Woensdag, 25 augustus 2004
Vandaag zat er voor het eerst sinds lang geen twintig graden meer in als maximumtemperatuur. Het begin van de dag was al weinig belovend met een striemende regenbui omstreeks 6H 's morgens waarbij de intensiteiten opliepen tot 6,6 mm/h terwijl er ook erg veel wind stond, met maximale snelheden van 34 km/h. Gelukkig kregen we vooral rond en na de middag de zon af en toe te zien en bleek de regenbui van vanochtend de hoofdmoot geweest te zijn voor wat de neerslag betreft vandaag, en qua hoeveelheid was dat erg marginaal met 1,2 mm. In de loop van de dag heeft het af en toe nog wat gedruppeld, doch in nauwelijks meetbare hoeveelheden, en onweer is er wat deze plaats betreft althans niet bij geweest. Als compensatie voor het koele buienweer (temperaturen vandaag bevonden zich tussen 14,1 en 19,7 graden) mochten we regelmatig genieten van indrukwekkende wolkenlandschappen terwijl we tussendoor net als gisteren konden aankijken tegen diepblauwe luchten in de polaire luchtmassa. Het ziet ernaar uit dat de onweerskansen vanaf nu weer flink zullen afnemen, maar van de nattigheid en de lagere temperaturen zijn we zeker niet verlost. Het blijft nog de hele week wisselvallig met nu en dan regen, maar soms ook droge en zonnige intermezzo's bij temperaturen die net beneden de normale waarden voor deze tijd van het jaar zullen postvatten.
Donderdag, 25 augustus 2005
De regenzones verbonden aan de depressie die gisteren het west Europese vasteland bereikten, hielden ons nog een groot deel van de dag in hun greep waardoor we met een erg vochtige ochtendspits geconfronteerd werden. Het was wel erg zacht doordat de koude lucht nog ten westen van ons zat. Tegen de middag kwamen we echter geleidelijk in de opklaringen terecht waardoor het er veelbelovend ging uitzien, maar er ontstonden stapelwolkjes die in een mum van tijd het volledige luchtruim inpalmde, en uiteraard duurde het niet lang eer zich stevige buien ontpopten met alle ingrediënten aan boord zoals hagel, rukwinden, stortregen en zelfs een aardige portie gedonder. Te Malderen was het vertoon niet zo indrukwekkend met een kortstondige hagelbui en wat gerommel in de verte maar te Brussel was het behoorlijk prijs met talloze inslagen en zeer zware regenval. De hagel bleef hier echter achterwege. Er volgde een prachtige zonsondergang maar eens de zon uit het zicht was verdwenen koelde het razendsnel af. De temperaturen schommelden uiteindelijk tussen 11,7 en 19,8 graden terwijl de naar het noordwesten draaiende wind goed was voor maximum 30,6 km/h. Samen met de regen van vanochtend liep het neerslagtotaal op tot 10,2 mm.
Vrijdag, 25 augustus 2006
Deze morgen bleek de Belgische kustlijn zich opeens enkele tientallen kilometers landinwaarts te hebben verplaatst. Niet door een of andere stunt van een TV programma of een tsunami, maar door een occlusie die er schijnbaar lol aan beleefde om al haar vloeibare producten in één keer boven Vlaanderen te droppen. Onder rugdekking van het warme, energierijke noordzeewater en de nodige atmosferische dynamiek zorgde dit voor bijna apocalyptische neerslaghoeveelheden van 120 mm en meer op slechts een zestal uur tijd. Het is dan ook niet verwonderlijk dat sommige dorpen waaronder Zomergem in een eindeloze watervlakte werden herschapen met het daarbij horende leed en schade. Gelukkig betrof het een vrij smalle regenzone waardoor het grootste deel van het land gespaard bleef. Te Malderen bleef de neerslag eveneens beperkt tot een 12,2 mm (dagtotaal) die desalniettemin flink kan tellen. Het weersbeeld dat hierop volgde was eerder grijs en somber bij ochtendtemperaturen van 12,2 graden (toeval) terwijl er in de loop van de dag nog enkele buitjes de revue passeerden; de ene al wat heviger dan de andere maar op deze locatie steeds zonder onweer of andere randverschijnselen. Het was al rond de middag toen geleidelijk opklaringen verschenen, doorspekt met fraaie stapelwolken terwijl deze laatsten langzaam maar zeker terugliepen in aantal en afmetingen. Vooral de tweede helft van de namiddag kan hierdoor best wel fraai genoemd worden al stond er een erg frisse wind die via het west- noordwesten (maximumsnelheid uit deze hoek met 22,5 km/h) door ruimde naar het noordwesten en later zelfs het noorden opzocht. Enkele rudimentaire stapelwolken in combinatie met het zijdezachte licht van de avondzon maakten er nog een sfeervolle zonsondergang van, al kon een extra truitje in de afkoelende atmosfeer wel verdragen worden om hiervan voluit te kunnen genieten.
