Vrijdag, 20 augustus 2004
Bij aanvang van de daglichtperiode zag het er erg somber uit met aanhoudende regen en dikke wolkenmassa's. In de loop van de voormiddag werd echter duidelijk dat het om buien ging, waartussen ook opklaringen zaten. Zo kregen we dan een wisselend bewolkte dag met regelmatig zonnige perioden gepresenteerd, doch in de namiddag kwamen de buien alweer opzetten wat met momenten toch wel indrukwekkende wolkenlandschappen opleverde. Te Malderen stelde het allemaal niet veel voor en viel de meeste neerslag in de voormiddag met een dagtotaal van 8,0 mm als gevolg. Naar de avond toe zijn de opklaringen almaar breder geworden. Bij dit alles is de temperatuur kunnen oplopen van 14,3°C naar 22,3°C terwijl de wind nog 40,3 km/h haalde, voornamelijk uit zuidwestelijke richtingen.
Zaterdag, 20 augustus 2005
Het was afgelopen nacht letterlijk alle hens aan dek toen een actieve regenzone maarliefst 15,4 mm neerslag boven het Malderse deponeerde. Samen met de neerslag van gisteren was dit goed voor een etmaalsom van 26,8 mm, oftewel bijna een half maandtotaal. Tegen de ochtend was de regenzone echter al lang weggetrokken langs het oosten en kwam de "hinder" vooral uit een somber grijs wolkendek dat gedurende de ganse voormiddag de Malderse hemel bedekte. Het hoogtepunt vond rond 2H 's morgens plaats toen een reeks buien, verbonden aan een koudeput de intensiteit deden oplopen naar ruim 85 mm/h, ten zuiden van Brussel gaven deze zelfs onweer al bleef het te Malderen bij gewone regen. Geleidelijk kwamen er rond en na de middag opklaringen binnendrijven waardoor het weersbeeld er vriendelijker begon uit te zien en de temperaturen liepen hierbij op van 14,7 tot 21,2 graden. Er stond wel betrekkelijk veel wind uit het gure west - noord westen. De snelheden liepen hierbij op tot 26 km/h. De opklaringen waren echter niet blijvend want in de loop van de avond kwam uit die hoeg opnieuw laaghangende Stratusbewolking binnendrijven waardoor we deze dag weer erg somber en herfstachtig moesten afsluiten.
Zondag, 20 augustus 2006
De zomerse atmosfeer waarin we gisteren heel wat onweer mochten ontvangen, had vandaag plaats gemaakt voor een meer gematigde variant waarbij de wind verder door ruimde naar het zuidwesten, aanwakkerde tot niet minder dan 40,2 km/h en vooral veel bewolking het land overspoelde. Hier zaten ook een aantal buien in verscholen, maar de afdeling 'onweer en spektakel' werd nu verhuisd naar het midden van Nederland waar ze vandaag weer flinke elektriciteitsrekeningen kregen voorgeschoteld. Te Malderen trokken de meeste buien voorlangs maar een enkele uitloper ervan wist toch nog het neerslagtotaal op te krikken naar een net meetbare 0,2 mm. Later in de namiddag werden de opklaringen breder maar het bleef wel gevoelig frisser dan gisteren en het kwik kon dan ook niet hoger dan 14,9 tot 21,1 graden te krabbelen. Tijdens de avonduurtjes ging de resterende bewolking geleidelijk over in Stratocumulusvelden die er overigens nog een mooi plaatje wisten van te maken in het zachte licht van de ondergaande zon.
Maandag, 20 augustus 2007
Wie moeite deed om extra vroeg op te staan, mocht als beloning nog wat leuke opklaringen meepikken die zich rond zonsopgang voordeden. De bewolking sloot zich daarna als een graf boven onze hoofden terwijl er vanuit Franrijk een buiengebied kwam binnen gedenderd. De buien waren echter zwaar geclusterd waardoor het geheel tot een regenzone was verworden en we af te rekenen kregen met somber herfstweer van het zuiverste soort. Het bleef tot een heel eind in de namiddag betrokken al leek de meeste regen reeds voor de middag achter de rug te zijn. Maar ook na de middag viel er nog regelmatig motregen die bij een naar noordwest geruimde wind (26 km/h) al evenmin voor een hoogzomerse sfeer zorgde. We haalden geen twintig graden meer: na het bereiken van de zachte ochtendminima van 15,2 graden klauterde het kwik slechts met grote moeite naar boven om uiteindelijk op 19,2 graden te stranden. De late namiddag verliep gelukkig een stuk vriendelijker met nieuwe opklaringen, wat zon en terug fraaie stapelwolken die tussendoor nog wat buitjes voortbrachten, maar in Malderen niet veel meer toevoegden aan het neerslagtotaal dat uitkwam op 5,2 mm. Na zonsondergang keerde de rust definitief weer...voor vandaag toch.
