Donderdag, 26 augustus 2004
De eerste uren van deze nieuwe dag stonden nog in het teken van de nattigheid met een aantal regenbuien die 3,8 mm achterlieten op het Malderse grondgebied, doch al spoedig zorgde de onstuitbare opmars van het Azorenhogedrukgebied ervoor dat we konden overschakelen op een veel vriendelijker weertype waarbij de zon haasje over speelde met verspreide mooiweerswolkjes, hierbij het kwik opjagend van 14,6 naar 21,8 graden en onder begeleiding van een noordelijke bries tot 32 km/h. Naar de avond toe werd de hemel volledig van de stapelwolkjes ontdaan, maar helder werd het niet want nu is er hoge bewolking binnengeschoven, afkomstig van de zuidelijke uitloper van een warmtefront, waarin tevens mooie optische verschijnselen te zien zijn. Dit warmtefront zal enkele uurtjes rustig en droog weer inluiden, doch het wordt op de hielen gezeten door een koufront dat in de loop van vrijdag over België zal trekken en nog maar eens een draai zal geven aan de hemelsluizen. Na het koufront lijkt er evenwel een nazomertje in de maak te zijn voor minstens enkele dagen...
Vrijdag, 26 augustus 2005
Volgens de radar is het onweersgeweld nog de hele nacht doorgegaan waarbij vooral Nederland aardig verwend werd alsook de Belgische kuststreek. In het zachte licht van de opkomende zon waren in het noorden nog de contouren van een paar actieve onweerscellen te zien (die echter een bezoekje aan Malderen niet zagen zitten) en in combinatie met de sluierwolken en overige stapelwolkjes leverde dit andermaal een interactief kunstschilderij op. Het bleef in de voormiddag droog maar naar de middag toe wist een buienlijntje toch naderbij te kruipen zodat we het natte goedje terug aan een behoorlijke intensiteit zagen neergutsen. In de loop van de namiddag mochten we dit nog eens overdoen maar ertussen en erna kregen we aardig wat zon zodat het best nog te genieten was, niet alleen voor de buienliefhebbers. Tegen de avond werd het Malderse luchtruim gedomineerd door sluierwolken die afkomstig zijn van een tot 100 kts aanspannende jet die momenteel in de buurt rondslingert. Hoewel de meeste regenzones die jet graag gebruiken voor een lift naar west Europa lijkt de nattigheid ten noordwesten van ons te blijven en komen we geleidelijk in zomers weer terecht waarbij we ons in zuidelijke luchtstromingen kunnen koesteren. Dit zou zeker tot volgende week donderdag het geval moeten zijn. Vandaag was er van die zomerwarmte overigens nog niet veel te merken mij temperaturen tussen 10,8 en 19,4 graden en een nog steeds erg actieve noordwestelijke wind met pieken tot 19,0 km/h. Het neerslagtotaal heeft 0 mm bereikt ondanks de buien deze namiddag die blijkbaar wel in Brussel maar niet in Malderen zijn langs geweest.
Zaterdag, 26 augustus 2006
De dag begon vrij rustig bij een afwisseling van wolken en opklaringen. Het zag er echter zeer onstabiel uit met een groot aandeel Stratocumulus castellanus, terwijl de wat dikkere toefjes hiervan al meteen wat gedruppel veroorzaakten, zij het in niet meetbare hoeveelheden. De atmosfeer destabiliseerde zich echter verder, en op verschillende plaatsen ontpopten zich buitjes die lokaal nog best pittig uitpakten. Op de meeste locaties waaronder Malderen bleef het echter bij dreigende wolkenmassa's waarbij het af en toe wat druppelde maar ook de zon nog een flink woordje kon meepraten. Zo haalden we alsnog temperaturen tussen 11,8 en 20,0 graden, bij een zuidwestelijk briesje tot 19 km/h. Fraaie stapelwolken decoreerden het hemelse uitspansel nog tot rond zonsondergang toen vanuit het westen Stratocumulusvelden kwamen opzetten die alles geleidelijk aan het oog onttrokken. Het bleef hierbij echter droog en het neerslagtotaal kwam uiteindelijk uit op amper 0,2 mm
Zondag, 26 augustus 2007