Zaterdag, 25 augustus 2007
Zachte temperaturen (minimum 16,5 graden), erg veel nevel en een klampige atmosfeer was hetgene waarmee we deze dag begonnen. De lucht was voor de rest echter bijna wolkenloos waardoor het zomergevoel vandaag nadrukkelijk aanwezig was. Tijdens de voormiddag dreef er af en toe een weinig Stratocumulus of Stratus fractus voorbij, maar niets liet vermoeden dat dit reeds de voorboden waren van een heel wat minder fraai weertype dat ons zo dadelijk te wachten stond. Nog voor de middag kwam er opeens massaal Stratusbewolking binnendrijven en in een mum van tijd werd de zon hierdoor volledig uitgeschakeld. De namiddag verliep grijs en somber waarbij de zon zich nauwelijks liet zien. Gelukkig bleef het droog en doordat de temperaturen nog een beschaafde 23,7 graden wisten te halen was het nog best te genieten, zolang men maar niet teveel naar boven keek. De vochtige atmosfeer en de zwakke noordwestelijke wind met hooguit 12,9 km/h waren de oorzaak van de hardnekkige Stratusbewolking. Het duurde tot 's avonds eer de eerste opklaringen aarzelend kwamen aangestormd en we alsnog een paar uurtjes zon konden meepikken voordat de duisternis intrad. De rest van de avond verliep terug zeer rustig maar ditmaal onder een heldere hemel.
Maandag, 25 augustus 2008
Bij minimumtemperaturen van 14,3 graden hadden we bij het krieken van de dag uitzicht op uitgestrekte Stratocumulusvelden. Tussen de wolkentoefjes was nog flink wat 'blauw' te zien en dit werd al snel aangevuld met brede opklaringen die vanuit het westen kwamen binnengedreven. Degenen die rekenden op een volledig heldere hemel, kwamen echter bedrogen uit want samen met de opklaringen werd er Stratus fractus bewolking aangevoerd die het gewoon overnam van de verdwijnende Stratocumulus. Voor wie op de zon rekende was dit echter geen ramp, want deze kreeg ruimschoots de kans om zich van haar beste kant te laten zien en voor een zomerse sfeer te zorgen. Na een tijdje gingen deze wolkjes over in de klassieke mooiweerswolken (Cumulus mediocris) maar de aanwezigheid van een temperatuursinversie op geringe hoogte, een flinke voorraad vocht en onstabiliteit in de onderste luchtlagen, zorgden ervoor dat deze verder opzwollen om zich vervolgens onder de inversie uit te spreiden tot Stratocumulusvelden. De zon kreeg het hierdoor vooral na de middag erg zwaar te verduren, maar met een beetje lenigheid wist ze toch nog een paar stralen naar de begane grond te zenden, zodat de temperatuur nog wat verder kon stijgen naar 22,9 graden. Op het einde van de namiddag was het echter helemaal om zeep toen een hernieuwde aanval van Stratocumulusvelden vanuit het westen resulteerde in een gesloten wolkendek dat snel overging in Stratus. De rest van de avond verliep somber en grijs, maar het bleef droog en ondanks de zuidwestenwind met haar snelheden tot 25,7 km/h voelde het niet echt koud aan.