Woensdag, 20 augustus 2008
Veel laaghangende bewolking die voornamelijk uit Stratocumulus en Stratus fractus bestond bij minima van 14,7 graden, was hetgene waarmee we het moesten doen om deze dag aan te vatten. Hier en daar was de laaghangende bewolking erg donker en dreigend, door de aanwezigheid van buienwolken erboven en erachter, maar er waren ook een aantal kleine opklaringen aanwezig. Hierlangs konden we terug bloedrode schemeringskleuren ontwaren, maar het was veel beperkter dan gisteren terwijl het vooral okergele kleurentinten waren die de schemeringskleuren bepaalden boven het sombere wolkendek. Op een kennismaking met de eerdergenoemde buienwolken hoefden we niet lang te wachten, want de atmosfeer werd er alleen maar onstabieler op naarmate de voormiddag verstreek. Zowel te Brussel als te Malderen kwam het water regelmatig met een flinke intensiteit naar beneden. Tussen de buien door was er nauwelijks ruimte voor opklaringen doordat alles netjes werd afgedekt met Stratus en Stratus fractusbewolking. Pas na de middag werd er overgeschakeld op de mooiweerswolkjes die een stuk minder hebberig met het luchtruim omsprongen dan hun voorgangers vanmorgen terwijl er ook wat Cirrus en Cirrostratusbewolking voorbijdreef. Sommige wolkjes groeiden wat verder uit en spreidden zich uit tot Stratocumulusveldjes, maar dit was steeds op beperkte schaal zodat de opklaringen er steeds breder op werden en we de zon vaker te zien kregen. Op deze manier konden we toch nog maxima van 21,6 graden halen terwijl de wind weer vrij krachtig was met snelheden tot 30,6 km/h uit het zuidwesten. Tegen de avond was het op de vederwolkjes na bijna helder maar in het zuidwesten kwamen kort voor zonsondergang plots nieuwe Stratocumulusvelden tevoorschijn die zich in een langgerekte band boven de horizon aandienden. Ze breidden zich snel uit maar gelukkig bestonden ze uit losse compartimentjes die zo ver uit elkaar zaten dat ze vergelijkbaar waren met mooiweerswolkjes qua bezetting van het luchtruim. Er was nog veel blauwe lucht tussen te zien, en ook later op de avond en nacht was dit het geval ondanks de aanvoer van steeds nieuwe Stratocumulusvelden. De buien die we voor en rond de middag over de vloer kregen, bleken uiteindelijk het volledige neerslagtotaal van deze dag (0,8 mm) te hebben geleverd.