De gisteren met heel veel moeite weggeruimde Stratusbewolking, had er afgelopen nacht duidelijk heel wat minder moeite voor nodig om het luchtruim opnieuw volledig in te palmen. Dit resulteerde vanochtend weer in grijze toestanden, maar gelukkig niet al te lage minima van rond de veertiengraden. De bewolking bleef vervolgens urenlang onaangeroerd hangen waarbij het net als de voorbije dagen echter droog bleef. Pas op het einde van de voormiddag kwam er beweging in de zaak toen de bewolking begon uit te rafelen en er geleidelijk stukken blauwe lucht zichtbaar werden Er volgde een halfuurtje van aangenaam warm zomerweer, maar vervolgens kwam de lage bewolking weer massaal opzetten vanuit het westen waardoor we weer rechtstreeks de herfst in doken. Na pakweg een uurtje leek het opnieuw te willen opklaren, maar ook dit was slechts schijn. Voor echte opklaringen was het wachten tot in de late namiddag toen de bewolking geleidelijk overging in Stratocumulus en er vervolgens opklaringen kwamen binnendrijven die deze keer goed wisten stand te houden en zelfs geleidelijk aan verder uitbreidden zodat we tegen zonsondergang reeds met een zo goed als heldere hemel zaten. Minpunt was echter de temperatuur die snel begon te dalen, enerzijds door uitstraling, en anderzijds door het binnenstromen van van oorsprong koelere luchtmassa's. De Stratocumulusvelden die we deze namiddag zagen waren immers verweven met een koufrontje en dit resulteerde erin dat we de minima van deze dag pas omstreeks 23H zouden bereiken met 8,3 graden. Een heel verschil met de middagtemperaturen die nog vlot 22,8 graden bereikten. Opnieuw was dit een opvallend rustige dag met 17,7 km/h als maximale windsnelheid uit het noorden.
Dinsdag, 26 augustus 2008
Het sombere wolkendeken waaronder we gisterenavond de dag afsloten, heeft zich zonder problemen de hele nacht kunnen in stand houden waardoor we vanochtend ontwaakten onder een troosteloos ogende, grijze hemel. Dit resulteerde echter in relatief zachte minima van 16,1 graden. Ook overdag ging het beleg der Laaghangende Wolken onverminderd door waarbij afzonderlijke wolkenflarden die zich onder het aaneengesloten wolkendek ophielden, voor de enige structuur zorgden die zichtbaar was. Het was wachten tot een flink eind in de namiddag voordat de bewolking wat dunner werd en overging in stratocumulus, maar de zon slaagde er niet in om hiervan gebruik te maken. Een klein temperatuursprongetje naar 21,7 graden is het enige dat deze mislukte doorbraak in de Malderse statistieken zal achterlaten. Tot overmaat van ramp ging de bewolking snel weer over in de oorspronkelijke Stratus waardoor we ook de avond moesten prijsgeven aan dit anti- zomerse weertype. Ondanks het dikke wolkendeken is er op geen enkel moment neerslag gevallen. De west- zuidwestelijke wind haalde vandaag snelheden tot 25,7 km/h.
Woensdag, 26 augustus 2009
Met een mengelmoes van Stratocumulus, Cirrus en Cirrostratus zag het er vanochtend in elk geval niet slecht uit. Wel was het wat frisser dan we gewend zijn met minima van 11,5 graden. Tijdens de uren daarop nam de Stratocumulusbewolking gevoelig toe vanuit het westen en zuidwesten, maar dit werd gecompenseerd door de erg fraaie, ribbelachtige patronen waarin de wolkentoefjes zich hebben georganiseerd. langzaam maar zeker werd de bewolking dikker, maar nog voor de middag begon ze weer op te lossen en kwamen er Cumuluswolkjes voor in de plaats. Dit liet de zon wat extra ruimte om ons te verwarmen met maxima die 25,9 graden haalden. Als plaatsvervanger voor de Stratocumulusvelden werd er Altostratus translucidus aangesteld, welke zich in een dikke laag aan de west- noordwestelijke horizon ophield. Deze kwam snel dichterbij geschoven, maar een beetje verderop zaten alweer opklaringen terwijl de wolkenband geen neerslag achterliet. De wolkenband was zowel aan de voor als achterzijde scherp begrensd, waardoor de lucht binnen de kortste keren weer diepblauw kleurde. Dat deze bewolking afkomstig is van ex- orkaan Bill, zou je in elk geval niet zeggen met de bescheiden rukwinden tot 41,8 km/h uit het zuid- zuidwesten erbij. Tijdens de avond was er nauwelijks nog sluierbewolking te zien, maar moesten we rekening houden met Stratocumulus undulatus en Altocumulus, waar de zon zich af en toe achter kon verstoppen. Dankzij de hoge temperaturen was dit echter geen probleem, en ook na zonsondergang bleef het aangenaam toeven op de terrasjes. De eerdergenoemde wolkenvelden oogden erg fraai met hun golvende structuren, maar kwamen pas volledig tot hun recht toen de ondergaande zon ze artistiek wist in te kaderen met haar warme kleuren. We sloten de dag uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 26 augustus 2010