Dinsdag, 25 augustus 2009
Tegen alle verwachtingen in is het na het zwakke vertoon van het koufront gisterenavond alsnog tot onweer gekomen te Malderen. Het onweer bereikte ons omstreeks 4H in de ochtend en ging gepaard met vrij pittige regenval en twee ontladingen waarvan er eentje behoorlijk dicht insloeg. Nadien keerde de rust weer, maar voelde het erg zwoel en drukkend aan in de zonet bevochtigde atmosfeer die niet verder dan 17 graden kon afkoelen. Bij het doorbreken van het eerste schemerlicht begon het plots opnieuw te regenen, maar deze keer zat er geen onweer bij en nog geen tien minuten later werd het terug droog. Wel waren de druppels opvallend dik en konden de geslonken waterreserves weer een stukje bijgevuld worden. Vervolgens kregen we dan opklaringen te zien in een met Altocumulus en Altostratus bedekte hemel. Door de grote hoeveelheden vocht zorgde dit voor een met warme kleurentinten doorspekte zonsopgang. De regenzone was echter niet veraf, en een golfje slaagde erin om ons vanuit het zuiden weer met regen te overspoelen. Al mogen we dat niet al te letterlijk nemen want de neerslag bleef eerder beperkt en we moesten het vooral hebben van de indrukwekkende Altostratus undulatus wolken die met hun opvallende structuur weer behoorlijk de show wisten te stelen. Wat we overigens niet kunnen zeggen van het kwik, want de maxima bleven een beetje achterwege met 22,1 graden. Na de middag werd het echter vrij somber door de Stratocumulusvelden die kwamen binnengedreven en nagenoeg het volledige luchtruim gingen bedekken. Deze hadden duidelijk geen haast om weer op te krassen, want het was al bijna avond toen de zon weer een overtuigende doorbraak deed vanuit het westen. Hierbij ging de bewolking over in losse Stratocumulusveldjes, dichte Cirrus in het oosten en een flinterdunne laag Cirrostratus in het westen. Deze laatste is afkomstig van een depressie die de restanten van ex orkaan Bill heeft verslonden, maar hier hoeven we niet voor te vrezen want de bijhorende regenzones varen een erg noordelijke koers. Bij het invallen van de avondschemering werd de Cirrostratusbewolking nagenoeg onzichtbaar, maar kwam er vanuit het westen Cumulus congestus opzetten. Deze zag er een beetje dreigend uit in het tegenlicht van de ondergaande zon, maar ze slaagde er niet in om ons verse neerslag te brengen. Het neerslagtotaal van 3,8 mm werd dus niet meer verder aangevuld. De rest van de avond verliep erg rustig doordat de tot 17,7 km/h uithalende west- noordwestenwind er eveneens de brui heeft aan gegeven. Het koelde flink af todat we tegen middernacht uitkwamen op 12,8 graden als minimumtemperatuur.
Woensdag, 25 augustus 2010
Het zag er vanochtend erg sfeervol uit met een paar Stratocumulusveldjes die in het zachte ochtendlicht voorbijdreven bij minima van 12,7 graden. In het zuidwesten verschenen aaneengesloten velden van Altocumulus terwijl er na een tijdje ook wat Cirrus en Cirrostratusbewolking tevoorschijn kwam. Dit waren allemaal voorboden van een behoorlijk actieve regenzone die net als haar voorganger een week geleden van plan lijkt om er nog eens een maandtotaal aan neerslag tegenaan te gooien op minder dan een dag tijd. Maar voorlopig bleef het rustig en mooi nazomerweer al moesten we wel rekening houden met stapelwolken die zich naar de middag toe vormden en soms erg talrijk werden. De wind was dan weer een stuk zwakker met deze keer niet meer dan 25,7 km/h uit het west- zuidwesten terwijl de temperaturen ook weinig reden tot klagen vormden met 20,9 graden als maximum. De Cumuluswolkjes verdwenen tegen de late namiddag en maakten plaats voor Altostratusbewolking waar het af en toe lichtjes uit ging druppelen. De matte wolkenlaag was op het ene moment dikker dan het andere maar toch was er steeds een zwak waterzonnetje te zien. Er werden na een tijdje ook Altocumulus castellanus wolkjes gevormd waardoor we best wel van een onstabiele atmosfeer kunnen spreken. Het volledig wegvallen van de wind zou dus misschien wel eens de stilte voor de (natte) storm kunnen zijn. Het duurde echter tot na 22H voordat er echt pittige regenbuien op ons werden afgevuurd, wat in Nederland zelfs vrij letterlijk mag genomen worden met de onweersbuien die er later op de nacht arriveerden. De erg intense maar in Malderen onweersvrije regen kon het neerslagtotaal reeds aanvullen tot 7,2 mm en ging gepaard met het binnenstromen van warme lucht waardoor het een erg zachte nacht en ochtend belooft te worden.