Donderdag, 20 augustus 2009
Met temperaturen die vanochtend niet beneden de 21,9 graden uitkwamen, kon Malderen de vergelijking met een aantal landen op de evenaar prima doorstaan. Het voelde niet zacht aan maar ronduit warm, al was de lucht erg droog wat alles een (klein) beetje draaglijker maakte. Er was echter Stratocumulus castellanus en Cumulus congestus te zien, de eerste voorboden van het koufront dat ons vanavond 5000 kilometer naar het noorden zou teleporteren. Voor het zover was kon de zon echter meedogenloos toeslaan terwijl de bewolking weer afnam en plaats maakte voor Cirrostratus vanuit het westen. Hier en daar was nog wat Stratocumulus of Altocumulus castellanus te zien, welke zich vooral onder de Cirrostratusband leek te concentreren. Maar het kwik leek zich van dit alles weinig aan te trekken, en bleef vrolijk verder stijgen tot we halverwege de namiddag op een zinderende 34,5 graden uitkwamen. De koelte was daarentegen niet veraf, want de convergentielijn met de frisse zeelucht erachter had omstreeks 14H reeds de kust bereikt en begon vervolgens aan haar gestage opmars door België. Ze bevond zich om 16H05 pal tussen Brussel en Mechelen, waardoor de dagelijkse treinrit tussen deze steden een kennismaking met beide luchtsoorten opleverde. Het ging dus van drukkende hitte bij een met Stratus Fractus overtrekkende hemel te Brussel naar een heerlijk koele bries bij in Cumulus congestus overgaande bewolking te Mechelen. Opvallend was dat de lucht bij deze overgang een beetje melkachtig kleurde en het tijdelijk nevelig werd ondanks de plotseling tot 38,6 km/h aanwakkerende wind die van het zuiden naar het westen draaide. Een ander nogal bizar verschijnsel is dat het ongeveer een uurtje na het inzetten van de afkoeling pas begon te onweren, wat werd voorafgegaan door een afzonderlijk regenbuitje dat wat verdwaalde druppels opleverde die uit de lichtblauwe lucht leken te vallen. Het onweer ontstond in een mum van tijd uit het niets, en was een half uurtje voor het arriveren te Malderen niet meer dan een ordinaire regenbui. Niettemin kregen we in Malderen een indrukwekkende bliksemshow te zien waarbij sommige ontladingen vlakbij insloegen. Qua neerslag stelde het dan weer een stuk minder voor, want de actiefste kernen misten ons langs het zuidoosten. Helemaal op het einde van het onweer konden we met een aantal korte maar pittige buitjes nog 0,4 mm bij elkaar scharrelen. Wat tijdens de avond volgde waren nog een aantal indrukwekkende Altocumulus floccus en castellanus velden alvorens de bewolking overging in een meer egale Altostratuslaag. Deze hoefde echter niet saai te zijn want ze werd bij zonsondergang langs onder beschenen zodat er een knaloranje gloed ontstond die voor een surrealistisch uitzicht zorgde. Na zonsondergang koelde het verder af onder een wisselend bewolkte hemel, zodat we tegen middernacht pas de dagminima van 18,4 graden konden optekenen.
Vrijdag, 20 augustus 2010
Bij zonsopgang was er nauwelijks bewolking te zien op enkele kleine Stratocumulus lenticularis partijtjes na. De brede opklaringen werkten de nachtelijke afkoeling in de hand maar het subtropische luchttransport dat stilaan op gang komt, kon voldoende tegengas geven om lagere minima dan 14,7 graden te voorkomen. Het grootste deel van de voormiddag verliep in gelijkaardige omstandigheden, al leek er meer Stratocumulusbewolking te zijn in het westen. Op de satellietbeelden waren zelfs aaneengesloten wolkenvelden in die richting te zien en ook ten noorden van ons bevond zich kennelijk bewolking. Deze hoorde bij het warmtefront en zorgde vooral in Nederland voor een niet al te zomers weersbeeld. Toen het bijna middag was werden er ook Cumuluswolkjes aan het weersgebeuren toegevoegd, maar veel stelden die niet voor. De wat omvangrijker en talrijker geworden Stratocumulusveldjes en de tot 30,6 km/h aanwakkerende west- zuidwestenwind waren al evenmin een bedreiging voor het zomergevoel. Op het einde van de namiddag maakten de stapelwolkjes plaats voor wat sluierbewolking terwijl het kwik op een aangenaam zomerse 29,1 graden is uitgekomen. De sluierwolkjes zorgden voor een sfeervol oranje kleurenpalet later op de avond terwijl het erg zacht tot zwoel bleef. Met 0,0 mm als dagtotaal konden we weer een neerslagvrije dag bijschrijven.
Zaterdag, 20 augustus 2011
We kwamen geleidelijk opnieuw in tropische luchtmassa's terecht waardoor het zonnig en vooral na de middag erg warm werd. Voor het zover was moesten we wel nog een koele ochtend trotseren bij minima van 12,1 graden. Er werd op een paar kleine Cumulusjes na opvallend weinig lage bewolking gevormd wat op droge en stabiele lucht wees, en de zon kreeg dan ook extra kansen om het kwik op te stuwen naar 27,4 graden tijdens de namiddag. Er stak een droge west- zuidwestenwind op met snelheden tot 17,7 km/h terwijl er in het noorden tijdelijk aambeeldvormige wolkenstructuren te zien waren. Daarna verschenen er in het zuiden vezelachtige wolken die bij een warmtefront hoorden, al was de warme lucht duidelijk reeds bij ons gezien het zwoele karakter van de avond. Op het einde van de dag stond de pluviometer nog steeds op 0.