Het zag er vanochtend niet erg sfeervol uit met een paar Stratus fractus wolkjes, dikke aaneengesloten velden Stratocumulus en een bovenlaag van Altostratus. Wie in staat was om er zelf de zon bij te fantaseren, had echter weinig klagen bij temperaturen die omstreeks 6H 17,8 graden bedroegen en het droge weer. Tot de regen kwam tenminste, en deze bereikte ons nog voor 10H in de vorm van regen en motregen. Deze werd door Stratus en Nimbostratusbewolking in Malderen geloosd, een proces dat zowat de ganse dag aanhield. Soms waren er wat drogere momenten, maar de zon kregen we vrijwel niet te zien zodat we het vooral moesten hebben van de erg hoge temperaturen die 24,1 graden haalden. Hoewel het de hele dag door erg regenachtig was, bleven de zwaarste regengebieden net ten noorden van ons waar een koufront in haar lengte voorbijtrok. Ten noorden van dat front waren de luchtmassa's een stuk frisser en werd er met moeite slechts 14 graden gehaald. Tijdens de avond kwam het front iets dichterbij waardoor de neerslag wat intenser werd, maar met een dagsom van 8,2 mm bleven we ver achter op onze Nederlandse buren die soms meer dan 100 mm konden optekenen. Een ander weerselement dat niet onopgemerkt voorbijging was de wind die met haar snelheden tot 35,4 km/h uit het zuidwesten duidelijk in topconditie was. Deze bleef ook 's avonds aanhouden waardoor het ondanks de zachte temperaturen eerder aan herfst deed denken. De uiteindelijke minima bedroegen 15,8 graden.
Vrijdag, 26 augustus 2011
Dikke wolkensluiers in het zuidwesten en onstabiel ogende Stratocumulus castellanus in het oosten gaven aan dat de lucht behoorlijk onstabiel was, en de radar bevestigde dat in de vorm van een naderend onweerscomplex. Het was aangenaam zacht en het licht van de eerste bliksemflitsen en de eerste ochtendschemering konden zowat gelijktijdig het weerstation bereiken. De zon kwam vervolgens nog net op tijd op om het naderende onweer in fraaie oranje tinten op te lichten waarna er net als een paar dagen geleden een Egyptische duisternis intrad die alles zo donker maakte als de nacht. Dit werd te Brussel gevolgd door regen, hagel en rukwinden, al is het niet helemaal duidelijk in welke vorm de neerslag te Malderen viel. Aan bliksemactiviteit was er geen gebrek en de neerslag kwam op sommige momenten met bakken naar beneden. Opvallend was dat het onweer pas begon na het overtrekken van een dikke wolkenband die de eerdergenoemde duisternis veroorzaakte, en daarna de aanblik van een enorme whale's mouth kreeg. Tussen deze band en het aanstormende regengordijn sloegen de meeste bliksems in, maar voor we wisten wat er gebeurde bevond het onweer zich al ten noordoosten van ons en werd het rustiger met een paar opklaringen. Daarna volgde een tweede buienlijn met echter nauwelijks onweer erop ondanks de fraaie shelfcloud die de bui inleidde, en de neerslag was ook niet zo intens meer. Vervolgens kwam er een derde buienlijn over die sterk op de vorige leek inclusief shelfcloud maar nog iets minder intense regen. Daarna klaarde het op vanuit het westen, maar deze opklaringen werden al snel opgevuld door laaghangende bewolking waardoor we de zon maar nauwelijks te zien kregen. Tijdens de tweede helft van de namiddag ontstonden hier buien in terwijl het er somber uitzag met vooral Stratus fractus, Cumulus en Altostratus bewolking. Het bleef vrij koel in vergelijking met het oosten van het land bij maxima van 19,9 graden en de naar het zuidwesten ruimende wind trok aan tot snelheden van 38,6 km/h. Tegen de avond werd het droger, rustiger en dreven er opklaringen binnen vanuit het westen. De bewolking ging hierbij over in een indrukwekkend golfpatroon (Stratocumulus undulatus) dat voor een best wel aparte zonsondergang zorgde. Het onweer en de buien bleken uiteindelijk goed te zijn voor een dagtotaal van 5,6 mm en de minima werden nu pas geregistreerd met 14,4 graden.