Donderdag, 25 augustus 2011
Het was bijzonder zacht vanochtend, door toedoen van de warme luchtmassa's die weer dichterbij kwamen vanuit het oosten. De minima werden reeds kort na middernacht bereikt met 11,3 graden voordat de opwarming zich gestaag inzette. De bewolking oogde weer erg onstabiel met Stratocumulus - en Altocumulus castellanus velden. Er waren ook brede opklaringen, maar na korte tijd breidde de bewolking zich over het ganse luchtruim uit en deed het een beetje herfstachtig aan. Tegen de middag ontstonden er terug mooie opklaringen, maar dreef er Cirrusbewolking binnen terwijl er vanuit het zuiden terug Stratocumulusvelden kwamen opzetten. Er ontwikkelde zich ook flink wat Cumulus bewolking maar ondanks deze wolkeninvasie bleven er steeds een aantal opklaringen over waardoor er nog iets hing dat op een zomersfeer lijkt. De temperaturen kwamen uit op 26,3 graden en de stapelwolken gingen naar de avond toe over in Stratocumulusvelden met Cirrostratus en Altostratus erboven. Het bleef droog en rustig en de wind was overwegend zwak met een uitschieter tot 30,6 km/h uit het oost- zuidoosten na de middag. Tijdens de avond bleef het aangenaam zacht door de wolkenvelden en de aanvoer van subtropische lucht die vooral in het oosten uitgesproken was, maar ook in Malderen goed tot stand kwam. Wellicht de laatste zwoele zomeravond voor een lange tijd of misschien zelfs van 2011 aangezien de weerkaarten er voor de komende week niet al te best uitzien. Voordat we weer de onderkoelde somberheid induiken, hebben we echter nog een actieve onweerszone tegoed die later op de nacht misschien nog net Malderen zal meenemen. Voor vandaag konden we het echter nog droog houden en het neerslagtotaal van 0,0 mm werd dan ook niet meer verder aangevuld.
Zaterdag, 25 augustus 2012
Het werd vandaag mooi zomerweer met brede opklaringen en wat stapelwolken, ware het niet dat er een stevige wind stond die aanwakkerde tot 38,6 km/h uit het west- zuidwesten en op deze manier voor spelbreker ging spelen. De isobaren waren dan ook goed samengeperst door de aanwezigheid van een flink uitdiepende depressie ten noordwesten van ons. De aangevoerde lucht was zacht en de temperaturen liepen op van 15,4 graden 's ochtends naar 22,9 graden in de namiddag. Op het einde van de namiddag ging de bewolking er een stuk dreigender uitzien met forse stapelwolken waaruit een regendruppel viel, misschien waren het er zelfs twee. Dan kwamen we terug in de opklaringen terecht tot we in de schijnbaar onschuldig en rustiek ogende hemel aambeeldvormige wolkenstructuren zagen opduiken. Deze vervoegden zich met de nog aanwezige Stratocumulusveldjes die zich door uitspreiding van sommige stapelwolken hebben gevormd. De bijhorende buien slaagden er nog niet in om ons voor middernacht te bereiken waardoor het opnieuw een droge dag is gebleven ondanks de erg vochtige weersvoorspellingen. We sloten dus andermaal af met een dagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 25 augustus 2013
We begonnen de dag in zwaarbewolkte omstandigheden met vooral Stratocumulusbewolking bij minima van 13,7 graden. Na een tijdje vielen daar gaten in en kregen we weer mooie opklaringen te zien met een flinke portie zonneschijn erbij. Er werden stapelwolken gevormd al slaagden ze er niet in om uit te groeien tot buien. Vooral rond en kort na de middag werd het aangenaam zomerweer bij temperaturen die naar 22,4 graden stegen en een zwak westelijk briesje dat geleidelijk overging in een oostelijke tot noordoostelijke stroming. Toen kwam er echter sluierbewolking binnentrekken en werd er ook Stratocumulus castellanus gevormd die aangaf dat we in een onstabielere luchtmassa terechtkwamen. Het voelde ook zo aan want het werd nu een beetje drukkend terwijl de zon flink ging 'steken' terwijl er gisteren en vanochtend nog een verkoelende wind stond die duidelijk van polaire oorsprong was. Nu stond er weer een zuidoostelijke tot oostelijke wind die warme lucht aanvoerde. Een blik op de analysekaarten leerde ons dat de warme lucht vanuit het noordoosten weer geleidelijk ons land begint binnen te stromen en dat de bewolking gedeeltelijk afkomstig is uit een warmtefront. Op het einde van de namiddag ging het dan weer druppelen uit een wolkenmassa die er veel dreigender uitzag dan ze was, en net als gisteren ging het weer om een net wel / net niet regenvlaag die het een hele tijd liet druppelen aan een intensiteit van 30 tot 40 druppels per vierkante meter per minuut. Veel saaier dan de onweersbuien die ze wat verderop in Nederland voor de kiezen kregen waar men zich verder in de onstabiele lucht bevond en er bovendien nog opklaringen waren die het genoeg lieten opwarmen om de onweersbuien te voeden. Toch zorgde de setting in Malderen voor een aparte sfeer en door het ontbreken van wind en het vasthouden van de warmte door de bewolking was het zelfs nog mogelijk om een groot deel van de late avond op een terrasje door te brengen. Zoals wel enigszins kon verwacht worden sloten we deze dag af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Maandag, 25 augustus 2014