Maandag, 20 augustus 2012
Aan de achterzijde van een convergentielijn is er afgelopen nacht wat koelere lucht binnengestroomd, al was het nog steeds zwoel bij 18,4 graden. De aangevoerde lucht was onstabiel en uit de verspreide Stratocumulus castellanusvelden ontwikkelden zich in de loop van de voormiddag een aantal buien die de weg naar Malderen wisten te vinden. Deze buien waren kort maar hevig en voor zover bekend onweersvrij. Tussendoor scheen de zon en door het verdampende vocht voelde het broeierig aan ondanks de veel lagere maxima van 27,5 graden. De wind draaide naar het west- zuidwesten en haalde snelheden tot 16,1 km/h al waren er ook veel drukkende perioden van windstilte overdag. De laatste bui wist ons omstreeks 16H30 te bereiken waarna het droog bleef ondanks de dreigende wolkenmassa's tussendoor. Deze bestonden uit laaghangende Cumulus en Stratus fractus die in het tegenlicht een erg onheilspellend (heilspellend voor de planten) uitzicht hadden. De atmosfeer maakte ook een nevelige indruk met fletse kleuren. Tijdens de avond was de afkoeling meer uitgesproken en was het voor velen heerlijk toeven en herademen. Het neerslagtotaal was door de talloze buien opgelopen tot 0,8 mm.
Dinsdag, 20 augustus 2013
Tijdens de vroege en koele (12,7 graden) ochtend was het volledige luchtruim bedekt met flinke Stratocumulusvelden waartussen hier en daar Castellanus zichtbaar was die op onstabiele luchtmassa's leek te wijzen. Maar deze onstabiliteit bleek slechts heel oppervlakkig te zijn, want er gebeurde uiteindelijk niets en de bewolking ging over in steeds dunnere Stratocumulusvelden waarin uiteindelijk opklaringen ontstonden. We kregen de zon weer te zien en het beloofde een schitterende zomerdag te worden. Maar opeens werden er stapelwolken gevormd die flink gingen uitgroeien en voor dreigende uitzichten gingen zorgen. De wolken botsten tegen een temperatuursinversie en gingen zich uitspreiden tot nieuwe Stratocumulusvelden waardoor de namiddag een stuk somberder verliep dan de tweede helft van de voormiddag. Het kwik stokte bij 23,9 graden al zijn dit nog steeds meer dan aangename temperaturen, zeker door de niet al te krachtige oost- noordoostelijke wind. Naar de avond toe nam de convectie af waardoor de stapelwolken kleiner werden en er achter de vorming der Stratocumulusvelden een punt werd gezet. De opklaringen werden breder en we kregen de zon weer ruimschoots te zien. Op grote hoogte dreef er wat sluierbewolking binnen terwijl de zachte avondkleuren terug voor een sfeervolle setting zorgden. Daar tegenover stond dan weer een flinke afkoeling waardoor de terrasjesgangers maar beter niet te lang met hun activiteiten konden wachten. We sloten de dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm waardoor de droogte rustig blijft verder kabbelen.
Woensdag, 20 augustus 2014
Het is tijdens de nachtelijke uurtjes helder gebleven en vanochtend was het dan bibberen geblazen bij minima van 7,9 graden. Gelukkig stond er deze keer geen wind meer zodat de gevoelstemperaturen toch al iets hoger lagen. Op het eerste zicht was het helder, maar wie goed keek kon in het noorden aaneengesloten velden van Stratocumulusbewolking zien. De dag is dus niet overal even zonnig en veelbelovend van start gegaan. Hoe dan ook, de bewolking rukte niet of nauwelijks in onze richting op waardoor we toch van een erg fraaie voormiddag konden genieten waarbij de sterk afgezwakte wind een zegen was voor de verstokte zomerliefhebbers. In de loop van de voormiddag werden er stapelwolkjes gevormd maar deze waren veel kleiner dan gisteren en bovendien op één hand te tellen. Tegen de middag leek de Stratocumulus en andere rommel vanuit het noorden toch weer wat dichterbij te komen en daarbij viel op dat de ontwikkeling van stapelwolkjes ook veel nadrukkelijker was in die richting. Na de middag zagen we de bewolking sterk toenemen vanuit het noordwesten en doemde er een forse buienlijn op die sterk in activiteit toenam. In Brussel leidde dit tot een pittige stortbui met onweer die werd voorafgegaan door een arcus en whale's mouth structuren. In Malderen liep het echter helemaal zo'n vaart niet als we de pluviometer mogen geloven die slechts 0,4 mm aangaf. Na de buienlijn klaarde het weer op maar zagen we langs alle kanten forse stapelwolken voorbijdrijven die zich mooi aftekenden tegen de diepblauwe poollucht. Poollucht die zich ook nog eens kenbaar maakte in de vorm van lage maxima die slechts 20,1 graden bereikten. Een geluk dus dat de wind het erg kalmpjes aandeed uit veranderlijke richtingen (met een voorkeur uit het noordwesten). De stapelwolken groeiden hier en daar nog uit tot pittige buien als we de radar mogen geloven, maar onweer zat daar niet meer bij en al zeker niet in Londerzeel waar het droog bleef. Naar zonsondergang toe begonnen de stapelwolken steeds meer in elkaar te zakken en werd het bijna helder. Dit zorgde samen met de windstilte voor een zeer snelle afkoeling waardoor de temperaturen reeds rond middernacht onder de tien graden zakten.