Zondag, 26 augustus 2012
Afgelopen nacht is het uiteindelijk toch nog tot neerslag van betekenis gekomen. Deze had een buiig karakter en op sommige momenten kwam het water met bakken naar beneden. De voormiddag verliep eveneens zwaarbewolkt en regenachtig met het ene moment veel neerslag en het andere moment slechts wat motregen. Langzaam maar zeker werden de droge momenten langer en hoewel de buien daartussen net actiever werden, bleef het op een gegeven moment definitief droog met een afwisseling van wolkenvelden (Stratus fractus en Cumulus) en brede opklaringen. Ten noorden van ons waren aambeeldvormige toppen van onweersbuien te zien die traditiegetrouw Nederland introkken en België links lieten liggen. De pluviometer stokte op 7,4 mm en als we de radar mogen geloven zou er kort na de middag in de verte één donderslag moeten hoorbaar zijn geweest. De regen liet het dan wel afweten maar de wind was nog in topvorm en toonde dat door er met snelheden tot 35,4 km/h uit het west- zuidwesten in te beuken. Tegen de avond zwakte deze uiteindelijk ook af en het werd nu aangenaam en rustig zomerweer terwijl de hogere luchtlagen gevuld werden met Cirrostratusbewolking uit een nieuwe regenzone. Na zonsondergang koelde het flink af en noteerden we de uiteindelijke minima van 11,9 graden.
Maandag, 26 augustus 2013
De bewolking is afgelopen nacht weer grotendeels verdwenen en we begonnen de dag onder een lichtbewolkte hemel waarin wat Stratocumulus castellanus en Altocumulus floccus te zien was. De minima bedroegen 12,5 graden. Het ging duidelijk om resten van de onweders die gisteren in Nederland huishielden en om hun imago als onweersverklikker hoefden we ons vandaag geen zorgden te maken. De bewolking loste verder op en er werd droge landlucht aangevoerd vanuit het noordoosten. De ingrediënten voor een prachtige zomerdag waren hiermee aanwezig al was de wind zeker na de middag erg krachtig met soms vlagerige rukwinden vanuit het oosten tot noordoosten. Echt drukkend warm of tropisch werd het niet maar bij maxima van 24,9 graden was er weinig reden tot klagen. Er dreef ook sluierbewolking binnen die vooral naar de avond toe erg dik werd en de zon in moeilijkheden bracht. De krachtige oostenwind ging toen echter als toverslag weer liggen en zo gingen we totaal onverwachts een rustige, zachte zomeravond in. In het zuidoosten tekende zich ondertussen een zeer donkere, dreigende wolkenmuur af, maar deze bleek een gevolg te zijn van schaduwwerking van sluierwolken die zich net in een zodanige positie bevonden dat er een donkere schaduw op een zeer onschuldig laagje Stratusbewolking werd geworpen. Het bleef de met andere woorden droog en volgens de radar waren er enkel ten zuiden van ons een aantal buien actief die afzwakkend naar het westen trokken. Door de bewolking koelde het maar nauwelijks af waardoor we de avond in zeer comfortabele omstandigheden konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Dinsdag, 26 augustus 2014
De neerslag bleef tot laat in de nacht aanhouden en pas vanochtend werd het weer droger vanuit het zuidwesten. Samen met wat er gisteren is gevallen hadden we reeds een indrukwekkend neerslagtotaal van 30,2 mm achter de kiezen gekregen. Er dreven een aantal bescheiden opklaringen binnen en het was opvallend zacht bij minima die niet onder de 13,7 graden zakten. Toch nog een beetje zomergevoel dus, zeker toen de zon nog een paar vluchtige straaltjes doorheen de Stratocumulus en Stratus fractus bewolking wist te werpen. De neerslagzone is ergens halverwege Nederland tot stilstand gekomen en lag op de scheiding tussen zachte en koude lucht waardoor het noordoosten van Nederland vanochtend toch nog huiverde bij temperaturen die ruim beneden de 10 graden uitkwamen. In ruil daarvoor kwam men er ginder met zeer weinig neerslag vanaf en was het er gisteren zelfs nog vrij zonnig. In de loop van de voormiddag begon er weer sluierbewolking binnen te drijven en kregen we te maken met de kop van de occlusie die in de westelijke stroming richting Malderen werd gezogen. De voormiddag was dan ook nog niet eens halverwege of het begon weer flink te regenen vanuit het westen en alweer keken