De aangekondigde regenzone was vanochtend reeds gevaarlijk dichtbij gekomen, en zorgde voor erg chaotische wolkenluchten. Toch was er ook nog ruimte voor brede opklaringen die afgelopen nacht een stevige afkoeling toelieten zodat we vanochtend bijna stuiptrekkingen kregen van de lage minima van 10,5 graden. De bewolking bestond uit Altocumulus floccus, Altocumulus castellanus, Altocumulus lenticularis, Stratocumulusbankjes, Cirrus, Cirrostratus en ook een paar losse wolkenflarden. Vanuit het westzuidwesten werd deze steeds dikker en tegen de middag begon het dan te regenen uit een minder chaotische wolkenlucht die nu slechts uit Nimbostratus en pannus bestond. De neerslag hield lange tijd aan en zorgde andermaal voor onderkoelde maxima die het reeds bij 18,3 graden voor bekeken hielden. Bovendien was de wind nu nadrukkelijker aanwezig, voornamelijk uit zuidoostelijke richtingen. Echt intens konden we de neerslag tijdens de namiddag niet noemen, maar tegen de avond begon de neerslag in steeds grotere hoeveelheden naar beneden te komen met slechts een paar korte perioden van lichte regenval ertussen. Naast de regen zorgde een zeer dik wolkendek er ook nog eens voor dat de duisternis erg snel inviel voor een augustusdag. Reeds omstreeks 19H begon de duisternis in te vallen terwijl we nog steeds tegen hetzelfde Nimbostratus wolkendek aankeken. Het neerslagtotaal zou uiteindelijk oplopen tot 30,2 tegen morgenochtend, hoeveel er vandaag voor middernacht is gevallen kan niet meteen afgeleid worden.
Dinsdag, 25 augustus 2015
Het was vanochtend weer droog, maar nog steeds guur en windering onder een zwaarbewolkte hemel bij minima van 14,8 graden. Deze bewolking bestond vooral uit Stratus fractus met in de hogere luchtlagen Stratocumulus waarboven een diepblauwe hemel te zien was. De Stratus fractus en Stratocumulus lieten het tijdelijk volledig overtrekken maar kort voor de middag scheurde de bewolking weer open, was de Stratocumulus verdwenen en maakten de wolkenflarden plaats voor Cumulus en Cumulus fractus. Ondertussen werd de diepblauwe lucht fletser door het binnendrijven van Cirrus en Cirrostratus bewolking die een volgende storing aankondigden. Het duurde een hele poos voor deze ons effectief bereikte, en de vriendelijke zomerlucht met Cumulus mediocris en dunne Cirrus en Cirrostratus bewolking wekte niet meteen de indruk dat er regenweer op handen was. Het grootste deel van de namiddag verliep in aangename omstandigheden ondanks de vrij krachtige zuidwestenwind, en we haalden maxima van 21,2 graden. Op het einde van de namiddag was het dan zover, en werd de Cirrostratus bewolking snel dikker waarbij hij overging in Altostratus met Stratus fractus eronder. Een erg actief gebied met neerslag trok het land in maar bleef hierbij grotendeels ten westen van ons. In Malderen kregen we slechts een veeg mee die niet meer dan een net meetbare 0,2 mm opleverde. Het was wel een lange veeg want het bleef de rest van de avond zwaarbewolkt tot betrokken met af en toe motregen en een erg krachtige, vlagerige wind die het erg guur liet aanvoelen. Rond zonsondergang klaarde het weer wat op in het zuidwesten, maar de zon kregen we niet meer te zien. We zijn hiermee in de warme sector van een depressie terechtgekomen, en de subtropische lucht zorgde ervoor dat het een beetje klam en vochtig ging aanvoelen bij het vallen van de duisternis.
Donderdag, 25 augustus 2016
Tijdens de vroege ochtend was er net als gisteren opnieuw sluierbewolking te zien in het westen (vooral Cirrus en Cirrostratuf fibratus). De rest van de hemel was nog steeds helder en azuurblauw, en samen met de erg zachte minima van 15,6 graden zorgde dit weer voor een erg zomerse stemming. De zon is weliswaar al wat afgezwakt in deze tijd van het jaar, maar zodra ze een einde boven de horizon stond liet ze het zeer snel opwarmen in de heldere, droge lucht. De sluierwolkjes losten weer grotendeels op en bij een zuidoostelijk briesje en onder een vlekkeloze hemel haalden we maxima van 36,0 graden. Tijdens de avond dreef er opnieuw wat Cirrus bewolking binnen vanuit het westen. Deze was talrijk en tamelijk scherp begrensd waardoor het aan een naderend/vlakbij gelegen front liet denken, en dat werd ook bevestigd door de satellietbeelden. Voorlopig hoefden we ons daar nog geen zorgen om te maken (tenzij als we uitgedroogde planten waren die rondom een pluviometer die 0,0 mm aanwees, groeiden) en aan de voorzijde van dat koufront bevond zich een tong van extra warme lucht waardoor het tijdens de avond erg lang zwoel bleef. Zelfs in de droge luchtmassa duurde het tot laat in de avond voordat de temperaturen onder de tropische grens zakten, en ziet het er naar uit dat we een echte zweetnacht tegemoet gaan.
