar tijdens de uren daarop begonnen er al snel gaten in te vallen. Ze ging over in Cumulusachtige Stratus fractus terwijl er in de hogere luchtlagen wat Cirrostratus en Stratocumulus te zien was. De stapelwolken schikten zich in banden die van west naar oost liepen maar begonnen zich ook deels uit te spreiden tot Stratocumulus waardoor het steeds grijzer werd. Tijdens de namiddag begon er ook Altostratus binnen te drijven waardoor het in de spaarzame opklaringen ook grijs werd met een waterzonnetje. De bewolking kwam nu in golven opzetten waarbij het soms donker en dreigend was en dan weer lichter met hoofdzakelijk die Altostratus bewolking. Tegen het einde van de namiddag klaarde het bij verrassing echter plots weer uit en zagen we een blauwe lucht met stapelwolken en Stratocumulusvelden. Die lucht maakte een beetje een nevelige indruk maar de zon kon er toch weer een vleugje zomersfeer in pompen bij temperaturen die verder stegen naar 23,7 graden. Vanuit het westen dreef er echter plots weer Altostratus en Stratus bewolking binnen waardoor het vrij snel weer somber en kil werd. Er stond bovendien nog steeds een vrij strakke westelijke wind die dat gevoel er niet op verbeterde. Later op de avond begon het lichtjes te regenen en motregenen met tussenpozen. Er veel stelde dit eerst niet voor maar na een tijdje bereikte een erg actieve buiencluster ons, welke al een tijdje op de radar te zien was. Het water begon nu plots met bakken naar beneden te komen en dit vulde het dagtotaal alsnog aan tot 1,6 mm.