we tegen een somber Nimbostratus wolkendek aan. De wind was hierbij gelukkig niet overdreven krachtig, maar toch nog goed voelbaar uit zuid- zuidwestelijke richtingen (later draaiend naar noordoost). De regen bleef ook na de middag aanhouden, doch vanuit het noorden naderden langzaam maar zeker opklaringen die ondertussen al een deel van Nederland hadden veroverd. Deze hoorden bij een totaal andere luchtsoort die met een oostelijke stroming werd aangevoerd terwijl er in Malderen overwegend uit westelijke richtingen vochtige zeelucht werd aangevoerd. Een situatie die in de winter ongetwijfeld voor heel wat euforie, tandengeknars en teleurstelling zou gezorgd hebben dus. Op het einde van de namiddag volgde er een weersverandering, maar het was er zeker geen die droger weer bracht. Integendeel, er passeerde nu een buienlijn die werd voorafgegaan door een arcus die zo laag hing dat sommige flatgebouwen helemaal in de wolken verdwenen, iets wat normaal alleen bij laaghangende mist wordt waargenomen. De apocalyptisch ogende wolkenkraag werd gevolgd door een Egyptische duisternis (in Brussel) en toen het licht terugkeerde viel de regen met bakken naar beneden. Volgens de radar zat er ook onweer bij maar het is niet duidelijk of dit ook in Malderen zo was. Maar in elk geval was het ook daar zeker niet saai, getuige het hallucinante neerslagtotaal van maarliefst 30,2 mm. Tijdens de avond werd het tijdelijk droger maar na zonsondergang begon het alweer (flink) te regenen vanuit het noorden. Een ander opvallend gebeuren was de bruuske windsprong van zuidwestelijke naar noordoostelijke richtingen. Voorts sprongen ook de verschillen over de Benelux in het oog: zo was er in het noorden van Nederland een staalblauwe lucht waarin geen enkel wolkje viel te bespeuren, laat staan neerslag.
Woensdag, 26 augustus 2015
Het is tijdens de nachtelijke uren weer opgeklaard en vanochtend was er enkel Cirrostratus, Altocumulus floccus en wat Stratus fractus te zien. De minima van 16,8 graden werden vroeg bereikt door het binnenstromen van steeds warmere lucht en vanochtend leek het alsof we onder een warmeluchtblazer stonden. Eentje die hoog stond afgesteld want de wind was nog steeds erg vlagerig en dat zou overdag niet veranderen. In het westen was een scherp begrensd gebied van Stratocumulus te zien dat na verloop van tijd echter ging oplossen. Nu dreven er af en toe velden Altocumulus castellanus voorbij terwijl er massaal Cumulus mediocris werd gevormd. Sommigen groeiden flink uit tijdens de namiddag waarbij opviel dat ze in een schuine hoek groeiden door de krachtige windschering op hoogte. Het had dus alles weg van een explosieve situatie, zeker met de overvloedige zonneschijn en maxima van 28,0 graden erbij. Tijdens de late namiddag losten de stapelwolken weer op terwijl er vanuit het westen meer Stratocumulus en Altocumulus castellanus binnendreef, en in de hogere luchtlagen Altostratus. De zon liet het snel afweten maar ondanks de dreigende wolkenluchten bleef het nog een hele tijd droog en leek de erg krachtige zuidwestenwind zelfs nog warmere lucht aan te voeren. Onder de dikke Altostratus bewolking dreven Altocumulus castellanus velden voorbij die opeens overgingen in lenticularis wolken die zich zij aan zij in parallele banden gingen schikken welke van zuid naar noord liepen. Na een poosje verdween deze aparte bewolking weer om plaats te maken voor aambeeldvormige structuren in het westen terwijl het uit de nog steeds overheersende Altostratus ging druppelen. Toen ging het echter snel en zagen we in het westen een shelfcloud opdoemen, welke werd gevolgd door nog fellere rukwinden en een kortdurende periode van vrij zware regenval. Daarna regende het nog een tijd lichtjes na terwijl het merkbaar is afgekoeld en de rust weerkeerde bij een bijna volledig wegvallende wind. Ondanks de indrukwekkende wolkenformaties bij de buienpassage is het echter niet tot onweer gekomen, en het neerslagtotaal was met 2,6 mm ook niet bepaald indrukwekkend te noemen. Tijdens de verdere avond bleef het betrokken, droog, klam al voelde het zeker niet koud aan. De bewolking bleef uit Altostratus translucidus en opacus bestaan.