Donderdag, 20 augustus 2015
Na een kille nacht waarin het afkoelde tot 13,9 graden kregen we vanochtend brede opklaringen te zien waarbij de bewolking uit Cumulus, Stratocumulus bankjes en Stratus fractus bestond. In de hogere luchtlagen was wat Cirrus bewolking te zien en de zon had weinig last van deze wolkensoorten. We kwamen ook in een warmer luchttransport terecht dat verzorgd werd door een westelijk tot zuidwestelijk briesje dat nauwelijks voelbaar was. De stapelwolken groeiden tijdens de namiddag vrij fors uit maar het bleef droog in Malderen en we haalden erg aangename maxima van 25,4 graden. Door de afwezigheid van wind bleef het ook tijdens de avond aangenaam warm toen de zon minder krachtig werd, en ook na zonsondergang was het niet echt koud te noemen. De stapelwolken verdwenen toen en maakten plaats voor Stratocumulusveldjes die vrede en rust uitstraalden, Cirrus en Cirrostratus. Neerslag is er vandaag niet meer gevallen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.
Zaterdag, 20 augustus 2016
Resten van het koufront dat gisterenavond overtrok, zorgden voor veel Stratocumulus bewolking die nog wat onstabiel oogde door de Castellanusvormen die we erin zagen. Dankzij die bewolking is het niet kouder dan 15,4 graden geworden. Vanuit het westen dreven opklaringen binnen en door de scherpe begrenzing van de frontale bewolking en de heldere lucht erachter was het in een wip weer zonnig. Maar de lucht was onstabiel en we zagen flinke stapelwolken die zich tegen het azuurblauwe uitspansel aftekenden. Plaatselijk kwam het tot buien maar niet in Malderen. Daar was het vooral de wind die een prominente rol op zich nam, met name in de namiddag toen ze er met veel geweld vanuit het zuidwesten tegenaan beukte. De stapelwolken zagen er toen bedrieglijk onschuldig uit en we haalden maxima van 24,8 graden. Op het einde van de namiddag trok er een buienlijn over die plaatselijk voor felle stortregens zorgde, maar in Malderen kwam het opnieuw niet verder dan een tiental regendruppels en een extra stevige windvlaag. Dan kwam de zon er weer door vanuit het westen maar na een tiental minuten werden we dan toch nog verrast door een korte maar hevige stortbui waarvan de neerslag echter niet meetbaar was doordat ze maar 10 seconden duurde. Daarna zagen we weer diepblauwe luchten maar het oogde nu een stuk onstabieler met Castellanus bewolking en later ook Cirrus densus van volwassen buienwolken in een nog steeds azuurblauwe lucht. We bleven echter netjes buiten schot en sloten dus toch nog met een dagtotaal van 0,0 mm af.