Vrijdag, 25 augustus 2017
Het was weer even wennen met de koelere minima van 13,5 graden, maar er hing weinig bewolking (enkel Cirrostratus) waardoor de dag alvast een zonnige start kon nemen. De Cirrostratus bewolking nam geleidelijk toe maar de meeste dreiging kwam van Stratocumulus en Altocumulus castellanus bewolking die vooral in het oosten te zien was. Het leek een onstabiele zomerdag te gaan worden met onweersbuien, maar het bleef nog droog. Bij vrij veel zonneschijn (vooral in de gebieden die net tussen de schaduwen van de castellanus veldjes lagen) haalden we maxima van 24,0 graden terwijl de wind meestal zwak was uit zuidelijke richtingen. Er bleef regelmatig Castellanus bewolking voorbijdrijven en soms zag het er best dreigend uit maar het bleef droog. De rest van de avond verliep in zachte en rustuge omstandigheden waarbij we konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zaterdag, 25 augustus 2018
Na een onstabiele nacht met plaatselijk weer wat buitjes kregen we vanochtend opnieuw met opklaringen te maken, en dit bij vrij koele minima van 10,4 graden. Er werden na een korte heldere episode met diepblauwe luchten echter meteen weer stapelwolken gevormd en in het noorden waren deze erg fors waardoor de buienmeldingen in Nederland zeker geen verrassing waren. In Malderen vond er echter vooral uitspreiding tot Stratocumulus plaats en was er niets dat op ontwikkelende buien leek te wijzen op een vezelachtige Cumulonimbus ver in het noorden na. Een krachtige wind liet de bescheiden maxima van 20,2 graden guur aanvoelen. Tijdens de namiddag werden de stapelwolken erg talrijk en waren in het westen buienwolken te zien doch voorlopig bleven verdere gevolgen uit. Tijdens de avond wist Malderen echter een schampschot mee te pikken uit een actief buiencomplex dat zich vooral op regio Gent leek te consentreren. Het was echter al middernacht gepasseerd waardoor het neerslagtotaal van 3,9 mm aan gedruppel tijdens de vorige nacht was toe te schrijven.
Zondag, 25 augustus 2019
Op een beetje Cirrus na was er geen bewolking te zien en de ochtend koelte van 13,9 graden was er al snel uit door de krachtige zon. Het kwik steeg naar een tropische 32,2 graden en meer dan een paar stapelwolken werd er op de eerdergenoemde Cirrus niet gevormd. De wind kwam uit zuid- zuidoostelijke richtingen waarbij het gelukkig niet drukkend aanvoelde dankzij de droge lucht. De warmte bleef echter goed hangen tijdens de avond en het waren slechts enkelingen die een extra T-shirt moesten aantrekken. Nog steeds bleef het neerslagtotaal op 0,0 mm steken al kijkt daar ondertussen niemand meer van op terwijl de planten ervan neerkijken.
Dinsdag, 25 augustus 2020
Een als warmtefront verklede regenzone lichtte tijdens de ochtend in gouden kleuren op toen deze vanuit het oosten door de zon werd aangeschenen. Een moment van schoonheid dat niet lang duurde want na enkele minuten was de lucht weer herfstachtig grijs. Er hing Altostratus en onder deze laag ontstonden Altocumulus- en Stratocumulusbanken. En toen kwam de regen die na enkele druppels weer heen ging. Het was nu grijs en somber al verschenen er onder de Altostratus mooie ribbelstructuren die het toch wat minder saai maakten. Dan kwam er weer regen en dan werd het weer droog na enkele druppels. En zo ging dat de hele dag door en halverwege de namiddag zaten we opeens in de warme sector waarbij het luchtruim volgezaaid was met duizenden castellanus- achtige wolkenstructuren. Daartussen zagen we af en toe een opklaring die een diepblauwe bovenlucht toonde en door de heldere lucht konden we tot aan de horizon zelfs de kleinste details van deze wat aparte wolkensoort herkennen. Het werd ook een beetje broeierig want de zon kwam erdoor en liet het kwik dat vanmorgen nog naar 13,6 graden is gezakt, stijgen naar 22,9 graden. Dan maakten de castellanusvelden plaats voor Altostratus en ging het weer druppelen, op dezelfde wijze als vanochtend en deze middag. Maar omstreeks 15H20 kregen we dan toch een periode van meer intense neerslag die ook met een toenemende wind gepaard ging. Het klaarde daarna weliswaar terug op waarbij het droog werd maar de wind bleef alleen maar verder aanwakkeren als aanloop naar storm Francis die al enkele dagen in de weermodellen zit en nu tot zijn geplande bezoek aan de Lage Landen zal overgaan. De neerslag die vandaag is gevallen is voorlopig nog beperkt gebleven tot 0,6 mm.