Vrijdag, 26 augustus 2016
Het was uitzonderlijk warm afgelopen nacht met temperaturen die niet beneden 19,2 graden zijn gezakt. We bevonden ons in een droge luchtmassa, maar toch werd er redelijk wat nevel gevormd op het platteland, en ook de hogere luchtlagen waren niet vrij van bewolking. Daar vonden we immers talloze Cirrusplukjes terug die zich vooral in het westen en noordwesten concentreerden waar we op de satellietbeelden een hele reeks regenzones en wolkenbanden zagen. De zon kwam in zachte oranje kleuren op en dit zorgde samen met de vederwolkjes en de satijnen dekens van nevel over de velden voor een erg fraai uitzicht. Met de herfst die eraan komt had de zon al aardig wat moeite om weer op kracht te komen, maar eens dat gelukt was gingen we weer pijlsnel de hoogte in wat de temperaturen betreffen en was het terug zweten en puffen geblazen. Ondertussen stroomde er koelere lucht onze richting uit vanuit het westen, en deze triggerde een buienlijn die vooral in Nederland wat regen gaf en voor de kust zelfs tijdelijk wat onweer. Op de meeste plaatsen bleef het echter droog en de koele luchtmassa maakte dus zonder slag of stoot haar verdere opmars in oostelijke richting. Veel afbreuk deed dit niet aan het zomerse weer want in het binnenland waren er nog steeds brede opklaringen (en vlak achter de buienlijn trouwens ook) waarin we nog een zomerse 34,2 graden konden halen bij een van zuidoostelijke naar westelijke richtingen omgeslagen wind. De bewolking bestond nu vooral uit Cirrus en Cirrostratus terwijl er hier en daar ook wat Altocumulus castellanus en floccus veldjes te zien waren. Ze gaven een toenemende onstabiele atmosfeer aan maar verder gevolgen bleven uit en het leverde enkel een fraaie zonsondergang op met warme kleuren in een aangenaam koele zomeravond. Het neerslagtotaal is zoals verwacht weer op 0,0 mm uitgekomen waardoor we weer een stapje dichterbij een nieuwe droogte zijn gekomen.
Zaterdag, 26 augustus 2017
Na een rustige nacht met minima van 17,4 graden maakte de dag een vriendelijke start met veel zonneschijn. De aangevoerde lucht was aan de vochtige kant waardoor er stapelwolken werden gevormd terwijl er in de hogere luchtlagen vooral Cirrostratus te zien was. Al deze wolken konden echter niet voorkomen dat het een vriendelijke en warme zomerdag werd waarbij we maxima van 25,4 graden haalden. De wind was aan de zwakke kant en kwam uit zuidelijke tot zuidwestelijke richtingen. Vooral tijdens de late namiddag viel op dat de hemel een amberen gloed had en ook het invallende zonlicht had een gouden tint wat voor een apart sfeertje zorgde. De stapelwolken losten tijdens de avond op al dreven er nu een paar Altocumulusvelden voorbij. De warmte bleef lang hangen en we gingen de nacht in erg zachte tot lichtjes zwoele omstandigheden in. Het neerslagtotaal liet zich makkelijk raden met 0,0 mm.
Zondag, 26 augustus 2018
Kort na middernacht zorgden schampschoten uit het Gentse buiencomplex voor wat lichte regen maar veel stelde het niet voor. Tegen de ochtend lagen we reeds onder de invloed van een naderend warmtefront en waren er Altocumulusvelden te zien waarin fraaie punch hole clouds werden gevormd. Met minima van 7,3 graden was het koud al warmde het vrij snel op door luchtmenging van de aantrekkende wind. Er stond immers een strakke zuidenwind en de zon kwam er aanvankelijk nog vaak door. Dan werd de bewolking dikker en vanuit het westen zagen we een zeer donkere laag Altostratus opzetten waardoor de regen vlakbij leek. Maar deze werd weer dunner en het doorvallende licht was nog sterk genoeg om thermiek op gang te brengen (veel Cumuluswolken). Dan werd de sluierbewolking weer dikker en ging het dan toch nog regenen vanuit het zuidwesten. De wind zwakte wat af en er volgden perioden van lichte regen of motregen. Veel stelde het echter niet voor en tegen middernacht is er nog maar 3,8 mm gevallen. De warmte achter het front kon ons niet bereiken waardoor de maxima laag waren met 20,5 graden.