Zondag, 20 augustus 2017
We bevonden ons nog steeds in polaire lucht maar nu was het stabieler en minder winderig. De minima zijn onder een open hemel uitgekomen op 11,1 graden. Overdag werden er weer stapelwolken gevormd maar ze groeiden in Malderen niet meer uit tot buien. De zon kreeg meer kansen en vooral na de middag ging deze behoorlijk steken waarbij het westelijke briesje aangename verkoeling bracht. We haalden maxima van 20,2 graden. De hemel werd geleidelijk minder diepblauw door een naderend warmtefront en er waren ook weer jacobsladders te zien langs de stapelwolken, Stratus fractus en Stratocumulusbanken. De bewolking nam geleidelijk toe tijdens de avond al kwam het door de Stratus fractus en bleef de opkomende Cirrus uncinus en Cirrostratus te verwaarlozen. Het was op het einde van de avond windstil toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Maandag, 20 augustus 2018
De dag begon somber maar zacht met minima van 18,1 graden. De bewolking bestond uit Stratus en Stratus fractus die er dreigend uitzag doch het bleef droog. Op sommige plaatsen werd wel wat motregen waargenomen al was dit in Malderen niet het geval, hoe dreigend het er op sommige momenten ook uitzag. Met maxima van 25,0 graden werd het desondanks aangenaam zacht en tijdens de avond koelde het vrijwel niet af waardoor deze dag zich op thermisch gebied met de betere hoogzomerdagen kan meten ondanks haar sombere en troosteloze karakter. De wind kwam uit veranderlijke richtingen en was nauwelijks voelbaar. De duisternis viel erg vroeg in door de dikke bewolking al was dat nog zo'n slechte zaak niet daar we de bewolking niet meer konden zien en we er dus een heldere zomerse hemel konden bij fantaseren, genietend op het terras in zwembroek. Het neerslagtotaal liet zich ondertussen weer gemakkelijk raden met 0,0 mm.
Dinsdag, 20 augustus 2019
Na een heldere en frisse start bij minima van 11,5 graden werden er prompt stapelwolken gevormd en deze gingen zich in fraaie wolkenstraten organiseren. In Malderen waren dit mooiweerswolkjes maar in Nederland kwam het opnieuw tot buien en volgens de radar was dit aan de Belgische kust ook het geval. Bij momenten waren de wolken ook dik en dreigend al keerde de zon altijd snel terug. Met een goed voelbare zuidwestenwind hadden deze wolken dan ook flink wat snelheid. De maxima waren eerder bescheiden met 23,2 graden en toen de bewolking tegen de avond weer begon op te lossen werd het er niet warmer op. In het westen kreeg de lucht een opvallende melktint maar er was geen enkele structuur te zien of herkennen in deze wel zeer egale Cirrostratusbewolking. Ook optische verschijnselen zoals halo's en bijzonnen bleven achterwege. En neerslag al zeker, want met 0,0 mm lijkt de droogte in Londerzeel dan toch weer een tweede adem te hebben gevonden.
Donderdag, 20 augustus 2020
Tijdens de nacht heeft het nog wat nageregend maar tegen de ochtend was het alweer droog terwijl er veel Altocumulus castellanus, Stratocumulus, Cirrus en banden van Altostratus hingen. Het was zwoel met minima van 18,9 graden. Deze bewolking pakte zich al snel samen in het westen en breidde zich vervolgens uit over het ganse luchtruim. Er volgde nog voor de middag regen, al stelde het allemaal niet bijster veel voor en was het terug een zaak van lokale aangelegenheden daar er afzonderlijke buien ontstonden in het warmtefront. In het zuidoosten zagen we opklaringen met Altocumulus castellanus erin die een zeer onstabiele maar ook zomerse indruk maakten. Deze opklaringen bereikten ons nog niet meteen maar zodra ze dat in de namiddag deden, vloog het kwik opeens als een raket de hoogte in en wisten we binnen de kortste keren niet meer waar gekropen van de zwoele plakhitte die over ons neerdaalde. De zon stak behoorlijk en langs alle kanten waren er onweersverklikkers te zien. We haalden maxima van 32,7 graden bij een zuidwestelijk briesje terwijl we de bewolking nu zagen toenemen in het zuidoosten waar we in die richting eerst nog de meeste opklaringen zagen. Tegen de avond leek de warmte weer wat draaglijker te worden maar na een tijdje werd het opeens zwoeler en zwoeler in een dergelijke mate dat het voor sommigen al moeilijk werd om te ademen. We