Woensdag, 25 augustus 2021
Het was opnieuw helder en aan de koele kant met minima van 9,0 graden. Hoewel er afgelopen nacht weinig nevel werd gevormd was er toch weer behoorlijk wat ochtenddauw aanwezig tegen het krieken van de dag. Er stak terug een noordoostelijke wind op maar deze keer was ze niet zo schraal en krachtig als gisteren waardoor het snel warm ging aanvoelen en de zomersfeer terug van weggeweest was. Nu werden er geen stapelwolken meer gevormd al zagen we op de satellietbeelden wel hoe uitgestrekte Stratusvelden aan een onstuitbare opmars naar de Lage Landen zijn begonnen. Dit vertaalde zich al snel in klaagzangen die steeds meer vanuit Nederlandse grondgebied begonnen op te stijgen. En ondertussen was er in Malderen nog geen enkel teken van dit naderende onheil te zien en kon men er genieten van zonovergoten omstandigheden bij temperaturen die naar een comfortabele 27,2 graden stegen. Aan het begin van de avond zagen we een eenzaam bankje Altocumulus floccus hangen dat als eerste boodschapper van het Kwade dienst deed. En de naar het noorden krimpende wind begon vervolgens aan te wakkeren waardoor het behoorlijk frisjes begon aan te voelen. Zeker na zonsondergang was dit het geval en het was ook toen dat we de eerste Stratocumulusvelden zagen binnendrijven in de avondschemering. Deze breidden zich in een mum van tijd over het ganse luchtruim uit waarbij het volledig betrokken raakte. Uiteindelijk was dit alles wel perfect getimed om de zonne-aanbidders vandaag te sparen en tegelijkertijd met die bewolking een zachtere nacht mogelijk te maken. En ook de pluviometers werden gespaard want de weersverandering leverde (nog) geen neerslag op zodat we met 0,0 mm konden afsluiten.
Donderdag, 25 augustus 2022
Het was opnieuw erg zwoel vannacht en deze keer is de temperatuur niet eens beneden de 18,3 graden uitgekomen. Boven ons was de lucht helder met wat Cirruswolkjes maar in het westen waren diverse Altocumulus floccus velden te zien en dit waren de uitlopers van een erg actief onweersgebied dat boven de Britse Eilanden voor de overvloedige regen zorgde waar de tuinierder in Malderen en omstreken alleen maar van kon dromen. Het warmde snel op en nog voor de middag werd op verschillende plaatsen de tropische grens alweer bereikt. Er stond slechts een zeer zwak zuidoostelijk briesje en het was dan ook puffen en zweten geblazen toen we even later de maxima van 31,5 graden optekenden. Voor wie niet in het oosten van de Benelux woonde kwam de verlossing echter al snel want een 'glazen front' liet de wind plots naar het noordwesten tot noorden ruimen waarbij deze flink aanwakkerde. Het duurde even eer de koele lucht echt voelbaar werd maar de gevoelstemperatuur zelf ging door die wind al meteen een flink stuk naar beneden. Het front werd gemarkeerd door Cumuluswolken maar die vielen eigenlijk nauwelijks op tussen de vele exemplaren die reeds dieper in de warme lucht van het front weg voorkwamen. Hoe dan ook werd de lucht nevelachtiger en melkachtiger en begon er vanuit het westen sluierbewolking binnen te drijven die nog wat verder over ging in Altostratus. In die richting vonden we de Britse regen- en onweerszone terug maar deze zou ons uiteindelijk nooit bereiken. Een andere wolkensoort die we na de frontpassage wel nog te zien kregen was Altocumulus lenticularis, maar ook daaruit hoefden we uiteraard geen regen te verwachten en het was deze keer ook geen voorbode daarvan. Tijdens de avond begon de koele lucht er vlot in te komen en voelde het op sommige momenten al erg frisjes aan al is de noordwestenwind ondertussen weer flink afgezwakt. De afkoeling stokte nadien door het binnendrijven van Stratus fractus en later ook Stratus bewolking. Het neerslagtotaal liet zich na het teleurstellende vertoon van het koufront gemakkelijk raden met 0,0 mm.