Maandag, 26 augustus 2019
De minima waren met 14,2 graden vrij hoog maar nog steeds slaapbaar. Het is tijdens de nacht helder gebleven en de dag nam dus een stralende start. De lucht was droog waardoor er enerzijds weinig dauw werd gevormd en anderzijds de temperatuur weer snel kon stijgen. Naar de middag toe werden er redelijk wat stapelwolken gevormd en plaatselijk werd zelfs een warmte onweer gespot. Dit was vooral in het oosten het geval maar in Malderen dus niets van dit alles. Wel kregen we de warmte nog en was het puffen bij maxima van 33,1 graden. Gelukkig was de aangevoerde lucht droog en had het dus erger gekund. De warmte bleef tijdens de avond niettemin lang hangen. Het neerslagtotaal was net als de voorbije dagen met 0,0 mm het vermelden niet waard.
Woensdag, 26 augustus 2020
De wind is tijdens de nacht flink toegenomen en de storm beukte met volle geweld op de Lage Landen in. Daar waar de neerslag vooral over de noordelijke helft van Nederland werd berekend, bleek ze in werkelijkheid een stuk zuidelijker te komen waardoor het een gure en miezerige bedoening was tijdens de voormiddag. Maar uiteindelijk bleef het daarbij en tegen de middag werd het dan toch nog droog De Altostratus en pannus bewolking maakte plaats voor Cumulus die uitspreidde tot Stratocumulus onder een gesloten laag van Altostratus. Met andere woorden, het bleef grijs en somber ondanks de wissel der wolkensoorten. Wel begon de wind weer af te zwakken en konden we dus beginnen met het opmeten van de schade die vooral omgewaaide bomen, gebroken takken en los gekomen dakpannen betrof. Door het ontbreken van zonneschijn bleef het erg koel met temperaturen die zich tussen 14,9 en 20,3 graden ophielden. Naar de avond toe werd het steeds rustiger en we kregen nu vooral Stratocumulus te zien waaronder pannus bewolking hing. Kort voor zonsondergang zagen we het opeens opklaren vanuit het noordwesten waarbij opviel dat de Stratocumulusbewolking erg scherp begrensd was. De opklaringen brachten wat hoge sluierbewolking met zich mee maar blauw bleef wel de hoofdkleur waardoor deze sombere dag dan toch nog in heldere omstandigheden ten einde is gelopen. We eindigden met een opvallend laag neerslagtotaal van 0,0 mm ondanks de toch wel uitgebreide perioden van lichte regen en motregen deze voormiddag. Nog een ander apart verschijnsel is dat de neerslag voor flink wat zoutaanslag heeft gezorgd op ramen en muren, vermoedelijk door opstuivend zeewater dat een flink eind het binnenland is ingestuwd door de storm.
Donderdag, 26 augustus 2021
De dag begon weer grijs en somber bij nog vrij zachte minima van 14,7 graden. De omgeving lag er nat bij door nachtelijke regens al was een deel daarvan al opgedroogd wat erop wijst dat deze neerslag al erg kort na middernacht moet hebben plaatsgevonden. Hoe dan ook hoefden we niet lang te wachten op meer neerslag en deze begon tijdens de voormiddag af en toe al met kleine druppeltjes neer te komen. Soms was dit motregen en soms waren de druppels groot genoeg om van lichte regen te kunnen spreken. De infraroodstraling van de zon kon de atmosfeer tegen de middag al onstabiel genoeg maken voor wat intensere buitjes en deze wisten ons met de regelmaat van de klok te overspoelen. Al is dat misschien veel gezegd want heel actief waren ze ook niet in de polaire luchtmassa met een geringe onstabiliteitsdiepte. De bewolking kwam dan ook niet hoger dan het Stratocumulus en Altocumulus niveau en van onweersverschijnselen was dus ook geen sprake. Door de massale uitspreiding van de bewolking bleef het wel erg somber en de maxima waren erg teleurstellend met 20,1 graden bij een koude noordelijke tot noordwestelijke bries. Tegen de avond kwam er weer wat neiging tot opklaren in al moesten we ook dan nog op de hoede blijven voor buitjes die soms vrij plots kwamen opzetten nadat de zon er eerst door kwam. Pas later op de avond werd het definitief droog en begonnen de opklaringen ook breder te worden. Het koelde hierbij flink af bij een verder afzwakken van de wind. Het neerslagtotaal is ondanks de vele buitjes beperkt gebleven tot 0,9 mm.