zagen tussen de castellanus en Altostratus bewolking valstrepen van regen verschijnen, en vermoedelijk heeft deze neerslag warmere lucht uit een inversie naar beneden getrokken waardoor we deze merkwaardige opwarming kregen tegen de dagelijkse gang in. Dus was het nu hopen op de verkoelende regendruppels om eveneens over ons neer te dalen en vanuit een bui die uit het zuidwesten naderde gebeurde dat ook. Doch deze was nog in volle ontwikkeling en het grootste deel van de neerslag bereikte de grond nog niet toen ze over ons trok. Wel kleurden de neerslaggordijnen oranjerood in het licht van de ondergaande zon en dit zorgde in combinatie met de zeer donkere wolkenbasis en bruinachtige tinten elders in de lucht voor een apocalyptische aanblik. Het leek wel alsof het lava regende uit deze bui en het plaatje werd compleet gemaakt door roffelende donderslagen die even later weergalmden. Toen het donkerder was konden we ook af en toe bliksemflitsen zien, al was de bui ondertussen al te ver om daar vanuit Malderen nog optimaal van te genieten. Vanuit het zuiden en oosten zagen we in de schemering nog regengordijnen dichterbij komen maar ook dit leverde hooguit wat gedruppel op en er zat geen onweer meer bij. Het koelde weer lichtjes af al bleef het nog steeds zwoel genoeg om de meesten onder ons te laten zuchten en zweten waarbij dat laatste al meer neerslag opleverde dan de 0,4 mm die we in de pluviometer terugvonden.
Vrijdag, 20 augustus 2021
De bewolking is tijdens de nacht weer toegenomen en opnieuw lag de omgeving er nat bij door nachtelijke regen en motregen die nu reeds het dagtotaal van 0,5 mm opleverde. Tegen de ochtend is het weer gestopt met motregenen maar de Stratus en Stratocumulus die er nog hing zorgde weer voor een troosteloze aanblik toen we naar boven keken. Dankzij die bewolking en het op gang komen van een subtropische luchtaanvoer was het niet echt koud met minima van 13,9 graden en overdag begonnen er dan toch nog opklaringen te ontstaan al bleven de wolken in de meerderheid. Soms zag het er zelfs dreigend uit, wat in Malderen overigens niet tot buien leidde. De steeds warmere luchtaanvoer maakte al maxima van 24,6 graden mogelijk wat de overvloedige bewolking nog een beetje compenseerde. Er stond een briesje uit zuidwestelijke richtingen en er ontstonden wat Cumuluswolkjes tussen de chaotische Stratus fractus- en Stratocumulusmengeling die er nu hing. Naar de avond toe begon het dan toch nog verder op te klaren waardoor we dan toch al van een vrij zonnige zomeravond konden genieten. Er hing wel nog een mengvorm tussen Stratocumulus en Cumulus die het nog erg lang wist vol te houden. Het duurde tot een eind in de avond eer de koelte er weer begon in te komen, maar eens dat gebeurde was dat ook meteen goed voelbaar door het opsteken van een frisse zuidwestelijke bries. Er hing toen vooral Cirrostratusbewolking en wat Altocumulusvelden waarmee we het etmaal afsloten.
Zaterdag, 20 augustus 2022
Brede opklaringen hebben het tijdens de nacht aardig laten afkoelen wat voor een echte verademing zorgde na de hitteperiode die we achter de rug hebben. De minima zijn op 15,9 graden uitgekomen en de zon maakte weer enthousiast haar opwachting in een bedauwde omgeving. De wind kwam nog steeds uit westelijke richtingen maar was erg zwak tot veranderlijk. Er ontstonden al snel stapelwolkjes en deze gingen zich tegen de middag gedeeltelijk uitspreiden tot Stratocumulus waardoor we de zon af en toe voor een wat langere periode moesten missen. Maar er bleef nog ruimte over voor opklaringen en samen met de zwakke wind en de nog steeds aardige maxima van 26,7 graden zorgde dit voor een erg vriendelijk zomerweertje zonder excessen. Tijdens de avond werden de opklaringen traditiegetrouw breder en dit zorgde voor een erg snelle afkoeling waarbij het al vroeg onaangenaam kil ging aanvoelen. Er was bijna geen bewolking meer te zien en we keken tegen een heldere sterrenhemel aan. Er zat ook nog aardig wat vocht in de lucht wat ook nog eens voor een onaangename klammigheid zorgde. Velen zouden dat vocht dan ook liever in de pluviometer gezien hebben maar dat was dus niet het geval en deze wees dus weer een ontnuchterende 0,0 mm aan.