Vrijdag, 25 augustus 2023
De dag begon grijs en somber met een dikke laag Stratusbewolking. Het leek een vroege herfstdag te zijn al deden de minima van 15,0 graden lichtjes tropisch aan en zag de omgeving er ook nog niet (erg) herfstachtig uit. De bewolking straalde bedrieglijke rust uit want na een tijdje werd het toch wel erg donker voor dit tijdstip van de dag. En het duurde ook niet lang eer we door hadden dat het gebulder niet van de bouwwerven wat verderop afkomstig was. Boven het Stratuswolkendek heeft zich immers een onweer kunnen ontwikkelen dat bijna ongezien Malderen is kunnen naderen. De out- en inflow van deze buiencluster begon een golvende structuur in de Stratusbewolking te boetseren, welke zich kort daarna tot een soort van heel laag hangende shelfcloud leek te ontwikkelen terwijl de bewolking daarboven bijna inktzwart kleurde. Met het zwoele geroffel van de donderslagen zag het er griezelig uit al werd het tijdelijk weer lichter toen de 'golf' over ons heen trok. Maar al snel kregen we in het zuidwesten weer een aardedonkere lucht te zien en deze bracht dan het onweer zelf, samen met stortregens in Malderen. Al stelde het niet zoveel voor qua bliksemactiviteit en was het dus redelijk vergelijkbaar met het onweer dat gisterenavond passeerde. Het klaarde nu gedeeltelijk op en we zagen flinke stapelwolken en ijskappen tussen de verscheurde Stratus en Stratocumulus bewolking. Het licht werd snel intenser en vervolgens kwam de zon er heel even door. Maar de Stratusbewolking kwam weer opzetten en een volgende reeks buien die daarin verscholen zat liet het kort nadien weer plenzen. Daarna volgde er een periode van droog weer met de eerdergenoemde wolkensoorten, welke de hele namiddag duurde. Af en toe was er een kort zonnig momentje maar het bleef grijs, broeierig en klam bij temperaturen die nog 22,2 wisten te halen. De bewolking werd tijdens de avond dikker en net als vanochtend ging dat weer gepaard met een winterse duisternis waarbij je zou denken dat het een saaie, kille en druilerige periode zou inluiden. Tot het opnieuw tot felle stortbuien kwam die in de windstille omstandigheden en met hun dikke druppels een tropische sfeer uitstraalden. De buien brachten geen onweer voort maar het water viel er met bakken uit. Daarna klaarde het op vanuit het westen en werd de lucht weer wat transparanter waarbij het leek alsof de broeierige vochtigheid uit de lucht was gespoeld. Maar de boel was nog erg onstabiel want we zagen ook nu nog enorme stapelwolken ontstaan die ten westen van ons de indruk wekten dat er een soort van atoombom ontplofte, met talloze pileuskapjes op en tussen deze massieve wolkenmassa's. In Malderen hielden we het echter droog deze keer. Met een neerslagtotaal van 9,6 mm kunnen we er in ieder geval weer even tegenaan.
Zondag, 25 augustus 2024
Het was vanochtend volledig helder en fris met minima van 12,9 graden. De omgeving lag er nog nat bij door de regen gisteren maar toch stond er al snel weer een uitdrogende en goed voelbare west- zuidwestenwind. Er ontstonden ook plots Cumuluswolken die eerst in het westen verschenen maar later overal zaten. Het leek het begin van een grijze dag te zijn, maar uiteindelijk bleek de ontwikkeling van deze wolken mee te vallen en konden we dus weer van de klassieke zomerse mooiweerswolkjes spreken. Er dreef wel weer rook binnen van de Canadese bosbranden waardoor de lucht weer die typische witachtige kleur kreeg. Het contrast in de wolken was ook iets minder. Halverwege de namiddag dreef er Stratocumulus binnen vanuit het westen en leken we dan toch nog prijs te gaan hebben met die somberheid, maar al snel verschenen er verderop weer opklaringen waardoor de zon meteen weer kon terug keren. Bij een goed voelbare zuidwestenwind haalden we nog maxima van 21,1 graden. De bewolking loste tijdens de avond geleidelijk op en uiteindelijk bleef er enkel een band van Cirrus en Cirrostratus over net boven de westelijke horizon. Deze bracht geen verdere gevolgen met zich mee (logisch vanop zo'n afstand) en we eindigden dus weer met een droog neerslagtotaal van 0,0 mm.