Vrijdag, 26 augustus 2022
Ook tijdens de nacht zijn er geen buien of andere neerslag meer aan te pas gekomen en dus ontwaakten we weer in een bruin gedroogde omgeving waar voor de verandering nu wel een grijze lucht boven hing. Deze bestond uit Stratus en wist er dus een echt herfstgevoel in te brengen. In de vroege ochtend zagen we er hier en daar nog wat blauwe lucht tussen maar de bewolking werd al snel volledig aaneengesloten. Ze hield ons tijdens de nachtelijke uurtjes warm waardoor het nog steeds een moeilijk slaapbare nacht was met minima van 19,1 graden. Overdag warmde het echter maar langzaam op waardoor de koele zeelucht nu pas haar ware gezicht liet zien. De wind was eerder zwak uit noordwestelijke richtingen en ondanks het regelmatig verschijnen van donkere wolkengebieden bleef het droog. Tegen de middag leek het grootste deel van de bewolking gepasseerd te zijn en dreven er opklaringen binnen vanuit het noordwesten. We kregen de zon weer te zien in een mix van Stratocumulus en Stratus fractus en de thermiek die hiermee gepaard ging liet nu ook wat stapelwolken ontstaan. Deze leverden echter niets op qua neerslag en zelfs de bescheiden berekeningen op dat gebied bleven dus een utopie voor de uitgemergelde plantenkwekers en hun nog meer dito eigendommen. De opklaringen bleven overigens schaars want er vond veel uitspreiding tot Stratocumulus plaats. Voeg daar nog eens een erg krachtige noordwestenwind en eerder bescheiden maxima van 23,9 graden aan toe en het verschil met de warme en zonnige periode die we achter de rug hebben kon bijna niet groter zijn. Niettemin was het door het uitblijven van de neerslag weer een ideaal buitendagje en al zeker voor wie wat zwaardere fysieke arbeid moest verrichten.
Zaterdag, 26 augustus 2023
Brede opklaringen maakten vanmorgen hun opwachting. Het zag er zomers uit maar eens we een stap buiten zetten, bleek dat we in een heel wat frissre luchtsoort zijn terecht gekomen (eentje die is afgekoeld tot 12,6 graden) en gingen we weer een beetje aan herfst denken. Er stak ook al snel een vlagerige west- zuidwestenwind op en in het westen was een rij van Cumulonimbuswolken te zien. Elders in het luchtruim waren wat Stratocumulusveldjes te zien en deze werden geleidelijk talrijker waarna er ook stapelwolken werden gevormd. De buienwolken bleven steeds ver ten westen van ons al begonnen ze tijdens de namiddag toch dichterbij te komen. Ondertussen begon het weer vrij warm aan te voelen in de zon al bleven de maxima zelf bescheiden met 21,0 graden. De diepblauwe lucht kreeg een melkachtige zweem die op Cirrostratus uit een naderende regenzone leek te wijzen, maar op de sattelietbeelden was daar niets van te zien. Wel waren er dus die buien, welke omstreeks 15H erg dicht waren genaderd en we konden nu vanuit het noordwesten geregeld gedonder horen terwijl er in die richting een arcus te zien was onder de dreigende onweerswolken. Maar uiteindelijk bleef het bij slechts een paar druppels. Er dreven terug opklaringen binnen en de lucht kreeg tijdelijk een wat melkachtige zweem. De buienwolken begonnen geleidelijk op te lossen en uiteindelijk bleven er enkel wat Stratocumulusveldjes over. Na zonsondergang begon het snel af te koelen terwijl het door de 1,4 mm neerslag die overdag is gevallen een beetje klam aanvoelde.
Maandag, 26 augustus 2024
Tijdens de ochtend hingen er talloze Stratocumulusvelden die er sfeervol uitzagen en dit bij minima van 12,8 graden. Het zorgde voor een mooie zonsopgang maar echt indrukwekkend konden we het kleurendisplay niet echt noemen. Er stond daarbij terug veel wind (toch voor dit tijdstip) uit west- zuidwestelijke richting. Daarna volgde er dan een afwisseling van Stratocumulusvelden en opklaringen die vanuit het zuid- zuidwesten binnendreven. Ze lieten nog een opwarming tot 22,6 graden toe. De meeste bewolking leek in het westen te zitten en op de satellietbeelden was daar ook een soort van front te zien. Kort voor de middag ontstonden er ook wat Cumuluswolkjes en tijdens de uren daarop nam hun aandeel verder toe. Sommige Stratocumulusvelden werden door die stapelwolken gevormd maar ook de invloed van dit front bleef hierin een rol spelen. De stapelwolken losten op maar ook nu was er weer een rooklaag in de lucht te zien die voor melkachtige kleuren zorgde. Tegen zonsondergang was alle bewolking weer opgelost buiten nog een paar Stratocumulusveldjes en de rooklaag. De aanwezigheid van het front ten spijt konden we weer een droge dag bijschrijven met 0,0 mm als totaal.