Zondag, 20 augustus 2023
Het is tijdens de nacht weer wat vlotter kunnen afkoelen waardoor het vanochtend weer aangenaam aanvoelde en we de ramen nog eens konden openzetten om zuurstof in onze huizen te krijgen. De minima zijn op 14,8 graden uitgekomen en het was licht bewolkt met wat Stratocumulusbankjes. De zon kon daarna ononderbroken schijnen terwijl we tegen een diepblauwe lucht aankeken. Met een zuidwestelijk briesje werd er warme lucht aangevoerd en we haalden tijdens de namiddag weer zomerse maxima van 27,5 graden. Er ontstonden toen een paar stapelwolken en we zagen in het zuiden veel Altocumulus lenticularis waartussen stapelwolken ontstonden die erg dicht op elkaar leken te zitten. De bewolking leek eerst netjes ten zuiden van ons te blijven maar halverwege de namiddag rukte ze plots op in onze richting en kwam de zon in moeilijkheden te zitten. Tijdens de avond begonnen er echter weer bredere opklaringen te ontstaan in de mix van Cumulus fractus, Stratocumulus en Altocumulus lenticularis die nu boven onze hoofden hing. Tegen zonsondergang was de bewolking op enkele Stratocumulusachtige pakketjes na weer helemaal opgelost. Het koelde vlot af en we eindigden weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 20 augustus 2024
Op nadering van een koufront is de wind tijdens de nacht gaan aanwakkeren, waardoor de omgeving er vanochtend terug droog bijlag. De minima van 15,1 graden lagen dan wel hoger dan gisteren maar door de windchill voelde het frisser aan. In het westen was een fraai veld met Altocumulus stratiformis te zien dat mooi tot haar recht kwam in het zachte ochtendlicht. Tijdens de uren daarop wakkerde de wind geleidelijk verder aan zonder dat het stormachtig werd. Nog steeds hing er een rooklaag in de lucht en toen de eerste Altocumulus floccus en castellanus velden verschenen, was mooi te zien hoe deze hun schaduwen in die rooklaag wierpen. Dit leidde tot indrukwekkende stralenkransen in de amberkleurige lucht waarin een zwakke blauwachtige zweem te zien was. Tijdens de uren daarop dreven er steeds meer van die Altocumulusvelden voorbij en leek er ook Stratocumulus tussen te gaan zitten. Het hele zootje ging zo dicht op elkaar zitten dat het bij momenten helemaal grijs was, en af en toe viel er ook wat lichte regen of motregen uit. Het stelde allemaal niet veel voor en het leek erop dat dit koufront zonder veel erg zou voorbij trekken of getrokken zijn toen het daarna terug droog bleef. De maxima van 23,3 graden voelden echter broeierig aan en zouden al moeten duidelijk maken dat we nog in de warme lucht zitten en het front dus nog moest arriveren. En dan ging het plots inderdaad wat intenser regenen en na terug een droger intermezzo gingen de hemelsluizen nu helemaal open en kwam het water er een tijdlang met bakken uit. Het waren tropische stortbuien die we te verwerken kregen en door de dichte regengordijnen konden we de bewolking niet meer onderscheiden. Het werd allemaal een egale grijze massa waar het water bijna letterlijk uit stroomde. Het hoogtepunt volgde toen er ook bliksemflitsen te zien waren, ook al waren dat er maar een stuk of twee. Tijdens de minuten daarop werd de neerslag weer wat lichter maar daarna kwam het er opnieuw met bakken uitvallen. Later op de avond werd het dan definitief droger en rustiger. We konden de bewolking weer onderscheiden en nu ging dat om Cumulus fractus wolkjes die zich aftekenden tegen dikkere lagen van Stratocumulus en Cirrus densus. De hoofdkleur bleef grijs en van opklaringen was er nog niet veel sprake. De omgeving lag er druipnat en verzopen bij terwijl de slakken zich te goed konden doen aan een all-you-can-eat buffet waar dat voor hun predatoren eveneens bleek te gelden. Het was de tuinierder die uiteindelijk achterbleef met een lege maag en kale planten. Met een neerslagtotaal van 17,6 mm waren die zompige toestanden ook geen wonder maar ondertussen stabiliseert de lucht zich snel waardoor het voorlopig de laatste neerslag is geweest voor een tijdje.